Share
บทที่ 252 จะให้เจ้าตายอย่างทรมาน
Related chapter
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 253 ข้าคือเจ้านายเพียงคนเดียวในที่นี้
อันเซี่ยรู้สึกสิ้นหวังมากต้องโทษที่นางไม่ยอมเชื่อฟังคำพูดของคุณหนู!นางไม่กลัวที่จะต้องตาย แต่กลัวว่าหากคุณหนูเห็นสภาพศพที่ถูกแยกชิ้นส่วนของนางจะเสียใจจนสิ้นหวังขออภัยนะเจ้าคะคุณหนู ข้าไม่สามารถรับใช้ท่านได้อีกแล้วนางหลับตาลง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับกระบี่ยาวของมู่อันหนิง นางไม่ได้หลบ แต่กลับรวบรวมความกล้าชนยืดอกของตัวเองออกไปรับทันทีถึงอย่างไรก็ต้องตาย นางจะไม่ยอมโดนดูถูกเด็ดขาด!เดิมคิดว่าจะต้องตายแน่นอนคิดไม่ถึงว่ากลับได้ยินเพียงเสียงเคร้งคล้ายกับเสียงกระบี่ยาวสองเล่มกระทบกันความเจ็บปวดที่คาดการณ์เอาไว้ ไม่ได้เกิดขึ้นกับร่างกายของนางมีคนมาช่วยนางแล้ว!เป็นคนของเสวียนอ๋องอย่างนั้นเหรอ?อันเซี่ยดีใจสุดขีด รีบลืมตาขึ้นในทันทีกลับคิดไม่ถึงว่าเงาร่างด้านหน้าที่ปรากฎสู่สายตาจะเป็นของกู้อวิ๋นซี"คุณหนู!" อันเซี่ยพยายามอดกลั้นความเจ็บปวด ยืนขึ้นมาอย่างยากลำบาก จากนั้นก็เดินทุลักทุเลมาอยู่ข้างกายของกู้อวิ๋นซี"คุณหนู ระวังผู้หญิงสารเลวคนนี้นะเจ้าคะ! อาวุธลับของนาง...อาวุธลับมีพิษ!"อยากจะปกป้องให้กู้อวิ๋นซีไปยืนอยู่ด้านหลังตัวเอง แต่คิดไม่ถึงว่า ยังไม่ทันจะเดินขึ้นไปก็ถ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 254 นี่แหละคือความสามารถที่แท้จริงของนาง
เมื่อเหล่าทหารองครักษ์ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกตกใจในทันใดเมื่อมองใบหน้าที่จริงจังของกู้อวิ๋นซี แต่ละคนก็พลันรู้สึกอับอายขึ้นมาในฉับพลันท่านอ๋องสองคน คนหนึ่งออกนอกเมืองไป ส่วนอีกคนก็ป่วยหนักไม่สบาย ขนาดเยียนเป่ยกับเยี่ยนอียังไม่มีคำสั่งใดๆเหตุใดพวกเขาถึงได้เชื่อฟังคำสั่งของมู่อันหนิงลงมือรังแกพระชายาของจวนอ๋องตัวเองได้?"แต่...แต่นางบอกว่า...ท่านทำร้ายทายาทของราชวงศ์..." ไม่รู้ว่าทหารองครักษ์คนไหน ก้มหน้าพูดออกมาด้วยเสียงอันแผ่วเบาในใจของทุกคนเองก็มีความสงสัยนี้ก่อนหน้านี้ที่หอหนิงซีเคยเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ ได้ยินว่าเสวียนอ๋องเปิดป่วยหนักขึ้นที่หอหนิงซีดังนั้น เมื่อมีคนบอกว่าท่านอ๋องกักบริเวณกู้อวิ๋นซี ทุกคนก็เลยพากันเชื่อความจริง ท่านอ๋องอีกทั้งคนที่อยู่ข้างกายท่านอ๋อง ก็ไม่มีใครเคยพูดอะไรเลยจริงๆ"พวกเจ้าอย่าได้ไปฟังนางพูดจาเหลวไหล!"มู่อันหนิงจ้องหน้าพวกเขาอย่างโมโห แล้วพูดว่า "นางทำให้ท่านอ๋องของพวกเจ้าต้องหมดสติไม่ยอมฟื้น พวกเจ้ายังจะเชื่อฟังที่นางพูดอีกเหรอ?"เหล่าทหารองครักษ์ยังคงลังเลอยู่อย่างนั้นการที่ท่านอ๋องหมดสติไม่ยอมฟื้นย่อมต้องเกี่ยวกับพระชายาหลีอ๋องอยู่แล้
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 255 เดินไปก้าวหนึ่งก็จะแทงนางหนึ่งแผล
