กรุงโรม ประเทศอิตาลี
ร่างสูงที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำนั่งลงบนเก้าอี้ที่พนักงานจัดเตรียมเอาไว้ให้ ข้างๆกันมีคริสเตียนลูกน้องมือขวากับเจมส์ลูกน้องมือซ้ายยืนคอยเฝ้าดูแลความปลอดภัยให้ผู้เป็นนายไม่ห่าง มือใหญ่หยิบบุหรี่ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายใจก่อนที่จะพ่นควันสีเทาหม่นให้ล่องลอยไปอากาศพร้อมกับความรู้สึกผ่อนคลายที่ได้หยุดพักจากงานที่ยุ่งเสียที
อากาศวันนี้ช่างเย็นสบายเหมาะสำหรับการออกมาตีกอล์ฟหลังจากที่เขาคร่ำเคร่งทำงานติดต่อกันนานถึง 5 วัน ธุรกิจของเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเขามีทั้งธุรกิจที่สีขาวสะอาดและธุรกิจสีเทาที่ไม่ถึงกับดำมืดอย่างคาสิโนที่มีอยู่ในหลายประเทศทั่วโลก เขาจับธุรกิจหลายอย่างยกเว้นสิ่งเดียวที่เขาไม่เคยแตะต้องมันเลยนั่นก็คือยาเสพติดเพราะมันเป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด
"วันนี้นายต้องการคนดูแลไหมครับ"
คริสเตียนถามเรย์ที่นั่งสูบบุหรี่เงียบๆก่อนที่เขาจะหันมามองลูกน้องแล้วพ่นควันบุหรี่ใส่ใบหน้าหล่อของคริสเตียนพร้อมกับยกยิ้มมุมปากน้อยๆราวกับกำลังเจอเรื่องที่ถูกใจ สายตาคมกริบมองไปยังร่างบางของใครบางคนที่ก็กำลังมองมาที่เขาเช่นกัน
ถ้าสายตาที่เฉียบคมของเขาไม่ได้ทำงานผิดพลาดผู้หญิงที่กำลังตั้งท่าหวดลูกกอล์ฟกำลังส่งสายตาเชิญชวนเขาขึ้นเตียง หึ จบเกมนี้แล้วเขาค่อยไปต่อเกมบนเตียงแล้วกันจะได้สบายตัวมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
"ไม่ล่ะ วันนี้ฉันว่าฉันเจอคนที่พร้อมจะไปต่อกับฉันแล้ว"
เรย์ลุกขึ้นยืนก่อนที่จะเดินออกไปจากสนามเมื่อกิจกรรมตีกอล์ฟของเขาสิ้นสุดลงโดยเรย์เลือกที่จะเดินผ่านหลังคนที่กำลังตั้งท่าจะหวดลูกกอล์ฟ สายตาคมกริบมองร่างบางสมส่วนด้วยความชอบใจพร้อมกับส่งสายตาตอบกลับคำเชิญชวนของหญิงสาวก่อนที่เขาจะเดินจากไปทันที
ลับหลัง เรย์ คาร์เทอร์ โซเฟียที่หวดลูกกอล์ฟลงหลุมมองตามแผ่นหลังแกร่งที่เดินจากไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อต้องการเล่นกอล์ฟกีฬาที่ทำให้ผิวขาวๆของเธอหมองคล้ำลงอย่างรวดเร็วถึงแม้ที่นี่จะอากาศดีมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอมาเพราะงานที่เธอได้รับมอบหมายจากผู้เป็นนายราฟาเอลที่ให้มือสังหารอย่างเธอมาจัดการฆ่านักธุรกิจคู่แข่งอย่างเรย์ คาร์เทอร์ต่างหากล่ะ
Night club
หลังจากที่ตีกอล์ฟผ่อนคลายความเหนื่อยล้าจากงานเรย์ก็ตรงมาที่ไนต์คลับที่เขามักจะมานั่งดื่มเป็นประจำ มือใหญ่ยกบรั่นดีรสชาติดีขึ้นจิบก่อนที่จะกวาดสายตามองไปรอบๆที่มีคู่รักหลายคู่กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม บางคู่ก็กำลังนัวเนียลูบไล้ล้วงกันไปมาก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินหายไปทางห้องน้ำ เรย์ยกบรั่นดีขึ้นจิบเรื่อยๆก่อนที่ใครบางคนจะเดินเข้ามาแล้วนั่งลงข้างๆเขาอย่างถือวิสาสะ
" Hi สุดหล่อนั่งคนเดียวไม่เหงาเหรอคะ"
โซเฟียยื่นใบหน้าที่สวยเฉี่ยวคมตามแบบฉบับสาวยุโรปไปคลอเคลียที่ข้างแก้มของเรย์อย่างต้องการยั่วยวน เรย์ที่นั่งมองตรงไปข้างหน้าค่อยๆละสายตาจากความว่างเปล่าเบื้องหน้ากลับมาหาสาวสวยร่างบางแต่กลับเต็มไปด้วยความอวบอิ่ม ก่อนที่มุมปากหนาจะยกยิ้มขึ้นมาเมื่อสิ่งที่เขาคิดไว้เป็นไปตามคาดผู้หญิงที่เจอกันที่สนามกอล์ฟแอบตามเขามาเรื่องบางอย่างไม่ต้องพูดมากแค่มองตาก็รู้ใจกัน
"หึ มันจะหายเหงานะถ้ามีเธอคอยนอนอยู่ข้างๆ"
เรย์ตอบกลับโซเฟียก่อนที่เขาจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบตามความเคยชินโซเฟียมองผู้ชายที่กำลังพ่นควันสีเทาหม่นขึ้นไปในอากาศอย่างหลงใหล เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าศัตรูตัวฉกาจของเจ้านายเธอจะหล่อถึงเพียงนี้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราเล็กน้อยช่างเหมือนเทพบุตรที่ลงมาจุติยังโลกมนุษย์เสียจริงช่างน่าเสียดายที่เขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน
"ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ฉันขอนอนเป็นเพื่อนนายทั้งคืนก็แล้วกัน"
โซเฟียไม่พูดเปล่ามือบอบบางของเธอกลับลูบไล้ที่แผงอกแกร่งของเขาไปมาอย่างยั่วยวน ก่อนที่เรย์จะจับมือของโซเฟียเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอซุกซนลูบไปทั่วร่างของเขาแบบนั้นเขาจะแย่เอาน่ะสิ มือใหญ่ค่อยๆโอบเอวเธอเข้ามาหาตัวอย่างช้าๆก่อนที่จะยกบรั่นดีที่เหลือสาดลงไปในลำคอแล้วก้มหน้าลงมาบดจูบโซเฟียที่ตอบสนองจูบของเรย์ทันทีอย่างเร่าร้อน
ปัง!!
