"ไม่เคยท้าอยู่แล้วครับ ยังไงพรุ่งนี้มีนก็เข้าร้านสายฉะนั้นคืนนี้มีนมีเวลาให้เฮียทั้งคืน" มีนฝากรอยจูบไว้ที่ซอกคอของโฮปอีกครั้ง
“เฮียจะตีให้ก้นลายเลยคอยดู” เพื่อที่จะได้สั่งสอนคนดื้อเสียทีว่าอย่าทำให้เขาหึงแบบนี้อีกเป็นครั้งที่สอง
“ตีแรงๆ เลยนะครับ อยากร้องดังๆ” มีนไม่กลัวอยู่แล้ว
“ไม่กลัวเลยสินะ” เขาใช้ดวงตาสีน้ำข้าวกดมองอีกคน มุมปากมีรอยยิ้ม
“กลัวสิครับ มีนกลัวเฮียจนตัวสั่น” มีนแกล้งสั่นไหล่เบาๆ
“ดื้อนักเหรอ เพี้ยะ!!” ฝ่ามือแกร่งตีลงแก้มก้นคนที่นั่งอยู่บนตักอย่างแรง โฮปใบหูแดงเถือกสัมผัสนุ่มเด้งเหมือนกับก้นของคนวัยรุ่นทำเขาใจเต้นระส่ำแต่ต้องเก็บอาการไว้
“อื่อ~ เฮีย” มือหนาลูบปรอยๆ ตรงที่โดนตี พร้อมแสดงสีหน้าบูดบึ้ง ตีมาได้เจ็บนะเนี่ย
“ไหนบอกให้เฮียตีแรงๆ แค่นี้ก็ร้องแล้ว” แขนแกร่งกระชับเอวสอบเข้ามาแนบชิด กระซิบถามจนริมฝีปากจะแตะจมูกโด่งอยู่แล้ว
“ตีตอนเอากับตอนนี้ไม่เหมือนกัน” มีนพูดพร้อมย่นใบหน้า
“ไม่เหมือนยังไง หืม” โฮปลูบก้นกลมนั้น ผ่านเนื้อผ้าของกางเกงขายาวเขาอดกระตุกยิ้มเอ็นดูไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้างองุ้มนั้น
“เฮียก็ลองเอาแล้วตีดูสิครับจะได้รู้” กูนี่ก็พร้อมเสียตัวเหลือเกิน ที่ห้องทำงานของเฮียก็ไม่เว้น ถึงเขาจะชอบว่าอีกฝ่ายเป็นตาแก่หื่นกามอยู่บ่อยครั้ง แต่ความจริงเขาเองก็ไม่แพ้กัน ไม่งั้นจะยอมสนองทุกครั้งที่อีกฝ่ายอยากทำไมล่ะ
“จัดการตัวเองสิ” โฮปใช้สายตาไล่บนตัวของอีกฝ่ายตั้งแต่ช่วงบนไปยันช่วงล่าง
“เฮียแก้ให้หน่อย” มีนพอจะเดาออกว่าโฮปให้ตนถอดเสื้อผ้าของตัวเอง
“ไอ้แสบเอ๊ย กล้าใช้เฮียอีกนะ” ถึงปากจะบ่นแต่มือก็แกะกระดุมเสื้อของคนที่นั่งอยู่บนตักอย่างไว เพียงไม่กี่นาทีร่างกายของมีนก็เปลือยเปล่า โฮปก็จัดการรูปซิปถอดกางเกงตัวเก่งของตัวเองออกไม่ให้เป็นการเสียเวลา
“จัดการมันสิครับเด็กดื้อของเฮีย” โฮปปรายตามองคนที่ยืนอยู่แล้วสายตาก็หลุบต่ำลงที่ท่อนเอ็นของตัวเองที่ตั้งผงาดชูชันอยู่พร้อมใช้งานเต็มที่ ร่างกายเขารู้สึกร้อนรุ่มจนเหงื่อไหลชุ่มเสื้อเชิ้ตแนบกับผิวกายของเขา โฮปใช้สายตามองไปที่ร่างกายของมีนอย่างหยาบโลน อีกฝ่ายไม่ขาวเท่าลูกครึ่งแบบเขาแต่สีผิวก็เรียกได้ว่าเนียนและได้รับการดูแลจากเจ้าของมาอย่างดี มีนตัวเล็ก เล็กน้อยถ้าเทียบกับฟาร์และโซนที่เป็นเพื่อนของเจ้าตัวส่วนสูงของอีกฝ่ายก็ไล่ๆกันกับเขา
“แข็งรอเลยเหรอ” มีนคุกเข่าลงตรงหน้าคนตัวใหญ่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เขามองแก่นกายนั้นอย่างตั้งใจน้ำลายที่เหนียวหนืดถูกกลืนลงคออึกใหญ่ กลิ่นของท่อนเนื้อทำเอาใจเขาเต้นแรงรู้สึกตื่นตัวกับขั้นตอนต่อไปที่จะเกิดขึ้น
