Share

บทที่ 1139

Author: ชวินเป่ยอี๋
เมื่อเกาเล่อได้ฟังเช่นนี้ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่กล่าวว่า “พวกเราออกเดินทางกันก่อนเถิด บอกสถานที่ให้น้องสะใภ้ทราบ แล้วออกไปรอนางนอกเมืองหลวง”

การกระทำเช่นนี้ทำให้เฉินอวิ๋นจื้อสับสนมากยิ่งขึ้น

“เจ้าอย่ากังวลมากเกินไปเลย พวกเราต้องระมัดระวังทุกย่างก้าวในอาณาจักรต้าอัน ดังนั้นหากออกจากเมืองก่อน ตระกูลเซิ่งจะรับมือได้ยาก และเจ้าก็มีความสำคัญมาก หากมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นก็จบแล้ว!”

ด้วยเหตุนี้เกาเล่อจึงพาเฉินอวิ๋นจื้อออกจากเมืองทันที

แต่เมื่อเขาจากไปก็ได้ทิ้งจดหมายบอกตำแหน่งนัดหมายให้หงหยิ่งไว้ฉบับหนึ่ง

แต่เกาเล่อจะไม่รอนางในตำแหน่งนั้นอย่างแน่นอน!

ในไม่ช้าหงหยิ่งก็มุ่งหน้าสู่เมืองหลวง!

แต่นางค่อนข้างระมัดระวังมาก จึงไม่ละเลยเรื่องซ่อนเร้นตัวตน!

ในไม่ช้านางก็มาถึงเมืองหลวง และมาถึงห้องตำราของเซิ่งตงฉยง

เมื่อเซิ่งตงฉยงเห็นหงหยิ่งก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และอดไม่ได้ที่จะถาม

“เหตุใดเจ้าจึงกลับมา?”

ทันทีที่เขาเห็นหงหยิ่งก็รู้สึกได้ถึงความวิตกกังวลบนใบหน้าของนาง

“นายน้อยเจ้าคะ จู่ ๆ ผู้นำองค์กรเครือข่ายผีเสื้อของหวังหยวนก็มาพบเฉินอวิ๋นจื้อ แล้วขอให้เขาไปที่เมืองหวง ส่วนที่นี่จะมีคนอ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1140

    เซิ่งตงฉยงรู้ว่าบางทีนี่อาจเป็นโอกาส!แต่เขาก็รู้เช่นกัน!ว่านี่ก็เป็นการเดิมพันด้วย!เพราะว่า...สิ่งที่เขาต้องปล่อยไปคือนักรบแข็งแกร่งข้างกายเขา หากหงหยิ่งถูกยุยงให้กบฏ ก็จะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับเขา!หงหยิ่งเองก็รู้จักตระกูลเซิ่งดีเช่นกัน! นางรู้เรื่องเกี่ยวกับตระกูลเซิ่งมากมาย ถ้าหวังหยวนดึงนางไปได้ก็จะไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเขาเลย!ดังนั้นเขาจึงมองหน้าหงหยิ่ง“หงหยิ่ง ข้าเชื่อมั่นในตัวเจ้ามาก แม้ว่าเจ้าจะไม่อยากไปเมืองหวง และข้าไม่อยากให้เจ้าไป แต่นี่เป็นโอกาสเดียวที่เจ้าจะได้ใกล้ชิดกับหวังหยวน!”“ดังนั้น...ข้าทำได้เพียงถามเจ้าให้แน่ใจ ว่าเจ้าจะไม่ทรยศต่อความไว้วางใจที่ข้ามีต่อเจ้าได้หรือไม่?”หลังจากที่เซิ่งตงฉยงพูดเช่นนี้แล้ว หงหยิ่งก็พยักหน้าทันที และคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความเคารพ“นายน้อยไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังเจ้าค่ะ!”“ข้าจะต้องได้รับความไว้วางใจจากพวกเขาอย่างแน่นอน!”หงหยิ่งพูดตามตรง หลังจากเซิ่งตงฉยงได้ฟังแล้วจึงยกยิ้มพยักหน้า“ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็ไป”หงหยิ่งได้ฟังแล้วจึงเดินออกจากประตูไปเช่นกันจากนั้นก็ออกมาจากเมืองหลวงเงียบ ๆ แล้วค่อยเดินไปยัง