เสียงประตูห้องรับรองแขกของไนต์คลับถูกปิดลงอย่างแรงด้วยฝีมือของเรย์ คาร์เทอร์ที่ยกขาถีบประตูปิดอย่างไม่ไยดี ข้างนอกนั้นมีคริสเตียนและเจมส์ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องเรย์กระชากชุดเดรสน้อยชิ้นของโซเฟียที่จงใจใส่มายั่วยวนเขาขาดติดมือ ก่อนที่โซเฟียจะก้มลงแล้วปลดกระดุมรูดซิบกางเกงของเรย์ออกอย่างรวดเร็วจนกระทั่งตอนนี้ร่างกายที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งปรากฏแก่สายตาของเธอ
มือบางจับท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่เธอไม่เคยเห็นความใหญ่โตขนาดนี้มาก่อนเอาไว้ด้วยความกระหายในรสชาติของเซ็กซ์ที่กำลังจะเริ่มขึ้น เรย์คือผู้ชายคนแรกที่มีขนาดของลูกชายใหญ่เสียจนโซเฟียอยากจะร่อนบดสะโพกเข้าใส่ด้วยความรุนแรงก่อนที่เธอจะปลิดชีพเขา มือบางรูดสาวท่อนเอ็นใหญ่ไปมาสองสามครั้งก่อนที่จะอ้าปากกว้างแล้วครอบครองท่อนเอ็นใหญ่เอาไว้จนสุดความยาว
"Oh yes อ๊าาาา"
เรย์ครางออกมาเสียงแหบพร่าด้วยความเสียวซ่านโซเฟียดูดเล่นลิ้นท่อนเอ็นใหญ่ไปมาอย่างหิวกระหายจนท่อนเอ็นใหญ่พองตัวขยายใหญ่คับปากของเธอ เรย์กระชากโซเฟียที่กำลังทำออรัลเซ็กซ์ให้เขาอยู่ลุกขึ้นยืนก่อนที่จะผลักร่างบางให้หันหน้าไปทางผนังห้องความต้องการปลดปล่อยทำเอาเขาอดทนรอต่อไปไม่ไหวแล้ว
มือใหญ่ถลกชุดเดรสของโซเฟียขึ้นไปคาไว้ที่เอวคอดก่อนที่จะถ่มน้ำลายใส่นิ้วเรียวแล้วส่งมันเข้าไปในช่องทางรักของโซเฟียที่มีน้ำหล่อลื่นไหลออกมาจนชื้นแฉะอยู่ก่อนแล้ว มือใหญ่ลูบไล้ติ่งเกสรดอกไม้เบาๆก่อนที่จะบดบี้มันอย่างรุนแรงทำเอาโซเฟียถึงกับร้องครางขึ้นมาด้วยความเสียดเสียว
"อ๊าาา yes yes"
เสียงร้องครางหวานๆกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนของเรย์ให้พุ่งขึ้นสูงอย่างไม่รู้ตัวก่อนที่เขาจะจับขาเรียวสวยแยกออกจากกันเล็กน้อยแล้วอัดกระแทกความใหญ่โตที่มีถุงยางสวมป้องกันเข้าหาช่องทางรักที่ไม่ได้คับแคบเลยสักนิดด้วยความรุนแรง โซเฟียถึงกับซูดปากออกมาด้วยความเสียวกลีบกุหลาบแบะออกจากกันเมื่อโดนความใหญ่โตอัดกระแทกเข้าหา มือบางยกขึ้นค้ำกับผนังห้องเอาไว้เรย์ค่อยๆอัดกระแทกความใหญ่โตเข้าหาโซเฟียอย่างป่าเถื่อนตามสไตล์เซ็กซ์ที่นิยมความรุนแรงและซาดิสม์ของตัวเอง
ตับ ตับ ตับ
เสียงกระแทกที่หยาบโลนดังขึ้นไปทั่วทั้งห้องพักเรย์กระชากผมยาวสวยของโซเฟียเอาไว้ก่อนที่จะอัดกระแทกตัวตนเข้าหาช่องทางรักร้อนที่มีน้ำหวานไหลออกมาชโลมท่อนเอ็นใหญ่จนมันวาวทำให้บทรักที่รุนแรงของเขาไหลลื่นไม่มีสะดุด
ตับ ตับ ตับ
"อ๊าาาา yes yes yes อ๊าาาา"
โซเฟียร้องครางไม่หยุดเมื่อจังหวะการกระแทกกระทั้นของเรย์มันช่างโดนใจเธอเหลือเกินผู้ชายคนนี้เขาช่างมีเสน่ห์หาตัวจับได้ยาก ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาที่หล่อเหลาหรือบทรักที่ร้อนแรงยิ่งท่อนเอ็นยักษ์ที่กำลังขยายใหญ่เสียดสีจุดกระสันของเธอครั้งแล้วครั้งเล่าทำเอาโซเฟียรู้สึกเสียดายผู้ชายคนนี้อย่างบอกไม่ถูก
แต่จะทำอย่างไรได้ค่าจ้างปลิดชีพเรย์ คาร์เทอร์มีราคาที่สูงลิบลิ่วและเป็นค่าจ้างที่แพงที่สุดตั้งแต่เธอรับบทเป็นนักฆ่าปลิดชีพคนในโลกมืดที่ขัดแข้งขัดขากันทางธุรกิจ เพราะเงินคือเหตุผลแรกที่ทำให้เธอรับงานนี้แต่บทรักที่รุนแรงของเขาช่างโดนใจเธอเหลือเกินหรือเธอจะเก็บเขาไว้แล้วคืนเงินค่าจ้างไปดีนะ ความสับสนวุ่นวายใจตีกันให้วุ่นแต่ร่างกายที่อวบอิ่มกลับตอบสนองสัมผัสที่ป่าเถื่อนของเรย์อย่างถึงพริกถึงขิง
"Oh yes yes อ๊าาาาาา"
เรย์ร้องขึ้นมาเสียงดังลั่นห้องด้วยความเสียวซ่านก่อนที่เขาจะถอดถอนท่อนเอ็นใหญ่ออกมาจากช่องทางรักที่กลีบกุหลาบค่อยๆหุบเข้าหากัน มือใหญ่ยื่นไปลูบไล้ช่องทางที่แสนคับแน่นแผ่วเบาทำเอาโซเฟียถึงกับสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ
"รูนั้นมันหลวมไปว่าไหมเรามาลองรูใหม่ที่มันทั้งแน่นทั้งแคบมากกว่าเดิมดีไหมคนสวย"
