LOGINShare
ตอนที่ 22 แผนร้าย 1
Last Updated:
2025-02-17 13:20:09หมิงเยว่ให้รู้สึกร้อนรุ่มยิ่งนัก จึงเดินปรี่ไปเรียกเสี่ยวเอ้อร์ที่ยืนหน้าประตูออกมา จัดการยัดถุงเงินใส่มือให้อีกฝ่ายก่อนถามอย่างรวดเร็ว
“สตรีหนึ่งเดียวในกลุ่มนางนั้นเหตุใดถึงอยู่ที่นี่ได้ นางมากับใคร? เชิญนางมาพบข้าได้หรือไม่?”
คำถามเยี่ยงนั้น ทำเอาเสี่ยวเอ้อร์ได้ฟังก็กะพริบตามองหมิงเยว่สลับกับหันมองเข้าไปในห้องที่กำลังจัดงานเลี้ยงพบปะระหว่างสหายทางการค้า
“สตรีผู้นั้นย่อมเป็นสาวใช้ข้างกายคุณชายหลิวขอรับ นางมาด้วยกันกับเขาย่อมต้องเป็นคนของเขา การเชิญนางมาพบท่าน ข้าน้อยต้องขอเข้าไปแจ้งก่อนขอรับ”
เขาตอบอย่างสัตย์ซื่อพลางหมุนกายเดินเข้าห้องนั้น หมิงเยว่ยืนมองอย่างลุ้นระทึก เห็นเสี่ยวเอ้อร์โค้งกายถามอย่างนอบน้อมไปทางคุณชายหลิวผู้นั้น
นางเห็นอีกฝ่ายชะงักงันคล้ายตะลึงก่อนมองออกมาทางนางอย่างระแวดระวัง พลางจับซิงเยว่กดให้นั่งลงอีกฝั่งโดยมีเขาบดบังสายตา ประหนึ่งสามีหวงแหนภรรยา
หมิงเยว่มองกิริยานั้นอย่างแปลกใจ
หากเป็นสามีภรรยากันจริงๆ ฝ่ายหญิงไยมิใช่สมควรแต่งกายหรูหราเทียบเท่าฝ่ายชายเล่า เช่นนี้คงไม่แคล้วเป็นคุณชายเจ้าสำราญที่พาสาวใช้ห้องข้างไม่ต่างจากนางบำเรอติดสอยห้อยตามให้ปรนเปรอทุกที่ทุกยามที่ต้องการหรือไร?
ม่านตาดำของหมิงเยว่เริ่มหดแคบ อกปวดแปลบ จิตใจสั่นระรัว เพราะเริ่มกลัวว่าจะเป็นอย่างที่ตนสงสัย
ชั่วจังหวะคิดอยู่ครู่หนึ่งเสี่ยวเอ้อร์คนเดิมก็คำนับแล้วหมุนกายกลับมาทางนางที่ยืนชะเง้อรออยู่
“ข้าน้อยต้องขออภัยด้วยขอรับ คุณชายหลิวฝากขอบคุณที่เอ็นดูคนของเขา ทว่าไม่สะดวกให้พบคนขอรับ”
“ว่าอย่างไรนะ? ข้าเป็นสตรีนะไม่ใช่บุรุษ มิได้จะเกี้ยวพาโฉมงามของเขาเสียหน่อย”
เสี่ยวเอ้อร์โค้งคำนับขออภัยไม่หยุด “ฮูหยิน! ข้าน้อยทำอันใดมิได้มากกว่านี้จริงๆ ขอรับ” การดูแลรับใช้บุคคลที่เป็นระดับเจ้านายช่างเหน็ดเหนื่อยยากเข็นโดยแท้
ฝ่ายหนึ่งก็เป็นถึงฮูหยินท่านแม่ทัพผู้เปี่ยมอำนาจมากบารมีของแว่นแคว้น
ส่วนอีกฝ่ายก็ยิ่งใหญ่ไม่ยิ่งหย่อน เขาคือหลิวไท่หยางนายน้อยทายาทผู้สืบทอดแห่งจวนหลิว คหบดีใหญ่หนึ่งในตระกูลเปี่ยมอำนาจและทรงอิทธิพลที่สุดของแคว้นเยี่ยน
เสี่ยวเอ๋อร์ใกล้ร่ำไห้เต็มที่แล้ว
“ฮูหยินน้อย...” จิ่นซินไม่รู้ว่านายหญิงเป็นอะไร เหตุใดถึงถูกชะตากับกลุ่มคนในห้องนี้ ทว่าสงสัยก็ส่วนสงสัย ขืนปล่อยไว้คงไม่ดีแน่ “ใจเย็นก่อนเถิดเจ้าค่ะ เราเข้าไปนั่งในห้องฝั่งนั้นก่อนดีหรือไม่เจ้าคะ?”
“ไม่ดี! ข้าต้องการเข้าไปหานางเดี๋ยวนี้!”
หมิงเยว่ต้องการเข้าไปหาซิงเยว่
แน่นอนว่าจิ่นซินไม่เข้าใจ
จังหวะนั้นพลันมีสตรีสองคนเดินมาทักทาย
“ดูสิว่าวันนี้เราเจอใคร? มิใช่พี่ใหญ่ของข้าหรือ? เหตุใดมายืนมองบุรุษเช่นนี้เล่า มิใช่แต่งงานไปแล้วรึ?”
