“ถ้าผมบอกตัวตนของผมให้คนรู้ คุณน่าจะกลัวเกินกว่าจะรับไหวนะ“ผมเป็นลูกเขยของหนึ่งในทายาทตระกูลฌองซึ่งเป็นหนึ่งในสิบตระกูลอันดับต้น ๆ ของประเทศ H“คุณยังกลัวอยู่หรือเปล่าล่ะ?“รู้สึกยังไงที่ถูกลูกเขยแต่งเข้าตบหน้าเอาแบบนี้“ในฐานะผู้ดูแลโรงแรมฟลัตเวลล์และคาสิโน ในฐานะหัวหน้าแก๊งภารตะ…“คนุณป็นพวกยอมรับความพ่ายแพ้ไม่เป็น แต่ยังกล้าตั้งกฎและข่มขู่ลูกค้าของตัวเองเอง"อะไรกัน? ผมตบคุณไปแค่ไม่กี่ครั้ง คุณก็โกรธแล้วเหรอ?”น้ำเสียงราบเรียบของฮาร์วีย์พอที่จะทำให้แอรอนตกใจได้แล้ว“ลูกเขยแต่งเข้า?“ลูกเขยแต่งเข้ากล้าดียังไงมาต่อกรกับฉัน“ไอ้สารเลว! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!“ฉันเป็นคนที่อยู่ในวรรณะกษัตริย์นะโว้ย!“แฟรงกี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน!“ฉันมีสิทธิ์คุ้มกันทางทูต!“ลูกเขยแต่งเข้าบ้านอย่างนายไม่มีสิทธิ์มาท้าทายฉัน!“นายตบฉันมาสองครั้งแล้ว!“รู้ไหมว่าการทำแบบนี้จะมีผลอะไรตามมา”สายตาของแอรอนเต็มไปด้วยความโกรธหลังจากที่เขารู้ถึงตัวตนของฮาร์วีย์เขาส่งสัญญาณมือและบอดี้การ์ดกลุ่มใหญ่ก็เข้ามาล้อมฮาร์วีย์ไว้อย่างสมบูรณ์ พวกนั้นพร้อมจะฆ่าเขาอยู่ทุกเมื่อเพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าแอรอน
"เอาเลยสิ!"เมื่อเห็นสีหน้าเย่อหยิ่งของฮาร์วีย์บนใบหน้าของเขา แอรอนก็ถึงกับระงับอารมณ์ไม่ได้และกรีดร้องด้วยความโกรธเขาเล็งปืนพกไปที่ฮาร์วีย์ ราวกับว่าพร้อมจะเหนี่ยวไกปืนอยู่ทุกเมื่อบอดี้การ์ดพุ่งเข้าหาฮาร์วีย์ทันที และกรีดร้องด้วยความโกรธเช่นกันบรรดาสาวสวยได้แต่มองอย่างตื่นตาตื่นใจนั่นก็เพราะพวกเธอรู้สึกตื่นเต้นกับความรุนแรงที่เกิดขึ้นไม่น้อยก่อนที่ฮาร์วีย์จะลงมือ ราเชลก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างใจเย็นราเชลไม่ใช่เทพสงคราม แต่ในฐานะที่มีความสามารถสูงที่สุดในบรรดาสมาชิกรุ่นเยาว์ของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู เธอจึงเข้าใกล้ตำแหน่งเทพสงครามอย่างที่สุดแล้วการเคลื่อนไหวของเธอรวดเร็วและเด็ดขาด เธอมีภาพลักษณ์ไม่ต่างไปจากหญิงสาวที่มีใบหน้างดงามและไร้เดียงสา แต่เธอกลับต่อสู้ได้ไม่ต่างไปจากนักสู้ที่มีประสบการณ์เธอกระโจนไปข้างหน้าในพริบตา ราวกับปีกผีเสื้อที่กรีดกรายไปตามสายลมพลั่ก พลั่ก พลั่ก!บอดี้การ์ดถูกจัดการในเวลาเพียงไม่กี่วินาที กระดูกบางส่วนของพวกเขาหักครึ่งเสียด้วยซ้ำ พวกเขาไม่มีแรงแม้แต่จะคลานกลับมายืนดังเดิมดวงตาของแอรอนกระตุกเมื่อเห็นสิ่งนี้เขาไม่คาดคิดเลยว่าหญิงสาวที่มาพร
