Share
บทที่ 1584
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1585
“เหล่าขุนพลทั้งหลาย ข้าเชื่อว่าทุกคนคงรับทราบสถานการณ์อันเลวร้ายในเวลานี้แล้วกระมัง?”“บัดนี้เราไม่มีทางเลือกอื่นใดอีกแล้ว หากถอยทัพกลับไปในเวลานี้ จะยิ่งทำให้ฝ่าบาททรงผิดหวัง! เมื่อเราได้ปล่อยให้สถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้แล้ว เราก็ต้องทวงเกียรติยศของเราคืนมาให้ได้!”“ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีความมั่นใจเพียงใด?”ไป๋ฝูซานกล่าวปลุกใจเหล่าขุนพลทั้งหลาย!ไม่ว่าในยามใด ขวัญกำลังใจย่อมสำคัญยิ่ง!พวกเขาอาจพ่ายแพ้ในศึกครั้งนี้ แต่ก็ต้องรู้จักละอายใจและพยายามอย่างเต็มที่ ในอนาคตเมื่อเตรียมพร้อมยิ่งขึ้น ย่อมจะทวงคืนชัยชนะกลับคืนมาให้ได้!“มั่นใจยิ่งนัก!”เหล่าแม่ทัพต่างเปล่งเสียงพร้อมเพรียงกัน ขณะที่เหล่าทหารก็ส่งเสียงโห่ร้องกึกก้อง!บรรยากาศเต็มไปด้วยความฮึกเหิมไป๋ฝูซานยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ เขาเดินไปยังเบื้องหน้าของเหล่าแม่ทัพแล้วกล่าวต่อ“ข้ารู้ดีว่าทุกคนล้วนรู้สึกไม่สบายใจ แต่ในเมื่อมันเกิดเรื่องเช่นนี้แล้ว นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่พวกเราต้องการเห็น แต่มันคือสิ่งที่เราต้องเผชิญหน้า”“และบัดนี้ที่เราเพิ่งพ่ายแพ้มา เราต้องระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง เพื่อป้องกันไม่ให้ข้าศึกลอบมาโจมตีเรา!”“เหล่าขุน
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1586
ตั้งแต่ที่หวังหยวนกลับมาจากซานไว่ซานและเทียนไว่เทียน เขาก็ค่อย ๆ เข้าใจความจริงข้อหนึ่งอย่างชัดเจนว่า หากต้องการยืนหยัดอยู่บนจุดสูงสุดของดินแดนทั้งเก้าอย่างแท้จริง จำเป็นต้องมีแสนยานุภาพที่เหนือกว่า!เมื่อถึงจุดนั้น เขาจึงจะสามารถเอาชนะทุกอุปสรรคได้!และจะกลายเป็นเจ้าเหนือหัวที่แท้จริง!“แล้วต่อไปนี้เราต้องทำอย่างไรขอรับ?”“บัดนี้ทั้งสองฝ่ายได้ตัดสินแพ้ชนะแล้ว หรือว่าท่านยังต้องการชมละครอยู่ที่นี่ต่อ?”เกาเล่อหันไปมองหวังหยวน รอคอยคำตอบจากเขา“ตอนนี้ยังไม่ต้องรีบร้อน...”หวังหยวนใช้นิ้วเคาะโต๊ะเบา ๆ รอยยิ้มบนริมฝีปากของเขายิ่งกว้างขึ้น จากนั้นจึงยกถ้วยชาขึ้นจิบเล็กน้อย แล้วกล่าวต่อ“แม้ว่าไป๋ฝูซานจะพ่ายแพ้แล้ว แต่บัดนี้ยังคงไม่มีผู้ใดรู้ว่าใครจะได้ชัยชนะในท้ายที่สุด”“ไป๋ฝูซานไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ได้โดยง่าย และข้ารู้จักตระกูลไป๋ดี พวกเขาสูญเสียไพร่พลไปมากมายเช่นนี้ คงจะต้องใช้ไพ่ตายแล้ว ถึงเวลาแล้วที่เราจะได้เห็นว่าใครคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังที่แท้จริง ที่พวกเขาพึ่งพาอยู่”“นั่นคือเป้าหมายสูงสุดของเรา”บัดนี้ต้าเย่และต้าเป่ยได้เปิดฉากทำสงครามกันอย่างเปิดเผย ประกอบกับที่ต้าเป่ยเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1587
