Share
บทที่ 831
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 832
ไป๋เฟยเฟยพยักหน้าทันที อดไม่ได้ที่จะพูด“ตระกูลเซิ่งต้องคิดลงมือแน่ เวลานั้นพวกป่าเถื่อนจะถูกใช้เป็นฉากบังหน้า เพื่อก่อให้เกิดความขัดแย้งในราชสำนัก พวกเขาต้องการแต่งตั้งฮ่องเต้โดยเร็ว ซึ่งนอกจากองค์ชายใหญ่หย่งเอ๋อร์แล้ว จะมีใครสามารถรับหน้าที่นี้ได้อีก?”ไป๋เฟยเฟยรีบพูด เมื่อไป๋เจิ้นถังได้ยินก็ตบโต๊ะอย่างแรง สีหน้าบูดบึ้งอย่างมาก!“ควรทำอย่างไรดี ควรบอกให้อาของเจ้าไปทูลฮ่องเต้ดีหรือไม่? หากข่าวรั่วไหลออกไป ฮ่องเต้ซิงหลงจะต้องสงสัยอาของเจ้าเป็นแน่!”“ขณะนี้ฮ่องเต้ซิงหลงเริ่มสงสัยตระกูลใหญ่ของเราแล้ว! ถึงขนาดเตรียมพร้อมที่จะจัดการรับมือพวกเรา!”ไป๋เจิ้นถังสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนกล่าวไป๋เฟยเฟยรีบพูดว่า “ไม่... เราชิงโจมตีก่อนได้เจ้าค่ะ!”ทันทีที่นางพูดจบ ก็ยิ่งทำให้ไป๋เจิ้นถังตกใจมากขึ้น!“เจ้ากำลังพูดเรื่องอะไร! โจมตีก่อนหรือ? แม้ว่าเราจะสังหารฮ่องเต้ ลูกของอาเจ้าก็ยังเด็กนัก อายุน้อยเกินไป!”ไป๋เจิ้นถังรีบพูด!การลอบปลงพระชนม์ฮ่องเต้ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ความยากอยู่ที่การทำให้องค์ชายขึ้นครองบัลลังก์ได้อย่างราบรื่น!ตระกูลเซิ่งมีหย่งเอ๋อร์ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเด็กอัจฉริยะ แต่ตระกูล
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 833
ไป๋เฟยเฟยกะพริบตา แล้วรีบพูดว่า “ท่านพ่อ ข้าไม่คิดว่าหวังหยวนจะเป็นคนเช่นนั้น เขาชอบความสนุกสนานและรักสงบ หากต้องช่วงชิงอำนาจเพื่อปกครองแผ่นดิน เขาก็จะไม่ร่วมมือกับตระกูลไป๋ของเราหรอกเจ้าค่ะ!”หลังจากพูดจบ ไป๋เจิ้นถังนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ แล้วจึงหัวเราะ“ฮ่าฮ่าฮ่า เฟยเอ๋อร์ เจ้าต้องมองการณ์ไกลมากขึ้น หากเขาต้องการช่วงชิงอำนาจ เราก็ต้องไม่ร่วมมือกับเขา เพราะเมื่อร่วมมือกัน ก็จะยิ่งมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกันมากขึ้น เลี่ยงไม่ได้ที่ตระกูลไป๋ของเราจะเดือดร้อนไปด้วย”เมื่อไป๋เจิ้นถังเข้าใจแล้ว ก็พูดอีกครั้ง“แต่ตอนนี้... อยากทำให้ฝ่าบาทประชวร แต่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง จำเป็นต้องคิดให้รอบคอบ!”ไป๋เจิ้นถังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็เกิดความคิดขึ้นมา“เฟยเอ๋อร์ ไปอธิบายเรื่องนี้ให้อาของเจ้าฟัง ส่วนอย่างอื่น... จะมีคนนำไปส่งมอบให้เจ้า!”ไป๋เจิ้นถังพูดจบ ไป๋เฟยเฟยก็ยอมรับคำสั่ง และจากไปทันทีหลังจากรับของแล้ว นางก็แอบเข้าไปในวังหลวงวังหลวง ณ ขณะนี้ ในห้องนอนของฮองเฮาไป๋เหยียนเฟย มีสตรีในชุดสาวใช้ เดินเข้ามาพร้อมกับสาวใช้ส่วนตัวของนางไป๋เหยียนเฟยเพิ่งคลอด นางยังคงนอนอยู่บนเตียง สาวใช้คนนี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 834
