สีหน้าของหลินตงเย่เปลี่ยนเป็นเย็นชา “ที่เธอพูดถึงคือย่าของไอ้หนุ่มตระกูลฮั่วงั้นเหรอ? ผู้ชายคนนั้นแต่งงานไปแล้ว เธอยังจะไปยุ่งทำไมอีก?”“พี่ใหญ่ ช่วงนี้เขาหย่าไปแล้วค่ะ อันที่จริงพี่หานฮุ่ยไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นค่ะ ฉันเชื่อว่าพอผ่านสามปีนี้ไปแล้ว พี่หานฮุ่ยจะต้องรู้แน่ ๆ ว่าใครคือคนที่เหมาะสมกับเขา”หลินซีรีบร้อนเล็กน้อย “พี่ใหญ่คะ การผ่าตัดนั่นถ้าพูดกับพี่สามแล้วก็เป็นแค่เรื่อง! ช่วยโน้มน้าวพี่สามให้ฉันหน่อยนะคะ เขาฟังคุณมากที่สุดแล้วค่ะ”นี่เป็นตั๋วต่อรองในการที่เธอจะได้แต่งงานกับฮั่วหานฮุ่ยเลยนะ! “ไม่ได้”หลินตงเย่วางสายไปโดยตรง แม้ว่าหลินซีจะเป็นเพียงลูกบุญธรรม แต่เขาก็ไม่อยากให้น้องสาวต้องไปแต่งงานกับชายที่เลือดเย็นและไร้ความรู้สึกแบบฮั่วหานฮุ่ยคนนั้น แถมยังเคยหย่าร้างอีกด้วยหลินตงเย่เหลือบมองไปที่กลุ่มครอบครัวที่รักใคร่กลมเกลียวกัน นี่เป็นกลุ่มเล็ก ๆ ที่พวกเขาเพิ่งสร้างขึ้นมาใหม่ ซึ่งยังไม่อยากให้หลินซีรู้เรื่องว่าขณะนี้เขาเจอน้องสาวแท้ ๆ แล้วอย่างน้อยพวกเขาก็ต้องรอจนกว่าจะเกลี้ยกล่อมน้องสาวได้แล้วจึงค่อยว่ากันใหม่หลินตงเย่หันกลับไปยังห้องรับแขก “น้องเล็ก ตอนเย็นพวกเข
เมื่อเผชิญหน้ากับคำเหน็บแนมของฮั่วซานซาน จ้าวซีซีก็ไม่สะทกสะท้านใด ๆ หลายปีมานี้ฮั่วซานซานดูถูกเธอมาโดยตลอด ในคำพูดและความหมายแฝงล้วนชอบพูดว่าเธอยอมแต่งงานกับฮั่วหานฮุ่ยที่ใกล้ตายก็เพื่อเงินก่อนหน้านี้เธออดทนมาโดยตลอด แต่ตอนนี้เธอหย่ากับฮั่วหานฮุ่ยไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องทนอีกต่อไปฮั่วซานซานมองไปที่จ้าวซีซีที่อยู่ตรงหน้าอย่างเย่อหยิ่ง “ยังยืนงงทำอะไรอยู่อีก รีบไปทำอาหารในครัวสิ แล้วอย่าลืมทำเมนูพระกระโดดกำแพงที่ฉันชอบมากที่สุดด้วยล่ะ”สายตาของจ้าวซีซีมองกลับไปอย่างเอาคืน แล้วโต้กลับไปอย่างหน้านิ่ง “คุณย่าชวนฉันมากินข้าว และไม่ได้ให้ฉันมาเป็นคนรับใช้คอยทำอาหารค่ะ”“จ้าวซีซี คำพูดนี้ของเธอหมายความอะไรกัน? ตอนนี้เธอปีกกล้าขาแข็งนักนะ แม้แต่กับข้าวก็ไม่ยอมทำ ฉันจะไปบอกอาสะใภ้แน่!”จ้าวซีซีไม่ได้สนใจต่อฮั่วซานซานที่อยู่ข้าง ๆ เธอเดินเข้าไปในห้องโถง และเห็นคนทั้งสองนั่งอยู่บนโซฟาคนหนึ่งคือคุณนายฮั่วอดีตแม่สามีของเธอ ส่วนอีกคนคือหลินซีคนที่อดีตสามีแอบรักเธอคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เจอกับหลินซีในมื้อเย็นของวันนี้ฮั่วซานซานพุ่งเข้ามากระแทกไหล่ของเธอ แล้วเริ่มฟ้องขึ้นเสียงดัง “อาสะใภ้คะ ฉัน
