คฤหาสน์คาร์เทอร์
เรย์เหวี่ยงร่างบางของพลอยไพลินในชุดนักศึกษาลงไปนอนจุกอยู่บนเตียงด้วยความโมโห เมื่อนางบำเรอของเขากล้าดีถึงขั้นไปนั่งกินชาบูยิ้มหวานให้ผู้ชายถึงในโต๊ะจะมีเพื่อนของเธออยู่ด้วยก็เถอะ ซึ่งมันทำให้เขาไม่พอใจเอามากๆนี่ไม่ใช่ความรู้สึกหึงเขาแค่ หวงของ ก็แค่นั้นเองคนแบบเขาไม่เคยมีหรอกความรู้สึกที่เรียกว่าหึง
เพราะผู้ชายแบบเขารักใครไม่เป็นและไม่ยินดีที่จะรักใครด้วย
พลอยไพลินถึงจะโดนเหวี่ยงลงบนเตียงใหญ่จนจุกไปทั้งร่างแต่กลับไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยสักนิด ใบหน้าสวย Sexy หันกลับมามองใบหน้าหล่อร้ายของเรย์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความท้าทายและยั่วยวน เรย์กระชากเนคไทออกมาจากคอแกร่งก่อนที่เขาจะขึ้นเตียงตามไปกระชากชุดนักศึกษาของพลอยไพลินจนขาดวิ่นเหลือเพียงชุดชั้นในสุด Sexy ที่พลอยไพลินตั้งใจใส่เพื่อยั่วเรย์โดยเฉพาะ
เริ่มจากยั่วให้หึงหรือเปล่า?แล้วค่อยมายั่วบนเตียงต่อเธอไม่ได้กลัวแต่เธอพร้อมแล้วกับบทลงโทษที่สุดแสนจะเร่าร้อนของเขาคนนี้
เรย์ คาร์เทอร์
แด๊ดดี้สุดที่รักของเธอ
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขาพลอยเจ็บนะคะ"
น้ำเสียงหวานใสแสร้งสำออยบอกเรย์ที่แสยะยิ้มร้ายออกมาก่อนที่เขาจะเอาเนคไทมาพันรอบดวงตากลมโตของพลอยไพลิน ที่เบิกตา กว้างด้วยความตกใจอยู่ภายใต้ความมืดมิดเมื่อเรย์ปิดตาของเธอด้วยเนคไท
"อยากเจ็บกว่านี้ไหมล่ะเด็กน้อยความผิดของเธอวันนี้ฉันจะทำให้เธอเจ็บจนจุกเชียวล่ะ"
จบประโยคก็หยิบกุญแจมือในลิ้นชักหัวเตียงขึ้นมาสับลงที่ข้อมือบางพลอยไพลินถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมือที่เคยเป็นอิสระถูกพันธนาการไว้ด้วยกุญแจข้อมือทำไมรู้สึกตื่นเต้นจนใจเต้นแรงแบบนี้นะพลอยไพลิน
"เจ็บไม่กลัวแต่กลัวไม่เจ็บน่ะสิค่ะแด๊ดดี้ขาาาา"
น้ำเสียงหวานยังคงเอ่ยออกมาอย่างยั่วยวนและท้าทายคนที่เธอไม่รู้ว่าเขาแสดงสีหน้าอย่างไรเมื่อได้ยินประโยคนี้จากปากอวบอิ่มน่าจูบของเธอ เรย์กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจนี่แหละความเป็นพลอยไพลินที่เขาชอบเธอเดินตามเกมของเขาเสมอไม่ว่าเขาจะรุนแรงหรือหนักหน่วง เร่าร้อนแค่ไหน
แต่เด็กคนนี้กลับรับได้ทุกที่และทุกท่าซึ่งน้อยคนนักที่จะชอบเซ็กส์ที่รุนแรงของเขา แต่เธอคนนี้กลับชอบและสนุกกับมันทุกครั้งจนเขาติดใจร่างบางนุ่มนิ่มที่อวบเต็มไม้เต็มมือจับไปตรงไหนก็นุ่มเนียนมือแถมหน้าอกหน้าใจยังใหญ่เสียจนมือใหญ่ของเขากำไม่มิด
"ยั่วเก่งนักนะเรา"
พูดจบก็กระชากชุดชั้นในลูกไม้สุด Sexy จนหลุดติดมือออกมาก่อนที่ร่างกายที่เปลือยเปล่าขาวผ่องจะปรากฏแก่สายตาของเขาหน้าอกอวบอิ่มชูชันรอการปรนเปรอจากลิ้นร้ายซึ่งเรย์ไม่รอช้าผลักพลอยไพลินให้นอนราบลงไปบนที่นอนหนาหนุ่ม พร้อมกับก้มหน้าลงดูดดื่มชิมยอดอกอวบอย่างมูมมามร่างบางถึงกับซี้ดออกมาด้วยความเสียว
"ซี้ดดดดด อ๊าาาา แด๊ดดี้ขาาาา พลอยเสียว"
เสียงหวานร้องครางขึ้นมากระตุ้นอารมณ์ดิบของเรย์ให้พุ่งขึ้นไปอีกมือใหญ่ยื่นไปบีบหน้าอกอวบอีกข้างอย่างไม่ให้น้อยหน้ากัน ทั้งบีบทั้งขย้ำจนผิวเนื้อสีขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยแดง
"เสียวก็ร้องออกมาดังๆเด็กดี"
เรย์เงยหน้าขึ้นมากระซิบชิดริมฝีปากอวบอิ่มก่อนที่ปากหนาจะกระแทกประกบจูบลงไปบนริมฝีปากนุ่มจนพลอยไพลินปากแตกได้เลือด ลิ้นร้ายดูดเลียเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาจากปากนุ่มๆของพลอยไพลินอย่างไม่นึกรังเกียจ
ก่อนที่จะดูดดึงลิ้นเล็กที่พลิกหนีเขาไปมาอย่างสนุกสนานแต่ถึงอย่างนั้นเรย์ก็ตามไล่จับจนลิ้นเล็กยอมสยบให้กับลิ้นร้ายที่ดูดเลียอย่างมูมมามจนน้ำลายไหลลงมาเลอะที่ขอบปากของคนทั้งคู่
เรย์ผละจากปากนุ่มนิ่มที่บวมเจ่อเพราะแรงตะโบมจูบของเขาที่ไม่ได้อ่อนโยนเลยสักนิดลงมาหาดอกกุหลาบอวบนูนที่เด็กสาวอ้าขาเรียวสวยออกกว้างเพื่อรอคอยเขาอย่างรู้งาน ข้อดีอีกข้อของพลอยไพลินคือเรียนรู้จักเซ็กซ์ของเขาว่าเขาชอบแบบไหนพลอยไพลินก็มักจะเตรียมพร้อมและตอบสนองเขาอย่างถึงพริกถึงขิงเสมอ
