บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<2>พลอยไพลิน

ประเทศไทย

หลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัยพลอยไพลินก็เดินเข้าบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้าเพราะวันนี้เธอมีเรียนทั้งหมด 3 วิชา แต่ละวิชาช่างยาวนานเสียจนเธอแทบหมดแรงฟุบลงบนโต๊ะซึ่งเธอก็ทำได้เพียงแค่คิดเพราะตอนนี้เธอกำลังเรียนอยู่ปี 4 ปีสุดท้ายของการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยซึ่งเธอตั้งใจที่จะคว้าเกียรตินิยมมาครอบครองให้ได้

ขาเรียวสวยภายใต้ชุดนักศึกษาที่รัดแน่นโชว์รูปร่างที่สวย Sexy ก้าวเข้ามาในบ้านก่อนที่เธอจะเจอกับใครบางคนที่พลอยไพลินไม่อยากเจอมากที่สุด ผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอเพียงแค่ไม่กี่ปีแต่กลับอยู่ในสถานะพ่อเลี้ยงที่เธอไม่เคยต้องการและอยากได้ แต่แม่ของเธอกลับต้องการและอยากได้จนถึงกับพามันเข้ามาอยู่ในบ้านเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดีเพราะมรดกที่พ่อของเธอทิ้งเอาไว้ไม่ใช่น้อยๆ

ผู้ชายที่กำลังนั่งดื่มเบียร์อย่างสบายใจถึงได้ทำตัวเป็นแมงดาคอยเกาะแม่เธอไม่ยอมปล่อยอยู่นี่อย่างไรล่ะ หึ ช่างน่าสมเพชสิ้นดี พลอยไพลินคิดอย่างเย้ยหยันพ่อเลี้ยงก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปอย่างเงียบๆโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนแอบมองเรียวขาขาวของเธอด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความต้องการ เนื้อแก่เหม็นเขียวหรือจะสู้เนื้ออ่อนๆหวานๆที่เคี้ยวทีก็ให้ความรู้สึกละมุนจนแทบไม่อยากคายออกมา

ปัง!!

พลอยไพลินผลักประตูปิดลงโดยที่เธอลืมล็อกประตูไปเสียสนิทร่างบางทุ่มตัวลงบนที่นอนหนานุ่มก่อนที่จะกลิ้งไปมา มือบางหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมาเปิดกลุ่มแชทเพื่อนสนิทก็พบว่าเบลล่าหรือชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้ว่าเบลแชทมาชวนเธอออกไปตี้ผ่อนคลายหลังจากที่เรียนหนักกันมาทั้งวัน พลอยไพลินตอบตกลงก่อนที่จะรีบเดินเข้าห้องน้าไปอาบน้ำเพื่อแต่งตัวสวยๆไปเที่ยวทันที

ชวนไปปาร์ตี้ทั้งทีมีหรือเจ้าแม่สายตี้แบบเธอจะพลาด เพราะวงการตี้จะขาดสาวขี้ยั่วแบบเธอไปไม่ได้เด็ดขาด

ฮืม ฮืม ฮืม

พลอยไพลินที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปกปิดร่างกายข่าวผ่องเอาไว้เดินฮัมเพลงออกมาจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่ดวงตากลมโตจะปะทะเข้ากับร่างสูงของใครบางคนที่บังอาจมานอนกระดิกเท้าอย่างสบายอารมณ์บนเตียงนอนของเธอ

"แกเข้ามาได้ยังไง"

พลอยไพลินตะคอกถามชยุตด้วยความไม่พอใจสายตาเริ่มมองหาทางหนีทีไล่แต่ก็ยากเหลือเกิน เพราะตอนนี้เธอมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่ปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าเอาไว้

"ประตูไม่ได้ล็อกนี่ ไม่ใช่ว่าจงใจอ่อยฉันหรอกเหรอ"

ชยุตแสยะยิ้มร้ายออกมาพลอยไพลินที่เห็นรอยยิ้มแบบนั้นของชยุตก็ให้รู้สึกคลื่นไส้จนแทบอยากจะอาเจียนออกมากับรอยยิ้มที่น่าขยะแขยงของพ่อเลี้ยงที่เธอไม่เคยนับถือมันเลยสักครั้งตั้งแต่ที่มันย่างก้าวเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอ

"ใครอ่อยแกออกไปเดี๋ยวนี้นะ"

พลอยไพลินก้าวถอยหลังช้าๆในขณะที่ชยุตดีดตัวลุกขึ้นมาจากเตียงนอนนุ่มพร้อมกับก้าวเข้ามาหาพลอยไพลินอย่างหมายมาด อย่างไรวันนี้เขาต้องเผด็จศึกลูกเลี้ยงที่แสนสวย Sexy และมีผู้ชายมาส่งไม่ซ้ำหน้าคนนี้ให้ได้สวยยั่วยวนขนาดนี้คงผ่านมาเยอะแล้วล่ะสิท่า หึหึ