หลินซีเดินเข้ามา “จ้าวซีซี เธอคิดว่ามาเคี่ยวซุปแล้วจะสามารถทำให้คุณท่านเป็นคนตัดสินใจแทนเธอได้งั้นเหรอ? ฉันจะบอกเธอให้นะ คราวนี้ฉันได้เชิญผู้เชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดหัวใจที่มีชื่อเสียงมาทำการผ่าตัดให้กับคุณท่าน ตราบใดที่ผ่าตัดสำเร็จ คุณท่านก็จะไม่ต่อต้านการแต่งงานของฉันกับพี่หานฮุ่ยแน่นอน”แม้ว่าที่พี่ใหญ่ไปคุยกับพี่สามจะยังไม่ได้คำตอบ แต่เธอก็มั่นใจว่าจะสามารถทำให้พี่สามตกลงทำการผ่าตัดให้กับคุณย่าฮั่ว! เธอช่วยชีวิตของหญิงชราผู้นี้ของตระกูลฮั่วเอาไว้ได้ พอถึงตอนนั้นก็จะไม่สามารถต่อต้านที่ตัวเองจะแต่งงานกับฮั่วหานฮุ่ยได้อีกแล้วจ้าวซีซีรู้ว่าคุณท่านมีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ แต่ไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมที่จะมาผ่าตัดให้ได้มาโดยตลอดถ้าแบบนี้ก็ดีเลย อย่างน้อยสุขภาพของคุณย่าก็จะสามารถหายดีและกลับมาแข็งแรงได้อีกครั้งจ้าวซีซีลุกขึ้นยืนจากม้านั่ง “งั้นยินดีกับพวกเธอที่มีบุตรยากให้มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง รบกวนหลีกด้วยค่ะ”สายตาของหลินซีเปลี่ยนเป็นเย็นชา ผู้หญิงคนนี้ยังกล้าเถียงด้วยงั้นเหรอ? เธอเอื้อมมือไปผลักเตาเล็ก ๆ แล้วหม้อที่ปรุงอาหารอยู่นั้นก็เอียงไปทางจ้าวซีซีทันที“ระวัง!”ผู้ชายค
ในไม่ช้า หมอประจำตระกูลก็มาถึงฮั่วหานฮุ่ยเหลือบมองไปที่แผลพุพองบนหลังมือของจ้าวซีซี ดวงตาของเขาก็ขุ่นมัวขึ้นมาไม่น้อย “ยืนทำอะไร ไปนั่งสิ!”จ้าวซีซีหรี่ตาลงแล้วเดินเข้าไป แต่โดนแม่สามีผลักออกไป “อย่ามาอยู่ขัดหูขัดตาตรงนี้ คุณหมอหลิวรีบตรวจให้คุณซีซีเถอะ อย่าทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้ล่ะ”หลินซีนั่งลงบนที่นั่ง และมองไปที่จ้าวซีซีอย่างภาคภูมิใจจ้าวซีซียืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ขยับ ราวกับว่าไม่สนใจต่อสิ่งอื่นใดเลย ทันใดนั้นชายหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ ก็เหลือบมองไปที่เธอ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาในที่สุดหลังจากที่คุณหมอหลิววางอุปกรณ์ทางการแพทย์ลง ก็เริ่มตรวจดูข้อมือของหลินซี ผลคือพบแค่รอยแดงนิดหน่อยเท่านั้น ซึ่งแม้แต่ผิวหนังก็ไม่ได้ถลอกแต่อย่างใด คุณหมอหลิวรู้สึกซับซ้อนขึ้นมาเล็กน้อย “อันนี้ไม่ต้องตรวจนะครับ”“ทำไมไม่ต้องตรวจล่ะ ถ้าทำให้อาการปวดหายช้า คุณจะรับผิดชอบไหวไหม?”คุณหมอหลิวดันแว่นขึ้น “เพราะพอผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง อาการบาดเจ็บแบบนี้ก็สามารถหายไปได้เองแล้วครับ คุณนายน้อยต่างหากที่จำเป็นต้องได้รับการรักษามากที่สุดครับ หากไม่รักษาอย่างดีอาจจะทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้ได้”ชั่วครู่ บรรยากาศก็เงีย