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1141

    “พี่หยวน จะเป็นอย่างไรหากสตรีผู้นี้เป็นคนเลวจริงๆ? ดังนั้น ข้าคิดว่าเราควรเตรียมพร้อมสำหรับกรณีที่เลวร้ายที่สุด”เกาเล่อยังคงกังวลแม้ว่าจะมีสัญญาณต่างๆ มากมายบ่งบอกว่านางไม่ใช่คนเลวร้ายแต่ตัวตนของนางมีความลึกลับมาก แม้แต่เขาก็ยังไม่พบข้อมูลที่เป็นประโยชน์เลย!แน่นอนว่าเขาจึงเต็มไปด้วยความกังวล!“ใช่ ในฐานะผู้นำองค์กรเครือข่ายผีเสื้อ เจ้ามีสิทธิ์ที่จะคิดเช่นนั้น ก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้นเจ้าต้องวางแผนรับมือสำหรับกรณีที่แย่ที่สุด!”“เพราะเมื่อพวกเจ้าถูกเปิดเผยก็เหมือนตาบอดสนิท และหากหลายสิ่งหลายอย่างถูกเปิดเผย พวกเจ้าก็จะตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน!”“พวกเจ้าอาศัยอยู่ในความมืดและสิ่งที่กำลังเผชิญก็ย่อมมาจากพลังมืดเช่นกัน สิ่งที่องค์กรเครือข่ายผีเสื้อทำนั้นเป็นสิ่งที่ต้องเป็นความลับมากที่สุด... ซึ่งแน่นอนว่ามันอันตรายและยากกว่าการต่อสู้มาก!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เกาเล่อก็ยิ้มจาง“พี่หยวน ท่านไม่ได้วางแผนเตรียมรับมือเรื่องเลวร้ายที่สุดหรอกหรือ?”“ถ้าสตรีผู้นี้มีจุดประสงค์แอบแฝงจริง ๆ การบอกนางเรื่ององค์กรเครือข่ายผีเสื้อในเมืองหวงก็คงไม่เป็นอะไร”“ยิ่งกว่านั้น คือแม้ว่าจะไม่มีองค์กร

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1142

    องค์กรเครือข่ายผีเสื้อของหวังหยวนนั้นไม่มีใครเทียบได้เลยแม้แต่น้อย ด้วยวิธีนี้แม้ว่าจะมีคนใช้กลอุบายบ่อนทำลาย แต่ก็ทำได้เพียงจินตนาการว่าจะสามารถทำลายได้ในคราวเดียว!เฉินอวิ๋นจื้อพาหงหยิ่งไปที่เมืองหวง เซิ่งตงฉยงก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน แต่เขาต้องการเดิมพันครั้งใหญ่กว่า ครั้งนี้จึงตัดสินใจเช่นนี้!สถานการณ์ปัจจุบันค่อนข้างมีเสถียรภาพ ไม่ว่าจะเป็นอาณาจักรต้าเป่ย อาณาจักรต้าอัน หรือต้าเย่!นั่นเป็นเรื่องจริง!แม้แต่เมืองหวงและหมานอี๋ก็ยังเงียบสงบ!แต่ทุกคนรู้ดีว่าไม่ใช่เพราะจะไม่เกิดศึกสงคราม!แต่เป็นเพราะกำลังเตรียมพร้อมสำหรับศึกสงครามครั้งใหม่ต่างหาก!สงครามครั้งหน้าจะต้องเข้มข้นกว่านี้แน่นอน!ขณะนี้สองเดือนผ่านไปในชั่วพริบตาเดียว ท้องของหลี่ซื่อหานก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และแม้กระทั่งวันคลอดก็ใกล้จะถึงเต็มทีแล้วทั่วทั้งหมู่บ้านต้าหวังก็มีความตึงเครียดสูงเช่นกัน!ในขณะนี้ต้าหู่เรียกคนมากมายมาปิดล้อมและลาดตระเวนด้านนอกของหมู่บ้านต้าหวัง ทุกคนที่มาที่หมู่บ้านต้าหวังจะถูกค้นพบทันที!หลี่ซื่อหานเป็นภรรยาคนแรกของหวังหยวน และนางมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อหมู่บ้านต้าหวังของพวกเขา!ในเวลานี้จ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1143

    “ดูเหมือนว่าเราต้องสอนบทเรียนให้ตระกูลเซิ่งเสียแล้ว! ไม่เช่นนั้นเขาจะคิดว่าข้า หวังหยวน เป็นคนที่สามารถรังแกได้ง่าย!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบต้าหู่ก็พยักหน้าทันใดนั้นเสียงเด็กทารกร้องไห้จ้าก็ดังมาจากในบ้าน มีข่าวดีเกิดขึ้นแล้ว!ในที่สุดหวังหยวนก็รู้สึกโล่งใจ“บอกเกาเล่อว่าข้าโกรธมาก ในเมื่อพวกเขาต้องการฆ่าลูกชายของข้า เช่นนั้นมาระเบิดเมืองหลวงกันเลยดีกว่า”หวังหยวนบอกกับต้าหู่เช่นนั้น แล้วจึงเข้าไปในห้องต้าหู่ยอมรับคำสั่งทันที จากนั้นส่งจดหมายให้เกาเล่อด้วยนกพิราบสื่อสารทันทีในขณะนี้เกาเล่อพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา หลังจากได้รับจดหมายจากนกพิราบสื่อสาร“บังอาจโจมตีหมู่บ้านต้าหวังของเราในเวลานี้! รนหาที่ตาย!”พูดจบเขาก็เขียนจดหมายส่งไปกับนกพิราบสื่อสาร หลังจากนั้นคนมากมายในเมืองหลวงแห่งอาณาจักรต้าอันก็ได้รับคำสั่ง!พวกเขาต่างลักลอบหยิบระเบิดออกมา แล้วเดินออกจากบ้านไปท่ามกลางความมืดมิดขณะเดียวกัน เซิ่งตงฉยงกำลังนั่งรอฟังข่าวอยู่ในห้องตำราหวังว่าจะมีข่าวดี!ภรรยาของหวังหยวนคลอดลูกถือว่าเป็นโอกาสครั้งใหญ่ แต่เขาไม่รู้ว่าคนที่หมู่บ้านต้าหวังยิ่งมีความรัดกุมมากขึ้นกว่าเดิมในสถาน

