“หืม?“อดีตสามี?“โล่?“อ๋อ ผมเข้าใจแล้ว!”อีไลดูราวกับว่าเขาตระหนักถึงบางอย่าง เขาหรี่ตามองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม“คุณควรจะใช้สมองบ้างนะ“สุภาพบุรุษย่อมรู้ว่าเมื่อไรที่ควรหยุด“ผมขอเตือนคุณนะ อย่าพยายามเป็นฮีโร่เลย“ไม่อย่างนั้นคนชั้นต่ำอย่างคุณจะไม่ตายดีแน่”คำพูดด้วยน้ำเสียงอันสงบของอีไลเต็มไปด้วยการข่มขู่ที่รุนแรงซีนเธียร์เกาะแขนของฮาร์วีย์แน่นจนอีไลอิจฉาอย่างยิ่ง“ฮาร์วีย์เป็นแฟนของฉัน!” ซีนเธียร์กล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว“เลิกดูถูกเขาได้แล้ว!”ผู้คนต่างหัวเราะผู้หญิงจากตระกูลใหญ่และแมงดา...พวกเขามาจากโลกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่ซีนเธียร์กลับบอกว่าพวกเขาคบกันใครจะเชื่อเธอ?“เลิกเล่นตลกได้แล้วซีนเธียร์”อีไล่หัวเราะด้วยความเหยียดหยาม“คุณจะลดค่าตัวเองทำไม?“เขาไม่คู่ควรที่จะได้อยู่เคียงข้างเทพธิดาอย่างคุณ ใช่ไหมทุกคน?”ผู้คนหัวเราะอีกครั้งกับคำพูดของอีไล‘ผู้ชายที่ไร้ค่าแบบนั้นกำลังพยายามจะคบกับคนที่ไกลเกินเอื้อมงั้นเหรอ?’‘ตลกจริง ๆ!’จุ้บ!ก่อนที่เสียงหัวเราะจะสิ้นสุด ฮาร์วีย์ก็ได้คว้าเอวที่เรียวของซีนเธียร์และจูบเธอเบา ๆ เสียงจุ้บสะท้อนไปทั่วท
ผู้คนต่างตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ยอร์กพวกเขาไม่เชื่อว่าผู้หญิงที่โดดเด่นอย่างซีนเธียร์ ซิมเมอร์จะคบกับผู้ชายที่ไร้ค่าเช่นนี้ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ราวกับว่าเขากำลังคิดที่จะพิสูจน์ตัวเองอีก“ผมรู้ว่าพวกคุณไม่เชื่อผม ถ้าอย่างนั้นผมทำได้มากกว่านี้อีกนะ!”ฮาร์วีย์กอดเอวของซีนเธียร์และจูบเธออีกครั้งครั้งนี้เขาไม่ได้สัมผัสริมฝีปากของซีนเธียร์จริง ๆ เขาเพียงแต่เล่นมุมเหมือนกับในหนังสำหรับคนอื่น ๆ ทั้งคู่ดูเหมือนจะมีช่วงเวลาที่เร้าร้อน แต่ในความเป็นจริงแล้วพวกเขาแค่แตะแก้มกันเท่านั้นแต่ถึงอย่างนั้นฉากนี้ก็ยังคงน่าตกใจมากซีนเธียร์แทบจะเป็นลมถ้าแม่และพี่สาวของเธอรู้เรื่องนี้ เธอคงจะไม่สามารถอธิบายสถานการณ์ได้เธอรู้ดีว่าลิเลียน เยตส์จะตอบสนองอย่างไรเธอจะไม่มีวันยอมให้ลูกสาวของเธอคบกับคนที่ไร้ค่า…ยิ่งเป็นฮาร์วีย์ยิ่งแล้วใหญ่“แกมันบ้าไปแล้วไอ้สารเลว!“คนประเทศ H อย่างแกก็ไม่ต่างอะไรกับพวกศูทรในประเทศฉัน!“แกกล้าแย่งผู้หญิงของชาวไวษยะได้ยังไง?!“แกบ้าไปแล้วเหรอ?!“ผู้ชายที่มีสถานะสูงเท่านั้นที่คู่ควรกับผู้หญิงที่สวยขนาดนี้!“แกคู่ควรด้วยเหรอ? แกมีค่าพอเหรอ? แกมีปัญ