เจ้าของเสียงเย้ยหยันประชดประชันยาวเหยียดนั้นคือ ไป๋ลี่ถิง หญิงสาวเดินมากับเหยาฟู่หรง
เหยาฟู่หรงคืออดีตสหายรักของไป๋หมิงเยว่
หมิงเยว่หันมองสตรีทั้งสองปราดหนึ่งอย่างไม่ให้ค่า
ทว่าสตรีผู้มาใหม่ทั้งสองกลับให้ค่าหมิงเยว่เต็มกำลัง พวกนางเคลื่อนกายอรชรมายืนขวางทางหมิงเยว่อีกฝั่ง จนบดบังภาพของกลุ่มคนในห้องนั้นจนมิด
หมิงเยว่ขมวดคิ้ววูบ ไม่พอใจมาก
ในขณะไป๋ลี่ถิงยังคงหึงหวงหลี่เฟยเทียนไม่สร่างซา
ดูเถิด พี่สาวของนาง ขนาดแต่งงานไปแล้วแท้ๆ เมื่อพบอดีตคนรักกลับทำตัวไร้ยางอาย ยืนแอบมองอีกฝ่ายเสียเนิ่นนาน น่าชังยิ่ง!
เหยาฟู่หรงเองยิ่งเคียดแค้นสหายไม่เจือจาง
ดูเถิด ช่างบังอาจแข็งแรงจนได้แต่งงาน น่าชังนัก!
สตรีทั้งสองที่คนหนึ่งคือน้องสาวและอีกคนคือสหาย ต่างมองไป๋หมิงเยว่ด้วยความชิงชังไม่ปิดบัง
ก่อนหน้านั้นพวกนางมีศัตรูหัวใจคนเดียวกันแม้จะต่างบุรุษ ทว่าไป๋ลี่ถิงกับเหยาฟู่หรงกลับสนิทสนมกับมาก
หมิงเยว่เองก็มองพวกนางอย่างรังเกียจเช่นกัน
ดูเถิด อีกคนตามหึงบุรุษผู้เป็นอดีตคนรักของพี่สาว ส่วนอีกคนก็หวงแหนบุรุษผู้เป็นสามีในอนาคตของสหาย
ช่างไร้สมองสิ้นคิด! ยังมีสติดีหรือไม่?
Related chapters
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 22 แผนร้าย 2
จิ่นซินเห็นสตรีสามคนมองหน้ากันประหนึ่งศัตรูคู่อาฆาตตั้งแต่สิบชาติที่แล้วก็ยืนนิ่งเงียบกริบไม่กล้าขยับแม้แต่เปลือกตาจังหวะนั้น หลี่เฟยเทียนได้เห็นสตรีผู้มาใหม่แล้ว เขาจึงลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากในห้อง“ถิงเอ๋อร์ แม่นางเหยา มาแล้วหรือ?”ชายหนุ่มทักทายสตรีสองนางที่เขานัดหมายให้มาช่วยเจรจาการค้ากับคุณชายหลิวผู้ทรงอิทธิพลผู้นี้อันที่จริงหากจะกล่าวว่าช่วยเจรจาการค้าคงเอ่ยได้ไม่เต็มปากนัก เพราะเขาหวังใช้ความงามของพวกนางมาช่วยทำให้การเจรจาการค้าของเขาสัมฤทธิ์ผลต่างหากยามมีสาวงามคอยปรนนิบัติจนครอบงำทั้งซ้ายขวา มีหรือบุรุษจะไม่ชื่นชอบ เขาจะได้ดำเนินการได้ง่ายดายขึ้นการคบหากับคุณหนูกลุ่มนี้ช่างดียิ่งนัก พิธีรีตองหรือกรอบเหล็กชวนหวาดหวั่นล้วนเคร่งครัดเพียงน้อยนิด ยามชักชวนสังสรรค์หรือไปไหนมาไหนด้วยกันจึงสะดวกมาก หากไม่เกินเลยล้วนทำได้ทั้งสิ้นจังหวะนั้น หลี่เฟยเทียนพลันเหลือบเห็นหมิงเยว่“อ่า...เยว่เอ๋อร์”เขาเผลอครางเรียกขานนามของสตรีตรงหน้าออกมาตามความสนิทสนมคุ้นชินที่เคยมีให้กันตั้งแต่เยาว์วัย“บังอาจ!” จิ่นซินรีบตะคอกใส่ “คุณชายหลี่โปรดระวังวาจา ท่านนี้คือฮูหยินแม่ทัพหยางเจ้าค่ะ”หลี่เฟยเท
Last Updated : 2025-02-17บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 23 ไร้จิตสำนึก1
เหยาฟู่หรงคิดแผนการในใจได้อย่างเฉียบขาดอาศัยชั่วจังหวะที่หลี่เฟยเทียนเสวนากับไป๋หมิงเยว่โดยมีไป๋ลี่ถิงยืนถมึงทึงมองแค่พี่สาวซึ่งบดบังตนพอดิบพอดี เหยาฟู่หรงหันไปทางสาวใช้คนสนิททันที“เสี่ยวเตี๋ย เจ้าช่วยไปเขียนข้อความแล้วแอบส่งข่าวถึงแม่ทัพหยางสักหน่อย ข้าเห็นขบวนทหารอยู่ทางนั้น”ขบวนที่ว่าคือทหารตรวจตรารอบเมืองยามกลางวัน ในขบวนมีหยางเจี้ยนควบอาชาอย่างสง่างามเหนือกลุ่มคนเหยาฟู่หรงวาดนิ้วชี้ไปทางทิศหนึ่งนอกโรงเตี๊ยมพลางกระซิบต่อ “เขียนบอกท่านแม่ทัพว่าฮูหยินของเขาแอบนัดพบกับอดีตชายคนรัก”เสี่ยวเตี๋ยผู้ภักดีต่อนายตนได้ฟังเช่นนั้นสองตาก็พลันทอประกายวาบ รีบพยักหน้าแล้วหมุนตัวจากไปทันทีทว่าไม่ทันได้ไปทางใดได้ไกล บุรุษร่างสูงใหญ่สมส่วนในอาภรณ์แม่ทัพก็พลันปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้าเขาพาใบหน้าอันหล่อเหลาเข้มขรึมเข้ามา แต่ละก้าวที่เดินมั่นคง ท่าทีนิ่งขรึม ดูสุขุมนุ่มลึก พาให้หญิงสาวทั่วบริเวณนั้นอกสั่นหวั่นไหวกันถ้วนทั่ว คิดอยากม้วนตัวแล้วละลายกลายเป็นของเหลวเจิ่งนองไปกับพื้น ซึมไปกับไม้ หวังในใจได้ละลายหลอมรวมไปกับเขาบุรุษรูปงามจะเป็นใครได้ หากมิใช่หยางเจี้ยนเสี่ยวเตี๋ยผู้กำลังไปส่งข่าวคาวเน
