เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1675
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-10 16:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1676
“คนของเราได้แทรกซึมเข้าไปในอาณาจักรต้าเป่ยแล้วขอรับ” “จากการสืบสวนของเรา ในขณะนี้อาณาจักรต้าเป่ยเต็มไปด้วยความแตกแยก เนื่องจากการทำสงครามอย่างต่อเนื่อง มีการเก็บภาษีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ประชาชนของอาณาจักรต้าเป่ยจึงทนไม่ไหวอีกต่อไป” “มีการก่อการจลาจลเกิดขึ้นบ่อยครั้ง! มีข่าวว่าเมื่อไม่นานมานี้ก็เกิดเหตุการณ์ผู้ลี้ภัยแย่งชิงอาหารกัน!” “ทางอาณาจักรต้าเป่ยได้ส่งกำลังไปปราบปราม ยิ่งทำให้ประชาชนไม่พอใจมากขึ้น!” เกาเล่อรายงานอย่างเร่งรีบต้าหู่และเอ้อหู่ก็ร่วมนั่งอยู่ด้วยกันในช่วงครึ่งปีนี้ ถึงแม้ว่าหวังหยวนจะอยู่นิ่งเฉย แต่ก็รู้เห็นเรื่องราวต่าง ๆ ในโลกได้อย่างรวดเร็ว! ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะเกาเล่อ!“แล้วอาณาจักรต้าเย่ล่ะ?” “สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?” “ประชาชนต่างบ่นเช่นเดียวกับอาณาจักรต้าเป่ยหรือไม่?” หวังหยวนเอ่ยถามเกาเล่อส่ายหน้า “ต้องยอมรับว่าไป๋เหยียนเฟยนั้นมีความสามารถอย่างมาก แม้ว่าในขณะนี้จะมีการทำสงครามอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้เงินในคลังว่างเปล่า แต่นางก็ไม่ได้เก็บภาษีเพิ่ม ถึงแม้ว่าประชาชนจะบ่น แต่ก็บ่นเพราะเกลียดชังอาณาจักรต้าเป่ยและเมืองหวงขอรับ!”ทุกอย่างเป็นไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-10บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1677
“ข้ามีความคิดหนึ่งขอรับ!” เสียงทุ้มนุ่มลึกดังขึ้น ขุนนางผู้หนึ่งก้าวออกมา สายตาจับจ้องไปยังหวังหยวน ปัจจุบันใต้บังคับบัญชาของหวังหยวนมีคนมีพรสวรรค์มากมายเพิ่มขึ้นแล้ว! ไม่เพียงแต่มีขุนพลผู้เก่งกล้า ยังมีเหล่าขุนนางผู้วางแผนกลยุทธ์ได้อีกมากมาย!“ถงจื่อเจี้ยนหรือ?” “ข้าจำเจ้าได้ เจ้าเป็นบัณฑิตผู้เลื่องชื่อแห่งเมืองหลิง!” “ท่านถง มีอะไรจะแนะนำหรือ?”หวังหยวนมองถงจื่อเจี้ยนพลางเอ่ยถามถงจื่อเจี้ยนจึงอธิบายอย่างช้า ๆ “ท่านขุนพล! ข้าคิดว่าคำพูดของท่านเกาเล่อมีความถูกต้อง หากเราสามารถทำให้ประชาชนของอาณาจักรต้าเป่ยต่อต้านไป๋ชิงชางได้ นั่นก็เป็นกลยุทธ์ชั้นยอดขอรับ!” “แต่ข้าก็เข้าใจความกังวลของท่าน ไป๋ฝูซานอาจจะฉวยโอกาสนี้ก่อกบฏ!” “ตามที่ทุกคนกล่าวไว้ ไป๋ฝูซานในขณะนี้มีอำนาจมาก มีทหารถึงหลายแสนนาย เพียงออกคำสั่งเดียวก็สามารถยึดเมืองและสถาปนาตนเองเป็นฮ่องเต้ได้!” “อาณาจักรต้าเป่ยเป็นดินแดนอุดมสมบูรณ์ มีขุนพลผู้เก่งกล้ามากมาย และทุกคนล้วนแต่เป็นผู้ภักดีต่อแผ่นดิน!” “หากเราสามารถร่วมมือกับพวกเขา แล้วปลดอำนาจทางทหารของไป๋ฝูซาน จากนั้นแพร่กระจายข่าวลือ ก็จะสามารถปลุกเร้าความไม่พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-10บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1678