อันเซี่ยเองก็พบความจริงข้อนี้แล้ว รีบดึงตัวกู้อวิ๋นซีในทันที "คุณหนู นาง...นางซ่อนไว้ซะมิดเลย"พวกทหารองครักษ์คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมู่อันหนิงแน่!เป็นเช่นนี้ต่อไป คุณหนูคงจะต้องตายด้วยน้ำมือของมู่อันหนิงแน่ทหารองครักษ์สิบกว่านายเองก็ตกใจจนอ้าปากค้าคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะมีวรยุทธ์สูงส่งเพียงนี้!เมื่อก่อนนางปกปิดเอาไว้ ทุกคนจึงไม่มีใครดูออก!"พระชายา รีบไปหาเยี่ยนอีเถอะ!" ในจวนอ๋องของพวกเขา เกรงว่าขนาดเยียนเป่ยเองก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมู่อันหนิงเลยมีก็แต่ยอดฝีมืออันดับหนึ่งข้างกายของเสวียนอ๋อง เยี่ยนอี ถึงจะต่อกรกับผู้หญิงคนนี้ได้!เดิมทีสิบกว่าคนนี้ไม่ได้มีความรู้สึกอยากจะปกป้องกู้อวิ๋นซีสักเท่าไร แต่ตอนนี้เมื่อได้เห็นวรยุทธ์ที่กู้อวิ๋นซีปกปิดเอาไว้ แต่ละคนก็พากับเลือดร้อนขึ้นมาในทันใดจะไม่มีทางยอมให้ผู้หญิงคนนี้ทำอันตรายพระชายาของพวกเขาได้แน่!"พระชายา รีบไป! ไปหอชมจันทร์ หาเยี่ยนอี เร็ว!"มีหลายคนถือกระบี่วิ่งเข้าไปทางมู่อันหนิงกู้อวิ๋นซีรีบคว้าแขนของอันเซี่ยแล้วหมุนตัววิ่งออกไปทันที "อันเซี่ย เร็ว!"อันเซี่ยกัดฟัน พยายามให้ความร่วมมืออย่างสุดความสามารถแต่นางเดิ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 256 ข้าให้ท่านสองทางเลือก
ในตอนที่มู่อันหนิงยังไม่ทันที่จะได้ตอบสนองอะไร กู้อวิ๋นซีก็สะบัดมือส่งเข็มเงินสามเล่มไปทางตำแหน่งหัวใจของมู่อันหนิง"เจ้า..." มู่อันหนิงไม่คาดคิดเรื่องนี้มาก่อนว่านางจะกล้าใช้วิธียอมตายเพื่อทำร้ายตัวเองได้เช่นนี้!มู่อันหนิงตกใจจนรีบชักกระบี่ยาวกลับโดยสัญชาติญาณ เซถอยหลังไป พยายามหลบเข็มเงินสามเล่มนั้นคิดไม่ถึงว่าจะมีอีกสามเล่มส่งมาตรงหน้านางนังผู้หญิงแพศยา!เคร้งๆ ๆ มู่อันหนิงกับเข็มเงินทั้งสามเล่มเอาไว้ได้!กำลังจะลงมือกับกู้อวิ๋นซี แต่นางคิดไม่ถึงเลยว่ากู้อวิ๋นซีจะไม่สนใจสิ่งใด อาศัยจังหวะที่นางหลบเข็มเงิน มาอยู่ตรงหน้าของนางได้จากนั้นก็ใช้หัวกระแทกเข้าที่ตัวของนาง"อื้อออ" มู่อันหนิงถูกชนจนล้มลงไปกับพื้น ที่ตำแหน่งหัวใจถูกเข็มเงินเล่มหนึ่งปักไว้อยู่รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจอย่างมาก มู่อันหนิงอ้าปากกระอักเลือดออกมาฝ่ามือของนางตบไปที่ไหล่ของกู้อวิ๋นซี ออกแรงผลักกู้อวิ๋นซีออกไป จากนั้นก็ใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นมองไปที่ใบหน้าของกู้อวิ๋นซี"นังแพศยา เจ้ากล้าทำร้ายข้า! ข้าจะฆ่าเจ้าซะ!"สะบัดกระบี่ยาวหนึ่งที ครั้งนี้ไม่มีการลังเลใดๆ ออกแรงแทงไปที่ใบหน้าของกู้อวิ๋น
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 257 ท่านจะไปพบท่านอ๋องด้วยฐานะอะไร
