Share

SPECIAL RYU x TYPHOON (1)

Penulis: Saturnlonely 52
last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-16 21:31:58

ผมกอดอกมองสองพี่น้องเถียงกันอย่างไม่รู้จะทำยังไง เรื่องระหว่างผมกับริวมันซับซ้อนเกินกว่าจะอธิบายให้รุยเข้าใจได้

"กูสองคนแค่จูบกันไอ้รุย ยังไม่ได้เอากัน"

พวกยากูซ่านี่เชื่อถือไม่ได้จริงๆ ไม่ได้เอาพ่อง!

"ถ้าจูบกันแล้วก็ต้องเป็นแฟนกันสิ จะมาแอบกินกันเฉยๆ เหมือนไอ้ฮิลล์ไม่ได้นะ" รุยเถียงต่อ

"เราแค่จูบกันรุย นายอย่างี่เง่า" น้ำเสียงของไอ้ยากูซ่าขี้เก๊กเริ่มระอา

"นายอย่ามาโมโหกลบเกลื่อน" รุยยังคงไม่ยอม

"วุ้ยย! มึงจะอะไรนักหนากะอีแค่จูบ ใครๆ เขาก็จูบกันได้ตอนเมา" ผมพูดแทรกขึ้นมา ถ้าผมไม่มีปัญหาทุกอย่างก็น่าจะจบสินะ

"พ่องมึงดิ จะมีกี่คนที่จูบพี่ของเพื่อนตอนเมา"

มากกว่าจูบกูก็ทำกันมาล่ะ

"เออ…มันก็แค่อุบัติเหตุ ใช่ไหม?" ประโยคหลังผมหันไปหาริว เพื่อขอกำลังสนับสนุน

"อือ…" ริวพยักหน้า

“กูไม่ใช่เด็กแล้วนะริว!"

ปั่ก!

"ฉันเป็นเพื่อนเล่นนายเหรอ..." ริวตบหัวรุย

"อู้ยยส์...เจ็บนะ พะ..พี่" ไอ้รุยเริ่มกลัวเมื่อเห็นสายตาของพี่ชายตัวเอง

ริวถอนหายใจก่อนล้วงกระเป๋าหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด เขาพ่นควันออกจากปากก่อนพูดประโยคที่สิ้นคิดที่สุดออกมา

"คบก็คบสิ"

"ชะ...ช่ายย ห๊ะ!! เดี๋ยวๆ คบอะไร ใครคบกัน" ผมถามด้วยความตกใจ

"
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   SPECIAL RYU x TYPHOON (2)

    ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ผมนอนเหม่ออยู่อย่างนั้น แต่แล้วเสียงข้อความแจ้งเตือนก็ดังขึ้นติ๊ง!ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูทันที และแน่นอนว่ามันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากริว: “ว่างไหม?”หัวใจผมกระตุกวูบแปลก ๆ ก่อนจะรีบพิมพ์ตอบกลับไปฝุ่น: “มีอะไร?”รออยู่ครู่หนึ่ง ข้อความถัดไปก็เด้งขึ้นมาริว: “มาหาหน่อย”ผมนิ่วหน้า อะไรของเขาวะ?ฝุ่น: “นายอยู่บ้าน?”ริว: “หน้าห้องนาย”หน้าห้อง?!ผมเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงทันที กวาดตามองนาฬิกา…จะเที่ยงคืนแล้วหมอนี่มันคิดอะไรอยู่ถึงมาโผล่แถวนี้เวลานี้วะ?ผมหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาสวมก่อนจะเดินออกไปตามที่เขาบอกผมเปิดประตูออกไปก็เจอเขายืนล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ ใบหน้านิ่งเฉยเหมือนทุกครั้ง แต่มีบางอย่างในแววตาที่ดูไม่เหมือนเดิม“มาทำไม?” ผมถามพลางกอดอก“คุยกันหน่อย”“เรื่องอะไร?”“เรื่องของเรา”คำว่า ‘เรา’ ทำให้ผมชะงักไปนิดหน่อย“ไม่มีอะไรให้คุย” ผมบอกเสียงเรียบ “ฉันพูดไปหมดแล้ว”ริวไม่ได้ตอบอะไรในทันที เขาแค่ยกบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้แล้วจุดไฟ สูดมันเข้าปอดก่อนจะพ่นควันออกมาช้า ๆ“…ฉันไม่ชอบความไม่แน่นอน” เขาพูดขึ้นในที่สุด“หืม?”“ฉันไม่ชอบอะไรที่คลุมเครือ” เขาเอียงหน้ามองผม “แล้วฉัน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   บทนำ