ซึ่งข้อดีข้อนี้ทำให้ผู้หญิงที่ผ่านมาของเขาค่อยๆหายไปทีละคนสองคนจนเหลือเพียงเด็กน้อยที่แสนยั่วยวนคนนี้เพียงคนเดียวที่เอาเขาซะจนอยู่หมัด
สาวน้อยของแด๊ดดี๊อย่างเขา
แผลบ แผลบ แผลบ
เรย์แย้มกลีบกุหลาบออกเล็กน้อยก่อนที่จะดูดเลียติ่งเกสรเล็กๆจุดที่เสียวที่สุดของผู้หญิงทำเอาขาเรียวเล็กที่อ้าออกกว้างถึงกับเกร็งอย่างควบคุมไม่อยู่ เพราะความเสียวจากปลายลิ้นที่ชื้นแฉะกำลังสัมผัสกับจุดกระสันของเธออยู่
เล็บยาวสีสันงดงามจิกลงบนฝ่ามือของตัวเองจนเลือดซิบเพราะไม่สามารถระบายความเสียวทางไหนได้เลย นอกจากวิธีนี้แต่ความเจ็บแสบที่ฝ่ามือไม่ได้ครึ่งเท่ากับความเสียวที่เกิดจากลิ้นร้ายของเรย์เลยสักนิด
"อ๊ะ อ๊าาาาา แด๊ดดี้ขาาา พะ พลอยเสียววว อู้วววว"
พลอยไพลินร้องครางออกมาเสียงดังลั่นอย่างไม่นึกอายเสียวขนาดนี้ให้เธอกลั้นเสียงครางเอาไว้คงทำไม่ได้แน่นอนสู้ปล่อยมันออกมาเลยดีกว่าสะใจดีออก
"อืมมมม เด็กดีดอกไม้ของเธอแฉะแล้วนะ"
เรย์เงยหน้าหล่อร้ายขึ้นบอกพลอยไพลินที่ถูกปิดตาอยู่เสียงแหบพร่า น้ำหล่อลื่นไหลออกมาจากร่องรักของสาวน้อยเรื่อยๆนิ้วเรียวค่อยๆแทรกเข้าไปในร่องนุ่มๆที่เขารู้ดีว่าคับแน่นมากเพียงใด
"อ๊าาาาา แด๊ดดี้ขาาา อื้อ ตรงนั้นมัน มัน อ๊าาาา"
เสียงหวานร้องครางขึ้นมาเมื่อเรย์เพิ่มจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วและสามนิ้วตามมา ช่องทางคับแคบของเธอตอดรัดนิ้วเรียวของเรย์จนมังกรใหญ่ยักษ์ของเขาขยายใหญ่ขึ้นอย่างพร้อมที่จะเข้าไปโลดแล่นในร่องนุ่มๆของพลอยไพลินแล้ว
"อืมมม แน่นเหลือเกินเด็กดี"
เสียงแหบห้าวครางบอกร่างบางที่ส่ายไหวไปมาด้วยความเสียวลิ้นร้ายยังคงดูดเลียกุหลาบงามไปด้วย น้ำรักไหลออกมาให้เขาได้ดื่มชิมไม่หยุดแต่เป้าหมายที่แท้จริงของเรย์ไม่ใช่ร่องรักนุ่มๆนี่หรอกนะที่เขาอยากกระแทก หากแต่เป็นร่องแน่นๆอีกร่องหนึ่งต่างหากที่เขาหมายมาดว่าวันนี้ต้องได้เปิดซิงประตูหลังของพลอยไพลินให้ได้หลังจากที่เขาเปิดซิงประตูหน้าของพลอยไพลินไปแล้ว
"อ๊าาาาา แด๊ดดี้ขา พะ พลอย มะ ไม่ไหวแล้ว กรี๊ดดด อร้ายยย"
เมื่อความสุขสมมาเยือนพลอยไพลินก็กรี๊ดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านร่องนุ่มคับแคบเกร็งกระตุกตอดรัดนิ้วเรียวของเรย์ไม่หยุด หน้าท้องที่ไร้ไขมันแอ่นหยัดขึ้นอย่างสุขสม
"หึ เสร็จไวดีนี่เสร็จเร็วแบบนี้สงสัยอยากโดนกระแทกจนจุกแล้วใช่ไหม"
เรย์แสยะยิ้มมองเอวบางที่ยังคงส่ายไหวไปมาอย่างสุขสมนิ้วเรียวถอดถอนออกจากร่องนุ่มที่คับแน่น ก่อนที่จะยื่นนิ้วที่เต็มไปด้วยน้ำรักของพลอยไพลินยัดเข้าไปในโพรงปากนุ่มที่อ้าปากรับพร้อมดูดเลียทำความสะอาดนิ้วให้เรย์ทันที
"ต่อไปตาฉันเสร็จบ้างแล้วนะเด็กดี"
เรย์จับร่างบางของพลอยไพลินให้พลิกขึ้นมานอนในท่าคลานเข่ามือใหญ่ยื่นไปหยิบเจลหล่อลื่นที่หัวเตียงมา ก่อนที่จะเปิดกระปุกแล้วป้ายเจลออกมาปาดลงบนร่องรักด้านหลังของพลอยไพลินที่สะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ
เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เรย์จะกระแทกทางประตูหลังของเธอหัวใจดวงน้อยเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น ทั้งตื่นกลัวและอยากรู้อยากลองไปพร้อมๆกันก่อนที่เรย์จะนวดวนไปมาจนเขารู้สึกปวดหนึบลูกชายจนทนไม่ไหวแล้วตอนนี้
เรย์ค่อยๆส่งตัวตนที่แข็งกร้าวและร้อนผ่าวเข้าไปในช่องทางด้านหลังที่คับแน่นมากเพราะเขายังไม่เคยเข้าไปสำรวจมาก่อน พลอยไพลินกำมือแน่นด้วยความเจ็บปวดที่เริ่มคืบคลานเข้ามาทีละนิดๆเมื่อส่วนหัวเห็ดใหญ่ยักษ์ค่อยๆชำแรกแทรกเข้าไปช้าๆ
ความคับแน่นที่ไม่เคยโดนความใหญ่โตรุกรานมาก่อนฉีกขาดทันทีก่อนที่เลือดสีแดงสดจะค่อยๆไหลลงมาตามเรียวขาสวย เรย์กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจนิ้วเรียวค่อยๆยื่นไปปาดเลือดสีแดงสดขึ้นมาชิมอย่างไม่นึกรังเกียจ
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขา พลอย จะ เจ็บ อึก เจ็บ"
ความเจ็บปวดที่ตรงเข้าเล่นงานทำให้พลอยไพลินร้องออกมาเสียงดังลั่นห้องนอนแต่ก้นนุ่มๆกลับแอ่นเข้าหาแท่งร้อนของเรย์ เรย์ยื่นมือใหญ่มาจับที่เอวคอดของพลอยไพลินเอาไว้แน่นก่อนที่จะกระแทกเข้ามาทีเดียวจนมิดด้าม เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของพลอยไพลินดังขึ้นทันที
"กรี๊ดดดดดดดด ฮึก ฮือ แด๊ดดี้ ขาาาา เจ็บ เจ็บ ฮือ เอามันออกไป"
มือบางกำเข้าหากันแน่นด้วยความเจ็บปวดเลือดสีแดงสดไหลออกมาเมื่อช่องทางด้านหลังเกิดการฉีกขาด เรย์ไม่ยอมถอนตัวตนออกตามคำขอของพลอยไพลินแต่กลับแช่มันไว้นิ่งๆให้พลอยไพลินได้ปรับตัวกับท่อนเอ็นใหญ่ของเขาที่มีขนาดใหญ่ยักษ์เกินมาตรฐานทั่วไป
"ฮึก แด๊ดดี้ขาา เอามันออกไปที ฮึก ฮือ พลอยเจ็บ นะคะ แด๊ดดี้ขาาา"
พลอยไพลินยังคงร้องขอให้เรย์เอาแท่งร้อนออกไปจากตัวของเธออีกครั้ง แต่เรย์กลับยื่นมือใหญ่ไปบีบหน้าอกนุ่มหยุ่นอย่างเบามือเพื่อสร้างความเสียวซ่านให้คนที่กำลังร้องไห้จนน้ำตาเปียกชุ่มเนคไทของเขากลับมามีอารมณ์ร่วม มืออีกข้างยื่นมาปาดเลือดที่ไหลลงไปตามเรียวขางามขึ้นมาเลียอย่างกระหาย
"ออกไม่ได้แล้วเด็กดีเพราะนี่คือบทลงโทษที่เธอบังอาจส่งยิ้มหวานให้ไอ้หน้าอ่อนนั่น"
ปึก ปึก ปึก
พูดจบก็กระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าหาร่องคับแน่นของพลอยไพลินทันที พลอยไพลินกัดฟันข่มความเจ็บปวดเอาไว้ทั้งๆที่อยากรู้อยากลองแต่พอโดนของใหญ่เข้าไปจริงๆเธอกลับร้องไม่ออกซะอย่างนั้น ตอนนี้ความเจ็บมันมีมากกว่าความเสียวเลือดสีแดงสดไหลหยดลงบนที่นอนนุ่มจนเป็นวงกว้างขาเรียวสวยสั่นระริกด้วยความเจ็บปวดที่ยากจะบรรยาย
ปึก ปึก ปึก
เรย์ยังคงกระแทกกระทั้นแท่งร้อนเข้าหาร่องนุ่มด้านหลังที่คับแน่นของพลอยไพลินไม่หยุด พลอยไพลินจากความเจ็บปวดที่ร่างกายเธอแทบแตกออกเป็นเสี่ยงๆกลับมีความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เสียงหวานๆร้องออกมาทันทีอย่างอดทนไม่ไหว
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขา สะ เสียว อื้อ อ๊าาา"
ร้องครางเสียงหวานออกมาก่อนที่ใบหน้าสวย Sexy จะหันกลับมามองหน้าหล่อเหลาดุจเทพบุตรกรีกของเรย์ด้วยความหลงไหลพลอยไพลินหลงรักทุกอย่างที่เป็นเรย์ คาร์เทอร์ ผู้ชายเย็นชา เถื่อนๆ แต่เขากลับดูแลเธออย่างดีประดุจเจ้าหญิงน้อยในวังใหญ่
"อ๊าาาาา ด้านหลังนี่โคตรแน่น แน่นกว่าด้านหน้าซะอีก อืมมม"
เรย์แหงนหน้าขึ้นร้องคำรามออกมาด้วยความเสียวเมื่อด้านหลังของพลอยไพลินตอดรัดเขาไม่ต่างจากด้านหน้าเลยสักนิด แต่ด้านหลังกลับให้ความรู้สึกเสียวมากกว่าด้านหน้าหลายเท่านัก
ปึก ปึก ปึก
"อู้ววว อ๊าาา แด๊ดดี้ขา ระ แรงไป พลอย จุก อื้อ"
พลอยไพลินร้องบอกเรย์ที่รัวกระแทกแท่งร้อนใหญ่ยักษ์เข้ามาใส่ช่องทางคับแคบของเธอที่โอบล้อมท่อนเอ็นใหญ่เอาไว้ มือใหญ่ตบลงบนก้นนุ่มของพลอยไพลินอย่างแรงเพื่อระบายความเสียวที่เขากำลังเผชิญอยู่
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ
"อืมมมม อ๊าาา จะเสร็จแล้วทูนหัวอีกนิด อ๊าาาา"
เรย์ก้มหน้าลงไปกระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นของพลอยไพลินส่วนพลอยไพลินรู้สึกดีมากกว่าเจ็บ ในจังหวะที่เรย์ฟาดฝ่ามือลงบนก้นนุ่มๆของเธอจากที่คอยกระถดตัวหนีตอนนี้พลอยไพลินตั้งรับแรงกระแทกด้วยความเสียวซ่าน ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าข้างหลังก็ให้ความรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่างไม่ต่างกับข้างหน้าเสียวเหลือเกินเสียวจนใจแทบขาด
"อ๊าาาา แด๊ดดี้ขา มะ ไม่ไหว พลอย จะเสร็จ อู้วววว"
เมื่อทนความเสียวไม่ไหวพลอยไพลินก็ร้องออกมาเสียงดังลั่นห้องนอนใหญ่ที่ข้างหน้าห้องบอดี้การ์ดทั้งสองคนของเรย์ถึงกับสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ นี่ขนาดว่าห้องนอนของเจ้านายเก็บเสียงนะเนี่ยแต่เสียงร้องของพลอยไพลินกลับดังออกมาถึงข้างนอกห้อง ทั้งสองคนไม่อยากจะคิดเลยว่านายของเขาลงโทษสาวน้อยดุเดือดเลือดพล่านแค่ไหน
"อืมมมม พร้อมกันสาวน้อย อ๊าาาาา"
ปึก ปึก ปึก
เรย์กระแทกรัวๆด้วยความเสียวอีกสองสามครั้งก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นคำรามเสียงดังลั่นห้องด้วยความสุขสม เมื่อความสุขมาเยือนที่ปลายหัวเห็ดแดงก่ำจนต้องปลดปล่อยมันออกมา
"อ๊าาาา โอ้ววววว Fuck!!"
