LOGINShare
ตอนที่ 7 คนที่เคยชอบ
Last Updated:
2025-04-09 15:20:54"วันนี้มีนอาจจะกลับช้านะครับต้องเคลียร์บัญชีด้วย เฮียนอนก่อนได้เลย"มีนพูดขณะที่กำลังติดกระดุมเสื้อเชิ้ต
"วันนี้เฮียว่าจะเข้าไปที่ผับเหมือนกัน"
"ให้มีนไปรับไหมครับ"
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวเฮียขับรถไป พึ่งรับพนักงานเข้ามาจะไปดูสักหน่อยทำงานเรียบร้อยดีไหม" "แสดงว่าคืนนี้มีนต้องนอนคนเดียวเหรอครับ" มีนเข้าไปซุกตัวกอดโฮปเอาไว้
"ไม่ดึกมากครับ เฮียจะรีบกลับ"เขาลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ
"ได้เลยครับ จะสายแล้วมีนไปร้านก่อนนะ"ถ้าลูกค้าเข้าเร็วกลัวลูกน้องจะดูแลไม่ทั่วถึง เขาก็ไม่วางใจต้องเข้าร้านไปดูเองเกือบทุกวัน
"ขับรถดีๆ ครับ"
"เฮียก็เหมือนกันนะครับ"
หลังจากที่มีนออกจากห้องไป โฮปก็ส่งข้อความหาหญิงสาวเพื่อตกลงรับนัดที่ผับคืนนี้
โฮป— (เจอกันที่ผับครับ)
พราว— (ค่ะ พราวอาจจะถึงช้าหน่อยนะคะ เพราะวันนี้บริษัทมีประชุม)
โฮป--- (พี่รอได้ทั้งคืนครับ)
.
.
"ทำไมวันนี้ร้านมึงคนเยอะจังวะ"ฟาร์หันซ้ายหันขวามองดูรอบๆ ร้าน
"บริษัทใกล้ๆ นี่เขามากินเลี้ยงกัน แล้วมึงมาอะไร"
"ตอนแรกกูนัดเฮียคิงมากินข้าวด้วยกันแต่อยู่ๆ ก็มาบอกว่าติดงานด่วนกูไม่รู้จะไปไหนก็เลยมาหามึง"ฟาร์เอ่ยขึ้น
"กดเมนูมาเลยอยากกินอะไร"
"จัดไปครับเพื่อน"มีเพื่อนเปิดร้านอาหารมันดีแบบนี้นี่เอง
“อะ!!เอาแค่นี่แหละสั่งเยอะกินไม่หมด”
“กูเอาเมนูไปให้พ่อครัวก่อนเดียวกลับมา” มีนเดินหายเข้าไปในครัวครู่หนึ่งแล้วเดินกับออกมานั่งที่โต๊ะกับเพื่อนและสังเกตเห็นสีหน้ากังวลของเพื่อน
"มึงเป็นอะไรหรือเปล่า สีหน้าไม่ค่อยดี"
"ช่วงนี้เฮียคิงงานยุ่งไม่ค่อยมีเวลาให้กูเหมือนเมื่อก่อน" ฟาร์ถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันแล้วแม้บางเรื่องที่มองว่าเล็กถ้าเกิดขึ้นบ่อยครั้งมากๆ อีกคนก็จะรู้สึกกังวลขึ้นมาว่าความรู้สึกคนรักจะแปรผัน
"เฮียคิงเป็นถึงผู้บริหารก็แบบนี้แหละ อีกอย่างเขาเป็นนักธุรกิจมีหลายชีวิตที่ต้องดูแล ถ้าจะยุ่งจนไม่มีเวลาก็ไม่เห็นแปลก"มีนเอ่ยปลอบ
"กูกลัวว่าจะไม่ใช่แบบนั้นอะดิ"
"ไม่ใช่แบบนั้นแล้วมันจะแบบไหน"อย่าบอกนะมันเริ่มระแวงผัว ก็เห็นเฮียคิงรักและดูแลมันดีจะตายมีอะไรที่ต้องกังวลอีก
"วันก่อนเฮียคิงกลับบ้านมาบอกว่าออกไปดื่มกับลูกค้าแต่กูเจอเบอร์ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ในกระเป๋าเสื้อสูท"พูดมาแล้วสะเทือนใจเขากลัวว่ามันจะเป็นอย่างที่คิด
