แชร์

บทที่ 188

ผู้เขียน: ชวินเป่ยอี๋
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2023-11-28 16:00:00
หูเมิ่งอิ๋งงุนงงเมื่อได้ยินดังนั้น และพูดหลังจากนั้นไม่นาน “ข้ารู้ว่านายน้อยเป็นบัณฑิต ไม่อาจโค้งคำนับผู้อื่นได้ง่าย ๆ เหตุใดไม่ให้ข้าไปที่ตระกูลหยางเพื่อนายน้อยกันเล่า!”

หวังหยวนพูดด้วยความประหลาดใจ “ท่านจะขอร้องแทนข้าหรือ?”

ใบหน้างามของหูเมิ่งอิ๋งเปลี่ยนเป็นสีแดง นางก้มศีรษะลง และกระซิบ “นายน้อยช่วยชีวิตข้าไว้ ดังนั้นไม่สำคัญว่าข้าจะต้องขอร้องคนอื่นแทนท่าน ข้าเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เรื่องรักษาหน้าตาไม่ได้สำคัญถึงเพียงนั้น!”

หวังหยวนส่ายหน้า “ข้าก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับหน้าตาถึงเพียงนั้น แต่การทำธุรกิจจะยากขึ้นเมื่อต้องขอร้อง!”

หูเมิ่งอิ๋งขมวดคิ้วและพูดว่า “เช่นนั้นควรทำอย่างไรดี”

นางมีวิสัยทัศน์และทักษะที่ดี แต่นางไม่รู้ว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้อย่างไร หากไม่ขอความช่วยเหลือ

หวังหยวนกะพริบตา “มันยากสำหรับเราที่จะขอร้องพวกเขา แต่ต้องให้พวกเขาขอร้องเรา!”

“ขะ ขอร้องพวกเรา!”

หูเมิ่งอิ๋งตกตะลึง

หากคนอื่นบอกนาง นางคงจะคิดว่าคนผู้นั้นกำลังคุยโม้อยู่ ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ!

แต่ชายหนุ่มตรงหน้านาง มักจะใช้วิธีที่เหลือเชื่อเพื่อพลิกสถานการณ์

แต่นางใช้สมองจนสับสน ก็ยังไม่เข้าใจว่าเห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 189

    หวังหยวนกลายเป็นเอาแต่สั่งคนอื่นเมื่อหูเมิ่งอิ๋งอยู่ที่นี่ เขาก็ไม่จำเป็นต้องจัดการเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเรื่องเช่าบ้านเช่าบ้านหลังใหญ่ ทำสบู่และน้ำตาลเป็นหลัก แล้วลองดูว่าจะเปิดตลาดคนที่นี่ได้หรือไม่หวังซื่อไห่มุ่งความสนใจไปที่การเรียนรู้ และพยายามเก็บประสบการณ์จากหูเมิ่งอิ๋งที่กำลังจัดการกับผู้คนหากต้องการบ้านหลังใหญ่ ก็ต้องมีค่านายหน้า อวี๋ว่านสิงพูดอย่างมีความสุข “คุณหนู มีบ้านสามหลังในอยู่ทางตอนใต้ของเมือง หลังแรกเป็นของตระกูลเว่ย ครอบคลุมพื้นที่สิบไร่ ค่าเช่าเดือนละห้าสิบก้วน สัญญาเช่าขั้นต่ำคือหนึ่งปี หลังที่สองเป็นของนักธุรกิจต่างชาติ ครอบคลุมพื้นที่สิบห้าไร่ ค่าเช่าเดือนละเจ็ดสิบก้วน สัญญาเช่าขั้นต่ำคือหนึ่งปี บ้านที่ใหญ่ที่สุด ครอบคลุมพื้นที่ยี่สิบไร่ มีนักธุรกิจต่างชาติเป็นเจ้าของด้วยเช่นกัน ค่าเช่าหนึ่งร้อยก้วน ทุกห้องตกแต่งอย่างหรูหราแล้ว ย้ายเข้าอยู่ได้เลยทันที! ส่วนค่านายหน้าคิดเป็นค่าเช่าเดือนเดียวเท่านั้นขอรับ”หูเมิ่งอิ๋งพูดว่า “ค่าเช่าขั้นต่ำต่อเดือนของบ้านตระกูลเว่ยนั้นเท่าไหร่นะ?”“ห้าสิบก้วนขอรับ!”อวี๋ว่านสิงพูดเสียงสูง “ผู้สูงศักดิ์ตระกูลเว่ยนี้มีไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 190