เรย์ปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าใส่ร่องรักทางด้านหลังน้ำสีขาวผสมกับเลือดสีแดงสดไหลล้นลงมาเลอะบนผ้าปูที่นอน ก่อนที่เรย์จะทิ้งตัวลงทาบทับบนหลังเนียนนุ่มของพลอยไพลินส่วนพลอยไพลินที่ขาสั่นระริกด้วยความเสียวซ่านก็ทิ้งตัวลงนอนราบไปบนเตียงอย่างหมดแรงเช่นกันโดยที่ส่วนนั้นของทั้งคู่ยังคงเชื่อมติดกันอยู่
กรุงโรม ประเทศอิตาลีร่างสูงที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำนั่งลงบนเก้าอี้ที่พนักงานจัดเตรียมเอาไว้ให้ ข้างๆกันมีคริสเตียนลูกน้องมือขวากับเจมส์ลูกน้องมือซ้ายยืนคอยเฝ้าดูแลความปลอดภัยให้ผู้เป็นนายไม่ห่าง มือใหญ่หยิบบุหรี่ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายใจก่อนที่จะพ่นควันสีเทาหม่นให้ล่องลอยไปอากาศพร้อมกับความรู้สึกผ่อนคลายที่ได้หยุดพักจากงานที่ยุ่งเสียทีอากาศวันนี้ช่างเย็นสบายเหมาะสำหรับการออกมาตีกอล์ฟหลังจากที่เขาคร่ำเคร่งทำงานติดต่อกันนานถึง 5 วัน ธุรกิจของเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเขามีทั้งธุรกิจที่สีขาวสะอาดและธุรกิจสีเทาที่ไม่ถึงกับดำมืดอย่างคาสิโนที่มีอยู่ในหลายประเทศทั่วโลก เขาจับธุรกิจหลายอย่างยกเว้นสิ่งเดียวที่เขาไม่เคยแตะต้องมันเลยนั่นก็คือยาเสพติดเพราะมันเป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด"วันนี้นายต้องการคนดูแลไหมครับ"คริสเตียนถามเรย์ที่นั่งสูบบุหรี่เงียบๆก่อนที่เขาจะหันมามองลูกน้องแล้วพ่นควันบุหรี่ใส่ใบหน้าหล่อของคริสเตียนพร้อมกับยกยิ้มมุมปากน้อยๆราวกับกำลังเจอเรื่องที่ถูกใจ สายตาคมกริบมองไปยังร่างบางของใครบางคนที่ก็กำลังมองมาที่เขาเช่นกันถ้าสายตาที่เฉียบคมของเข
ประเทศไทยหลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัยพลอยไพลินก็เดินเข้าบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้าเพราะวันนี้เธอมีเรียนทั้งหมด 3 วิชา แต่ละวิชาช่างยาวนานเสียจนเธอแทบหมดแรงฟุบลงบนโต๊ะซึ่งเธอก็ทำได้เพียงแค่คิดเพราะตอนนี้เธอกำลังเรียนอยู่ปี 4 ปีสุดท้ายของการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยซึ่งเธอตั้งใจที่จะคว้าเกียรตินิยมมาครอบครองให้ได้ขาเรียวสวยภายใต้ชุดนักศึกษาที่รัดแน่นโชว์รูปร่างที่สวย Sexy ก้าวเข้ามาในบ้านก่อนที่เธอจะเจอกับใครบางคนที่พลอยไพลินไม่อยากเจอมากที่สุด ผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอเพียงแค่ไม่กี่ปีแต่กลับอยู่ในสถานะพ่อเลี้ยงที่เธอไม่เคยต้องการและอยากได้ แต่แม่ของเธอกลับต้องการและอยากได้จนถึงกับพามันเข้ามาอยู่ในบ้านเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดีเพราะมรดกที่พ่อของเธอทิ้งเอาไว้ไม่ใช่น้อยๆผู้ชายที่กำลังนั่งดื่มเบียร์อย่างสบายใจถึงได้ทำตัวเป็นแมงดาคอยเกาะแม่เธอไม่ยอมปล่อยอยู่นี่อย่างไรล่ะ หึ ช่างน่าสมเพชสิ้นดี พลอยไพลินคิดอย่างเย้ยหยันพ่อเลี้ยงก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปอย่างเงียบๆโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนแอบมองเรียวขาขาวของเธอด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความต้องการ เนื้อแก่เหม็นเขียวหรือจะสู้เนื้ออ่อนๆหวานๆที่เคี้ยว
คอนโด Mกริ๊งงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงเสียงกดออดที่รัวอยู่หน้าห้องทำเอาเบลล่าชักสีหน้าด้วยความหงุดหงิดใจเพราะเธอกำลังติดขนตาที่ขั้นตอนค่อนข้างยุ่งยาก แต่กลับมาถูกขัดจังหวะเพราะเสียงกดกริ่งทำเอาเบลล่ารู้สึกหงุดหงิดระดับสิบมือเรียวบางราวกับสตรีเพศวางขนตาปลอมลงบนโต๊ะเครื่องแป้งก่อนที่จะเดินกระทืบเท้าออกมาจากห้องนอนเพื่อมาเปิดประตูห้องดูว่าใครกันที่มันกล้ามารบกวนตอนที่เธอกำลังแต่งสวยเธอจะด่าให้มันลืมทางกลับบ้านไปเลยแกรกแอด"อีเบล ฮึก ฮือ"พลอยไพลินที่กดออดรัวๆโผเข้ากอดเพื่อนรักพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดใจ ทำเอาเบลล่าถึงกับเลิ่กลั่กเมื่อคนที่มากดออดรัวๆรบกวนเธอคือเพื่อนรักของเธอพลอยไพลินนั่นเอง ทั้งๆที่นัดกันไว้ว่าให้ไปเจอกันที่ผับแต่ทำไมมันถึงได้ร้องห่มร้องไห้มาหาเธอที่คอนโดได้ล่ะ"อีพลอยมึงเป็นไรเกิดอะไรขึ้นใครทำมึงบอกกูมาเดี๋ยวนี้"เบลล่ากอดตอบเพื่อนสาวที่ซบหน้าลงบนไหล่ของเธอพร้อมกับลูบหลังพลอยไพลินอย่างปลอบโยน ก่อนที่จะพาเพื่อนสาวเดินเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลงเพราะถ้าขืนยังยืนอยู่ที่หน้าห้องคงมีคนกล่าวหาว่ากระเทยหน้าสวยหุ่นปังแบบเธอหักอกผู้หญิงแน่นอนแบบนั้นฟ้าคงผ่าเข้าให้ที