“เห็นได้ชัดว่ามีกลอุบายแอบแฝงอยู่ในนี้...”“ไป๋ฝูซานจะไม่ยอมแพ้เพียงแค่นี้แน่นอน โดยเฉพาะการที่เขายังไม่ได้นำกองทัพหลักของตนกลับไป ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีเจตนาจะโต้กลับ!”“ดังนั้นเราจึงต้องระวังไว้!”เซิ่งฟางฉยงโยนจอกสุราในมือทิ้งไปด้านหนึ่ง ขณะเดียวกันก็ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยขึ้นโดยปกติแล้วเขาไม่ใช่คนที่ชอบดื่มสุราสนุกสนาน สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเพียงกลอุบายของเขาเท่านั้น แต่ทว่าไป๋ฝูซานกลับไม่ติดกับดัก ซึ่งทำให้เขาต้องลำบากใจไม่น้อย ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี“หรือเราจะนำกองทัพบุกไปโจมตีไป๋ฝูซานโดยตรงเสียเลยขอรับ?”“ตอนนี้เขาซ่อนตัวอยู่ในภูเขารกร้างแห่งหนึ่ง ดังนั้นจึงยังคงมีกองทัพของเขาอยู่รอบ ๆ แต่จำนวนของเรามีมากกว่าอย่างแน่นอน!”“ดังนั้นสงครามครั้งนี้เราจะต้องชนะขอรับ!”รองขุนพลรีบเอ่ยขึ้นทหารคนอื่น ๆ ต่างก็พากันเห็นด้วยความคิดของพวกเขาทั้งหมดเกือบจะเหมือนกัน นั่นคือต้องสังหารไป๋ฝูซานโดยเร็วที่สุด หรือขับไล่กองทัพต้าเป่ยออกจากเขตเฉิงโจว!เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้ยิ่งไปกว่านั้น การแก้แค้นก็เป็นเหตุผลสำคัญเช่นกัน!เพราะเมื่อไป๋ฝูซานได้เปรียบ เขาช่างเย่อหยิ่งเสียเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1588
ไป๋ฝูซานถามอย่างตรงไปตรงมา โดยไม่ได้พูดคุยกับผู้มาเยือนมากนักเพราะพวกเขาไม่ได้คุ้นเคยกันมาก่อน แล้วจะต้องแสร้งทำเป็นสนิทสนมกันไปเพื่ออะไร?ไม่ว่าอย่างไรเรื่องก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว หากไป๋ชิงชางเตรียมปลดเขาออกจากตำแหน่ง ก็ปลดเสียให้เร็วที่สุดดีกว่า เขาจะได้กลับบ้านไปใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบสุข!“ขุนพลไป๋คงเข้าใจจุดประสงค์การมาของข้าผิดไป จึงได้ดูมีอคติต่อข้าเช่นนี้”“แต่ขุนพลไป๋วางใจได้ ฝ่าบาทไม่ได้ใส่พระทัยกับเรื่องที่ท่านพ่ายแพ้ในครั้งนี้ และยังทรงให้ข้ามาเพื่อปลอบใจท่าน”“แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด คือต้องการให้ข้าช่วยท่านจัดการกับเซิ่งฟางฉยง!”นี่...ไป๋ฝูซานรู้สึกตกใจในตอนแรก จากนั้นก็รีบถามว่า “ท่านพูดจริงหรือ?”เมื่อขุนพลใหญ่คุมกองทัพออกรบ ย่อมต้องการทำศึกในสนามรบ เพื่อขยายอาณาเขตให้กับอาณาจักร และเพื่อสร้างความดีความชอบให้กับตนเอง!แม้ว่าจะต้องตายในสนามรบ แต่สำหรับพวกเขาก็ถือว่าเป็นเกียรติยศอันสูงส่ง!แต่หากถูกปลดออกจากตำแหน่งขุนพลใหญ่ด้วยวิธีการเช่นนี้ ตัวเขาเองก็จะต้องขายหน้าไปชั่วชีวิต...“จริงอย่างแน่นอน!”“สิ่งที่ข้านำมาบอกล้วนเป็นรับสั่งของฝ่าบาท และเช่นเดียว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1589