ดูเหมือนว่าพร้อมจะให้คมดาบสัมผัสโลหิตได้ทุกเมื่อ! คนอื่น ๆ ต่างก็เป็นเช่นเดียวกันแต่ใบหน้าของเกาเล่อกลับสงบนิ่ง ขณะกล่าวอย่างใจเย็น “ท่านทั้งหลาย ข้าหาได้มีเจตนาไม่ดีต่อพวกท่านไม่!” “มิฉะนั้นสิ่งที่ข้าให้ท่านไปคงถูกเปิดเผยไปแล้ว!” “หากเป็นเช่นนั้น พวกท่านคงเสื่อมเสียชื่อเสียงไปแล้วกระมัง?”เมื่อไม่นานมานี้ เกาเล่อได้รวบรวมข้อมูลลับอันแสนโสมมของคนเหล่านี้! บางคนติดสุราและสตรี บางคนทุจริต บางคนใช้ตำแหน่งของตนเองหาประโยชน์ส่วนตัว! ผลการสืบสวนเหล่านี้ทำให้เกาเล่อคิดว่าอาณาจักรต้าเป่ยคงใกล้ถึงคราวล่มสลาย!พวกเขาเป็นขุนนางผู้ทรงอิทธิพล แต่กลับประพฤติตนเช่นนี้ แสดงให้เห็นถึงความเสื่อมทรามภายในอาณาจักรต้าเป่ย!“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?” “หรือว่าคิดจะขู่เรา?” ขุนพลคนเดิมกล่าวเสียงเย็นเกาเล่อมองไปที่เขา แล้วพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ท่านขุนพลหานไม่จำเป็นต้องกังวลใจ!” “ข้าเพียงต้องการแสดงให้เห็นว่าข้าไม่ได้คิดจะเป็นศัตรูกับท่านและขุนพลทุกคนที่นี่ด้วย!” “วันนี้ที่ชวนพวกท่านมาที่นี่ ก็เพราะข้าอยากจะเป็นมิตรกับพวกท่านอย่างจริงใจ!” “เชื่อว่าพวกท่านคงเห็นความจริงใจของข้า!”หานเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-10บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1679
“หากโค่นล้มอำนาจของไป๋ชิงชางได้ และให้องค์หญิงไป๋เฟยเฟยขึ้นครองราชย์ พวกท่านก็จะได้เป็นขุนนางผู้มีเกียรติ”“ต่อไปก็จะได้รับการเลื่อนยศตำแหน่งให้สมกับความดีความชอบที่กระทำ!”“และเจ้านายของข้าได้ให้คำมั่นสัญญาว่าเมื่อไป๋เฟยเฟยขึ้นครองราชย์แล้ว สองอาณาจักรจะร่วมมือกันและจะไม่รุกรานกันอีกต่อไป!” “ประชาชนทั้งสองอาณาจักรจะได้อยู่กันอย่างสงบสุข นี่ไม่ใช่สิ่งที่ดีหรือ?”คำพูดของเกาเล่อทำให้หานเทาและพวกพ้องครุ่นคิด พวกเขารู้สถานการณ์ดี หวังหยวนกำลังรุกคืบอย่างรวดเร็วจนมาถึงด่านจวี้เป่ยแล้ว! ด่านจวี้เป่ยเป็นด่านหน้า เนื่องจากขุนพลไป๋ฝูซานไม่สามารถยึดคืนกลับมาได้ จึงทำให้ไป๋ชิงชางต้องย้ายเมืองหลวง! นับเป็นความอัปยศอย่างยิ่ง! แต่พวกเขามีอำนาจน้อยและไม่มีอำนาจทางทหารจึงไม่กล้าทัดทานไป๋ฝูซาน แม้จะเจ็บปวดใจก็ไม่กล้าแสดงออก! เพื่อไม่ให้ตนเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากจะแก้ไข!“เจ้าพูดความจริงใช่หรือไม่?” ขุนพลคนหนึ่งที่ถูกโน้มน้าวถามด้วยความสนใจ“ข้าขอรับประกันว่าทุกอย่างเป็นความจริง!” เกาเล่อรีบกล่าวทันใดบัดนี้มีคนยอมคล้อยตามแล้ว ซึ่งนั่นหมายถึงแสงแห่งความหวัง เพียงแค่พยายามอีกเล็ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-11บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1680