Together Clubเมื่อแก๊งของพลอยไพลินเดินเข้ามาข้างในคลับทุกสายตาต่างก็หันมาจับจ้องร่างสวยอวบอิ่มในชุดที่สุดแสนจะ Sexy บางคนถึงกับยกแก้วขึ้นให้เธออย่างต้องการเชิญชวน พลอยไพลินทำเพียงแค่ยิ้มและขยิบตาตอบกลับอย่างทะเล้นก่อนที่จะเดินไปนั่งลงบนโซฟาที่เพื่อนของเธอจองเอาไว้"แดกอะไรดีล่ะวันนี้"เบลล่าถามความเห็นเพื่อนๆที่ต่างก็พากันก้มหน้าก้มตาดูมือถือที่อยู่ในมือก่อนที่โอมคุณหนูสุดหรูที่บ้านรวยที่สุดจะเงยหน้าขึ้นมาใบหน้าหล่อเหลาทำท่าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะกระตุกยิ้มออกมาน้อยๆ"แรงๆแพงๆเอาให้อีพลอยมันเมาจนหาทางกลับคอนโดไม่ถูกเลยเดี๋ยวกูเลี้ยงเอง"โอมบอกเบลล่าที่ตาโตยกมือขึ้นปิดปากอย่างมีจริตจก้านก่อนที่จะเรียกเด็กเสิร์ฟมาสั่งเหล้ายี่ห้อดังราคาแพงถึงสามขวด ที่เธอสั่งเยอะเพราะแต่ละคนที่นั่งอยู่ตรงนี้มีแต่คนคอทองแดงทั้งนั้นยกเว้นพลอยไพลินที่ไม่ค่อยช่ำเรื่องการดื่มเท่าเพื่อนๆเพราะมันจะชอบบ่นเสมอว่าเหล้ามันขมสู้เต้นโชว์นมไม่ได้มันเร่าใจกว่ากันเยอะ"พออีโอมบอกจะเลี้ยงมึงจัดเต็มเลยนะอีเบล เกรงใจเงินในกระเป๋าเพื่อนหน่อยหรือจะดีมากเลยนะถ้ามึงควักสักครึ่ง"เจด้าไม่วายเหน็บเพื่อนรักที่สั่งเหล้าพร
โรงแรมเอี๊ยดเสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดังลั่นก่อนที่รถคันหรูจะหยุดลงหน้าโรงแรมที่พลอยไพลินมองเข้าไปก็พบว่าโรงแรมแห่งนี้หรูหราระดับห้าดาวทีเดียว ราคาห้องพักที่เธอเคยได้ยินมาห้องแพงสุดราคาอยู่ที่ครึ่งแสนต่อคืนถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าคนที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆเธอเขาต้องรวยมากอย่างแน่นอนดูจากเสื้อผ้าราคาแพงนาฬิกาข้อมือที่ผลิตเพียงแค่ไม่กี่เรือนของแบรนด์ดังแล้วไหนจะยังรถซุปเปอร์คาร์ราคาแพงเหยียบร้อยล้านที่เธอกำลังนั่งอยู่เป็นบุญตูดนี่อีก พลอยไพลินคิดว่าเขาไม่เพียงเป็นแค่คนที่รวยมากแต่สังเกตุจากรถที่ขับตามมาด้านหลังสองคันบ่งบอกว่าเขาเป็นบุคคลที่น่าจะอันตรายพอสมควรจนถึงกับต้องมีบอดี้การ์ดขับรถตามคอยคุ้มกันความปลอดภัยนี่เธอคิดถูกแล้วใช่ไหมที่มากับเขาพลอยไพลินตั้งคำถามๆตัวเองอยู่ในใจอย่างเหม่อลอย จนประทั่งประตูรถด้านข้างเปิดออกพลอยไพลินถึงเพิ่งจะรู้สึกตัวและเรียกสติที่หลุดลอยไปกลับคืนมา ก่อนที่จะก้าวลงจากรถอย่างเด็ดเดี่ยวในเมื่อเธอตัดสินใจแล้วเธอก็ไม่มีวันถอยหลังกลับอย่างเด็ดขาด"เปลี่ยนใจยังทันนะสาวน้อยเพราะถ้าประตูแห่งโลกสีเทาปิดลงเธอจะก้าวออกมาไม่ได้อีกเลย เพราะเธอจะโดนเวทย์มนต์ของฉันสะกดจนไม่สาม
"เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันแล้วนะสาวน้อย"น้ำเสียงแหบห้าวกระเส่าบอกพลอยไพลินที่เบิกตากว้างกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ด้วยความตกใจปนความหวาดกลัวที่ค่อยๆคลืบคลานเข้ามา แต่สุดท้ายความอยากรู้อยากรู้อยากลองก็สั่งให้ใบหน้าสวยเชิดขึ้นก่อนที่จะส่งสายตาท้าทายผู้ชายตรงหน้าที่หล่อเสียจนเธอใจสั่นแทบละสายตาไปจากใบหน้าหล่อเหลานี้ไม่ได้นี่ใช่ไหมที่เขาชอบพูดกันว่าหล่อจนมดลูกสั่นและใช่เธอกำลังรู้สึกแบบนั้น!!เรย์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจก่อนที่จะรูดสาวท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์ขนาดเกินมาตรฐานที่มีถุงยางสวมอยู่เรียบร้อย ก่อนที่จะเอาส่วนหัวเห็ดเคาะกุหลาบแรกแย้มที่อวบอูมน่าบดขยี้ให้แหลกสลายสองสามครั้งและค่อยๆส่งท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปในร่องกุหลาบงามที่กลีบกุหลาบบานออกทันทีที่ความใหญ่โตกำลังสอดแทรกเข้าไปช้าๆ"อ๊ะ อื้อ จะ เจ็บ เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ ฮือ"พลอยไพลินสะดุ้งสุดตัวด้วยความเจ็บปวดมือบางยื่นมาจับมัดกล้ามเนื้อสวยของเรย์เอาไว้ก่อนที่จะจิกเล็บลงบนกล้ามแขนที่สวยงามของเรย์ด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างกายจะฉีกขาด สายตาคมดุมองหน้าพลอยไพลินที่กำลังเบ้หน้าจะร้องไห้โดยปราศจากความสงสารก่อนที่จะตัดสินใจกระแทกทีเดียวท่อนเอ็นใหญ่ก็ทะลุผ่าน