Last Updated : 2025-02-17บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 23 ไร้จิตสำนึก2
“ข้าน้อยเป็นสหายสนิทของไป๋หมิงเยว่เจ้าค่ะ”มิคาดว่าวาจานั้นจะทำหยางเจี้ยนเกิดสนใจขึ้นมา เขาก้มมองอีกคราเห็นอีกฝ่ายยืดตัวกระซิบกระซาบว่า“และยามนี้สหายของข้าก็กำลังนัดพบกับอดีตคนรักอย่างคุณชายหลี่เฟยเทียนเจ้าค่ะ”ช่างเป็นมารยาสุดต่ำชั้นและแผนการที่ไร้กลยุทธ์พลิกแพลงอย่างยิ่ง คุณหนูระดับลูกสาวชาวบ้านก็เช่นนี้หยางเจี้ยนขมวดคิ้วฟังวาจาเถรตรงอันสิ้นคิดจากเหยาฟู่หรงอย่างไม่สบอารมณ์ขึ้นมาแล้วมีความจริงอยู่หนึ่งประการก็คือจิ้นเหอเคยไปตรวจสอบว่าที่ภรรยาของเขาแล้วก่อนหน้าจะเกิดงานมงคลจิ้นเหอเป็นลูกน้องคนสนิทที่เป็นห่วงเป็นใยเจ้านายอย่างหยางเจี้ยนยิ่งชีพ ถึงขนาดลอบสืบประวัติความเป็นมาของไป๋หมิงเยว่โดยพลการเรื่องที่หลี่เฟยเทียนเคยเป็นบุรุษหนึ่งเดียวซึ่งมารดาของไป๋หมิงเยว่ฝากฝังเอาไว้ก่อนตายเขาเองก็รู้ได้ไม่ยากจากนั้นไป๋ลี่ถิงที่แอบคบหากับหลี่เฟยเทียนลับหลังไป๋หมิงเยว่เขาเองก็ล่วงรู้เช่นกันข่าวสารเหล่านี้เมื่อเทียบกับข่าวลับระดับแคว้น ล้วนไม่นับเป็นอะไรทั้งนั้นหยางเจี้ยนเป็นบุรุษที่มองคนได้อย่างเฉียบขาดทะลุปรุโปร่งตามประสบการณ์ที่หล่อหลอมเพียงปราดเดียว แผนการร้ายต่ำชั้นของเหยาฟู่หรงในยามน
Last Updated : 2025-02-17บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 23 ไร้จิตสำนึก3
กลุ่มคนเดินหายไปรวดเร็วราวลมวูบหนึ่ง ทิ้งไว้เพียงบุคคลอีกกลุ่มให้มองตามด้วยอาการเบื้อใบ้ แม้แต่การทำความเคารพยังไม่อาจกระทำได้ทุกคนได้แต่ลุกขึ้นยืนยกมือประสานหมัดเคารพเตรียมคำนับค้างกลางอากาศกันถ้วนหน้าเหยาฟู่หรงมองหยางเจี้ยนราววิญญาณออกจากร่าง แผนการที่ปรารถนาให้สามีภรรยาระหองระแหงแตกหักหมดสิ้นในพริบตาในขณะที่หลี่เฟยเทียนให้รู้สึกผิดหวังยิ่งนัก เขาคิดจะอวดอ้างบารมีจากจวนแม่ทัพเพื่อความราบรื่นในการเจรจาการค้าเสียหน่อย กลับล้มไม่เป็นท่าไม่ง่ายเลยที่คนระดับเขาจักสามารถขึ้นมาถึงชั้นสามของโรงเตี๊ยมแห่งนี้ และยังได้สนทนากับผู้ทรงอิทธิพลอย่างคุณชายหลิวทว่าเมื่อมองกลับมาที่ไป๋ลี่ถิงกับเหยาฟู่หรงก็คิดได้ว่าอย่างน้อยก็เหลืออีกสองสตรีที่ใช้เป็นเครื่องมือเจรจาการค้า ดังนั้นเขาไม่ควรเสียเวลา เพราะคุณชายหลิวรออยู่ชายหนุ่มคิดอย่างเห็นแก่ตัวไร้ความคิดผิดชอบชั่วดี ทั้งที่คนหนึ่งเขามอบฐานะเป็นถึงหญิงคนรักแบบเต็มตัวหลังจากที่พี่สาวนางแต่งงานไปแล้ว ส่วนอีกคนก็เป็นสหายหลี่เฟยเทียนยกยิ้มเชื้อเชิญสองสตรีเข้าไปด้านใน คล้ายเมื่อครู่ไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้นทั้งสิ้นสำหรับบุรุษล้วนไม่นิยมคิดเล็กคิดน้อยเฉก
Last Updated : 2025-02-17บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 24 ทะเลาะ1