"บังอาจ!" เมื่อมู่อันหนิงได้ฟังคำพูดของเยี่ยนอีก็โมโหจนต้องกัดฟันกรอด "เจ้าบังอาจใช้ท่าทางเช่นนี้ในการพูดกับข้าอย่างนั้นเหรอ!"เยี่ยนอีไม่ชอบพูดมากมาแต่ไหนแต่ไร ชิ้ง เขาชักกระบี่เล่มยาวที่เหน็บเอวเอาไว้ออกมาชี้ปลายกระบี่ไปที่มู่อันหนิงมู่อันหนิงแทบจะถูกเขาทำให้โมโหตายแล้ว นี่เขาเอาจริงเหรอเนี่ย!"ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับเย่เสวียนดีขนาดไหน พวกเจ้าไม่รู้หรือยังไง? ก่อนที่พระสนมหรงจะจากไป ก็พูดเองว่าให้ข้าดูแลเรื่องเล็กใหญ่ภายในจวน ข้า..."เยี่ยนอีเดินเข้ามาหานางมู่อันหนิงกุมไปที่ตำแหน่งหัวใจที่ถูกเข็มเงินของกู้อวิ๋นซีแทงจนได้รับบาดเจ็บ ถูกพลังปราณของเยี่ยนอี กดดันจนต้องถอยหลังไปสองก้าว!ไอ้คนสารเลว กล้าช่วยกู้อวิ๋นซีมารังแกนาง!แต่เมื่อครู่นางถูกกู้อวิ๋นซีทำให้ได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้ยังไม่สามารถรวบรวมพลับปราณกลับคืนมาได้การสู้กับเยี่ยนอีด้วยร่างกายที่แข็งแรง ตัวนางก็ยังไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะเขาได้ แล้วยิ่งตอนนี้ได้รับบาดเจ็บด้วยอีก!คนฉลาดมักต้องรู้จักประเมิณสถานการณ์!"เจ้ารอก่อนเถอะ! รอให้เย่เสวียนฟื้นขึ้นมาก่อน ข้าจะให้เขาจัดการเจ้าแน่!"มู่อันหนิงทิ้งกระบี่ยาวลงอย่า
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 258 โปรดช่วยท่านอ๋องด้วย
"เจ้าพูดเหลวไหลอะไร?" เยี่ยนอีสีหน้าเคร่งขรึม เขาโกรธแล้ว!"ต่อให้พวกเจ้าจะทำร้ายท่านอ๋อง แต่คนข้างกายของท่านอ๋องเคยไปรังแกพวกเจ้าเมื่อไรกัน?"เยี่ยนอีพูดไปก็รู้สึกแย่ในใจไป!ก็เพราะว่าท่านอ๋องทั้งสองต่างพากันให้ความสำคัญกับกู้อวิ๋นซีขนาดนี้ พวกเขาถึงไม่กล้าทำอะไรเลย!ไม่เช่นนั้น ถ้าเป็นคนอื่น กล้าทำร้ายท่านอ๋องขนาดนี้ คงจะโดนฆ่าไปตั้งนานแล้ว!ในเวลานี้ สองนายบ่าวนี่ยังจะกล้าพูดจาใส่ร้ายกันอีก!"ข้าไม่ได้พูดเหลวไหลนะ"ในใจของอันเซี่ยเองก็โกรธ แต่นางรู้สึกน้อยใจ "ใต้เท้าเยี่ยนอี ข้ากับคุณหนูถูกขังอยู่ในหอหนิงซีมาโดยตลอด คุณหนูถูกวางยา แท้งลูก ไม่มีหมอ ไม่มียา เกือบจะตายไปอยู่แล้ว""นี่ก็ช่างเถอะ พวกท่านยังไม่ให้อาหารเลยแม้แต่นิดเดียว แถมไม่ให้พวกข้าออกไปข้างนอก นี่ไม่ใช่จงใจจะขังพวกข้าให้ตายอยู่ข้างในเหรอ?""ไม่มีเรื่องแบบนี้!" เยี่ยนอีจ้องนางเขม็งอันเซี่ยเองก็กำลังจ้องเขาเช่นกัน "มีหรือไม่ ใต้เท้าเยี่ยนอีไปสืบเองก็รู้แล้ว มันยากแค่ไหนเชียว?""เรื่องที่ผ่านไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องคิดเล็กคิดน้อย ตอนนี้ข้าแค่เพียงอยากทำการค้ากับพวกเจ้าเท่านั้น"กู้อวิ๋นซีมองไปที่อันเซี่ยทีหนึ่ง อ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 259 ข้าขี้ขลาดกลัวตายจะกล้าทำร้ายเขาได้อย่างไร
เยี่ยนอีกับเยียนเป่ยต่างพากันก็อึ้งไปถึงแม้ปากของเยียนเป่ยจะพูดว่ารังเกียจ แต่ความจริง ตอนที่ได้เห็นกู้อวิ๋นซีเดินเข้ามา เขาก็รู้สึกรอคอยอย่างประหลาดเพียงแต่กลัวว่าหลานโจวจะไม่ยอมรับแต่คิดไม่ถึงเลยว่าหลานโจวจะพูดมันออกมาเอง ขอให้พระชายาช่วยรักษาท่านอ๋องด้วยท่าทีที่จริงใจที่สุดเยี่ยนอีไม่ได้พูดอะไร เยียนเป่ยเองก็รีบเงียบปากในทันใดเกลียดกู้อวิ๋นซีเป็นเรื่องจริง แต่ก็เชื่อในการรักษาของนางอย่างแท้จริงเช่นกันกู้อวิ๋นซีไม่ได้มองหลานโจว นางเดินตรงไปนั่งลงที่ข้างเตียง ยกมือของจวินเย่เสวียนขึ้นมาจับชีพจรเพียงแต่ คิ้วของนางก็ค่อยๆ ขมวดเข้าหากันเยียนเป่ยรีบถามอย่างร้อนใจ "ท่านอ๋องเป็นอย่างไรบ้าง?"