Share

บทที่ 14

การแสดงออกของฮั่วหานฮุ่ยดูไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อย “นายเป็นผู้ช่วยที่พูดจาไร้สาระมากเกินไปแล้ว”

ผู้ช่วยหลี่หุบปากทันที และในใจก็สับสนขึ้นมาเล็กน้อย

แต่ข้อตกลงการหย่าร้างที่เจ้านายให้เขาร่างขึ้นมาก่อนหน้านี้นั้นระบุไว้อย่างชัดเจนว่า [จะรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลของคุณลุงของคุณนายน้อยตลอดไป!]

ทำไมจู่ ๆ ถึงเปลี่ยนใจไปอย่างกะทันหัน?

ใจผู้ชาย ก็เหมือนดั่งเข็มในมหาสมุทร

ริมฝีปากของฮั่วหานฮุ่ยเปิดปากพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ทำตามที่ฉันบอก”

จ้าวซีซี ฉันใจดีกับเธอเกินไปใช่ไหม เธอจึงกล้าสวมเขาให้ฉันอย่างเปิดเผยแบบนี้!

จ้าวซีซีที่กลับมาถึงยังโรงแรมเจ็ดดาว เธอก็จามขึ้นมาหนึ่งครั้ง จะต้องมีคนกำลังด่าตัวเองอยู่ใช่หรือเปล่า?

เธอถืออาหารเช้ากลับไปยังห้อง และพบว่าพี่ใหญ่หลินตงเย่ก็อยู่ในห้องแล้ว และบนโต๊ะก็วางอาหารเช้าเลิศรสเอาไว้เต็มไปหมด อาหารแปดตระกูลใหญ่หลัก ๆ ของจีนก็มีครบถ้วน

จ้าวซีซีมองดูอาหารเช้าเรียบง่ายที่ถืออยู่ในมือของตัวเอง และมองไปบนโต๊ะอีกครั้ง ก็รู้สึกเขินอายขึ้นมาเล็กน้อย “ฉันนอนไม่หลับ ก็เลยออกไปกินอาหารเช้ามาค่ะ เดิมทีอยากจะเอามาให้พวกคุณด้วยสักหน่อย แต่ว่าของที่โรงแรมแพง ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ”

“อาหารเช้าเหล่านี้ล้วนแต่ถูกส่งมามมีคนสนิทอยู่ที่นี่น่ะ”

หลินตงเย่รีบหาข้อแก้ตัวทันที เมื่อกี้เขาเพิ่งจะสั่งอาหารเช้ามาให้น้องสาว จนเกือบจะลืมเรื่องนี้ไปเลย และเกือบจะเปิดเผยความลับออกไปอีกด้วย

จ้าวซีซีก็ไม่ได้สงสัยอะไร หลังจากที่เธอเอาเสี่ยวหลงเปาที่ตัวเองซื้อวางลงบนโต๊ะ ก็หันไปเรียกป้าสะใภ้ใหญ่

หลินตงเย่หยิบเสี่ยวหลงเปาขึ้นมาอย่างจริงจัง แล้วแอบใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปเอาไว้ จากนั้นก็ส่งลงไปในกลุ่มเล็ก ๆ ของสมาชิกครอบครัวที่รักใคร่กลมเกลียวกัน [น้องสาวซื้ออาหารเช้ามาให้ฉัน วันนี้เป็นวันที่มีความสุขวันหนึ่งเลย]

หลินหนาน […ใช้เงินของน้องสาว หน้าไม่อาย]

หลินเป่ย [เห็นด้วยกับคำพูดด้านบน หน้าไม่อาย เว้นแต่น้องสาวจะซื้อให้ฉันด้วยหนึ่งชิ้น]

พี่สะใภ้ใหญ่ [พวกเรายังมีอีกหนึ่งชั่วโมงจะลงจากเครื่อง และน้องชายสามคนก็บินไฟล์ทเดียวกันกับพวกเราด้วย อย่าให้พวกเขาสามคนแย่งน้องสาวไปนะ]

หลินตงเย่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็แสดงความคิดเห็นของตัวเองลงในกลุ่ม เพื่อป้องกันไม่ให้น้องชายมาเปิดเผยความลับ และยังต้องคุยกับน้องชายทั้งสามคน

หลังจากสูญเสียน้องสาวไปในปีนั้น น้องชายทั้งสามก็ห่างเหินจากพวกเขามาก

จนถึงวันนี้ ในที่สุดก็หาน้องสาวเจอแล้ว หวังว่าพวกเขาพี่น้องทั้งหกคนจะสามารถฟื้นคืนความสัมพันธ์แบบนั้นเหมือนเมื่อครั้งก่อนได้

