Share
บทที่ 1114
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1115
ไป๋ชิงชางได้ฟังแล้วก็รู้ว่าไม่ว่าอย่างไรหวังหยวนก็คงไม่ยอมเขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดอีกครั้ง “คุณชายหวัง ในเมื่อท่านไม่สนใจตำแหน่งอัครมหาเสนาบดี แล้ว... การร่วมธุรกิจล่ะ?”ไป๋ชิงชางต้องการทำธุรกิจกับหวังหยวน!เพราะสิ่งของของเขานั้นไม่ธรรมดา!สิ่งสำคัญที่สุดคืออาวุธร้ายแรงเหล่านั้น!“หากเป็นเรื่องธุรกิจย่อมได้! พี่ไป๋ ท่านบอกมาได้เลย!”หวังหยวนพูดด้วยรอยยิ้มทันที“คุณชายหวัง ข้าได้ยินมาว่าท่านมีอาวุธลับที่สามารถระเบิดได้ ทำให้สามารถสังหารศัตรูได้มากมายในคราวเดียว เมืองหวง หมานอี๋ และตระกูลเซิ่งล้วนพ่ายแพ้ด้วยอาวุธลับนี้ของท่าน!”“พวกเราตระกูลไป๋สนใจอยากรับซื้อเยอะเท่าที่ท่านมีเลย ว่าอย่างไร?”ไป๋ชิงชางเกิดความคิดนี้ขึ้นมา!แน่นอนว่าเป็นเรื่องปกติที่เขาจะอยากได้มาครอบครอง เพราะสิ่งนี้ดูเหมือนของที่ไม่น่าจะมีในโลกนี้!มันคืออาวุธสังหารที่แท้จริง!แต่หวังหยวนไม่ต้องการขายมันให้เขา!เพราะสิ่งนี้ไม่ใช่ของที่ควรจะมีในโลกนี้ มันก้าวหน้าไปมาก จนการดำรงอยู่ของมันฝ่าฝืนกฎของโลกนี้ด้วยซ้ำเหตุผลที่หวังหยวนสร้างมันขึ้นมา ก็เพื่อใช้ปกป้องตัวเองเท่านั้น!แต่ถ้าพวกเขานำมันไปใช้อาจก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1116
ไป๋ชิงชางมองหวังหยวนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ซึ่งทำให้หวังหยวนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งมีเรื่องจะขอคำแนะนำงั้นหรือ?เห็นได้ชัดว่านี่ต้องเป็นเรื่องสำคัญ“พี่ไป๋โปรดบอกมาได้เลย”หวังหยวนไม่มัวคิดมาก เขาถามไปตามตรงไป๋ชิงชางได้ฟังเช่นนั้นจึงสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วรีบกล่าว“คุณชายหวัง ข้ารู้ว่าท่านมีประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมและมีกลยุทธ์ที่ดีในการปกครองอาณาจักร ข้าจึงอยากถามท่านว่าจะทำให้อาณาจักรต้าเป่ยมีความมั่งคั่งในขณะนี้ได้อย่างไร เพราะหากทำได้ ราษฎรในอาณาจักรแห่งนี้จะสงบสุขและปลอดภัย!”หลังจากได้ฟังเช่นนี้ทุกคนก็ตกใจ!หญิงสาวทั้งสามไม่คาดคิดว่าไป๋ชิงชางจะถามคำถามนี้กับหวังหยวน!ตอนนี้เขาเป็นถึงไท่จื่อแห่งอาณาจักรต้าเป่ย แต่เขามาเพื่อขอคำแนะนำเกี่ยวกับปัญหานี้ เห็นได้ชัดว่าเขาเชื่อใจหวังหยวนเต็มที่!สำหรับไป๋เฟยเฟย นางก็มองหวังหยวนด้วยความอยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน เพราะนางสงสัยว่าหวังหยวนจะตอบอย่างไร!คำแนะนำที่เขาให้ต้าเย่นั้นพิเศษมาก แต่ก็น่าเสียดายที่ฮ่องเต้ซิงหลงในเวลานั้นไม่สามารถเข้าใจเรื่องเหล่านี้ได้ จึงย่อมไม่ยอมรับแนวคิดจากเขาเลย!พ่อของนางก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน แต่เขากลับเพียงแค่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1117