จ้าวซีซีนั่งลงบนโซฟา หมอประจำตระกูลให้ยากับเธอ และกล่าวว่า:“ช่วงหลายวันนี้อย่าให้โดนน้ำนะครับ รอให้แผลหายดี”“ซีซีหนูบอกย่าที หนูบาดเจ็บได้ยังไง?”จ้าวซีซีมองไปที่หลินซีที่อยู่ตรงนั้นแว๊บนึง ในดวงตาคู่นั้นของหลินซีซ่อนความหวาดผวาอยู่แม่สามีหลี่หรูหลาน ปริปากพูดขึ้นมาทันที :“จ้าวซีซีหนูหมายความว่ายังไง เห็นชัดๆว่าเป็นหรือว่าหนูยังอยากคน พี่สาวหลินหวังดีอยากช่วยหนู เธอเองก็ได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน” คุณหญิงย่าฮั่ว ตะคอกเสียงดังกลับไป “แกน่ะหุบปากไปเลย ใครให้พูดมิทราบ” แม่สามีหลี่หรูหลานสงบปากสงบคำทันที แต่สีหน้าไม่สู้ดีนัก คุณหญิงย่าแต่ไหนแต่ไรมาไม่ชื่นชอบตัวเอง ชอบเพียงแค่จ้าวซีซีผู้หญิงที่พื้นเพเป็นเด็กในสลัมจ้าวซีซีตอบด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่ง“คุณย่าคะ นี่มันเป็นตอนหนูตุ๋นซุปหนูใจลอยไปหน่อย”ฮั่วหานฮุยได้ยินเธออธิบาย แววตาเริ่มเข้มขึ้นไม่น้อย มีคุณย่าคอยหนุนหลัง เธอก็เลยไม่โวยวาย?“เด็กโง่ คนใช้ในบ้านมีตั้งเยอะแยะ บอกแล้วว่าอย่าเข้าครัว ก็ไม่ฟังเลย”จ้าวซีซีตาลงมาไม่ได้อธิบายอะไรมากมาย แม้ว่าตัวเธอเองจะรู้ดีว่าคุณหญิงย่าฮั่วจะต้องหนุนหลังให้ตัวเธอเอง แต่เธอเองก็ไม่อยากให้คุณหญ
หลินซีกับฮั่วผ้าหน้าผมยุ่งเหยิงไปหมด บนตัวยังมีรอยบาดเจ็บจากตะหลิว หลินซีร้องเสียงแหลม:“คุณป้าฮั่วจะต้องตัดสินชี้ขาดแน่”“แต่ที่นี่ตระกูลฮั่ว คนที่ตัดสินใจคือคุณหญิงย่าฮั่ว เธอคิดว่าเขาจะเชื่อพวกเธอหรือว่าเชื่อฉัน? ฉันเตือนพวกเธอสองคนก่อนนะ อย่าริมายั่วโมโหฉัน มิฉะนั้นล่ะก็มันจะไม่ง่ายแบบนี้แล้วล่ะ”ฮั่วกลืนน้ำลาย สีหน้าสิ้นหวัง เพราะจ้าวซีซีก็พูดถูก คุณหญิงย่าจต้องเชื่อนังแพศยาจ้าวซีซีเป็นแน่!จ้าวซีซีพูดด้วยความเย็นชา หลังจากนั้นเดินออกจากห้องครัวและก็ไม่หันหลังไปอีก หลินซีกับฮั่วนั่งลงพื้นอย่างเก้ๆกังๆ ทันทีก็รู้สึกกล้ำกลืนฝืนใจพูดไม่ออก หลินซีโกรธกัดฟันสู้ “นี้ฉันจะไม่ยอมแน่ คอยดูนะ!”ซอกข้างๆ เห็นกับตาทั้งหมด เขาเลิกคิ้วขึ้นมองไปที่จ้าวซีซีที่เดินออกไป คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้บาดเจ็บแล้วยังได้เปรียบเอาชนะหนึ่งต่อสองได้?ผู้ช่วยปริปาก “เถ้าแก่ เรื่องเมื่อกี้พิสูจน์ชัดเจนว่าคุณหลินใส่ร้ายคุณผู้หญิง ต้องให้ช่วยมั้ยครับ? ถ้าสมมติคุณหลินซักถามขึ้นมาล่ะครับ?”“ไม่ต้องยุ่ง ถ้าหลินซียังคงมีสมองอยู่ก็คงไม่กล้าซักหรอก”ปิดท้ายด้วยประโยคนี้แล้วเดินจากไปทางนี้จ้าวซีซีกลับมาที่ห้องโ