พูดจบเรย์ก็เสยท่อนเอ็นใหญ่เข้าหาประตูด้านหลังของโซเฟียที่กำมือแน่นด้วยความเจ็บปนเสียว ช่องทางคับแคบที่โดนท่อนเอ็นใหญ่กระแทกเข้าหาฉีกขาดทันทีเพราะขนาดที่ใหญ่โตของเรย์ทำให้ประตูหลังของโซเฟียที่ไม่ค่อยได้ใช้งานถึงกับฉีกขาดเลือดสีแดงสดไหลลงมาตามเรียวขาขาวเรย์ที่เห็นแบบนั้นถึงกับแสยะยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ
ตับ ตับ ตับ
จังหวะกระแทกที่หยาบโลนและรุนแรงส่งผลให้หน้าอกอวบใหญ่เด้งไปเด้งมามือใหญ่ของเรย์ยื่นไปบีบหน้าอกอวบของโซเฟียอย่างแรงจนโซเฟียรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียวไปในคราวเดียวกัน
"อ๊าาาาา คุณผู้หญิงเสียวเหลือเกิน"
เรย์กระชากผมโซเฟียจนเธอหงายหลังก่อนที่จะกระซิบชิดใบหูเล็กลิ้นหนาเลียรอบๆใบหูหอมกรุ่นโซเฟียถึงกับขนลุกเกรียวด้วยความเสียวซ่านผู้ชายคนนี้จะร้อนแรงถูกใจเธอเกินไปแล้วนะ
"อ๊าาาาา ระ เรย์ Oh yes yes แรงๆ แรงๆอีก"
โซเฟียร้องขอจังหวะการร่วมรักที่รุนแรงมากขึ้นกว่าเดิมก่อนที่เรย์จะแสยะยิ้มร้ายออกมาเขาไม่เคยถามชื่อเธอและเธอไม่เคยถามชื่อเขาแต่น้ำเสียงกระเส่าที่เผลอเปล่งเสียงเรียกเขาออกมา มันทำให้เขารู้ได้ในทันทีว่าผู้หญิงคนนี้เดินเข้ามาหาเขาด้วยจุดประสงค์ใดหรือจะพูดให้ถูกเขารู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าโซเฟียคือใครเขาไม่ใช่มาเฟียกระจอกที่จะไม่รู้จักว่าเธอคนนี้คือนักฆ่าที่ราฟาเอลส่งมา
แต่ก่อนตายเขาแค่อยากสนองนี้ดตัณหาให้เธออย่างถึงใจสักบทเพื่อให้เธอไปสู่สุขคติด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขสม
ตับ ตับ ตับ
เรย์เร่งจังหวะการกระแทกให้แรงขึ้นกว่าเดิมเข้าสุดออกสุดจนสุดความยาวของท่อนเอ็นใหญ่ที่เขาภาคภูมิใจในขนาดที่ใหญ่โตของมันผู้หญิงคนไหนที่ได้ลิ้มลองของเขาต้องกลับมาขอลิ้มลองอีกครั้งอยู่ร่ำไป แต่ผู้ชายแบบเขาคือผู้ชายที่ชอบลองของใหม่ไปเรื่อยๆเขาจะกินซ้ำแค่2-3ครั้งก็คือจบไม่มีการสานต่ออีกต่อไป
"oh yes yes อ๊าาาา มะ ไม่ไหวแล้วกรี๊ดดดดด"
โซเฟียเชิดหน้ากรี๊ดร้องขึ้นมาเสียงดังด้วยความสุขสมก่อนที่เรย์จะเร่งกระแทกตัวตนอีกสองสามครั้งแล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นใส่ถุงยางป้องกัน ก่อนที่เขาจะถอนตัวตนออกมาแล้วผละออกจากร่างบางหันหลังเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทันทีโซเฟียค่อยๆกลับมายืนตัวตรงเรียวขาที่สั่นระริกค่อยๆเดินไปหยิบปืนเก็บเสียงที่ซ่อนอยู่ในเสื้อโค้ทของเธอออกมาก่อนที่จะไปยืนรอเรย์ที่หน้าห้องน้ำ
ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจเลือกงานมากกว่าผู้ชายที่มอบความสุขให้เธอได้เพียงชั่วครั้งชั่วคราว
กริ๊ก
เสียงปลดล็อคประตูห้องน้ำดังขึ้นก่อนที่เรย์จะเปิดประตูและโผล่หน้าออกมาวัตถุสีดำมะเมื่อมก็ถูกจ่อไปที่หัวของเขาทันที เรย์ไม่มีท่าทีตกใจเลยแม้แต่น้อยเขายังคงก้าวเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยร่างกายที่เปล่าเปลือยเปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำเย็นช่ำ โซเฟียถอยหลังตามจังหวะการก้าวเดินของเรย์ดวงตาคู่สวยไม่มีแววหวาดหวั่นแม้แต่น้อย
"หึ ใจร้ายจังเลยนะคนสวยหลังจากที่ฉันกระแทกเธอจนเสร็จสมก็กะจะฆ่าปิดปากกันเลยหรือไง"
เรย์เอ่ยออกมาอย่างติดตลกแต่โซเฟียกลับไม่เล่นด้วยเธอค่อยๆกดนิ้วลงที่ไกปืนเพื่อเตรียมลั่นไก ดวงตาของเรย์จากที่ล้อเล่นค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นดุดันและแข็งกร้าวเขาอาศัยจังหวะที่รวดเร็วจับแขนของโซเฟียบิดอย่างแรงจนโซเฟียถึงกับร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวดที่เธอพลาดท่าให้เรย์จนได้
"จะฆ่าฉันมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะคนสวยเพราะฉันไม่ใช่ผู้ชายที่หลงใหลความสวยของใครจนตัวเองต้องตาย ขอให้ไปสู่สุขคตินะเดี๋ยวในไม่ช้าฉันจะส่งไอ้ราฟาเอลตามไปทักทายเธอที่ยมโลก"
แววตาเหี้ยมเกรียมฉายออกมาก่อนที่จะแย่งปืนในมือของโซเฟียมาแล้วจ่อเข้าที่ศรีษะของร่างบางที่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าชีวิตของตัวเองต้องมาจบลงง่ายดายขนาดนี้เป็นเพราะตัวเธอเองที่ลังเลไม่กล้าลั่นไกปืนตอนที่ยกปืนขึ้นจ่อหัวของเขา เพราะดวงตาสีนิลที่จ้องมองเธอทำเอาเธอถึงกับนิ่งไปดั่งต้องมนต์สะกด
ปัง!!