"อ๊ะ อื้อ เรย์ขา เรย์ อ๊าาาา"พลอยไพลินร้องครางเสียงกระเส่าหน้าอกอวบแอ่นสู้มือใหญ่ที่บีบขย้ำจนหน้าอกกลมเด้งแดงเถือกไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็กัดฟันสู้เพราะสัมผัสของเรย์ถึงจะดูดิบเถื่อนแต่กลับให้ความรู้สึกหวาบหวาม"เธอยิ่งครางฉันก็ยิ่งมีอารมณ์นะสาวน้อยระวังคืนนี้จะไม่ได้นอน"เรย์เงยหน้าขึ้นมากระซิบชิดใบหน้าสวยของพลอยไพลินที่กำลังแสดงสีหน้ายั่วยวนอย่างมีอารมณ์ร่วมไปกับบทรักที่ดิบเถื่อนของเรย์ คาร์เทอร์"พลอยไพลินก็อยากทำอย่างอื่นมากกว่านอนอยู่แล้วนี่ค่ะ"ใบหน้าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับกระซิบตอบกลับเรย์ทำเอามุมปากหนายกยิ้มด้วยความพึงพอใจ สาวน้อยคนนี้ช่างอึดและทนถูกใจเขาเสียจริง"หึ ใจกล้าดีนี่ลุกไม่ขึ้นอย่ามาโทษกันนะสาวน้อย"เรย์ยังคงกระซิบชิดปากอวบอิ่มก่อนที่เขาจะก้มลงไปบดจูบปากนุ่มที่บวมเจ่อเพราะแรงบดขยี้จูบของเขา พลอยไพลินเงยหน้ารับจูบแสนช่ำชองที่กำลังสอนเด็กนักเรียนหัวไวอย่างเธอให้เรียนรู้อย่างเร่าร้อนจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบเรย์บดจูบกลีบปากนุ่มชิมความหอมหวานของโพรงปากอย่างไม่รีบร้อนเพราะคืนนี้เขายังมีเวลาทั้งคืนที่จะจัดการขย้ำสาวสวยตรงหน้า ฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องรีบ เมื่อบดจูบจนพอใจเรย์ก็ถอนริมฝีป
เช้าวันต่อมา"อื้อ อ๊ะ ซี้ดดดดด"พลอยไพลินลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดน้ำเสียงหวานพลันหลุดครางออกมาเมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเธอราวกับถูกรุมโทรมหาใช่เป็นการมีเซ็กซ์กับเขาเพียงคนเดียวไม่ ร่องรอยขบเม้มที่อยู่ตามลำตัวไม่เว้นแม้กระทั่งขาอ่อนทำเอาพลอยไพลินถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินอายความบริสุทธิ์ที่เก็บรักษามาจนอายุ 22 ปีบัดนี้ถูกผู้ชายคนนี้ช่วงชิงไปอย่างง่ายดายดวงตากลมโตเหลือบมองร่างสูงที่ยังคงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเขากำลังหลับสนิท ยิ่งเห็นหน้าเขาชัดเจนอีกครั้งในยามเช้าตรู่แบบนี้พลันหัวใจก็เต้นแรงอย่างควบคุมไม่อยู่ เรย์ คาร์เทอร์ ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีมาก หล่อในแบบที่เธอไม่เคยพบมาก่อนที่ผ่านมาเธอเคยเจอชาวต่างชาติมาก็เยอะแต่สำหรับเธอแล้วผู้ชายคนนี้หน้าตาราวกับเทพบุตรที่หลุดออกมาจากเทพนิยายอย่างไรอย่างนั้นเลยหัวใจเต้นแรงแอบมองเรย์อยู่นานพลอยไพลินก็ทำใจกล้ายื่นมือไปเสยผมที่ตกลงมาปรกหน้าหล่อออกเพื่อที่เธอจะได้มองหน้าเขาอย่างชัดเจนและในวินาทีนั้นดวงตาที่เธอคิดว่าหลับสนิทกลับลืมตาตื่นขึ้นมา มือบางของเธอชะงักค้างอยู่ที่เส้นผมนุ่มของเขาโดยที่ชักออกไม่ทันแววตาเจ้าเล่ห์มองใบหน้าสวยที่ตอน
“อุแว้ อุแว้ อุแว้” เสียงทารกที่แผดเสียงร้องไห้จ้าในยามราตรีปลุกให้พลอยไพลินกับเรย์ที่เพิ่งล้มตัวลงนอนได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงพากันสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจทันที ก่อนที่สัญชาตญาณของแม่จะบอกให้พลอยไพลินรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนเพื่อมาปลอบโยนลูกชายที่กำลังร้องไห้หากแต่สองมือของเรย์กลับกดร่างอวบอิ่มของภรรยาให้นอนลงบนเตียงเช่นเดิม“พลอยพักผ่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวเฮียดูลูกเอง”“แต่ว่า”“ไม่มีแต่ค่ะวันนี้พลอยคนดีของเฮียเหนื่อยมาทั้งวันแล้วที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเฮียเองค่ะ”คำพูดที่หนักแน่นของเรย์ทำให้พลอยไพลินยอมพยักหน้ารับในที่สุดก่อนที่เธอจะค่อยๆหลับตาลงเพื่อพักผ่อนหลังจากที่ไม่ได้หลับเต็มตื่นมาหลายคืนแล้ว พลอยไพลินค้นพบว่าการเป็นแม่คนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเธอตั้งแต่ที่ออกจากโรงพยาบาลเธอแทบจะไม่ได้พักผ่อนเพราะเธอตั้งใจที่จะเลี้ยงลูกด้วยตัวเองทำให้ในทุกๆวันของเธอคือการเลี้ยงลูกชายตัวน้อยที่อารมณ์ดีในตอนกลางวันและอารมณ์แปรปรวนในยามกลางคืน ยังดีที่ช่วงกลางวันเธอมีมารดาคอยช่วยเลี้ยงทำให้เธอได้นอนหลับพักผ่อนบ้างส่วนตอนกลางคืนก็จะมีสามีอย่างเรย์ที่รับหน้าที่กล่อมลูกน้อยให้เลิกร้องไห้แทนเธอ“ร้อง
“ฮะ เฮีย พลอยเจ็บ ฮือ ฮือ เจ็บไม่ไหวแล้ว”พลอยไพลินร้องไห้น้ำตาไหลใจจะขาดด้วยความรู้สึกเจ็บปวดตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดที่แทบขาดใจเหมือนตอนนี้เลยในใจรู้สึกสงสารมารดาขึ้นมาในทันทีเมื่อคิดว่าตอนที่ท่านคลอดเธอก็คงจะเจ็บปวดและทรมานไม่น้อย“อดทนหน่อยนะคะคนดีของเฮียใกล้ถึงแล้วค่ะใกล้ถึงแล้ว เจมส์เร็วๆหน่อย”ปลอบใจพลอยไพลินเสร็จเรย์ก็หันไปสั่งให้เจมส์เหยียบให้มิดซึ่งเจมส์ไม่รอช้าเขารับคำสั่งตามที่ผู้เป็นนายสั่งทันทีทำเอาเบลล่าที่นั่งคู่กับเจมส์ด้านหน้าถึงกับหาที่ยึดเกาะเอาไว้แทบไม่ทันส่วนโอมนั้นไม่ได้แตกต่างกันกับเบลล่าเลยสักนิดสองมือรีบยึดเกาะข้างประตูเอาไว้มั่น แต่ถึงแม้ว่าเจมส์จะเหยียบจนมิดแค่ไหนในช่วงจังหวะเลี้ยวเขาก็ผ่อนความเร็วแล้วหมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถอย่างนุ่มนวลเพราะเขากลัวว่าหากไม่ผ่อนเกรงว่าผู้เป็นนายคงจะคิดบัญชีกับเขาทีหลังอย่างแน่นอนที่ทำให้นายผู้หญิงได้รับความความกระทบกระเทือนโรงพยาบาล Nเมื่อเดินทางมาถึงโรงพยาบาลทุกสิ่งทุกอย่างก็พร้อมแล้วสำหรับการทำคลอดเพราะเรย์โทรมาแจ้งที่โรงพยาบาลตั้งแต่ที่เขาออกมาจากคฤหาสน์ พลอยไพลินถูกนำตัวส่งไปยังห้องคลอดซึ่งเรย์ที