“หมายความว่าเกาเล่อได้ติดต่อกับหานเทาและพวกขุนพลคนอื่น ๆ แล้วงั้นหรือ?” “คนเหล่านั้นต่างก็ต้องการกำจัดไป๋ฝูซานด้วย แต่ไม่ต้องการให้ไป๋เฟยเฟยขึ้นครองราชย์รึ?”หวังหยวนขมวดคิ้วเคาะโต๊ะเบา ๆ สมองกำลังทำงานหนักเพื่อครุ่นคิดหาวิธีแก้ไขทุกอย่างพร้อมแล้ว ขาดเพียงสิ่งสำคัญอีกอย่างเดียวหากโค่นล้มไป๋ชิงชางแล้วขึ้นปกครองเอง ก็อาจจะกลายเป็นศัตรูของประชาชนชาวต้าเป่ย! แล้วในอนาคตก็จะยากต่อการควบคุม! เรื่องราวจะยุ่งยากยิ่งขึ้น! นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่หวังหยวนต้องการ!“ใช่แล้วขอรับ!” “ท่านเกายังได้อธิบายถึงผลดีผลเสียแล้ว แต่พวกเขาก็ยังคงไม่ต้องการให้สตรีเป็นฮ่องเต้!” “ท่านหวังจะทำอย่างไรต่อไปขอรับ?” “ท่านเกากำลังรอคำตอบจากท่านอยู่!”คนสนิทของเกาเล่อรีบถามเขาเป็นเพียงคนที่ไม่ได้มีอำนาจ ดังนั้นเขาจึงไม่มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นต่อหน้าหวังหยวนหวังหยวนลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงกล่าวว่า “เช่นนั้นให้เกาเล่อดูสถานการณ์ไปก่อน ส่วนข้าจะคิดหาวิธี เมื่อข้าคิดวิธีได้แล้วจะติดต่อเกาเล่อไป”คนผู้นั้นพยักหน้าแล้วเดินออกไปส่วนหวังหยวนตะโกนบอกคนรับใช้ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตู “ให้ถงจื่อเจี้ยนมาพบข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-11บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1681
“แน่นอนว่ามีขอรับ!” ถงจื่อเจี้ยนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ไม่ว่าสุดท้ายแล้วใครจะเป็นผู้ครองบัลลังก์ ผลลัพธ์ก็มีเพียงทางเดียวเท่านั้น คืออาณาจักรต้าเป่ยจะแตกแยกจนล่มสลาย!” “เหล่าขุนพลจะก่อกบฏขึ้น!” “ขุนพลแต่ละคนก็จะแย่งชิงดินแดนของตนเอง ผลลัพธ์ก็จะไม่ต่างกันอยู่ดีขอรับ!”ถงจื่อเจี้ยนมองเห็นข้อดีข้อเสียอย่างทะลุปรุโปร่ง คำพูดของเขาดุจดั่งเสียงอสนีบาตที่ปลุกคนหลับใหลให้ตื่นขึ้น! หวังหยวนตบศีรษะตัวเองเบา ๆ แล้วเข้าใจในทันที!ถึงแม้จะให้ไป๋เฟยเฟยขึ้นครองราชย์ นางก็คงไม่สามารถยึดอำนาจไว้ได้อย่างมั่นคง อำนาจทางทหารยิ่งเป็นไปไม่ได้! บัดนี้เหล่าขุนนางในอาณาจักรต้าเป่ยต่างต่อต้านไป๋ฝูซาน นั่นหมายความว่าขุนพลแต่ละคนจะนำทหารของตนเองเข้าร่วม! เมื่อฮ่องเต้องค์ใหม่ขึ้นครองบัลลังก์ ฐานอำนาจก็จะยังไม่มั่นคง! ในสถานการณ์เช่นนี้จะเป็นอย่างไรไปได้! ไป๋เฟยเฟยไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ฮ่องเต้องค์อื่นก็เช่นกัน!“ท่านขุนพล!” “หากอาณาจักรต้าเป่ยเกิดความขัดแย้งและแตกแยกอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน นี่จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อเราขอรับ!”“เราจะได้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้!” “เพราะถึงตอนนั้น จะสามาร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-11บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1682