“ได้ยินไหมไอ้หนุ่ม?! คุณซิมเมอร์ไม่ต้องการให้นายดูแลเธอ!“ฟังฉันนะ! ในฐานะชาวไวษยะของอินเดีย แม้ว่าสถานะของฉันจะไม่ได้สูงขนาดนั้น แต่ตระกูลของฉันก็มีเงินหลายร้อยล้านดอลลาร์!“ฉันเองยังคิดเลยว่าฉันคงไม่สามารถดูแลคุณซิมเมอร์ได้”ชายหนุ่มทรงผมบัซคัตมีสีหน้าขบขันหลังจากที่ได้เห็นท่าทางมั่นใจของฮาร์วีย์ ยอร์ก“ในเมื่อนายพูดมาขนาดนี้ อย่างน้อยนายคงมีเงินจำนวนนั้นใช่ไหม?“ฉันสงสัยจังเลยว่านายมาจากตระกูลชั้นนำตระกูลไหน?! จากหนึ่งในห้าตระกูลลึกลับงั้นเหรอ?“บอกมาสิ! ทำให้พวกเรากลัวหน่อย! แล้วหลังจากนั้นพวกเราจะไม่ขัดขวางอิสรภาพของนาย!”สายตาของผู้คนต่างเต็มไปด้วยความเหยียดหยามแน่นอนว่าทุกคนจะว่าชายหนุ่มแค่ล้อฮาร์วีย์แต่นั่นก็เป็นเรื่องปกติ ผู้ชายธรรมดา ๆ จะมีเงินมากขนาดนั้นได้ยังไง?ถ้าเขามีเงินมากขนาดนั้นจริง ๆ เขาจะเกาะคนอื่นทำไม?เขาจะถูกไล่ออกจากตระกูลทำไม?“หลายร้อยล้านดอลลาร์เหรอ?”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว“จริง ๆ ผมไม่รู้เลยว่าผมมีเงินเท่าไหร่“ผมไม่เคยสนใจมัน“สำหรับผม มันก็เป็นเพียงตัวเลข“ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของผมคือเมื่อผมได้ทำงานแลกค่าจ้างไม่กี่ดอลลาร์ต่อชั่วโมง”“
“ครับ! เข้าใจแล้วครับ!”ชายหนุ่มแสดงความเคารพด้วยการโค้งคำนับอย่างต่อเนื่อง“โปรดยกโทษให้ผมด้วยถ้าผมทำอะไรผิดไปคุณยอร์ก!“อย่ากดผมจมกองเงินของคุณจนตายเลย!“ผมกลัวแล้ว!“ทรัพย์สินทั้งหมดของผมมีมูลค่าเพียงสิบเปอร์เซนต์ของรายได้ของคุณ!”โบดี้แสดงท่าทางหวาดกลัวเมื่อเขาโค้งคำนับต่อฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยความเคารพและทำให้ผู้คนหัวเราะฮาร์วีย์กลายเป็นตัวตลกในสายตาของบรรดาสาวสวย“ผู้ชายอย่างคุณคงจะดีที่สุดในฟลัตเวลล์!”อีไล เบอร์ตันหัวเราะจนสร้อยทองที่คอของเขาสั่นไหว“ฉันมาที่นี่เพื่อสร้างโรงงานและผลิตยาสามัญระดับสากล!“ฉันว่าจะขอกู้เงินจากธนาคารสักสองสามร้อยล้านดอลลาร์ แต่ฉันว่าฉันควรจะถามนายแทนจะดีกว่าที่จะขอพรจากพระเจ้า!“หากนายเต็มใจที่จะลงทุนให้พวกเรา ฉันรับประกันว่านายจะได้เงินทุนคืนภายในหนึ่งปี!“เงินลงทุนของนายจะเพิ่มเป็นสามเท่าในเวลาสิบปีด้วย!“นายจะว่ายังไง?“สนใจไหม?“ยังไงสองสามร้อยล้านก็คงไม่เป็นปัญหาอะไรสำหรับนายใช่ไหม?“ทำไมนายไม่มอบมันให้กับคนที่ต่ำต้อยอย่างฉันแทนล่ะ?”ผู้คนต่างหัวเราะอย่างต่อเนื่อง‘อีไลใจร้ายมาก! เขาไม่ไว้หน้าฮาร์วีย์เลย!‘ตอนนี้เขากำลังเหยียบย