    ....สถานบันเทิง M...."มึงไม่คิดจะมีแฟนเหรอถามจริง" ประโยคคำถามจากไต้ฝุ่นลูกพี่ลูกน้องตนถูกยิงมากลางวงสนทนาภายในร้านที่พวกเขาร่วมหุ้นกันเปิด"คิด แต่คนที่กูอยากได้มันเป็นไปไม่ได้เท่านั้นเอง" เขาไซโคลนปรายตาพลางจิบวิสกี้ในแก้วที่ถือตอบกลับคำถามจากอีกฝ่าย"เขาเป็นมนุษย์ต่างดาวเหรอวะถึงเป็นไปไม่ได้" อันนี้ไอ้รุยเพื่อนอีกคนที่เป็นหุ้นส่วน และทำหน้าที่เป็นดีเจประจำร้านถามด้วยใบหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่าง"หรือเป็นผีวะ บรื๋อออ" ไต้ฝุ่นก็เออออไปกับรุยด้วย"= ='" ไซโคลน"คนที่มันชอบ เขามีลูก 3 เมีย 1 มีงานอดิเรกนั่งล้างปืนเล่น มึงคิดว่าเป็นไปได้ไหมละ" ก็มีแต่มึงสินะไอ้ฮิลล์ที่ยังพอมีสาระที่สุดในกลุ่ม"ห๊าาาาาา!" ไต้ฝุ่นกับรุยเอ่ยพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย"= ='" ใช่ครับผมชอบคนมีเจ้าของ และที่สำคัญเขามีลูกมีเมียแล้วครับ ลูกคนโตเด็กกว่าพ่อผมแค่ไม่กี่ปีเอง"มีเมียไม่มีผล" ไต้ฝุ่นเอ่ย"แต่มีแผล!" รุยตบมุก"มึงก็เล่นลูกเขาดิ" ฮิลล์ที่นั่งทำหน้าระอามานานให้คำแนะนำ"มีเมียมีลูกหมดแล้วนะสิ" ผมตอบกลับเรียบ ๆ"กูได้ข่าวว่าคนเล็กยังนะ ตอนนี้อยู่หน่วยปฏิบัติการพิเศษ โสด ไม่มีแฟนแต่เข้าถึงยากหน่อยว่ะ" ฮิลล์เอ่ยต

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 1

    ผลั๊วะ! ปั่ก! ปั่ก! พลั่ก!"มึงจะซ้อมมันจนตายมันก็ไม่คายออกมาหรอกว่าใครส่งมันมา" ผมบอกรุยที่ตอนนี้มันกำลังเสยหมัดเข้าท้องและปลายคางไอ้ตี๋ ซึ่งกำลังถูกมัดแขนทั้งสองข้างโยงไว้กับคานของโกดัง"ง้างปากยากฉิบหายไอ้ห่านี่" รุยสะบัดนวดข้อมือของมันพลางบ่นหลังจากเล่นไอ้ตี๋ซะยับเยิน"มึงเล่นมันขนาดนั้น ไม่ตายก็บุญล่ะ" ไต้ฝุ่นที่นั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าอยู่บนถังน้ำมันพูดขึ้น เมื่อเห็นสภาพของร่างที่โดนมัดห้อยไว้"เก็บมันเลยดีไหมวะ ไหน ๆ มันก็ไม่พูด" รุยคลายผ้าคาดมือก่อนจะเช็ดเหงื่อที่ไหลท่วมหน้าเนื่องจากออกแรงไปเยอะ ความคิดมันก็เหมาะสมกับที่โตมาจากบ้านยากูซ่าแก๊งดัง แต่ความโหดของรุยคงแพ้พี่ริวอยู่ดี รายนั้นผมคาดเดาความคิดไม่ออกจริงๆ เบื้องหน้าอาจดูสุภาพและสง่างาม แต่ภายในต่างกันโดยสิ้นเชิง"พอเหอะ กูว่าส่งตำรวจเถอะ" ผมออกความคิดเห็น ถึงแม้ไอ้ตี๋จะสร้างความเสียหายให้คลับของพวกเรามากแค่ไหน แต่ผมยังไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นฆาตกรตอนนี้เสียหน่อยคลับของพวกผมเพิ่งเปิดมาได้ไม่ถึงปี ไอ้ห่านี่ก็แอบเอาเคข้ามาขายจนตำรวจตามกลิ่นมาเจอ คลับพวกผมเลยต้องปิดเคลียร์เรื่องไปหลายวัน ดูจากการขายแบบโจ่งแจ้งของมัน ดูก็รู้ว่าม