“มันง่ายมาก เพียงแค่ให้ข้าช่วยให้ท่านไปสังหารเซิ่งฟางฉยงได้ เมื่อถึงเวลานั้น จิตใจของพวกทหารข้าศึกจะต้องสั่นคลอนอย่างแน่นอน!”“หลังจากนั้น ท่านเพียงแค่ต้องนำกองทัพมุ่งตรงเข้าไปในเมืองอย่างรวดเร็ว ก็จะสามารถคว้าชัยชนะได้โดยตรง!”“แม้ว่าทหารของฝ่ายตรงข้ามจะมีจำนวนมากกว่าพวกท่าน แต่หากปราศจากผู้นำแล้ว ก็นับว่าพวกเขาไร้ประโยชน์!”“ท่านคงเข้าใจในหลักการนี้ใช่หรือไม่?”ซือถูอวี่หรี่ตามองเขาเล็กน้อย ท่าทางของเขาช่างดูเหมือนคนเจ้าเล่ห์เสียจริง!และก็ไม่ได้ดูเหมือนกำลังพูดเล่น!เพียงแต่...ไป๋ฝูซานรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เดิมทีเขาคิดว่าซือถูอวี่จะเชี่ยวชาญในศาสตร์แห่งการซ่อนตัวและการหลบหนี ซึ่งจะสามารถช่วยให้เขาเอาชนะเซิ่งฟางฉยงในสนามรบได้ แต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นกลอุบายที่ไม่เข้าท่าเช่นนี้?ทั้งยังเต็มไปด้วยช่องโหว่!แล้วจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร?ในสนามรบ การจับกุมหัวหน้าศัตรูเป็นสิ่งสำคัญ หากสามารถสังหารขุนพลใหญ่ของฝ่ายตรงข้ามได้ ก็สามารถควบคุมความได้เปรียบในสนามรบได้อย่างแน่นอน!ไม่เพียงแต่เขาจะเข้าใจเหตุผลนี้ แม้แต่เซิ่งฟางฉยงก็ยังเข้าใจเหตุผลนี้เป็นอย่างดี!ไม่เช่นนั้นแล้ว ทั้งสอ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1590
เพียงแต่เขาไม่คาดคิดว่า...ในโลกนี้จะมีจอมยุทธ์จริง ๆ“หลังจากที่ได้เห็นฝีมือของท่านเมื่อสักครู่นี้ ข้าก็เชื่อคำพูดของท่านอย่างสนิทใจแล้ว!”“ก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเพราะข้ามีตาหามีแววไม่ ขอให้ท่านโปรดอย่าถือสาเลยขอรับ!”“และโปรดวางใจเถิด ท่านเพียงแค่ช่วยข้าสังหารเซิ่งฟางฉยง ข้าก็จะนำกองทัพเข้าเมืองทันที และกำจัดกองทัพต้าเย่ทั้งหมดพร้อมกัน!”“แล้วดินแดนต้าเย่ ก็จะถูกแบ่งแยกให้เป็นดินแดนของต้าเป่ยของเรา!”“หลังจากนี้ข้าจะกราบทูลฝ่าบาทถึงทุกสิ่งที่ท่านได้กระทำ เพื่อให้ฝ่าบาททรงตอบแทนความดีความชอบขอรับ!”ไป๋ฝูซานรีบพูดขึ้นมา ท่าทางของเขาแสดงถึงความเคารพอย่างมาก ตอนนี้เขาไม่กล้าละเลยแม้แต่น้อยความสามารถของทั้งสองฝ่ายนั้นแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว หากเขาทำสิ่งที่เกินขอบเขตไป คงจะต้องเอาชีวิตมาทิ้งอย่างแน่นอนใช่หรือไม่?ผลลัพธ์สุดท้ายสามารถคาดเดาได้...ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องการสร้างความดีความชอบในสนามรบด้วย จึงต้องรักษาชีวิตของตนเองไว้!“ดี ข้าเข้าใจความคิดของท่านแล้ว”“ข้าจะไม่เสียเวลาพูดคุยกับท่านอีกต่อไป เพราะก่อนที่จะมาที่นี่ ข้าได้สัญญากับฝ่าบาทไว้แล้วว่าจะไม่ทำให้พระองค์ผิดหวั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1591