    หวังหยวนเฝ้าดูตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่พูดอะไรสักคำ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหูเมิ่งอิ๋ง!การต่อรองของหูเมิ่งอิ๋งทำให้เขารู้สึกแปลกใจ!เมื่อพบกันครั้งแรก นางเสนอเงินหนึ่งพันก้วนเพื่อซื้อสบู่ และตอนที่อยู่อีเซี่ยนเทียน นางเสนอเงินหนึ่งพันก้วน เพื่อให้โจรส่งผู้บาดเจ็บกลับบ้าน นางดูสงบนิ่งและใจกว้าง ไม่ยุ่งยาก!ตอนนี้ดูเหมือนนางจะกลายเป็นคนละคนแล้ว!ทุกคนมาที่บ้านตระกูลเว่ย!บ้านขนาดสิบไร่ มีทางเข้าสามทาง และทางออกสามทาง มีเพียงคนรับใช้ชราเท่านั้นที่คอยดูแลเมื่อสิ้นสุดฤดูใบไม้ร่วง ทุกอย่างไร้ชีวิตชีวา ใบไม้สีเหลืองร่วงหล่นอยู่ทุกหนทุกแห่งในลานบ้านหวังหยวนเห็นว่าบ้านหลังนี้ ดูเหมือนบ้านโบราณที่ตกทอดกันมาหลายรุ่นต้าหู่ กัวเหลียง และหวังซื่อไห่ตกตะลึงพวกเขาไม่เคยเห็นบ้านที่สร้างได้สวยงามถึงเพียงนี้!สายตาของหูเมิ่งอิ๋งเต็มไปด้วยความรังเกียจ “เสาแปดต้นในบ้านแตกร้าว จำเป็นต้องซ่อมแซม จะมีค่าใช้จ่ายอีกอย่างน้อยสิบสองก้วน ค่าเช่าจะลดลงหนึ่งก้วนเป็นเวลาหนึ่งเดือน!”ดวงตาของอวี๋ว่านสิงเต็มไปด้วยน้ำตา “คุณหนู ท่านได้บอกว่าจะไม่ต่อราคาอีกไม่ใช่หรือขอรับ!”“เจ้าบอกเองว่าสามารถเข้าอย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 191

    ทันใดนั้นรถม้าก็เงียบลง ทั้งสองไม่รู้จะพูดคุยอะไรกันความจริงแล้ว ช่วงนี้ทั้งสองคนแทบไม่ได้คุยกันเลย หากไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเพราะคนหนึ่งแต่งงานแล้ว และอีกคนหนึ่งแต่งงานเป็นครั้งที่สาม หากไม่มีเหตุจำเป็น พวกเขาจะไม่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง!“อ๊ะ!”“ฮี้ ฮี้!”ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องของคนและม้าดังขึ้น แล้วรถม้าก็หยุดกะทันหัน ราวกับว่ามีคนมาขวางไว้ต้าหู่กล่าวว่า “พี่หยวน จู่ ๆ คนเมาก็รีบวิ่งมาล้มหน้ารถม้า!”“แกล้งถูกชนเพื่อจะเรียกเงิน!”หวังหยวนแหวกม่านลงจากรถม้า หูเมิ่งอิ๋งก็เดินตามไปด้วยชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าซูบผอมบาง มีกลิ่นสุราคลุ้งเต็มตัวนอนอยู่หน้ารถม้า ถือขวดสุราอยู่ในมือ และยังคงกระดกเข้าปากแม้จะเมามายหวังหยวนช่วยพยุงชายวัยกลางคนให้ลุกขึ้น “ท่านลุง เป็นอย่างไรบ้าง!”“มีเรื่องใหญ่ ข้ามีปัญหาใหญ่ แต่น่าเสียดายที่เจ้าช่วยข้าไม่ได้!”หวังหยวนลุกขึ้นยืน ชายวัยกลางคนยืนโซเซ ก้มหน้าลงมองพื้น“ท่านลุง ระวัง!”หูเมิ่งอิ๋งที่เข้ามาจากด้านหลัง คว้าตัวชายวัยกลางคนไว้ทัน ป้องกันไม่ให้เขาล้ม“คุณหนู เจ้างดงามนัก หากข้าอายุน้อยกว่านี้สักยี่สิบปี ข้าจะส่งแม่สื่อไปที่บ้านเจ้าแน่นอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-29
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 192