“เอามันเข้าไปในปากมีนสิ” โฮปหลุมตาลงต่ำดวงตามีแต่ร่องรอยของความเว้าวอนและขอร้อง
“- “ปลายลิ้นสากไล่จากส่วนโคนขึ้นมาก่อนที่เขาจะเลียเฉพาะส่วนปลายอย่างพิถีพิถัน
“อื่อ อ๊อก” มือใหญ่สอดมือสัมผัสบั้นท้ายเปลือยเปล่าออกแรงรั้งเข้าหาพร้อมรับแก่นกายเข้าสู่โพรงปากอย่างไม่ลังเล
“อ๊า~ ใช้ปากเก่งขึ้นนะ” กล้ามเนื้อตรงบั้นท้ายของเขาเกร็งเขม็ง ชีพจรเต้นตุบๆ ระหว่างที่แก่นกายถูกครอบครองโดยคนตรงหน้า
“เล่นครอบลงจนสุดลำแบบนี้เฮียก็ตายดิ” นิ้วก้านยาวสอดเข้าไปในกลุ่มผมของคนที่มัวเมากับแท่งเนื้อระหว่างขาของเขาอยู่ ไล่ไปมาอย่างอดกลั้นกับความสยิวที่ได้รับ
“ปึก ปึก” สะโพกแกร่งขยับหน้าหลังเคลื่อนไหวไปโดยสัญชาตญาณตามการดูดกลืนของอีกฝ่าย ฝ่ามือแกร่งกดหัวคนที่คุกเข่าอยู่เอาไว้เพื่อการสวนกระแทกเต็มๆ แรงทุกจังหวะทุกท่วงท่า
“หื่อ เฮีย!!” เมื่อเป็นอิสระมีนก็ส่งสายตาคาดโทษให้กับคนที่กดเขาเกือบหายใจไม่ทัน แต่เจ้าตัวจะไม่รู้สึกผิดอะไรเพราะยังส่งยิ้มเจ้าเล่ห์กลับมาให้เขาอยู่
“ลุกขึ้นมาหาเฮีย” คนถูกสั่งก็ลุกขึ้นอย่างว่าง่าย “ให้เบิกทางไหม”
“เบิกสิเฮียไม่งั้นเจ็บแน่” ปลายนิ้วลูบไล้ปากทางวนย้ำๆ ก่อนจะแทรกเข้าไปในรูจีบที่เปียกชื้น
“อื่อ ไม่มีเจลเหรอเฮีย” มีนเบ้หน้าเมื่อสัมผัสได้ถึงความฝืดเคือง
“ไม่ได้ซื้อไว้ คราวหน้าแล้วกันนะ” ปกติเอากันที่คอนโดของเขาหรือไม่ก็ที่บ้านของมีน น้อยครั้งจะเอาที่ผับเลยไม่ได้ซื้อไว้ ต่อไปคงมีติดไว้ซะแล้ว เหมือนแมวน้อยจะติดใจห้องทำงานที่ผับซะแล้ว ส่วนเขาเหรอต้องชอบอยู่แล้วสิ (ตื่นเต้นจะตายเปลี่ยนบรรยากาศ)
“ตอนนี้ละครับ”
“ใช้น้ำลายเฮียไปก่อนแล้วกัน ถุย!!” น้ำสีใสมีฟองเล็กถูกพ่นลงปลายนิ้วมือก่อนจะเข้าไปโพรงด้านในรูจีบอีกครั้ง
“อื่อ เฮียมันแน่น” นิ้วเปียกลื่นค่อยๆ ดันเข้ามาทีละน้อยขณะที่สะโพกกลมบิดเร้าราวกับจะหนีสัมผัสวาบหวิวนี้
“แฉะ แฉะ” ทันทีที่นิ้วสัมผัสช่องทางก็ตอดรัดตอบสนองราวกับรอคอยสิ่งนั้นอยู่แล้ว สะโพกบิดเกร็งทุกครั้งที่นิ้วเคลื่อนไหวเข้าออก โฮปและมีนหายใจรดกันบรรยากาศในห้องเริ่มที่จะร้อนขึ้นแม้แต่เครื่องปรับอากาศก็ไม่ได้ช่วยให้มันดีขึ้น
“อื่อเฮีย..กี่นิ้ว” ความคับแน่นเหมือนจะเพิ่มมากขึ้น นิ้วที่สามซึ่งไม่น่าจะเข้ามาได้ตั้งแต่แรกกำลังขยับเข้าออกในตัวเขา ดวงตาสีน้ำตาลเข้มเหลือบมองมัน
