Share
บทที่ 330
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 331
ฉินจ้าน เจ้ากรมกรมกลาโหมกล่าวว่า “ฝ่าบาท แม้ว่าเมืองจะถูกทำลายเพราะพ่ายศึกในครั้งนี้ ก็จะไม่ใช่ความผิดของแม่ทัพหนุ่ม ด้วยความสามารถทางทหารของเขา เขาจะปกป้องเมืองได้อย่างไร เรื่องนี้ต้องมีเหตุผล เราจำเป็นต้องตรวจสอบให้ชัดเจนก่อนตัดสินใจพ่ะย่ะค่ะ!”“กระหม่อมเห็นชอบพ่ะย่ะค่ะ!”โจวจิงเหย่ เจ้ากรมกรมพิธีการแสดงจุดยืนตัวเองพวกเขาทั้งสามอยู่ฝ่ายเดียวกัน สนับสนุนอู๋หลิงให้เป็นผู้บัญชาการ และตอนนี้ก็กำลังแบ่งปันความรับผิดชอบ“ฝ่าบาท รอไม่ไหวแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”เสนาบดีฝ่ายขวาเป้าชิงสื่อกล่าวว่า “เมืองหวงจะได้รับข่าวเร็ว ๆ นี้ กลุ่มคนที่เราส่งไปเมืองหวงเพื่อเจรจาสันติภาพจะไปถึงในไม่ช้า เราต้องให้คำตอบที่น่าพอใจแก่เมืองหวง ไม่เช่นนั้นชาวหวงจะเพิ่มกองกำลังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และต้าเย่ของเราจะตกอยู่ในอันตราย”การประชุมราชสำนักครั้งสุดท้าย ตัดสินใจว่าจะใช้ประโยชน์จากชัยชนะอันยิ่งใหญ่ เพื่อเจรจาสันติภาพกับชาวหวง จึงส่งหลินเจาเอินไปที่นั่นตอนนี้ต้องใช้ประโยชน์จากการเจรจาสันติภาพกับชาวหวง จึงจะสามารถโค่นกลุ่มสนับสนุนให้ทำสงครามหยางเฟิ่งกั๋วได้“กระหม่อมเห็นชอบพ่ะย่ะค่ะ!”เจ้ากรมทั้งสาม ได้แก่ ส
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 332
“จางหานถูกลดตำแหน่งเป็นผู้พิพากษา เสวี่ยผานถูกถอดออกจากตำแหน่งผู้บัญชาการ และหลินเจาเอินถูกปลดออกจากตำแหน่ง! เรียกทูตสันติภาพกลับมาเดี๋ยวนี้!”ฮ่องเต้ซิงหลงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “อู๋หลิงได้รับการเลื่อนตำแหน่งสองระดับติดต่อกัน ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุด และได้รับตำแหน่งอู๋โหว หลังจากจัดการกิจการของเมืองจิ่วซานเรียบร้อยแล้ว เขาจะถูกย้ายกลับไปที่เมืองจิงตู เพื่อรายงานการทำงานตามหน้าที่”“ฝ่าบาททรงพระปรีชาพ่ะย่ะค่ะ!”หยางเฟิ่งกั๋วและทั้งสี่คนน้ำตาคลอเบ้า!ตระกูลอู๋หลั่งเลือดสละชีวิตเพื่อต้าเย่ และตอนนี้ขุนนางชั้นโหวก็สามารถปลอบโยนจิตวิญญาณของแม่ทัพมู่ในสวรรค์ได้แล้วแต่ฮ่องเต้ยังคงสั่งย้ายอู๋หลิง เพราะยังคงไม่ไว้วางใจให้เขาดูแลกองทัพฮ่องเต้ซิงหลงครุ่นคิดเล็กน้อย “ส่วนบัณทิตถงเซินหวังหยวนนั้น เขาไม่ใช่ทั้งเจ้าหน้าที่และพลเรือน ดังนั้นจึงไม่ง่ายเลยที่จะให้รางวัลเขา ให้เขาตั้งใจเรียนเถอะ ข้าจะใช้เขาให้เป็นประโยชน์ ก็ต่อเมื่อเขามีชื่ออยู่ในรายชื่อทองเมื่อสอบผ่าน”“อะไรนะ!”หยางเฟิ่งกั๋วลุกขึ้นยืนทันที “ฝ่าบาท ท่านควรรู้ว่าท่านหวังหยวนมีบทบาทสำคัญ ในการทำลายล้างกอง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 333