เรย์ ลั่นไกปืนเก็บเสียงอย่างไม่เสียเวลาคิดร่างบางของโซเฟียกระตุกเฮือกตาเหลือกค้างก่อนที่เรย์จะค่อยๆปล่อยมือจากร่างบางที่ค่อยๆล้มตัวลงนอมจมกองเลือดอยู่บนพื้นด้วยสภาพเปลือยเปล่าน่าเวทนา แต่ใจที่แข็งกระด้างและเย็นชาของเรย์ไม่เคยสงสารเวทนาใครทั้งนั้นโดยเฉพาะคนที่มันกล้าลองดีมาลอบฆ่าเขาโดยใช้ความสวยเข้าหลอกล่อ
ผู้ชายแบบเขาไม่ใช่ผีเสื้อที่หลงใหลและชื่นชอบการดูดน้ำหวานเสียจนขาดสติให้ถูกลอบฆ่าได้ง่ายๆ จะโค่นคนอย่างเขามันไม่ง่ายขนาดนั้นคนที่ผ่านการลอบฆ่ามาหลากหลายรูปแบบตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีทางพลาดท่าให้ใครได้ลิ้มชิมเลือดได้ง่ายๆหรอก
ไม่มีทางและไม่มีวันนั้นเด็ดขาด
ประเทศไทยหลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัยพลอยไพลินก็เดินเข้าบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้าเพราะวันนี้เธอมีเรียนทั้งหมด 3 วิชา แต่ละวิชาช่างยาวนานเสียจนเธอแทบหมดแรงฟุบลงบนโต๊ะซึ่งเธอก็ทำได้เพียงแค่คิดเพราะตอนนี้เธอกำลังเรียนอยู่ปี 4 ปีสุดท้ายของการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยซึ่งเธอตั้งใจที่จะคว้าเกียรตินิยมมาครอบครองให้ได้ขาเรียวสวยภายใต้ชุดนักศึกษาที่รัดแน่นโชว์รูปร่างที่สวย Sexy ก้าวเข้ามาในบ้านก่อนที่เธอจะเจอกับใครบางคนที่พลอยไพลินไม่อยากเจอมากที่สุด ผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอเพียงแค่ไม่กี่ปีแต่กลับอยู่ในสถานะพ่อเลี้ยงที่เธอไม่เคยต้องการและอยากได้ แต่แม่ของเธอกลับต้องการและอยากได้จนถึงกับพามันเข้ามาอยู่ในบ้านเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดีเพราะมรดกที่พ่อของเธอทิ้งเอาไว้ไม่ใช่น้อยๆผู้ชายที่กำลังนั่งดื่มเบียร์อย่างสบายใจถึงได้ทำตัวเป็นแมงดาคอยเกาะแม่เธอไม่ยอมปล่อยอยู่นี่อย่างไรล่ะ หึ ช่างน่าสมเพชสิ้นดี พลอยไพลินคิดอย่างเย้ยหยันพ่อเลี้ยงก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปอย่างเงียบๆโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนแอบมองเรียวขาขาวของเธอด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความต้องการ เนื้อแก่เหม็นเขียวหรือจะสู้เนื้ออ่อนๆหวานๆที่เคี้ยว
คอนโด Mกริ๊งงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงเสียงกดออดที่รัวอยู่หน้าห้องทำเอาเบลล่าชักสีหน้าด้วยความหงุดหงิดใจเพราะเธอกำลังติดขนตาที่ขั้นตอนค่อนข้างยุ่งยาก แต่กลับมาถูกขัดจังหวะเพราะเสียงกดกริ่งทำเอาเบลล่ารู้สึกหงุดหงิดระดับสิบมือเรียวบางราวกับสตรีเพศวางขนตาปลอมลงบนโต๊ะเครื่องแป้งก่อนที่จะเดินกระทืบเท้าออกมาจากห้องนอนเพื่อมาเปิดประตูห้องดูว่าใครกันที่มันกล้ามารบกวนตอนที่เธอกำลังแต่งสวยเธอจะด่าให้มันลืมทางกลับบ้านไปเลยแกรกแอด"อีเบล ฮึก ฮือ"พลอยไพลินที่กดออดรัวๆโผเข้ากอดเพื่อนรักพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดใจ ทำเอาเบลล่าถึงกับเลิ่กลั่กเมื่อคนที่มากดออดรัวๆรบกวนเธอคือเพื่อนรักของเธอพลอยไพลินนั่นเอง ทั้งๆที่นัดกันไว้ว่าให้ไปเจอกันที่ผับแต่ทำไมมันถึงได้ร้องห่มร้องไห้มาหาเธอที่คอนโดได้ล่ะ"อีพลอยมึงเป็นไรเกิดอะไรขึ้นใครทำมึงบอกกูมาเดี๋ยวนี้"เบลล่ากอดตอบเพื่อนสาวที่ซบหน้าลงบนไหล่ของเธอพร้อมกับลูบหลังพลอยไพลินอย่างปลอบโยน ก่อนที่จะพาเพื่อนสาวเดินเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลงเพราะถ้าขืนยังยืนอยู่ที่หน้าห้องคงมีคนกล่าวหาว่ากระเทยหน้าสวยหุ่นปังแบบเธอหักอกผู้หญิงแน่นอนแบบนั้นฟ้าคงผ่าเข้าให้ที
Together Clubเมื่อแก๊งของพลอยไพลินเดินเข้ามาข้างในคลับทุกสายตาต่างก็หันมาจับจ้องร่างสวยอวบอิ่มในชุดที่สุดแสนจะ Sexy บางคนถึงกับยกแก้วขึ้นให้เธออย่างต้องการเชิญชวน พลอยไพลินทำเพียงแค่ยิ้มและขยิบตาตอบกลับอย่างทะเล้นก่อนที่จะเดินไปนั่งลงบนโซฟาที่เพื่อนของเธอจองเอาไว้"แดกอะไรดีล่ะวันนี้"เบลล่าถามความเห็นเพื่อนๆที่ต่างก็พากันก้มหน้าก้มตาดูมือถือที่อยู่ในมือก่อนที่โอมคุณหนูสุดหรูที่บ้านรวยที่สุดจะเงยหน้าขึ้นมาใบหน้าหล่อเหลาทำท่าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะกระตุกยิ้มออกมาน้อยๆ"แรงๆแพงๆเอาให้อีพลอยมันเมาจนหาทางกลับคอนโดไม่ถูกเลยเดี๋ยวกูเลี้ยงเอง"โอมบอกเบลล่าที่ตาโตยกมือขึ้นปิดปากอย่างมีจริตจก้านก่อนที่จะเรียกเด็กเสิร์ฟมาสั่งเหล้ายี่ห้อดังราคาแพงถึงสามขวด ที่เธอสั่งเยอะเพราะแต่ละคนที่นั่งอยู่ตรงนี้มีแต่คนคอทองแดงทั้งนั้นยกเว้นพลอยไพลินที่ไม่ค่อยช่ำเรื่องการดื่มเท่าเพื่อนๆเพราะมันจะชอบบ่นเสมอว่าเหล้ามันขมสู้เต้นโชว์นมไม่ได้มันเร่าใจกว่ากันเยอะ"พออีโอมบอกจะเลี้ยงมึงจัดเต็มเลยนะอีเบล เกรงใจเงินในกระเป๋าเพื่อนหน่อยหรือจะดีมากเลยนะถ้ามึงควักสักครึ่ง"เจด้าไม่วายเหน็บเพื่อนรักที่สั่งเหล้าพร
