Share
บทที่ 764
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 765
ในเวลากลางคืน หวงเจียวเจียวมาที่นี่ ในขณะนี้ แววตาของหวงเจียวเจียวไม่ได้มีความสุขเหมือนปกติ ในทางกลับกัน นางมีความคิดถึงและอาลัยอาวรณ์แทน “เรื่องราวจบลงแล้ว ท่านจะกลับไปต้าเย่แล้วใช่หรือไม่?” หวงเจียวเจียวมองไปที่หวังหยวน และถามอย่างอาลัยอาวรณ์อยู่ในใจ “ถูกต้อง ข้าย่อมต้องกลับไป” หวังหยวนตอบด้วยรอยยิ้ม ทว่าหวงเจียวเจียวกลับรู้สึกอาลัยอาวรณ์มากขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “เรา...จะได้เจอกันอีกหรือไม่?” ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันนี้ หวงเจียวเจียวก็เริ่มหวั่นไหวกับบุรุษผู้นี้แล้วจริง ๆ สงบสติอารมณ์เมื่อตกอยู่ในช่วงวิกฤต และวางแผนสถานการณ์โดยรวม บุรุษเช่นนี้ เป็นแบบอย่างที่สตรีทุกคนต่างชื่นชอบ! หวังหยวนย่อมรู้ดีว่าหวงเจียวเจียวกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ยังกังวลอยู่ในใจ ในเมื่อครั้งที่แล้วที่ไม่มีภรรยาหลี่ซื่อหาน เขาก็ได้ตกลงปลงใจกับหูเมิ่งอิ๋งเป็นการส่วนตัว คราวนี้... เขาไม่อยากทำผิดพลาดเช่นนั้นอีก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่าหวงเจียวเจียวทำให้หวังหยวนหวั่นไหวจริง ๆ หลังจากที่ได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างไปมากมาย ขอแค่เขาต้องการความช่วยเหลือ นางก็จะทำตามทุกอย่าง ปกติมักจะเห็นนางดูมีค
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 766
วันรุ่งขึ้น ไทเฮาทรงจัดงานเลี้ยงฉลองขึ้นปัญหาในราชสำนักหวงทั้งปัญหาภายในและปัญหาภายนอกได้รับแก้ไขแล้ว เซียวฉู่ฉู่จึงรู้สึกมีความสุขเป็นธรรมดา หวังหยวนได้รับเชิญมาดื่มเฉลิมฉลองสังสรรค์ในงานนี้เซียวฉู่ฉู่เหลือบมองหวังหยวน นางได้ให้สัญญากับหวังหยวนไว้ ว่านางจะทำให้หวังหยวนสามารถปกป้องตัวเองตอนอยู่ในต้าเย่ได้!แน่นอนว่านางรักษาคำพูดอยู่แล้ว!“ทุกท่าน วันนี้เป็นงานฉลองวันชาติ ข้ามีความสุขมากยิ่งนัก วันนี้ข้าจะประกาศราชโองการ”หลังจากพูดออกไป ขุนนางทุกคนก็นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง“ข้าได้ตัดสินใจแต่งตั้งหวังหยวนเป็นอ๋องเป่ยหลิงของราชสำนักหวง เขาจะเป็นอ๋องคนแรกที่ได้ราชทินานามจากราชสำนักหวง ตำแหน่งอ๋องนี้จะเท่าเทียมกับอ๋องทั้งสาม จะสืบทอดต่อไปให้ลูกหลานต่อไป และจะไม่เปลี่ยนแปลงตลอดกาล!”เซียวฉู่ฉู่พูดต่อหน้าทุกคน และประกาศราชโองการนี้ออกมา ทำให้ทุกคนถึงกับตกใจกันไปหมด!อ๋องแห่งราชสำนักหวง!อ๋องคนแรกที่มีราชทินานาม!นี้...จะเป็นไปได้อย่างไร!ขุนนางคนอื่น ๆ ต่างก็รีบพูดแย่งขึ้นมา“ไทเฮา นั่นไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ! ตำแหน่งอ๋องของราชสำนักหวงเรา ล้วนเป็นของสายเลือดเชื้อพระวงศ์ทั้งสิ้น หวั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 767