เดิมทีกลุ่มเสนาบดีฝ่ายซ้ายมีชัยชนะเหนืออีกฝ่าย แต่ตอนนี้ใบหน้ากลับมืดมน ไม่มีความสุขเลยในทางกลับกัน กลุ่มเสนาบดีฝ่ายขวาก็ยกยิ้มมุมปาก ด้วยความพึงพอใจมาก!ในห้องตำราหลวงเหลือเพียงคนสามคนฉินจ้านขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้นฝ่าบาท เสนาธิการทหารมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ เหตุใดพระองค์ไม่นำตัวเขามาใช้?”โจวจิงเหย่กล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เลือกซื้อวิธีลับในการสร้างอาวุธเวทมนตร์ โดยให้รางวัลเป็นเพียงเงินหนึ่งพันตำลึง และตำแหน่งเจ้าหน้าที่ระดับเก้าเท่านั้น ฝ่าบาทนี่ นี่... เฮ้อ!”หยางเฟิ่งกั๋วพูดด้วยใบหน้าเย็นชา “เรื่องนี้ยังไม่จบ เราจะหารือกันอีกครั้งในการประชุมราชสำนักครั้งหน้า แทนที่จะให้รางวัลคนทำความดีความชอบ กลับขโมยความลับของประชาชนไปแทน มาดูกันว่าทั้งเจ้าหน้าที่ฝ่ายพลเรือน และเจ้าหน้าที่ทหารในราชสำนักจะเห็นด้วยหรือไม่?”อีกสองคนขนหัวลุก เสนาบดีฝ่ายซ้ายอารมณ์ขึ้นแล้ว นี่เป็นการต่อสู้กับฝ่าบาท...ในวันเดียวกันนั้น ณ เมืองจิ่วซาน!แม้ว่าจะได้กำแพงด่านหลงโถวกลับคืนมาเป็นเวลาสามวันแล้ว แต่ในเมืองก็ยังคงยุ่งมาก!รักษาผู้บาดเจ็บ นับทหารที่เสียชีวิตในสนามรบ และจัดเตรียมเงินบำนาญ!เ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 334
หวังหยวนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “มีบางสิ่งที่มนุษย์เรามองตาเปล่าไม่เห็น มันมีขนาดเล็กกว่าฝุ่นท่ามกลางแสงแดด พวกมันอยู่บนมีดและผ้าพันแผล สิ่งเหล่านี้เป็นสาเหตุที่ทำให้บาดแผลเน่าเปื่อย เพียงแค่ทำความสะอาดแผลด้วยแอลกอฮอล์ แล้วพันผ้าด้วยผ้าที่ต้มในน้ำเดือด เพื่อฆ่าสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้ แล้วแผลก็จะหายเร็วขึ้น”แพทย์หนุ่มขมวดคิ้ว แล้วพูดว่า “ในเมื่อดวงตาของมนุษย์ไม่อาจมองเห็นสิ่งที่เล็กกว่าฝุ่นได้ แล้วท่านค้นพบมันได้อย่างไรหรือขอรับ ท่านเสนาธิการทหาร? บรรพบุรุษของข้าฝึกฝนวิชาแพทย์มาเก้ารุ่นแล้ว เหตุใดข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย!”แพทย์ทหารหลายคนมองหวังหยวน ด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความสงสัยพวกเขาเคารพหวังหยวน และชื่นชมเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ!แต่ความเคารพก็คือความเคารพ ตอนนี้หวังหยวนท้าทายความเป็นมืออาชีพแล้ว ทำให้ทุกคนเริ่มไม่ค่อยมั่นใจเพราะอย่างไรเสีย การแนะนำผู้เชี่ยวชาญก็เป็นเรื่องยากสำหรับคนธรรมดา!หวังหยวนมองแพทย์หนุ่ม ไม่โกรธ แต่ถามด้วยรอบยิ้ม “เจ้าชื่ออะไร!”แพทย์ทหารหนุ่มตอบอย่างภาคภูมิใจ “เรียนท่านเสนาธิการทหาร ข้าน้อยชื่อฟู่ฉี เป็นแพทย์ฝีมือดีที่สุดในกองทัพ!”เขาชื
