Share
บทที่ 1586
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1587
“เห็นได้ชัดว่ามีกลอุบายแอบแฝงอยู่ในนี้...”“ไป๋ฝูซานจะไม่ยอมแพ้เพียงแค่นี้แน่นอน โดยเฉพาะการที่เขายังไม่ได้นำกองทัพหลักของตนกลับไป ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีเจตนาจะโต้กลับ!”“ดังนั้นเราจึงต้องระวังไว้!”เซิ่งฟางฉยงโยนจอกสุราในมือทิ้งไปด้านหนึ่ง ขณะเดียวกันก็ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยขึ้นโดยปกติแล้วเขาไม่ใช่คนที่ชอบดื่มสุราสนุกสนาน สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเพียงกลอุบายของเขาเท่านั้น แต่ทว่าไป๋ฝูซานกลับไม่ติดกับดัก ซึ่งทำให้เขาต้องลำบากใจไม่น้อย ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี“หรือเราจะนำกองทัพบุกไปโจมตีไป๋ฝูซานโดยตรงเสียเลยขอรับ?”“ตอนนี้เขาซ่อนตัวอยู่ในภูเขารกร้างแห่งหนึ่ง ดังนั้นจึงยังคงมีกองทัพของเขาอยู่รอบ ๆ แต่จำนวนของเรามีมากกว่าอย่างแน่นอน!”“ดังนั้นสงครามครั้งนี้เราจะต้องชนะขอรับ!”รองขุนพลรีบเอ่ยขึ้นทหารคนอื่น ๆ ต่างก็พากันเห็นด้วยความคิดของพวกเขาทั้งหมดเกือบจะเหมือนกัน นั่นคือต้องสังหารไป๋ฝูซานโดยเร็วที่สุด หรือขับไล่กองทัพต้าเป่ยออกจากเขตเฉิงโจว!เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้ยิ่งไปกว่านั้น การแก้แค้นก็เป็นเหตุผลสำคัญเช่นกัน!เพราะเมื่อไป๋ฝูซานได้เปรียบ เขาช่างเย่อหยิ่งเสียเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1588
ไป๋ฝูซานถามอย่างตรงไปตรงมา โดยไม่ได้พูดคุยกับผู้มาเยือนมากนักเพราะพวกเขาไม่ได้คุ้นเคยกันมาก่อน แล้วจะต้องแสร้งทำเป็นสนิทสนมกันไปเพื่ออะไร?ไม่ว่าอย่างไรเรื่องก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว หากไป๋ชิงชางเตรียมปลดเขาออกจากตำแหน่ง ก็ปลดเสียให้เร็วที่สุดดีกว่า เขาจะได้กลับบ้านไปใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบสุข!“ขุนพลไป๋คงเข้าใจจุดประสงค์การมาของข้าผิดไป จึงได้ดูมีอคติต่อข้าเช่นนี้”“แต่ขุนพลไป๋วางใจได้ ฝ่าบาทไม่ได้ใส่พระทัยกับเรื่องที่ท่านพ่ายแพ้ในครั้งนี้ และยังทรงให้ข้ามาเพื่อปลอบใจท่าน”“แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด คือต้องการให้ข้าช่วยท่านจัดการกับเซิ่งฟางฉยง!”นี่...ไป๋ฝูซานรู้สึกตกใจในตอนแรก จากนั้นก็รีบถามว่า “ท่านพูดจริงหรือ?”เมื่อขุนพลใหญ่คุมกองทัพออกรบ ย่อมต้องการทำศึกในสนามรบ เพื่อขยายอาณาเขตให้กับอาณาจักร และเพื่อสร้างความดีความชอบให้กับตนเอง!แม้ว่าจะต้องตายในสนามรบ แต่สำหรับพวกเขาก็ถือว่าเป็นเกียรติยศอันสูงส่ง!แต่หากถูกปลดออกจากตำแหน่งขุนพลใหญ่ด้วยวิธีการเช่นนี้ ตัวเขาเองก็จะต้องขายหน้าไปชั่วชีวิต...“จริงอย่างแน่นอน!”“สิ่งที่ข้านำมาบอกล้วนเป็นรับสั่งของฝ่าบาท และเช่นเดียว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1589