พูดจบ ไป๋เหยียนเฟยก็เข้าใจในที่สุด“เอาล่ะ! เช่นนั้นข้าก็รู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร!”ไป๋เหยียนเฟยสูดหายใจเข้าลึก ๆ แววตาฉายความกังวล“ท่านอา ถ้าตระกูลเซิ่งลงมือ ท่านต้องระวังคนรอบข้างด้วยนะเจ้าคะ!”ไป๋เฟยเฟยเตือนนางอีกครั้ง เมื่อได้ยิน ไป๋เหยียนเฟยก็ยกยิ้ม แล้วมองไปทางสาวใช้ส่วนตัวที่นางเชื่อใจมากที่สุดฝ่ายหลังพยักหน้าทันที “น้องสาว ไม่ต้องห่วง ตราบใดที่ข้าอยู่ที่นี่ จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น”“ข้ารู้จักสาวใช้ในวังดี โดยเฉพาะคนที่ตระกูลเซิ่งติดสินบน ล้วนอยู่ภายใต้การดูแลของข้าทั้งสิ้น!”หลังจากสาวใช้กล่าวจบ ไป๋เฟยเฟยก็ยกยิ้มแล้วพูดว่า “มีพี่สาวอยู่ที่นี่ด้วย ข้าย่อมโล่งใจ!”นางผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่น นางเป็นคนของตระกูลไป๋ที่ฝึกฝนทักษะการต่อสู้มาตั้งแต่เด็ก ความสามารถไม่ธรรมดา จึงถูกวางตัวไว้ข้างกายไป๋เหยียนเฟย เพื่อคอยปกป้องนาง!“เฟยเอ๋อร์ สถานการณ์เร่งด่วนเช่นนี้ ข้าจะไม่รั้งเจ้าไว้ที่นี่ ไม่ต้องกังวล ข้าจะทำตามที่พี่ใหญ่บอก”ไป๋เหยียนเฟยยกยิ้ม ย่อมเข้าใจถึงความสำคัญของเรื่องนี้“ท่านอา เช่นนั้นเฟยเอ๋อร์ขอตัวก่อนนะเจ้าคะ”ไป๋เฟยเฟยยกยิ้มอ่อน จากนั้นหันหลังเดินออกไปพร้อมกับสาวใช้หลั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 835
แม้นางจะรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องดี เพราะตระกูลไป๋ก็ต้องการแย่งชิงอำนาจเช่นกัน!แต่นางก็ยังชอบวีรบุรุษผู้กล้าหาญเช่นนี้!หวังหยวน...ถือว่าเป็นวีรบุรุษได้หรือไม่?แต่ว่าเขาไม่ใช่วีรบุรุษผู้อาจหาญเช่นนั้น...“ช่างเถอะ...”นางส่ายหน้า อย่าคิดเรื่องนี้อีกเลย!หลังจากที่ไป๋เฟยเฟยจากไป ฮองเฮาไป๋เหยียนเฟยก็เริ่มทำหน้าที่ทันที“เตรียมอาหารและสุราดี ๆ ถวายแก่ฝ่าบาท เมื่อเสด็จมายังตำหนักคุนหนิง”ไป๋เหยียนเฟยพูดพร้อมยื่นของให้สาวใช้สาวใช้พยักหน้า แล้วออกไปทันทีในขณะนี้ ฮ่องเต้ซิงหลงยังคงกังวลว่าจะส่งใครเป็นทูตไปหาพวกป่าเถื่อนเขาไม่รู้เลย ว่าอีกไม่นานกำลังจะได้ไปเดินเล่นหน้าประตูนรกหากไม่ใช่เพราะการเสียสละของหวังหยวน เขาคงตายในเวลาไม่ถึงสองวัน!“ฝ่าบาท ฮองเฮาตรัสว่าอยากเชิญท่านไปยังตำหนักคุนหนิงในคืนนี้พ่ะย่ะค่ะ”ขันทีจากไป อดที่จะยิ้มไม่ได้เมื่อได้ยิน ฮ่องเต้ซิงหลงก็คลายกังวลเขารักไป๋เหยียนเฟยมาก ยิ่งมีพระโอรสด้วยแล้ว ก็ย่อมอยากไปเยี่ยมนางบ่อยขึ้นคิดเช่นนั้น เมื่อเห็นว่าใกล้ค่ำแล้ว จึงเสด็จไปยังตำหนักคุนหนิงเมื่อไป๋เหยียนเฟยเห็นฮ่องเต้ซิงหลงเสด็จมาที่ตำหนักของนาง นางก็คำนั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 836
