Share
บทที่ 1512
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1513
เมื่อได้ยินเสียงของต้าหู่และเอ้อหู่แล้ว หวังหยวนก็หันกลับไปทักทายทั้งสองรีบวิ่งเข้ามาหาหวังหยวน พวกเขาได้ยินเพียงว่าหวังหยวนออกไปตามหาภรรยา แต่ไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรบ้าง?ต้าหู่จ้องมองหวังหยวนด้วยสีหน้าตื่นเต้น และยังใช้แขนกระแทกไหล่ของหวังหยวนเบา ๆ ด้วย“พี่หวัง พวกเรารู้ว่าพี่ออกไปตามหาภรรยา แล้วเป็นอย่างไรบ้างขอรับ? ตามภรรยากลับมาได้หรือยัง?”เมื่อได้ยินคำพูดของต้าหู่ หวังหยวนก็ยกมือขึ้นลูบหน้าผากอย่างเหนื่อยหน่ายคนพวกนี้สนใจเรื่องของเขาไปเพื่ออะไรในกัน งานที่มอบหมายให้ไปทำนั้นเสร็จสิ้นแล้วหรือ?“สนใจเรื่องของข้ามากมายเช่นนี้ แล้วงานที่ข้ามอบหมายให้เจ้าไปทำนั้น เจ้าได้ทำเสร็จแล้วหรือ?”หวังหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย“แน่นอนพี่หวัง งานที่พี่มอบหมายให้ข้าทำ ข้าจะไม่ทำให้เสร็จได้อย่างไร? วางใจเถิด ในช่วงหลายเดือนที่พี่ไม่อยู่ ข้าดูแลโรงฝึกยุทธ์ได้ดีมาก แถมยังมีรายได้ไม่น้อยอีกด้วย!”เดิมทีต้าหู่มีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของหวังหยวน แต่เนื่องจากหวังหยวนและอาจารย์ชิงอีต้องรีบเดินทาง ในตอนนั้นจึงไม่ได้พาต้าหู่ไปด้วยต้าหู่จึงต้องอยู่ดูแลโรงฝึกยุทธ์กับเอ้อหู่หวังหยวนพยักหน้าด้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1514
เอาเถิด เอาเถิด วันนี้ทุกคนก็อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาพอดี ควรจะมาประชุมกันสักหน่อย เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาให้ฟัง เพื่อให้หวังหยวนได้ทราบสถานการณ์ปัจจุบันหลังจากที่ได้บอกความคิดของตนให้ทุกคนทราบแล้ว หวังหยวนก็ไปรอที่ห้องประชุมภรรยาของเขาทั้งสี่คงจะต้องพูดคุยกันอีกสักพัก แต่พี่น้องคนอื่น ๆ ต่างรีบมา“พี่หวัง ท่านสตรีศักดิ์สิทธิ์จะมาอยู่กับพวกเราจริงหรือ?”ต้าหู่จ้องมองไปที่ด้านนอกด้วยความไม่เชื่อ เมื่อเห็นท่านสตรีศักดิ์สิทธิ์สนทนากับพี่สะใภ้ทั้งสามอย่างสนิทสนมก่อนหน้านี้พวกเขายังคิดว่าท่านสตรีศักดิ์สิทธิ์คงเข้ากับคนยาก แต่เมื่อมองดูตอนนี้แล้ว ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแตกต่างจากหญิงสาวทั่วไป“ใช่แล้ว เมื่อเชียนหลงแต่งงานกับข้าแล้วก็ต้องมาอยู่ด้วยกันเป็นธรรมดา เจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องนี้หรอก เมื่อทุกคนมาถึงแล้ว ก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงที่ข้าไม่อยู่ให้ข้าฟังให้หมดเถิด”หวังหยวนไม่ค่อยอยากพูดคุยเรื่องผู้หญิงกับพี่น้อง จึงเร่งให้พวกเขาเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้ฟังระหว่างที่รอภรรยาของตนทั้งสี่อยู่นั้น ต้าหู่และเอ้อหู่ก็เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับโรงฝึกยุทธ์ให้หวังหยวนฟัง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1515