สีหน้าของราเชลแย่ลงและเธอก็รีบกระโดดไปกันฮาร์วีย์ เธอโน้มตัวลง แล้วเหวี่ยงกำปั้นเขาใส่ร่างที่กำลังเข้ามาใกล้ราเชลเลือกที่จะไม่หลบเลี่ยงการโจมตีเพื่อป้องกันไม่ให้ฮาร์วีย์ตกอยู่ในอันตรายตึง!การโจมตีของทั้งสองปะทะกัน ราเชลทนทุกข์ทรมานจากการถูกโจมตีเนื่องจากเธอเป็นฝ่ายตั้งรับ หลังจากถูกโจมตีเธอเกิดกระอักเลือดออกมาจากปากด้วยซ้ำ...แต่เธอก็กลืนมันลงคอและเหวี่ยงฝ่าเท้าออกไปร่างนั้นถูกส่งให้กระเด็นไปและถลาไปชนเข้ากับโต๊ะฮาร์วีย์เหลือบมองผู้มาใหม่อย่างใจเย็น และตระหนักว่านั่นคือนักบวชปีศาจที่อยู่ในวัยกลางคน เขาสวมเสื้อคลุมสีเหลืองสดใสและมีศีรษะล้าน ซึ่งมีจุดดำเล็ก ๆ ปรากฏอยู่ชายคนนั้นดูไม่ต่างจากพระภิกษุธรรมดา แต่รังสีจากตัวเขานับว่าดุร้ายมาก ราวกับว่าเขาเป็นปีศาจจริง ๆซึ่งก็เป็นสิ่งที่ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหวังสำหรับคนที่ได้รับฉายานั้น...“ลุกขึ้นมา ทอตโต้”น้ำเสียงที่เย่อหยิ่งแต่สงบดังออกมาจากด้านนอก ขณะที่นักบวชปีศาจกำลังจะโจมตี“เธอนี่น่าประทับใจมาก สาวน้อย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะรับการโจมตีจากทอตโต้ได้ ไม่แปลกใจแล้วที่เธอกล้ามาสร้างความวุ่นวายที่นี่ถึงขนาดนี้“แต่เธอคว
“เธออยากได้หลักฐานอย่างนั้นเหรอ!“ทั้งลูกค้าและเจ้ามือทุกคนของเราเป็นพยานให้ได้!“ถ้าฉันบอกว่าพวกเธอโกงก็แปลว่าพวกเธอโกง!”แอรอนมองดูคุณชายไมเยอร์ส“ผมรู้ว่าคุณมีวันหยุดแค่หนึ่งวันต่อสัปดาห์ นายน้อยไมเยอร์ส ผมรู้ว่าผมไม่ควรรบกวนคุณเรื่องนี้…“แต่ผมรับมือกับไอ้สารเลวนี่ไม่ได้จริง ๆ! ผมไม่มีพลังพอ!“ได้โปรดช่วยจัดการกับสถานการณ์นี้แทนผมหน่อย นายน้อยไมเยอร์ส!”แอรอนต้องการจัดการกับฮาร์วีย์ด้วยตัวเอง แต่เขารู้ตัวดี...ราเชลคนนั้นแข็งแกร่งเกินไป ลูกน้องของเขาเทียบกับเธอไม่ได้เลยสักนิดมีเพียงโนแลน ไมเยอร์ส นายน้อยที่อยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้นที่สามารถทำสิ่งนั้นได้โนแลนเพิกเฉยต่อแอรอนโดยสิ้นเชิง เขาเอนกายลงบนโซฟาอย่างสบาย ๆ ก่อนที่จะดีดนิ้วมีคนถือแชมเปญเข้ามาและรินมันใส่แก้วให้โนแลนโนแลนจิบเครื่องดื่มแล้วมองฮาร์วีย์อย่างสงสัย ราวกับว่าเขาควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมดเมื่อเขาดื่มมันเรียบร้อยแล้ว เขาก็เช็ดนิ้วด้วยกระดาษทิชชู่เปียกแล้วนั่งไขว่ห้าง“ฉันโนแลน ไมเยอร์ส มาจากวรรณะกษัตริย์ ตระกูลไมเยอร์ส“ฉันเป็นที่ปรึกษาด้านกองทัพของสภาธุรกิจภารตะ“เรียกฉันว่าที่ปรึกษาไมเยอร์สก็ได้“ใน