ท่ามกลางแมกไม้รายทาง แสงตะวันสาดระยับประทับยอดหญ้า สะท้อนเงาร่างสองสายนั่งซ้อนแผ่นหลังทับอานบนม้าสีน้ำตาลตัวใหญ่ มองคล้ายคู่ยวนยางที่ชักชวนกันขึ้นมาจากน้ำสายลมโชยเอื่อยระรื่นเรื่อยฝ่าแสงแดดไล้ผิวแก้ม ความร่มรื่นรอบทิศนี้มีเพียงสามีภรรยาคู่หนึ่งขี่ม้าชื่นชม หาได้มีผู้ใดผ่านไปมาสักคนไม่ช่างเป็นบรรยากาศเหมาะแก่การพลอดรักอย่างยิ่งหยางเจี้ยนก้มมองสตรีในอ้อมแขนซึ่งกำลังนั่งอยู่บนหลังม้าตัวเดียวกับเขาทุกก้าวที่ม้าเหยาะย่างและรอบทิศทางในยามนี้ ล้วนเป็นธรรมชาติป่าเขาลำเนาไพรอันงดงามไร้ใดเปรียบ ทว่านางกลับยังคงนิ่งเงียบ สีหน้าหมกมุ่น คล้ายไม่รับรู้ถึงการมีตัวตนของเขาแม่ทัพหนุ่มหรี่ตามองด้วยท่าทางเย็นชานิ่งขรึมหากแต่ในอกยิ่งร้อนรุ่มเกินควบคุม ขณะที่หมิงเยว่ไม่ล่วงรู้ถึงอารมณ์ของสามีที่นั่งซ้อนแผ่นหลังกันแต่อย่างใด นางยังคงงงงันเกี่ยวกับเรื่องราวของน้องสาวไม่สิ้นสุดเหตุใดซิงเยว่ถึงกลายเป็นแค่สาวใช้ตัวน้อยต้อยต่ำ ไฉนไม่คุมเหมืองแร่ทองคำอยู่ทางใต้ ไยไม่ใช้ชีวิตสุขสบายเยี่ยงคุณหนูเจ้าสำราญทุกคำถามยังคงไร้ซึ่งคำตอบ เพราะหมิงเยว่ยังไม่มีโอกาสเข้าประชิดตัวซิงเยว่แล้วถามเอาความจริงช้าก่อน! นางลื
Last Updated : 2025-02-17บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 24 ทะเลาะ2
หยางเจี้ยนถอนจูบอย่างหงุดหงิด ก้มหน้ามองนางที่กำลังทำท่าปฏิเสธรสสัมผัสเขาโดยการเอียงคอเอี้ยวลำตัวเบือนหน้าหนีก่อนหันกลับมาถลึงตาโตใส่เขาแบบนั้นดวงตาคมเข้มจึงจับจ้องนางยังกดดันไม่คิดยินยอม กลิ่นกายเฉพาะบุรุษแผ่ซ่านความปรารถนาออกมาเข้มข้น เขาทำท่าจะจูบอีก ทำหมิงเยว่ขนลุกซู่กับอาการนี้ของสามี“ท่านพี่...” “เจ้าอย่าลืมว่ามีข้าเป็นสามีแล้ว ย้ำว่าสามี” เขาตรึงนางด้วยความร้อนแรงประกาศกร้าวในเนตรคมกริบ “เจ้าแซ่หลี่ผู้นั้น ไม่นับเป็นตัวอะไรทั้งสิ้น”“เจ้าแซ่หลี่...” หมิงเยว่กะพริบตา ทำท่านึกครู่หนึ่ง “ท่านหมายถึงหลี่เฟยเทียนเหรอ?”“ไม่ใช่มันผู้นั้นแล้วจะเป็นใคร? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่า ผู้แซ่หลี่คืออดีตคนรักของเจ้า ข้าขอสั่ง จงหยุดคิดถึงมัน!”หมิงเยว่ตะลึงวูบ คล้ายปรับตัวไม่ทัน ถามเสียงงุนงง “ข้าคิดถึงเขาเหรอ?”เห็นคนเฉไฉไม่ยอมรับทั้งยังคล้ายละเมอไม่จางหาย หยางเจี้ยนให้รู้สึกเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันเกินจะกล่าว จึงก้มหน้าจูบนางแรงๆ อีกหนึ่งที อ้อมแขนที่กอดร่างนุ่มจากด้านหลังยิ่งรัดแน่นอย่างโกรธาแต่ก่อนที่จะมีอะไรเกินเลยบนหลังม้ากลางป่า เสียงพร่าสั่นพลันเล็ดลอด “ข้าเปล่านะ ท่านปรักปรำผู้อื่น”สายตา
Last Updated : 2025-02-18บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 24 ทะเลาะ3
เมื่อถูกคนในอ้อมแขนตะบึงตะบอนแง่งอนใส่ไม่ยั้ง หยางเจี้ยนก็เงียบงันนิ่งนาน สุดท้ายถอนหายใจเหนื่อยอ่อน ยอมปราชัยแก่ภรรยายิ่งมองลึกเข้าไปถึงนัยน์ตากลมใสที่กำลังจ้องถลึงอย่างขัดเคืองใจ เขาก็คล้ายทำนบหินผาพังทลายย่อยยับ โทสะคุโชนเมื่อครู่คล้ายถูกเมฆหมอกกลืนหายสลายไปสิ้นเขาเพิ่งรู้ว่าฟ้าถล่มดินทลายยังไม่เท่าถูกภรรยาโกรธชายหนุ่มกระชับวงแขนโอบกอดรัดแน่นละมุนละไมมากกว่าเดิม เขากล่าวพึมพำ “เอาล่ะ ข้าขอโทษ”เห็นเขายอมอ่อนข้อให้เพราะยกสตรีอื่นขึ้นมาข่ม หมิงเยว่ก็สะบัดหน้าพรืด ไม่พอใจมากขึ้นไปอีก“ท่านคงรักนางมากกระมัง?”พูดแล้วน้ำตาจะไหล ไม่รู้ว่าทำไม หึ!หยางเจี้ยนก้มมองคนงามยามสะบัดหน้าใส่ก็ทั้งฉุนทั้งนึกขัน ท่าทางปั้นปึ่งหลุดจริตเยี่ยงนี้ช่างน่าเกลียดยิ่งนัก ทว่ากลับทำผู้อื่นใจเต้นระส่ำอย่างไรกลับมิอาจทราบแน่นอนว่าเขาไร้คำแก้ตัวใดๆ เกี่ยวกับสตรีในดวงใจ แต่ทว่าคำอธิบายแก่ภรรยาจะอย่างไรก็สมควรมอบให้“ที่เจ้ากล่าวมาล้วนไม่ผิด ข้าเคยคิดถึงนางมาก เพียงแต่สตรีนางนั้นมิได้มีชีวิตอยู่แล้ว นางตายไปนานแล้วก่อนเราแต่งงานกัน”หมิงเยว่ได้ยินเช่นนั้นก็กะพริบตานิ่งงัน ความรู้สึกผิดสายหนึ่งพลันก่อตัวขึ้นม