วันเวลาที่ผ่านไปเรื่อยๆจากอายุครรภ์เพียงสามเดือนตอนนี้ครรภ์ของพลอยไพลินย่างเข้าเดือนที่ 9 ท่ามกลางการรอคอยของทุกคนโดยเฉพาะเรย์ที่ตั้งหน้าตั้งตารอลูกชายตัวน้อยอย่างมีความสุข เขาไม่เคยคิดเลยว่าการที่จะได้เป็นพ่อคนนั้นมันช่างรู้สึกดีและมีความสุขมากมายขนาดนี้ช่วงเวลาที่พลอยไพลินตั้งครรภ์เรย์ไม่เคยทิ้งให้ภรรยาต้องอยู่เพียงลำพังเลยแม้แต่วันเดียวทุกๆที่ภายในคฤหาสน์ทุกคนจะได้เห็นภาพสองสามีภรรยาที่นั่งอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ที่ไหนมีพลอยไพลินที่นั่นจะมีนายใหญ่ของบ้านเรย์ คาร์เทอร์คอยอยู่เคียงข้างภรรยาเสมอทำให้ทุกคนภายในบ้านล้วนมีความสุขและตั้งตารอนายน้อยของบ้านไม่ต่างจากผู้เป็นเจ้านายเลย“ทำไมน้าพลอยถึงถักถุงเท้าได้ไม่สวยเหมือนเฮียเลยสักนิด”เสียงบ่นเล็กๆของคนข้างกายทำเอาว่าที่คุณพ่อที่กำลังนั่งถักถุงเท้าสำหรับลูกชายตัวน้อยถึงกับชะงักไปก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเผยรอยยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนและวางงานในมือลงข้างกายพร้อมกับยื่นมือมาโอบภรรยาตัวน้อยเข้ามาแนบชิด“พลอยไม่เห็นจำเป็นต้องทำให้เหนื่อยเลยค่ะที่รัก เฮียอยากให้หนูพักผ่อนรอวันที่ตาหนูคลอดก็พอส่วนงานนี้เดี๋ยวเฮียทำให้เองค่ะ”“ก็พลอยอยากถักถุงเท้าให้ล
หลังจากวันที่รู้ว่าภรรยาตั้งท้องเรย์ก็ไม่เคยออกไปทำงานนอกบ้านหรือต่างเมืองอีกเลยสักครั้งไม่ว่าจะเป็นงานเล็กหรืองานใหญ่เขาล้วนมอบหมายให้คริสเตียนกับเจมส์จัดการทั้งสิ้น เพราะเขาอยากทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อดูแลพลอยไพลินที่กำลังตั้งท้องมากกว่าการทิ้งให้เธอต้องอยู่เพียงลำพัง“นายครับงาน...”“ไม่ไป”“นายครับท่าน…”“ป่วย ไม่สบาย ไม่ไป”“นายครับการขนส่ง…”“นายไปจัดการได้เลยเจมส์”ทุกเรื่องที่เจมส์เข้ามารายงานล้วนถูกปฏิเสธจากเรย์ทั้งหมดจนทำให้เจมส์ถึงกับมีสีหน้าลำบากใจแววตาที่เต็มไปด้วยไอสังหารเงยหน้าขึ้นมองพลอยไพลินที่นั่งข้างๆเรย์อย่างขอความช่วยเหลือ เพราะงานบางอย่างก็สำคัญเกินกว่าที่เขาจะกล้าตัดสินใจด้วยตนเองได้พลอยไพลินที่เห็นท่าทีอึดอัดของเจมส์ก็ได้แต่ยื่นแขนเรียวสวยไปแตะแขนของสามีที่กำลังตั้งใจปอกส้มให้เธอกินเบาๆทำเอาเรย์ถึงกับชะงักมือที่กำลังตั้งใจปอกส้มอยู่“เฮียเรย์ขาพลอยแค่ท้องเองนะคะไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย เฮียไปทำงานเถอะค่ะพลอยดูแลตัวเองได้อีกอย่างเจด้าก็มาอยู่เป็นเพื่อนพลอยทุกวันพลอยไม่อยากให้เฮียทิ้งงานนะคะ”น้ำเสียงหวานเอ่ยบอกสามีอย่างมีเหตุผลทำให้คนที่กำลังปอกส้มอยู่ได้แต่บึนปา
“อะ เอ่อ เฮียเบาๆนะคะ พลอยกำลังท้องอยู่”เสียงที่เปล่งออกมาเบาราวกับเสียงกระซิบแต่กลับดังก้องอยู่ในหัวของเรย์ใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยอารมณ์พลุ่งพล่านก่อนหน้านี้พลันแข็งค้างด้วยความตกใจ ความรู้สึกมากมายพากันถาโถมเข้ามาจนเขาไม่ทันได้ตั้งตัวทั้งดีใจ ตกใจ ตื่นเต้น ซาบซึ้งใจและมีความสุขเป็นครั้งแรกที่คนอย่างเขาไม่สามารถบอกได้ว่าตอนนี้เขากำลังรู้สึกเช่นไรอยู่“พะ พลอยว่ายังไงนะคะไหนหนูลองพูดใหม่อีกครั้งสิคะ”เรย์เอ่ยถามพลอยไพลินอย่างรู้สึกไม่มั่นใจเพราะบางทีเขาอาจจะหูฟาดจนได้ยินผิดไปก็ได้ในขณะที่พลอยไพลินได้แต่เผยรอยยิ้มหวานออกมาและเอ่ยย้ำกับเขาอีกครั้งว่าสิ่งที่เธอพูดไปนั้นคือความจริงไม่ใช่ความฝันแต่อย่างใด“พลอยกำลังตั้งท้องเราสองคนกำลังจะมีลูกด้วยกันแล้วนะคะ เฮียดีใจไหม”เมื่อได้ฟังพลอยไพลินพูดอีกครั้งอย่างชัดถ้อยชัดคำเรย์ก็เผยรอยยิ้มกว้างด้วยความพึงพอใจก่อนที่เขาจะรูดสาวท่อนเอ็นใหญ่ไปมาอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น อารมณ์กระสันที่เต็มไปด้วยความใคร่ก่อนหน้านี้ที่คล้ายจะหายไปเพราะได้รับข่าวน่ายินดีพลันกลับมาอีกครั้งซึ่งครั้งนี้เขาตื่นเต้นจนแทบจะเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่แล้ว“เมียจ๋า เรื่องที่น