"มึงได้ถามเฮียคิงหรือเปล่า"ไม่ใช่ว่าคิดไปเองหรอกนะ
"กูไม่กล้าถาม"คนมันจะโกหกคิดเหรอว่าถามแล้วจะได้ความจริง
"ถ้าสงสัยมึงก็แค่ถาม ไม่อย่างนั้นก็จะมานั่งเครียดแบบนี้ไง"
"ไอ้มีนถ้าเป็นมึงเจออะไรแบบนี้ มึงจะถามเฮียโฮปไหม"จ้องหน้าสบตาเพื่อนจริงจัง
"ถามสิกูก็อยากจะฟังความจริงจากปากเขา ดีกว่ามานั่งคิดไปเองแล้วปวดหัวอยู่แบบนี้"ต่อให้จะเป็นคำโกหกอย่างน้อยเขาก็รู้ว่าตอนนี้อีกฝ่ายเป็นยังไงมีนไม่ใช่พวกไม่เช็กความสงสัยของตนเองและที่ผ่านมาโฮปไม่เคยทำให้เขาระแวงจึงไม่เคยจะต้องมานั่งจับผิดอะไร
"ถ้าเขาโกหกมึงล่ะ"
"ถ้าสุดท้ายเขาเลือกจะโกหก กูก็คงจะรู้ความจริงในสักวัน ถึงวันนั้นกูว่ามันก็ไม่ยากนะกับการที่ว่าเราควรจะตัดสินใจยังไงกับคนที่เขาหลอกลวงเรา"
"นี่กูมาคุยกับพระหรือไงวะ" ฟาร์ยกมือท่วมหัว
"กูว่ามึงไปถามเฮียคิงในให้รู้เรื่องดีกว่า" มีนแนะนำเพื่อนสนิท
"จะดีจริงๆ เหรอวะ"
"ก็ดีกว่ามึงมานั่งหน้าเป็นตูดแบบนี้"อย่างน้อยๆ ก็แต่งงานกันแล้ว เก็บเอาไว้ก็ไม่ช่วยทำให้ทุกอย่างดีขึ้น
"ตาสวย.." เสียงเรียกคุ้นหูดังมาจากด้านหลังของเขา
"อ้าวเฮียคิง ไหนว่าติดงาน"ฟาร์หันหลังกลับไปมอง
"เฮียรีบเคลียร์งานมาหาฟาร์นี่ไง คิดแล้วว่าต้องมาร้านมีน ขอโทษนะที่งานยุ่งๆ เลยไม่ค่อยมีเวลาให้เลย"มือแกร่งยีผมคนนั่งอยู่เบาๆ
"ไม่เป็นไรครับ"
“ไงเราวันนี้ลูกค้าเยอะไหม” คิงหันไปทักทายมีนที่นั่งมองเขากับฟาร์พูดคุยกัน
"เรื่อยๆ ครับ"
"เฮียคิง"ฟาร์เรียก
"หืม ตาสวยมีอะไรเหรอ"สรรพนามที่คิงชอบเรียกฟาร์ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก เพราะดวงตาขอฟาร์สวยเป็นเอกลักษณ์เขาชอบ
"ฟาร์ไปเจอกระดาษในกระเป๋าเฮีย แพรคือใครเหรอ"เขาเอียงคอมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ กัน "อย่าบอกนะที่มาตึงๆ ใส่เฮียสองสามวันมานี่เพราะเรื่องนี้"ไอ้เราก็นึกว่าเป็นอะไร ทำไรขัดใจหรือเปล่าพึ่งปรึกษาพี่สาวก่อนออกจากบริษัทมานี่
“- “ฟาร์พยักหน้าช้าๆ ในขณะที่คนนอกอย่างมีนก็ทำได้เพียงนั่งดูทั้งสองคนคุยปรับความเข้าใจกันโดยที่ไม่ได้เสนอความเห็นอะไรออกไป
"แพรเป็นพนักงานฝ่ายบัญชีบริษัทเฮียไง อายุจะสี่สิบแล้ว"
"ใครจะไปรู้ล่ะ"
" พอดีวันนั้นแกเปลี่ยนมือถือใหม่ไม่รู้จะให้เบอร์ยังไงก็เลยจดมาให้"คิงพูดอย่างไม่ปิดบังเขาไม่เห็นว่าเรื่องนี้สมควรจะปิดบังอะไร เขาบริสุทธิ์ใจกับฟาร์ไม่เคยคิดเป็นอื่นเลย
“แน่ใจ”
"เฮียรักตาสวยจะตาย ไม่มีคนอื่นหรอกครับ” เขาพลาดแขนไปด้านหลังของฟาร์ ก่อนจะหันไปหาคนที่นั่งเงียบมาสักพัก
