บทที่ 201

แต่ทันใดนั้นเสียงเย็นชาก็ดังขึ้นข้างหู

“เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นพี่เขยของเธอ?”

เวินซู่ชะงักไปครู่หนึ่งแล้วเงยหน้าขึ้นมองเย่หนานโจว และพบว่าดวงตาที่เย็นชาของเขากำลังจ้องมองเธออยู่

ในสายตาของเขาไม่มีตัณหาอยู่เลย กลับกันกลับมีแต่ความเยือกเย็น ราวกับว่าเธอกำลังร้องเพลงแสดงเดี่ยวอยู่คนเดียว ทำให้แผ่นหลังของเธอรู้สึกเย็นยะเยือก

เวินซู่จับกำมือแน่น บังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ และน้ำเสียงของเธอก็นุ่มนวลขึ้น “แน่นอนว่าฉันรู้ว่าพี่คือพี่เขยของฉัน”

เย่หนานโจวขมวดคิ้ว

เมื่อเห็นแบบนั้น เวินซู่ก็พูดขึ้นอย่างเอาใจ “พี่เขย พี่ปวดหัวเหรอคะ? ให้ฉันนวดให้ไหม”

เมื่อเธอยื่นมือออกไป เย่หนานโจวก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาเรียบนิ่ง “ในเมื่อรู้ว่าฉันเป็นพี่เขยของเธอ งั้นก็ควรรู้ถึงความเหมาะสมหน่อย”

เวินซู่เห็นว่าเขาทำตัวห่างเหิน และไม่มีความสนใจในตัวเธอเลยแม้แต่นิดเดียว

เป็นไปได้ยังไง?

มีผู้ชายคนไหนที่ไม่ชอบผู้หญิงที่อายุน้อยและสวยงามบ้าง

เวินซู่ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “พี่เขย ฉันแค่อยากช่วยพี่เท่านั้น พี่ฉันไม่อยู่บ้าน ให้ฉันดูแลพี่ก็ได้ ฉันเอาใจเก่งยิ่งกว่าพี่สาวอีกนะคะ”

คำพูดของเธอแฝงความหมาย

เมื่อได้