โรงพยาบาล N“ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์แล้ว“กรี๊ด ดีใจด้วยนะเพื่อนรักในที่สุดมึงก็กำลังจะมีเบบี้น้อยแล้ว”คุณหมอสาวเอ่ยบอกพลอยไพลินด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดีส่วนคุณแม่มือใหม่ตอนนี้นั้นตัวแข็งค้างกับคำว่าตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์ที่ดังซ้ำไปซ้ำมาในหัวราวกับว่าเธอไม่อยากจะเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง แต่แล้วคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ก็ต้องดึงสติของตัวเองกลับมาเมื่อเพื่อนสาวของเธอกรีดร้องเสียงดังลั่นห้องด้วยความดีใจที่ทำเอาแก้วหูของพลอยไพลินแทบแตก“เบาๆก็ได้ไหมเจ แก้วหูกูจะแตกแล้วเนี่ย”พลอยไพลินหันมาเอ็ดเพื่อนสาวเสียงเบาๆให้ได้ยินกันสองคนก่อนที่เจด้าจะรีบยกมือขึ้นปิดปากเอาไว้ทันทีด้วยความเกรงใจคุณหมอที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาเอ็นดู เมื่ออาการของเธอนั้นดูเหมือนว่าจะตื่นเต้นกว่าพลอยไพลินที่เป็นคนตั้งท้องเสียอีก“ก็กูนี่ ดีใจมากดีใจที่สุดเลยพลอยมึงท้องแล้ว เย่ เย่ เย่”เจด้าบอกพลอยไพลินด้วยความดีใจก่อนที่หยดน้ำตาจะไหลกลิ้งลงมาบนพวงแก้มเนียนของเธอทำเอาพลอยไพลินถึงกับตกใจที่เห็นเจด้าร้องไห้ราวกับว่าเธอกับเจด้ากำลังสลับบทบาทกันอย่างไรอย่างนั้นเลย คนที่ต้องร้องไห้ด้วยความดีใจที่กำลังจะได้เป
“ฮึก ฮึก ฮือ เรย์ขาไม่กลับอิตาลีไม่ได้เหรอคะ ฮือ”แก้มใสน้ำตาไหลพรากด้วยความเสียใจเมื่อเพื่อนของบิดาที่เธอนั้นรักและสนิทสนมจนเกิดความผูกพันธ์กำลังจะเดินทางกลับอิตาลี สองมือเล็กๆยกขึ้นคล้องคอเรย์เอาไว้แน่นก่อนที่จะซบใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาลงบนอกแกร่งอย่างออดอ้อนท่ามกลางสายตาที่เอ็นดูเด็กน้อยของทุกคน“เรย์ไปไม่นาน พอน้องของแก้มใสคลอดแล้วเรย์จะรีบบินกลับมาเยี่ยมแน่นอนเรย์สัญญา”“ฮือ ฮือ แต่แก้มใสไม่อยากให้เรย์ไป เรย์อยู่ที่นี่กับแก้มใสไม่ได้เหรอคะเดี๋ยวแก้มใสจะขอค่าขนมพ่อขาเพิ่มเอามาแบ่งให้เรย์ด้วย ฮือ ฮือ”คำพูดที่แสนไร้เดียงสาของเด็กน้อยทำเอากฤษฎิ์ถึงกับหัวเราะออกมาน้อยๆด้วยความเอ็นดูลูกสาวที่จะเอาเงินค่าขนมมาล่อมาเฟียระดับโลกอย่างเรย์ คาร์เทอร์ให้อยู่ต่อ ส่วนคนที่ได้รับข้อเสนอได้แต่ยิ้มกว้างก่อนที่จะยื่นมือมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มป่องของหลานสาวอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่เคยเย็นชาและร้ายกาจยามทอดมองเด็กสาวราวกับเป็นคนละคนเพราะมันเต็มไปด้วยความรักและเอ็นดูอย่างสุดหัวใจ“อย่าร้องไห้เลยนะคะแก้มใสคนเก่งของเรย์ การจากลาเกิดขึ้นได้เสมอเพราะฉะนั้นเรย์อยากให้แก้มใสเข้มแข็งและไม่ร้องไห้เมื่อถึงวัน
ร้านกาแฟ บรรยากาศยามเช้าของหน้าหนาวทำให้สี่เพื่อนซี้ถึงกับพากันกระชับเสื้อกันหนาวที่สวมอยู่เข้าหาตัวเพื่อให้รู้สึกอุ่นขึ้นก่อนที่พลอยไพลินจะยกกาแฟร้อนตรงหน้าขึ้นจิบด้วยความสดชื่น เมื่อภาพบรรยากาศด้านนอกเต็มไปด้วยนักศึกษามากมายที่กำลังเดินสวนกันไปมามันทำให้เธอย้อนคิดไปถึงภาพในอดีต ที่พวกเธอทั้งสี่คนกำลังวิ่งอย่างสุดชีวิตเพื่อไปให้ทันเข้าเรียนวิชาแรกของฤดูกาลเปิดเทอม “ร้านเสื้อผ้าเป็นไงบ้างช่วงนี้” พลอยไพลินหันมาถามสาวสวยเบลล่าที่กำลังยกโกโก้ขึ้นจิบและตอนนี้เพื่อนชายของเธอนั้นได้เปลี่ยนมาเป็นผู้หญิงเต็มตัวเรียบร้อยแล้วซึ่งความสวยของเบลล่านั้นสวยไม่แพ้ผู้หญิงแท้ๆเลยทีเดียว “เหนื่อยมากมึง ทำอะไรออกมาขายก็ชายดีจนกูอยากปิดร้านหนีสักหนึ่งเดือนลูกค้าจะได้คิดถึง” คำพูดของเบลล่าเรียกเสียงหัวเราะด้วยความเอ็นดูจากทุกคนได้เป็นอย่างดีถึงแม้ว่าเบลล่าจะเรียนจบคณะนิเทศศาสตร์ แต่พรสวรรค์การออกแบบเสื้อผ้าทำให้เบลล่าเลือกเดินตามความฝันของตัวเองด้วยการเปิดร้านขายเสื้อผ้าภายใต้ชื่อแบรนด์ของตัวเอง ซึ่งส่วนใหญ่เสื้อผ้าข
“พลอยวันนี้มึงสวยมากๆเลยนะรู้ไหม” เจด้าเอ่ยชมพลอยไพลินที่อยู่ในชุดแต่งงานสีขาวละมุนตาโดยที่มีช่างกำลังแต่งหน้าและทำผมให้เพื่อนสาวของเธอที่นั่งยิ้มอย่างมีความสุข เพราะวันนี้คือวันที่ความรักของพลอยไพลินกับเฮียเรย์เดินทางมาถึงบทสรุปของความรักเสียทีนั่นก็คืองานแต่งของพลอยไพลินนั่นเอง งานแต่งจัดขึ้นเงียบๆโดยที่เชิญแค่กลุ่มเพื่อนสนิทของพลอยไพลินและบรรดาญาติๆของพรรณรายซึ่งมีเพียงไม่กี่คนมาร่วมงานเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าเพื่อนของเรย์ดูจะเยอะทีเดียวเพราะส่วนใหญ่คือชาวต่างชาติที่พากันเดินทางมาเพื่อร่วมเป็นสักขีพยานและแสดงความยินดีกับมาเฟียใหญ่อย่างเรย์ คาร์เทอร์ “อีเจ อีเบล อีโอม กูตื่นเต้นจนฉี่จะราดอยู่แล้วมึงสั่นไปทั้งตัวแล้วเนี่ย” พลอยไพลินสารภาพความรู้สึกของเธอในตอนนี้กับเพื่อนๆที่พากันหันมามองหน้ากันพร้อมกับยิ้มขำเจ้าสาวที่ยื่นมือมาจับมือพวกเธอโดยที่มือของพลอยไพลินนั้นสั่นจริงๆอย่างที่เธอบอก ก่อนที่เพื่อนๆทั้งสามคนจะพากันจับมือของพลอยไพลินมากุมเอาไว้แล้วมองหน้าเพื่อนสาวด้วยความยินดี โดยเฉพาะเจด้าที่น้ำตาคลอด้วยความป