“มันง่ายมาก เพียงแค่ให้ข้าช่วยให้ท่านไปสังหารเซิ่งฟางฉยงได้ เมื่อถึงเวลานั้น จิตใจของพวกทหารข้าศึกจะต้องสั่นคลอนอย่างแน่นอน!”“หลังจากนั้น ท่านเพียงแค่ต้องนำกองทัพมุ่งตรงเข้าไปในเมืองอย่างรวดเร็ว ก็จะสามารถคว้าชัยชนะได้โดยตรง!”“แม้ว่าทหารของฝ่ายตรงข้ามจะมีจำนวนมากกว่าพวกท่าน แต่หากปราศจากผู้นำแล้ว ก็นับว่าพวกเขาไร้ประโยชน์!”“ท่านคงเข้าใจในหลักการนี้ใช่หรือไม่?”ซือถูอวี่หรี่ตามองเขาเล็กน้อย ท่าทางของเขาช่างดูเหมือนคนเจ้าเล่ห์เสียจริง!และก็ไม่ได้ดูเหมือนกำลังพูดเล่น!เพียงแต่...ไป๋ฝูซานรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เดิมทีเขาคิดว่าซือถูอวี่จะเชี่ยวชาญในศาสตร์แห่งการซ่อนตัวและการหลบหนี ซึ่งจะสามารถช่วยให้เขาเอาชนะเซิ่งฟางฉยงในสนามรบได้ แต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นกลอุบายที่ไม่เข้าท่าเช่นนี้?ทั้งยังเต็มไปด้วยช่องโหว่!แล้วจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร?ในสนามรบ การจับกุมหัวหน้าศัตรูเป็นสิ่งสำคัญ หากสามารถสังหารขุนพลใหญ่ของฝ่ายตรงข้ามได้ ก็สามารถควบคุมความได้เปรียบในสนามรบได้อย่างแน่นอน!ไม่เพียงแต่เขาจะเข้าใจเหตุผลนี้ แม้แต่เซิ่งฟางฉยงก็ยังเข้าใจเหตุผลนี้เป็นอย่างดี!ไม่เช่นนั้นแล้ว ทั้งสอ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1590
เพียงแต่เขาไม่คาดคิดว่า...ในโลกนี้จะมีจอมยุทธ์จริง ๆ“หลังจากที่ได้เห็นฝีมือของท่านเมื่อสักครู่นี้ ข้าก็เชื่อคำพูดของท่านอย่างสนิทใจแล้ว!”“ก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเพราะข้ามีตาหามีแววไม่ ขอให้ท่านโปรดอย่าถือสาเลยขอรับ!”“และโปรดวางใจเถิด ท่านเพียงแค่ช่วยข้าสังหารเซิ่งฟางฉยง ข้าก็จะนำกองทัพเข้าเมืองทันที และกำจัดกองทัพต้าเย่ทั้งหมดพร้อมกัน!”“แล้วดินแดนต้าเย่ ก็จะถูกแบ่งแยกให้เป็นดินแดนของต้าเป่ยของเรา!”“หลังจากนี้ข้าจะกราบทูลฝ่าบาทถึงทุกสิ่งที่ท่านได้กระทำ เพื่อให้ฝ่าบาททรงตอบแทนความดีความชอบขอรับ!”ไป๋ฝูซานรีบพูดขึ้นมา ท่าทางของเขาแสดงถึงความเคารพอย่างมาก ตอนนี้เขาไม่กล้าละเลยแม้แต่น้อยความสามารถของทั้งสองฝ่ายนั้นแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว หากเขาทำสิ่งที่เกินขอบเขตไป คงจะต้องเอาชีวิตมาทิ้งอย่างแน่นอนใช่หรือไม่?ผลลัพธ์สุดท้ายสามารถคาดเดาได้...ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องการสร้างความดีความชอบในสนามรบด้วย จึงต้องรักษาชีวิตของตนเองไว้!“ดี ข้าเข้าใจความคิดของท่านแล้ว”“ข้าจะไม่เสียเวลาพูดคุยกับท่านอีกต่อไป เพราะก่อนที่จะมาที่นี่ ข้าได้สัญญากับฝ่าบาทไว้แล้วว่าจะไม่ทำให้พระองค์ผิดหวั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1591