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 2

    "กู! ไม่! กลัว!" รุยแหกปากตะโกนลั่นก่อนจะกระโดดข้ามโต๊ะที่กั้นพวกผมกับคุณตำรวจคนนั้น ตายห่าละ! มึงอยากเพิ่มคดีให้ตัวเองเหรอวะ ทนายห่านั่นก็มาช้าจังวุ้ย!พลั่ก! ตึง!รุยปรี่เข้าไปหมายประเคนหมัดให้ร่างในชุดเครื่องตำรวจที่ยืนกอดอกใช้สายตาเหยียดมองมายังพวกผม แต่ร่างนั้นหลบหมัดในระยะประชิดได้อย่างรวดเร็ว ตอนนี้กลายเป็นรุยที่ถูกกดแขนไพล่หลังคว่ำหน้าอยู่กับโต๊ะ"เฮ้ย! ไอ้รุย!""โอ๊ย! โอ๊ย! ปล่อยกูนะ!"พลั่ก! โครม!"ปล่อยเพื่อนกูนะโว้ย" ไต้ฝุ่นที่วิ่งเข้าไปหมายจะถีบตำรวจคนนั้น แต่ดันเป็นฝ่ายล้มก้นกระแทกพื้นเอง มันตะโกนเสียงดังก่อนจะรีบลุกขึ้นทำตัวปกติ ผมว่ามันคงอายแหละแต่ต้องแกล้งว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น"สารวัตรครับมีสายตรงถึงสารวัตรครับ" เหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวายจบลงเมื่อนายตำรวจคนหนึ่งถือโทรศัพท์เดินเข้ามายังกลุ่มพวกผม ตำรวจหน้าหล่อที่กดแขนรุยไว้ถึงได้ปล่อยก่อนเดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วเดินเลี่ยงออกไป พวกผมจึงรีบดูไอ้รุยที่ยืนหมุนข้อมือตัวเองคลายความเจ็บ นายตำรวจคนอื่นที่ห้ามรุยและคนที่คาดว่าน่าจะเป็นหัวหน้าของตนเองเดินกลับไปประจำที่ของตนเองราวกับก่อนหน้านี้ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น"เป็นไงบ้างวะ""

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 3

    ....สถานบันเทิง M....'กูอยากรู้ประวัติเขาทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่แค่ไหน ตามสืบมาอย่าให้เล็ดลอดแม้แต่เรื่องเดียว' ผมพูดกับฮิลล์สองคน ในขณะที่ไต้ฝุ่นไปจัดการปัญหาที่เคาน์เตอร์ ส่วนรุยกำลังเตรียมอุปกรณ์เปิดแผ่นเสียงของมัน ซึ่งปกติหลังเลิกงานถ้าไม่ติดอะไร พวกผมมักจะมานั่งดูแลร้านร่วมกันแบบนี้เป็นประจำ เหตุผลจริงๆ ก็อยากแดกเหล้านั่นแหละ ที่เปิดร้านก็แค่สนองความต้องการพวกผมล้วนๆ บังเอิญเปิดแล้วมันเกิดประสบความสำเร็จ ก็เลยจำเป็นต้องขยับขยายไปเรื่อยๆ'เขาอยู่ในชุดปฏิบัติการพิเศษนะ มึงคิดว่าประวัติเขาขุดง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ' ฮิลล์หยิบแก้วขึ้นมาจิบหลังจากถามผมเสร็จ'ขนาดมึงยังรู้เลยว่าเขาอยู่ในชุดปฏิบัติการพิเศษ แล้วมึงคิดว่าประวัติเขาจะเป็นความลับขนาดนั้นเหรอ' ผมพ่นควันบุหรี่เสร็จถึงค่อยถามมันกลับแทนคำตอบ เป็นลูกจองอดีตนายตำรวจมีชื่อเสียง มันต้องสืบง่ายกว่าคนทั่วไปอยู่แล้วสิ อย่ามาพูดหน่อยเลยว่าเป็นความลับ ของบนโลกทุกอย่างโดนเงินหล่นทับก็งอหมดอยู่ดี ถึงแม้กระดาษมันจะเบากว่าเหล็กแต่กระดาษรวมกันหลายปึกก็จ้างคนหักเหล็กได้'....' ฮิลล์หรี่ตามองผมพร้อมยิ้มมุมปากนิดๆ'มึงก็รู้องค์กรนี้ แค

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 4

    ผมใช้เวลาไม่นานนักก็สามารถพารถหรูของตัวเองมาจอดยังหน้าสถานีที่เคยมาครั้งก่อนได้ ฮิลล์ส่งข้อความมาบอกว่า คนของมันถูกจับขังไว้ในห้องของฝ่ายสืบสวน ผมเดินถามเจ้าหน้าที่ตำรวจแถวนั้นสักพักก็เจอห้องของฝ่ายสืบสวน หน้าห้องถูกแปะป้ายไว้ว่า 'ห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต' เอาไงดีล่ะ คนมีมารยาทแบบเราก็เปิดเข้าไปเลยแล้วกัน ประตูห้องมันไม่ได้ล็อกเสียหน่อย แสดงว่าเขาอนุญาตแล้ว"สวัสดีครับ ผมมาพบสารวัตรศิรชัชครับ" ผมบอกตำรวจในห้องห้าหกคนที่หันมาทางผมเป็นตาเดียว"อะ เอ่อ มีธุระอะไรครับ" นายตำรวจคนหนึ่งถามผม"มีธุระส่วนตัวนิดหน่อยครับ""เดี๋ยวผมตามให้นะครับ" นายตำรวจคนนั้นรีบเดินเข้าไปในห้องที่ติดฟิล์มมืดห้องหนึ่ง โดยที่ยังไม่เชิญผมเข้าไปนั่งรอ เอายังไงละทีนี้ร้อนก็ร้อน ผมมองหาเก้าอี้ว่างๆ สักตัวนั่งรอก็แล้วกัน"จะให้ผมบอกสารวัตรว่าใครมาหาครับ" ตำรวจคนเดิมถามผมหลังตากที่ผมนั่งได้ไม่ถึงนาที"บอกว่าเจ้านายของคนที่สารวัตรไปเอาตัวมาเมื่อคืนครับ" ผมยิ้มเชื่อมความสัมพันธ์ให้กับบรรดาลูกน้องของว่าที่แฟนตัวเอง แต่ทำไมหน้านายตำรวจคนที่มาถามผมถึงได้ซีดลงกันนะ"งั้นคุณตามผมมาดีกว่าครับ" นายตำรวจคนนั้นเดินนำผมไปยังห้องท