“สามครับ เจ็บหรือเสียว” ก็เห็นครางนึกว่าชอบซะอีก แถมแอ่นสะโพกรับนิ้วเขาอีก ยังทำหน้าดุๆ ใส่กันทั้งที่ตัวเองก็ชอบ โฮปแอบบ่นอีกฝ่ายในใจแน่นอนที่เขาไม่ได้พูดเพราะเกรงใจเมียตัวเอง
“อ๊า..ทั้งสอง” เขายกสะโพกรับเมื่อนิ้วขยับเข้าออกรัวเร็วยิ่งกว่าเครื่องจักร ความเสียวที่แล่นริ้วเขามาทำให้ร่างกายเสียวซ่านเหมือนคนหมดแรงต่อต้าน นิ้วแกร่งขยี้จุดเสียวของเขาทำเอาต้นขาและก้นของมีนสั่นระริกและเม้มปากแน่น
“เม้นปากทำไม หืม ร้องออกมาเลยไม่มีใครขึ้นมาหรอก” โซนห้องทำงานของเขาถ้าไม่ได้เรียกลูกน้องหรือใครก็ไม่สามารถมาเดินเพ่นพ่านได้
“อ๊า เฮีย เบาหน่อย เสียว” หูและไหล่ของคนน้องแดงไปหมดจนแทบจะกลายเป็นผลเชอร์รี่ที่อีกฝ่ายชอบกิน
“บอกเบาแต่ขยับสะโพกใส่นิ้วเฮียนี่หมายความว่ายังไง”
“เฮียเอา k มานั่งหน่อย ไม่ไหว” มีนพูดกับโฮปอย่างทนไม่ได้เขาจับแก้มของชายหนุ่มขึ้น ดวงตาของมีนแทบจะกลายเป็นรูปหัวใจ
“สรุปใครลงโทษใครเนี่ย”
“เฮียพูดมาก”
“อยากได้ก็ทำเอาสิมันเป็นของมีนนิ” โฮปเอานิ้วออกจากร่องรักพร้อมกันเอนหลังอ้าขาให้อีกฝ่ายเห็นท่อนเนื้อที่ตั้งลำแข็งชัดๆ มัดกระตุกน้อยๆ ทั้งยังมีเส้นเลือดปูดขึ้น
“- “มีนไม่รอช้าเขายกสะโพกขึ้น มือจับแท่งเนื้อให้ตั้งตรงก่อนจะจ่อรูจีบแล้วค่อยๆ นั่งให้กลืนกินเข้าไปทั้งลำจนสุด
“อ๊า เสียว เฮียเสียวมันแน่นจังวะ” โฮปที่เกร็งไปทั้งตัวเมื่อช่องทางครอบครองแก่นกายเขาอย่างสมบูรณ์ เขาแหงนหน้าขึ้นครวญครางอย่างไม่ได้ศัพท์พักหนึ่ง
“เฮียอย่าครางเสียงดัง มีนชอบให้เฮียกลั้นเสียง” เหมือนมันเสียวจนทรมานเขาชอบแบบนี้เฮียรู้ดี แต่คงทนเสียวไม่ไหวจนเผลอร้องออกมาความจริงแบบนี้ก็ดี แต่เขาชอบเสียงที่บ่งบอกว่าอดทนอดกลั้นในลำคออีกฝ่ายมากกว่ามันเสริมสร้างความรู้สึกเขาดี
“มันเสียวนิใครจะไปทนไหว”
“ปัก! ปัก!”
“อึก อ๊ะ อ๊า ดีจัง เฮียครับ ดีมาก” มีนสวนสะโพกรับกับแรงกระแทกโฮปเขาพึมพำว่าดีซ้ำๆ ทำเอาโฮปมีแรงฮึดกัดฟันและสวนเข้าออกหนักขึ้น ทำเอาได้ยินเสียงจุกของอีกฝ่าย
“คนเก่งของเฮีย อึก สวนลงมาเน้นๆ อีกครับ” โฮปตบเข้าที่สะโพกทั้งสองข้างเพื่อให้อีกฝ่ายเร่งจังหวะ โฮปรู้สึกน้ำรักเริ่มปริ่มตรงหัวแล้วแต่เขาพยายามอดกลั้นอย่างขีดสุด
“อึก อ๊า เฮีย หัว k เฮียชนจุดเสียวผมถี่ๆ เลย อ๊ะ อ เอาอีก ร แรงอีก” มีนจิกหลังจนโฮปรู้สึกได้ว่าถ้ามีเสื้อกั้นไว้หลังเขาต้องเกิดรอยแน่ๆ เมื่อรู้สึกถึงจังหวะสุดท้ายที่ใกล้มาถึง โฮปยกตัวคนบนตักขึ้นเขากวาดเอกสารบนโต๊ะทำงานทั้งหมดลงพื้นก่อนจะวางคนรักลง และตามเข้าไปกระแทกต่อ
“อ๊ะ อ๊ะ จะ จะเสร็จ”
“เฮียก็เหมือนกัน อึก พร้อมกันนะ”
“อ๊า!!!/อ่า!!!”