Last Updated : 2025-02-18บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 25 กักขัง1
แต่ไหนแต่ไร หยางเจี้ยนมักเย็นชา วาจาน้อยนิด เรื่องที่คิดมีมากกว่าเรื่องต้องจำนรรจาทว่าตั้งแต่แต่งภรรยา เขาได้รู้ซึ้งแล้วว่าความเปลี่ยนแปลงคืออะไร ไยต้องเปลี่ยนไปคล้ายมิใช่ตนเอง กับผู้อื่น เขายังคงเป็นเขา มีเพียงกับหมิงเยว่เท่านั้น ที่เขามิใช่หยางเจี้ยนคนเดิมเริ่มตั้งแต่ชอบกลับจวนทุกวัน บังคับกอดนางทุกคืน ยามตื่นยังต้องให้นางคอยดูแล มิใช่แค่ปรนนิบัติแต่งกาย หากแต่เป็นช่วยอาบน้ำขัดแผ่นหลัง กระทั่งชำระล้างเส้นผมยังต้องเป็นนางเท่านั้นที่ได้ทำหน้าที่นี้ ศีรษะของเขานอกจากมารดาก็มีเพียงภรรยาที่ได้รับสิทธิ์สัมผัสลูบไล้ใจของหยางเจี้ยนให้ความพิเศษแก่หมิงเยว่โดยมิรู้ตัว ปรารถนาชิดใกล้ ได้อยู่ข้างกายไม่ห่างหายในขณะที่หมิงเยว่กลับหวาดกลัวต่อเขาเกินจะหยั่ง ยามนี้ยังนึกระแวงเข้าขั้นวิกฤตแล้ว เพราะหลังจากดูแลปรนนิบัติสามีตามกิจวัตรประจำวันเสร็จสิ้นกระทั่งเข้านอน นางก็ถูกเขามอมเมาก่อนเคี่ยวกรำทั้งคืนแทบไม่ได้นอน เขาประทับตรานางอย่างยาวนานราวกับโกรธแค้นเวลาดึกดื่นเดินทางมาถึงรุ่งสาง เสียงครางแผ่วหวานสะอื้นไห้จึงจางหาย การเคลื่อนไหวค่อยๆ หยุดลงในที่สุด กรงเล็บพยัคฆ์กับวงแขนของสามีตัวร้ายจึงไ
Last Updated : 2025-02-19
Latest chapter
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 6 ทำไมช่างเหมือนมารดาของเจ้านัก
ผลพวงจากการพาภรรยาออกท่องหล้าเปลี่ยนบรรยากาศ หยางเจี้ยนไม่รู้เลยว่าทำให้คนสนิทของตนคล้ายเปลี่ยนไปตามบรรยากาศตามรายทางเช่นกันนับวันจิ้นเหอยิ่งมองว่าจิ่นซินแน่งน้อยในวันวานนั้น วันนี้ยิ่งน่ารักน่าชังทั้งยังงดงามมากขึ้นอีกด้วยทุกคราที่ต้องคอยดูต้นทางเฝ้าหน้าเรือนให้เจ้านาย เขามักจะต้องอยู่กับจิ่นซิน ฟังเสียงเจื้อยแจ้วมองตากลมใสให้หัวใจสั่นไหวตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาความรู้สึกยิ่งแน่ชัดในหัวใจทว่ายามเจอกัน เสน่หาที่มีนั้นกลับพังครืนลงมา เพราะคำว่าพี่ชายวันนี้ก็เช่นกัน จิ่นซินรีบวิ่งมาพร้อมกล่องไม้ใส่อาหารขึ้นเบื้องหน้า “พี่ชาย...ข้าให้ท่าน”สาวใช้ตัวน้อยแหงนหน้าบอกกล่าวมองเขาด้วยดวงตากระจ่างใส คงรอยยิ้มจริงใจ ไม่มีส่วนใดเป็นการโปรยมารยาแห่งปรารถนาใส่เขาเลยแม้แต่น้อย“ขอบคุณเจ้า รบกวนแล้ว...”จิ้นเหอรับกล่องอาหารมาถือไว้ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง เมื่อใดที่นางจะมองเขาเป็นบุรุษคนหนึ่งมิใช่แค่พี่ชายเล่า?คล้อยหลังจิ้นเหอ จิ่นซินก็ยืนยิ้มมองตามด้วยสายตางุนงง มิค่อยเข้าใจอาการหงุดหงิดของเขาเท่าใดนักทว่านั่นไม่เคยมีปัญหาสำหรับนาง เพราะพี่เหอเป็นคนดีผิดกับแววตาคุกคามอย่างมาก หากอยากได้ข่าวสารน
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 5 บุตรสาวของมารดา
