ราเชลรู้อยู่แล้วว่าฮาร์วีย์ไร้เทียมทาน แต่เบื้องหน้าของพวกเขาก็มีศัตรูอยู่ถึงสองร้อยคนเธอต้องการยุติปัญหานี้โดยปราศจากการนองเลือด เพราะท้ายที่สุดแล้วมันคงจะดีกว่าถ้าไม่มีใครได้รับความสูญเสียใด ๆแอรอนตัวแข็ง แววตาลึกลับแวบไปทั่วใบหน้าของเขา และเขาก็จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์เขารู้ว่าภูมิหลังของฮาร์วีย์ค่อนข้างไม่ธรรมดา แต่ไม่กล้าคิดเลยว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างกายเขาจะเป็นถึงรองหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินจริง ๆ“คุณเป็นรองหัวหน้ากองบังคับคดีที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ คุณค่อนข้างมีชื่อเสียงในฟลัตเวลล์ไม่น้อยเลยนะ ราเชล”ดวงตาของโนแลนเป็นประกาย จากนั้นเขาก็เปลี่ยนสายตาไปทางฮาร์วีย์“แต่แล้วยังไงล่ะ?“ฟลัตเวลล์ไม่เหมือนเมืองอื่น“สำนักงานใหญ่ของหลงเหมินตั้งอยู่ที่นี่ และตระกูลบาวเออร์ก็อยู่ที่นี่ด้วย“คุณอาจจะอวดอ้างความแข็งแกร่งของกองบังคับคดีของหลงเหมินได้ทุกที่ แต่คงไม่ได้ผลสำหรับที่นี่สักเท่าไร!“เว้นแต่คุณจะพาใครบางคนจากตระกูลบาวเออร์ หรือหัวหน้ากองบังคับคดีมาที่นี่ด้วยตัวเองได้…“เพราะแค่คุณน่ะมันไม่พอหรอก”ราเชลสูดหายใจเข้าลึก ๆ“ยิ่งคุณมีมิตรสหายมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งมีหนทาง
ถ้าฮาร์วีย์ไม่กลัวราเชลได้รับบาดเจ็บจากความขัดแย้ง เขาคงไม่ต้องมานั่งเสียเวลาพูดให้ปากเปียกปากแฉะถึงกระนั้นเขาก็ไม่มีความตั้งใจที่จะขอโทษและจะไม่ยอมเสียเงินด้วยโนแลนตัวแข็งก่อนที่จะวิเคราะห์ฮาร์วีย์พร้อมกับขมวดคิ้ว“ลูกเขยแต่งเข้าอย่างคุณรู้จักหนึ่งในผู้นำของแก๊งทั้งหกด้วยเหรอ?”“เรามีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีต่อกันน่ะ” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น"น่าสนใจดี ไม่นึกเลยว่าคนต่างเมืองจะรู้จักเคย์เดนด้วย” แอรอนอุทานด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ“แต่นายไม่รู้เหรอ?“แก๊งขวานถือว่าแย่ที่สุดในแก๊งทั้งหก!“ภายนอกเคย์เดนอาจดูแข็งแกร่ง แต่ชื่อเสียงของเขาไม่ได้มีความหมายอะไรกับเราเลย!”ในสายตาของแอรอน มันช่างน่าขันที่ฮาร์วีย์หยิบคนที่แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้สึกกลัวมาเป็นกองหนุน“ถ้านั่นยังไม่พอ แล้วกับแอนเซล ตอร์เรสล่ะ?”ใบหน้าของฮาร์วีย์ดูสงบ“ผมเองก็มีความสัมพันธ์อันดีกับเขาด้วยเหมือนกัน”“แอนเซล ตอร์เรส?”มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยฉายออกมาจากใบหน้าของโนแลน“นี่คนรู้จักผู้บัญชาการสูงสุดของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์ด้วยเหรอ”“ผมเคยติดคุกมาก่อน แต่แอนเซลเป็นคนประกันผมออกมา” ฮาร์วีย์กล่าวอย่างตรงไปตรงมา