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 5

    ในที่สุดผมก็พาคนของฮิลล์กลับมาคืนมันจนได้ โดยแลกกับการมอบไอ้เล็กลูกน้องไอ้ตี๋ให้คุณสารวัตรไป ลูกน้องของไอ้ตี๋คนนี้ พี่ริวเป็นคนส่งตัวมาให้ ผมว่าเขาคงอยากช่วยน้องชายของตัวเองถึงได้ตามตัวไอ้เล็กจนเจอแล้วส่งมาให้พวกผมจัดการ"กูขอโทษ กูจำเป็นต้องส่งตัวไอ้เล็กให้เขาจริงๆ" ตอนนี้ผมเลยต้องมานั่งอธิบายให้ไต้ฝุ่นฟัง"กูไม่เข้าใจ กูบอกแล้วไง เรื่องนี้เราจะหาตัวคนบงการกันเอง ทำไมมึงต้องเอาไอ้เล็กให้มันไปอีก" ไต้ฝุ่นไม่พอใจที่ผมมอบตัวไอ้เล็กให้คุณสารวัตร"ก็คนของไอ้ฮิลล์โดนจับไว้ มึงจะให้กูอยู่เฉยๆ เหรอ""มึงก็ให้เจ้านายเขาจัดการสิ มึงจะออกโรงเองทำไม""มึงไม่พูดอะไรหน่อยเหรอไอ้ฮิลล์" ผมหาเหตุผลมายันการกระทำของตัวเองไม่ทันจึงขอความช่วยเหลือจากฮิลล์ที่นั่งจิบวิสกี้อยู่เงียบๆ จะเรียกว่าขอความช่วยเหลือก็ไม่เชิงหรอก มันเป็นการโยนขี้ให้ฮิลล์ช่วยจัดการต่างหาก"ไอ้โคลนมันคงมีเหตุผลของมัน พวกมึงก็ปล่อยมันเถอะ จะคาดคั้นอะไรมันนักหนา" มันถลึงตาใส่ผมก่อนจะช่วยพูด จบเรื่องนี้กูต้องเอาพานดอกไม้ แพธูปเทียนมาไหว้มึงแล้วว่ะฮิลล์"เดี๋ยวนะ แล้วทำไมลูกน้องมึงถึงโดนจับ" สัสเอ๊ย! จะสงสัยอะไรตอนนี้ห๊ะ! ไอ้ฝุ่น!"มึงสอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 6

    'ห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต'ผมขับรถมาจนถึงจุดหมายตามที่คุณสารวัตรส่งมา แต่ต้องหยุดเมื่อเห็นป้ายติดหน้าประตูเหล็ก ผมกวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วเพิ่งสังเกตว่าที่นี่ไม่มีบ้านคนสักหลัง เขาหลอกผมมายิงทิ้งหรือเปล่าวะ"ผมมาถึงแล้วครับ แต่ประตูมันปิด""รออยู่ตรงนั้น เดี๋ยวผมไปรับ"ผมโทรหาคุณสารวัตรเมื่อเห็นว่าประตูมันถูกปิดและล็อกด้วยแม่กุญแจขนาดใหญ่อยู่ เมื่ออีกฝ่ายบอกให้รอผมก็รอ ถ้าไม่เข้าถ้ำเสือจะได้เข้าใกล้เสือได้ยังไง คอยดูเถอะเดี๋ยวจะฝึกให้เชื่องเลยสักพักใหญ่ผมก็เห็นรถโฟร์วิลล์ยกสูงคันใหญ่ขับมาจอดไม่ห่างจากประตูซึ่งถูกปิดไว้ คนตัวสูง ในชุดสบายๆ ด้วยเสื้อยืดสีหม่นแขนสั้น และกางเกงขายาวสีดำ ส่วนของร่างกายที่โผล่พ้นสิ่งปกคลุมเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้ออันแน่นหนัดน่ามันเขี้ยว ผมเพิ่งสังเกตว่าอีกฝ่ายมีรอยสักตรงบริเวณลำคอด้วย ทำไมเขาถึงเท่ไม่ปรานีใครขนาดนี้ คุณสารวัตรเปิดประตูรถก่อนกระโดดลงมายืนตระหง่านอยู่บนพื้นคอนกรีตที่ถูกราดยาวทำเป็นถนนทับพื้นดินแข็ง เขาเดินมาหยุดอยู่ตรงประตูเหล็กบานใหญ่ แสงไฟหน้าจากรถโฟร์วิลล์ยกสูงสาดส่องพาดผ่านเงาร่างสูงใหญ่ของคุณสารวัตร ยิ่งส่งให้อีกฝ่ายดูน่าเกรงขามไม่เบา เท่ไ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16