    ชายวัยกลางคนที่มีคนรับใช้แปดคน ยืนอยู่หน้าโรงเตี๊ยมด้วยสีหน้าดุร้าย มองหวังหยวนเหมือนหมาจิ้งจอกจ้องกินคน!หวังหยวนขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “เจ้าเป็นใคร?”หูเมิ่งอิ๋งกล่าวว่า “เขาเป็นนายท่านรองของตระกูลหลิว หลิวจื้อผิง อาของหลิวเจี้ยนเย่!”เมื่อได้ยินดังนั้น ต้าหู่และกัวเหลียงก็รีบไปยืนปกป้องหวังหยวนทางซ้ายและขวา หวังซื่อไห่ถอยกลับไปที่รถม้าเงียบ ๆ แล้วหยิบดาบราชวงศ์ถังสองเล่มออกมาให้พวกเขาหวังหยวนโต้ตอบอย่างไม่สุภาพ “หากมีอะไรจะพูดก็พูดมาเร็ว ๆ หากจะพูดเหลวไหลก็ไปให้พ้น!”“เจ้าเด็กสกุลหวัง เจ้าทำลายธุรกิจที่เป็นมรดกของตระกูลหลิว ที่ตกทอดมาถึงสามชั่วอายุคน ส่งพี่ชายคนโตของข้าเข้าคุก และฆ่าเจี้ยนเย่หลานชายของข้า ไม่ช้าก็เร็ว ข้าจะบดขยี้เจ้าให้เป็นเถ้าถ่าน!”หลิวจื้อผิงกัดฟัน ดวงตาลุกโชนด้วยความโกรธ และเส้นเลือดก็ปูดออกมาจากกำปั้นของเขาเขาไม่คาดคิดมาก่อนจริง ๆ ว่าพี่ชายคนโตและหลานชายคนโตของเขาจะล้มลงเพราะเงื้อมมือของชายหนุ่มคนนี้หวังหยวนรู้สึกประหลาดใจ “หลิวเจี้ยนเย่ตายแล้วหรือ?”ดวงตาของกัวเหลียงสั่นไหว ตัวเกร็งโดยไม่รู้ตัว พยายามอย่างเต็มที่ที่จะแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น!

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-29
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 193

    ผู้สูงศักดิ์ประจำถิ่นนั้นเหมือนผู้มีอำนาจที่ยั่วยุไม่ได้ พวกเขามักมีคนในครอบครัวเป็นข้าราชการ ในฝ่ายราชการเมื่อฝ่ายราชการเจอผู้สูงศักดิ์ประจำถิ่น ก็ยังต้องให้เกียรติ ไม่กล้ารุกรานง่าย ๆ!อาจกล่าวได้ว่าถึงขั้นมือเดียวใช้ปิดท้องฟ้าได้ คนธรรมดาไม่อาจต่อกรได้!ผู้มีพระคุณยังเด็กและมีพลัง คงไม่เคยติดต่อกับผู้สูงศักดิ์ประจำถิ่นมาก่อน จึงไม่รู้ว่าพวกเขาแข็งแกร่งเพียงใด!“เจ้าหนูผู้หยิ่งผยอง หากไม่เชื่อก็ลองดู อีกไม่นานเจ้าจะได้รู้ว่ามันหนักหนาเพียงใด!”หลิวจื้อผิงโกรธมาก จนอดไม่ได้ที่จะเดินจากไป!เขามาเพื่อเปิดเผยความคิดของตระกูลหยาง และอยากเห็นหวังหยวนหวาดกลัว ร้องขอความเมตตาด้วยความกลัวและความสิ้นหวังสุดท้ายหวังหยวนก็ไม่สนใจ ซ้ำยังด่าตระกูลหยางด้วยซ้ำ บังอาจยิ่งนัก!น่าโมโหมาก!แต่เมื่อถึงคราวที่เด็กคนนี้ต้องทนทุกข์ทรมาน เขาจะได้รู้ว่าตระกูลหยางแข็งแกร่งเพียงใด!เมื่อถึงเวลานั้น จะต้องมาคุกเข่าหน้าคฤหาสน์ตระกูลหยาง หรือแม้แต่คุกเข่าแทบเท้าเขา เพื่อขอความเมตตาแน่นอน!คงต้องหุบปากสนิทเป็นแน่!หน้าโรงเตี๊ยม!ต้าหู่ กัวเฉียงหวังซื่อไห่ และหูเมิ่งอิ๋งต่างเป็นกังวล“ตระกูลหยางทำให

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-29
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 194

    หวังหยวนช่วยพยุงชายทั้งสองคนให้ลุกขึ้น แล้วพูดว่า “แต่พวกเจ้าเคยคิดบ้างหรือไม่ว่าแม่ ภรรยา และลูก ๆ ของเจ้าจะมีชีวิตอยู่อย่างไร หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเจ้า แน่นอนว่าแม้ข้าจะให้เงิน เพื่อเลี้ยงดูครอบครัวของพวกเจ้า แต่เงินก็ช่วยได้เพียงเรื่องอาหารและเสื้อผ้า ไม่อาจแทนที่ความเป็นลูกชาย สามี และพ่อ รวมถึงความรับผิดชอบของพวกเจ้าได้”“ผู้มีพระคุณ พวกเราผิดไปแล้วขอรับ!”กัวเฉียงและกัวเหลียงน้ำตาไหลในเวลานี้ผู้มีพระคุณยังคงคิดถึงพวกเขาอยู่อีก ช่างเป็นคนที่มีเมตตาดั่งพระโพธิสัตว์จริง ๆการฆ่าชายสกุลหลิวนั้นคุ้มค่า ต่อให้จะต้องถูกฝ่ายราชการจับกุมหรือตัดศีรษะก็ตาม!หวังหยวนขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “พวกเจ้าทำอะไรผิด? วันนั้นพวกเจ้าไม่ได้พาแม่ไปหาหมอหรอกหรือ! แต่กลับหลงทาง และหาหมอไม่เจอ”“เอ๊ะ อืม!”สองพี่น้องพยักหน้าด้วยความตกใจ!หวังหยวนพูดอย่างจริงจัง “จำไว้ว่าต่อจากนี้ แม้ว่าพระโพธิสัตว์จะมาถาม พวกเจ้าก็ต้องพูดแบบเดียวกันเช่นนี้!”“เข้าใจแล้วขอรับ!”สองพี่น้องกัดฟันตอบ และพยักหน้าอย่างหนักข้าแต่พระโพธิสัตว์ ข้าขอโทษ ในเมื่อผู้มีพระคุณของข้าพูดเช่นนั้น ข้าก็ไม่อาจยอมรับได้แม้ชีวิตจะหาไม่!

