Share

บทที่ 57

ทันทีที่เปิดประตูห้องน้ำเข้าไปก็เห็นเวินหนี่กำลังนั่งถูตัวเองอย่างรุนแรงอยู่ในอ่างอาบน้ำ เธอไม่ส่งเสียงด้วยซ้ำเพราะกลัวว่าเขาจะได้ยิน

“เวินหนี่ หยุด!”

เย่หนานโจวรีบเข้าไปจับมือเล็กที่กำลังทำร้ายตัวเองไว้แน่น

เวินหนี่มองเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ พยายามดิ้นสุดแรงเพื่อให้หลุดจากพันธนาการ “อย่ามาจับตัวฉันนะ ตัวฉันสกปรก....”

“เธอไม่ได้สกปรก” เย่หนานโจวเอ่ยแล้วใช้แขนแกร่งโอบรอบตัวเธอ ป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายทำร้ายตัวเอง “เธอไม่ได้สกปรก”

ในหัวของเวินหนี่มีแต่ภาพที่เธอถูกกดตัวลงบนโต๊ะ เท่านี้ภายในใจก็ก่อเกิดความรู้สึกขยะแขยงมากมาย สิ่งนี้เองที่ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองสกปรก ว่าแล้วหญิงสาวก็ส่ายหน้าทันที “อย่าปลอบใจฉันเลย ฉันรู้ว่าตัวฉันสกปรกไปแล้ว ขนาดฉันเองยังรู้สึกว่าตัวเองสกปรกเลย!”

ร่างบางยังคงถูตัวเองต่อไปจนแดงเป็นจ้ำ ๆ

“เวินหนี่”

ไม่ว่าเขาจะตะโกนยังไงเธอก็ดูเหมือนจะไม่ได้ยิน

เวินหนี่ขัดถูทุกส่วนของร่างกายพลางตะโกนอย่างไม่มีสติซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ฉันมันตัวสกปรก ฉันต้องทำความสะอาดสิ!”

“ฉัน...” เธอพยายามพูดประโยคเดิม ๆ ออกมา ทว่าปากบางที่สั่นเทานั้นก็ต้องหยุดลง เมื่อเย่หนานโจวก้ม

ลงมาใกล้ สายตา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status