Bab terbaru

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   SPECIAL RYU x TYPHOON (2)

    ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ผมนอนเหม่ออยู่อย่างนั้น แต่แล้วเสียงข้อความแจ้งเตือนก็ดังขึ้นติ๊ง!ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูทันที และแน่นอนว่ามันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากริว: “ว่างไหม?”หัวใจผมกระตุกวูบแปลก ๆ ก่อนจะรีบพิมพ์ตอบกลับไปฝุ่น: “มีอะไร?”รออยู่ครู่หนึ่ง ข้อความถัดไปก็เด้งขึ้นมาริว: “มาหาหน่อย”ผมนิ่วหน้า อะไรของเขาวะ?ฝุ่น: “นายอยู่บ้าน?”ริว: “หน้าห้องนาย”หน้าห้อง?!ผมเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงทันที กวาดตามองนาฬิกา…จะเที่ยงคืนแล้วหมอนี่มันคิดอะไรอยู่ถึงมาโผล่แถวนี้เวลานี้วะ?ผมหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาสวมก่อนจะเดินออกไปตามที่เขาบอกผมเปิดประตูออกไปก็เจอเขายืนล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ ใบหน้านิ่งเฉยเหมือนทุกครั้ง แต่มีบางอย่างในแววตาที่ดูไม่เหมือนเดิม“มาทำไม?” ผมถามพลางกอดอก“คุยกันหน่อย”“เรื่องอะไร?”“เรื่องของเรา”คำว่า ‘เรา’ ทำให้ผมชะงักไปนิดหน่อย“ไม่มีอะไรให้คุย” ผมบอกเสียงเรียบ “ฉันพูดไปหมดแล้ว”ริวไม่ได้ตอบอะไรในทันที เขาแค่ยกบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้แล้วจุดไฟ สูดมันเข้าปอดก่อนจะพ่นควันออกมาช้า ๆ“…ฉันไม่ชอบความไม่แน่นอน” เขาพูดขึ้นในที่สุด“หืม?”“ฉันไม่ชอบอะไรที่คลุมเครือ” เขาเอียงหน้ามองผม “แล้วฉัน

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   SPECIAL RYU x TYPHOON (1)

    ผมกอดอกมองสองพี่น้องเถียงกันอย่างไม่รู้จะทำยังไง เรื่องระหว่างผมกับริวมันซับซ้อนเกินกว่าจะอธิบายให้รุยเข้าใจได้"กูสองคนแค่จูบกันไอ้รุย ยังไม่ได้เอากัน"พวกยากูซ่านี่เชื่อถือไม่ได้จริงๆ ไม่ได้เอาพ่อง!"ถ้าจูบกันแล้วก็ต้องเป็นแฟนกันสิ จะมาแอบกินกันเฉยๆ เหมือนไอ้ฮิลล์ไม่ได้นะ" รุยเถียงต่อ"เราแค่จูบกันรุย นายอย่างี่เง่า" น้ำเสียงของไอ้ยากูซ่าขี้เก๊กเริ่มระอา"นายอย่ามาโมโหกลบเกลื่อน" รุยยังคงไม่ยอม"วุ้ยย! มึงจะอะไรนักหนากะอีแค่จูบ ใครๆ เขาก็จูบกันได้ตอนเมา" ผมพูดแทรกขึ้นมา ถ้าผมไม่มีปัญหาทุกอย่างก็น่าจะจบสินะ"พ่องมึงดิ จะมีกี่คนที่จูบพี่ของเพื่อนตอนเมา"มากกว่าจูบกูก็ทำกันมาล่ะ"เออ…มันก็แค่อุบัติเหตุ ใช่ไหม?" ประโยคหลังผมหันไปหาริว เพื่อขอกำลังสนับสนุน"อือ…" ริวพยักหน้า“กูไม่ใช่เด็กแล้วนะริว!"ปั่ก!"ฉันเป็นเพื่อนเล่นนายเหรอ..." ริวตบหัวรุย"อู้ยยส์...เจ็บนะ พะ..พี่" ไอ้รุยเริ่มกลัวเมื่อเห็นสายตาของพี่ชายตัวเองริวถอนหายใจก่อนล้วงกระเป๋าหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด เขาพ่นควันออกจากปากก่อนพูดประโยคที่สิ้นคิดที่สุดออกมา"คบก็คบสิ""ชะ...ช่ายย ห๊ะ!! เดี๋ยวๆ คบอะไร ใครคบกัน" ผมถามด้วยความตกใจ"