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-29
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 195

    หากไม่มีผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง การขึ้นสู่ระดับสามได้ภายในสิบปีนั้น แสดงว่าไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน!“ต้องมีสิ!”หูเมิ่งอิ๋งเม้มปากและหัวเราะเบา ๆ “ฮ่องเต้องค์ก่อนต้องการปฏิรูประบบราชการ และท่านไห่เทียนก็เดินหน้าดำเนินการ ทุกที่ที่เขาไป เขาได้โค่นล้มเจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจ ผู้สูงศักดิ์ประจำถิ่น และตระกูลชนชั้นสูง ทำให้ทุกคนในราชสำนักบาดหมางกัน เขาถูกกล่าวโทษตลอดทั้งวัน เป็นเพราะได้รับความคุ้มครองจากฮ่องเต้องค์ก่อน จึงทำให้เขารอดพ้นจากอันตราย!”หวังหยวนเดาะลิ้น “น่าทึ่งยิ่งนัก!”ในสถานที่ที่อันตรายที่สุดในราชสำนัก การปราบปรามจากล่างขึ้นบน และยังคงหลบหนีได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่ใช่เรื่องที่คนธรรมดาจะทำได้แน่นอนหูเมิ่งอิ๋งกล่าวเพิ่มเติมว่า “หลังจากลาออก ท่านไห่เทียนก็เริ่มให้ความรู้ เขามักจะทดสอบลูกศิษย์ของเขาสามคน เมื่อบัณฑิตมาที่เมืองจิ่วซาน ทุกคนก็ต้องการไปเยี่ยมท่านไห่เทียน และขอเคล็ดลับในการสอบจอหงวนจากเขา”หวังหยวนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ดูเหมือนท่านจะรู้จักท่านไห่เทียนเป็นอย่างดี!”ใบหน้าสวยของหูเมิ่งอิ๋งเปลี่ยนเป็นเศร้า “เขาเป็นแบบอย่างของพ่อข้า พ่อของข้ามักจะเล่าเรื่องราวของเขา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-29
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 196

    ในจวนมีคนรับใช้และสาวใช้ไม่มากนัก ทุกคนแต่งกายด้วยผ้าฝ้ายเนื้อหยาบมีศาลากลางบ้านที่ปูเสื่อบนพื้นและวางโต๊ะเตี้ยไว้คนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา มีขมับเป็นสีดอกเลานั่งอยู่บนพื้น หาวและยืดตัว!อีกคนเป็นชายรูปหล่อที่วางมาดเป็นผู้อาวุโส กำลังคุกเข่าลงบนเสื่อและรินชาให้อีกฝ่าย!ชายหนุ่มผู้วางมาดเป็นผู้อาวุโสทำหน้าจริงจัง แล้วพูดว่า “ท่านอาจารย์ ข้าอยู่เมืองจิ่วซานมาสองปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านเชิญข้ามาที่จวน ท่านมีคำสั่งอะไรหรือขอรับ?”วังไห่เทียนกลอกตา “เสี่ยวเหยียน เจ้าก็เป็นขุนนางตำแหน่งถงจือ เหตุใดรองเจ้าเมืองถึงทำตัวเหมือนเด็กสาวไม่พอใจกันเล่า!”เหยียนฟู่กู่ถอนหายใจเบา ๆ “เพราะท่านอาจารย์ทำให้ข้าโกรธ ข้าเป็นศิษย์ของท่าน ข้าทำงานที่เมืองจิ่วซานมาสามปีแล้ว แต่ท่านอาจารย์กลับไปมองข้าเลย ข้ารู้ว่าท่านกำลังพยายามหลีกเลี่ยงความสงสัย แต่มันมากเกินไปขอรับ ทีนี้คนนอกที่ไม่รู้ก็เข้าใจว่าท่านแก่แล้ว จึงอารมณ์แปรปรวนไล่ข้าออกจากสำนัก… โอ๊ย”ท่านไห่เทียนตบท้ายทอยของเหยียนฟู่กู่ แล้วดุว่า “บ่นไม่กี่คำก็เพียงพอแล้ว แต่ยังไม่ยอมจบ ข้าบอกให้เจ้ามาที่นี่ในครั้งนี้เพื่อด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-11-29