“มีนละเป็นยังไงบ้าง"
"อ้าว!!มาเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ คู่ของผมยังรักกันดีครับ ไม่ต้องมาวางเพลิงตอนนี้"
"เห็นวันนี้ไอ้โฮปมันชวนเข้าไปดื่มที่ผับ มีนไม่ได้ไปกับมันเหรอ"คิงว่า
"ตอนแรกก็ว่าจะไป แต่พอดีพนักงานที่ร้านลาไปสองคน น่าจะได้กลับค่ำ"
"ก็จริง"
"ทำไมล่ะเฮียคิงไปด้วยเหรอ"ฟาร์เอ่ยถาม
"ไปนะ มันชวนไปอยู่แต่คงไม่ดื่มเพราะพรุ่งนี้มีประชุม"
"อ้าวแล้วมึงไปกับเขาด้วยเหรอไอ้ฟาร์"
"ไม่ไป กูมีนัดสักให้ลูกค้ารอบค่ำ"
"ผมฝากขนมไปให้เฮียโฮปได้ไหมครับ กลัวจะทำงานแล้วลืมหาอะไรกินเหมือนทุกที"มีนทำท่านึกขึ้นได้ว่าโฮปเองก็เข้าผับน่าจะต้องหิวแน่ๆ
"ได้ครับ เดี๋ยวเฮียเอาไปให้มันเอง" มีนลุกหยิบขนมที่วางเอาไว้บนโต๊ะออกมาให้เฮียคิงก่อนที่ทั้งสองคนทานข้าวเสร็จแล้วขอตัวกลับ จะว่าไปก็อดขำกับความคิดมากของเพื่อนตัวเอง ทั้งๆ ที่ปกติเป็นคนตรงไปตรงมาแต่พอเป็นเรื่องความรักก็กลายเป็นคนที่ขี้กลัวในคำตอบไปได้ ความรักมันสามารถเปลี่ยนแปลงคนเราได้จริงๆ
.
.
"ผู้หญิงในห้องใครวะไอ้โฮป"คิงที่เดินออกมาสูบบุหรี่แล้วไอ้เพื่อนตัวดีก็เดินตามออกมาสูบอยู่ข้างๆ กัน
"พราวไง"โฮปตอบด้วยท่าทีปกติ แต่ผิดแปลกจากคิงที่มีสีหน้าไม่เข้าใจ
"พราวไหน" คิงถามเสียงห้วนไม่เข้าใจว่าหมายถึงใคร เขาไม่เห็นจะจำได้
"มึงจำคนที่กูแอบชอบเมื่อหกปีก่อนได้ไหม"เขาทบทวนความจำของเพื่อน
"มึงหมายถึงคนนี้เหรอ"นานมากแล้วที่มันเคยมาเล่าให้ฟังว่าชอบผู้หญิงคนหนึ่งแต่เธอไปเรียนต่อเลยไม่ได้ติดต่อกัน นั้นยิ่งทำให้หัวคิ้วคิงกดลึกลงไปอีก
"กูบังเอิญไปเจอเธอเมื่อวันก่อน"
"ไอ้โฮปมึงมีแฟนแล้วนะ ทำอะไรคิดดูดีๆ"การกลับมาเจอกันครั้งนี้เขาหวังว่าจะไม่มีอะไรนะ เพราะไอ้โฮปก็มีมีนอยู่แล้ว
"มึงก็อย่าเพิ่งตื่นตูม พราวเขามาปรึกษาเรื่องทำธุรกิจก็แค่นั่นแหละ"โฮปหยักไหล่ไม่เห็นว่าจะเรื่องใหญ่อะไร เพราะเขาเองก็ยังไม่ได้ทำอะไร
"ขอให้มันจริง"คิงตวัดตามอง แบบนี้เขาเห็นมานักต่อนักแล้วไม่ใช่แอบแฟนมาคุยกันนะมึง ถ้าเป็นแบบนั้น (เขาสงสารมีนรอเลย)
"กูเคยโกหกมึงหรือไง" คิงได้แต่มองใบหน้าเพื่อนสนิทสลับกับมองประตูห้องVIP ที่มีหญิงสาวหน้าสวยตาคมหุ่นดีที่กำลังนั่งดื่มอยู่ด้านใน ถึงปากเพื่อนสนิทจะพูดออกมาแบบนั้นแต่ของแบบนี้มันก็ไม่ควรเอาน้ำมันมาวางใกล้ไฟ คิงได้แต่คิดว่าเพื่อนของเขาจะคุยกับพราวเพียงแค่เรื่องงานอย่างเดียวเท่านั้นจริงๆ
โฮปที่ยืนสูบบุหรี่อยู่โทรศัพท์สั่นเตือนไม่หยุดจนได้หยิบขึ้นมาดูเป็นมีนที่ส่งข้อความมา..