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 55

    …ไซโคลน Talk…ผมยืนอยู่ริมหน้าต่างห้องพักในโรงแรม มองแสงไฟของโตเกียวที่ส่องสว่างอยู่เบื้องล่าง แต่ความคิดของผมกลับไม่ได้อยู่ที่ทิวทัศน์เหล่านั้นเลยโทรศัพท์ในมือสั่นอีกครั้ง แจ้งเตือนข้อความจากไต้ฝุ่น“มาถึงแล้ว”ผมกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ หัวใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่ นิ้วโป้งแตะไปบนหน้าจอโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะรีบชักมือกลับราวกับของร้อนสารวัตร… มาถึงญี่ปุ่นแล้วจริง ๆผมถอนหายใจแรง กดโทรศัพท์ปิดเสียงก่อนจะโยนมันลงบนโต๊ะ ผมเงยหน้ามองตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่ เห็นภาพสะท้อนของชายหนุ่มที่พยายามทำเป็นไม่สนใจอะไร แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความว้าวุ่นผมคิดว่า… ถ้าออกมาห่างไกลขนาดนี้แล้ว ทุกอย่างจะดีขึ้นผมคิดว่า… ถ้าหายไปจากสายตาเขาแล้ว อีกฝ่ายก็คงไม่รู้สึกอะไรแต่เปล่าเลย…สารวัตรตามมาถึงที่นี่และที่สำคัญกว่านั้นคือ ผมไม่ได้แน่ใจว่าตัวเองอยากให้เขาหาเจอหรือไม่…สไนเปอร์ Talk…ผมยืนอยู่หน้าโรงแรมหรูใจกลางโตเกียว มองขึ้นไปยังชั้นบนสุดที่เป็นห้องพักของไซโคลนไต้ฝุ่นเป็นคนบอกผมว่าไซโคลนอยู่ที่นี่ และถึงแม้เขาจะไม่ได้บอกเลขห้องตรง ๆ แต่แค่มีข้อมูลนี้ก็มากพอแล้วผมกำโทรศัพท์แน่น สูดหายใจเข้าลึก ๆถ้าผมขึ้นไป

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 54

    …สไนเปอร์ Talk…ผมมองจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้า แต่มันกลับเบลอไปหมดคดียังคงเดินหน้า งานทุกอย่างยังคงต้องทำเหมือนเดิม แต่มีบางอย่างในใจที่คอยฉุดรั้งให้ผมไม่มีสมาธิไซโคลนไม่อยู่แล้วจริง ๆเขาหายไปจากชีวิตผมแบบสมบูรณ์แบบ… ไม่มีร่องรอย ไม่มีการติดต่อกลับ ไม่มีแม้แต่เงาของเขาให้เห็นผมถอนหายใจ กวาดสายตามองโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัวจะโทรไปดีไหม?นิ้วผมเลื่อนไปที่ชื่อของเขา ก่อนจะชะงัก… และกดปิดหน้าจอไปถ้าเขาอยากให้ผมตามหา… เขาคงจะทิ้งอะไรไว้ให้ผมบ้างแต่เขาเลือกที่จะหายไปอย่างสมบูรณ์ แปลว่าเขาคงต้องการแบบนั้นจริง ๆ“เฮ้อ…” ผมเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า ก่อนจะได้ยินเสียงเคาะประตูห้องทำงาน“เข้ามา”จ่าแชมป์โผล่หน้าเข้ามา “สารวัตร ผมมีข่าวบางอย่าง”ผมเลิกคิ้ว “ข่าวอะไร?”“คนของเราสืบมาให้แล้วครับ…” จ่าแชมป์ส่งแฟ้มเอกสารให้ผม “คุณไซโคลนอยู่ที่ญี่ปุ่นจริง ๆ และดูเหมือนเขาจะตั้งใจอยู่ที่นั่นอีกนาน”ผมนิ่งไป ก่อนจะเปิดแฟ้มออกดู รายละเอียดที่ระบุอยู่ตรงหน้ามันชัดเจนจนผมปฏิเสธไม่ได้และมีรูปที่ไซโคลนไปไหนมาไหนกับริวอย่างสนิทสนม…ใจผมคล้ายๆ มีอะไรหนักๆ กดทับไว้จนเจ็บผม… กำลังจะเสียเขาไปแล้วจริง ๆ