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ หวังหยวนก็รู้สึกประหลาดใจยิ่งนักก่อนหน้านี้ที่ได้พบกับพวกเขา พี่น้องทั้งสองยังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันอยู่เลย สุดท้ายกลายเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร?หวังหยวนหันไปมองเกาเล่อ อยากให้เขาเล่าเรื่องราวต่อแต่เกาเล่อกลับส่ายหน้า“ไม่มีข้อมูลอื่นแล้วขอรับ พวกเราที่ส่งไปประจำอยู่ในวังหลวงถูกกำจัดออกไปทีละคนแล้ว ไม่รู้ว่าพวกเขาต้องการจะทำสิ่งใดกันแน่ และไม่รู้ว่าแผนการต่อไปของพวกเขาคืออะไร เพียงแต่ตอนนี้ไป๋เฟยเฟยถูกคุมขังอยู่ เราควรช่วยเหลือนางดีหรือไม่ขอรับ?”หวังหยวนรู้สึกหนักใจจึงลูบคางครุ่นคิด เรื่องนี้ยุ่งยากยิ่งนักเพียงแค่จากไปไม่กี่เดือนเอง บ้านเมืองกลับปั่นป่วนถึงเพียงนี้เชียวหรือ?เป็นไปตามคาด ในช่วงเวลาแห่งความวุ่นวาย เพียงแค่เผลอเล็กน้อยก็อาจเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ได้!ส่วนไป๋เฟยเฟยที่เกาเล่อกล่าวถึง หวังหยวนก็อยากช่วยเหลือนางเช่นกันแต่เรื่องนี้เกรงว่าจะช่วยเหลือได้ยาก อย่างไรก็คงต้องค่อยเป็นค่อยไปอย่างน้อยพี่น้องทั้งสองก็มีสายเลือดเดียวกัน ไป๋ชิงชางคงไม่สังหารไป๋เฟยเฟยอย่างง่ายดาย“รอไปก่อนเถิด”เมื่อได้ยินว่าไป๋เฟยเฟยถูกคุมขัง หลี่ซื่อหานและคน
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1516
นางจึงวางมือลงบนไหล่ของเสวี่ยเชียนหลง แล้วตบเบา ๆ สองครั้งเสวี่ยเชียนหลงตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หันไปมองพี่หลี่ซื่อหานที่กำลังมองนางด้วยรอยยิ้ม“พี่ใหญ่...”“น้องเล็ก เจ้าไม่ต้องกังวลมากเกินไปเพราะเรื่องราวเหล่านี้หรอก เมื่อเจ้าแต่งงานเข้ามาแล้วก็อยู่ที่บ้านกับพวกเราเหมือนเดิมก็พอ หากคุณชายมีเรื่องพิเศษที่ต้องการให้พวกเราช่วยเหลือ คุณชายจะบอกพวกเราเอง”หลี่ซื่อหานลูบหลังเสวี่ยเชียนหลงเบา ๆ เพื่อปลอบโยนเสวี่ยเชียนหลงพยักหน้า ในใจหวังว่าจะเป็นเช่นนั้นเพื่อบรรเทาบรรยากาศที่ตึงเครียดและกังวลของเสวี่ยเชียนหลงในตอนนี้ พี่สาวอีกสามคนจึงพาเสวี่ยเชียนหลงไปพบกับลูกชายคนแรกของพวกนางถึงแม้ว่าเด็กคนนี้จะเกิดจากพี่หลี่ซื่อหาน แต่คนอื่น ๆ ก็ปฏิบัติกับเขาเหมือนลูกชายแท้ ๆ ของตนเองส่วนอีกด้านหนึ่ง หวังหยวนก็เดินทางไปยังวังหลวงเงาดำกระโจนผ่านหวังหยวนไป จากนั้นก็กระโดดเข้าไปในวังหลวง แล้วไปปรากฏตัวต่อหน้าไป๋ชิงชาง“ถวายบังคมฝ่าบาท คุณชายหวังกำลังเสด็จมาที่วังหลวงพ่ะย่ะค่ะ”หลังจากฟังรายงานของผู้ใต้บังคับบัญชา ไป๋ชิงชางก็เพียงแค่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ มากนัก แล้วโบกมือให
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1517
