บทที่ 1620

“ท่านคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่นักหรืออย่างไร?”

แม้ว่าทั้งสองจะกลายเป็นดั่งพี่น้องกันแล้ว แต่เจิ้งอู๋หมิ่นก็ยังคงมีท่าทีหยอกเย้า

หวังหยวนทำหน้ามุ่ยใส่เขา จากนั้นดวงตาของเขาก็เป็นประกาย

เจิ้งอู๋หมิ่นมีฝีมือพอสมควร หากสามารถเข้าร่วมกับหมู่บ้านต้าหวังได้ ก็จะเป็นประโยชน์กับเขาในหลายด้าน!

“ตัดสินใจแล้วจริงหรือว่าจะติดตามข้าไป?”

“แล้วจะอธิบายกับบิดาของเจ้าอย่างไร?”

หวังหยวนถามขึ้นอย่างช้า ๆ

เจิ้งอู๋หมิ่นหัวเราะออกมาและพูดว่า “เหตุผลที่ข้าติดตามท่านไปด้วยนั้น ก็ล้วนเป็นความตั้งใจของบิดาข้าทั้งสิ้น”

“เขาเบื่อหน่ายกับชีวิตในเทียนไว่เทียนมานานแล้ว”

“แต่เนื่องจากสถานะที่มีอยู่ รวมถึงภาระหน้าที่บนบ่า จึงไม่สามารถออกจากเทียนไว่เทียนได้โดยง่าย”

“การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจส่งผลกระทบต่อส่วนรวมได้ แต่ข้ากับเขานั้นต่างกัน ข้าเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง ฟ้ากว้างแผ่นดินใหญ่ อยากไปที่ไหนก็ไปได้ ไม่มีใครสามารถควบคุมข้าได้!”

“ดังนั้นเขาจึงให้ข้ารีบตามท่านมา จากนั้นก็ติดตามท่านไปด้วย!”

“ถือโอกาสเป็นการไปฝึกฝนในโลกมนุษย์”

ขณะที่พูด เจิ้งอู๋หมิ่นก็เดินมาอยู่ตรงหน้าหวังหยวนและเสวี่ยเชียนหลง

“เมื่อเป็นเช่นนี