“แก…กล้าดียังไง!”แอรอนตกใจมากเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฮาร์วีย์จะกล้าหาเรื่องคนสำคัญอย่างนั้นโนแลนไม่เพียงแต่เป็นที่ปรึกษาทางการทหารของสภาธุรกิจภารตะเท่านั้น แต่เขายังเกิดมาในตระกูลวรรณะกษัตริย์อีกด้วย!แม้แต่ตัวแอรอนเองเมื่อเทียบกับโนแลนแล้วก็ยังด้อยกว่า!ฮาร์วีย์บ้าไปแล้ว!เขากำลังรนหาที่ตายอย่างแน่นอน!ผู้คนที่โนแลนพามาต่างก็ตกตะลึง พวกเขาไม่รู้เลยว่าควรจะมีปฏิกิริยาตอบโต้อย่างไรนั่นก็เพราะไม่มีใครคาดคิดเลยว่าจะเกิดสิ่งนี้ขึ้น'ก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์ดูอ่อนด้อยมาก!''เขายังยกเคย์เดนและแอนเซลออกมาด้วยซ้ำ!''เขาไม่ได้จะขอร้องอ้อนวอนหรอกเหรอ?' 'ทำไมถึงได้เข้าไปทุบหัวโนแลนแบบนั้น?'ทุกคนคิดว่าพวกเขากำลังเสียสติแม้แต่ราเชลก็ยังตามไม่ทัน เธอรู้ว่านี่เป็นวิธีการที่ฮาร์วีย์ทำบ่อยๆ...แต่ก็ไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะเผด็จการได้ถึงขนาดนี้ แม้จะกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูถึงสองร้อยคนก็ตาม“ไอ้สารเลว แกอยากตายมากเหรอ!”แอรอนและลูกน้องจะแก๊งภารตะดึงสติกลับมาได้และยกปืนขึ้นทันทีการแสดงออกของราเชลเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน เธอรีบเอาตัวเข้าไปบังให้ฮาร์วีย์ฮาร์วีย์เมินเฉยต่อฝูงชนและจ่อขวดปากฉลามลง
ฮาร์วีย์มีรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อเขามองกลับไปที่โนแลน เขาค่อนข้างประทับใจในตัวนายน้อยคนนี้มากถึงกระนั้น ไม่มีทางที่ทั้งสองจะเลิกแล้วต่อกันได้อีกฮาร์วีย์แตะลงบนใบหน้าของโนแลนแล้วพูดอย่างเรียบง่าย “ทำไมคุณไม่ลองเดาดูล่ะ? มาดูกันว่าผมจะฆ่าคุณได้หรือเปล่า”"ฆ่าฉัน?"โนแลนหัวเราะเบา ๆ ดวงตาของเขายังคงเย็นชาไม่เปลี่ยน“ต่อให้คุณฆ่าผมแล้ว คุณก็แก้ไขปัญหาตรงหน้าไม่ได้หรอก คนไม่มีทางรับมือกับสถานการณ์ตรงหน้านี้ได้ และไม่มีทางที่จะหลบหนีไปจากที่นี่อย่างครบสามสิบสองด้วย”ถึงอย่างนั้น โนแลนก็ไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์เป็นบุคคลที่สมควรจะได้รับความเคารพยกย่องจากเขานั่นก็เพราะว่าเขาเป็นคนในวรรณะกษัตริย์ในสายตาของเขา มีเพียงคนอย่างเฮกเตอร์ ทอมป์สันและอีเลียส พาเทลเท่านั้นที่พอจะทัดเทียมกับเขาได้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ไม่มีสิทธิ์อยู่ในรายชื่อนั้น“ผมไม่อาจจัดการกับปัญหาตรงหน้าได้ แต่ผมก็มั่นใจได้ว่าผมจะไม่ต้องลงนรกไปเพียงลำพัง”ฮาร์วีย์หัวเราะ“และต่อให้คุณตายไปจริง ๆ ผมก็จะมีชีวิตรอดต่อไป“อยากลองไหม?”ฮาร์วีย์ใช้แรงเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย ดันแก้วปากฉลามไปที่คอของโนแลน จนมีเลือดไหลออกมา และทุกคนใน