“ที่ข้ากำลังพูดถึงคือพูดโดยทั่วไป แน่นอนว่ามีผู้ชายบางคนที่เกิดมาพร้อมกับนิสัยละเอียด รอบคอบ และอดทนเช่นเดียวกับผู้หญิง แต่สุดท้ายก็เป็นส่วนน้อย”“งานบัญชีนั้นเป็นงานที่ต้องใช้เวลาจึงไม่อาจรีบร้อนได้”หลังจากที่หวังหยวนยกตัวอย่างนี้มาอธิบาย พวกเขาก็พยักหน้าอย่างเข้าใจนี่คือความจริง!ผู้หญิงมีความละเอียดรอบคอบมากกว่าผู้ชายจริง ๆ!“สิ่งที่ข้าต้องการจะบอกคือผู้หญิงควรเรียนอ่านเขียนด้วย อย่าคิดว่าการขาดความสามารถของผู้หญิงถือเป็นคุณธรรม นั่นเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่!”“ดังนั้น... ข้าจึงคิดว่าผู้ชายและผู้หญิงควรเท่าเทียมกันในเรื่องการศึกษา!”“ผู้หญิงก็ต้องเล่าเรียนเพื่อให้รู้หนังสือด้วย!”“อีกประเด็นหนึ่ง คือการศึกษานี้ต้องเป็นสิ่งที่ทุกคนเข้าถึงได้ เพื่อให้ทุกคนสามารถเรียนรู้ได้โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย!”“ดังนั้นอาณาจักรจะต้องให้ทุนสนับสนุนจัดตั้งโรงเรียน จ้างอาจารย์ที่มีชื่อเสียงเพื่อให้เด็ก ๆ ได้เรียนรู้!”“ถึงตอนนั้นจะมีผู้สมัครเข้าสอบรับราชการจำนวนมากขึ้น โดยคนเก่งที่สุดเท่านั้นจึงจะถูกเลือก!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ไป๋ชิงชางก็รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า!หากทำเช่นนี้จริง ทุกคนใ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1118
หลังจากที่หวังหยวนพูดจบเขาก็มองไป๋ชิงชาง!“จะเกิดอะไรขึ้น... ถ้าพวกเขารวย ท่านเองก็น่าจะทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นใช่หรือไม่?”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ สีหน้าของไป๋ชิงชางก็เปลี่ยนไปทันที!ในสถานการณ์เช่นนี้!แน่นอนว่าเขารู้!เพราะนี่มีสาเหตุมาจากการที่ตระกูลไป๋ร่ำรวย!เมื่อร่ำรวยแล้วก็จะเริ่มคิดกระหายเรื่องอื่น!หากมีตระกูลใดตระกูลหนึ่งที่แอบพัฒนาอยู่เบื้องหลัง และแผ่นดินยังคงไม่แน่นอน ต้าอันยังคงพัฒนาและมีคนบางกลุ่มแอบซ่อนสะสมกำลังทรัพย์มากขึ้นเรื่อง ๆ นั่นไม่ใช่เรื่องดี!“คุณชายหวัง ท่านทำให้ข้านึกได้จริง ๆ!”ไป๋ชิงชางสูดหายใจเข้าลึก ๆ ด้วยสีหน้าตกใจ!“แน่นอนว่าสิ่งที่เรากำลังคาดหวังอยู่ตอนนี้คือความเจริญรุ่งเรืองร่วมกัน เมื่อทุกคนร่ำรวย อาณาจักรจึงจะมั่งคั่งและมีอำนาจได้อย่างแท้จริง”“เปิดตลาดกว้างเพื่อเพิ่มรายได้ และให้ทุกคนสามารถสร้างรายได้ย่อมจะเกิดเสถียรภาพ และผู้คนจะหลั่งไหลมาจากทุกสารทิศ!”“จับปลาให้ มิสู้สอนให้จับปลา นี่คือความจริงที่ง่ายมาก”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ไป๋ชิงชางก็พยักหน้า “ใช่แล้ว ถูกต้องเลย!”“ดังนั้นความหมายของการกำกับดูแล ก็คือไม่ปล่อยให้มีการฉ้อฉลเกิ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1119