อีไล เบอร์ตันรู้สึกประทับใจหลังจากที่ได้ยินคำตอบของไดอาน่า ลีอย่างที่คาดไว้จากผู้หญิงที่เขาเลือก ไดอาน่ารู้ดีว่าจะต้องปฏิบัติตามแผนของอีไลอย่างไรอีไลหัวเราะเบา ๆ ขณะที่ถือแก้วแชมเปญ“ไหน! มาดูสิ!“นายน้อยที่เก่งที่สุดของฟลัตเวลล์สามารถให้ทุนได้ถึง 1.5 พันล้านดอลลาร์! เขาไม่สนใจเรื่องเงินเลย! มาดูกันสิว่าเขามีเงินอยู่เท่าไหร่!“ใช้โอกาสนี้เพื่อคุยกับเขาเลยนะ! บางทีเราอาจขอเงินลงทุนเพิ่มจากเขาได้ในอนาคต!“เขายิ่งใหญ่ที่สุดในฟลัตเวลล์อย่างแท้จริง!“ไม่มีใครอาจเทียบเขาได้!“คุณยอร์กจงเจริญ!”เมื่ออีไลขอให้ทุกคนร่วมมือ เพื่อน ๆ ของเขาก็เริ่มทำท่าเหมือนจะโค้งคำนับฮาร์วีย์ ยอร์กพร้อมทั้งชมเชยเขาใคร ๆ ก็บอกได้ว่าพวกเขากำลังล้อฮาร์วีย์‘ไอ้โง่นี้ไม่ได้จริงจังกับเรื่องทั้งหมดนี้ใช่ไหม?’บรรดาสาวสวยต่างหัวเราะอย่างเย็นชากับสถานการณ์ในตอนนี้‘ไหนดูสิว่าเขาจะแถต่อยังไง!’ติ๊ง!โทรศัพท์ของฮาร์วีย์สั่นเขาดึงโทรศัพท์ของเขาออกมาเพื่อเช็คการแจ้งเตือนโดยสัญชาตญาณ...แต่นิ้วของเขากลับเลื่อนไปกดปุ่มถ่ายทอดข้อความด้วยเสียงแทน“เรียนคุณลูกค้า เงินปันผลไตรมาสของมอร์ดู คาสิโน พาเลซในลาสเว
ทุกคนต่างตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น“ฉันว่าแล้ว! ดูการแต่งตัวของเขาสิ! ไม่มีทางที่เขาจะมีเงินมากขนาดนั้น!”“ใช้แอปเปลี่ยนเสียงเพื่อโอ้อวดงั้นเหรอ?! จะเห็นแก่ตัวไปถึงไหน?!”“คุณกำลังขายหน้าคุณซิมเมอร์!”“ดูตัวเองสิ! คุณไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนั้นมาก่อนด้วยซ้ำ!”“นายน้อยเบอร์ตันและนายน้อยโบดี้แค่ล้อคุณเล่น! คุณคิดว่าตัวเองใหญ่โตมาจากไหน?!”ผู้คนที่ฮาร์วีย์ ยอร์กทำให้ตกใจต่างกลับมาตั้งสติได้ก่อนที่จะดูถูกเขาอย่างไม่ลดละยิ่งพวกเขาตกใจมากเท่าไหร่ คำพูดของพวกเขาก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น‘ไอ้สารเลวนี่เกือบจะหลอกพวกเราได้แล้ว!’ฮาร์วีย์เฝ้ามองผู้คนที่เดือดดาลด้วยความอยากรู้อยากเห็นเขาไม่มีเจตนาที่จะอธิบายอะไรทั้งสิ้นพวกเขาหูป่าตาเถื่อนกับฮาร์วีย์มาก“หุบปาก!“คุณจะพูดถึงพี่เขยของฉันแบบนั้นไม้ได้!”ซีนเธียร์ ซิมเมอร์รู้สึกโกรธเมื่อเห็นฮาร์วีย์ถูกเยาะเย้ยอย่างไม่หยุดหย่อน“เขาจะโกหกพวกคุณไปทำไม?!“1.5 พันล้านดอลลาร์ไม่มีความหมายอะไรสำหรับเขาเลยจริง ๆ!“เขายกหุ้นของบริษัทฮาร์ทสโตนให้พี่สาวของฉันโดยไม่พูดอะไรสักคำ!”โบดี้และคนอื่น ๆ ชะงักก่อนที่จะหัวเราะจับใจ‘เขายกบริษั