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 53

    …ไซโคลน Talk…ผมไม่ได้หลบหน้าเล่น ๆ แต่ผมเอาจริงหลังจากวันนั้น ผมไม่ได้ติดต่อกลับไปหาสารวัตรอีกเลย ไม่มีการส่งกาแฟ ไม่มีการไปหา ไม่มีแม้แต่ข้อความทิ้งไว้เหมือนทุกทีผมเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนดื้อรั้นและไม่เคยยอมแพ้ แต่ครั้งนี้… บางทีผมอาจต้องเป็นฝ่ายปล่อยมือจริง ๆตอนแรกมันก็ยากอยู่หรอก กว่าจะห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึง ไม่ให้เผลอกดโทรหาหรือส่งข้อความไป ผมต้องข่มใจตัวเองอยู่หลายครั้ง ต้องดื่มให้หนักขึ้น ต้องเอางานมากลบความคิด แต่สุดท้ายแล้ว… มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนักทุกคืนก่อนนอน ผมยังคงเผลอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หวังว่าบางทีสารวัตรอาจจะเป็นฝ่ายส่งข้อความมาก่อน หรืออย่างน้อยอาจจะมีมิสคอลสักสายแต่ไม่มีเลย…เหมือนเขาหายไปจากชีวิตของผมโดยสมบูรณ์ผมเอนตัวพิงกระจกห้องพักโรงแรมในโตเกียว มองแสงไฟของเมืองที่ยังคงสว่างไสว ทว่าความเงียบในห้องมันกลับกดดันผมยิ่งกว่าความวุ่นวายข้างนอกผมคิดถึงสารวัตร…คิดถึงคนที่เอาแต่ทำหน้าเรียบเฉยเวลาถูกแหย่ คิดถึงคนที่บ่นว่าผมกวนประสาทแต่ก็ยังยอมให้มากวนอยู่ทุกวันผมไม่ได้อยากหนีมาไกลขนาดนี้หรอก แต่ผมรู้ว่า ถ้ายังอยู่ที่เดิม ผมคงไม่มีวันอดใจไม่ไหวแล้วกระโจนไปหาเขาอีกตาม

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 52

    …สไนเปอร์ Talk…ไซโคลนไม่ได้พูดเล่น เขาเอาจริงหลังจากวันนั้น ผมก็ไม่ได้รับข้อความหรือสายโทรศัพท์จากไซโคลนอีกเลย ไม่มีการแวะมาหา ไม่มีใครส่งกาแฟมาให้ที่โรงพักตอนเช้า และแน่นอน… ไม่มีใครมารอผมเลิกงานอีกเลยผมคิดว่าตัวเองควรจะโล่งใจ เพราะนี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการเหรอ? ผมอยากให้ไซโคลนออกไปจากชีวิต อยากให้ไซโคลนอยู่ห่างจากปัญหาทั้งหมด เขาอยากปกป้องไซโคลนจากความวุ่นวายนี้…แต่ทำไมมันถึงรู้สึกไม่ใช่แบบนั้นวะ?ในช่วงแรกผมพยายามไม่คิดอะไรมาก มันก็ดีแล้วที่เขาได้ไปใช้ชีวิตปกติของตัวเอง ไม่ต้องมาลำบากกับผมแต่พอผ่านไปเป็นอาทิตย์ ไซโคลนก็ยังไม่ติดต่อมา“หมอนั่นคงจะลืมฉันไปแล้วจริง ๆ” ผมพึมพำช่วงเวลาที่ไม่มีไซโคลนอยู่รอบตัว ทำให้รู้ว่า… ชีวิตของผมขาดอะไรบางอย่างไปจริง ๆไม่ว่าจะเป็นช่วงเช้าที่ปกติจะมีกาแฟจากร้านประจำส่งมาให้พร้อมโน้ตแซว ๆ จากไซโคลน หรือแม้แต่ช่วงเย็นที่ผมมักจะเจอเขามานั่งรออยู่ในห้อง พอไม่มีสิ่งเหล่านี้แล้ว วันเวลาของผมกลับดูเงียบเหงาอย่างน่าประหลาดผมทำงานเหมือนเดิม ใช้ชีวิตแบบเดิม ออกไปสืบคดีเหมือนเดิม แต่กลับรู้สึกว่าอะไรบางอย่างมันผิดแปลกไปหมด“สารวัตร… คุณโอเคหรือเปล่า?”เส

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 51

    …ด้านไซโคลน….ผมเดินออกจากห้องทำงานของสารวัตรด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งในใจ ทุกอย่างมันชัดเจนในหัวของผม แต่ในขณะเดียวกันมันก็สับสนจนแทบจะทำให้ผมหายใจไม่ออก ทุกๆ อย่างที่ทำไปมันยังไม่ดีพออย่างนั้นเหรอ“ผมเหนื่อย…มาก…” เสียงของผมดังในหัวผมเหนื่อยกับการวิ่งตามเขาแล้ว…เขาทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นแค่คนไร้ค่าที่วันๆ เอาแต่วิ่งตามเขา ผมมักจะเป็นคนแรกที่เขาเลือกจะตัดทิ้งง่ายๆ นั่นมันก็แสดงชัดเจนแล้วว่าผมควรหยุดได้แล้ว…ผมเดินไปที่ลิฟต์โดยที่ไม่คิดจะหันกลับไปมองห้องทำงานนั้น ผมไม่ต้องการให้ใครเห็นความเจ็บปวดในแววตาของผมในตอนนี้ ความรู้สึกที่คล้ายกับการถูกทอดทิ้ง มันร้อนรุ่มอยู่ในอก ผมรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังวิ่งตามอะไรบางอย่างที่ไม่มีทางจะถึงผมกดปุ่มลิฟต์และยืนรอจนประตูเปิดออก ความรู้สึกข้างในมันเหมือนมีบางอย่างที่กำลังแหลกสลายไปกับทุกก้าวที่เดิน ใจผมมันโหวงและว่างเปล่าบอกไม่ถูกเมื่อถึงชั้นล่างผมเดินออกจากอาคารโดยไม่คิดจะหยุดกลับไปมอง หัวใจของผมมันบีบคั้นจนรู้สึกว่าหายใจไม่ออก ผมหยุดตรงมุมถนนและมองไปที่ท้องฟ้า เหมือนกับกำลังมองหาคำตอบจากสิ่งที่ไม่สามารถมองเห็นได้ สิ่งที่ทำล