“กระหม่อมอยากขออนุญาตจากไทเฮา ให้กระหม่อมทำธุรกิจในแคว้นหวงพ่ะย่ะค่ะ!”หวังหยวนค่อย ๆ พูดออกมา ทำให้ทุกคนตกตะลึงไปครู่หนึ่งเหตุผลที่เขาทำเช่นนี้ ก็เพื่อสะสมความมั่งคั่งร่ำรวยให้เพียงพอ!ยุคนี้คนมีเงินเท่านั้นถึงจะมีกำลังขัดขืนได้ หวังหยวนได้เริ่มลงมือแล้ว!เดิมทีเขาแค่อยากจะเป็นเศรษฐีผู้ร่ำรวยแต่ตอนนี้...มีเรื่องหลายอย่างเกิดขึ้น หากหวังหยวนให้ตัวเองอยากมีชีวิตที่ดี มีอิสระ และมีความสุข ให้คนที่อยากแตะต้องเขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม!และเงินคือก้าวแรก!"อนุญาต!"ไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ตกลงทันที!หวังหยวนทำธุรกิจในแคว้นหวง ย่อมเป็นการกระตุ้นช่วยเศรษฐกิจการค้าของราชสำนักหวง นี่เป็นสถานการณ์ที่มีแต่ได้กับได้มิใช่รึไม่นานงานฉลองก็จบลงอย่างไรก็ตาม ในเช้าวันรุ่งขึ้น ข่าวงานฉลองครั้งนี้ก็ได้ไปถึงที่ต้าเย่!ข่าวไปถึงจักรพรรดิซิงหลง!เสนาธิการธิการขวาเป้าชิงสื่อกล่าวว่า "ฝ่าบาท หวังหยวนได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋องเป่ยหลิงจากราชสำนักหวง กระหม่อมเกรงว่าเขาจะทรยศต่อต้าเย่ของเรา เราอย่าได้เมตตาต่อคนพรรคนี้นะพ่ะย่ะค่ะ!"เจ้ากรมกรมโยธาธิการ สือเหยาเฉียนก็รีบพูดทันที "ใช่พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท ในเมื่อหว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 768
เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นในต้าเย่หวังหยวนไม่รู้เรื่องเลยสักนิด ในตอนนี้ เขากำลังยุ่งอยู่จัดการธุรกิจของตัวเองในแคว้นหวง!หาเงิน!นี่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด!ด้วยการสนับสนุนจากราชสำนัก การทำธุรกิจในครั้งนี้จึงเป็นเรื่องง่าย!ที่แคว้นหวงแห่งนี้ หวังหยวนก่อตั้งธุรกิจขึ้นมา!ชื่อกลุ่มการค้าต้านป๋อ!ชื่อกิจการนี้ไว้ใช้สำหรับทำธุรกิจในแคว้นหวง!อย่างไรก็ตาม หวังหยวนไม่ได้มอบเทคโนโลยีหรือนวัตกรรมให้กับราชสำนักหวง แต่วางแผนสร้างช่องทางธุรกิจเอาไว้ท้ายที่สุดแล้ว ระหว่างต้าเย่และราชสำนักหวงยังมีการทำธุรกิจต่อกันหวังหยวนในฐานะอ๋องเป่ยหลิง ก่อตั้งกลุ่มการค้าต้านป๋อในเมืองหลวง โดยมีอ๋องหลงซีมาทำการควบคุมและดูแลด้วยตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้หวังหยวนค่อนข้างโล่งอกทีเดียวหลังจากแก้ไขปัญหาเหล่านี้แล้ว หวังหยวนก็กระตือรือร้นที่จะกลับบ้าน หลังจากเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว เขาก็พาทุกคนกลับบ้านด้วย!“เดินทางรักษาตัวด้วย!”ท่านอ๋องทั้งสามจากราชสำนักหวงมาส่งเขา แม้แต่ไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ก็ส่งคนไปส่งเขาด้วยการได้เห็นผู้คนมากมาย แม้ว่าหวังหยวนจะไม่ใช่คนที่มีสาเหตุสำคัญ แต่หวังหยวนก็เข้ากันได้มาระยะ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 769
มีชายสวมชุดเกราะสีเงิน มีรูปร่างหน้าตาสง่างาม“ข้าน้อยผู้ใต้บังคับของแม่ทัพหนุ่มอู๋ หลิวกวนซาน คารวะท่านที่ปรึกษา!”หวังหยวนรู้สึกโล่งใจที่คนที่มาเป็นคนของอู๋หลิงในราชสำนักต้าเย่ทั้งหมด หวังหยวนคนเดียวที่สามารถไว้วางใจได้คืออู๋หลิง เขาไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น!ขนาดเสนาการฝ่ายซ้ายเขายังไม่เชื่อใจเลย!“ข้าไม่ใช่ท่านที่ปรึกษาอีกต่อไป ต่อจากนี้ไปเรียกข้าว่าหวังหยวนเถอะ”หวังหยวนยิ้ม เนื่องจากชื่อเสียงของเขาในฐานะท่านที่ปรึกษา จึงสร้างปัญหาให้เขามากมายอย่างน้อยเริ่มจากตำแหน่งที่ปรึกษานี้ เขาก็คงจะถูกราชสำนักเกรงกลัวณ จุดนี้ เขาไม่มีวันสงบสุขอีกต่อไป“ท่านที่ปรึกษาพูดเล่นไปแล้ว ท่านจะเป็นท่านที่ปรึกษาของเราตลอดไป!”“ท่านที่ปรึกษา เชิญ!”หลิวกวนซานให้ความเคารพอย่างมาก และยังเป็นคนจูงม้าของหวังหยวนเองอีกด้วย“แม่ทัพหลิว ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ ท่านเป็นแม่ทัพในกองทัพ จะมาจูงม้าข้าได้อย่างไร” หวังหยวนรีบหยุดเขา"ไม่ขอรับ! แม่ทัพหนุ่มอู๋เคยบอกไว้ว่าเมื่อเจอท่านก็เหมือนได้เจอเขา ท่านที่ปรึกษาอย่าปฏิเสธเลยนะขอรับ!"หลิวกวนซานตอบกลับทันที ด้วยท่าทีที่เคารพยกย่องเป็นอย่างยิ่งหวังหยวนถอนห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 770
หวังหยวนก็คิดถึงเรื่องนี้เช่นกัน แต่ถ้าเขาจะกลับต้าเย่ เขาจะต้องผ่านที่นี่เขาไม่สนิทกับโฮ่วจือหยวนผู้นี้ แต่เขาเองก็ไม่อยากไปเจอด้วย!หากอยากจะผ่านกองทัพที่แข็งแกร่งถึงเก้าหมื่นนายนาย เกรงว่าจะต้องใช้วิธีการบางอย่างแล้ว!หลังจากเลี้ยงอาหารเสร็จ หวังหยวนก็กลับไปพักผ่อนต้าหู่, ถังหม่าง และเกาเล่อกำลังนั่งอยู่ในกระโจมที่หวังหยวนพักอยู่ ทุกคนมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล“พี่หยวน เราควรทำอย่างไรกับโฮ่วจือหยวนดี? ข้าเกรงว่าเขาอาจจะไม่ปล่อยเราไปจริง ๆ ก็ได้”ในเวลานี้ต้าหู่พูดออกมาด้วยสีหน้ากังวลหวังหยวนพยักหน้า “นั่นก็จริง ข้าเกรงว่าจะผ่านมันไปไม่ได้ด้วยวิธีปกตินี่สิ”“แต่ก็ไม่มีอะไรแน่นอน บางทีเขาอาจจะไม่อยากคุยกับข้า”เกาเล่อสูดหายใจเข้าลึก ๆ สถานการณ์ในต้าเย่เขาย่อมรู้ดี เขาได้ตรวจสอบสถานการณ์ของหวังหยวนแล้วและรู้ว่าราชสำนักไม่พอใจกับหวังหยวน และแม้แต่จักรพรรดิก็ยังสงสัยหวาดระแวงในตัวเขาดังนั้นหากเป็นเชื้อพระวงศ์ เกรงว่าจะผ่านไปได้ยากยิ่งนัก“พี่หยวน เขาไม่ปล่อยพวกเราไป มันเป็นแค่ปัญหาทางขั้นตอน นอกเหนือจากนั้น เขาไม่มีเหตุผลที่จะลงมือกับพวกเรา!”“เขาจะถ่วงเวลาหาแผนสำรอง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 771