เขาไม่สนใจจะให้เกียรติไป๋ชิงชางอีกต่อไป แม้ว่าเขาจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับไป๋ชิงชาง และสาเหตุที่เขาได้เป็นขุนพลผู้มีชื่อเสียงก็เพราะว่าไป๋ชิงชางเช่นกัน แต่เขาก็เกลียดชังไป๋ชิงชางมานานแล้ว! เพียงแต่ไม่มีโอกาสแย่งชิงอำนาจเท่านั้นหากก่อความวุ่นวาย เขาก็จะกลายเป็นคนไร้พ่อไร้เจ้า! แน่นอนว่าจะต้องถูกผู้คนติฉินนินทา! แม้จะได้เป็นฮ่องเต้ แต่ก็ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ!ในพริบตาเดียวก็มาถึงนอกวังหลวงที่ประตูเมืองทหารรักษาการณ์ขวางทางอยู่ ทหารคนหนึ่งกล่าวว่า “ท่านขุนพล! ที่นี่เป็นหน้าวังหลวง ท่านไม่จำเป็นต้องยกกองทหารม้าเข้ามาด้วยหรอกขอรับ!” “ให้ทหารอยู่ที่นี่ ส่วนท่านโปรดตามข้ามาเถิด!” “ฝ่าบาททรงรออยู่แล้วขอรับ!”หลังจากได้ยินสิ่งที่ทหารพูด ไป๋ฝูซานก็โกรธมากจนชักดาบออกมาจ่อคอทหารคนนั้น! ทันใดนั้นทหารคนอื่นก็ตึงเครียดในทันใด รีบชูหอกขึ้นชี้ไปที่ไป๋ฝูซาน!“พวกเจ้าบังอาจชักอาวุธใส่ท่านขุนพลไป๋เลยหรือ?” “รนหาที่ตายกันหรืออย่างไร?”ขุนพลคนหนึ่งที่คอยติดตามไป๋ฝูซานตวาด“หากไม่ใช่เพราะท่านขุนพลไป๋ไปรบ อาณาจักรต้าเป่ยจะมีดินแดนมากมายเช่นนี้หรือ?” “จะสงบสุขเช่นนี้ได้อย่างไร?”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-11บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1683
“ดี! ดีเหลือเกิน!” ไป๋ฝูซานพูดออกมาด้วยความยินดี แต่ในแววตาของเขากลับปรากฏความกังวลและความเฉียบคม! “เท่าที่ข้ารู้มา พระพลานามัยของฝ่าบาทแข็งแรงดีเสมอมา และไม่เคยได้ยินว่าฝ่าบาทประชวร!” “เหตุใดจึงจะสละราชสมบัติอย่างกะทันหัน?” “หรือว่ามีเหตุผลอื่นซ่อนอยู่?”ไป๋ฝูซานสามารถก้าวขึ้นมาถึงตำแหน่งนี้ได้ในวันนี้ ไม่ใช่เพียงเพราะได้รับการสนับสนุนจากไป๋ชิงชางเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะความสามารถของตนเองอีกด้วย! รวมถึงการมีขุนพลและทหารชั้นยอดมากมาย จึงไม่ใช่คนธรรมดาเลย! ถึงแม้จะดีใจ แต่ก็ยังคงคิดมากอยู่!หานเทารีบอธิบายอย่างรวดเร็ว “ท่านขุนพลไป๋คงไม่ทราบ! แม้ฝ่าบาทจะเป็นฮ่องเต้ผู้ชาญฉลาด แต่ท่านผู้เป็นพระอนุชาของพระองค์คงไม่รู้เรื่องงานอดิเรกของฝ่าบาทใช่หรือไม่?” “ฝ่าบาททรงสำราญอยู่กับเหล่าสนมในวังหลวงทั้งวัน บัดนี้ยิ่งร้ายแรงกว่าเดิม!” “เมื่อไม่นานมานี้ พระพลานามัยของพระองค์จึงทรุดโทรมลง หมอหลวงตรวจแล้วจึงรู้ว่าพระองค์ประชวรด้วยโรคร้ายแรง และเป็นโรคเกี่ยวกับเรื่องนั้น…” “จึงไม่สามารถบอกทุกคนได้ มิฉะนั้นจะกลายเป็นเรื่องตลกน่าขายหน้าใช่หรือไม่?” “ด้วยเหตุนี้ พระองค์จึงตัดสินใจสละ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-12