"ออกไปทำไมให้โง่ทางสะดวกขนาดนี้ฉันว่าเรามาทำความรู้จักกระชับสัมพันธ์กันในฐานนะพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยงหน่อยดีไหมพลอยไพลิน"

ชยุตก้าวตามพลอยไพลินไปช้าๆอย่างไม่รีบร้อนพร้อมกับเอ่ยประโยคที่ทำให้พลอยไพลินรู้สึกว่าเธอไม่ปลอดภัยอีกต่อไปถ้ายังอยู่ในบ้านหลังนี้เพียงลำพังกับพ่อเลี้ยงเลวๆที่จ้องจะเขมือบเธอตลอดเวลาอย่างชยุต ทำไมเธอจะไม่รู้สายตาเวลาที่มันมองเธอมันน่ารังเกียจเสียจนเธอแทบจะทนไม่ไหวอยู่หลายครั้งแต่ก็กลัวจะมีปัญหากับมารดาที่หลงผัวเด็กขั้นสุดเธอเลยเลือกที่จะเงียบ

เพราะแม่ของเธอในวันนี้ไม่ใช่แม่ที่แสนดีในวันวานอีกต่อไปแล้ว

"ฉันบอกให้ออกไปไง ออกไปเดี๋ยวนี้นะ"

พลอยไพลินเริ่มหยิบจับสิ่งของที่อยู่ใกล้มือขว้างใส่ชยุตที่ยกมือขึ้นปัดออกอย่างไม่รู้สึกรู้สากับของชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่พลอยไพลินขว้างใส่เขาจนมันหล่นกระจายอยู่เต็มพื้นห้อง

"เก็บเสียงร้องที่น่ารำคาญเอาไว้ครางหวานๆเรียกชื่อฉันบนเตียงดีกว่าไหมสาวน้อย"

พูดจบก็ย่างสามขุมเข้ามาหาพลอยไพลินที่ถอยไปไหนไม่ได้อีกต่อไปเมื่อข้างหลังเธอคือห้องน้ำ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจวิ่งไปที่ประตูห้องเพื่อหนีเอาตัวรอด แต่ชยุตกลับตามมารวบตัวเธอเอาไว้ด้วยความหื่นกระหายในร่างบางที่ช่างอวบอิ่มและแสนยั่วยวนปลุกอารมณ์ใคร่ของเขาให้ลุกฮือขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ใครก็ได้ช่วยที"

 พลอยไพลินกรี๊ดร้องขึ้นมาสุดเสียงด้วยความกลัวก่อนที่ชยุตจะลากเธอมาโยนลงบนเตียงจนเธอถึงกับจุกตัวงอเหมือนกุ้ง ชยุตรีบตามลงมาทาบทับร่างบางของพลอยไพลินเอาไว้นาทีนั้นความกลัวเข้ามากัดกินหัวใจของเธอจนแทบสิ้นสติ แต่พลอยไพลินก็พยายามดึงสติกลับมาก่อนที่จะหยุดดิ้นแล้วนอนนิ่งๆเพื่อหลอกล่อให้ชยุตตายใจแล้วค่อยหาทางหนีเพราะถ้าเธอยังขัดขืนต่อไปอย่างไรวันนี้เธอก็ไม่รอดแน่

เธอยอมเสียงซิงให้คนอื่นดีกว่าต้องมาเสียให้ผู้ชายเลวๆแบบชยุต

"ใจเย็นๆสิคะพี่ชยุตขาจู่โจมแบบนี้พลอยก็ตกใจแย่"

ชยุตถึงกับชะงักไปเมื่อพลอยไพลินหยุดดิ้นรนและพูดกับตนเสียงหวานมือที่กำลังกดมือบางเอาไว้ค่อยๆคลายออกทันที เมื่อคิดว่าลูกเลี้ยงก็คงไม่ปฏิเสธที่จะเล่นรักกับเขาในวันนี้

"ไม่ให้ใจร้อนได้ยังไงก็เราเล่นขัดขืนพี่ซะขนาดนั้น"

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหายก้มหน้าลงมาสูดดมกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำที่ซอกคอหอมกรุ่นด้วยความสดชื่น ทำเอาพลอยไพลินถึงกับหันหน้าหนีด้วยความขยะแขยงและสะอิดสะเอียนเต็มทนแต่ก็ต้องพยายามเก็บอาการเอาไว้เพื่อไม่ให้ชยุตสงสัย

"ขอพลอยแต่งตัวก่อนนะคะแล้วพี่ชยุตค่อยมากระชากชุดของพลอยออกจะได้อารมณ์มากกว่าแค่ดึงผ้าเช็ดตัวทิ้งเป็นไหนๆ ทั้งตื่นเต้นและเร่าใจแบบนี้ดีไหมคะ"

น้ำเสียงหวานหยดย้อยเอ่ยบอกชยุตที่เริ่มคล้อยตามคำพูดของพลอยไพลินก่อนที่เขาจะพยักหน้าเห็นด้วยในที่สุด ทำเอาพลอยไพลินเกือบหลุดอาการดีใจออกมาให้เห็นดีที่เธอยั้งเอาไว้ทัน