“นายยังมีเวลาให้ออกไป“ฉันจะตัดสินใจแทนนายน้อยเบอร์ตัน“เราจะทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น”โบดี้หัวเราะอย่างเย็นชาด้วยแววตาที่อาฆาตอย่างชัดเจน“แต่ถ้านายไม่ออกไปตอนนี้ก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”ฮาร์วีย์ ยอร์กยักไหล่“งั้นเหรอ?“กลัวจังเลย!”“เลิกอวดดีได้แล้วฮาร์วีย์!”โบดี้หัวเราะเบา ๆ“ฉันอาจจะมาจากอินเดีย แต่ฉันก็มีเส้นสายที่นี่มากมาย!“โลแกน โบวี่ รองผู้บัญชาการของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์ เป็นพี่ชายของฉันเอง!“เขาสามารถโยนนายเข้าคุกได้ถ้าเขาต้องการ!”โบดี้ขู่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าที่สงบ“โลแกน?“รองผู้บัญชาการ?”ฮาร์วีย์หัวเราะ“ได้! เรียกเขามาจับผมเลย!” ฮาร์วีย์กล่าว“ผมจะให้คุณ 1.5 พันล้านดอลลาร์ถ้าคุณสามารถให้เขาทำอย่างนั้นได้จริง ๆ!”โบดี้ชะงัก เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะตอบสนองอย่างนั้น เขาทำอะไรไม่ถูกเลยในขณะนั้น“นายไม่รู้เลยหรือไงว่ารองผู้บัญชาการของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์มีอิทธพลแค่ไหน?”โบดี้อดไม่ได้ที่จะเตือนฮาร์วีย์“เขามีอำนาจเหนือเมืองนี้ทั้งเมือง!”“เรียกเขามาได้แล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างสงบด้วยรอยยิ้ม“ผมรออยู่”“ได้! กล้าดีนัก!”โบดี้รู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก“ในเมื่อน
“เอาเถอะน่า! แค่แก้วเดียวก็ได้!”โบดี้ยังคงรินเครื่องดื่มให้ซีนเะียร์ ซิมเมอร์อยู่ดีซีนเธียร์ส่ายหัว“ฉันแพ้จริง ๆ นะคะ”“อย่าขัดความสุขคนอื่นเลยซีนเธียร์! ดื่มหน่อยเถอะ!”“ใช่! เราทุกคนต่างก็เป็นแขก! เราควรจะตามใจเจ้าภาพ! คุณไม่ควรทำตัวไร้มารยาทขนาดนี้!”“นายน้อยเบอร์ตันและนายน้อยโบดี้เป็นบุคคลสำคัญของสภาภารตะ! คุณจะรุ่งเรืองในอาชีพของตัวเองได้อย่างไรถ้าคุณยังทำตัวไร้มารยาทแบบนี้?”“คุณจะได้รับอะไรมากมายเพียงด้วยการดื่มในครั้งนี้! ไม่มีทางที่คุณจะไม่เข้าใจเรื่องนี้ ถูกไหม?”ทุกคนพูดพร้อมกันเพื่อกดดันให้ซีนเธียร์ดื่มซีนเธียร์เพียงแต่นิ่งเงียบด้วยสีหน้าที่สงบอีไล เบอร์ตันครุ่นคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ก่อนที่จะเอ่ยปากถาม“คุณคงไม่โกรธที่เราล้อพี่เขยของคุณก่อนหน้านี้ใช่ไหม?” อีไลถามด้วยความห่วงใย“โกรธค่ะ!” ซีนเธียร์ตอบอย่างเย็นชาอีไลหัวเราะก่อนที่แววตาของเขาจะเย็นชา เขาไม่เคยคาดคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น ๆ มากขนาดนี้ซีนเธียร์ไม่เพียงแต่จะไม่พยายามเกาะอีไลเท่านั้น แต่เธอยังปฏิเสธเขาอย่างต่อเนื่องอีกด้วยมันค่อนข้างจะยากเย็นจริง ๆแต่ยิ่งยากเย็นแค่ไหน อีไล