โรงแรมเอี๊ยดเสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดังลั่นก่อนที่รถคันหรูจะหยุดลงหน้าโรงแรมที่พลอยไพลินมองเข้าไปก็พบว่าโรงแรมแห่งนี้หรูหราระดับห้าดาวทีเดียว ราคาห้องพักที่เธอเคยได้ยินมาห้องแพงสุดราคาอยู่ที่ครึ่งแสนต่อคืนถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าคนที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆเธอเขาต้องรวยมากอย่างแน่นอนดูจากเสื้อผ้าราคาแพงนาฬิกาข้อมือที่ผลิตเพียงแค่ไม่กี่เรือนของแบรนด์ดังแล้วไหนจะยังรถซุปเปอร์คาร์ราคาแพงเหยียบร้อยล้านที่เธอกำลังนั่งอยู่เป็นบุญตูดนี่อีก พลอยไพลินคิดว่าเขาไม่เพียงเป็นแค่คนที่รวยมากแต่สังเกตุจากรถที่ขับตามมาด้านหลังสองคันบ่งบอกว่าเขาเป็นบุคคลที่น่าจะอันตรายพอสมควรจนถึงกับต้องมีบอดี้การ์ดขับรถตามคอยคุ้มกันความปลอดภัยนี่เธอคิดถูกแล้วใช่ไหมที่มากับเขาพลอยไพลินตั้งคำถามๆตัวเองอยู่ในใจอย่างเหม่อลอย จนประทั่งประตูรถด้านข้างเปิดออกพลอยไพลินถึงเพิ่งจะรู้สึกตัวและเรียกสติที่หลุดลอยไปกลับคืนมา ก่อนที่จะก้าวลงจากรถอย่างเด็ดเดี่ยวในเมื่อเธอตัดสินใจแล้วเธอก็ไม่มีวันถอยหลังกลับอย่างเด็ดขาด"เปลี่ยนใจยังทันนะสาวน้อยเพราะถ้าประตูแห่งโลกสีเทาปิดลงเธอจะก้าวออกมาไม่ได้อีกเลย เพราะเธอจะโดนเวทย์มนต์ของฉันสะกดจนไม่สาม
"เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันแล้วนะสาวน้อย"น้ำเสียงแหบห้าวกระเส่าบอกพลอยไพลินที่เบิกตากว้างกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ด้วยความตกใจปนความหวาดกลัวที่ค่อยๆคลืบคลานเข้ามา แต่สุดท้ายความอยากรู้อยากรู้อยากลองก็สั่งให้ใบหน้าสวยเชิดขึ้นก่อนที่จะส่งสายตาท้าทายผู้ชายตรงหน้าที่หล่อเสียจนเธอใจสั่นแทบละสายตาไปจากใบหน้าหล่อเหลานี้ไม่ได้นี่ใช่ไหมที่เขาชอบพูดกันว่าหล่อจนมดลูกสั่นและใช่เธอกำลังรู้สึกแบบนั้น!!เรย์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจก่อนที่จะรูดสาวท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์ขนาดเกินมาตรฐานที่มีถุงยางสวมอยู่เรียบร้อย ก่อนที่จะเอาส่วนหัวเห็ดเคาะกุหลาบแรกแย้มที่อวบอูมน่าบดขยี้ให้แหลกสลายสองสามครั้งและค่อยๆส่งท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปในร่องกุหลาบงามที่กลีบกุหลาบบานออกทันทีที่ความใหญ่โตกำลังสอดแทรกเข้าไปช้าๆ"อ๊ะ อื้อ จะ เจ็บ เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ ฮือ"พลอยไพลินสะดุ้งสุดตัวด้วยความเจ็บปวดมือบางยื่นมาจับมัดกล้ามเนื้อสวยของเรย์เอาไว้ก่อนที่จะจิกเล็บลงบนกล้ามแขนที่สวยงามของเรย์ด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างกายจะฉีกขาด สายตาคมดุมองหน้าพลอยไพลินที่กำลังเบ้หน้าจะร้องไห้โดยปราศจากความสงสารก่อนที่จะตัดสินใจกระแทกทีเดียวท่อนเอ็นใหญ่ก็ทะลุผ่าน
"อ๊ะ อื้อ เรย์ขา เรย์ อ๊าาาา"พลอยไพลินร้องครางเสียงกระเส่าหน้าอกอวบแอ่นสู้มือใหญ่ที่บีบขย้ำจนหน้าอกกลมเด้งแดงเถือกไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็กัดฟันสู้เพราะสัมผัสของเรย์ถึงจะดูดิบเถื่อนแต่กลับให้ความรู้สึกหวาบหวาม"เธอยิ่งครางฉันก็ยิ่งมีอารมณ์นะสาวน้อยระวังคืนนี้จะไม่ได้นอน"เรย์เงยหน้าขึ้นมากระซิบชิดใบหน้าสวยของพลอยไพลินที่กำลังแสดงสีหน้ายั่วยวนอย่างมีอารมณ์ร่วมไปกับบทรักที่ดิบเถื่อนของเรย์ คาร์เทอร์"พลอยไพลินก็อยากทำอย่างอื่นมากกว่านอนอยู่แล้วนี่ค่ะ"ใบหน้าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับกระซิบตอบกลับเรย์ทำเอามุมปากหนายกยิ้มด้วยความพึงพอใจ สาวน้อยคนนี้ช่างอึดและทนถูกใจเขาเสียจริง"หึ ใจกล้าดีนี่ลุกไม่ขึ้นอย่ามาโทษกันนะสาวน้อย"เรย์ยังคงกระซิบชิดปากอวบอิ่มก่อนที่เขาจะก้มลงไปบดจูบปากนุ่มที่บวมเจ่อเพราะแรงบดขยี้จูบของเขา พลอยไพลินเงยหน้ารับจูบแสนช่ำชองที่กำลังสอนเด็กนักเรียนหัวไวอย่างเธอให้เรียนรู้อย่างเร่าร้อนจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบเรย์บดจูบกลีบปากนุ่มชิมความหอมหวานของโพรงปากอย่างไม่รีบร้อนเพราะคืนนี้เขายังมีเวลาทั้งคืนที่จะจัดการขย้ำสาวสวยตรงหน้า ฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องรีบ เมื่อบดจูบจนพอใจเรย์ก็ถอนริมฝีป