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1144

    เซิ่งตงฉยงไม่เคยคาดคิดเลยว่าหวังหยวนจะโหดร้ายถึงเพียงนี้!พวกเขาเพิ่งใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายเพื่อสอนบทเรียนให้กับหวังหยวน แต่แล้วหวังหยวนกลับส่งคนมาระเบิดเมืองหลวงของเขา!เจ้าเด็กคนนี้ช่างเหิมเกริมเสียจริง!ตอนนี้หวังหยวนเลือกใช้วิธีการเช่นนี้ พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกจริง ๆ!ยิ่งไปกว่านั้น คือวิธีการที่เขาใช้นั้นมีจุดประสงค์เพื่อกำจัดผู้ส่งสารของหวังหยวนที่นี่ แต่จนถึงตอนนี้ไม่เพียงแต่เขาล้มเหลวเท่านั้น แต่เขายังต้องยอมให้หงหยิ่งติดตามเฉินอวิ๋นจื้อไปที่เมืองหวงด้วย!พูดตามตรง เซิ่งตงฉยงไม่รู้จะเริ่มต้นจัดการกับหวังหยวนอย่างไรจริง ๆ!รู้สึกเหมือนจะไม่สามารถเอาชนะได้ ไม่สามารถแม้แต่จะพยายามวางแผนเอาชนะได้ด้วยซ้ำ!เขาเป็นดั่งเขื่อนเหล็กกั้นน้ำ!ไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็ไม่อาจฝ่าไปได้!พูดตามตรงคือเรื่องเช่นนี้ทำให้เขาทำอะไรไม่ถูกอย่างมาก!“ดูเหมือนว่าถ้าต้องการจัดการหวังหยวน คงต้องรอแก้แค้นทีหลัง!”“การฆ่าเขาด้วยความแข็งแกร่งของตระกูลเซิ่งในตอนนี้ยังยากเกินไปสักหน่อย!”เซิ่งตงฉยงสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้ววางแผนจะยอมแพ้เรื่องนี้เพราะสุดท้ายก็มีบางสิ่งที่ต้องยอมรับ!หลี่ซื่อหานให้ก

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1145

    เซิ่งตงฉยงย่อมเข้าใจว่าพ่อของเขากำลังคิดเช่นไรและเขาเองก็มีความคิดแบบเดียวกันด้วย“ไม่เลว เจ้ามีความคิดอะไรบ้างหรือไม่?”หลังจากเซิ่งตงฉยงได้ฟังดังนั้นก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “การแก้ปัญหาเรื่องตระกูลไป๋ยังคงเป็นเรื่องยากด้วยวิธีการของเรา!”“ข้อได้เปรียบของเราคือเราไม่ต้องกังวล!”“แต่ตระกูลไป๋นั้นแตกต่างออกไป พวกเขาไม่เพียงแต่กังวลเรื่องตระกูลเซิ่งของเราเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเรื่องเมืองหวงด้วย!”“เพราะฝ่ายเมืองหวงที่ต้องการบุกต้าเย่นั้นใจร้อนมานานแล้ว!”“และครั้งล่าสุดที่ตระกูลไป๋ขับไล่เมืองหวงออกจากต้าเย่ได้ ข้าเชื่อว่าเมืองหวงก็รู้สึกโกรธแค้นอยู่ในใจเช่นกัน!”เซิ่งฟางสี่ฟังแล้วก็พยักหน้า“ใช่ พ่อเองก็คิดเช่นนั้นเช่นกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะรวมกับต้าเย่ แม้ว่าโลกนี้จะไม่มีศัตรูถาวร แต่ความสัมพันธ์ระหว่างไป๋เหยียนเฟยกับตระกูลไป๋ก็ต้องแตกต่างออกไป”“พวกนางจะไม่ยอมเข้าร่วมกับพวกเราเพื่อกัดกินตระกูลไป๋ ดังนั้นในกรณีนี้เมืองหวงเป็นทางออกที่ดีจริง ๆ!”“ก็แค่... หากเจ้าต้องการทำเช่นนี้ เจ้าต้องเริ่มต้นให้ดี!”เซิ่งตงฉยงฟังแล้วจึงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ท่านพ่