ราเชลรู้อยู่แล้วว่าฮาร์วีย์ไร้เทียมทาน แต่เบื้องหน้าของพวกเขาก็มีศัตรูอยู่ถึงสองร้อยคนเธอต้องการยุติปัญหานี้โดยปราศจากการนองเลือด เพราะท้ายที่สุดแล้วมันคงจะดีกว่าถ้าไม่มีใครได้รับความสูญเสียใด ๆแอรอนตัวแข็ง แววตาลึกลับแวบไปทั่วใบหน้าของเขา และเขาก็จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์เขารู้ว่าภูมิหลังของฮาร์วีย์ค่อนข้างไม่ธรรมดา แต่ไม่กล้าคิดเลยว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างกายเขาจะเป็นถึงรองหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินจริง ๆ“คุณเป็นรองหัวหน้ากองบังคับคดีที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ คุณค่อนข้างมีชื่อเสียงในฟลัตเวลล์ไม่น้อยเลยนะ ราเชล”ดวงตาของโนแลนเป็นประกาย จากนั้นเขาก็เปลี่ยนสายตาไปทางฮาร์วีย์“แต่แล้วยังไงล่ะ?“ฟลัตเวลล์ไม่เหมือนเมืองอื่น“สำนักงานใหญ่ของหลงเหมินตั้งอยู่ที่นี่ และตระกูลบาวเออร์ก็อยู่ที่นี่ด้วย“คุณอาจจะอวดอ้างความแข็งแกร่งของกองบังคับคดีของหลงเหมินได้ทุกที่ แต่คงไม่ได้ผลสำหรับที่นี่สักเท่าไร!“เว้นแต่คุณจะพาใครบางคนจากตระกูลบาวเออร์ หรือหัวหน้ากองบังคับคดีมาที่นี่ด้วยตัวเองได้…“เพราะแค่คุณน่ะมันไม่พอหรอก”ราเชลสูดหายใจเข้าลึก ๆ“ยิ่งคุณมีมิตรสหายมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งมีหนทาง
ถ้าฮาร์วีย์ไม่กลัวราเชลได้รับบาดเจ็บจากความขัดแย้ง เขาคงไม่ต้องมานั่งเสียเวลาพูดให้ปากเปียกปากแฉะถึงกระนั้นเขาก็ไม่มีความตั้งใจที่จะขอโทษและจะไม่ยอมเสียเงินด้วยโนแลนตัวแข็งก่อนที่จะวิเคราะห์ฮาร์วีย์พร้อมกับขมวดคิ้ว“ลูกเขยแต่งเข้าอย่างคุณรู้จักหนึ่งในผู้นำของแก๊งทั้งหกด้วยเหรอ?”“เรามีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีต่อกันน่ะ” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น"น่าสนใจดี ไม่นึกเลยว่าคนต่างเมืองจะรู้จักเคย์เดนด้วย” แอรอนอุทานด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ“แต่นายไม่รู้เหรอ?“แก๊งขวานถือว่าแย่ที่สุดในแก๊งทั้งหก!“ภายนอกเคย์เดนอาจดูแข็งแกร่ง แต่ชื่อเสียงของเขาไม่ได้มีความหมายอะไรกับเราเลย!”ในสายตาของแอรอน มันช่างน่าขันที่ฮาร์วีย์หยิบคนที่แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้สึกกลัวมาเป็นกองหนุน“ถ้านั่นยังไม่พอ แล้วกับแอนเซล ตอร์เรสล่ะ?”ใบหน้าของฮาร์วีย์ดูสงบ“ผมเองก็มีความสัมพันธ์อันดีกับเขาด้วยเหมือนกัน”“แอนเซล ตอร์เรส?”มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยฉายออกมาจากใบหน้าของโนแลน“นี่คนรู้จักผู้บัญชาการสูงสุดของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์ด้วยเหรอ”“ผมเคยติดคุกมาก่อน แต่แอนเซลเป็นคนประกันผมออกมา” ฮาร์วีย์กล่าวอย่างตรงไปตรงมา