เยี่ยนอีเองก็ขยับเข้าไปใกล้ ถึงจะไม่ได้พูดออกไป แต่สายตาก็จับจ้องไปที่กู้อวิ๋นซี ไม่พลาดสีหน้าของนางเลยแม้แต่น้อยแน่นอนว่าหลานโจวก็ไม่กล้าพูดอะไร แต่ในเวลานี้ไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว เพียงมองดูกู้อวิ๋นซีอย่างจดจ่อกู้อวิ๋นซีขมวดคิ้วเเน่นยิ่งขึ้นผ่านไปสักพักนางถึงได้พูดออกมา "อาการบาดเจ็บภายในของเขา...หายดีตั้งนานแล้ว"ร่างกายของจวินเย่เสวียนพิเศษกว่าคนทั่วไป ร่างกายที่ผ่านการทำศึกส
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 260 เด็กคนนี้สภาพดูไม่ได้เลย
สุดท้ายเยี่ยนอีก็ยอมแต่ก็เพียงแค่ให้กู้อวิ๋นซีอยู่ในห้อง ส่วนเขาเฝ้าอยู่นอกประตู ไม่ยอมห่างไปไหนแม้เพียงครึ่งก้าวส่วนเยียนเป่ย กู้อวิ๋นซีไหว้วานให้เขาช่วยงานสักหน่อยถึงแม้จะไม่เต็มใจเพียงใด แต่สุดท้ายก็ยอมไปทำให้หลานโจวเป็นคนสุดท้ายที่เดินออกไปกู้อวิ๋นซีจงใจเหลือเขาไว้แต่หลานโจวกลับชิงพูดขึ้นก่อนที่กู้อวิ๋นซีจะได้พูดอะไร "พระชายาหลีอ๋อง ข้ารู้ว่าท่านอยากจะพูดอะไร แต่คำตอบของข้าก็ไม่เปลี่ยนแปลง ดังนั้น พระชายาไม่จำเป็นต้องถามแล้ว"แต่กู้อวิ๋นซีกลับเพียงมองเขาเฉยๆ ไม่พูดอะไรสายตาที่เรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ราวกับผิวน้ำที่เรียบสนิท ทำให้หลานโจวยิ่งก้มหน้าต่ำลงไปอีกยังคงไม่ยอมสบสายตากับนางตรงๆ"ข้ารู้ว่าเจ้าคิดอะไร ข้าเพียงอยากถามสักประโยค ทุกคืนหมอหลานหลับสนิทดีหรือ?""พระชายา กระหม่อมไม่ได้ทำสิ่งใดผิด ย่อมต้องหลับสนิทอยู่แล้วเป็นธรรมดา" หลานโจวพูดอย่างเย็นชาแต่กู้อวิ๋นซีกลับยกริมฝีปากบางขึ้น แล้วพูดอย่างยิ้มๆ ว่า "ในเมื่อสามารถนอนหลับสนิท เหตุใดข้าเข้ามาตั้งนาน หมอหลานถึงไม่กล้าสบตากับข้าเลยสักครั้งล่ะ?""ข้าไม่รู้ว่าท่านกำลังพูดอะไร" หลานโจวลุกขึ้นยืน ย่อตัวทำความเคารพ
Latest chapter
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 335 ขอโทษ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 334 ได้ยินว่าเจ้ารู้วิชาดึงวิญญาณ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 333 เขายังจะยกโทษให้นางไหม
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 332 ท่านทำอะไรไว้กับนางกันแน่
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 331 ลองทายดูว่าจะสนุกมากหรือไม่
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 330 ไม่เจอกันนาน
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 329 อย่างดีก็แค่ตายแล้วก็ข้ามเวลาไปอีกครั้ง
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 328 จวินเย่เสวียนข้าไม่รักท่านแล้ว
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 327 โลกทั้งใบทิ้งเขาไปแล้ว