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1146

    อ๋องเจิ้นตงอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ตระกูลเซิ่งนี้เต็มไปด้วยเล่ห์กลและโหดเหี้ยมอย่างยิ่ง จึงเกรงว่าร่วมมือกับพวกเขาจะไม่ง่ายสำหรับเราพ่ะย่ะค่ะ”เชื่อว่าพวกเขาทุกคนต่างรู้ดีอยู่แล้วว่าตระกูลตระกูลเซิ่งมีวิสัยเช่นนี้นับตั้งแต่พวกเขาปรากฏตัวขึ้น ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ก็ล้วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเซิ่งเซิ่งฟางสี่มีความคิดมากมายในใจ มีเล่ห์กลทุกประเภทและเป็นความคิดที่น่ากลัวอย่างยิ่งแต่สำหรับอ๋องถูหนานกลับนึกเย้ยหยัน“แม้ว่าตระกูลเซิ่งจะไม่ธรรมดา แต่นี่ก็เป็นโอกาสสำหรับเราเช่นกัน หากเรากำจัดตระกูลไป๋ออกไปแล้วบุกเข้าไปในสามแคว้นได้ ก็สามารถใช้เรื่องนี้เป็นจุดเริ่มต้นได้”“แม้ว่าจะหันมาแว้งกัดเราก็ไม่กลัวพวกเขา”“เพราะเมื่อพูดถึงการต่อสู้ ตระกูลเซิ่งไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเรา”ความคิดของอ๋องถูหนานนั้นเรียบง่ายมาก ไม่ว่าตระกูลเซิ่งจะต้องการทำอะไรก็เพียงแค่ตอบตกลงไปก่อนไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดแล้วจะสามารถทำอะไรได้?เพราะการศึกครั้งสุดท้ายขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของกองทหาร!ความแข็งแกร่งทางทหารของพวกเขาในเมืองหวงนั้น ตระกูลเซิ่งไม่สามารถเทียบได้!หลังจากเซียวฉู่ฉู่ได้ฟังแล้วจึงพยักห

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 1147

    ขณะนี้เซิ่งตงฉยงที่อยู่ในโรงเตี๊ยมกำลังถือจดหมายและยกยิ้มอ่อน“เมืองหวงเรียกข้าเข้าไปในวังหลวงเพื่อเจรจาลับตามที่คาดไว้”หลังจากที่เขาพูดจบ ผู้ติดตามของเขาก็เป็นกังวลมากจึงพูดว่า “นายน้อย เมืองหวงจะคิดร้ายกับท่านหรือไม่ขอรับ?”เซิ่งตงฉยงโบกมือแล้วพูดอย่างใจเย็น “การสังหารข้าจะไม่ส่งผลดีต่อเมืองหวงของพวกเขา ยิ่งกว่านั้นคือหากพวกเขาต้องการเปิดประตูสู่ต้าเย่ พวกเขาต้องจัดการกับตระกูลไป๋ก่อน ซึ่งการฆ่าข้าก็เท่ากับการสร้างศัตรู เป็นกำไรที่ได้ไม่คุ้มเสีย”“หากพวกเขาไม่ต้องการร่วมมือกับเราก็สามารถเมินเฉยต่อข้าได้ แต่พวกเขาเรียกข้าไปเพื่อเจรจาเรื่องความร่วมมือ!”เซิ่งตงฉยงไม่กังวลเรื่องความปลอดภัยของตัวเองเลย อย่างที่เขาพูดว่าตนไม่ได้เสี่ยงอันตราย!“เอาล่ะ พวกเจ้ารอข้าอยู่ที่นี่ ข้าจะไปที่นั่นคนเดียว”เมื่อเซิ่งตงฉยงออกมาจากโรงเตี๊ยมก็มีการเตรียมรถม้ามารอรับด้านนอกแล้วนี่คือวิธีการของอ๋องหลงซี ในเมืองหวงแห่งนี้มีเขาเพียงคนเดียวที่สามารถทำได้ในไม่ช้าเซิ่งตงฉยงก็เข้าไปในวังหลวงของเมืองหวงเซียวฉู่ฉู่แอบมาพบกับเซิ่งตงฉยง นอกจากนางแล้วยังมีอ๋องอีกสามองค์มาร่วมประชุมด้วย“ถวายบังคมไทเฮ