“จริงแท้แน่นอนขอรับ!”เกาเล่อรีบเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่ตนได้เห็นอย่างซื่อตรง“บุรุษผู้นั้นมีลีลาการเดินที่เบาคล่อง ดูแล้วรู้ว่าเป็นผู้ที่ฝึกฝนวิทยายุทธ์มาอย่างช่ำชอง แต่ในกองทัพต้าเป่ยก่อนหน้านี้ ไม่เคยมีคนเช่นนี้ปรากฏตัวมาก่อน!”“ยิ่งกว่านั้น หากมีผู้ที่มีฝีมือสูงส่งเช่นนี้จริง เหตุใดต้าเป่ยจึงพ่ายแพ้ราบคาบเช่นนี้เล่าขอรับ?”คำพูดของเกาเล่อไม่ได้ไร้เหตุผลหวังหยวนยกมือขึ้นนวดขมับเบา ๆ พลางครุ่นคิดถึงเบาะแสทั้งหมดที่มี“ไม่น่าแปลกใจที่ไป๋ชิงชางจะสามารถรวมแผ่นดินต้าเป่ยได้ในเวลาอันสั้น”“และยังขึ้นครองราชย์ได้สำเร็จ”“แท้จริงแล้วเป็นเพราะได้รับความช่วยเหลือจากซานไว่ซาน”“เพียงแต่ว่าผู้คนในยุทธภพเหล่านี้ไม่เคยสนใจเรื่องราชสำนัก เหตุใดคราวนี้จึงได้เข้ามาแทรกแซงเช่นนี้?”เรื่องนี้ทำให้หวังหยวนรู้สึกสับสนอยู่บ้างแต่เขายังคงเชื่อมั่นว่าผู้คนจากซานไว่ซานล้วนเป็นคนฉลาด พวกเขาจะไม่มีวันทำเรื่องไร้สาระอย่างแน่นอน คงต้องมีผลประโยชน์บางอย่างแอบแฝงอยู่หรือว่าซานไว่ซานต้องการได้อะไรบางอย่างจากสงครามครั้งนี้“ช่างเถิด ไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น ตอนแรกข้าไม่คิดจะแทรกแซงเรื่องราวระหว่างสองอาณ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1592
เนื่องจากเวลานี้เป็นยามราตรี แม้ว่าจะมีทหารเฝ้ายาม แต่พวกเขาก็เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว ในพริบตาเดียวก็มาถึงด้านนอกกระโจมแล้ว! ซือถูอวี่ใช้มีดกรีดกระโจมให้เป็นรู เมื่อแน่ใจแล้วว่าเซิ่งฟางฉยงอยู่ในกระโจม เขาก็โบกมือให้คนอื่น ๆ แล้วสั่งเสียงเบาว่า “ลงมือ!”พวกเขาไม่รอช้า รีบพุ่งตัวเข้าไปในกระโจมทันที!เซิ่งฟางฉยงที่กำลังนั่งหลับอยู่ภายในกระโจมลืมตาขึ้นทันที แล้วชักดาบออกจากด้านหลังโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว จ้องมองผู้มาเยือนด้วยสายตาอันเฉียบคม!“พวกเจ้าเป็นใคร?”“กล้าดีอย่างไรบุกเข้ามาในค่ายของข้า!”“หาเรื่องตายหรือไร?”ทุกคนมองหน้ากัน ไม่สนใจคำพูดของเซิ่งฟางฉยง แล้วพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าเตรียมจะเอาชีวิตเขา!“ทหาร!”เซิ่งฟางฉยงตะโกน แล้วรีบยกดาบขึ้นต่อสู้!ขณะที่ซือถูอวี่ที่อยู่ด้านหลังกลุ่มคนยืนกอดอก ใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มโหดเหี้ยม แล้วพูดเสียงเย็นว่า “เซิ่งฟางฉยง! วันนี้คือวันตายของเจ้า!”“ต่อให้เจ้าจะมีสามหัวหกกร วันนี้ก็อย่าคิดจะหนีออกจากค่ายนี้ไปได้!”หมัดเดียวไม่อาจสู้กับคนหลายคนได้!เพียงการปะทะกันในระยะเวลาอันสั้น เซิ่งฟางฉยงก็ต
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1630
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1629
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1628
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1627
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1626
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1625
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1624
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1623
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1622