ไลน์!!
มีน--- (เฮียยังไม่กลับมาเหรอครับ)
โฮป--- (ใกล้แล้วพอดีคุยอยู่กับไอ้คิงเดี๋ยวดื่มสักพักเฮียก็กลับแล้ว)
มีน--- (งั้นมีนนอนก่อนนะครับ เหนื่อยมาก)
โฮป--- (ได้ครับ มีนนอนก่อนเลย)
Related chapters
นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 8 มีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยลง
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาทั้งโฮปและมีนต่างก็ยุ่งวุ่นวายอยู่กับร้านของตัวเอง มีนที่พึ่งจัดโปรโมชั่นของร้านเพื่อเรียกลูกค้า มีคนให้ความสนใจมากเกินความคาดหมายทำให้มีลูกค้าเพิ่มขึ้นมาอีกเท่าตัว ส่วนโฮปก็กำลังยุ่งๆ กับการขยับขยายผับ"หายหน้าหายตาไปเลยนะครับคุณมีน"โซนที่เดินเข้ามาในร้านก็พูดแซวทันทีเมื่อเจอหน้ากัน"ไอ้โซน""เออกูเอง ถ้าไม่มาหาที่ร้านกูจะได้เจอตัวมึงไหม"ช่วงนี้แม้แต่เสียงอีกฝ่ายก็ไม่ได้ยินจากที่ไม่เห็นตัวอยู่แล้วตอนนี้ยิ่งหายเข้ากลีบเมฆไปเลยจนเขาต้องหอบมาหาถึงที่"กูยุ่งๆ นี่ก็พึ่งจะได้พัก"มีนมีสีหน้าเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด ขอบตาของมีนดูคล้ำขึ้นจากการที่ต้องอยู่ตรวจบัญชีตอนดึกและต้องตื่นในตอนเช้าเพื่อมาเช็กของเข้าครัว"กูเชื่อว่ามึงยุ่งดูสภาพโทรมเชียว"โซนแอบผงะตอนสังเกตอีกฝ่ายดีๆ เขาคิดว่ามีนคงไม่ได้นอนสักเท่าไหร่"มาคนเดียวเหรอ"มีนมองผ่านด้านหลังของเพื่อนไปไม่เจอใคร"เปล่าเดี๋ยวไอ้ฟาร์ เฮียคิงแล้วก็เฮียปราบตามมา""มาครบทีมเลย มีอะไรกันหรือเปล่า"เขาหรี่ตามองเพื่อน"เปล่าไม่ได้มีอะไร กูห็นมึงหายหัวไปนานเลยอยากมาหา ฟาร์มันก็ขอตามมาด้วย""โทษทีว่ะมึงแค่ช่วงนี้กูยุ่งมากจริงๆ"มีนใช้
Last Updated : 2025-04-09นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 9 หลงระเริง
"กลับมาแล้วครับ"มีนที่เปิดประตูเข้ามาได้กลิ่นอาหารหอมๆ ลอยมาเตะจมูก"พอดีเลยเฮียเตรียมอาหารเสร็จพอดี มีนไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะได้มากินข้าวกัน"ภาพของโฮปที่ใส่ผ้ากันเปื้อนมันแปลกตามากหลังจากที่เขาไม่ได้เห็นมานาน มีนยิ้มกว้างเดินเข้าไปหาคนรัก"หูย!! หอมน่ากินมากเลยครับ""อย่างนั้นก็รีบๆ ไปเลย" โฮปดันหลังมีนให้ไปอาบน้ำก่อนที่เขาจะกลับมานั่งเล่นมือถือรออยู่ที่โซฟา "เอ้า..เห็นไหมรีบจนลืมผ้าเช็ดตัว เฮียครับ" มีนร้องเรียกโฮปจากในห้องน้ำ"เฮียอยู่ไหมครับ"“- “เงียบไม่มีเสียงตอบรับ มีนเลยลองชะโงกหน้าออกมาดู ถึงได้เห็นว่าโฮปกำลังจดจ่ออยู่กับมือถือเลยไม่ได้ยินเขาเรียก"เฮีย!!""