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 335
“เจ้าไม่สามารถเรียนรู้ได้ หากเจ้าไม่เคยเห็นมันมาก่อน!”หวังหยวนกล่าวว่า “ข้าจะให้คนไปนำศพของชาวหวงมาให้พวกเจ้าทันที จะได้ผ่าดูว่าเอ็นข้อมือและเอ็นร้อยหวายคืออะไร จากนั้นจะได้ช่วยเย็บต่อให้พี่น้องได้เมื่อถึงเวลา”“ผ่าศพคน!”แพทย์ทหารทุกคน รวมถึงฟู่ฉีต่างก็ตกตะลึง บางคนรู้สึกสยอง!ในยุคนี้ไม่ว่าใครก็เชื่อเรื่องผีและเทพเจ้า น้อยคนนักที่จะกล้าเข้าใกล้ศพ!ไม่ต้องพูดถึงการชำแหละศพ!คำพูดของหวังหยวนทำให้พวกเขาหวาดกลัวมาก จนแทบจะสติแตก“นี่คือทักษะทางการแพทย์แขนงใหม่ ใครก็ตามที่สามารถเรียนรู้สำเร็จ จะเป็นคนแรกในการแพทย์แขนงนี้ ไม่ต้องพูดถึงว่าจะมีชื่อเสียงไปอีกนานหลายศตวรรษ แต่จะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ด้วย!”หวังหยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงโน้มน้าวใจ “หากใครสามารถรักษามือและเท้าของทหารได้ ข้าจะขอให้แม่ทัพหนุ่มขอความดีความชอบให้ จากนั้น... จะสามารถไปทำงานในโรงหมอหลวงได้!”“เฮือก!”ดวงตาของแพทย์ทหารทุกคนเป็นประกายเมื่อได้ยินดังนั้น ไม่มีใครเคยทำสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเช่นนี้!ฟู่ฉีกัดฟันพูด “ท่านเสนาธิการทหาร ข้ายินดีที่จะลองดูขอรับ!”“ได้เลย!”ดวงตาของหวังหยวนเป็นประกาย “รอก่อน ข้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 336
อากู่ฉากล่าวว่า “เจ้าอยากรู้หรือไม่ว่าพ่อของข้าพูดอะไรกับข้าก่อนที่สิ้นลม?”หวังหยวนหันกลับมา “ขออภัย ข้าไม่สนใจคำพูดสุดท้ายของข้าศึก!”“เจ้า...”อากู่ฉาเลือดขึ้นหน้า เขารีบกัดฟันพูด “พ่อของข้าบอกว่าไม่ต้องล้างแค้นให้เขา ให้ข้าบุกทำลายเมืองและจับตัวเจ้าทันที แต่อย่าฆ่าเจ้า และให้ทุกสิ่งที่เจ้าต้องการ เพื่อชนะใจเจ้าให้ได้ และบอกว่าเจ้าสามารถครองแผ่นดินได้! เดิมทีข้าเมินเฉยต่อคำพูดสุดท้ายของพ่อ แต่หลังจากศึกครั้งนี้ ท่านอ๋องน้อยเช่นข้าก็เชื่อเช่นนั้น”“ให้ตายเถอะ...”หวังหยวนแอบสบถเจ้าบ้าอ๋องถูหนานคนนี้กำลังหาเรื่องให้เขาไม่ใช่หรือ พูดเรื่องไร้สาระก่อนตาย!หากคำพูดนี้แพร่ออกไป เขาคงเดือดร้อนหนักแน่!โจวไป๋ต้วนที่นิ่งเงียบอยู่ข้าง ๆ พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “แม่ทัพหนุ่ม เสนาธิการทหาร พวกเจ้าเองก็คงรู้ว่าต้าเย่ของพวกเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ฮ่องเต้โง่เขลาเบาปัญญา ขุนนางก็โลภมาก คนมีความสามารถแท้จริงกลับถูกกีดกัน ต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งสูงกัน แม้แต่ผู้บัญชาการอย่างแม่ทัพมู่ก็ถูกฆ่าตาย ราชสำนักเช่นนี้ไม่คุ้มกับการยอมมอบชีวิตให้!”อากู่ฉารีบพูด “เสนาธิการทหารและแม่ทัพหนุ่ม พวกเจ้าคุมได้ทั้งพล