ณ ส่วนลึกของวังหลวง เสียนกุ้ยเฟยกำลังจัดดอกไม้และดื่มชาอยู่ที่ลานตำหนักทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น สาวใช้ส่วนตัวของเสียนกุ้ยเฟยเดินเข้ามาอย่างระมัดระวังนางยืนอยู่ด้านหน้าเสียนกุ้ยเฟย โค้งคำนับด้วยความเคารพ แล้วพูดว่า “เสียนกุ้ยเฟย มีคนมาขอพบท่านอยู่ด้านนอกประตูเพคะ”เสียนกุ้ยเฟยค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองสาวใช้ส่วนตัว แล้วถามด้วยความสงสัย “ใครมาขอพบข้า?”นี่ก็ดึกมากแล้ว ใครจะมาหาในเวลานี้?สาวใช้ส่วนตัวรีบตอบ “มาจากตระกูลเซิ่งเจ้าค่ะ”“ตระกูลเซิ่งหรือ?”เมื่อได้ยิน เสียนกุ้ยเฟยก็ยิ้มร่า นางโบกมือให้สาวใช้ส่วนตัวด้วยความตื่นเต้น แล้วพูดอย่างเร่งรีบว่า “รีบให้เข้ามาเถิด!”นางไม่ได้เจอคนในครอบครัวมานานแล้ว ตั้งแต่นางเข้ามาอยู่ในวังหลวง เมื่อได้ยินว่าคนที่มาขอพบเป็นคนของตระกูลเซิ่ง ก็ไม่อาจซ่อนสีหน้าที่มีความสุขได้!นางรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตู เตรียมทักทายไม่นานสาวใช้ก็เข้ามาพร้อมกับคนผู้หนึ่ง ชายร่างสูงสวมเสื้อคลุมสีดำดั่งความมืดมิดยามราตรีเขาเดินไปหาเสียนกุ้ยเฟย ค่อย ๆ ถอดหมวกออก เผยให้เห็นใบหน้าตัวเอง“น้องรอง”“ท่านพี่หรือ?”เสียนกุ้ยเฟยดีใจมาก นางก้าวเข้าไปหาด้วย
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 837
“ดังนั้นเราจึงต้องฉวยโอกาสจากสถานการณ์ตอนนี้ ชิงกำจัดฮ่องเต้ก่อน!”เมื่อเห็นสีหน้าอันเกรี้ยวกราดของพี่ชาย สีหน้าของเสียนกุ้ยเฟยก็เปลี่ยนไปทันทีนางยังมีความรู้สึกต่อฮ่องเต้อยู่ ไม่อาจกลั้นใจลงมือทำได้เสียนกุ้ยเฟยกัดริมฝีปากสีแดงของตน แล้วกระซิบอย่างลังเล “แต่เด็กคนนั้นอายุเพียงสองหรือสามวันเท่านั้น ยังเด็กนัก หากจะลงมือตอนนี้ ไม่เร็วเกินไปหรือเจ้าคะ?”“เร็วเกินไปหรือ?”เซิ่งฟางสี่พ่นลมหายใจแรง แล้วยืนเอามือไพล่หลัง ดูไม่พอใจนัก“หากฮองเฮาให้กำเนิดธิดา เราคงจะรอดูอีกสองสามปีก่อนที่จะลงมือ แต่นางกลับให้กำเนิดโอรส ชะตาของนางจึงต้องย่ำแย่!”“ตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุดในการลงมือ เจ้าวางยาพิษฝ่าบาท ส่วนข้าจะส่งคนไปสังหารฮองเฮา หากไม่มีผู้ใดปกครองแผ่นดิน ก็จะเกิดความวุ่นวาย!”“พวกเขาคงไม่อาจให้เด็กทารกแรกเกิดขึ้นเป็นฮ่องเต้ได้ ใช่หรือไม่?”เซิ่งฟางสี่เดินไปหาเสียนกุ้ยเฟย แล้วพูดอย่างจริงจัง “บุตรของเจ้าเป็นโอรสองค์โต ซึ่งฉลาดที่สุดในบรรดาองค์ชาย เมื่อเวลานั้นมาถึง เหล่าขุนนางจะต้องเลือกเขาเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์แน่ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าฝันถึงหรอกหรือ?”หัวใจของเสียนกุ้ยเฟยเต้นระรัว นาง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 838