"แบบนั้นก็ได้แต่อย่าเล่นตุกติกกับพี่นะไม่อย่างนั้นพี่ไม่รับประกันว่าจะไม่ทำรุนแรงกับเรา"

ชยุตไม่วายขู่พลอยไพลินอย่างไม่ไว้ใจก่อนที่พลอยไพลินจะแสร้งยิ้มหวานเข้าสู้สายตาที่เริ่มจับผิดของเขา ร่างบางผุดลุกขึ้นจากที่นอนโดยที่มีสายตาของชยุตนอนจับจ้องทุกการกระทำของเธอซึ่งทำให้พลอยไพลินรู้สึกอึดอัดกับสายตาที่โลมเลียของเขา

"พี่ชยุตช่วยหันไปก่อนได้ไหมคะพลอยอายที่ต้องถอดต่อหน้าพี่พลอยสัญญาว่าจะไม่หนีไปไหนอย่างแน่นอนนะคะพี่ขา"

พลอยไพลินขอร้องชยุตอย่างออดอ้อนพร้อมกับยิ้มหวานให้ชยุตอย่างเอาใจก่อนที่คนขี้ระแวงจะหันหลังให้เธอ จังหวะนั้นพลอยไพลินรีบหยิบชุดที่มิดชิดขึ้นมาสวมทันทีพร้อมกับคอยหันไปมองด้านหลังเป็นระยะๆเผื่อว่าชยุตจะแอบหันมามองเธอด้วยความระแวดระวังตัว

"เสร็จหรือยังทำไมช้าจัง ชักจะหงุดหงิดแล้วนะ"

ชยุตร้องถามขึ้นมาเสียงดังก่อนที่พลอยไพลินจะรีบขานตอบชยุตทันทีเพื่อไม่ให้เขาสงสัยว่าเธอกำลังเตรียมตัวที่จะหนีไปจากเงื้อมมือของสัตว์นรกแบบมัน

"แหมใจเย็นๆสิคะพี่ชยุต พลอยเลือกชุดสวยนานไปหน่อยใกล้จะเสร็จแล้วค่าาา"

พลอยไพลินกลั้นใจตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่หวานสดใสเพื่อให้ชยุตตายใจซึ่งเขาก็ไม่ถามอะไรต่อ ก่อนที่พลอยไพลินจะค่อยๆย่องไปหยิบโน้ตบุ๊กที่วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือแล้วย่องกลับมาที่เตียงอย่างแผ่วเบาพร้อมกับเรียกชยุตเสียงหวานเพื่อให้เขาหันกลับมามองเธอ

"พี่ชยุตขาาา พลอยเสร็จแล้วค่ะ"

พลอยไพลินเรียกชยุตเสียงหวานชยุตที่ได้ยินแบบนั้นรีบหันกลับมาด้วยความดีใจที่จะได้จับสาวน้อยขย้ำกินให้สมใจสักที แต่เมื่อเขาหันกลับมาโน้ตบุ๊กในมือของพลอยไพลินก็ฟาดลงบนหัวของชยุตอย่างแรงจนหัวแตกเลือดอาบ

"โอ๊ย!!อีเด็กบ้า"

ชยุตตะโกนด่าพลอยไพลินขึ้นมาสุดเสียงด้วยความเจ็บปวดมือใหญ่ยกขึ้นมากุมหัวที่มีเลือดไหลทะลักลงมาอาบหน้าไม่หยุด เจ็บใจจนแทบคลั่งเมื่อเสียรู้ให้นังลูกเลี้ยงแสนเจ้าเล่ห์

"หงุดหงิดพ่อมึงสิไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้บ้ากามไปตายซะ"

พลอยไพลินพ่นคำหยาบเป็นชุดใส่ชยุตก่อนที่จะกระหน่ำฟาดโน้ตบุ๊กลงบนหัวของชยุตไม่ยั้งโดยที่ไม่รู้สึกเสียดายเลยแม้แต่น้อย คนเลวๆแบบมันต้องเจอแบบนี้เมื่อเห็นว่าหัวของชยุตเต็มไปด้วยเลือดเธอก็ทิ้งโน้ตบุ๊กลงพื้นแล้วรีบวิ่งไปหยิบโทรศัพท์กับกระเป๋าเงินเตรียมวิ่งออกไปจากห้อง

แต่ชยุตก็ลุกขึ้นตามมาจับมือเธอเอาไว้พลอยไพลินรีบยกขาขึ้นถีบเข้าที่กลางลำตัวของชยุตเต็มแรงจนเขาล้มลงไปนอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้น ซึ่งเธอมั่นใจว่าแค่นี้คนเลวแบบบชยุตไม่มีทางตายง่ายๆอย่างแน่นอน ก่อนที่เธอจะรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องแล้ววิ่งลงมาชั้นล่างก่อนที่จะรีบออกจากบ้านไปด้วยความกลัวว่ามันจะตามเธอ