บทล่าสุด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2066
“เท่าที่ข้ารู้ พรรคทมิฬมีทรัพย์สมบัติมากมาย!”“วันนี้ข้าเรียกพวกเจ้ามาก็เพื่อถามว่าทรัพย์สมบัติเหล่านั้นอยู่ที่ใด?”“ก่อนที่ข้าจะบุกหน้าผา ได้ยินว่าของพวกนั้นถูกขนย้ายไปแล้วจริงหรือไม่?”หวังหยวนมองไปที่โอวหยางอวี่ แล้วถามตรงประเด็นโอวหยางอวี่พูดไม่ออก ได้แต่อ้ำอึ้งอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ไม่เอ่ยคำใด“ฮ่าฮ่าฮ่า!”ลั่วเฉินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หัวเราะลั่น“โอวหยางอวี่!”“เจ้าคิดว่าท่านประมุขไม่รู้ความทะเยอทะยานของเจ้าหรือ?”“เรื่องสำคัญเช่นนี้ จะบอกคนชั่วเช่นเจ้าได้อย่างไร?”“ตอนนี้แม้ว่าเจ้าจะประจบสอพลอก็คงไม่มีโอกาสแล้วกระมัง?”นี่...โอวหยางอวี่รู้สึกจนใจ หน้าแดงก่ำ เขาไม่รู้ที่ซ่อนทรัพย์สมบัติจริง ๆ!ไม่เช่นนั้นเขาคงบอกหวังหยวนไปแล้วเพื่อเอาชีวิตรอด!หวังหยวนจะมองความคิดของโอวหยางอวี่ไม่ออกได้อย่างไร?เขาหรี่ตาลง ก่อนจะเตะโอวหยางอวี่ แล้วหันไปพยักหน้าให้หลิ่วหรูเยียน เขาชี้ไปที่โอวหยางอวี่ แล้วกล่าวว่า “คนผู้นี้ไร้ประโยชน์ เจ้าจัดการเขาเถิด!”“จะปล่อยเขาไปหรือจะฆ่าเขาก็สุดแล้วแต่เจ้า ไม่ต้องถามข้า!”หลิ่วหรูเยียนดีใจ รู้สึกซาบซึ้งใจมากส่วนโอวหยางอวี่กลับมีสีหน้าหวาดกลัว รีบ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2065
“ได้เลย!”หวังหยวนยิ้มอย่างพึงพอใจ จากนั้นจึงพาหลิ่วหรูเยียนไปยังสวนหลังบ้านเนื่องจากงานเลี้ยงยังไม่เลิก ทุกคนยังคงดื่มกินอย่างสนุกสนาน หวังหยวนจึงใช้สวนหลังบ้านเป็นสถานที่สอบสวนไม่นานต่งอวี่ก็พาโอวหยางอวี่และลั่วเฉินมา ข้างหลังพวกเขามีทหารหลายคน“ท่านหวัง!”“ท่านโปรดอย่าทำร้ายข้าเลย!”“ก่อนหน้านี้ข้าตาบอด จึงได้ไปอยู่กับตานสยงเฟย แต่ตอนนี้ข้าสำนึกผิดแล้ว หากท่านให้โอกาสข้า ต่อไปข้ายินดีรับใช้ท่านให้ดีที่สุดขอรับ!”“หากท่านไม่ต้องการใช้ข้าก็ปล่อยข้าไปเถิด ข้าจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าท่าน และจะไม่สร้างความเดือดร้อนใด ๆ ให้ท่านแน่นอนขอรับ!”โอวหยางอวี่รีบคุกเข่าลงอ้อนวอนขอความเมตตา!ครั้งก่อน แม้แต่ตอนอยู่บนหน้าผา เขาก็หมดอำนาจแล้ว ได้แต่ถูกขังอยู่ในห้องทุกวันแม้ว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นเพราะหวังหยวน แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้เขาเป็นนักโทษ หากไม่สามารถพูดโน้มน้าวหวังหยวนได้ ต่อไปเขาก็คงมีแต่ต้องตายเท่านั้น!วันชื่นคืนสุขผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว!หลิ่วหรูเยียนพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา แล้วเบือนหน้าหนีด้วยความรังเกียจ ช่างเป็นคนขี้ขลาดนัก!เพิ่งจะพบหน้ากันก็คุกเข่าขอความเมตตาแล้วหรือ?ครั้งก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2064