บทล่าสุด

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2062

    หลายปีมานี้นางเชื่อคำพูดของตานสยงเฟยมาโดยตลอด คิดว่าตัวเองเป็นเด็กกำพร้า แม้กระทั่งเกลียดชังบิดามารดาของตนเองด้วยซ้ำ!เหตุใดพวกเขาจึงทอดทิ้งนาง?ทำให้นางต้องระหกระเหินมานานหลายปี!แต่ทั้งหมดนี้กลับเป็นคำโกหกของตานสยงเฟย บิดามารดาของนางไม่ได้ทอดทิ้งนาง แต่ถูกตานสยงเฟยฆ่าตายต่างหาก!บัดนี้เมื่อความจริงปรากฏ นางจึงอยากไปเคารพหลุมศพของพวกเขา!เป็นการแสดงความกตัญญูและทำให้หมดห่วง“เป็นเช่นนี้เอง”หวังหยวนพยักหน้า“ได้!”“ในเมื่อเจ้าต้องการเช่นนั้น ข้าจะพาเจ้าไปที่คุกเอง”“เพื่อป้องกันไม่ให้ตานสยงเฟยใช้อุบายอันใด”หลิ่วหรูเยียนมีท่าทีแปลกไป อาจจะถูกตานสยงเฟยชักจูงได้หลิ่วหรูเยียนไม่ได้ปฏิเสธ นางพยักหน้า หวังหยวนจึงพานางไปที่คุกที่จวน ทุกคนยังคงดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน!ภายในคุกเนื่องจากตานสยงเฟยและพรรคพวกล้วนเป็นคนชั่ว หวังหยวนจึงสั่งให้ขังพวกเขาไว้ที่ชั้นใต้ดินของคุกที่นี่มักจะใช้ขังนักโทษอุกฉกรรจ์ยิ่งไปกว่านั้น การจะหนีออกไปจากที่นี่ก็ช่างยากเย็นพอ ๆ กับการปีนสู่สวรรค์!“หวังหยวน!”“ข้าสำนึกผิดแล้ว ขอท่านปล่อยข้าไปเถิด!”“ต่อไปนี้ข้ายินดีอยู่เคียงข้างรับใช้ท่าน!”“

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2061

    “เจ้าไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับข้า แสดงว่าเจ้าคงอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ”“ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่เล่าให้ข้าฟังสักหน่อยล่ะ อย่างน้อยก็ให้ข้าสนุกขึ้นมาบ้าง”หวังหยวนนั่งลงข้างหลิ่วหรูเยียน เขานั่งไขว่ห้างมือวางบนราวบันไดขณะมองหลิ่วหรูเยียนด้วยรอยยิ้ม“เหตุใดท่านถึงน่ารำคาญนัก?”“ดูไม่ออกหรือว่าข้าไม่อยากคุยกับท่าน?”“รีบกลับไปดื่มกับพวกเขาซะเถอะ จะมานั่งขวางหูขวางตาข้าทำไม?”หลิ่วหรูเยียนกลอกตามองหวังหยวนแท้จริงแล้ว นางเพียงแค่รู้สึกว่างเปล่าหลังจากได้ล้างแค้นสำเร็จ ราวกับชีวิตไม่มีจุดหมายอีกต่อไป นางไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป จึงทำให้ดูเหม่อลอยและเศร้าสร้อยแต่ไม่รู้ว่าทำไม ตั้งแต่วังหยวนมาที่นี่ นางกลับรู้สึกเหมือนมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง“ว่ามาสิ เป็นอะไรไป?”หวังหยวนเปลี่ยนเรื่อง“ข้าอยากไปพบตานสยงเฟย”“ครั้งก่อนท่านสัญญากับข้าว่า เมื่อจับตานสยงเฟยได้จะให้ข้าจัดการเขา ยังจำได้หรือไม่?”หลิ่วหรูเยียนถาม“อืม...”หวังหยวนครุ่นคิด ใช้นิ้วเคาะขมับพิจารณาถึงข้อดีข้อเสียเรื่องของพรรคทมิฬเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อาจตัดสินใจเพียงเพราะคำพูดของคนคนเดียวได้ ยิ่งกว่านั้น เพื่อจับตานสยงเฟย ยังต้องสูญ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2060