Latest chapter

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2086

    “ยิ่งกว่านั้น พวกข้าก็เหมือนคนที่ทรยศ นำดินแดนของเผ่าตัวเองมาถวายท่าน หากกลับไปเผ่า คงไม่อาจอธิบายกับสมาชิกเผ่าได้!”“ท่านเป็นผู้ปกครอง ย่อมรู้ดีว่าหากสูญเสียใจของผู้คนไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น?”ไท่สื่อลี่จ้องมองหวังหยวน ใบหน้าแสดงความกังวลว่าหวังหยวนจะโกรธอยู่เสมอหวังหยวนโบกมือด้วยรอยยิ้ม แล้วกล่าวว่า “จริงอย่างที่ท่านว่า แต่ข้าไม่ได้คิดจะปกครองเผ่า เพียงแต่ต้องการเป็นพันธมิตรกับพวกท่านเท่านั้น!”“ข้าจะคอยช่วยเหลือให้เผ่าของพวกท่านพัฒนาขึ้น ส่วนสิ่งที่ข้าต้องการก็ง่ายมาก คือหากข้าต้องการความช่วยเหลือ พวกท่านต้องช่วยเหลือข้าโดยไม่มีเงื่อนไข ตอนนี้ท่านคงเข้าใจแล้วกระมัง?”เป็นเช่นนี้เอง!ไท่สื่อลี่เข้าใจในทันที นี่ช่างเป็นข้อเสนอที่ดี!ตราบใดที่หวังหยวนไม่เข้ามายุ่งเรื่องภายใน แถมยังคอยช่วยเหลือ ใครบ้างจะไม่ยอมร่วมมือด้วย?“ในเมื่อท่านหวังกล่าวเช่นนี้ ข้าจะรับหน้าที่นี้เอง ประเดี๋ยวข้าจะไปปรึกษากับพวกพ้อง บอกความคิดของท่านให้พวกเขารู้ก่อนนะขอรับ!”“พวกเขาล้วนเป็นคนมีเหตุผล คงจะให้คำตอบที่ท่านพอใจ!”“จะไม่ทำให้ท่านหวังผิดหวังขอรับ!”หวังหยวนตบบ่าไท่สื่อลี่ด้วยความพึงพอใจ เพียงแค่

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2085

    “ท่านหวัง ท่านให้ข้าอยู่ที่นี่ต่อ มีเรื่องใดจะปรึกษาหรือขอรับ?”“หรือว่าข้าเผลอทำสิ่งใดผิดพลาด จนทำให้ท่านไม่พอใจ?”ไท่สื่อลี่มองหวังหยวนด้วยความหวาดหวั่น พลางเอ่ยถามตะกุกตะกักหวังหยวนมีภูมิหลังและอำนาจยิ่งใหญ่ แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าเผ่า แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหวังหยวน เขาก็ทำได้เพียงถ่อมตนเหมือนเด็กน้อยเกรงว่าจะทำให้หวังหยวนไม่พอใจ สุดท้ายตนเองก็จะไม่ได้ประโยชน์ ผลลัพธ์ย่อมเป็นไปในทางที่ไม่ดี!หวังหยวนโบกมืออย่างใจเย็น เดินไปข้างกายไท่สื่อลี่ รินสุราให้เขา แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ท่านไท่สื่อไม่ต้องกังวลหรอก”“ที่ข้าให้ท่านอยู่ต่อ เพราะมีเรื่องอยากปรึกษาหารือด้วย แต่จะไม่ทำให้ท่านลำบากใจ”“ไม่ว่าเรื่องนี้จะสำเร็จหรือไม่ ก็จะไม่กระทบความสัมพันธ์ของเรา”หวังหยวนตบบ่าไท่สื่อลี่ พลางกล่าวไท่สื่อลี่พยักหน้า ครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วถามว่า “ไม่ทราบว่าท่านหวังมีเรื่องใดจะปรึกษาหรือขอรับ?”ตอนนี้เขารู้สึกกังวลใจ ไม่สามารถคาดเดาความคิดของหวังหยวนได้ครู่ต่อมา หวังหยวนก็กล่าวตามตรง “แท้จริงแล้วเป็นเรื่องง่ายมาก ที่ข้ามาที่นี่ ไม่เพียงเพื่อช่วยราชวงศ์ต้าเย่เท่านั้น แต่เพื่อช่วยเหลือตัวเองด้ว