ครืน!!“โฮปมึงนอนยัง”“กำลังจะนอนนี่แหละมึงมีอะไร” โฮปถามคนที่โทรเข้ามาหากลางดึก“พรุ่งนี้เจอกันแต่เช้านะมึง” ปราบพูดกำชับเพื่อน พรุ่งนี้เป็นวันที่พวกเขาทั้ง 3 คู่ นัดกันไปออกทริปบิ๊กไบค์และนอนกางเต็นท์1คืน“รู้แล้วน่ากำลังจะนอนนี่ไง” จะไม่ได้นอนก็เพราะมึงโทรมารบกวนนี่แหละ“กูกลัวมึงแอบเอาเมียก่อนไปเดี๋ยวไม่มีแรงขับรถ” ปราบพูดเย้าแหย่พร้อมกับเสียงขำที่เล็ดลอดเข้ามาในสาย“ถึงเอากูก็ไหวไม่ได้เหมือนมึงนั่งก็โอ๊ยลุกก็โอ๊ยทำตัวเป็นคนแก่ไปได้”“ค้าบบๆ พ่อคนอายุน้อย อีกไม่กี่ปีก็จะ 40 แล้ว พ่อหนุ่มเหลือน้อย” ปราบเยาะกลับด้วยความหมั่นไส้“จะเลิกกวนได้ยัง ที่โทรมานี่คือ”“โทรมากวนเฉยๆ พึ่งเก็บของเสร็จ”“รีบไปนอนเลยมึง”“เออกูไปแล้ว โซนเรียกแล้วเดี๋ยวกูโดนด่า”“เออๆ” แล้วปราบก็ว่างสายไป โฮปได้แต่มองหน้าจอแล้วส่ายหัวให้กับความมึนของเพื่อนตัวเอง มันกวนตั้งแต่อายุ 20 ยันจะ 40 แล้ว ไม่เหนื่อยบ้างหรือไงวะ“เฮ้อ!!” โฮปได้แต่ถอนหายใจออกมายืดยาว“มีอะไรหรือเปล่าครับ” มีนเอ่ยถามคนอายุมากกว่าหลังจากที่เห็นวางสาย“ไอ้ปราบมันโทรมากับซับเวลากลัวเราสาย แต่เฮียว่ามันคงนอนไม่หลับถ้าไม่ได้กวนประสาทใครสักคน” โฮป
คอนโดของโฮป"วันนี้เหนื่อยไหมครับไปเที่ยวเสร็จกลับมาก็ต้องไปดูแลร้านต่อเลย"โฮปที่นั่งสไลน์หน้าจออยู่ วันนี้เขามานอนที่บ้านของมีนอีกอย่างมีนอยู่คนเดียวครอบครัวอยู่ต่างประเทศหมด (มีนบอกแบบนั้น) ปกติเขากับมีนก็สลับไปมาแบบนี้นอนคอนโดเขาบ้างนอนบ้านมันบ้าง"นิดหน่อยครับ ว่าแต่เฮียเถอะดูอะไรอยู่ครับ"เห็นตั้งหน้าตั้งตาดูหน้าจอมาสักพักแล้ว"พอดีเฮียว่าจะรับสมัครพนักงานเพิ่มช่วงนี้ลูกค้าเยอะ"ดูเรซู่เมที่ส่งเข้ามาผู้จัดการคัดและส่งเข้ามาในเมลให้เขาดูเผื่อมีคนไหนที่ถูกใจ"รับเด็กเสิร์ฟไหมครับ"มีนเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่ายมากขึ้น"ใครจะสมัครเหรอ"เขาเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนอยู่สายตาต่างระดับกับเขา"มีนไง""ถ้าเป็นคนนี้ไม่รับ"เขาเกี่ยวเอวอีกฝ่ายเข้าหาแล้วดันให้นั่งทับลงที่ตักของตัวเอง"อ้าวทำไมหล่ะครับ มีประสบการณ์ด้วยนะ"มือคล้องคอของคนรักอย่างออดอ้อน"ก็คนนี้มีตำแหน่งว่างไว้ให้แค่ตำแหน่งเดียว"โฮปยิ้มกรุ่มกริ่ม"ตำแหน่งอะไรเหรอครับ""แฟนเจ้าของร้าน""พูดจาน่ารักแบบนี้วันนี้อยากได้อะไรเป็นรางวัลไหมครับ"“ให้ไหมละ แต่ไม่เอาดีกว่ามีนคงยังเหนื่อยอยู่ แค่นอนกอดก็พอ"โฮปซุกหน้ากับอกแฟนตัวเองสูดดมกลิ่นหอมๆ ชื่นใจ
