Share
บทที่ 335
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 336
อากู่ฉากล่าวว่า “เจ้าอยากรู้หรือไม่ว่าพ่อของข้าพูดอะไรกับข้าก่อนที่สิ้นลม?”หวังหยวนหันกลับมา “ขออภัย ข้าไม่สนใจคำพูดสุดท้ายของข้าศึก!”“เจ้า...”อากู่ฉาเลือดขึ้นหน้า เขารีบกัดฟันพูด “พ่อของข้าบอกว่าไม่ต้องล้างแค้นให้เขา ให้ข้าบุกทำลายเมืองและจับตัวเจ้าทันที แต่อย่าฆ่าเจ้า และให้ทุกสิ่งที่เจ้าต้องการ เพื่อชนะใจเจ้าให้ได้ และบอกว่าเจ้าสามารถครองแผ่นดินได้! เดิมทีข้าเมินเฉยต่อคำพูดสุดท้ายของพ่อ แต่หลังจากศึกครั้งนี้ ท่านอ๋องน้อยเช่นข้าก็เชื่อเช่นนั้น”“ให้ตายเถอะ...”หวังหยวนแอบสบถเจ้าบ้าอ๋องถูหนานคนนี้กำลังหาเรื่องให้เขาไม่ใช่หรือ พูดเรื่องไร้สาระก่อนตาย!หากคำพูดนี้แพร่ออกไป เขาคงเดือดร้อนหนักแน่!โจวไป๋ต้วนที่นิ่งเงียบอยู่ข้าง ๆ พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “แม่ทัพหนุ่ม เสนาธิการทหาร พวกเจ้าเองก็คงรู้ว่าต้าเย่ของพวกเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ฮ่องเต้โง่เขลาเบาปัญญา ขุนนางก็โลภมาก คนมีความสามารถแท้จริงกลับถูกกีดกัน ต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งสูงกัน แม้แต่ผู้บัญชาการอย่างแม่ทัพมู่ก็ถูกฆ่าตาย ราชสำนักเช่นนี้ไม่คุ้มกับการยอมมอบชีวิตให้!”อากู่ฉารีบพูด “เสนาธิการทหารและแม่ทัพหนุ่ม พวกเจ้าคุมได้ทั้งพล
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 337
หวังหยวนถามด้วยความประหลาดใจ “ปัญหาอะไร?”หูเมิ่งอิ๋งขมวดคิ้วขณะกล่าวว่า “จวิ้นวั่งเหล่านั้นยินดีจ่ายเพียงสามเท่าของราคาเดิม เพื่อซื้อทรัพย์สินที่ขายมาคืนไป!”หวังหยวนนึกเยาะเย้ย ไม่ได้พูดอะไร!เมื่อจวิ้นวั่งและครอบครัวที่ร่ำรวยขายทรัพย์สินครั้งใหญ่ ราคาก็เป็นเพียงหนึ่งในสี่สิบหรือห้าสิบของราคาเดิมพวกเขาทั้งหมดเชื่อว่าชาวหวงจะทำลายเมืองแน่นอน และหากขายไม่ได้ก็จะขาดทุนจึงถือว่าเป็นการเทขายครั้งใหญ่ และขั้นตอนต่าง ๆ ก็เสร็จสมบูรณ์แล้วตอนนี้เมื่อชาวหวงพ่ายแพ้แล้ว เมืองจิ่วซานก็ปลอดภัยมากขึ้นกว่าเดิม เรื่องทรัพย์สินจึงกลับสู่ภาวะปกติแล้วต้องการซื้อคืนไปในราคาต่ำ ทำได้แค่ฝันเท่านั้นทหารจำนวนมากยอมสละชีวิต ใช้เลือดเนื้อเพื่อปกป้องเมืองไว้!ตอนนี้สงบสุขแล้วก็กลับมาหาเงินต่ออย่างไร้ยางอาย ไม่คิดจะเสียสละอะไรบ้างเลยหูเมิ่งอิ๋งกล่าวว่า “พวกเขาขู่ว่าหากราคาที่เราตั้งสูงเกินไป พวกเขาจะรวมตัวกับเจ้าหน้าที่ที่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมือง เพื่อทำให้เราได้เจอดีซะบ้าง”ดวงตาของหวังหยวนเคร่งขรึม “มีตระกูลไหนบ้าง ทำรายชื่อมาเลย”“คุณชายจะทำอะไร?”หูเมิ่งอิ๋งตกตะลึง “เราต้องการทำธุรกิจในเมือ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 338