เช้าวันต่อมา"อื้อ อ๊ะ ซี้ดดดดด"พลอยไพลินลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดน้ำเสียงหวานพลันหลุดครางออกมาเมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเธอราวกับถูกรุมโทรมหาใช่เป็นการมีเซ็กซ์กับเขาเพียงคนเดียวไม่ ร่องรอยขบเม้มที่อยู่ตามลำตัวไม่เว้นแม้กระทั่งขาอ่อนทำเอาพลอยไพลินถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินอายความบริสุทธิ์ที่เก็บรักษามาจนอายุ 22 ปีบัดนี้ถูกผู้ชายคนนี้ช่วงชิงไปอย่างง่ายดายดวงตากลมโตเหลือบมองร่างสูงที่ยังคงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเขากำลังหลับสนิท ยิ่งเห็นหน้าเขาชัดเจนอีกครั้งในยามเช้าตรู่แบบนี้พลันหัวใจก็เต้นแรงอย่างควบคุมไม่อยู่ เรย์ คาร์เทอร์ ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีมาก หล่อในแบบที่เธอไม่เคยพบมาก่อนที่ผ่านมาเธอเคยเจอชาวต่างชาติมาก็เยอะแต่สำหรับเธอแล้วผู้ชายคนนี้หน้าตาราวกับเทพบุตรที่หลุดออกมาจากเทพนิยายอย่างไรอย่างนั้นเลยหัวใจเต้นแรงแอบมองเรย์อยู่นานพลอยไพลินก็ทำใจกล้ายื่นมือไปเสยผมที่ตกลงมาปรกหน้าหล่อออกเพื่อที่เธอจะได้มองหน้าเขาอย่างชัดเจนและในวินาทีนั้นดวงตาที่เธอคิดว่าหลับสนิทกลับลืมตาตื่นขึ้นมา มือบางของเธอชะงักค้างอยู่ที่เส้นผมนุ่มของเขาโดยที่ชักออกไม่ทันแววตาเจ้าเล่ห์มองใบหน้าสวยที่ตอน
เมื่อรถหยุดลงที่หน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่งพลอยไพลินก็หันมาไหว้ขอบคุณเรย์ที่ใจดีมาส่งเธอถึงหน้าคอนโด เรย์พยักหน้ารับไหว้เด็กสาวอย่างนึกเอ็นดูในนิสัยใจคอของพลอยไพลินที่ดูแมนๆและรู้จักไปลามาไหว้"ขอบคุณมากๆนะคะที่มาส่งพลอยถ้ามีโอกาสหวังว่าเราคงได้เจอกันอีก"น้ำเสียงสดใสกล่าวขอบคุณคนที่นั่งข้างๆก่อนที่จะยื่นริมฝีปากนุ่มที่บวมเจ่อเล็กน้อยเพราะเรย์เล่นบดขยี้ปากนุ่มของเธออย่างเร่าร้อนรุนแรงทั้งคืนไปจุ๊บที่แก้มสากของเรย์อย่างถือวิสาสะ คนแก่ที่ไม่ทันตั้งตัวมาก่อนถึงกับนิ่งชะงักไปเพราะเรย์ไม่คาดคิดว่าพลอยไพลินจะกล้าจุ๊บเขาเด็กคนนี้ใจกล้าชะมัด"บ๊ายบายนะคะแด๊ดดี้ขา"ยกมือโบกลาเรย์พร้อมกับหลุดเรียกเรย์แบบที่เธอคิดว่าเรย์เหมาะที่จะเป็นแด๊ดดี้มากกว่าใบหน้าสวย Sexy ยิ้มกว้างให้ด้วยความจริงใจพร้อมกับขยิบตาให้เรย์อย่างทะเล้น ก่อนที่จะเปิดประตูเดินลงจากรถเข้าไปในคอนโดโดยที่ไม่หันกลับมามองเขาอีกเลยเพราะความสัมพันธ์ที่ฉาบฉวยระหว่างเธอกับเขามันจบลงแล้วอย่างไรล่ะ"หึ ใจกล้าดีนี่"เรย์กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจก่อนที่จะหลุดขำออกมาเมื่อคิดท่าทางก๋ากั่นของเด็กสาวก่อนจากลา เสน่ห์ความเป็นธรรมชาติของพลอยไพลินที่
“อุแว้ อุแว้ อุแว้” เสียงทารกที่แผดเสียงร้องไห้จ้าในยามราตรีปลุกให้พลอยไพลินกับเรย์ที่เพิ่งล้มตัวลงนอนได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงพากันสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจทันที ก่อนที่สัญชาตญาณของแม่จะบอกให้พลอยไพลินรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนเพื่อมาปลอบโยนลูกชายที่กำลังร้องไห้หากแต่สองมือของเรย์กลับกดร่างอวบอิ่มของภรรยาให้นอนลงบนเตียงเช่นเดิม“พลอยพักผ่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวเฮียดูลูกเอง”“แต่ว่า”“ไม่มีแต่ค่ะวันนี้พลอยคนดีของเฮียเหนื่อยมาทั้งวันแล้วที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเฮียเองค่ะ”คำพูดที่หนักแน่นของเรย์ทำให้พลอยไพลินยอมพยักหน้ารับในที่สุดก่อนที่เธอจะค่อยๆหลับตาลงเพื่อพักผ่อนหลังจากที่ไม่ได้หลับเต็มตื่นมาหลายคืนแล้ว พลอยไพลินค้นพบว่าการเป็นแม่คนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเธอตั้งแต่ที่ออกจากโรงพยาบาลเธอแทบจะไม่ได้พักผ่อนเพราะเธอตั้งใจที่จะเลี้ยงลูกด้วยตัวเองทำให้ในทุกๆวันของเธอคือการเลี้ยงลูกชายตัวน้อยที่อารมณ์ดีในตอนกลางวันและอารมณ์แปรปรวนในยามกลางคืน ยังดีที่ช่วงกลางวันเธอมีมารดาคอยช่วยเลี้ยงทำให้เธอได้นอนหลับพักผ่อนบ้างส่วนตอนกลางคืนก็จะมีสามีอย่างเรย์ที่รับหน้าที่กล่อมลูกน้อยให้เลิกร้องไห้แทนเธอ“ร้อง
“ฮะ เฮีย พลอยเจ็บ ฮือ ฮือ เจ็บไม่ไหวแล้ว”พลอยไพลินร้องไห้น้ำตาไหลใจจะขาดด้วยความรู้สึกเจ็บปวดตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดที่แทบขาดใจเหมือนตอนนี้เลยในใจรู้สึกสงสารมารดาขึ้นมาในทันทีเมื่อคิดว่าตอนที่ท่านคลอดเธอก็คงจะเจ็บปวดและทรมานไม่น้อย“อดทนหน่อยนะคะคนดีของเฮียใกล้ถึงแล้วค่ะใกล้ถึงแล้ว เจมส์เร็วๆหน่อย”ปลอบใจพลอยไพลินเสร็จเรย์ก็หันไปสั่งให้เจมส์เหยียบให้มิดซึ่งเจมส์ไม่รอช้าเขารับคำสั่งตามที่ผู้เป็นนายสั่งทันทีทำเอาเบลล่าที่นั่งคู่กับเจมส์ด้านหน้าถึงกับหาที่ยึดเกาะเอาไว้แทบไม่ทันส่วนโอมนั้นไม่ได้แตกต่างกันกับเบลล่าเลยสักนิดสองมือรีบยึดเกาะข้างประตูเอาไว้มั่น แต่ถึงแม้ว่าเจมส์จะเหยียบจนมิดแค่ไหนในช่วงจังหวะเลี้ยวเขาก็ผ่อนความเร็วแล้วหมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถอย่างนุ่มนวลเพราะเขากลัวว่าหากไม่ผ่อนเกรงว่าผู้เป็นนายคงจะคิดบัญชีกับเขาทีหลังอย่างแน่นอนที่ทำให้นายผู้หญิงได้รับความความกระทบกระเทือนโรงพยาบาล Nเมื่อเดินทางมาถึงโรงพยาบาลทุกสิ่งทุกอย่างก็พร้อมแล้วสำหรับการทำคลอดเพราะเรย์โทรมาแจ้งที่โรงพยาบาลตั้งแต่ที่เขาออกมาจากคฤหาสน์ พลอยไพลินถูกนำตัวส่งไปยังห้องคลอดซึ่งเรย์ที
