หม่าเฉาและหลู่เฉาออกแรงหมุนกว้านด้วยรอกแบบประหยัด ทำให้หมุนยกหัวขุดเจาะขนาดสองร้อยกิโลกรัมขึ้นจากด้านล่างของบ่อลึกร้อยเมตรได้อย่างง่ายดาย!ตึงตึง...ทำซ้ำแบบนี้สามวันซ้ำแล้วซ้ำเล่า!สามคนจากน้องทั้งสี่ และชายหนุ่มอีกสองคนลงไปในบ่อน้ำตักหินกรวดใส่ถังไม้ส่งขึ้นไปให้ชายหนุ่มสองคนนั้นขนกรวดออกไป“ขุดได้ลึกลงไปอีกสิบฟุตแล้ว!”เสียงตื่นเต้นดีใจที่ดังมาจากก้นบ่อ!หกพี่น้องเหงื่อออกเต็มไปหมด ไม่สามารถซ่อนความเหนื่อยล้าได้ แต่ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสุขเฟยหนิวลูบเอวด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม อารมณ์หดหู่ของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อสามวันก่อน เขาคิดว่าหวังหยวนอยากจะทำ เลยตกลงเพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณหลังจากที่หวังหยวนวาดพิมพ์เขียวเสร็จ และให้ช่างไม้และช่างตีเหล็กทำงานข้ามวันข้ามคืนสร้างชุดเครื่องมือนี้ขึ้นมัน มันเพิ่มประสิทธิภาพการขุดบ่อตามปกติได้มากกว่าร้อยเท่า!เมื่อวันก่อนมันขุดลึกลงไปได้ห้าฟุตในสองวันที่ผ่านมายิ่งทำก็ยิ่งชำนาญมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อวานได้ขุดลึกแปดฟุต วันนี้ขุดลึกห้าฟุตในเวลาเพียงครึ่งวัน!น้ำเกลือไหลออกมาจากบ่อเกลือมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่ายังไม่มีน้ำเกลือระลอกใหญ่
“ในที่สุดก็ล้างเสร็จแล้ว!”หลังจากล้างมือของเด็ก ๆ แล้ว หวังหยวนก็ลูบเอวและยักไหล่แก้เมื่อย!บรรดาจ้าวหู้รีบเข้ามาอุ้มเด็ก ๆ ที่ไม่ยอมกลับ พากลับบ้านไป!หวังหยวนโบกมือลาเด็ก ๆ!ทันใดนั้น มือเล็ก ๆ สองมือวางบนไหล่ และเริ่มนวดเบา ๆ “คุณชาย เหนื่อยไหม?”กลิ่นหอมจาง ๆ ที่ลอยเข้ามา มือเล็กนุ่ม ๆ ทำให้ร่างกายที่ปวดตึงของเขารู้สึกอบอุ่น หวังหยวนเกร็งไปทั้งตัว "ตอนนี้ข้าเหนื่อยนิดหน่อย แต่หลังจากที่เจ้านวดข้าแบบนี้ ข้าก็รู้สึกมีแรงขึ้นมาทันที!"“ถ้าอย่างนั้นข้าจะนวดมากกว่านี้!”หูเมิ่งอิ๋งเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า "ชุดเครื่องมือขุดเจาะนั้นหายาก ดังนั้นควรให้พี่น้องตระกูลเฟยเก็บเป็นความลับ! ทางที่ดีควรลงนามในสัญญากับพวกเขา ถ้าน้ำเกลือถูกต้มออกมาแล้วให้ขายกับเราทั้งหมด ยกเว้นส่วนที่ส่งมอบให้ทางการเท่านั้น คำมั่นคนไม่น่าเชื่อถือเท่าหนังสือสัญญาหรอก เราต้องเตรียมตัว!"หวังหยวนหลับตา "เจ้าพูดถูก แต่ตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงเรื่องสัญญาเลย ข้าไม่รู้ว่าต้องขุดบ่อนี้ลึกแค่ไหนถึงจะมีน้ำเกลือจะออกมา ถ้าขุดอีกวันแล้วยังไม่มีน้ำเกลือออกมา เราคงต้องกลับไปที่เมือง!”หูเมิ่งอิ๋งพยักหน้าเบา ๆ และนวดขมับของหวัง