อ้าว!! ว่าไงครับ"โฮปสะดุ้งเล็กน้อยแล้วละสายตาจากหน้าจอไปมองตามเสียงเรียก"หยิบผ้าเช็ดตัวให้มีนหน่อยได้ไหมครับ พอดีลืม"มีนเหลือบมองมือถืออีกฝ่ายเล็กน้อยแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร"ได้ครับ" ขณะที่เอาผ้ามาให้มีนโฮปก็ยังไม่ละความสนใจจากหน้าจอโทรศัพท์ จนมีนอดสงสัยไม่ได้ว่ามันมีอะไรน่าสนใจมากมายขนาดนั้นกันแน่"เฮียดูอะไรเหรอครับ"มีนแต่งตัวเสร็จก็มานั่งลงข้างๆ
Last Updated : 2025-04-09นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 10 ทำงานจนไม่มีเวลาให้
"คิดไงอยู่ๆ นัดพวกกูมากินชาบูเฉยเลย พายุจะเข้าไหม"โซนคีบเนื้อลงหมอที่น้ำกำลังร้อนได้ที่ "กูจองโต๊ะไว้แล้วไม่รู้จะชวนใคร""เห็นโซนมันบอกมึงอยากกินชาบูกูยังช็อก ปกติเพื่อนกูปิดร้านเห็นจะรีบกลับคอนโดไปรอปรนนิบัติแฟน"ฟาร์ก็แปลกใจไม่ต่างกัน รีบเคลียร์ลูกค้ามาเลยนะเนี่ย ไม่ได้บอกเฮียคิงไว้ด้วย ไม่เห็นเขาอยู่ร้านคงโทรมาเองแหละ"กลับไปมันไม่มีอะไรทำ"มีนว่าเสียงเบา"นี่มึงเป็นอะไรหรือเปล่าไอ้มีน ทะเลาะกับเฮียโฮปเหรอ" โซนเริ่มสงสัย เขาหยุดตะเกียบในมือตัวเองมองหน้ามีน เพราะมีนไม่เคยเป็นแบบนี้พวกเขาเลยยิ่งเป็นห่วง"ไม่ได้ทะเลาะ""แล้วเป็นอะไรกัน เล่ามา""จริงๆ วันนี้กูนัดกินชาบูกับเฮียเขานั่นแหละ"มีนสารภาพทำเอาทั้งสองต้องพ่นลมหายใจแรงๆ"กูว่าแล้วเชียว" โซนตบเข่าฉาด"แต่เขาติดธุระ แล้วกูก็เสือกปิดร้านไว ไม่รู้จะไปไหนเลยชวนมึงสองคนมา""ช่วงนี้เฮียโฮปยุ่งมากเลยเหรอวะมึง"ฟาร์เอ่ยถาม"เออดิ ทำงานทั้งวันทั้งคืน บางทีกลางคืนยังมีโทรศัพท์เข้ามา""มันขนาดนั้นเลยเหรอ งานอะไรนักหนาทำจนไม่ได้พักผ่อนกันเลย"โซนพูดอย่างหัวร้อนคนเราต่อให้งานมันจะยุ่งมันก็ยังต้องพัก"นั่น
Last Updated : 2025-04-09นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 11 เชื่อใจ
โซนรีบโทรหาเพื่อนสนิททันที เมื่อเขารู้สึกว่ามันไม่ปกติครืน!!“มีอะไรหรือเปล่าโซน” มีนรับสายเพื่อนสนิทขณะที่มือก็กำลังตรวจบัญชีรายรับรายจ่ายของร้าน เขาว่าจะทำให้เสร็จสักครึ่งหนึ่งก่อนคืนนี้จะได้ไม่เหนื่อย"ไอ้มีนมึงทำอะไรอยู่""ดูบัญชีอยู่ มึงมีอะไรเสียงร้อนรนเชียว""วันนี้แฟนมึงไปไหน""เฮียโฮปเหรอ น่าจะทำงาน"มีนพูดด้วยน้ำเสียงปกติ"ทำงานอะไร ที่ไหนกับใคร"โซนยิงคำถามรัวๆ"อะไรของมึงเนี่ยถามเป็นเมียเขาเลย"มันก็ถามแปลกคน แล้วมันอยากรู้เรื่องเฮียโฮปไปทำไม หรือมีเรื่องอะไรกัน?"