ย้อนกลับไปสามเดือน ก่อนมีบุตรชายคนแรก ครั้งนั้นต้องอดทนอดกลั้นทำได้เพียงส่งกลอนบอกรักกันซึ่งผิดกับสามเดือนยามนี้มาก เนื่องจากสามีภรรยาเอาแต่บอกรักอย่างดุดันใส่กัน แม้จะเลือกสถานที่ทว่ากลับไม่เลือกยามเวลา เรื่องบทกลอนอันใดเหล่านั้นไม่มีทั้งสิ้น เพราะผนังเรือนไม่มีพื้นที่เหลือให้ติดผืนผ้าแล้วในม่านน้ำเย็นจัดสองร่างกระหวัดกอดเกี่ยวสร้างความร้อนเร่าไม่เข้ากับกระแสธารหลังโขดหิน“อืม...เยว่เอ๋อร์” เจ้าของเสียงทุ้มพร่ากระซิบกระซาบยามจูบซับแนบริมฝีปากคนเป็นภรรยาเพื่อกลืนกินเสียงครวญหวานแผ่วที่ดังเล็ดลอดอย่างต่อเนื่องร่วมชั่วยาม“อื้อ อาเจี้ยน”หมิงเยว่หลับตาแหงนหน้าครางเสียงหวิวปลดปล่อยกายใจของตนให้พร่างพราวราวดวงดาวหล่นใส่ เมื่อไต่ระดับถึงแดนสวรรค์เป็นครั้งที่เท่าใดมิอาจนับในขณะที่หยางเจี้ยนยังคงควบคุมจังหวะรัญจวนเอาไว้ได้เป็นอย่างดีไม่มีตกหล่น แม้จะมอบความสุขสมให้ภรรยาไปแล้วหลายครั้งหลายครา“เปลี่ยนท่าดีหรือไม่?”เขาถามเสียงทุ้มเบา มือขวาเลื่อนไล้จากหน้าท้องแบนราบมากระชับสะโพกผายแล้วจับคนตัวนุ่มให้หันหน้ากลับมา กดจูบหนักหน่วงที่กลับปากแดงเรื่อจนช้ำเพิ่มจังหวะเร่งเร้าเคล้าเสียงน้ำตกอย่างห
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 4 สามีภรรยาผู้หลงหลาน2
ทั้งๆ ที่มองก็รู้ว่าเป็นแผนการตื้นๆ ที่ใช้เรียกร้องความสนใจของสตรีหลังเรือนแต่นางยังอนุญาตให้เขาไปค้างที่เรือนสตรีอื่นด้วยรอยยิ้มซึ่งเมื่อคืนคือวันที่เขาควรจะได้อยู่กับนางทั้งคืน...เด็กชายทั้งสามฉลาดปราดเปรื่องและรู้ความเกินวัย ยามกลางวันปรนนิบัติชงชาบีบนวดไม่ห่างไปไหน กลางคืนยังดูแลท่านปู่ท่านย่าเข้านอนด้วยกันหยางจงแอบยกยิ้มไม่ให้ใครเห็น“ห้ามขัดใจหลาน” เขาหันไปบอกคนเป็นภรรยาที่มองมาทางเขาคล้ายงุนงง ว่าเหตุใดไม่ไปเรือนอนุฟางเหนียงพยักหน้ายิ้มหวานไม่เผยอารมณ์ออกมา นางเองไม่คิดขัดใจหลานอยู่แล้วและทุกวันก็เป็นเช่นนั้น ท่านปู่กับท่านย่าได้อยู่ด้วยกันทุกวันนอนด้วยกันทุกคืน นับแต่หลานชายทั้งสามย้ายตัวเองมาพำนักที่เรือนนายท่านใหญ่เป็นการชั่วคราว เพื่อที่บิดามารดาจะได้ออกตามหาน้องสี่โดยสะดวกกลางวันเด็กชายทั้งสามทำกิจกรรมสร้างรอยยิ้มร่วมกับผู้อาวุโสอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย บรรยากาศรอบกายคล้ายสายลมวสันต์โชยกลิ่นเปี่ยมสุขก่อเกิดความอบอุ่นในแบบที่ไม่เคยมี กลางคืนยังจับมือพาประคองทั้งสองเข้านอนแล้วปรนนิบัติห่มผ้าให้ท่านปู่ท่านย่าได้อยู่ใต้ผ้าผืนเดียวกันอย่างเอาใจใส่กระทั่งคืนหนึ่ง มีสาวใช้ต้
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 4 สามีภรรยาผู้หลงหลาน1
เนื่องจากในเรือนจวนหยางมีบ่าวไพร่มากมายเกินไป จึงส่งผลให้ทำอะไรตามใจตนเองมิได้มากเท่าใดสามีภรรยาคู่หนึ่งซึ่งต่อให้หน้าหนาแค่ไหนก็ยังรู้สึกไม่ปลอดภัยต่อแรงอารมณ์ยามปลดปล่อยใส่กันและกันด้วยความรักเปี่ยมล้นแม่ทัพหนุ่มจึงพาฮูหยินของตนท่องหล้าเพียงลำพัง มิให้บ่าวรับใช้ติดตามเอิกเกริก เพียงคนสนิทอย่างจิ้นเหอและจิ่นซินเท่านั้นที่ได้รับสิทธิ์ให้อยู่ข้างกายจิ้นเหอและจิ่นซินจึงมีหน้าที่คือช่วยกันเป็นหูเป็นตาให้เจ้านายได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมิให้ใครรบกวนเพราะต้องการเอาอกเอาใจภรรยา หยางเจี้ยนจึงพาหมิงเยว่ปลอมตัวเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา เพื่อพากันไปหาสถานที่บอกรักแบบส่วนตัว เป้าหมายคือทายาทคนที่สี่ โดยได้รับคำอนุญาตอย่างเป็นทางการจากบิดาและมารดาเช่นนั้นยามนี้บุตรชายทั้งสามคนของหยางเจี้ยนและหมิงเยว่จึงกำลังวิ่งเล่นซุกซนยกยิ้มร่าเริงอยู่รอบกายของฟางเหนียงความน่ารักน่าชังของหลานชายตัวน้อยทำเอาความเงียบเหงาจนความรู้สึกเกิดเป็นหลุมเว้าแหว่งที่ถูกซุกซ่อนในส่วนลึกของจิตใจของผู้เป็นย่าได้รับการเติมเต็มจนล้นปรี่“ท่านย่า...”เส้นเสียงเจื้อยแจ้วของหลานชายทั้งสามแข่งขันกันส่งมาให้ไม่ขาดสาย“ข้าจะร่ายรำกระบี