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2084

    แม้แต่ในอากาศยังคงมีกลิ่นคาวเลือด!หวังหยวนเชื่อมั่นในความสามารถของเกาเล่อ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่เคยเจอเจียงเซี่ยวมาก่อน คาดว่าเกาเล่อคงตรวจสอบแล้วว่าไม่ผิดตัว เขาจึงไม่ได้สนใจดูอีก!หวังหยวนกวาดสายตามองกลุ่มคนตรงหน้า ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มขณะโบกมือให้ทุกคน แล้วชี้ไปที่ที่นั่งสองข้าง “ทุกท่านไม่ต้องเกรงใจ ข้าไม่ใช่เสือดุร้ายกินคน ไม่ต้องเกรงใจกันเกินไป นั่งลงได้เลย!”“ขอบพระคุณท่านหวัง!”ทุกคนกล่าวขอบคุณ แล้วนั่งลงหวังหยวนนั่งบนบัลลังก์ ก่อนจะถามด้วยรอยยิ้ม “ข้าสงสัยว่าพวกท่านต่อต้านราชวงศ์ต้าเย่มาตลอด ถึงขั้นจะเอาชีวิตกัน แต่พอได้ยินว่าข้ามาก็ยอมแพ้เลยหรือ?”“หรือว่าชื่อเสียงของข้าเลื่องลือมาก เมื่อรู้ว่าต้องสู้กับข้าจึงยอมสยบเลยงั้นหรือ?”หวังหยวนรู้สึกค่อนข้างภูมิใจหากเรื่องนี้เล่าลือออกไปคงเป็นเรื่องเล่าขานกันเป็นตำนาน!ทุกคนมองหน้ากัน คนที่อยู่ใกล้หวังหยวนที่สุดกล่าว “ใช่แล้ว!”“พวกข้าไม่อยากเป็นศัตรูกับท่านหวัง ยิ่งกว่านั้น พวกข้ารู้ดีว่าพวกข้ากับท่านหวังต่างชั้นกัน หากเปิดศึก แม้จะใช้ภูเขาเป็นกำแพง ป้องกันทุกวิถีทาง แต่คงไม่สามารถต้านทานได้นาน!”“ผลลัพธ์สุดท้ายย่อมคาดเดาได

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2083

    “เมื่อครู่มีกลุ่มคนมา ข้าเข้าไปสอบถามจึงรู้ว่าเป็นหัวหน้าเผ่าใหญ่!”“ตอนนี้พวกเขาได้ฆ่าเจียงเซี่ยวผู้นำพันธมิตรแล้ว และต้องการเจรจาสงบศึกกับพวกเรา!”“ท่านผู้นำคิดเห็นว่าอย่างไรขอรับ?”เกาเล่อกล่าวด้วยรอยยิ้มศัตรูแตกคอกันเอง ช่างเป็นเรื่องดี!ไม่เพียงแต่ลดการสูญเสียเท่านั้น แต่ยังไม่ทำให้เกิดความแค้นกับชนเผ่าเหล่านี้ด้วย ถือว่าเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการควบคุมดินแดนในอนาคต!ดวงตาของหวังหยวนเป็นประกาย เขารีบเดินไปหาเกาเล่อ แล้วจับมือเขาไว้ด้วยความตื่นเต้น “เจ้าตรวจสอบอย่างละเอียดแล้วหรือ? จะมีกลอุบายอะไรซ่อนอยู่หรือไม่?”“ไม่มีแน่นอน!”เกาเล่อรีบส่ายหน้า “ก่อนมาที่นี่ ข้าได้ตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับชนเผ่าต่าง ๆ ในกลุ่มพันธมิตรนี้ ย่อมรู้จักพวกเขาเป็นอย่างดีขอรับ!”“ครั้งนี้พวกเขานำหัวของเจียงเซี่ยวมาให้ และเจียงเซี่ยวก็เป็นผู้นำพันธมิตรจริง ๆ!”“หากท่านไม่เชื่อ คุณหนูไป๋คงยืนยันได้ พวกนางสู้รบกับชนเผ่าทางเหนือมาตลอด คงคุ้นเคยกับศัตรูดีใช่หรือไม่?”ขณะที่กล่าว เกาเล่อก็มองไปที่ไป๋ลั่วหลีไป๋ลั่วหลีไม่ลังเล รีบพยักหน้าทันที“ถูกต้อง!”“ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดคือเจียงเซี่ยว เขาไม

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2082

    “ปกติพวกเจ้าล้วนองอาจกันไม่ใช่หรือ?”“ก่อนหน้านี้ ตอนที่คิดจะโจมตีราชวงศ์ต้าเย่ พวกเจ้าต่างก็อยากจะแบ่งปันดินแดนกันไม่ใช่หรือ? แล้วตอนนี้ล่ะ? แค่ทหารที่พวกนั้นเชิญมาก็ทำให้พวกเจ้าหวาดกลัวได้ถึงเพียงนี้แล้วหรือ?”“พวกเจ้าอย่าลืมว่าภูมิประเทศของที่นี่อันตราย หากพวกเราไม่ยอมออกจากภูเขา แม้หวังหยวนจะเก่งกาจและมียอดฝีมือมากมายก็ทำอะไรเราไม่ได้! หรือว่าเขาจะสามารถคุกคามเราได้จริง ๆ?”ทุกคนมองหน้ากัน ไม่มีใครเอ่ยคำใดการหลบอยู่ในหุบเขา ไม่ใช่แผนการระยะยาว!“หากผู้ใดกล้าพูดจาบั่นทอนกำลังใจอีก อย่าหาว่าข้าใจร้ายแล้วกัน!”เจียงเซี่ยวตวาดอีกครั้ง ทุกคนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก เพียงแค่พยักหน้าเห็นด้วยคนเราเมื่ออยู่ใต้ชายคาบ้านคนอื่นย่อมต้องยอมก้มหัว!รุ่งเช้า หวังหยวนและกองทัพเริ่มมุ่งหน้าสู่ภูเขาแห่งนี้!ชนเผ่าต่าง ๆ ล้วนได้รับข่าว บัดนี้หวาดผวาไปหมด เพียงแค่เสียงลมพัดก็คิดว่าเป็นศัตรู!ทุกคนต่างเกรงกลัวอำนาจของหวังหยวน ใครจะกล้าต่อกรกับเขา?แม้จะหลบอยู่ในภูเขา แต่หากหวังหยวนตีฝ่าแนวป้องกันมาได้จะทำเช่นไร?ผลลัพธ์สุดท้ายย่อมเดาได้!เมื่อคิดได้เช่นนี้ เหล่าหัวหน้าเผ่าจึงมารวมตัวกัน“พวก