หากไม่ขาดแคลนเงินทองจริง ๆ ข้าสามารถมอบให้คุณชายได้ฟรี ๆ!จ้าวหู้ที่ขายเกลือยังต้องขายในราคาสี่หรือห้าอีแปะต่อจิน และพวกเขายังจำเป็นต้องซื้อไม้และถ่านหินจำนวนมากเพื่อมาติดเตาด้วยแบ่งเกลือให้ทางการสามส่วน และจ่ายภาษีส่วนหนึ่งส่วนที่เหลือก็เป็นใช้เป็นเพียงค่าใช้จ่ายสำหรับอาหารและเสื้อผ้าสำหรับครอบครัวเท่านั้น และการลดราคาก็ถึงขีดจำกัดแล้ว!หากลดเงินลงสองอีแปะ ครอบครัวจะต้องรัดเข็มขัดและคงจะขาดแคลนอาหารแต่ถ้าไม่มีคุณชาย ลูกชายก็คงไม่รอดและบ่อเกลือก็คงไม่มีน้ำเกลือ บุญคุณต้องตอบแทน!หวังหยวนส่ายหัว "เฟยหนิว เจ้าคิดผิดแล้ว ข้าไม่คิดว่ามันแพง แต่ข้าคิดว่ามันถูกไป! ตามราคาตลาด เกลือหนึ่งจินมีราคาสี่อีแปะ เจ้าจะซื้อได้แค่อาหารและเสื้อผ้าเท่านั้น ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจให้เจ้าแปดอีแปะต่อหนึ่งจิน จะซื้อเกลือหกแสนจินจากที่นี่ทุกปี!”ทุกคนในหมู่บ้านเหล่าเฟยต่างกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ พวกเขาทั้งหมดคุกเข่าลงกับพื้น และโขกศีรษะไม่หยุด!พ่อค้าเกลือที่มาซื้อเกลือพยายามอย่างเต็มที่ที่จะกดราคาพวกเขาให้ต่ำที่สุด ให้พวกเขาแค่พอซื้ออาหารและเสื้อผ้าได้!ไม่เคยมีพ่อค้าเกลือคนใดริเริ่มขึ้นราคาให้พว
หากทำให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบขุ่นเคือง เตาจะปิดเมื่อไหร่ก็ได้ และไม่สามารถแอบต้มเกลือได้อีกด้วยด้วยการควบคุมเจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยในกรมขนส่งเกลือ และควบคุมการผลิตและจำหน่ายเกลือทางอ้อมเช่นนี้ ตระกูลหยางจึงได้ผูกขาดธุรกิจเกลือในเฟยชางมองไปที่หวังหยวน แววตาของหยางโม่ก็เย็นชาและทิ่มแทง เขาเดินไปข้างหน้าและปรบมือคนรับใช้สองคนวิ่งเข้ามา ถือกล่องเล็ก ๆ วางไว้บนพื้นและเปิดออก พบแท่งเงินวางอยู่ข้างในเจ็ดพี่น้องตระกูลเฟยและกลุ่มจ้าวหู้มองดูเงินอย่างงุนงงราวกับพวกเขาถูกกระชากวิญญาณไป!“เฟยหนิว นี่คือเงินหนึ่งพันตำลึง”หยางโม่เชิดหน้าขึ้น และพูดอย่างเย่อหยิ่ง "บ่อเกลือของเจ้าผลิตน้ำเกลือได้แล้ว ตระกูลหยางจึงตัดสินใจที่จะต้มเกลือต่อ หากเจ้าลงนามในสัญญากับตระกูลหยาง เกลือทั้งหมดที่ต้มแล้วในหมู่บ้านของเจ้าจะถูกขายให้กับตระกูลหยาง แล้วเงินนั้นก็จะเป็นของเจ้า!” เงินพันตำลึงนี้ แค่ซื้อบ่อเกลือขุดใหม่ของตระกูลเฟย แต่แน่นอนว่าพวกเขาไม่พูดออกมาตรง ๆ!เฮือก!จ้าวหู้หลายรายหายใจไม่ออก และใจเต้นทันที!เงินหนึ่งพันตำลึง หากตกลงและรับมันไว้ ต่อจากนี้ไปก็จะชีวิตที่สุขสบาย!จ้าวหู้หลายคนมองเฟยหนิวแล