ชายผู้นี้โจมตีอย่างเฉียบขาด ทุกกระบวนท่าล้วนหมายมุ่งโจมตีจุดสำคัญของหวังหยวนด้วยปรารถนาจะปลิดชีพหวังหยวนแม้ไม่อาจทราบได้ว่าเหตุใดไป๋ชิงชางจึงคบค้าสมาคมกับจอมยุทธ์ แต่ก็รู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย“เจ้ามีความสัมพันธ์ใดกับฮ่องเต้?”ขณะที่หวังหยวนหลบหลีกก็ยังไม่ลืมที่จะล้วงข้อมูลจากปากของชายผู้นี้ทว่าชายผู้นี้จดจ่ออยู่กับการสังหารหวังหยวนอย่างเดียว ไม่ได้เอ่ยตอบแต่อย่างใดเขาเองก็ไม่ได้คาดคิดว่าแม้ฝีมือของตนจะจัดว่าเยี่ยมยอด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหวังหยวน ต่อให้รุกโจมตีอย่างรวดเร็วเพียงใด หวังหยวนก็ยังหลบหลีกได้อย่างง่ายดายแม้หวังหยวนจะไม่ได้โต้ตอบ แต่เขาก็ตระหนักดีว่าหากหวังหยวนโต้กลับ เขาก็คงไม่มีโอกาสได้มีชีวิตอยู่“เหตุใดเจ้าจึงอยู่ที่นี่? ผู้ใดอยู่เบื้องหลังฮ่องเต้?”หวังหยวนได้ซักถามคำถามมากมายเช่นนี้แล้ว แต่ชายผู้นี้กลับไม่สนใจไยดี ไม่ยอมเอ่ยคำใดเลย หวังหยวนจึงรู้สึกสิ้นหวังในเมื่อชายผู้นี้ไม่ยอมตอบคำถาม ก็คงไม่สามารถไว้ชีวิตเขาไว้ได้หลังจากนั้นหวังหยวนก็กระโดดตีลังกากลับหลัง ลงมายืนอยู่ห่างจากชายสวมหน้ากากเล็กน้อย แล้วชักปืนพกที่เหน็บไว้ที่เอวออกมาปากกระบอกปืนจ่อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1518
หรือว่าไป๋เฟยเฟยรู้เรื่องบางอย่าง? จึงไม่สามารถปล่อยให้นางแพร่งพรายได้? แต่ก็ไม่อาจลงมือสังหารได้ จึงกระทำเช่นนี้หรือไม่?เมื่อได้ยินคำพูดของหวังหยวน ไป๋ชิงชางก็ชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นสายตาก็เหลือบไปทางซ้ายขวา แล้วส่ายหน้าบอกให้เขาอย่าซักถามต่อไปอีก“พี่หวัง ข้าไม่อยากโกหกท่าน แต่เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่ท่านสามารถควบคุมได้ และเรื่องราวก็ได้เกิดขึ้นแล้ว ขอให้มันผ่านพ้นไปเถิด ตกลงหรือไม่? วันนี้ท่านมาหาข้าเพื่อดื่มชาเท่านั้น อย่าได้ซักถามเรื่องอื่นอีกเลย”ไป๋ชิงชางเรียกเขาว่าพี่หวังตามปกติแท้จริงแล้วเขายังคงอยากพึ่งพาหวังหยวนอยู่บ้าง เขายังคงถือว่าหวังหยวนเป็นพี่น้อง จึงไม่ต้องการให้หวังหยวนเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ และได้รับอันตรายไปด้วยขณะที่หวังหยวนยังคงยืนกรานที่จะซักถามต่อไป ทันใดนั้นก็มีรัศมีอำมหิตแผ่ซ่านเข้ามาหวังหยวนชะงักไปครู่หนึ่งก่อนนั่งตัวตรง จ้องมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวังเขาไม่พบเงาของผู้ใด แต่กลิ่นอายแห่งจิตสังหารยังคงปรากฏอยู่นั่นหมายความว่าผู้ที่ปล่อยกลิ่นอายแห่งจิตสังหารนี้ซ่อนตัวอยู่ในห้องตำราของไป๋ชิงชาง เพียงแต่ไม่สามารถปรากฏตัวได้เพราะเรื่องสถานะห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1519