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 3 ไม่สะดวก
หมิงเยว่ไม่มีโอกาสได้ตอบว่าไหวหรือไม่ เนื่องจากถูกหยางเจี้ยนเคี่ยวกรำตั้งแต่คืนแรกแบบนับรอบไม่ถ้วน ทุกคืนหลังจากนั้นยังต้องนอนระทดระทวยสิ้นไร้เรี่ยวแรงแทบสลบไสลคาอกแกร่งคืนนี้ก็เช่นกัน สองกายเปล่าเปลือยซ้อนทับในท่วงท่าคล้ายคลึงงูเลื้อยพันกันอยู่บนเตียงนอนเสียงพร่ากระซิบชิดริมหู “ต่อเลยได้หรือไม่? หืม”หยางเจี้ยนถามไปเช่นนั้นเอง เพราะยังไม่ทันได้รับคำตอบซึ่งเป็นสุ้มเสียงอันแหบแห้งจากหมิงเยว่ ริมฝีปากร้อนๆ ก็แนบหน้าผากชื้นเหงื่อของนาง ขบเม้มเบาๆ ลงมาที่ข้างแก้มก่อนจะจรดริมฝีปากอิ่มแล้วจุมพิตลึกซึ้งเนิ่นนานปลายลิ้นร้อนชื้นที่สอดแทรกเข้ามาไล้เลียชิมความหวานในโพรงปากอิ่มถูกกระทำพร้อมฝ่ามือซุกซนที่ลูบไล้เคล้นคลึง ตามด้วยร่างหนาที่พลิกคร่อมทับเป็นรอบที่เท่าใดมิอาจนับ“หยางเจี้ยน...”“หืม...”หมิงเยว่เรียกนามสามีทันทีเมื่อริมฝีปากได้รับอิสระ “ใกล้สว่างแล้วกระมัง”“ใครสนเล่า?”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงทุ้มพร่าอย่างเอาแต่ใจพลางเคลื่อนใบหน้าลงต่ำ พ่นลมหายใจกระเส่าที่เริ่มร้อนเร่าตามระดับแรงอารมณ์รอบใหม่ ริมฝีปากขบเม้มลำคอระหงเรื่อยลงไปอย่างที่ชอบทำทุกครั้งเนิ่นนาน หมิงเยว่ได้แต่เสียวซ่านจนต้องส่งเสี
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 2 แง่งอน
หลังจากคลอดบุตรชายคนที่สามได้สองปีกว่าสตรีที่ประกาศก้องว่าจะไม่ยอมให้สามีรังแกอีก กำลังนั่งเท้าคางมองบุรุษสี่คนที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายกันอย่างเบื่อหน่าย ในขณะที่แม่ทัพหนุ่มยามนี้กำลังสอนบุตรชายทั้งสามคนฝึกร่ายรำกระบี่ด้วยท่าทีเคร่งครัด ทว่าแววตากลับเปี่ยมสุขอย่างยิ่ง แขนขาเล็กๆ ของเด็กๆ น่ารักน่าชังทรงพลังอย่างมากหยางจวิน หยางจินอวี่ และน้องเล็กหยางจื่อถง เด็กชายทั้งสามคนเหมือนหยางเจี้ยนเกินไปแล้วมิใช่เหมือนแค่หน้าตาแต่ยังเหมือนไปหมดทั้งท่วงท่ากิริยาและนิสัยใจคอ โดยเฉพาะแววตาสุขุมลึกล้ำคู่นั้นหมิงเยว่ให้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเหลือเกินดังนั้น ยามค่ำคืนในวันที่สามีสะสางงานจากค่ายทหารเสร็จสิ้นแล้วได้กลับจวน นางจึงบรรจงแต่งกายประณีตด้วยเสื้อผ้าบางเบาโปร่งใส เผยเนินเนื้ออวบอิ่มรำไร ชวนหวามไหวเต็มขั้น ส่วนเว้าส่วนโค้งดุจดั่งลายเส้นของภาพวาดปานนั้นหญิงสาวนั่งเหยียดขาแอ่นกายด้วยท่วงท่ากรีดกรายคล้ายนางสวรรค์อยู่บนเตียงนอน“หยางเจี้ยน”“หืม...”เจ้าของนามครางรับในลำคอโดยไม่หันมอง เขานั่งอยู่ที่โต๊ะอีกฝั่งจิบชาอึกหนึ่งเอ่ยเสียงทุ้ม “เจ้าควรปักผ้า มิใช่เอาแต่นั่งมองบุรุษ”หมิงเยว่แค่นเสียงฮึ “
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 1 ข้าเกลียดท่าน