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2081

    “ส่วนเรื่องของตานสยงเฟย ข้าจะจัดการภายหลัง”ตานสยงเฟยเป็นคนดื้อรั้นและแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจไต่เต้าสร้างพรรคทมิฬขึ้นมาได้!หวังหยวนเข้าใจเรื่องนี้ดี จึงไม่โทษต่งอวี่“ขอบพระคุณท่านผู้นำขอรับ!”ต่งอวี่รับคำ แล้วเดินออกไปพรุ่งนี้มีศึกใหญ่ ต้องพักผ่อนให้เต็มที่ จึงจะมั่นใจได้ว่าจะไม่พลาด!แม้ว่าจะเลยเที่ยงคืนไปแล้ว หวังหยวนและคนอื่น ๆ นั้นหลับสนิท แต่ในเวลานี้ ชนเผ่าต่าง ๆ ที่เป็นศัตรูกับหวังหยวนกลับยังไม่พักผ่อน เหล่าหัวหน้าเผ่ารวมตัวกันเพื่อปรึกษาหารือเกี่ยวกับมาตรการตอบโต้!แต่ทุกคนล้วนมีสีหน้ากังวล!“พวกท่านคงได้ยินแล้วกระมัง?”“หวังหยวนนำทัพมาเอง บัดนี้ใกล้จะเปิดศึกกับพวกเราแล้ว จะทำเช่นไรดี?”“ทุกคนคงรู้จักชื่อเสียงของหวังหยวนดี เขาไม่ใช่คนอ่อนแอเลย!”“หากรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ แม้มีความกล้าหาญกว่านี้สิบเท่า ข้าก็ไม่กล้าไปยั่วยุราชวงศ์ต้าเย่!”ตอนนี้ทุกคนต่างเสียใจ อยากถอนตัวกลับกันทั้งนั้นช่างน่าเจ็บใจยิ่งนัก!เดิมทีคิดว่าราชวงศ์ต้าเย่ใกล้สิ้นอำนาจ แผ่นดินจะวุ่นวาย!แต่ไม่คาดคิดเลยว่าพวกเขายังมีแผนสำรอง ยอมทุ่มเทกำลังคนและทรัพย์สินเพื่อเชิญหวังหย

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2080

    หวังหยวนโบกมือ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “กองทัพไม่ได้อยู่ที่จำนวนมาก แต่อยู่ที่ความแข็งแกร่ง พวกนั้นเป็นแค่ชนเผ่าป่าเถื่อน จะทำอะไรข้าได้?”“เพียงทหารห้าหมื่นนายของข้าก็เพียงพอแล้ว!”“ท่านขุนพลแค่ประจำการอยู่ในเมือง รอฟังข่าวดีจากข้าก็พอ!”หวังหยวนกล่าวด้วยความมั่นใจแน่นอนว่าหวังหยวนไม่ใช่คนโง่ เขาย่อมรู้ดีว่าหากให้ซือฟางนำทหารออกรบพร้อมกัน เมื่อถึงเวลาแบ่งปันดินแดนจะทำเช่นไร?ช่างยุ่งยากยิ่งนัก!สู้ให้เขานำทัพไปปราบชนเผ่าต่าง ๆ เอง เมื่อสำเร็จ ดินแดนเหล่านั้นก็ตกเป็นของเขาย่อมดีกว่า!แม้มีผู้ใดคิดแย่งชิงก็คงไม่มีโอกาส!ยิ่งกว่านั้น คาดว่าซือฟางคงไม่กล้าเช่นนั้น!หากทั้งสองฝ่ายเปิดศึก ผลลัพธ์ย่อมเป็นหายนะ!ยิ่งไป๋เหยียนเฟยประชวรหนักย่อมกระทบขวัญกำลังใจ ราชวงศ์ต้าเย่จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปสู้รบ?“ในเมื่อท่านหวังกล่าวเช่นนี้ ข้าก็จะรอฟังข่าวดี”“ขอให้ท่านหวังได้รับชัยชนะ!”ซือฟางประสานมือกล่าวทุกคนสนทนากันอีกสักพัก จากนั้นก็แยกย้ายกันไปซือฟางต้องดูแลการป้องกันเมืองจึงกลับไปก่อน ส่วนไป๋ลั่วหลีอยู่ที่ค่าย คอยช่วยเหลือหวังหยวนวางแผนรบ!ต้องมีคนรู้จักภูมิประเทศนำทาง หวังหยวนจึงจะ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2079