น้ำเสียงและท่าทางนี้ทำให้หัวของเจ้าหน้าที่ตรวจสอบหลิวชาไปหมด "เจ้า เจ้ากล้าตบข้า!"เพี๊ยะ!ตบลงไปอีกที วังฉงโหลวก็จิ้ปากอย่างเย็นชา "ตบเจ้า กลับไปที่กรมข้าจะหาคนมาถลกเจ้า ข้าจะให้ปากคำว่าเจ้าไปขู่เข็ญพวกจ้าวหู่มาเท่าไหร่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และข้าจะเอาเจ้าเข้าคุก!” เจ้าหน้าที่ตรวจสอบหลิวได้ฟังเช่นนั้น เหงื่อเย็นไหลลงมาตามแนวกระดูกสันหลัง "จะ-เจ้าเป็นใคร?"“วังฉงโหลว ลูกชายคนโตของตระกูลวัง!”หยางโม่ถึงกับหน้าถอดสีจ้าวหู้ในหมู่บ้านเหล่าเฟยต่างพากันตกตะลึง นั่นผู้ว่าการมณฑล แถมยังเป็นตระกูลจอหงวนอีกด้วย!กึกตุ้บ!เจ้าหน้าที่ตรวจสอบหลิวคุกเข่าลงร้องขอความเมตตา "คุณชายน้อยวัง ข้ามีตาหามีแววไม่ ข้าไม่เคยเจอท่านมาก่อน อย่าถือสาข้าน้อยเลย!"“มาขอร้องข้ามีประโยชน์อะไร? เจ้าล่วงเกินลุงหยวนของข้า!”วังฉงโหลวกล่าวว่า "เขาเป็นสหายสนิทของท่านลุงของข้า เรื่องของเขาก็เหมือนเรื่องของตระกูลวัง ผู้ว่าราชการเรียกเขาว่าท่าน และทูตขนส่งเกลือโจวเฉิงไม่ฟังข้อเสนอของตระกูลหยางที่จะขายเกลือให้เขา"“เจ้าผู้ตรวจการสายตรวจชั้นผู้น้อยเช่นนี้ กล้าดียังไงมาทำตัวเหมือนสุนัขของตระกูลหยาง ทำให้ลุงหยวนของข้
ในรถม้า หวังหยวนลืมตาขึ้น "ถ้ามองข้าอีก ข้าจะเก็บเงินนะ!""อ๊าย!"ใบหน้างดงามของหูเมิ่งอิ๋งที่ถูกจับได้ว่าแอบมองตกใจจนทำอะไรไม่ถูก "คุณชายข้า ข้า ... "หวังหยวนเม้มปาก "ล้อเล่น!"ผู้หญิงยุคนี้ขี้อาย ถ้าแกล้งเล่นแบบนี้ต้องตกใจอยู่แล้ว!หากในยุคของเขา ผู้หญิงอาจตบไปสักฉาด หรือขับรถทับไปแล้วหูเมิ่งอิ๋งหน้าแดงและพูดว่า "คุณชายคะ ข้าแพ้เดิมพันเมื่อสามวันก่อน ท่านอยากให้ข้าทำเรื่องลำบากใจอะไรรึเจ้าคะ!"หวังหยวนรู้สึกเกรงใจเล็กน้อยและพูดว่า "เรื่องนั้น ข้าพูดไปคงไม่เหมาะสม! คำขอนี้มันออกจะไร้เหตุผลและไร้ศีลธรรมไปสักหน่อย ดังนั้น ข้าจึงไม่อยากบังคับให้เจ้าตกลง เพียงเพราะว่าเราได้เดิมพันกันแล้ว!""อื้อ..."หูเมิ่งอิ๋งหน้าแดงด้วยความเขินอาย "ค่ะ คุณชาย ช่วยกลับเมืองก่อนได้ไหม ที่นี่ไม่สะดวกนัก!พูดไม่ออก!คำขอไร้เหตุผล!คำขอไร้ศีลธรรม!นอกเหนือจากเรื่องแบบนั้นแล้ว ยังจะมีเรื่องอะไรอีก ไม่คิดเลยว่าคุณชายจะเป็นคนแบบนั้นด้วย!แต่ก็เข้าใจได้ คุณชายแต่งงานแล้ว และเขายังหนุ่มแน่นเลือดร้อนมันก็ไม่แปลกที่จะมีความคิดเช่นนี้ หลังจากอยู่คนเดียวมาหลายวัน และมีผู้หญิงคนเดียวอยู่ข้าง ๆ!คุณช