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 337
หวังหยวนถามด้วยความประหลาดใจ “ปัญหาอะไร?”หูเมิ่งอิ๋งขมวดคิ้วขณะกล่าวว่า “จวิ้นวั่งเหล่านั้นยินดีจ่ายเพียงสามเท่าของราคาเดิม เพื่อซื้อทรัพย์สินที่ขายมาคืนไป!”หวังหยวนนึกเยาะเย้ย ไม่ได้พูดอะไร!เมื่อจวิ้นวั่งและครอบครัวที่ร่ำรวยขายทรัพย์สินครั้งใหญ่ ราคาก็เป็นเพียงหนึ่งในสี่สิบหรือห้าสิบของราคาเดิมพวกเขาทั้งหมดเชื่อว่าชาวหวงจะทำลายเมืองแน่นอน และหากขายไม่ได้ก็จะขาดทุนจึงถือว่าเป็นการเทขายครั้งใหญ่ และขั้นตอนต่าง ๆ ก็เสร็จสมบูรณ์แล้วตอนนี้เมื่อชาวหวงพ่ายแพ้แล้ว เมืองจิ่วซานก็ปลอดภัยมากขึ้นกว่าเดิม เรื่องทรัพย์สินจึงกลับสู่ภาวะปกติแล้วต้องการซื้อคืนไปในราคาต่ำ ทำได้แค่ฝันเท่านั้นทหารจำนวนมากยอมสละชีวิต ใช้เลือดเนื้อเพื่อปกป้องเมืองไว้!ตอนนี้สงบสุขแล้วก็กลับมาหาเงินต่ออย่างไร้ยางอาย ไม่คิดจะเสียสละอะไรบ้างเลยหูเมิ่งอิ๋งกล่าวว่า “พวกเขาขู่ว่าหากราคาที่เราตั้งสูงเกินไป พวกเขาจะรวมตัวกับเจ้าหน้าที่ที่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมือง เพื่อทำให้เราได้เจอดีซะบ้าง”ดวงตาของหวังหยวนเคร่งขรึม “มีตระกูลไหนบ้าง ทำรายชื่อมาเลย”“คุณชายจะทำอะไร?”หูเมิ่งอิ๋งตกตะลึง “เราต้องการทำธุรกิจในเมือ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 338
เมื่อแพทย์ทหารเหล่านี้พร้อม ก็จะเหมือนกับเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกไว้เจริญเต็มที่ และแพร่กระจายไปทั่วต้าเย่ จากนั้นความรู้ด้านการผ่าตัดก็จะค่อย ๆ เพิ่มขึ้นฟู่ฉีถามแทรกขึ้นมาว่า “ท่านเสนาธิการทหาร นี่เส้นประสาทอะไรหรือขอรับ!”“...”หวังหยวนตกตะลึงกับคำถาม คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ความสามารถในการรู้สึกของร่างกายนั้น ขึ้นอยู่กับเส้นประสาท ข้าไม่เข้าใจเรื่องนี้มากนัก ในอนาคตเจ้าค่อยลองศึกษามันภายหลัง!”“ท่านเสนาธิการทหารถ่อมตัวมาก ทักษะทางการแพทย์ของท่านไม่ธรรมดาเลยขอรับ!”แพทย์ทหารทุกคนต่างชื่นชม!แม้แต่ฟู่ฉีที่ไม่พอใจมากที่สุดเมื่อไม่กี่วันก่อน ก็ยังดูชื่นชมเขามากเช่นกัน!“ข้าไม่เข้าใจจริง ๆ!”หวังหยวนรู้สึกหมดหนทาง แล้วชี้ไปที่หลอดเลือดขณะพูดว่า “นี่คือหลอดเลือด ที่เป็นช่องทางในการไหลเวียนโลหิต เลือดมนุษย์มีหลายประเภท การถ่ายเลือดที่มีหมู่เลือดเดียวกันสามารถทำได้ แต่จำเป็นต้องใช้เครื่องมือพิเศษ ข้าจะลองดูว่าข้าจะสามารถสร้างสิ่งที่ใช้สำหรับตรวจหมู่เลือดขึ้นมาได้หรือไม่ เพื่อใช้ในการถ่ายเลือด”“หมู่เลือด?”“การถ่ายเลือด?”ฟู่ฉีและแพทย์ทหารทุกคนมองหวังหยวนด้วยความประหลาดใจ สายตาแปล
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
