บทที่ 1837

“เช่นนั้นก็เป็นความผิดพลาดของข้าเอง”

“และข้าก็จะทำตามที่ทุกคนปรารถนาด้วยการขึ้นครองบัลลังก์!”

นอกดินแดนทั้งเก้าจะไม่มีประเทศอื่นอยู่ได้อย่างไร?

หวังหยวนไม่ใช่คนในยุคนี้ ย่อมรู้ดีว่าโลกกลม แต่แน่นอนว่าผู้คนเหล่านี้ไม่รู้

ทุกคนต่างมองหน้ากันไปมา ต่างก็โห่ร้องด้วยความยินดี!

แท้จริงแล้วพวกเขาก็ปรารถนาให้หวังหยวนขึ้นครองบัลลังก์ ไม่ใช่เพียงเพื่อหวังหยวน แต่เพื่อตัวพวกเขาเองด้วย

หากหวังหยวนขึ้นครองบัลลังก์ พวกเขาก็จะได้เลื่อนตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ไม่ใช่ตำแหน่งเช่นปัจจุบัน

แม้ว่าหวังหยวนจะเป็นเจ้าครองเมืองหลิง แต่เมื่อเทียบกับเจ้าเมืองอื่น ๆ ก็ยังขาดความชอบธรรมอยู่เล็กน้อย!

ไม่ว่าจะเป็นอาณาจักรต้าเป่ย อาณาจักรต้าเย่ หรือแม้แต่เมืองหวงล้วนเป็นราชวงศ์อิสระ ไม่ว่าอาณาเขตจะใหญ่หรือเล็กก็สามารถนำพาประชาชนได้

แต่หวังหยวนกลับไม่ใช่เช่นนั้น เขาเป็นเพียงเจ้าเมืองคนเดียว ส่วนพวกเขาก็เป็นเพียงที่ปรึกษาของเขาเท่านั้น

ทุกคนต่างปรารถนาจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์เช่นนี้

“เมื่อไม่มีเรื่องอื่นแล้วก็ขอให้ทุกคนกลับไปเถิด”

“กลับไปทำงานของตนให้ดี”

“บัดนี้เมืองหลิงยังมีเรื่องมากมายให้จัดการ ทุกอย่า