“จริงแท้แน่นอนขอรับ!”เกาเล่อรีบเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่ตนได้เห็นอย่างซื่อตรง“บุรุษผู้นั้นมีลีลาการเดินที่เบาคล่อง ดูแล้วรู้ว่าเป็นผู้ที่ฝึกฝนวิทยายุทธ์มาอย่างช่ำชอง แต่ในกองทัพต้าเป่ยก่อนหน้านี้ ไม่เคยมีคนเช่นนี้ปรากฏตัวมาก่อน!”“ยิ่งกว่านั้น หากมีผู้ที่มีฝีมือสูงส่งเช่นนี้จริง เหตุใดต้าเป่ยจึงพ่ายแพ้ราบคาบเช่นนี้เล่าขอรับ?”คำพูดของเกาเล่อไม่ได้ไร้เหตุผลหวังหยวนยกมือขึ้นนวดขมับเบา ๆ พลางครุ่นคิดถึงเบาะแสทั้งหมดที่มี“ไม่น่าแปลกใจที่ไป๋ชิงชางจะสามารถรวมแผ่นดินต้าเป่ยได้ในเวลาอันสั้น”“และยังขึ้นครองราชย์ได้สำเร็จ”“แท้จริงแล้วเป็นเพราะได้รับความช่วยเหลือจากซานไว่ซาน”“เพียงแต่ว่าผู้คนในยุทธภพเหล่านี้ไม่เคยสนใจเรื่องราชสำนัก เหตุใดคราวนี้จึงได้เข้ามาแทรกแซงเช่นนี้?”เรื่องนี้ทำให้หวังหยวนรู้สึกสับสนอยู่บ้างแต่เขายังคงเชื่อมั่นว่าผู้คนจากซานไว่ซานล้วนเป็นคนฉลาด พวกเขาจะไม่มีวันทำเรื่องไร้สาระอย่างแน่นอน คงต้องมีผลประโยชน์บางอย่างแอบแฝงอยู่หรือว่าซานไว่ซานต้องการได้อะไรบางอย่างจากสงครามครั้งนี้“ช่างเถิด ไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น ตอนแรกข้าไม่คิดจะแทรกแซงเรื่องราวระหว่างสองอาณ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1592
เนื่องจากเวลานี้เป็นยามราตรี แม้ว่าจะมีทหารเฝ้ายาม แต่พวกเขาก็เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว ในพริบตาเดียวก็มาถึงด้านนอกกระโจมแล้ว! ซือถูอวี่ใช้มีดกรีดกระโจมให้เป็นรู เมื่อแน่ใจแล้วว่าเซิ่งฟางฉยงอยู่ในกระโจม เขาก็โบกมือให้คนอื่น ๆ แล้วสั่งเสียงเบาว่า “ลงมือ!”พวกเขาไม่รอช้า รีบพุ่งตัวเข้าไปในกระโจมทันที!เซิ่งฟางฉยงที่กำลังนั่งหลับอยู่ภายในกระโจมลืมตาขึ้นทันที แล้วชักดาบออกจากด้านหลังโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว จ้องมองผู้มาเยือนด้วยสายตาอันเฉียบคม!“พวกเจ้าเป็นใคร?”“กล้าดีอย่างไรบุกเข้ามาในค่ายของข้า!”“หาเรื่องตายหรือไร?”ทุกคนมองหน้ากัน ไม่สนใจคำพูดของเซิ่งฟางฉยง แล้วพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าเตรียมจะเอาชีวิตเขา!“ทหาร!”เซิ่งฟางฉยงตะโกน แล้วรีบยกดาบขึ้นต่อสู้!ขณะที่ซือถูอวี่ที่อยู่ด้านหลังกลุ่มคนยืนกอดอก ใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มโหดเหี้ยม แล้วพูดเสียงเย็นว่า “เซิ่งฟางฉยง! วันนี้คือวันตายของเจ้า!”“ต่อให้เจ้าจะมีสามหัวหกกร วันนี้ก็อย่าคิดจะหนีออกจากค่ายนี้ไปได้!”หมัดเดียวไม่อาจสู้กับคนหลายคนได้!เพียงการปะทะกันในระยะเวลาอันสั้น เซิ่งฟางฉยงก็ต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1593