วันเวลาที่ผ่านไปเรื่อยๆจากอายุครรภ์เพียงสามเดือนตอนนี้ครรภ์ของพลอยไพลินย่างเข้าเดือนที่ 9 ท่ามกลางการรอคอยของทุกคนโดยเฉพาะเรย์ที่ตั้งหน้าตั้งตารอลูกชายตัวน้อยอย่างมีความสุข เขาไม่เคยคิดเลยว่าการที่จะได้เป็นพ่อคนนั้นมันช่างรู้สึกดีและมีความสุขมากมายขนาดนี้ช่วงเวลาที่พลอยไพลินตั้งครรภ์เรย์ไม่เคยทิ้งให้ภรรยาต้องอยู่เพียงลำพังเลยแม้แต่วันเดียวทุกๆที่ภายในคฤหาสน์ทุกคนจะได้เห็นภาพสองสามีภรรยาที่นั่งอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ที่ไหนมีพลอยไพลินที่นั่นจะมีนายใหญ่ของบ้านเรย์ คาร์เทอร์คอยอยู่เคียงข้างภรรยาเสมอทำให้ทุกคนภายในบ้านล้วนมีความสุขและตั้งตารอนายน้อยของบ้านไม่ต่างจากผู้เป็นเจ้านายเลย“ทำไมน้าพลอยถึงถักถุงเท้าได้ไม่สวยเหมือนเฮียเลยสักนิด”เสียงบ่นเล็กๆของคนข้างกายทำเอาว่าที่คุณพ่อที่กำลังนั่งถักถุงเท้าสำหรับลูกชายตัวน้อยถึงกับชะงักไปก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเผยรอยยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนและวางงานในมือลงข้างกายพร้อมกับยื่นมือมาโอบภรรยาตัวน้อยเข้ามาแนบชิด“พลอยไม่เห็นจำเป็นต้องทำให้เหนื่อยเลยค่ะที่รัก เฮียอยากให้หนูพักผ่อนรอวันที่ตาหนูคลอดก็พอส่วนงานนี้เดี๋ยวเฮียทำให้เองค่ะ”“ก็พลอยอยากถักถุงเท้าให้ล
หลังจากวันที่รู้ว่าภรรยาตั้งท้องเรย์ก็ไม่เคยออกไปทำงานนอกบ้านหรือต่างเมืองอีกเลยสักครั้งไม่ว่าจะเป็นงานเล็กหรืองานใหญ่เขาล้วนมอบหมายให้คริสเตียนกับเจมส์จัดการทั้งสิ้น เพราะเขาอยากทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อดูแลพลอยไพลินที่กำลังตั้งท้องมากกว่าการทิ้งให้เธอต้องอยู่เพียงลำพัง“นายครับงาน...”“ไม่ไป”“นายครับท่าน…”“ป่วย ไม่สบาย ไม่ไป”“นายครับการขนส่ง…”“นายไปจัดการได้เลยเจมส์”ทุกเรื่องที่เจมส์เข้ามารายงานล้วนถูกปฏิเสธจากเรย์ทั้งหมดจนทำให้เจมส์ถึงกับมีสีหน้าลำบากใจแววตาที่เต็มไปด้วยไอสังหารเงยหน้าขึ้นมองพลอยไพลินที่นั่งข้างๆเรย์อย่างขอความช่วยเหลือ เพราะงานบางอย่างก็สำคัญเกินกว่าที่เขาจะกล้าตัดสินใจด้วยตนเองได้พลอยไพลินที่เห็นท่าทีอึดอัดของเจมส์ก็ได้แต่ยื่นแขนเรียวสวยไปแตะแขนของสามีที่กำลังตั้งใจปอกส้มให้เธอกินเบาๆทำเอาเรย์ถึงกับชะงักมือที่กำลังตั้งใจปอกส้มอยู่“เฮียเรย์ขาพลอยแค่ท้องเองนะคะไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย เฮียไปทำงานเถอะค่ะพลอยดูแลตัวเองได้อีกอย่างเจด้าก็มาอยู่เป็นเพื่อนพลอยทุกวันพลอยไม่อยากให้เฮียทิ้งงานนะคะ”น้ำเสียงหวานเอ่ยบอกสามีอย่างมีเหตุผลทำให้คนที่กำลังปอกส้มอยู่ได้แต่บึนปา
“อะ เอ่อ เฮียเบาๆนะคะ พลอยกำลังท้องอยู่”เสียงที่เปล่งออกมาเบาราวกับเสียงกระซิบแต่กลับดังก้องอยู่ในหัวของเรย์ใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยอารมณ์พลุ่งพล่านก่อนหน้านี้พลันแข็งค้างด้วยความตกใจ ความรู้สึกมากมายพากันถาโถมเข้ามาจนเขาไม่ทันได้ตั้งตัวทั้งดีใจ ตกใจ ตื่นเต้น ซาบซึ้งใจและมีความสุขเป็นครั้งแรกที่คนอย่างเขาไม่สามารถบอกได้ว่าตอนนี้เขากำลังรู้สึกเช่นไรอยู่“พะ พลอยว่ายังไงนะคะไหนหนูลองพูดใหม่อีกครั้งสิคะ”เรย์เอ่ยถามพลอยไพลินอย่างรู้สึกไม่มั่นใจเพราะบางทีเขาอาจจะหูฟาดจนได้ยินผิดไปก็ได้ในขณะที่พลอยไพลินได้แต่เผยรอยยิ้มหวานออกมาและเอ่ยย้ำกับเขาอีกครั้งว่าสิ่งที่เธอพูดไปนั้นคือความจริงไม่ใช่ความฝันแต่อย่างใด“พลอยกำลังตั้งท้องเราสองคนกำลังจะมีลูกด้วยกันแล้วนะคะ เฮียดีใจไหม”เมื่อได้ฟังพลอยไพลินพูดอีกครั้งอย่างชัดถ้อยชัดคำเรย์ก็เผยรอยยิ้มกว้างด้วยความพึงพอใจก่อนที่เขาจะรูดสาวท่อนเอ็นใหญ่ไปมาอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น อารมณ์กระสันที่เต็มไปด้วยความใคร่ก่อนหน้านี้ที่คล้ายจะหายไปเพราะได้รับข่าวน่ายินดีพลันกลับมาอีกครั้งซึ่งครั้งนี้เขาตื่นเต้นจนแทบจะเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่แล้ว“เมียจ๋า เรื่องที่น
