Share

บทที่ 58

เวินหนี่คล้องแขนไว้ที่คอแกร่ง “ฉันอยากให้คุณอยู่กับฉัน”

“ฉันจะอยู่นี่ไม่ไปไหนทั้งนั้น” เย่หนานโจวลูบแก้มนวลเบา ๆ “ตัวเธอแดงหมดแล้ว นอนเฉย ๆ อย่าขยับมากเดี๋ยวมันจะถลอกจนเป็นแผลรู้ไหม?”

เวินหนี่มองเขา ในที่สุดเข้าใจว่าการแสดงความอ่อนแอต่อหน้าเขาของลู่ม่านเซิงมีผลลัพธ์ยังไง

เด็กที่ร้องไห้ก็จะได้รับลูกอมนี่เอง

เพียงเธอแสดงความอ่อนแอเล็กน้อย เขาก็จะแสดงความอ่อนโยนกับเธอทันที

“โอเคค่ะ” เธอยอมปล่อยมือจากเขาแม้จะไม่ค่อยเต็มใจนัก

เย่หนานโจวห่มผ้าให้แล้วนั่งลงที่ขอบเตียง “หนาวไหม?”

เธอส่ายหน้า “ไม่หนาวค่ะ”

“เธอมีไข้ต่ำ ๆ” เขาแสดงความกังวลออกมา “เดี๋ยวจะช่วยเช็ดตัวให้เผื่อตัวจะเย็นลง”

“คุณใจดีจริง ๆ” เธอมองเขาแล้วเอ่ยออกมาจากหัวใจ

คนฟังยิ้มแล้วบีบจมูกเล็กเบา ๆ เวินหนี่เองก็ไม่ได้หลบและมองเขาอยู่อย่างอ้อยอิ่ง

เธออยากจะเก็บความใจดีของเขาไว้ในใจตลอดไป

ทว่าเย่หนานโจวกลับพูดว่า “นี่สาวน้อย อย่าพูดว่าคนอื่นใจดีง่าย ๆ แบบนั้นสิ”

เขาเพิ่มน้ำแข็งลงบนผ้าขนหนูแล้ววางลงบนหน้าผากเธอพลางเอ่ยเสียงแผ่วเบา “ถ้าคนที่อยู่ข้าง ๆ ไม่ใช่ฉันแล้ว ก็อย่าปล่อยให้ตัวเองถูกความใจดีของผู้ชายคนไหนมาหลอกเอาได้ล่ะ”
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status