ไป๋เฟยเฟยตกใจกับคำพูดกะทันหันของพี่ชายจนหน้าแดงก่ำ “พี่ใหญ่ ท่านคงเมาไปแล้ว ข้า... ข้าเป็นผู้ชายมาโดยตลอด จะเป็นผู้หญิงได้อย่างไร!”ไป๋ชิงชางอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “เอาน่า พี่หวังไม่ใช่คนนอก ยิ่งไปกว่านั้น คืออีกไม่นานเจ้าจะได้กลับมาใช้ตัวตนเดิมในอีกไม่ช้าแล้ว!”“พี่หวังโปรดยกโทษด้วย เหตุผลที่น้องสาวของข้าแกล้งปลอมตัวเป็นผู้ชายก็เพื่อปกปิดการดำรงอยู่ของข้า ตระกูลไป๋ของข้ามีลูกชายที่ออกไปกระทำการใหญ่ข้างนอก ทำให้นางต้องปลอมตัวเป็นข้ามาโดยตลอด เพื่อให้ข้าสามารถวางแผนต่าง ๆ ได้สะดวกขึ้น”“ตอนนี้ตระกูลไป๋ได้ก่อตั้งต้าเป่ยแล้ว เจ้ายังอยากเป็นผู้ชายไปตลอดชีวิตอยู่อีกหรือน้องสาว!”“ข้าคิดว่าพวกท่านคงไม่เชื่อหรอก พี่หวัง เหตุใดท่านไม่ขอให้ภรรยาทั้งสามของท่านช่วยพาน้องสาวของข้าไปแต่งตัวเสียใหม่ล่ะ?”ไป๋ชิงชางพูดเช่นนี้ ทำให้หวังหยวนสับสนเล็กน้อยหูเมิ่งอิ๋งและหวงเจียวเจียวก็ตกตะลึงเช่นกัน แต่ดวงตาที่สวยงามของหลี่ซื่อหานกลับมีฉายแววแปลกประหลาดขึ้นมาเพราะนางมองท่าทางเขินอายของไป๋เฟยเฟยแล้วพอจะคาดเดาบางอย่างได้ในใจ!แต่นางก็ไม่ได้คัดค้าน!เพราะนางรู้ว่าไป๋เฟยเฟยเป็นคนที่เข้ามาช่วยพวกนางไว้ต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1120
ไป๋ชิงชางหัวเราะ“สวย สวยเหลือเกิน! น้องสาว จากนี้ไปเจ้าเป็นตัวของตัวเองได้แล้ว”ไป๋ชิงชางเป็นคนแรกที่พูดขึ้นมา“น้องหญิงไป๋งดงามยิ่งนัก ผิวพรรณก็ดี ใครได้แต่งงานกับน้องหญิงไป๋ในอนาคตคงโชคดีมากเป็นแน่”ตอนนี้หลี่ซื่อหานหัวเราะแล้วอดไม่ได้ที่จะพูดหวังหยวนได้ฟังเช่นนี้ จึงกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้งเอ๊ะ?ไป๋ชิงชางมีเจตนาเช่นนั้นจริง ๆ!การมอบลูกสาวของตระกูลไป๋ให้เขาหมายความว่าอย่างไร?แม้ว่าเขาและไป๋เฟยเฟยจะรู้จักกันดี แต่มันคือมิตรภาพระหว่างลูกผู้ชาย แม้ว่าเขาจะรู้มานานแล้วว่าไป๋เฟยเฟยเป็นผู้หญิงปลอมตัวมา แต่เขาไม่เคยถือว่านางเป็นผู้หญิงเลยเพราะในยุคที่เขาจากมานั้น มีผู้หญิงหลายคนที่ชื่นชอบการเป็นผู้ชาย...แม้ในตอนที่เขาเห็นไป๋เฟยเฟยและสตรีในชุดม่วงอยู่ด้วยกัน เขาก็คิดว่าพวกนางเป็นคู่เลสเบี้ยน...“ฮ่าฮ่าฮ่า เรื่องนี้... ข้าไม่รู้จริง ๆ ว่าต้องทำอย่างไรดี แม้ว่าตระกูลไป๋ของข้าจะไม่เคยใส่ใจกับเรื่องนั้น แต่ในแผ่นดินในปัจจุบันมีผู้ชายน้อยเกินไปที่จะมีความคู่ควรกับน้องสาวของข้า”“หากไม่มีสิ่งที่เรียกว่าสามอาณาจักร บางทีอู๋หลิง เซิ่งตงฉยง และแม้แต่หมานต๋าถูก็อาจจะเป็นไปได้”
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1121