วันเวลาล่วงพ้น ผ่านทิวาที่แปรผันเป็นราตรี อนธการย่ำกรายค่ำแล้วค่ำเล่า หากแต่ชื่นมื่นมิเสื่อมคลายภายในห้องหับมิดชิด กลิ่นอายร้อนผ่าวแผ่ซ่านทั่วตัว หญิงสาวผู้หนึ่งนอนทอดกายอ่อนระทวยบนเตียงนอน ทว่าครู่หนึ่งพลันขมวดเกร็งทุกอณูผิวเนื้อ“หยางเจี้ยน อา...อ๊า” หมิงเยว่ครวญครางสั่นพร่า “ข้าเกลียดท่าน”“...!?”เสียงนั้นดังเล็ดลอดแค่ผะแผ่วออกมาถึงนอกห้อง ทว่ากลับทำเอาบุรุษที่ยืนนิ่งหน้าประตูต้องขมวดคิ้วนิ่วหน้า ไม่พูดจาเนิ่นนาน เขาคือผู้ที่ถูกตราหน้าว่าเกลียดนั่นล่ะเสียงจากในห้องดังแหบห้วนออกมาอีกครา“ท่านรังแกข้า เพราะท่านข้าถึงต้องทรมานเช่นนี้”“ฮูหยินน้อย เบ่งอีกเจ้าค่ะ”“ข้าเจ็บจะตายอยู่แล้ว”“ฮูหยิน อดทนไว้เจ้าค่ะ”“ข้าไม่ไหวแล้ว อ๊า...” หมิงเยว่ร้องลั่น “หยางเจี้ยน ข้าจะไม่ยอมท่านอีกแล้ว อย่าฝันว่าข้าจะมีลูกให้ท่านอีก”“ฮูหยิน เบ่งอีก”“อ๊า...ข้าเกลียดท่าน หยางเจี้ยน!”นอกห้อง บุรุษร่างสูงยืนนิ่งไม่ไหวติง แม้ถูกต่อว่าส่งคำเกลียดมาให้ หากแต่เรือนกายอันโดดเด่นกลับไร้วี่แววว่าจะขยับเขยื้อนไปทางใด ในอ้อมแขนของเขามีเด็กชายน่ารักวัยสามขวบเกาะหนึบอยู่ ชั่วครู่เด็กน้อยก็ขยับกายขยุกขยิกเกยบ่ากว้า
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 57 สร้างบุพเพเชื่อมวาสนา3(ตอนจบ)
มิคาดว่าหลังจากได้ล่วงรู้ความจริงทั้งหมดเช่นนี้ หัวใจของหมิงเยว่กลับยิ่งหวานล้ำดุจเคลือบด้วยน้ำผึ้งในขณะที่หยางเจี้ยนนั้น เดิมทีรักใคร่หมิงเยว่อยู่แล้วกลับยิ่งเอ็นดูและทะนุถนอม ทั้งยังห่วงหานางอย่างที่สุด แม้แต่ยามจากไปเพื่อสะสางงานที่คั่งค้างในดินแดนห่างไกล ยังแอบปลอมตัวกลับมาหาภรรยาทุกสองเดือนสามเดือน กระทั่งครรภ์ของหมิงเยว่โตมากแล้วยังได้หยางเจี้ยนมาคอยลูบไล้แนบหูฟังเสียงลูกน้อย กล่อมจนทารกหยุดดิ้นชายหนุ่มประคองหญิงสาวให้นอนลงแล้วห่มผ้า “ดึกแล้ว เจ้านอนเถิด ข้าจะรีบไปรีบกลับมาให้ทันเจ้าคลอด ชนะศึกครั้งนี้ข้าจะได้กลับมาประจำเมืองหลวง”หมิงเยว่ยิ้มกว้าง “จริงหรือ?”หยางเจี้ยนก้มลงจุมพิตกลีบปากฉ่ำหวาน คลอเคลียเนิ่นนาน “ข้ารักเจ้าถึงเพียงนี้ ทำใจจากไปได้ยากเย็นจริงๆ แต่เจ้าอย่าได้ห่วง ข้ามีภารกิจผลิตทายาทอีกหลายคน หน้าที่ย่อมตกเป็นของเจ้า อย่างไรก็ต้องหาทางมาบอกรัก”น่าเสียดายที่ภรรยากำลังตั้งครรภ์ การบอกรักกันอย่างที่ชื่นชอบย่อมมิอาจกระทำได้ดังใจ หยางเจี้ยนจึงก้มงับติ่งหูนางอย่างดุดัน หยอกเย้าด้วยปลายจมูกโด่งสันไปทั่วลำคอขาวผ่อง ปล่อยกระแสไฟแล่นพล่านไปทั่วอณูเนื้อกายความร้อนผ่าวเ
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 57 สร้างบุพเพเชื่อมวาสนา2
ซิงเยว่ตบบ่าของหมิงเยว่อย่างต้องการเรียกคืนสติ “หรือพี่ใหญ่คิดว่าตนเองไม่เหมาะสมกับเขา จะกลับไปเป็นนายหญิงใหญ่ที่อาณาจักรแดนใต้ก็ได้นะ แค่ตัดสัมพันธ์สะบั้นบุพเพให้ไร้วาสนาต่อกันซะ” ท้ายที่สุดหมิงเยว่พลันได้สติ นางยกมือกุมหน้าท้อง ลูบไล้แผ่วเบาอย่างทะนุถนอม “ข้ากลับไปไม่ได้แล้วล่ะ ว่ากันตามตรง นิสัยของข้าออกจะมุทะลุและซุกซนเกินไป ไม่เหมาะเลยสักนิดกับตำแหน่งหัวหน้าค่ายจันทราแดง ทว่าเพราะเป็นทายาทคนแรก เป็นพี่ใหญ่ของเจ้า ท่านตาจึงบังคับพี่ทุกทาง แต่ซิงเยว่ เจ้ารู้ดีว่านิสัยของเจ้าต่างหากที่เหมาะกับตำแหน่งหัวหน้าค่ายจันทราแดง ต่อไปเจ้าก็เลิกเป็นโจรเถอะ ทำอาชีพสุจริตหากินอย่างเที่ยงธรรม เพื่อข้า เพื่อหลาน และเพื่อตัวเจ้าเอง ตกลงไหม?”ซิงเยว่เบิกตา “พี่ใหญ่...ท่านตั้งครรภ์หรือ?”กิริยาของหมิงเยว่ล้วนชัดเจนถึงคำตอบ นางคลี่ยิ้ม ลูบหน้าท้อง ผ่อนลมหายใจ พยักหน้าอย่างเขินอายที่สุด “อายุครรภ์ได้สองเดือน อีกไม่นานเจ้าก็จะมีหลานมาวิ่งเล่นใกล้ๆ เรียกเจ้าว่าท่านน้าซิงคนงาม...”ซิงเยว่คลี่ยิ้มกว้าง เอื้อมมือลูบหน้าท้องพี่สาวบรรยากาศในห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นอายรักใคร่บรรยากาศในห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นอาย