    “หวังหยวน! เจ้าช่างน่ารังเกียจ! กล้าเล่นงานแบบไม่ทันตั้งตัวหรือ?”ตานสยงเฟยกล่าวอย่างเดือดดาลส่วนโอวหยางอวี่และลั่วเฉินเห็นท่าไม่ดี จึงไม่รีรอ รีบพาผู้ใต้บัญชาหนีลงจากเขา!แต่น่าเสียดาย ที่เชิงเขามีการวางกองกำลังดักไว้แล้ว!ตานสยงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างถูกจับเป็น!การต่อสู้ครั้งนี้ หวังหยวนได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์แบบ!แต่เนื่องจากหน้าผาแห่งนี้ตั้งอยู่ในที่ห่างไกล โดยรอบไม่มีบ้านเรือนหรือเมืองจึงไม่มีใครรู้เรื่องนี้ซึ่งเป็นสิ่งที่หวังหยวนต้องการเพราะที่นี่คืออาณาจักรต้าเป่ย หากหานเทารู้ว่าเขายกทัพมาในดินแดนของอาณาจักรต้าเป่ย ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร พวกเขาก็อาจจะหาเรื่องจู่โจมได้!เมื่อถึงเวลานั้น เรื่องราวคงจะวุ่นวายและเกิดความขัดแย้ง!หลังจากที่จับตานสยงเฟยและพรรคพวกได้แล้ว หวังหยวนจึงรีบกลับเมืองอู่เจียงทันที!ใช้เวลาเพียงวันครึ่งก็กลับมาถึง!ระหว่างทาง แม้ว่าจะมีคนเห็น แต่มีเกาเล่อคอยนำทาง จึงไม่ทำให้คนของอาณาจักรต้าเป่ยรู้ตัว!...ณ ที่ว่าการเมืองอู่เจียงตอนนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลองกันอย่างสนุกสนาน!คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์คือหวังหยวน!ส่วนเอ้อหู่และคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2059

    หลิ่วหรูเยียนไม่เอ่ยคำใด นางจ้องมองตานสยงเฟยด้วยความโกรธแค้นนางต้องการล้างแค้น!“ชีวิตของเขาเป็นของเจ้า ข้าจะช่วยจับเป็นให้!”“ส่วนต่อไป เจ้าจะจัดการเขาอย่างไรก็สุดแล้วแต่เจ้า!”หวังหยวนกล่าวจบก็หยิบปืนคาบศิลาออกมาจากอก แล้วเล็งไปที่ตานสยงเฟย“ในเมื่อเจ้ารู้จักข้าดี”“เจ้าควรรู้ว่าอาวุธลับของข้าไม่มีผู้ใดเทียบได้ ใช่หรือไม่?”“ข้าแนะนำให้เจ้ายอมจำนนเสีย จะได้ไม่เจ็บตัว!”หวังหยวนเตือนมุมปากของตานสยงเฟยกระตุก เขาสืบเรื่องของหวังหยวนมานาน จึงรู้จักหวังหยวนดี และจำได้ว่าอาวุธในมือของหวังหยวนคืออะไร!ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ขุนพลที่เก่งกาจก็ยังไม่อาจหลบอาวุธนี้ได้!ทันใดนั้น ตานสยงเฟยก็คว้าตัวสาวกพรรคทมิฬคนหนึ่งมาใช้เป็นโล่มนุษย์!“ปัง!”เสียงปืนดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬคนนั้นล้มลงกับพื้นต้องยอมรับว่าตานสยงเฟยช่างโหดเหี้ยม!เพื่อเอาชีวิตรอด กลับยอมเสียสละชีวิตคนอื่น ช่างน่ารังเกียจ!หวังหยวนยกปืนขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะเล็งไปที่ตานสยงเฟย ไม่ให้เขามีโอกาสหนี!“หวังหยวน!”“วันนี้ไว้ชีวิตข้าเถิด ต่อไปข้าจะตอบแทนเจ้าแน่นอน!”“เจ้าคิดเห็นเช่นไร?”“การบีบให้ข้าจนตรอกไม่ได้เป็นผลดีต่อ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2058