ซือถูอวี่เคยได้ยินชื่อเสียงของหวังหยวนมาบ้างแล้วถึงกระนั้น หวังหยวนกลับสร้างความปั่นป่วนในเทียนไว่เทียนไว้ไม่น้อยเลย แม้กระทั่งเอาชนะการประลองยุทธ์เพื่อจับคู่ และได้สาวงามไปครอบครอง!ครั้งนั้นนับได้ว่าเป็นที่ฮือฮาไปทั่ว!แม้เทียนไว่เทียนและซานไว่ซานจะเป็นกลุ่มกองกำลังที่เป็นปฏิปักษ์กัน แต่ต่างก็มีสายตาคอยสอดส่องอยู่ในกองกำลังของอีกฝ่าย!ดังนั้น การกระทำของหวังหยวนจึงไม่สามารถรอดพ้นสายตาของพวกเขาไปได้“เหตุใดเจ้าจึงเข้ามายุ่งเกี่ยวในเรื่องของสองอาณาจักร?”ซือถูอวี่ขมวดคิ้วเอ่ยถามการที่หวังหยวนลงมืออย่างฉับพลันเช่นนี้ อาจทำให้การลอบสังหารในวันนี้ต้องล้มเลิก...เพราะพวกเขาไม่มีทางลงมือได้สำเร็จ!ในเมื่อความสามารถของหวังหยวนนั้นเป็นที่ประจักษ์อยู่ตรงหน้า!“เรื่องนี้ข้าต่างหากที่อยากจะถามเจ้า!”“เหตุใดผู้คนจากซานไว่ซานจึงเข้ามายุ่งเกี่ยวในเรื่องของสองอาณาจักร?”“ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นไปตามกฎเกณฑ์สักเท่าใดใช่หรือไม่?”“ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเป็นคนในยุทธภพแท้ ๆ แต่บัดนี้กลับกลายเป็นดั่งหมาล่าเนื้อของไป๋ชิงชาง แถมยังมาลอบสังหารเซิ่งฟางฉยงอีก!”“สิ่งที่เจ้าทำนั้นมันถูกต้องเหมาะสมนักห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1594
“หวังหยวน!”“เรื่องในวันนี้ยังไม่จบแน่นอน!”“ข้าจะบอกเล่าเรื่องราวที่เจ้ากระทำไว้ให้ผู้คนในซานไว่ซานทุกคนได้รับรู้ ผู้คนจากซานไว่ซานจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป!”“ในเมื่อเจ้าเลือกที่จะกระทำเช่นนี้ ก็เตรียมตัวรอความตายได้เลย!”เนื่องจากผู้คนรอบข้างล้มลงไปทีละคน ซือถูอวี่จึงไม่กล้าสู้รบต่อที่นี่อีก เพียงแค่ทิ้งคำพูดโหดร้ายไว้ไม่กี่ประโยค ก่อนจะกระโจนเข้าไปในฝูงชนอย่างรวดเร็ว!ความสามารถของเขานั้นเหนือกว่าคนที่ตามหลังมาอยู่มาก อาศัยวรยุทธ์อันแปลกประหลาดของตนเอง ชั่วพริบตาก็พุ่งทะลวงฝ่าวงล้อมออกมาได้!ถึงกระนั้นเขาก็ยังคงบาดเจ็บสาหัส...“ท่านหวัง เหตุใดท่านจึงไม่ลงมือสังหารเขา?”“หากปล่อยให้คนผู้นี้กลับไป เขาก็จะต้องรายงานเรื่องราวเหล่านี้ให้ผู้บังคับบัญชาของเขาฟังอย่างแน่นอน!”“ถึงเวลานั้น ท่านเองก็จะกลายเป็นศัตรูของพวกเขาหรือเปล่า?”เซิ่งฟางฉยงรีบเอ่ยขึ้นด้วยความร้อนรนแน่นอนว่าเขาต้องการยืมมือของหวังหยวนกำจัดยอดฝีมือที่ไม่รู้ที่มาเหล่านี้!ไม่เช่นนั้น คนเหล่านี้ก็จะยังคงก่อความวุ่นวายให้แก่เขาต่อไป!หวังหยวนเพียงยืนกอดอกแล้วส่ายหน้า พร้อมกับหัวเราะเบา ๆ โดยไม่สนใจคำพูดของเซิ่งฟ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1630
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1629
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1628
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1627
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1626
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1625
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1624
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1623
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1622