หวังหยวนเดินไปหาหลิ่วหรูเยียน แล้วถามด้วยรอยยิ้ม“ข้าจำได้”“เพียงแต่...”หลิ่วหรูเยียนมีท่าทีลังเล ครู่หนึ่งจึงกล่าวว่า “เพียงแต่สถานการณ์ตอนนี้ต่างจากตอนนั้น ข้าไม่ใช่คนไร้เหตุผลและรู้จักกาลเทศะ!”“ในเมื่อตานสยงเฟยมีประโยชน์ต่อท่าน ข้าจะฆ่าเขาเพื่อความสาแก่ใจเพียงครู่เดียวได้อย่างไร?”สุดท้ายหลิ่วหรูเยียนก็รีบวิ่งออกไป ไม่อยากเห็นหน้าตานสยงเฟยอีก!ไม่เช่นนั้นนางเกรงว่าตนเองจะอดใจไม่ไหว ลงมือฆ่าเขาจนทำลายแผนการของหวังหยวน!“เจ้าช่างโชคดี”“ดูเหมือนว่าเจ้าจะยังรักษาหัวไว้บนบ่าได้”หวังหยวนมองตานสยงเฟยด้วยสายตาเย็นชา ไม่ได้เอ่ยคำใด แล้วเดินออกไปข้างหลังมีเพียงเสียงหัวเราะอันน่ารังเกียจของตานสยงเฟยในเมื่อเขามีไพ่ตายอยู่ในมือก็ไม่ต้องกลัวตาย!สักวันหนึ่ง เขาจะต้องเป็นอิสระ!...“ช้าก่อน!”หลังจากออกจากคุกแล้ว หวังหยวนก็รีบวิ่งตามหลิ่วหรูเยียนไปหลิ่วหรูเยียนหันกลับมามองหวังหยวน แล้วถามด้วยความสงสัยว่า “มีเรื่องอะไรอีกหรือ?”“ข้าแค่อยากถามเจ้าว่า ในบรรดาคนของพรรคทมิฬที่พวกเราจับมาได้มีคนระดับสูงคนอื่น ๆ อีกหรือไม่?”พรรคทมิฬมีรากฐานที่แข็งแกร่ง มีสาวกมากมาย แสดงว่าคงคนม
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2063
ทันใดนั้น ตานสยงเฟยก็หัวเราะลั่น ปรากฏว่าเป็นเช่นนี้เอง!“ดูเหมือนว่าข้ายังมีประโยชน์อยู่บ้าง สิ่งที่เจ้าต้องการคือทรัพย์สมบัติของข้างั้นหรือ?”“แต่ก็ดี พวกเรามาทำข้อตกลงกัน!”“หากเจ้าปล่อยข้าไป ทรัพย์สมบัติและทรัพยากรทั้งหมดของข้าจะเป็นของเจ้า แต่หากเจ้าไม่ยอมรับข้อเสนอ เจ้าก็อย่าหวังว่าจะได้สิ่งเหล่านั้น!”ตานสยงเฟยกล่าว พร้อมกับจ้องหน้าหวังหยวน“จริงสิ”“หลิ่วหรูเยียนกลายเป็นคนของเจ้าแล้ว หากเจ้าไม่เชื่อคำพูดข้าก็ลองถามนางดู ว่าทรัพย์สมบัติของข้ามากมายมหาศาลจริงหรือไม่!”“ถามดูก็รู้ผล!”ตานสยงเฟยกล่าวอย่างมั่นใจเหตุผลที่เขาสามารถสร้างพรรคทมิฬและรวบรวมสาวกมากมายจนมีอิทธิพลในดินแดนทั้งเก้าได้ ก็เพราะเขามีทรัพย์สมบัติมหาศาล!แม้ว่าจะเทียบกับหวังหยวนไม่ได้ แต่เขาก็ไม่ใช่ธรรมดาอย่างแน่นอน!อย่างน้อยในดินแดนทั้งเก้าก็ยังมีที่ให้เขายืนหยัดในฐานะผู้นำ!หลิ่วหรูเยียนที่ยืนอยู่ข้างหลังหวังหยวนกำหมัดแน่น ไม่เอ่ยคำใด แต่ทุกคนต่างก็สัมผัสได้ถึงความโกรธของนาง!ความแค้นเพราะบิดาถูกสังหารนั้นไม่อาจลืมเลือน!ศัตรูอยู่ตรงหน้า แต่นางกลับทำอะไรไม่ได้ ช่างไร้ความสามารถ!“เขาพูดจริงหรือ?”