    ลั่วเฉินพยักหน้า ไม่เอ่ยคำใดอีก เพียงแค่รีบพาผู้ใต้บัญชาออกไป!เสียงโห่ร้องแห่งการฆ่าฟันดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬล้มตายเป็นใบไม้ร่วง!ตานสยงเฟยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจ!สมาชิกพรรคทมิฬล้วนเป็นคนที่เขาฝึกฝนเอง เขาทุ่มเทมากมายเพื่อสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่ง!เดิมทีเขาต้องการครองแผ่นดิน แต่ไม่นึกเลยว่าเรื่องราวจะกลายเป็นเช่นนี้!สูญเสียกำลังพลไปเยอะมาก!ปัญหาเกิดขึ้นมากมาย!“ตานสยงเฟย! อย่าหนีนะ!”“เจ้าคนสารเลว! หลอกลวงข้ามาหลายปี!”“ไม่เพียงแต่ฆ่าพ่อแม่ข้าเท่านั้น ยังฝึกฝนข้าให้เป็นเครื่องมือทำเรื่องเลวร้ายมากมาย!”“วันนี้พวกเราต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”ขณะที่ตานสยงเฟยกำลังจะลงจากเขา หลิ่วหรูเยียนก็วิ่งเข้ามา ในมือถือกริชเปื้อนเลือด สายตาเย็นชาราวกับคมดาบจ้องมองตานสยงเฟย!“มาคนเดียวหรือ?”เมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนมาคนเดียว ตานสยงเฟยก็หัวเราะในลำคอ เขาหันมาคว้าทวนยาวจากมือผู้ใต้บัญชาที่อยู่ด้านข้าง!เหตุผลที่ตานสยงเฟยสร้างฐานะขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพียงเพราะเขามีความคิดที่แตกต่าง แต่ยังเป็นเพราะฝีมือของเขาด้วย!ในยุคสงคราม ผู้แข็งแกร่งย่อมเป็นผู้ชนะ!ยิ่งกว่านั้น ฝีมือ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2057

    “ทุกคนขึ้นเขาเดี๋ยวนี้!”“ห้ามปล่อยให้ใครหนีรอดไปได้!”หวังหยวนออกคำสั่ง ขุนพลนายกองเริ่มเคลื่อนไหวคนที่อาศัยอยู่บนหน้าผาแห่งนี้ล้วนเป็นระดับสูงของพรรคทมิฬและมีตำแหน่งสำคัญ การกำจัดพวกเขาให้หมดสิ้น จึงจะทำให้พรรคทมิฬหายไปอย่างสมบูรณ์!ตัดวัชพืชไม่ถอนราก เมื่อลมฤดูใบไม้ผลิพัดมาก็งอกขึ้นมาใหม่!เมื่อทุกคนเข้าไปบนหน้าผาแล้ว หวังหยวนก็ออกคำสั่ง ต่งอวี่และเอ้อหู่ต่างเป็นผู้นำพาผู้ใต้บัญชาบุกขึ้นไปบนยอดเขา!ส่วนหวังหยวนและคนอื่น ๆ ก็ตามไปติด ๆ!“เจ้าจะทำอะไร?”หวังหยวนหันไปคว้าแขนหลิ่วหรูเยียน แล้วถามขึ้นหลิ่วหรูเยียนมีสีหน้าเย็นชา กำหมัดแน่น สีหน้าโกรธเกรี้ยวนางขมวดคิ้วกล่าวว่า “ข้าจะขึ้นไปล้างแค้นด้วยตัวเอง!”“ไม่เพียงแต่ข้าเกือบตายเท่านั้น แม้แต่บิดามารดาข้าก็ถูกคนของพรรคทมิฬฆ่าตาย จะปล่อยพวกมันไปได้อย่างไร?”“วันนี้ไม่มีใครหยุดข้าได้ ข้าจะฆ่าตานสยงเฟย ล้างแค้นให้พ่อแม่!”พูดจบ หลิ่วหรูเยียนก็สะบัดแขนหวังหยวนออก ก่อนจะชักกริชออกมาแล้ววิ่งขึ้นไปบนยอดเขา!แม้ว่านางจะเป็นคนบอกที่ตั้งฐานทัพนี้ให้หวังหยวน แต่ไม่มีใครรู้จักที่นี่ดีไปกว่านาง!ไม่นานพวกหวังหยวนก็ขึ้นไปถึงยอดเขา

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2056

    หวังหยวนกลอกตามองเอ้อหู่ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า “ชีวิตของทหารที่อยู่ข้างหลังเจ้าล้วนอยู่ในมือเจ้า!”“การที่เจ้าพาพวกเขามาเสี่ยงอันตราย หากไม่มีอะไรผิดพลาดก็ดีไป แต่หากเกิดความผิดพลาด เจ้าจะเผชิญหน้ากับครอบครัวของพวกเขาได้อย่างไร?”“อย่าลืมว่าการเป็นขุนพลไม่ใช่แค่เพื่อรบชนะ!”“แต่ต้องชนะอย่างสวยงาม ลดการสูญเสียให้มากที่สุด!”ทุกคนต่างตกตะลึงเดิมทีพวกเขาคิดว่าการติดตามหวังหยวนก็เพื่อหาเลี้ยงชีพ ในยุคสงคราม การมีข้าวกินก็ดีมากแล้วชีวิตพวกเขาจะสำคัญอะไร?ในสายตาของชนชั้นสูง ชีวิตพวกเขาไม่ต่างจากเศษหญ้า!เป็นเพียงเครื่องมือในการแย่งชิงอำนาจ!แต่หวังหยวนกลับมีเมตตา เห็นใจพวกเขา ทำให้พวกเขาซาบซึ้งจริง ๆ!ในตอนนี้ทุกคนต่างก็ตัดสินใจแล้ว แม้ว่าจะต้องสูญเสียมากมาย พวกเขาก็ยินดีสละชีพเพื่อช่วยหวังหยวนพิชิตหน้าผาแห่งนี้ และฆ่าคนของพรรคทมิฬให้หมดสิ้น!“รีบก่อไฟทำอาหาร!”“เมื่อทุกคนอิ่มท้องแล้วก็คงถึงเวลาพอดี!”“จำไว้! ห้ามส่งเสียงดัง ประเดี๋ยวพวกมันจะรู้ตัว!”“หากพวกมันรู้ตัวจะเป็นอันตรายต่อพวกเรา!”หวังหยวนกำชับทุกคนพยักหน้ารับ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองเ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2055