เมื่อแพทย์ทหารเหล่านี้พร้อม ก็จะเหมือนกับเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกไว้เจริญเต็มที่ และแพร่กระจายไปทั่วต้าเย่ จากนั้นความรู้ด้านการผ่าตัดก็จะค่อย ๆ เพิ่มขึ้นฟู่ฉีถามแทรกขึ้นมาว่า “ท่านเสนาธิการทหาร นี่เส้นประสาทอะไรหรือขอรับ!”“...”หวังหยวนตกตะลึงกับคำถาม คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ความสามารถในการรู้สึกของร่างกายนั้น ขึ้นอยู่กับเส้นประสาท ข้าไม่เข้าใจเรื่องนี้มากนัก ในอนาคตเจ้าค่อยลองศึกษามันภายหลัง!”“ท่านเสนาธิการทหารถ่อมตัวมาก ทักษะทางการแพทย์ของท่านไม่ธรรมดาเลยขอรับ!”แพทย์ทหารทุกคนต่างชื่นชม!แม้แต่ฟู่ฉีที่ไม่พอใจมากที่สุดเมื่อไม่กี่วันก่อน ก็ยังดูชื่นชมเขามากเช่นกัน!“ข้าไม่เข้าใจจริง ๆ!”หวังหยวนรู้สึกหมดหนทาง แล้วชี้ไปที่หลอดเลือดขณะพูดว่า “นี่คือหลอดเลือด ที่เป็นช่องทางในการไหลเวียนโลหิต เลือดมนุษย์มีหลายประเภท การถ่ายเลือดที่มีหมู่เลือดเดียวกันสามารถทำได้ แต่จำเป็นต้องใช้เครื่องมือพิเศษ ข้าจะลองดูว่าข้าจะสามารถสร้างสิ่งที่ใช้สำหรับตรวจหมู่เลือดขึ้นมาได้หรือไม่ เพื่อใช้ในการถ่ายเลือด”“หมู่เลือด?”“การถ่ายเลือด?”ฟู่ฉีและแพทย์ทหารทุกคนมองหวังหยวนด้วยความประหลาดใจ สายตาแปล
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 339
แต่ในสายตาของเสนาธิการทหารผู้เปี่ยมอำนาจ ไม่ได้เหยียดหยามสถานะที่ต่ำต้อยของพวกเขาเลยทั้งยังร่วมผ่าศพกับพวกเขา สอนวิธีรักษาบาดแผลให้ และยังคงยกย่องพวกเขาอย่างสูงนี่เป็นความสนใจที่พวกเขาไม่เคยได้รับมาก่อน มันทำให้พวกเขารู้สึกแปลก ๆ ในใจ!หวังหยวนดึงคนทั้งหกให้ลุกขึ้น “เราทุกคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว เหตุใดถึงร้องไห้ล่ะ หลังจากที่ข้าจากไปแล้ว ข้าจะบอกแม่ทัพให้ร่วมมือสนับสนุนงานวิจัยของพวกเจ้า และให้ความช่วยเหลือพวกเจ้าอย่างดีที่สุด หากพบปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ พวกเจ้ายังสามารถเขียนจดหมายส่งไปที่เมืองฝู ตำบลเป่ยผิง หมู่บ้านต้าหวังได้! สำหรับเครื่องมือผ่าตัด ข้าจะกลับไปสร้างอันดี ๆ แล้วส่งมาให้พวกเจ้าทีหลัง”ฟู่ฉีและอีกหกคนน้ำตาไหลพรากหวังหยวนกล่าวเสริมว่า “สำหรับการผ่าตัด การฆ่าเชื้อ เย็บแผล การต่อเอ็นที่หักและการผ่าตัดไส้ติ่ง ล้วนเป็นเรื่องของการแพทย์ เมื่อพัฒนาไปในระดับหนึ่ง อวัยวะภายในทั้งหมดก็สามารถเปลี่ยนได้ ตอนนี้ผ่าลำไส้แล้ว ก็อย่าลืมกลับไปผ่าเปิดกะโหลกศีรษะ เพื่อศึกษารูปร่างของสมองด้วย จำไว้ว่าการเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด”“อวัยวะภายในทั้งหมดสามารถเปลี่ยนได้!”“ผ่ากะโหลก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 340