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2062
หลายปีมานี้นางเชื่อคำพูดของตานสยงเฟยมาโดยตลอด คิดว่าตัวเองเป็นเด็กกำพร้า แม้กระทั่งเกลียดชังบิดามารดาของตนเองด้วยซ้ำ!เหตุใดพวกเขาจึงทอดทิ้งนาง?ทำให้นางต้องระหกระเหินมานานหลายปี!แต่ทั้งหมดนี้กลับเป็นคำโกหกของตานสยงเฟย บิดามารดาของนางไม่ได้ทอดทิ้งนาง แต่ถูกตานสยงเฟยฆ่าตายต่างหาก!บัดนี้เมื่อความจริงปรากฏ นางจึงอยากไปเคารพหลุมศพของพวกเขา!เป็นการแสดงความกตัญญูและทำให้หมดห่วง“เป็นเช่นนี้เอง”หวังหยวนพยักหน้า“ได้!”“ในเมื่อเจ้าต้องการเช่นนั้น ข้าจะพาเจ้าไปที่คุกเอง”“เพื่อป้องกันไม่ให้ตานสยงเฟยใช้อุบายอันใด”หลิ่วหรูเยียนมีท่าทีแปลกไป อาจจะถูกตานสยงเฟยชักจูงได้หลิ่วหรูเยียนไม่ได้ปฏิเสธ นางพยักหน้า หวังหยวนจึงพานางไปที่คุกที่จวน ทุกคนยังคงดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน!ภายในคุกเนื่องจากตานสยงเฟยและพรรคพวกล้วนเป็นคนชั่ว หวังหยวนจึงสั่งให้ขังพวกเขาไว้ที่ชั้นใต้ดินของคุกที่นี่มักจะใช้ขังนักโทษอุกฉกรรจ์ยิ่งไปกว่านั้น การจะหนีออกไปจากที่นี่ก็ช่างยากเย็นพอ ๆ กับการปีนสู่สวรรค์!“หวังหยวน!”“ข้าสำนึกผิดแล้ว ขอท่านปล่อยข้าไปเถิด!”“ต่อไปนี้ข้ายินดีอยู่เคียงข้างรับใช้ท่าน!”“
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2061
“เจ้าไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับข้า แสดงว่าเจ้าคงอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ”“ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่เล่าให้ข้าฟังสักหน่อยล่ะ อย่างน้อยก็ให้ข้าสนุกขึ้นมาบ้าง”หวังหยวนนั่งลงข้างหลิ่วหรูเยียน เขานั่งไขว่ห้างมือวางบนราวบันไดขณะมองหลิ่วหรูเยียนด้วยรอยยิ้ม“เหตุใดท่านถึงน่ารำคาญนัก?”“ดูไม่ออกหรือว่าข้าไม่อยากคุยกับท่าน?”“รีบกลับไปดื่มกับพวกเขาซะเถอะ จะมานั่งขวางหูขวางตาข้าทำไม?”หลิ่วหรูเยียนกลอกตามองหวังหยวนแท้จริงแล้ว นางเพียงแค่รู้สึกว่างเปล่าหลังจากได้ล้างแค้นสำเร็จ ราวกับชีวิตไม่มีจุดหมายอีกต่อไป นางไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป จึงทำให้ดูเหม่อลอยและเศร้าสร้อยแต่ไม่รู้ว่าทำไม ตั้งแต่วังหยวนมาที่นี่ นางกลับรู้สึกเหมือนมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง“ว่ามาสิ เป็นอะไรไป?”หวังหยวนเปลี่ยนเรื่อง“ข้าอยากไปพบตานสยงเฟย”“ครั้งก่อนท่านสัญญากับข้าว่า เมื่อจับตานสยงเฟยได้จะให้ข้าจัดการเขา ยังจำได้หรือไม่?”หลิ่วหรูเยียนถาม“อืม...”หวังหยวนครุ่นคิด ใช้นิ้วเคาะขมับพิจารณาถึงข้อดีข้อเสียเรื่องของพรรคทมิฬเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อาจตัดสินใจเพียงเพราะคำพูดของคนคนเดียวได้ ยิ่งกว่านั้น เพื่อจับตานสยงเฟย ยังต้องสูญ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2060
“หวังหยวน! เจ้าช่างน่ารังเกียจ! กล้าเล่นงานแบบไม่ทันตั้งตัวหรือ?”ตานสยงเฟยกล่าวอย่างเดือดดาลส่วนโอวหยางอวี่และลั่วเฉินเห็นท่าไม่ดี จึงไม่รีรอ รีบพาผู้ใต้บัญชาหนีลงจากเขา!แต่น่าเสียดาย ที่เชิงเขามีการวางกองกำลังดักไว้แล้ว!ตานสยงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างถูกจับเป็น!การต่อสู้ครั้งนี้ หวังหยวนได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์แบบ!แต่เนื่องจากหน้าผาแห่งนี้ตั้งอยู่ในที่ห่างไกล โดยรอบไม่มีบ้านเรือนหรือเมืองจึงไม่มีใครรู้เรื่องนี้ซึ่งเป็นสิ่งที่หวังหยวนต้องการเพราะที่นี่คืออาณาจักรต้าเป่ย หากหานเทารู้ว่าเขายกทัพมาในดินแดนของอาณาจักรต้าเป่ย ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร พวกเขาก็อาจจะหาเรื่องจู่โจมได้!