เพราะองครักษ์ในหมู่บ้านต้าหวังนั้นเข้มงวดมากทำให้นางเข้าไปได้ยากมาก!ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจากมา!“ชายที่ชื่อหวังหยวนคนนี้รับมือได้ยากจริง ๆ แต่ไม่สำคัญหรอก! ถ้าเจ้ายังฆ่าเขาไม่ได้ก็ไปฆ่าคนอื่นก่อน!”เซิ่งตงฉยงกล่าว หลังจากหงหยิ่งได้ฟังแล้วจึงพยักหน้าทันที“นายท่านโปรดสั่งได้เลยเจ้าค่ะ”เซิ่งตงฉยงคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “คิดหาวิธีสังหารฮองเฮาต้าเย่องค์ปัจจุบัน!”หงหยิ่งออกจากห้องตำราโดยไม่ลังเล นางใช้ประโยชน์จากค่ำคืนอันมืดมิดออกจากอาณาจักรต้าอันเข้าสู่ต้าเย่อย่างเงียบเชียบ!ในขณะนี้ไป๋เหยียนเฟยรู้สึกโกรธมาก เพราะการก่อตั้งอาณาจักรของตระกูลไป๋และตระกูลเซิ่งแต่ว่า...นางก็รู้ด้วยว่าตนเองทำอะไรไม่ได้เลยจริง ๆ!แม้ว่าราชสำนักจะอยู่ในความสับสนอลหม่าน แต่ก็โชคดีที่นางยังสามารถควบคุมราชสำนักได้อยู่แต่ในเวลาไม่ถึงครึ่งปี นางไม่ได้นอนหลับสบายเลยสักคืนและไม่มีวันไหนที่นางไม่ซึมเศร้าไป๋หลิงรู้สึกเป็นทุกข์อย่างยิ่ง เมื่อเห็นไป๋เหยียนเฟยนั่งมองสาส์นกราบทูลอยู่ในห้องตำราหลวงแต่ก็ต้องยอมปวดใจ เพราะนางเองก็รู้ว่าตนเองทำอะไรไม่ได้ในสถานการณ์นี้จริง ๆตระกูลเซิ่งและตร
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1122
ไป๋เหยียนเฟยที่อยู่ในห้องนอนพลิกตัวไปมาเพราะนอนไม่หลับเลย ขณะนี้นางลุกขึ้นมานั่งดื่มชาที่โต๊ะน้ำชาเงียบ ๆ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความหม่นเศร้า!นางเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งผู้ไม่มีที่พึ่งพามากนัก นางจึงต้องทนอยู่เพียงลำพังในราตรีอันมืดมิดนางไปนั่งเหม่อข้างหน้าต่างมุมหนึ่งด้วยความรู้สึกหนักใจไม่รู้ว่าเวลาล่วงเลยไปนานเพียงใด แต่นางก็ผล็อยหลับไปในที่สุด!เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที ในที่สุดก็ถึงเวลาเที่ยงคืนการหายใจของไป๋หลิงสม่ำเสมอขึ้น แม้ว่านางจะหลับสนิทแต่ก็ยังคงนั่งประจำที่ส่วนสาวใช้ในวังทั้งสองคนก็หลับไปแล้วหงหยิ่งยังคงลืมตาอยู่ในความมืดเมื่อเห็นพวกนางกำลังนอนหลับสนิทจึงค่อย ๆ ย่องเข้ามาข้างในพลางยกยิ้มมุมปากฝีเท้าของนางเงียบเชียบจนน่ากลัวราวกับไม่มีการเคลื่อนไหวเลย!ไม่นานนางก็เดินผ่านไป๋หลิงและคนอื่น ๆ ไปที่ประตู จากนั้นค่อย ๆ แง้มเปิดประตูอย่างแผ่วเบา!แล้วแอบเข้าไปอย่างเงียบเชียบราวผีเสื้อกระพือปีกนางเดินตรงไปที่เตียงโดยไม่ได้สังเกตว่าไป๋เหยียนเฟยกำลังนอนหลับอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องนางเดินไปที่เตียงแล้วหยิบกริชในมือออกมา จากนั้นเปิดม่านเตียงเตรียมจะลงมือสังหาร!แต่วิน
Latest chapter
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1279
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1278
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1277
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1276
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1275
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1274
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1273
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1272
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1271
