Share

บทที่ 196

ถึงจะไม่ได้มาพักที่นี่นาน แต่บ้านนี้ก็มีคนมาคอยทำความสะอาดอยู่บ่อย ๆ

เวินจ้าวและเติ้งจวนเป็นคนที่รู้จักบุญคุณคน แม้จะรู้ว่าการแต่งงานของพวกเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แต่ก็ยังบอกให้เวินหนี่ไปขอบคุณเย่หนานโจว

เย่หนานโจวกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

เวินหนี่เทน้ำให้เขา “พ่อแม่บอกให้ฉันมาขอบคุณคุณน่ะค่ะ”

“ไม่ต้องเกรงใจ”

เวินหนี่นั่งลงข้างเขาและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเสียดสี “ฉันพูดเป็นครึ่งวันแต่พวกเขาก็ไม่ฟัง พอคุณพูดเพียงไม่กี่คำพวกเขาก็เชื่อซะงั้น เพราะฉันอ่อนแอเกินไปงั้นเหรอ? ทำไมพวกเขาถึงไม่เชื่อฉันแต่กลับเชื่อคุณกันล่ะ?”

เธอไม่เข้าใจ

เธอคิดว่าสามารถจัดการเองได้แท้ ๆ แต่สุดท้ายก็เป็นเย่หนานโจวที่เข้ามาแก้ไขให้

เย่หนานโจวดื่มน้ำอุ่นและฟังคำพูดของเวินหนี่ สีหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก และก็ไม่ได้แปลกใจกับเรื่องแบบนี้ “เธอต้องเข้าใจสิ่งหนึ่ง ธรรมชาติของมนุษย์นั้นน่าเกลียด โดยเฉพาะญาติของเธอเหล่านั้น พวกเขามองเห็นแต่สิ่งไม่ดีและจะไม่ยอมมองด้านดีของเธอ เธอเองก็อย่าใจอ่อนและขี้สงสารให้มากนัก คนที่น่าสงสารย่อมมีจุดน่ารังเกียจ ยิ่งพวกเขาเกลียดเธอมากเท่าไร แสดงว่าเขาไม่พอใจกับชีวิตของตัวเอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status