สามวันต่อมา รถม้าอันงดงามจอดอยู่หน้าลานบ้านตระกูลเว่ยเมื่อเห็นป้ายหน้ารถม้า ทุกคนที่ผ่านไปมาก็ต้องตกใจ!ตระกูลหยางทำธุรกิจขายเกลือ ตระกูลสวี่ขายธัญพืช ตระกูลจ้าวขายน้ำตาล ตระกูลเว่ยขายชา และตระกูลต่งขายผ้าและผ้าไหมจวิ้นวั่งทั้งห้าของเมืองจิ่วซาน เป็นผู้มีทรัพยากรทางการเงิน และอิทธิพลมากที่สุดในเมืองตอนนี้ทั้งห้าตระกูลกำลังอารมณ์เสีย!ชาวหวงบุกทะลวงผ่านกำแพงด่านหลงโถว ทำให้พวกเขาขายทรัพย์สินในราคาต่ำ พาข้าทาสบริวารและครอบครัวย้ายไปทางใต้ก่อนถึงเมืองโจว ตอนแรกได้รับข่าวว่าอ๋องถูหนานถูกยิง ขณะกำลังจะกลับมาเมืองจิ่วซาน ก็ได้ข่าวว่าชาวหวงได้บุกเข้ามาในเมืองทำให้ตกใจกลัวมาก จึงรีบเดินทางหนีไปทางใต้โดยไม่หยุดพัก!แต่ภายในสองวันหลังจากเดินทาง ก็มีข่าวการพลิกกลับที่น่าตกใจ ชาวหวงพ่ายแพ้และกำแพงด่านหลงโถวก็ถูกยึดคืนมาได้สถานการณ์ที่พลิกกลับต่อเนื่องนี้ทำให้พวกเขาสับสน ไม่รู้ว่าศึกครั้งนี้เป็นอย่างไรแน่!มีการโฆษณาชวนเชื่อก่อนสงคราม ที่ว่าแม่ทัพอู๋หลิงจะเข้าควบคุม และเอาชนะชาวหวงได้แน่นอนส่วนบทบาทอันยิ่งใหญ่ของเสนาธิการทหารหวังหยวน ในศึกครั้งนี้นั้นไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาหลบหนี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 341
อยากเล่นงานหวังหยวน แต่กังวลเรื่องแม่ทัพหนุ่ม จึงส่งคนไปสืบที่กองทัพ!แม่ทัพหนุ่มเคารพหวังหยวนมาก ซึ่งทำให้เขากลัวที่จะเสี่ยงอีกแล้ว!เพราะเขาได้สังหารทหารชาวหวงไปมากมาย ใครจะรู้ว่าเขาจะทำอย่างไร หากเขาโกรธผู้นำตระกูลต่ง ตระกูลจ้าว และตระกูลสวี่ขมวดคิ้วทันที และกังวลเรื่องนี้เล็กน้อย!ตอนแรกไม่ได้มารวมตัวกันเร็วถึงเพียงนี้ เป็นเพราะหยางว่านหลี่ที่ขอให้พวกเขามารวมตัวกันในวันนี้หยางว่านหลี่พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา “ข้ารู้ว่าทุกคนกังวลเรื่องแม่ทัพหนุ่ม แต่ทุกคนรู้เรื่องสถานะที่น่าอับอายของแม่ทัพหนุ่มในราชสำนักหรือไม่?”หัวหน้าของทั้งสี่ตระกูลเร่งเร้า “หลานชาย ตอนนี้รีบบอกมาตามตรงเลย!”หยางว่านหลี่พ่นลมหายใจ “ครั้งสุดท้ายที่แม่ทัพหนุ่มสังหารอ๋องถูหนาน และเอาชนะชาวหวงได้ ราชสำนักได้ออกคำสั่งให้ผู้บัญชาการเสวี่ยผานแต่งตั้งเป็นแม่ทัพ แต่แม่ทัพหนุ่มกลับได้เป็นเพียงรองแม่ทัพ ก็น่าจะรู้แล้วหรือไม่ ว่านี่หมายถึงอะไร!”“เป็นเช่นนี้เอง!”ดวงตาของผู้นำตระกูลทั้งสี่เป็นประกายเมื่อรู้ข่าวบรรดาจวิ้นวั่งมักมีคนในครอบครัวเป็นข้าราชการ หรือมีญาติและเพื่อนที่เป็นเจ้าหน้าที่จึงพอจะรู้เรื่องราชกา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 342