ไม่นานหลังจากนั้น จ้าวซีซีก็พาป้าสะใภ้ใหญ่ออกมา

ป้าสะใภ้ใหญ่เห็นติ่มซำบนโต๊ะ ก็เกิดความเสียดายเงินขึ้นมา จ้าวซีซีจึงรีบอธิบายขึ้นอย่างรวดเร็ว “ของเหล่านี้ล้วนเป็นของที่โรงแรมส่งมาให้ค่ะ ไม่ต้องจ่ายเงิน ท้ายที่สุดแล้วโรงแรมที่แพงขนาดนี้ ก็ต้องส่งของกินอร่อย ๆ มากมายมาให้แน่นอนค่ะ”

หลังจากที่จ้าวซีซีพูดจบ ป้าสะใภ้ใหญ่ก็ไม่ได้สงสัยอะไรในคำพูดของเธอ

และในเวลานี้เอง โทรศัพท์ของหลินตงเย่ก็ดังขึ้น เบอร์ที่โทรเข้ามาคือ น้องหลินซี

หลินตงเย่รู้สึกร้อนตัวขึ้นมาทันที จึงรีบตัดสายไป

ตอนแรกหลังจากที่ทำน้องสาวหายไป พวกเขาก็ตามหาน้องสาวมานานหลายปี เบาะแสสุดท้ายคืออยู่ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง แต่เจอเพียงเด็กผู้หญิงที่อายุเท่าน้องสาวคนหนึ่งก็เท่านั้น

ส่วนเด็กที่เหลือที่ถูกลักพาตัวมาก็หาครอบครัวได้กันหมดแล้ว แต่ที่อยู่ของน้องสาวของเขากลับไม่ทราบอย่างแน่ชัด และยังมีเด็กผู้หญิงคนนี้ที่ยังไม่มีครอบครัวมารับเธอไป

ในตอนนั้นเพื่อปลอบคุณย่าที่บ้านที่สภาพจิตใจไม่ปกติ จึงต้องพาเด็กผู้หญิงคนนั้นกลับมาที่ตระกูลหลินก่อน มาแทนตัวน้องสาวของเขา เพื่อปลอบคุณย่าที่มีอายุเยอะมากแล้ว

และเป็นเพราะเรื่องนี้ น้องชายทั้งสามจึงห่างเหินไปจากพวกเขามาก

แต่ตอนนี้ในเมื่อเจอน้องสาวแท้ ๆ แล้ว หลินตงเย่จึงรู้สึกร้อนตัวขึ้นมาเล็กน้อย ไม่กล้าให้จ้าวซีซีรู้เรื่องนี้เข้า เพราะกลัวว่าน้องสาวที่เดิมทีก็ไม่ค่อยคุ้นเคยกับตัวเองจะโกรธเขาเพราะเรื่องนี้ขึ้นมา!

แต่โทรศัพท์ของหลินเย่ตงก็ดังขึ้นมาตลอด จ้าวซีซีหันไปมองด้วยความประหลาดใจ “ดูเหมือนโทรศัพท์ของคุณจะดังอยู่ตลอดเลยนะคะ”

“น่าจะโทรผิดน่ะ”

หลินตงเย่อยากจะทิ้งโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาก มีโทรศัพท์มือถือแล้วมีประโยชน์อะไรล่ะ

จ้าวซีซีพูดอย่างสงสัย “แต่โทรมาหลายครั้งแล้ว น่าจะมีเรื่องด่วนนะคะ”

หลินตงเย่เห็นว่าไม่อาจปกปิดเอาไว้ได้ เขาจึงจำต้องเดินไปที่นอกระเบียง และหลังจากแน่ใจแล้วว่าน้องสาวไม่ได้ยินที่เขาคุยแน่ ๆ เขาจึงกดรับสาย และพูดด้วยน้ำเสียงแข็งทื่อว่า “ฮัลโหล มีอะไร?”

หลินซีพูดอย่างตื่นเต้นว่า “พี่ใหญ่ ได้ยินว่าคุณเดินทางมาทำธุรกิจที่เมืองเป่ย ทำไมไม่บอกฉันล่ะคะ?”

หลินตงเย่ตอบกลับไปอย่าง “อืม มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ”

“พี่ใหญ่ ในเมื่อคุณกลับมาไม่ใช่ง่าย ๆ งั้นคุณช่วยฉันหน่อยเถอะ ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่ย่าเขาสุขภาพไม่ค่อยดีจำเป็นต้องทำการผ่าตัด ซึ่งปัจจุบันมีเพียงพี่สามเท่านั้นที่สามารถผ่าตัดสำเร็จได้ร้อยเปอร์เซ็น แต่พี่สามก็ไม่ยอมตกลงตลอดเลยค่ะ”

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status