หลังจากสาวใช้ในวังพูดจบ สีหน้าของเสียนกุ้ยเฟยและเซิ่งฟางสี่ก็เปลี่ยนไป!“เจ้าพูดเรื่องอะไร! ฝ่าบาททรงหมดสติไปงั้นหรือ?”ใบหน้าของเสียนกุ้ยเฟยเป็นกังวลมาก นางรีบเดินไปหาสาวใช้ส่วนตัว แล้วถามด้วยความร้อนใจ “เกิดอะไรขึ้น อธิบายมาให้ชัดเจน!”“หม่อมฉันไม่ทราบรายละเอียดเพคะ ได้ยินเพียงว่าฮ่องเต้ทรงหมดสติไปในตำหนักฮองเฮา หมอหลวงรายงานว่าพระองค์อาจจะสิ้นพระชนม์แล้วเพคะ!” ได้ยินเช่นนั้น เสียนกุ้ยเฟยก็มองไปที่เซิ่งฟางสี่โดยไม่รู้ตัว“ข้ารู้แล้ว เจ้าออกไปก่อน!”เสียนกุ้ยเฟยรู้ทันทีว่าพี่ชายมีบางอย่างจะพูดกับนาง นางหันหลังให้กับสาวใช้ส่วนตัวทันที มองเซิ่งฟางสี่ด้วยสีหน้าจริงจัง แล้วรีบถาม “ท่านพี่ ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี?”ใบหน้าของเซิ่งฟางสี่เคร่งขรึม เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “อาการประชวรของฝ่าบาทช่างแปลกนัก...”“เรากำลังจะเริ่มดำเนินการ แต่ฝ่าบาทก็ทรงหมดสติไปเสียก่อน เป็นไปได้หรือไม่ว่าตระกูลไป๋เริ่มลงมือก่อนหน้าเราแล้ว?”เสียนกุ้ยเฟยรู้สึกกังวล ถามอย่างร้อนรน “ฝ่าบาทอาจแค่ทรงประชวร อาจเป็นเพียงความเข้าใจผิดก็ได้ ใช่หรือไม่เจ้าคะ?”“ถึงอย่างไร บุตรของฮองเฮาก็ยังทรงพระเยาว์ แม้นางจะว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 839
เป็นไปได้หรือไม่ที่การคาดเดาของพี่ชายจะถูกต้อง นี่เป็นฝีมือของฮองเฮาจริงหรือ?เมื่อเงยหน้ามองฮองเฮาอีกครั้ง กลับพบว่าสีหน้าของนางกลายเป็นสงบนิ่งเหมือนทุกครั้ง ราวกับว่าสีหน้าท่าทางที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ นางตาฝาดไปเองขณะนี้ ในใจฮองเฮาไม่ได้มีความมั่นใจมากนักนางกังวลว่าหมอหลวงจะรู้ว่านางวางยาพิษฝ่าบาท หากการกระทำที่เสี่ยงนี้ผิดพลาด นางจะต้องเผชิญกับวิกฤตครั้งใหญ่!แต่สิ่งที่หมอหลวงพูดต่อจากนั้น ก็ทำให้ความกังวลใจและความกระวนกระวายของนางหายไป!หมอหลวงจางถอนมือออก ลุกขึ้นยืนช้า ๆ ก้มหัวให้ฮองเฮา แล้วกล่าวว่า “ฮองเฮา ไม่ต้องกังวลพระทัย ฝ่าบาทเพียงหมดสติไปเนื่องจากการทำงานหนักในช่วงนี้เท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ”“พักผ่อนให้มาก พรุ่งนี้เช้าอาการพระองค์ก็จะดีขึ้นพ่ะย่ะค่ะ”ฮองเฮาได้ยินเช่นนั้น ความเครียดและความไม่สบายใจบนใบหน้าก็คลายไปในที่สุดนางสนมหลายคนที่กำลังร้องไห้ ต่างก็หยุดร้องไห้ทีละคนโชคดีที่ฝ่าบาทไม่เป็นอะไร!หลังจากพบหมอหลวงแล้ว ฮองเฮาก็โบกมือให้พวกนางสนมทันที พร้อมตรัสเบา ๆ ว่า “เอาล่ะ ในเมื่อฝ่าบาทสบายดี ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิด พวกเจ้าทุกคนก็กลับไปได้แล้ว”ฮองเฮาโบก
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