หูเมิ่งอิ๋งขมวดคิ้ว นางคิดไม่ถึงเลยว่าจวิ้นวั่งเหล่านี้จะหยิ่งผยองถึงเพียงนี้“เช่นนั้นข้าก็อยากจะเห็นว่าจวิ้นวั่งทั้งห้าคนอย่างพวกเจ้าจะทำให้ข้าต้องเดือดร้อนได้อย่างไร!หวังหยวนก้าวเข้าไปในห้องโถง แล้วมองจวิ้นวั่งทั้งห้าคนด้วยสีหน้าเย็นชาในช่วงสงคราม ราชสำนักจัดหาเงินและระดมกำลังไปสู้รบ แต่จวิ้นวั่งเหล่านี้หลบหนีไป เมื่อต้องเผชิญกับการสู้รบเมื่อชายแดนสงบก็อยากกลับมาทำธุรกิจ แต่ก็ยังไม่ยอมจ่ายพวกเขาต้องการใช้ประโยชน์จากผลประโยชน์ทั้งหมดในโลกนี้ แต่พวกเขาอยากลงทุน!นี่คือธรรมชาติของนักธุรกิจที่แย่ สนใจแต่กำไร ไร้ซึ่งคุณธรรมสายตาของผู้นำตระกูลทั้งสี่ จับจ้องไปที่หวังหยวนด้วยความโกรธและดูถูกหนุ่มบ้านนอกกล้าใช้ประโยชน์จากจวิ้นวั่งทั้งห้า โดยไม่ไว้หน้าพวกเขาเลยหยางว่านหลี่หัวเราะเยาะ “หวังหยวน ข้าจะไม่พูดไร้สาระกับเจ้า เราเสนอราคาซื้อคืนทรัพย์สินของเราเพียงสามเท่า ข้าถามว่าเจ้าเห็นด้วยหรือไม่!”ผู้นำตระกูลทั้งสี่ก็มีสีหน้าก้าวร้าวเช่นกัน!“หากเจ้ามาที่นี่เพื่อพูดเรื่องไร้สาระ ก็เชิญออกไปได้แล้ว!”หวังหยวนไม่เกรงใจเมื่อกองทหารชาวหวงมาถึงเมือง เขายอมเสี่ยงครั้งใหญ่ด้วยการซ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 343
ทว่าผลลัพธ์ตอนนี้ผิดไปจากที่คิดไว้หวังหยวนหรี่ตาลง ราวกับว่ากำลังมองคนตาย “พูดจบแล้วก็รีบกลับบ้านไปเสีย อยากกินดื่มอะไรก็รีบกินไว้เลย!”“เจ้าหมายความว่าอย่างไร? อย่าลืมดูสถานการณ์ของตัวเอง!”ดวงตาของหยางว่านหลี่มืดหม่น “ข้าบอกเลยว่า หากพวกข้าใช้เงินย้ายแม่ทัพหนุ่มและเหยียนฟู่กู่ไปได้ เจ้าจะสร้างความขุ่นเคืองให้กับเจ้าหน้าที่ทั้งหมดในเมือง เนื่องจากทรัพย์สินของพวกเขา และเจ้าจะไม่อาจอยู่ในเมืองจิ่วซานได้ พวกข้าพูดเพียงคำเดียว ก็สามารถขับไล่เจ้าออกไปได้แล้ว”ผู้นำตระกูลทั้งสี่ข่มขู่!แม้ว่าจะพูดอย่างชัดเจนแล้ว แต่เหตุใดเด็กคนนี้ถึงไม่รีบก้มหัวให้อีก?“ขับไล่ข้า! ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์”สายตาของหวังหยวนดุดัน “เข้ามา จับกุมพวกเขาทั้งหมด แล้วส่งไปที่ค่ายทหาร นำไปส่งให้ขุนพลหวง”ฟึ่บ!ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬกลุ่มหนึ่งรีบเข้ามาคว้าแขนของทั้งห้าคน บิดไปข้างหลัง แล้วพาพวกเขาตรงไปยังค่ายทหาร“เจ้าคิดจะทำอะไร!”“เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!”“พวกข้ามีพวกพ้องอยู่ในราชสำนัก!”“เชื่อหรือไม่ว่าหากส่งพวกข้าไปยังค่ายทหาร แม้แต่ขุนพลก็ไม่กล้าจับพวกข้าไปขัง!”สีหน้าท่าทางของผู้นำตระ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