เมื่อถึงเวลานั้น เรื่องราวคงจะวุ่นวายและเกิดความขัดแย้ง!หลังจากที่จับตานสยงเฟยและพรรคพวกได้แล้ว หวังหยวนจึงรีบกลับเมืองอู่เจียงทันที!ใช้เวลาเพียงวันครึ่งก็กลับมาถึง!ระหว่างทาง แม้ว่าจะมีคนเห็น แต่มีเกาเล่อคอยนำทาง จึงไม่ทำให้คนของอาณาจักรต้าเป่ยรู้ตัว!...ณ ที่ว่าการเมืองอู่เจียงตอนนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลองกันอย่างสนุกสนาน!คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์คือหวังหยวน!ส่วนเอ้อหู่และคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2059
หลิ่วหรูเยียนไม่เอ่ยคำใด นางจ้องมองตานสยงเฟยด้วยความโกรธแค้นนางต้องการล้างแค้น!“ชีวิตของเขาเป็นของเจ้า ข้าจะช่วยจับเป็นให้!”“ส่วนต่อไป เจ้าจะจัดการเขาอย่างไรก็สุดแล้วแต่เจ้า!”หวังหยวนกล่าวจบก็หยิบปืนคาบศิลาออกมาจากอก แล้วเล็งไปที่ตานสยงเฟย“ในเมื่อเจ้ารู้จักข้าดี”“เจ้าควรรู้ว่าอาวุธลับของข้าไม่มีผู้ใดเทียบได้ ใช่หรือไม่?”“ข้าแนะนำให้เจ้ายอมจำนนเสีย จะได้ไม่เจ็บตัว!”หวังหยวนเตือนมุมปากของตานสยงเฟยกระตุก เขาสืบเรื่องของหวังหยวนมานาน จึงรู้จักหวังหยวนดี และจำได้ว่าอาวุธในมือของหวังหยวนคืออะไร!ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ขุนพลที่เก่งกาจก็ยังไม่อาจหลบอาวุธนี้ได้!ทันใดนั้น ตานสยงเฟยก็คว้าตัวสาวกพรรคทมิฬคนหนึ่งมาใช้เป็นโล่มนุษย์!“ปัง!”เสียงปืนดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬคนนั้นล้มลงกับพื้นต้องยอมรับว่าตานสยงเฟยช่างโหดเหี้ยม!เพื่อเอาชีวิตรอด กลับยอมเสียสละชีวิตคนอื่น ช่างน่ารังเกียจ!หวังหยวนยกปืนขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะเล็งไปที่ตานสยงเฟย ไม่ให้เขามีโอกาสหนี!“หวังหยวน!”“วันนี้ไว้ชีวิตข้าเถิด ต่อไปข้าจะตอบแทนเจ้าแน่นอน!”“เจ้าคิดเห็นเช่นไร?”“การบีบให้ข้าจนตรอกไม่ได้เป็นผลดีต่อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2058
ลั่วเฉินพยักหน้า ไม่เอ่ยคำใดอีก เพียงแค่รีบพาผู้ใต้บัญชาออกไป!เสียงโห่ร้องแห่งการฆ่าฟันดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬล้มตายเป็นใบไม้ร่วง!ตานสยงเฟยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจ!สมาชิกพรรคทมิฬล้วนเป็นคนที่เขาฝึกฝนเอง เขาทุ่มเทมากมายเพื่อสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่ง!เดิมทีเขาต้องการครองแผ่นดิน แต่ไม่นึกเลยว่าเรื่องราวจะกลายเป็นเช่นนี้!สูญเสียกำลังพลไปเยอะมาก!ปัญหาเกิดขึ้นมากมาย!“ตานสยงเฟย! อย่าหนีนะ!”“เจ้าคนสารเลว! หลอกลวงข้ามาหลายปี!”“ไม่เพียงแต่ฆ่าพ่อแม่ข้าเท่านั้น ยังฝึกฝนข้าให้เป็นเครื่องมือทำเรื่องเลวร้ายมากมาย!”“วันนี้พวกเราต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”ขณะที่ตานสยงเฟยกำลังจะลงจากเขา หลิ่วหรูเยียนก็วิ่งเข้ามา ในมือถือกริชเปื้อนเลือด สายตาเย็นชาราวกับคมดาบจ้องมองตานสยงเฟย!“มาคนเดียวหรือ?”เมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนมาคนเดียว ตานสยงเฟยก็หัวเราะในลำคอ เขาหันมาคว้าทวนยาวจากมือผู้ใต้บัญชาที่อยู่ด้านข้าง!เหตุผลที่ตานสยงเฟยสร้างฐานะขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพียงเพราะเขามีความคิดที่แตกต่าง แต่ยังเป็นเพราะฝีมือของเขาด้วย!ในยุคสงคราม ผู้แข็งแกร่งย่อมเป็นผู้ชนะ!ยิ่งกว่านั้น ฝีมือ