"ทานข้าวเสร็จเฮียจะไปไหนต่อหรือเปล่าครับ"มีนถามคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามที่แวะมาทานข้าวด้วยกัน"ว่าจะไปดูของใช้หน่อย มีนอยากได้อะไรไหม""เอาเป็นครีมทาผิวแล้วกันครับซื้อมาเยอะหน่อยก็ได้เห็นมีโปรโมชั่นอยู่"มีนเป็นชายที่ค่อนข้างเจ้าสำอางเขาไม่ยอมให้ภาพลักษณ์ภายนอกเขาออกมาดูแย่ เพราะนั้นอาจหมายถึงการลดทอนความน่าเชื่อถือของเขาแก่ลูกค้า"ได้เลยครับ เดี๋ยวเฮียซื้อมาให้"โฮปลูบหัวคนรัก“ผมโอนตังค์ให้” มีนกำลังจะล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาแต่ถูกห้ามไว้..“ไม่เป็นไรเฮียมีตังค์”“เกรงใจครับ”“ช่วยเฮียใช้หน่อย อยากตังค์หมดบัญชี” ว่าไปตั้งแต่คบกันมามีนก็ไม่เคยขออะไรเขาเลย ขนาดซื้อให้ยังไม่กล้ารับแถมจะโอนเงินค่าของคืนให้เขาอีกต่างหาก (อาจจะเพราะอีกฝ่ายไม่ต้องการเอาเปรียบเขา...แม้มันจะเรื่องเล็กน้อยที่เขาก็ไม่ใส่ใจ)“อย่ามาบ่นทีหลังนะครับ”“ซื้อของให้แฟนแค่นี้สบายมากครับ” หลังจากทานข้าวเสร็จโฮปก็ออกไปซื้อของที่ห้างตามที่คุยกัน ส่วนมีนยังดูแลลูกค้าที่ร้านต่อ โฮปเดินเลือกซื้อของใช้จนเป็นที่พอใจก่อนจะเดินผ่านร้านขนมของโปรดมีนที่ครา
ผับ HTฟรืด!!“มาช้าว่ะ เป็นเจ้าของผับยังไงให้ลูกค้ารอ”ปราบพูดแซะโฮปที่เป็นทั้งเพื่อนสนิทและเป็นเจ้าของผับแห่งนี้“มึงมาเร็วเองค้าบบเพื่อน”"พวกกูพึ่งมาถึงก่อนมึงไม่กี่นาทีเอง รถติดแบบฉิบหายวายวอดมาก" คิงบ่นออกมา นอกจากปราบก็ยังมีคิงนี้แหละที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคน เรารู้จักกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยการที่เขาได้คบกับมีนก็เริ่มมาจากการที่ปราบกับโซนเป็นแฟนกันและคิงกับฟาร์ก็เป็นแฟนกัน บังเอิญเขาก็โสดมีนก็โสดตอนนั้น พวกมันเลยยุยงส่งเสริมจนผีผลักให้เขากับมีนได้คบกัน (เขาควรขอบคุณพวกมันสินะที่ได้คนดีๆแบบมีนมาเป็นแฟน)"รถติดจริง นี่เฮียปราบก็ขับไปบ่นไปบอกกลัวจะเลยเวลาแจกมิกเซอร์ฟรี""เฮียอีกแล้ว ความจริงที่เฮียรีบเพราะโซนนั่นแหละ" ปราบหันไปโทษแฟนของตัวเองแทน พลางเบ้ปากที่โดนกล่าวหา"อ้าว!! ก็เป็นคนบอกเองว่าอยากมาก่อนสี่ทุ่มทำไมมาโบ้ยให้กัน เดี๋ยวกูทุบ"โซนยกกำปั้นขึ้นมาพร้อมมองตาแข็งใส่อีกฝ่าย"ยอมครับยอม ใครจะกล้าเก่งกับเมีย"ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงด่ากลับ ตั้งแต่เขากลับมาคบกันอีกครั้งโซนชี้ให้เป็นอะไรเขาเป็นหมด จากที่พูดกูมึงเดี๋ยวนี้จ๊ะจ๋าแทบทุกคำ"ไปนั่งไกลๆ เลยไป"โซนผลักไหล่อีกฝ่ายให้ออกห่าง"ไม่เอ
"ทำอะไร!!"เสียงตะโกนดังไปทั่วทางเดิน ของใครบางคนที่มีนคุ้นหูเป็นอย่างดี"เฮียโฮปใจเย็นๆ"มีนที่เห็นแฟนตัวเองพุ่งมาแต่ไกลรีบเอาตัวขวางและกางแขนกั้นไว้ เขารู้นิสัยเฮียโฮปดีเวลาโมโหน่ากลัวขนาดไหน กลัวว่าจะต้องเป็นเรื่องใหญ่จนต้องขึ้นโรงพักกันซึ่งในวันเกิดเพื่อนของอีกฝ่ายเขาไม่อยากให้เกิดเรื่องยุ่งยากแบบนี้สักเท่าไหร่"คนนี้เหรอครับแฟนคุณ"ชายหนุ่มยกมือชี้ไปที่โฮปมองสลับกับมีนอย่างไม่รู้สึกเดือดร้อน