"ระวัง!"หวังหยวนดึงหูเมิ่งอิ๋งเข้าไปในรถม้าหยิบ หน้าไม้ขงเบ้งออกมาและยืนขวางหน้านางด้วยสีหน้าเคร่งขรึม!แววตาของหูเมิ่งอิ๋งตื่นตระหนก!อึ้งงงเป็นไก่ตาแตกข้างนอกรถม้า!ชายสวมหน้ากากสิบเอ็ดคนพุ่งออกไป ทุกคนล้วนแข็งแกร่งและทรงพลัง!“รถคันข้างหน้าไม่ต้องสน ฆ่าผู้ชายที่อยู่รถคันหลังซะ!”ผู้นำชายสวมหน้ากากตะโกน ชี้ไปที่ต้าหู่และเอ้อหู่ มองไปทางชายสวมหน้ากากที่มีสายตาไร้อารมณ์ "เจ้าไปหยุดสองคนนี้ซะ ที่เหลือไม่ต้องสน!"ในฐานะผู้ฝึกยุทธ์ เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าต้าหู่และเอ้อหู่นั้นอันตรายสำหรับกัวเหลียงและกัวเฉียง ฝีมือพอ ๆ กับพวกเขา ไม่คุ้มค่าที่จะจริงจังด้วยชายสวมหน้ากากที่มีสายตาเย็นชาพูดเสียงดัง "เด็กสองคนนั้นไม่ธรรมดาเลย ถ้าข้าไม่ใช้กำลังทั้งหมดเกรงว่าคงหยุดพวกเขาไว้ไม่ได้ ถ้าข้าใช้กำลังเต็มที่จนบาดเจ็บ หรือฆ่าพวกมันแบบไม่ได้ตั้งใจ เจ้าต้องจ่ายเพิ่มให้ข้า!""ได้!"ผู้นำชายสวมหน้ากากกัดฟันข้าไม่กลัวเขาลงมือทำร้ายหรือฆ่าใคร ที่ผ่านมามีการต่อสู้ประมือกันมากมาย แต่ข้าไม่เคยเห็นไอ้สารเลวนี้ทำร้าย หรือฆ่าใครมาก่อนเลย!ฟิ้ว!ชายวัยกลางคนที่มีสายตาเย็นชาพุ่งออกมาราวกับลูกธนูที่ถ
“อย่าเพิ่งใช้หน้าไม้!”ในรถม้า แววตาของหวังหยวนเย็นชาและจริงจัง "นี่ไม่ใช่การก่อกวน พวกเขามาที่นี่เพื่อฆ่าพวกเรา ต้าหู่คิดว่าจะเจ้าจับหัวหน้ามันมาแบบเป็น ๆ ได้ไหม"หากใช้หน้าไม้ ฆ่าพวกมันให้หมด สุดท้ายคงต้องปลอมตัวเพื่อตามสืบเบาะแสพวกมันในภายหลัง!หากเจ้าจับหัวหน้าได้ ก็สามารถติดตามเบาะแสค้นหาได้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง!ต้าหู่ยกดาบแล้วลงจากหลังม้า"พวกเขาล้วนเป็นผู้มีวรยุทธ์เก่งไม่น้อยไปกว่ากัวเหลียงและกัวเฉียงเลย แต่ข้าจะลองดูก่อน ปกป้องพี่หยวนและคุณชายวัง!"คนกลุ่มหนึ่งล้อมขวางรถม้าของหวังหยวนและวังฉงโหลวไว้!“เด็กคนนี้มันบ้าไปแล้ว อันที่จริง เขาอยากจะมาสู้กับพวกเราสิบคนจริง ๆ เขาแค่มารนหาที่ตาย!”หัวหน้าชายสวมหน้ากากหัวเราะเยาะ โบกมือ ทั้งสี่คนถือดาบรีบเข้ามาล้อมขนาบเขาทั้งสองด้าน!ตึง!กึก เคร้ง!ต้าหู่ฟันดาบลงไป ชายสวมหน้ากากที่อยู่ด้านหน้าก็ยกดาบสกัดดาบไว้ ดาบนั้นถูกดาบยาวตัดฝ่ากลางเข้าให้ทะลุหัวเขาแยกออกเป็นสองซีก!"อ๊าก!"เมื่อเห็นว่าดาบยาวแข็งแกร่งแค่ไหน ชายสวมหน้ากากทั้งสามก็ตกใจหันหลังวิ่งหนีไป!ตู้ม! ตู้ม!ต้าหู่ไล่ตามไปแทงตายไปอีกสองคน ที่เหลือก็วิ่งหนีไป!ชายสว