“แก…กล้าดียังไง!”แอรอนตกใจมากเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฮาร์วีย์จะกล้าหาเรื่องคนสำคัญอย่างนั้นโนแลนไม่เพียงแต่เป็นที่ปรึกษาทางการทหารของสภาธุรกิจภารตะเท่านั้น แต่เขายังเกิดมาในตระกูลวรรณะกษัตริย์อีกด้วย!แม้แต่ตัวแอรอนเองเมื่อเทียบกับโนแลนแล้วก็ยังด้อยกว่า!ฮาร์วีย์บ้าไปแล้ว!เขากำลังรนหาที่ตายอย่างแน่นอน!ผู้คนที่โนแลนพามาต่างก็ตกตะลึง พวกเขาไม่รู้เลยว่าควรจะมีปฏิกิริยาตอบโต้อย่างไรนั่นก็เพราะไม่มีใครคาดคิดเลยว่าจะเกิดสิ่งนี้ขึ้น'ก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์ดูอ่อนด้อยมาก!''เขายังยกเคย์เดนและแอนเซลออกมาด้วยซ้ำ!''เขาไม่ได้จะขอร้องอ้อนวอนหรอกเหรอ?' 'ทำไมถึงได้เข้าไปทุบหัวโนแลนแบบนั้น?'ทุกคนคิดว่าพวกเขากำลังเสียสติแม้แต่ราเชลก็ยังตามไม่ทัน เธอรู้ว่านี่เป็นวิธีการที่ฮาร์วีย์ทำบ่อยๆ...แต่ก็ไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะเผด็จการได้ถึงขนาดนี้ แม้จะกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูถึงสองร้อยคนก็ตาม“ไอ้สารเลว แกอยากตายมากเหรอ!”แอรอนและลูกน้องจะแก๊งภารตะดึงสติกลับมาได้และยกปืนขึ้นทันทีการแสดงออกของราเชลเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน เธอรีบเอาตัวเข้าไปบังให้ฮาร์วีย์ฮาร์วีย์เมินเฉยต่อฝูงชนและจ่อขวดปากฉลามลง
ฮาร์วีย์มีรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อเขามองกลับไปที่โนแลน เขาค่อนข้างประทับใจในตัวนายน้อยคนนี้มากถึงกระนั้น ไม่มีทางที่ทั้งสองจะเลิกแล้วต่อกันได้อีกฮาร์วีย์แตะลงบนใบหน้าของโนแลนแล้วพูดอย่างเรียบง่าย “ทำไมคุณไม่ลองเดาดูล่ะ? มาดูกันว่าผมจะฆ่าคุณได้หรือเปล่า”"ฆ่าฉัน?"โนแลนหัวเราะเบา ๆ ดวงตาของเขายังคงเย็นชาไม่เปลี่ยน“ต่อให้คุณฆ่าผมแล้ว คุณก็แก้ไขปัญหาตรงหน้าไม่ได้หรอก คนไม่มีทางรับมือกับสถานการณ์ตรงหน้านี้ได้ และไม่มีทางที่จะหลบหนีไปจากที่นี่อย่างครบสามสิบสองด้วย”ถึงอย่างนั้น โนแลนก็ไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์เป็นบุคคลที่สมควรจะได้รับความเคารพยกย่องจากเขานั่นก็เพราะว่าเขาเป็นคนในวรรณะกษัตริย์ในสายตาของเขา มีเพียงคนอย่างเฮกเตอร์ ทอมป์สันและอีเลียส พาเทลเท่านั้นที่พอจะทัดเทียมกับเขาได้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ไม่มีสิทธิ์อยู่ในรายชื่อนั้น“ผมไม่อาจจัดการกับปัญหาตรงหน้าได้ แต่ผมก็มั่นใจได้ว่าผมจะไม่ต้องลงนรกไปเพียงลำพัง”ฮาร์วีย์หัวเราะ“และต่อให้คุณตายไปจริง ๆ ผมก็จะมีชีวิตรอดต่อไป“อยากลองไหม?”ฮาร์วีย์ใช้แรงเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย ดันแก้วปากฉลามไปที่คอของโนแลน จนมีเลือดไหลออกมา และทุกคนใน