เดิมทีเหตุการณ์แบบนี้ใช่ว่าเขาจะไม่เคยสักหน่อย"คุณรีบกลับไปโต๊ะตัวเองเถอะครับ ผมไม่อยากมีเรื่อง"มีนหันไปบอกกับผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น"มันทำอะไรมีน" โฮปหันมาถามดวงตาคู่คมดูอารมณ์เสียมาก มีนรู้ว่าในเวลานี้การพูดอธิบายทุกอย่างอีกฝ่ายคงไม่ฟังนักเขาจึงพูดออกมาสั้นๆ แทน"ไม่ได้ทำอะไร""เฮียเห็นมีนยืนคุยกับมันตั้งนาน""ผมก็แค่ทำความรู้จักนิดหน่อยเองครับ"คนเมาพูดจายียวนไม่สนใจว่าตอนนี้กำลังทำให้คนทั้งสองผิดใจกัน มีนตวัดตามองคนแปลกหน้าอย่างไม่พอใจแวบหนึ่ง"กูถามแฟนกู ไม่ได้ถามมึง"โฮปกัดฟันก่อนจะกดตามองอีกฝ่าย นั้นทำให้คนเมาเกิดอาการฉุนขึ้นมาแล้วตรงเข้ามากระชากคอเสื้อของโฮป"อ้าว ไอ้เวรนี่!!""เห้ย!!ไอ้โฮปม
"ทานข้าวเสร็จเฮียจะไปไหนต่อหรือเปล่าครับ"มีนถามคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามที่แวะมาทานข้าวด้วยกัน"ว่าจะไปดูของใช้หน่อย มีนอยากได้อะไรไหม""เอาเป็นครีมทาผิวแล้วกันครับซื้อมาเยอะหน่อยก็ได้เห็นมีโปรโมชั่นอยู่"มีนเป็นชายที่ค่อนข้างเจ้าสำอางเขาไม่ยอมให้ภาพลักษณ์ภายนอกเขาออกมาดูแย่ เพราะนั้นอาจหมายถึงการลดทอนความน่าเชื่อถือของเขาแก่ลูกค้า"ได้เลยครับ เดี๋ยวเฮียซื้อมาให้"โฮปลูบหัวคนรัก“ผมโอนตังค์ให้” มีนกำลังจะล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาแต่ถูกห้ามไว้..“ไม่เป็นไรเฮียมีตังค์”“เกรงใจครับ”“ช่วยเฮียใช้หน่อย อยากตังค์หมดบัญชี” ว่าไปตั้งแต่คบกันมามีนก็ไม่เคยขออะไรเขาเลย ขนาดซื้อให้ยังไม่กล้ารับแถมจะโอนเงินค่าของคืนให้เขาอีกต่างหาก (อาจจะเพราะอีกฝ่ายไม่ต้องการเอาเปรียบเขา...แม้มันจะเรื่องเล็กน้อยที่เขาก็ไม่ใส่ใจ)“อย่ามาบ่นทีหลังนะครับ”“ซื้อของให้แฟนแค่นี้สบายมากครับ” หลังจากทานข้าวเสร็จโฮปก็ออกไปซื้อของที่ห้างตามที่คุยกัน ส่วนมีนยังดูแลลูกค้าที่ร้านต่อ โฮปเดินเลือกซื้อของใช้จนเป็นที่พอใจก่อนจะเดินผ่านร้านขนมของโปรดมีนที่ครา
คอนโดของโฮป"วันนี้เหนื่อยไหมครับไปเที่ยวเสร็จกลับมาก็ต้องไปดูแลร้านต่อเลย"โฮปที่นั่งสไลน์หน้าจออยู่ วันนี้เขามานอนที่บ้านของมีนอีกอย่างมีนอยู่คนเดียวครอบครัวอยู่ต่างประเทศหมด (มีนบอกแบบนั้น) ปกติเขากับมีนก็สลับไปมาแบบนี้นอนคอนโดเขาบ้างนอนบ้านมันบ้าง"นิดหน่อยครับ ว่าแต่เฮียเถอะดูอะไรอยู่ครับ"เห็นตั้งหน้าตั้งตาดูหน้าจอมาสักพักแล้ว"พอดีเฮียว่าจะรับสมัครพนักงานเพิ่มช่วงนี้ลูกค้าเยอะ"ดูเรซู่เมที่ส่งเข้ามาผู้จัดการคัดและส่งเข้ามาในเมลให้เขาดูเผื่อมีคนไหนที่ถูกใจ"รับเด็กเสิร์ฟไหมครับ"มีนเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่ายมากขึ้น"ใครจะสมัครเหรอ"เขาเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนอยู่สายตาต่างระดับกับเขา"มีนไง""ถ้าเป็นคนนี้ไม่รับ"เขาเกี่ยวเอวอีกฝ่ายเข้าหาแล้วดันให้นั่งทับลงที่ตักของตัวเอง"อ้าวทำไมหล่ะครับ มีประสบการณ์ด้วยนะ"มือคล้องคอของคนรักอย่างออดอ้อน"ก็คนนี้มีตำแหน่งว่างไว้ให้แค่ตำแหน่งเดียว"โฮปยิ้มกรุ่มกริ่ม"ตำแหน่งอะไรเหรอครับ""แฟนเจ้าของร้าน""พูดจาน่ารักแบบนี้วันนี้อยากได้อะไรเป็นรางวัลไหมครับ"“ให้ไหมละ แต่ไม่เอาดีกว่ามีนคงยังเหนื่อยอยู่ แค่นอนกอดก็พอ"โฮปซุกหน้ากับอกแฟนตัวเองสูดดมกลิ่นหอมๆ ชื่นใจ
ครืน!!“โฮปมึงนอนยัง”“กำลังจะนอนนี่แหละมึงมีอะไร” โฮปถามคนที่โทรเข้ามาหากลางดึก“พรุ่งนี้เจอกันแต่เช้านะมึง” ปราบพูดกำชับเพื่อน พรุ่งนี้เป็นวันที่พวกเขาทั้ง 3 คู่ นัดกันไปออกทริปบิ๊กไบค์และนอนกางเต็นท์1คืน“รู้แล้วน่ากำลังจะนอนนี่ไง” จะไม่ได้นอนก็เพราะมึงโทรมารบกวนนี่แหละ“กูกลัวมึงแอบเอาเมียก่อนไปเดี๋ยวไม่มีแรงขับรถ” ปราบพูดเย้าแหย่พร้อมกับเสียงขำที่เล็ดลอดเข้ามาในสาย“ถึงเอากูก็ไหวไม่ได้เหมือนมึงนั่งก็โอ๊ยลุกก็โอ๊ยทำตัวเป็นคนแก่ไปได้”“ค้าบบๆ พ่อคนอายุน้อย อีกไม่กี่ปีก็จะ 40 แล้ว พ่อหนุ่มเหลือน้อย” ปราบเยาะกลับด้วยความหมั่นไส้“จะเลิกกวนได้ยัง ที่โทรมานี่คือ”“โทรมากวนเฉยๆ พึ่งเก็บของเสร็จ”“รีบไปนอนเลยมึง”“เออกูไปแล้ว โซนเรียกแล้วเดี๋ยวกูโดนด่า”“เออๆ” แล้วปราบก็ว่างสายไป โฮปได้แต่มองหน้าจอแล้วส่ายหัวให้กับความมึนของเพื่อนตัวเอง มันกวนตั้งแต่อายุ 20 ยันจะ 40 แล้ว ไม่เหนื่อยบ้างหรือไงวะ“เฮ้อ!!” โฮปได้แต่ถอนหายใจออกมายืดยาว“มีอะไรหรือเปล่าครับ” มีนเอ่ยถามคนอายุมากกว่าหลังจากที่เห็นวางสาย“ไอ้ปราบมันโทรมากับซับเวลากลัวเราสาย แต่เฮียว่ามันคงนอนไม่หลับถ้าไม่ได้กวนประสาทใครสักคน” โฮป
"ไม่เคยท้าอยู่แล้วครับ ยังไงพรุ่งนี้มีนก็เข้าร้านสายฉะนั้นคืนนี้มีนมีเวลาให้เฮียทั้งคืน" มีนฝากรอยจูบไว้ที่ซอกคอของโฮปอีกครั้ง“เฮียจะตีให้ก้นลายเลยคอยดู” เพื่อที่จะได้สั่งสอนคนดื้อเสียทีว่าอย่าทำให้เขาหึงแบบนี้อีกเป็นครั้งที่สอง“ตีแรงๆ เลยนะครับ อยากร้องดังๆ” มีนไม่กลัวอยู่แล้ว“ไม่กลัวเลยสินะ” เขาใช้ดวงตาสีน้ำข้าวกดมองอีกคน มุมปากมีรอยยิ้ม“กลัวสิครับ มีนกลัวเฮียจนตัวสั่น” มีนแกล้งสั่นไหล่เบาๆ“ดื้อนักเหรอ เพี้ยะ!!” ฝ่ามือแกร่งตีลงแก้มก้นคนที่นั่งอยู่บนตักอย่างแรง โฮปใบหูแดงเถือกสัมผัสนุ่มเด้งเหมือนกับก้นของคนวัยรุ่นทำเขาใจเต้นระส่ำแต่ต้องเก็บอาการไว้“อื่อ~ เฮีย” มือหนาลูบปรอยๆ ตรงที่โดนตี พร้อมแสดงสีหน้าบูดบึ้ง ตีมาได้เจ็บนะเนี่ย“ไหนบอกให้เฮียตีแรงๆ แค่นี้ก็ร้องแล้ว” แขนแกร่งกระชับเอวสอบเข้ามาแนบชิด กระซิบถามจนริมฝีปากจะแตะจมูกโด่งอยู่แล้ว“ตีตอนเอากับตอนนี้ไม่เหมือนกัน” มีนพูดพร้อมย่นใบหน้า“ไม่เหมือนยังไง หืม” โฮปลูบก้นกลมนั้น ผ่านเนื้อผ้าของกางเกงขายาวเขาอดกระตุกยิ้มเอ็นดูไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้างองุ้มนั้น“เฮียก็ลองเอาแล้วตีดูสิครับจะได้รู้” กูนี่ก็พร้อมเสียตัวเหลือเกิน ที่ห้อง