โรงพยาบาล N“ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์แล้ว“กรี๊ด ดีใจด้วยนะเพื่อนรักในที่สุดมึงก็กำลังจะมีเบบี้น้อยแล้ว”คุณหมอสาวเอ่ยบอกพลอยไพลินด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดีส่วนคุณแม่มือใหม่ตอนนี้นั้นตัวแข็งค้างกับคำว่าตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์ที่ดังซ้ำไปซ้ำมาในหัวราวกับว่าเธอไม่อยากจะเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง แต่แล้วคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ก็ต้องดึงสติของตัวเองกลับมาเมื่อเพื่อนสาวของเธอกรีดร้องเสียงดังลั่นห้องด้วยความดีใจที่ทำเอาแก้วหูของพลอยไพลินแทบแตก“เบาๆก็ได้ไหมเจ แก้วหูกูจะแตกแล้วเนี่ย”พลอยไพลินหันมาเอ็ดเพื่อนสาวเสียงเบาๆให้ได้ยินกันสองคนก่อนที่เจด้าจะรีบยกมือขึ้นปิดปากเอาไว้ทันทีด้วยความเกรงใจคุณหมอที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาเอ็นดู เมื่ออาการของเธอนั้นดูเหมือนว่าจะตื่นเต้นกว่าพลอยไพลินที่เป็นคนตั้งท้องเสียอีก“ก็กูนี่ ดีใจมากดีใจที่สุดเลยพลอยมึงท้องแล้ว เย่ เย่ เย่”เจด้าบอกพลอยไพลินด้วยความดีใจก่อนที่หยดน้ำตาจะไหลกลิ้งลงมาบนพวงแก้มเนียนของเธอทำเอาพลอยไพลินถึงกับตกใจที่เห็นเจด้าร้องไห้ราวกับว่าเธอกับเจด้ากำลังสลับบทบาทกันอย่างไรอย่างนั้นเลย คนที่ต้องร้องไห้ด้วยความดีใจที่กำลังจะได้เป
“ฮึก ฮึก ฮือ เรย์ขาไม่กลับอิตาลีไม่ได้เหรอคะ ฮือ”แก้มใสน้ำตาไหลพรากด้วยความเสียใจเมื่อเพื่อนของบิดาที่เธอนั้นรักและสนิทสนมจนเกิดความผูกพันธ์กำลังจะเดินทางกลับอิตาลี สองมือเล็กๆยกขึ้นคล้องคอเรย์เอาไว้แน่นก่อนที่จะซบใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาลงบนอกแกร่งอย่างออดอ้อนท่ามกลางสายตาที่เอ็นดูเด็กน้อยของทุกคน“เรย์ไปไม่นาน พอน้องของแก้มใสคลอดแล้วเรย์จะรีบบินกลับมาเยี่ยมแน่นอนเรย์สัญญา”“ฮือ ฮือ แต่แก้มใสไม่อยากให้เรย์ไป เรย์อยู่ที่นี่กับแก้มใสไม่ได้เหรอคะเดี๋ยวแก้มใสจะขอค่าขนมพ่อขาเพิ่มเอามาแบ่งให้เรย์ด้วย ฮือ ฮือ”คำพูดที่แสนไร้เดียงสาของเด็กน้อยทำเอากฤษฎิ์ถึงกับหัวเราะออกมาน้อยๆด้วยความเอ็นดูลูกสาวที่จะเอาเงินค่าขนมมาล่อมาเฟียระดับโลกอย่างเรย์ คาร์เทอร์ให้อยู่ต่อ ส่วนคนที่ได้รับข้อเสนอได้แต่ยิ้มกว้างก่อนที่จะยื่นมือมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มป่องของหลานสาวอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่เคยเย็นชาและร้ายกาจยามทอดมองเด็กสาวราวกับเป็นคนละคนเพราะมันเต็มไปด้วยความรักและเอ็นดูอย่างสุดหัวใจ“อย่าร้องไห้เลยนะคะแก้มใสคนเก่งของเรย์ การจากลาเกิดขึ้นได้เสมอเพราะฉะนั้นเรย์อยากให้แก้มใสเข้มแข็งและไม่ร้องไห้เมื่อถึงวัน
ร้านกาแฟ บรรยากาศยามเช้าของหน้าหนาวทำให้สี่เพื่อนซี้ถึงกับพากันกระชับเสื้อกันหนาวที่สวมอยู่เข้าหาตัวเพื่อให้รู้สึกอุ่นขึ้นก่อนที่พลอยไพลินจะยกกาแฟร้อนตรงหน้าขึ้นจิบด้วยความสดชื่น เมื่อภาพบรรยากาศด้านนอกเต็มไปด้วยนักศึกษามากมายที่กำลังเดินสวนกันไปมามันทำให้เธอย้อนคิดไปถึงภาพในอดีต ที่พวกเธอทั้งสี่คนกำลังวิ่งอย่างสุดชีวิตเพื่อไปให้ทันเข้าเรียนวิชาแรกของฤดูกาลเปิดเทอม “ร้านเสื้อผ้าเป็นไงบ้างช่วงนี้” พลอยไพลินหันมาถามสาวสวยเบลล่าที่กำลังยกโกโก้ขึ้นจิบและตอนนี้เพื่อนชายของเธอนั้นได้เปลี่ยนมาเป็นผู้หญิงเต็มตัวเรียบร้อยแล้วซึ่งความสวยของเบลล่านั้นสวยไม่แพ้ผู้หญิงแท้ๆเลยทีเดียว “เหนื่อยมากมึง ทำอะไรออกมาขายก็ชายดีจนกูอยากปิดร้านหนีสักหนึ่งเดือนลูกค้าจะได้คิดถึง” คำพูดของเบลล่าเรียกเสียงหัวเราะด้วยความเอ็นดูจากทุกคนได้เป็นอย่างดีถึงแม้ว่าเบลล่าจะเรียนจบคณะนิเทศศาสตร์ แต่พรสวรรค์การออกแบบเสื้อผ้าทำให้เบลล่าเลือกเดินตามความฝันของตัวเองด้วยการเปิดร้านขายเสื้อผ้าภายใต้ชื่อแบรนด์ของตัวเอง ซึ่งส่วนใหญ่เสื้อผ้าข
“พลอยวันนี้มึงสวยมากๆเลยนะรู้ไหม” เจด้าเอ่ยชมพลอยไพลินที่อยู่ในชุดแต่งงานสีขาวละมุนตาโดยที่มีช่างกำลังแต่งหน้าและทำผมให้เพื่อนสาวของเธอที่นั่งยิ้มอย่างมีความสุข เพราะวันนี้คือวันที่ความรักของพลอยไพลินกับเฮียเรย์เดินทางมาถึงบทสรุปของความรักเสียทีนั่นก็คืองานแต่งของพลอยไพลินนั่นเอง งานแต่งจัดขึ้นเงียบๆโดยที่เชิญแค่กลุ่มเพื่อนสนิทของพลอยไพลินและบรรดาญาติๆของพรรณรายซึ่งมีเพียงไม่กี่คนมาร่วมงานเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าเพื่อนของเรย์ดูจะเยอะทีเดียวเพราะส่วนใหญ่คือชาวต่างชาติที่พากันเดินทางมาเพื่อร่วมเป็นสักขีพยานและแสดงความยินดีกับมาเฟียใหญ่อย่างเรย์ คาร์เทอร์ “อีเจ อีเบล อีโอม กูตื่นเต้นจนฉี่จะราดอยู่แล้วมึงสั่นไปทั้งตัวแล้วเนี่ย” พลอยไพลินสารภาพความรู้สึกของเธอในตอนนี้กับเพื่อนๆที่พากันหันมามองหน้ากันพร้อมกับยิ้มขำเจ้าสาวที่ยื่นมือมาจับมือพวกเธอโดยที่มือของพลอยไพลินนั้นสั่นจริงๆอย่างที่เธอบอก ก่อนที่เพื่อนๆทั้งสามคนจะพากันจับมือของพลอยไพลินมากุมเอาไว้แล้วมองหน้าเพื่อนสาวด้วยความยินดี โดยเฉพาะเจด้าที่น้ำตาคลอด้วยความป