“บังอาจ ไม่มีสิทธิ์เข้าไปก้าวก่ายงั้นเหรอ? ข้าคือโฮ่วจือหยวน เป็นเสาหลักแห่งต้าเย่ ชายคนนี้ยอมสวามิภักดิ์กับราชสำนักหวงแล้ว ทำไมข้าถึงจะจับเขาไม่ได้”“หลิวกวนซาน ข้ารู้ว่าหวังหยวนสนิทกับแม่ทัพหนุ่มของเจ้ามาก แต่เจ้ากล้าไม่ฟังคำพูดของข้าเหรอ? เจ้าจะฝ่าฝืนคำสั่งทหารงั้นหรือ?”หวังหลางตะคอกกลับอย่างขุ่นเคืองเมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลิวกวนซานก็ดำทะมึน“ท่านโฮ่ว ข้า เกี่ยวกับเรื่องนี้ข้ายังไม่ได้รับพระบัญชาจากฝ่าบาท ต้องขออภัยด้วย!”หลิวกวนซานทำได้เพียงกัดฟันและพูด เขารู้มาตลอดว่าหวังหลางไม่อยากเจอเขา แต่เพื่อผลประโยชน์ของที่ปรึกษาทางทหาร เขาไม่สนหรอกว่าเขาทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองใจมากแค่ไหน!“ดี! ถ้าเจ้าไม่จับเขา ข้าจะจับเอง!”“ทหาร! จับหวังหยวน!”ตอนที่หวังหลางสั่งออกไป ก็มีคนตอบรับคำสั่งทันที!ในไม่ช้า คนกลุ่มหนึ่งก็เดินออกจากค่าย และเห็นหวังหยวนจากระยะไกล“เจ้าคือหวังหยวนใช่ไหม จับตัวแล้วพาเข้าไป!”ชายคนนั้นชี้ดาบไปที่หวังหยวน และตะคอกใส่อย่างเย่อหยิ่งสีหน้าของหวังหยวนเปลี่ยนไป เขาคิดว่าโฮ่วจือหยวนจะปฏิบัติต่อเขาไม่ดีเท่านั้น แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาไปพบแล้วจะถูกจับกุมทันที!
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 772
หลังจากได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของโฮ่วจือหยวน หวังหลางก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที!แน่นอนว่าเขาอยากจะฆ่าหวังหยวน ไม่ใช่แค่เป็นคนของอู๋หลิงเท่านั้น แต่เขายังเป็นเสี้ยนหนามตำใจของฝ่าบาท แน่นอนว่าเขาอยากช่วยพระองค์จัดการเรื่องนี้!เขาคิดว่ามีทหารเก้าหมื่นนายอยู่ในมือ การจะฆ่าหวังหยวนคงเป็นเรื่องง่ายดายแต่คิดไม่ถึงว่าไอหมอนี้จะมีปืนจริง ๆ!ในตอนนี้ เขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม!“หวังหยวน เจ้าจะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์ เจ้าเป็นคนแคว้นหวง และได้รับการแต่งตั้งเป็นอ๋องเป่ยหลิง! ทำไมข้าถึงฆ่าเจ้าไม่ได้!?”หวังหลางพูดด้วยความโกรธ หวังหยวนที่ได้ยินก็หัวเราะออกมา“เจ้ารู้ว่าข้าเป็นอ๋องเป่ยหลิง แต่เจ้ารู้ไหมว่าราชสำนักหวงพูดอะไรอีก?”หวังหยวนมองไปที่หวังหลางและพูดอย่างเฉยชาหวังหลางตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ขมวดคิ้วและอดไม่ได้ที่จะถามว่า "เจ้าจะพูดอะไร?"“จะพูดอะไร เจ้าแค่รู้ว่าข้าได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋องเป่ยหลิง หากเจ้าจำไม่ได้ ข้าก็จะเล่าให้ฟัง”“ข้าเป็นอ๋องเป่ยหลิง หนึ่งในสี่อ๋องของราชสำนักหวง ราชสำนักหวงกล่าวว่าใครก็ตามในโลกที่กล้าแตะต้องข้า จะต้องทนทุกข์กับความโกรธเกรี้ยวไม่รู้จบ เจ้าอยากให้กองทัพ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