"ทำอะไร!!"เสียงตะโกนดังไปทั่วทางเดิน ของใครบางคนที่มีนคุ้นหูเป็นอย่างดี"เฮียโฮปใจเย็นๆ"มีนที่เห็นแฟนตัวเองพุ่งมาแต่ไกลรีบเอาตัวขวางและกางแขนกั้นไว้ เขารู้นิสัยเฮียโฮปดีเวลาโมโหน่ากลัวขนาดไหน กลัวว่าจะต้องเป็นเรื่องใหญ่จนต้องขึ้นโรงพักกันซึ่งในวันเกิดเพื่อนของอีกฝ่ายเขาไม่อยากให้เกิดเรื่องยุ่งยากแบบนี้สักเท่าไหร่"คนนี้เหรอครับแฟนคุณ"ชายหนุ่มยกมือชี้ไปที่โฮปมองสลับกับมีนอย่างไม่รู้สึกเดือดร้อน เดิมทีเหตุการณ์แบบนี้ใช่ว่าเขาจะไม่เคยสักหน่อย"คุณรีบกลับไปโต๊ะตัวเองเถอะครับ ผมไม่อยากมีเรื่อง"มีนหันไปบอกกับผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น"มันทำอะไรมีน" โฮปหันมาถามดวงตาคู่คมดูอารมณ์เสียมาก มีนรู้ว่าในเวลานี้การพูดอธิบายทุกอย่างอีกฝ่ายคงไม่ฟังนักเขาจึงพูดออกมาสั้นๆ แทน"ไม่ได้ทำอะไร""เฮียเห็นมีนยืนคุยกับมันตั้งนาน""ผมก็แค่ทำความรู้จักนิดหน่อยเองครับ"คนเมาพูดจายียวนไม่สนใจว่าตอนนี้กำลังทำให้คนทั้งสองผิดใจกัน มีนตวัดตามองคนแปลกหน้าอย่างไม่พอใจแวบหนึ่ง"กูถามแฟนกู ไม่ได้ถามมึง"โฮปกัดฟันก่อนจะกดตามองอีกฝ่าย นั้นทำให้คนเมาเกิดอาการฉุนขึ้นมาแล้วตรงเข้ามากระชากคอเสื้อของโฮป"อ้าว ไอ้เวรนี่!!""เห้ย!!ไอ้โฮปม
ผับ HTฟรืด!!“มาช้าว่ะ เป็นเจ้าของผับยังไงให้ลูกค้ารอ”ปราบพูดแซะโฮปที่เป็นทั้งเพื่อนสนิทและเป็นเจ้าของผับแห่งนี้“มึงมาเร็วเองค้าบบเพื่อน”"พวกกูพึ่งมาถึงก่อนมึงไม่กี่นาทีเอง รถติดแบบฉิบหายวายวอดมาก" คิงบ่นออกมา นอกจากปราบก็ยังมีคิงนี้แหละที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคน เรารู้จักกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยการที่เขาได้คบกับมีนก็เริ่มมาจากการที่ปราบกับโซนเป็นแฟนกันและคิงกับฟาร์ก็เป็นแฟนกัน บังเอิญเขาก็โสดมีนก็โสดตอนนั้น พวกมันเลยยุยงส่งเสริมจนผีผลักให้เขากับมีนได้คบกัน (เขาควรขอบคุณพวกมันสินะที่ได้คนดีๆแบบมีนมาเป็นแฟน)"รถติดจริง นี่เฮียปราบก็ขับไปบ่นไปบอกกลัวจะเลยเวลาแจกมิกเซอร์ฟรี""เฮียอีกแล้ว ความจริงที่เฮียรีบเพราะโซนนั่นแหละ" ปราบหันไปโทษแฟนของตัวเองแทน พลางเบ้ปากที่โดนกล่าวหา"อ้าว!! ก็เป็นคนบอกเองว่าอยากมาก่อนสี่ทุ่มทำไมมาโบ้ยให้กัน เดี๋ยวกูทุบ"โซนยกกำปั้นขึ้นมาพร้อมมองตาแข็งใส่อีกฝ่าย"ยอมครับยอม ใครจะกล้าเก่งกับเมีย"ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงด่ากลับ ตั้งแต่เขากลับมาคบกันอีกครั้งโซนชี้ให้เป็นอะไรเขาเป็นหมด จากที่พูดกูมึงเดี๋ยวนี้จ๊ะจ๋าแทบทุกคำ"ไปนั่งไกลๆ เลยไป"โซนผลักไหล่อีกฝ่ายให้ออกห่าง"ไม่เอ