สำหรับชายทั้งสองคนนี้ ปัจจุบันไป๋ชิงชางยังไม่สามารถหาวิธีต่อกรได้ จึงได้แต่เป็นเพียงหุ่นเชิดอยู่ในมือของพวกเขาหลังจากที่หวังหยวนจากไป เขายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกไม่ชอบมาพากลเขาต้องรีบช่วยไป๋เฟยเฟยออกมาให้ได้ แต่การจะช่วยไป๋เฟยเฟยไม่ใช่เรื่องง่ายดายเขาเข้าใจดีว่าในวังหลวงขณะนี้มีจอมยุทธ์มากมายคอยเฝ้าอยู่สิ่งสำคัญที่สุดคือตอนนี้เขาไม่รู้ว่าไป๋เฟยเฟยอยู่ที่ใด หากลงมือโดยไม่คิดหน้าคิดหลังก็เท่ากับเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นหวังหยวนกลับไปที่โรงเตี๊ยม แล้วสั่งการให้องครักษ์ที่ติดตามตนไปแจ้งสถานการณ์ให้เสวี่ยเชียนหลงทราบโดยเร็วและให้นางส่งข่าวไปยังเทียนไว่เทียน เพื่อถามชิงอีว่ามีผู้ใดจากเทียนไว่เทียนเข้ามาแทรกแซงอำนาจในราชสำนักหรือไม่ระหว่างที่รอคอย หวังหยวนก็พยายามสืบหาว่าองค์หญิงถูกคุมขังอยู่ที่ใดแต่ไม่ว่าเขาจะสืบหาอย่างไรก็ไม่มีข่าวคราวใด ๆ เลยหลังจากที่เสวี่ยเชียนหลงได้รับข่าวที่หวังหยวนส่งมา นางก็รีบนำจดหมายไปให้นักพรตชิงอีด้วยนกพิราบสื่อสารเมื่อนักพรตชิงอีเห็นจดหมายที่เสวี่ยเชียนหลงส่งมาก็ขมวดคิ้วมุ่นเทียนไว่เทียนและซานไว่ซานมีกฎห้ามไม่ให้เข้าไปแทรกแซงอำนาจในราชสำนักเด็ดขา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1520
“คุณชาย พวกเราแพร่ข่าวที่ท่านสั่งไปแล้ว ตอนนี้ทั้งเมืองหลวงน่าจะรู้ข่าวนี้แล้วขอรับ”“ดีมาก! ข้าจะไปดูสักหน่อยว่าตอนนี้เมืองหลวงวุ่นวายแค่ไหน!”หวังหยวนตบโต๊ะเบา ๆ จากนั้นก็สั่งให้องครักษ์ติดตามตนไป พวกเขาจะออกไปดูความวุ่นวายด้วยกันเพิ่งลงมาที่ชั้นล่างก็ได้ยินเสียงชาวบ้านที่กำลังรับประทานอาหารอยู่ในโรงเตี๊ยมพูดคุยกันถึงข่าวการสิ้นพระชนม์ขององค์หญิง“พวกเจ้าได้ยินหรือไม่? องค์หญิงของเราสิ้นพระชนม์แล้ว และสิ้นพระชนม์อย่างอนาถมากด้วย!”“ข่าวนี้จริงหรือเปล่า? เจ้าได้ยินมาจากไหน?”“จริงแน่นอน ตอนนี้ทั้งเมืองหลวงรู้กันหมดแล้ว เจ้ายังไม่รู้หรือ? เจ้านี่ตกข่าวเสียแล้วนะ!”“แล้วองค์หญิงสิ้นพระชนม์ได้อย่างไร?”“ได้ยินว่าองค์หญิงสิ้นพระชนม์เพราะความโศกเศร้าจากการสิ้นพระชนม์ของฮ่องเต้พระองค์ก่อน สุดท้ายก็สิ้นพระชนม์เพราะตรอมใจ” “ไม่จริงไม่จริง ข่าวที่เจ้าได้ยินมาจากไหนกัน? องค์หญิงถูกฮ่องเต้สังหารต่างหาก แม้ว่าท่านสตรีศักดิ์สิทธิ์จะเป็นน้องสาว แต่ก็เป็นธิดาของฮ่องเต้พระองค์ก่อน ได้ยินว่าฮ่องเต้ของเราตอนนี้ฆ่าบิดาเพื่อแย่งชิงบัลลังก์!”เมื่อได้ยินข่าวลือเหล่านี้ หวังหยวนก็ตกใจไม่คิดว่
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1634
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1633
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1632
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1631
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1630
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1629
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1628
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1627
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1626