ฮั่วหานฮุ่ยตัดบทคุณแม่ "ทานข้าวก่อนครับ"คุณย่าฮั่วมองไปที่จ้าวซีซีด้วยรอยยิ้ม "เตรียมน้ำซุปที่เธอชอบที่สุดด้วยนะ หานฮุ่ย เธอรีบตักให้ภรรยาเธอสิ"เปลือกตาของจ้าวซีซีกระตุกไปสักพัก จะไปเอาช้อน แต่ไม่คิดว่าผู้ชายข้าง ๆ จะเร็วกว่าเธอ มือที่ยาวหยิบชามของเธอเธอมองดูซุปสีขาวขุ่นที่อยู่ตรงหน้า จู่ ๆ ก็รู้สึกไม่ความอยากอาหารแม่หลี่อู่หรานกระแอม “ทำไม ลูกฉันตักน้ำซุปให้เธอ ยังมารังเกียจอีกงั้นเหรอ?”คุณย่าฮั่วมองดูเธอด้วยความห่วงใย “ซีซี ไม่ชอบดื่มเหรอ?”เปล่าหรอกค่ะคุณย่า ฉันชอบดื่มค่ะ”จ้าวซีซีหยิบชามขึ้นมา ด้านข้างยังมีสายตาที่มองข้ามไม่ได้ เธอได้กลิ่นน้ำซุปปลา ก็ขมวดคิ้วโดยสัญชาตญาณ แต่เธอฝืนดื่มไปหนึ่งคำ แต่คำที่สองยังไงก็กลืนไม่ลงไม่กี่วินาทีต่อมา จ้าวซีซีวางชามลงแล้วอาเจียนมีแต่ลมไปสักพักน่าแปลก เมื่อก่อนเธอชอบน้ำซุปปลานี้นี่ ทำไมวันนี้ถึงไม่ดื่มล่ะใบหน้าของคุณย่าฮั่วเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “ซีซี หรือว่าเธอท้องแล้วงั้นเหรอ?”สิ้นสุดคำพูด สายตาที่ไม่น่าเชื่อทั้งสองด้านมองมาที่เธอจ้าวซีซีดวงตาเบิกกว้าง กระวนกระวายเล็กน้อย คุณย่ามองออกได้ยังไงการตกใจครั้งนี้ จ้าวซีซีกุมป
"คุณชายฮั่ว เมื่อฉันเคยบอกว่าชอบคุณก็จริง แต่ไม่ได้มาบอกชอบคุณมาตลอด""จ้าวซีซี"ผู้ชายจับคางของเธอไว้แน่น ก้มหัวมองดูเธออย่างลึกซึ้ง ทันใดนั้นก็ค้นพบว่าตัวเองไม่ค่อยเข้าใจผู้หญิงคนนี้แล้วเมื่อก่อนเธอตามตัวเองมาตลอด จัดการการกินอยู่ของเขา ราวกับไม่ว่าเขาจะคิดอะไร เธอก็รู้ได้ทันที และตอบสนองสายตาของเธอเข้าใจอย่างมาก ด้วยความชื่นชมอันปรารถนาบางอย่างแต่ทันใดนั้น สายตาแบบนั้นก็หายไปฮั่วหานฮุ่ยโมโหอย่างมาก แค่นึกถึงว่าเธอทำแบบนี้กับผู้ชายคนอื่นเช่นเดียวกัน เขาก็อดไม่ได้ที่อยากจะต่อยคน โดยเฉพาะผู้ชายที่อยู่ในโรงแรมนั้นอยากจะหาตัวออกมาแล้วต่อยสักครั้งจ้าวซีซีไม่มีท่าทีจะยอม ทั้งคู่ยืนใกล้กันมาก ปลายจมูกแทบจะชนกันแล้วระหว่างพวกเขาแม้แต่ลมหายใจยังประสานกัน บรรยากาศก็น่าแปลกขึ้น"โอ้ย พวกเธอสองคนมาทำอะไรที่นี่? เจ้าเด็กบ้า ซีซีตอนนี้ท้องอยู่ แกต้องใจเย็น ๆ หน่อย อย่าแตะต้องตัวเธอ"รอมาพักใหญ่ ๆ ก็ไม่เห็นทั้งคู่กลับมา จึงอดมาดูไม่ได้ สุดท้ายก็มาเห็นทั้งคู่จูบกันหน้าอ่างล้างหน้าจ้าวซีซีได้ยินคำพูดของ หน้าก็แดงขึ้นมาไม่น้อยทันทีฮั่วหานฮุ่ยหันข้างมองดู " เธอไม่ได้ท้องครับ""เจ้า