โนแลนกระหยิ่มยิ้มย่อง เขาไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์จะเข้าใจความเชื่อและวัฒนธรรมของประเทศเขาฮาร์วีย์เผยสีหน้าฉงนเมื่อเห็นท่าทางที่มั่นใจและดื้อรั้นของโนแลนในความเป็นจริงฮาร์วีย์สามารถจบชีวิตของโนแลนได้ทันทีหากเขาออกแรงเพิ่มอีกนิดเดียวแอรอนและทอตโต้รู้สึกหวาดกลัวกับสถานการณ์ปัจจุบัน พวกเขาไม่กล้าขยับแม้แต่นิ้วเดียวเพราะกลัวว่าจะถูกโนแลนฆ่า...แต่ดูเหมือนว่าโนแลนจะไม่สนใจเลย“อย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้นะฮาร์วีย์”โนแลนมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าที่ว่างเปล่า“พวกเราชาวอินเดียก็เหมือน ๆ กัน นายสามารถตัดหัวของพวกเราได้ แต่นายจะไม่มีวันพรากความภาคภูมิใจของพวกเราไปได้“ถ้านายดีกับพวกเรา พวกเราจะตอบแทนบุญคุณอย่างสุดใจ“แต่ถ้านายทำให้พวกเราต้องอับอาย พวกเราจะหาทางเอาคืนนายจนได้!“ต่อให้นายจะฆ่าฉัน แต่ตราบใดที่อินเดียยังอยู่ ก็จะมีคนมาล้างแค้นให้ฉัน!“อีกอย่าง ฉันเชื่อว่ายังไงนายก็ไม่กล้าฆ่าฉันหรอก“ท้ายที่สุดแล้วฉันก็เป็นถึงกษัตริย์ผู้สูงศักดิ์ คนต่ำต้อยอย่างนายไม่มีสิทธิ์ที่จะฆ่าฉัน”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือของเขาไปบนใบหน้าของโนแลน“คุณคิดว่าคุณสูงศักดิ์มากเหรอ?“ต่อให้คุณจะอยู่ในวรรณะกษ
ดูจากวิถีการจัดการเรื่องต่าง ๆ ของราชสำนักและบิ๊กบอสในตำนานแล้ว...หากเรื่องนี้ถูกเปิดเผย พวกเขาคงจะไม่สามารถจัดการกับมันได้เพียงด้วยการทำลายรากฐานทั้งหมดของอินเดียภายในฟลัตเวลล์ประเทศ H คงจะใช้โอกาสนี้ส่งคนของตนออกไปคุ้มกันตามจุดนอกเขตแดนของประเทศท้ายที่สุดแล้วการจัดตั้งเว็บไซต์การพนันที่ผิดกฎหมายภายในประเทศก็ถือเป็นการไม่เคารพต่อประเทศอย่างที่สุดแล้วแน่นอนว่ายังมีอีกเหตุผลหนึ่งหากเป็นเช่นนั้น อินเดียคงจะตัดความสัมพันธ์กับผู้ที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมดังกล่าว...พูดง่าย ๆ ก็คือ การโทรของฮาร์วีย์กำลังสร้างความหวาดกลัวให้กับโนแลนและคนอื่น ๆ อย่างมากพวกเขาไม่ได้กลัวกองทัพที่จะถูกส่งมาจัดการพวกเขา แต่พวกเขาจะไม่อาจปล่อยให้ฮาร์วีย์โทรออกได้ในขณะนี้โนแลนไม่มั่นใจอีกต่อไปว่าฮาร์วีย์จะฆ่าเขาไม่ได้‘ผู้ชายคนนี้มันบ้า! เขาไม่สนใจเลยถ้าเรื่องจะบานปลาย!’“นี่นายเป็นผู้ชายหรือเปล่าฮาร์วีย์?!” แอรอนถามทันที“เราควรจะจัดการเรื่องต่าง ๆ ด้วยตัวเองสิ!“นายกล้าเรียกราชสำนักให้มาจัดการกับพวกเราได้ยังไง?! หน้าไม่อาย!”“หน้าไม่อาย?”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะพูดแบบ
“พอใจสิ“เพียงแต่ว่า…”ฮาร์วีย์เหนี่ยวไกอย่างใจเย็นอีกครั้งปัง ปัง!แอรอนร้องด้วยความเจ็บปวด รูสองรูปรากฏบนขาของเขาเขาล้มลงกับพื้นทันที สิ่งเดียวที่เขาทำได้ในตอนนี้คือการดิ้นมาสุดพลัง“กล้าดียังไง?!“จะลองดีกับพวกเราใช่ไหม?!”โนแลนเดือดดาลเมื่อเห็นดังนั้นตอนแรกเขาคิดว่าเขาจะสามารถทนต่อทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้...แต่ฮาร์วีย์ยังคงท้าทายขีดจำกัดของเขาด้วยการไม่ไว้หน้าเขาอย่างต่อเนื่องไม่สิ! ฮาร์วีย์กำลังดูถูกทั้งสภาภารตะ!“ผมกล้าดียังไงน่ะเหรอ?“ลองดีกับคุณงั้นเหรอ?“คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดแบบนั้น!”ฮาร์วีย์โยนปืนทิ้งไปแล้วคว้าผ้าเช็ดหน้าแอร์เมสของโนแลนมาเช็ดนิ้วของตนเขาพับผ้าเช็ดหน้าอย่างดีแล้วยัดมันกลับเข้าไปในกระเป๋าของโนแลนหลังจากที่ใช้มันเสร็จแล้ว“เอาแบบนี้ดีไหม? ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย” เขากล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม“ผมหวังว่าพรุ่งนี้ เวลาเดิม คุณจะทำอะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ของบริษัทฮาร์ทสโตน“ถ้าคุณทำไม่ได้ ผมจะทำลายทั้งแก๊งภารตะและสภาภารตะ“จำคำของผมไว้ล่ะ”ฮาร์วีย์เตะโนแลนลงกับพื้นก่อนที่จะเดินออกไปจากสถานที่นั้นพร้อมกับราเชลอย่างภาคภูมิใจตาของโนแลนอดไม
โจเซฟถอนหายใจ“ฉันบอกนายแล้วใช่ไหมว่าอย่าเติมความโง่ให้กับความอัปลักษณ์ของนาย?! “ถ้านายฟังฉันตั้งแต่แรก นายคงได้รู้จักกับการเต็มใจให้โดนจับ”โจเซฟวางคันเบ็ดลงก่อนจที่ะเช็ดมือด้วยผ้าเปียกที่เขาหยิบมาจากอ่างข้าง ๆ ตนจากนั้นเขาก็บอกให้ออซซี่นั่งลง“มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ? ดูเหมือนนายจะรีบร้อนนะ”“ครับ” ออซซี่ตอบเบา ๆ“ผมได้รับข่าวว่าแมนดี้เข้าโรงพยาบาลหลังจากที่ถูกอีไลทำร้าย“ฮาร์วีย์และราเชลไปที่โรงแรมฟลัตเวลล์เมื่อไม่นานมานี้“พวกเขาเรียกร้องค่าชดเชยสามร้อยล้านดอลลาร์จากแอรอน…“และพวกเขายังทำให้แอรอนพิการอย่างสมบูรณ์ และยังตบหน้าของโนแลนอย่างไม่หยุดหย่อน”ออซซี่สรุปสถานการณ์ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว“ระหว่างเหตุการณ์นี้โนแลนยังเอ่ยถึงชื่อของคุณ โดยบอกว่าคุณกับแฟรงกี้เป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน“หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ผมเกรงว่าคุณจะเข้าไปพัวพันกับเหตุการณ์นี้“บางทีคุณควรจะเตรียมตัวรับมือสิ่งที่เลวร้ายที่สุด…“หรือบางทีคุณควรจะจัดการกับฮาร์วีย์โดยเร็วที่สุด!”“ทำไมทุกวันนี้สภาธุรกิจภารตะถึงได้ไร้ประโยชน์ขนาดนี้?”โจเซฟยิ้ม“ดูเหมือนว่าเพื่อน ๆ ของเราจะหลงลืมตัวไปหน่อยหลังจากที่ทุกอย่า