บทที่ 53

ได้ยินอย่างนั้นหลี่ถิงก็รีบเข้าไปคว้าแก้วไวน์มาไว้ในมือตัวเองแทน “ประธานหลี่ พี่เวินดื่มไม่ได้จริง ๆ ดังนั้นให้ฉันดื่มแทนนะคะ”

ประธานหลี่ไม่พอใจ “แบบนี้ก็ไม่มีน้ำใจต่อกันเลยน่ะสิ”

หลี่ถิงรู้สึกเขินอายขึ้นมาเล็กน้อย เพราะมีประสบการณ์การเข้างานสังคมไม่มากนักจึงไม่มีไหวพริบมากพอที่จะรับสถานการณ์ให้ได้ จึงรู้สึกอายและเป็นกังวลมากเกรงว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะทำให้เกิดผลที่ไม่ดีตามมา

“เวินหนี่ คุณจะปล่อยให้ลูกน้องของตัวเองดื่มไวน์แทนไม่ได้นะ”

เพราะเห็นว่าทั้งสองคนเป็นผู้หญิงจึงทำให้ประธานหลี่รู้สึกมีความกล้ามากขึ้น คำพูดคำจาของเขาจึงฟังดูไม่ได้สุภาพนัก “คุณเป็นตัวแทนของประธานเย่ ประธานเย่จะดื่มกับเราเสมอ คุณจะไม่ดื่มได้ยังไง ในเมื่อคุณอยู่ที่นี่แทนเขาแล้วก็ควรที่จะมาสนุกกับเรานะ”

“มา เดี๋ยวผมเติมให้ คืนนี้ดื่มให้จุใจไปเลย”

คนอื่น ๆ เองก็เออออตามเขา “เวินหนี่รักษาหน้ากันหน่อยเถอะ ถ้าประธานหลี่ขอให้ดื่มก็แค่ดื่ม อย่าหาข้ออ้างให้มันมากมายเลย!”

“อย่าทำให้บรรยากาศมันไม่สนุกสิ ถ้าประธานเย่รู้เข้าคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ เดี๋ยวกลับไปก็คงโดนดุเสียเปล่า!”

เวินหนี่ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยจริง ๆ

แม้ว่