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 50

    คดีของพ่อผมถูกปิดลงอย่างเงียบๆ ไม่ว่าผลของมันจะเป็นเช่นไร เราทุกคนต่างรู้ดีว่าเขาไม่ได้ทำสิ่งเหล่านี้เพียงลำพัง เขามีใครบางคนที่อยู่เบื้องหลังการตัดสินใจของเขา พ่อผมอาจจะไม่ได้ซัดทอดใครออกมา แต่มันก็ไม่สามารถปิดบังความจริงบางอย่างได้ พวกเรายังเอื้อไปไม่ถึงตัวการใหญ่นั้นพี่ชายของผมทุกคนก็เข้าใจดีถึงสิ่งที่พ่อทำ แม้ว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหน พวกเขาก็ยังคงพยายามช่วยเหลือพ่อในทุกทางที่ทำได้ ไม่มีใครโกรธผมที่ต้องทำหน้าที่จับพ่อ แม้ความรู้สึกจะหนักหน่วงแค่ไหน พวกเขาก็ยอมรับมันได้พวกเขาเห็นสิ่งที่พ่อเคยสอนและปลูกฝังในตัวผมมาตลอดชีวิต….แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นั้น ข่าวของพ่อที่เคยเป็นประเด็นใหญ่ในสังคมก็ถูกกลบไปอย่างเงียบๆ ทุกอย่างถูกเบี่ยงเบนความสนใจด้วยข่าวใหม่ ที่มันเหมือนจะกระทบกับทุกคนรอบตัว ข่าวนั้นเป็นเรื่องของการชิงตัวนักโทษระหว่างที่กำลังจะถูกนำไปฝากขังสองคน และเหมือนจะเป็นการกระทำของแก๊งต่างชาติที่มีอิทธิพลข่าวนี้มันกลบข่าวของพ่อไปจนเกือบจะไม่มีใครพูดถึงอีกเลย ตำรวจถูกเหยียบย่ำอีกครั้ง หลังจากการสืบสวนคดีของพ่อผมคดีที่มันทำให้พวกเราเปิดเผยถึงบางอย่างที่ไม่อยากให้ใครรู้… แต่ตอนนี้…ทุ

  • ปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)   ตอนที่ 49

    ….สไนเปอร์ Talk….ผมพยายามเจรจากับผู้บังคับบัญชาจนตัวเองยังสามารถอยู่ในคดีนี้ต่อได้ และตอนนี้พวกเราก็กำลังรอให้คนพาพ่อมาสอบสวนสักพักเจ้าหน้าที่สองนายก็พาตัวพ่อซึ่งถูกสวมกุญแจมือ เข้ามายังห้องสอบสวน เขายังคงใส่ชุดของเมื่อคืนอยู่แววตาของเขาดูล้าเล็กน้อย…“พ..พ่อ…” มันยากมากที่เสียงจะหลุดออกจากลำคอของผมตั้งแต่เกิดผมไม่เคยเห็นเขาโทรมแบบนี้มาก่อน แม้เขาจะอายุเยอะแล้ว แต่ก็ยังดูกระปรี้กระเปร่าอยู่เสมอแล้วดูสิ….วันนี้เขากลับอยู่ในสภาพแบบนี้ คนเป็นลูกแบบผมควรทำอย่างไรระหว่างความถูกต้องกับความถูกใจ ผมควรเลือกสิ่งไหน…พ่อมองผมนิ่งๆ แล้วพูดช้าๆ“ฉันเห็นแกแล้วเหมือนเห็นตัวเองในอดีตเลย”ประโยคสุดท้ายที่เขาพูด ทำให้ผมรู้สึกเหมือนถูกบีบคั้นจากข้างในบุคลิก ความคิด นิสัย ผมล้วนสืบทอดมาจากเขาทั้งนั้น…พ่อมองผมด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก ก่อนจะเอนตัวไปด้านหลัง เท้าแขนลงบนพนักเก้าอี้ที่ดูจะเล็กไปสำหรับเขา“แกจะไม่ถามอะไรหน่อยเหรอ?” เขาเอ่ยเมื่อเห็นเงียบผมเม้มปากแน่น สายตาจับจ้องไปที่กุญแจมือที่ล่ามเขาไว้“…ทำไม?” ผมถามเสียงแผ่ว “ทำไมพ่อต้องทำเรื่องพวกนี้?”พ่อหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอนตัวไปด้านหลัง ดวงตาคม

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status