    นอกเมืองหลวงหวังหยวนเดินทางพร้อมกับไป๋ลั่วหลีกลับมายังค่ายของตนทันทีที่ทั้งสองก้าวเข้ามา ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังมาจากด้านนอก ซือฟางในชุดเกราะเดินเข้ามาต้อนรับเนื่องจากไป๋ลั่วหลีได้แนะนำให้ทั้งสองรู้จักกันแล้ว หวังหยวนจึงยิ้มพลางกล่าวว่า “ข้ากำลังสงสัยว่าเป็นผู้ใด ที่แท้ก็เป็นท่านขุนพลนี่เอง! เชิญเข้ามาเถิด!”“ท่านหวังเกรงใจเกินไปแล้วขอรับ!”“ท่านมาไกล แถมยังช่วยข้าปราบกบฏทางเหนือ เชิญท่านเข้าไปก่อนเถิดขอรับ!”ซือฟางกล่าวตอบอย่างสุภาพไม่นาน ทุกคนต่างเข้าไปในกระโจมใหญ่ต้าหู่และต่งอวี่ยืนขนาบข้างหวังหยวน ดูองอาจน่าเกรงขาม!ซือฟางมองไปที่ทั้งสอง แล้วเอ่ยถามอย่างสงสัย “ไม่ทราบว่าสองท่านนี้คือใครหรือขอรับ?”ทั้งสองดูสง่างาม เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งความกล้าหาญ คงไม่ใช่คนธรรมดาเป็นแน่!ซือฟางเป็นขุนพลมายาวนานย่อมมีสายตาที่เฉียบคม!หวังหยวนแนะนำด้วยรอยยิ้ม “ท่านที่อยู่ทางซ้ายมือข้าคือต่งอวี่ นักธนูมือหนึ่งในใต้หล้า ยิงธนูไม่เคยพลาดเป้า เป็นขุนพลเอกในกองทัพ!”“กองกำลังพลธนูที่ข้าฝึกฝนล้วนอยู่ภายใต้การบัญชาการของเขา!”ต่งอวี่พยักหน้าทักทาย“ส่วนท่านที่อยู่ทางขวาคือพี่น

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2078

    “หรือว่าแผ่นดินนี้จะต้องตกไปอยู่ในมือของผู้อื่น?”สิ้นคำพูด ซือฟางก็ซัดกำปั้นลงบนกำแพงเมืองอย่างเดือดดาล!เหล่าขุนพลที่ยืนอยู่ด้านหลังต่างไม่กล้าเข้าไปใกล้ หรือแม้แต่จะเอ่ยปาก!“ท่านขุนพลไม่ต้องกังวล!”ทันใดนั้น ขุนนางชราผู้หนึ่งก็เดินออกมา บนใบหน้ามีเคราสีขาวโพลน เพียงดูก็รู้ว่าไม่ใช่บุคคลธรรมดาอย่างแน่นอน!คนผู้นี้คือที่ปรึกษาคนสำคัญของไป๋เหยียนเฟยนามว่า เจี๋ยงโฉ่วอี!ในราชสำนัก ผู้ที่อยู่เหนือเขามีเพียงจักรพรรดินีเท่านั้น!บัดนี้ไป๋เหยียนเฟยป่วยหนัก ขุนนางน้อยใหญ่ล้วนพึ่งพาเจี๋ยงโฉ่วอี ราชกิจสำคัญล้วนตกเป็นภาระให้เขาตัดสินใจทั้งสิ้น!เห็นได้ชัดว่าเขามีอำนาจสูงส่งล้นฟ้า!“ปรากฏว่าเป็นท่านเจี๋ยงนี่เอง!”“ท่านคงได้ยินสิ่งที่ข้าพูดไปเมื่อครู่แล้วกระมัง?”ซือฟางประสานมือคารวะเจี๋ยงโฉ่วอี แล้วเอ่ยถามเจี๋ยงโฉ่วอีพยักหน้า กล่าวอย่างใจเย็นว่า “ข้ารู้ว่าท่านขุนพลจงรักภักดี ย่อมคิดถึงฝ่าบาท แต่พระองค์ก็มีเรื่องที่ต้องกังวลเช่นกัน!”“ครั้งนี้พระองค์ไม่เพียงต้องการให้หวังหยวนช่วยปราบปรามอริทางเหนือเท่านั้น แต่ยัง...”กล่าวได้ครึ่งหนึ่ง เจี๋ยงโฉ่วอีก็หยุดพูด พร้อมกับเหลือบมองขุนพลน

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status