    ในช่วงเวลาไม่กี่วันต่อมา ด้วยการนำทางของหลิ่วหรูเยียน หวังหยวนและคนอื่น ๆ จึงไม่หลงทาง เดินทางมาถึงเชิงผาได้อย่างรวดเร็ว!บัดนี้สมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อก็ได้แทรกซึมเข้าไปในพื้นที่โดยรอบแล้วหวังหยวนและคนอื่น ๆ ตั้งค่ายอยู่ในป่าแห่งหนึ่งเมื่อมองไปรอบ ๆ จะเห็นเงาคนมากมาย พวกเขาล้วนเป็นสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อ“สืบทุกอย่างเรียบร้อยแล้วหรือ?”หวังหยวนสวมชุดเกราะเตรียมพร้อมรับมือกรณีฉุกเฉินและป้องกันการโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว!เกาเล่อรีบเข้ามารายงานด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “สืบเรียบร้อยแล้วขอรับ คนร้ายอยู่บนเขาลูกนี้!”“แต่ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังขนย้ายสิ่งของ ตั้งแต่ที่พวกเรามาถึงก็เห็นรถม้าลงมาจากเขาไม่ต่ำกว่าร้อยคันแล้ว!”“แต่พวกเราไม่ได้ลงมือเพื่อไม่ให้พวกมันตื่นตัว!”“ข้าได้ส่งคนไปตามเส้นทางที่พวกมันใช้ หลังจากที่พวกเราจัดการเรื่องบนหน้าผาแล้ว จากนั้นจึงไปกวาดล้างพวกมัน!”“แล้วทรัพย์สมบัติของพวกมันก็จะตกเป็นของพวกเรา!”หวังหยวนพยักหน้าอย่างพึงพอใจเรื่องนี้จัดการได้ดีมาก!เหตุผลที่พรรคทมิฬเติบโตอย่างรวดเร็วก็เพราะความร่ำรวย!หากตัดเส้นทางการเงินของพวกมัน แม้ว่าตานเฟยจ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2054

    ตานเฟยยิ้มอย่างพึงพอใจช่วงนี้หลังจากถูกหวังหยวนจับตามอง เขารู้สึกเหมือนมีคนคอยจ้องมองทุกการกระทำของเขาอยู่ตลอดเวลา!แม้แต่การหาสาวกใหม่ก็ยังยากลำบาก!หวังหยวนคอยขัดขวางเขา เขาจึงต้องสั่งสอนหวังหยวนบ้าง!แต่น่าเสียดาย...ยังหาโอกาสไม่ได้!ยิ่งไปกว่านั้น ตานเฟยไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีว่าตนเองต่างกับหวังหยวน แล้วจะสู้หวังหยวนได้อย่างไร?อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังไม่ได้!ดังนั้นแม้ว่าในใจจะเคียดแค้นอาฆาต แต่ย่อมต้องหลีกเลี่ยง“ที่เจ้าทำงานสำเร็จก็แค่ช่วยถ่วงเวลาเท่านั้น”“ตราบใดที่หลิ่วหรูเยียนยังมีชีวิตอยู่ นางก็เหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ!”“ดังนั้นก่อนที่พวกเราจะฆ่านางได้ พวกเราต้องระวังตัวและดำเนินแผนการต่อไป!”“พยายามขนย้ายสิ่งของออกไป หากถึงเวลาจำเป็น พวกเราก็ต้องทิ้งฐานที่มั่นแห่งนี้”ทุกคนต่างรู้สึกเสียดายหน้าผาแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ดี ไม่เพียงแต่มีชัยภูมิที่ได้เปรียบเท่านั้น แต่ยังปลอดภัยมากอีกด้วย!จึงทำให้พวกเขาเติบโตได้อย่างรวดเร็ว!แม้ว่าสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อจะกระจายอยู่ทั่วดินแดนทั้งเก้า แต่ก็ไม่ได้ตรวจสอบพื้นที่ใกล้เคียงหน้าผาแห่งนี้!แต่น่าเสียดา

DMCA.com Protection Status