เอาน่าบอกมาก่อน""เขาบอกว่ามีธุระไปคุยกับผู้รับเหมาที่รับทำต่อเติม อย่างอื่นกูก็ไม่ได้ถามอะไรมาก"มีนพูดตามสิ่งที่เขารู้"ผู้รับเหมาเหรอวะ"โซนขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นตาเหลือบไปมองโฮปกับผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งแล้วหันหน้าไปทางอื่น"เออดิ สรุปมึงมีอะไร""กูกับไอ้ฟาร์มาเดินห้างแล้วเจอเฮียโฮปเดินอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งดูสนิทสนมกันมาก มึงดูรูปที่ฟาร์มันส่งไป" มีนกดดูภาพถ่ายถึงจะไม่ได้ชัดมากด้วยถูกซูมจากระยะไกลแต่ก็พอจะดูออกว่าคนในภาพคือเฮียโฮปจริงๆ"ผู้หญิงข้างๆ เฮียโฮป มึงรู้จักเธอไหม"โซนถามต่อ"ไม่รู้จัก"มีนตอบด้วยน้ำเสียงแผ่ว
Last Updated : 2025-04-09นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 12 เริ่มสงสัย
ครืน!!“มีอะไรหรือเปล่าครับ” มีนรับสายโฮปที่โทรเข้ามา“วันนี้เฮียติดงานไม่น่าจะกลับไปกินข้าวเย็นกับมีนทันนะ มีนกินได้เลยนะครับ ไม่ต้องรอ”"ครับเฮีย"มีนพยักหน้าอย่างเข้าใจกับตัวเอง“มีนไม่โกรธเฮียนะ” โฮปถามย้ำ“ไม่ครับ”“งั้นแค่นี้ก่อนนะครับคนดี” หลังจากนั้นสายก็ถูกตัดไป"เป็นไงไม่ว่างอีกตามเคย" โซนพูดขึ้นทันทีหลังจากที่มีนวางสายจากเฮียโฮป"อืม ติดงาน"มีนพยักหน้าอย่างเหนื่อยใจ ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ไอ้โซนถึงได้รู้ทัน"งานอะไร ทำมาเป็นเดือนๆ ไม่เสร็จสักที"อะไรมันจะยุ่งขนาดนั้นวะขนาดเฮียคิงทำบริษัทอสังหาฯยังไม่ยุ่งขนาดนี้ โซนนึกคิด"เขาต้องดูแลลูกน้องดูแลผับ""ไอ้มีน!!"โซนเรียกเสียงแข็ง คำโต้เถียงของมีนคล้ายจะไม่มีน้ำหนักเอาซะเลย"เออยอมรับก็ได้ ว่ากูก็ไม่รู้"มีนเอาสายตาที่วูบไหวนั้นหลบเฉไปทางอื่น"พูดแบบนี้แปลว่ามึงเองก็เริ่มจะลังเลแล้วเหมือนกันใช่ไหม"โซนย้อนถามอีกครั้งทั้งหรี่ตามองอย่างจับผิด"กูไม่ได้ลังเลเรื่องที่มึงสงสัยว่าเขามีคนอื่น แต่กูแค่อยากรู้ว่าเขากำลังทำอะไรกันแน่"ถ้าออกจะมีคนอื่นจริงๆ ทำไมไม่เลิกกับเขาไปเลย ทำไมยังทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ อยู่แบบนี้ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง"มึงคิด
Last Updated : 2025-04-09นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 13 ผิดสัญญา
ฟรืด!!"กลับมาแล้วครับ..” โฮปส่งเสียงให้คนในห้องได้รู้ว่าตนมาแล้ว แต่เมื่อปิดประตูลงแล้วหันกลับมาเจอเข้ากับฟาร์ที่นั่งอยู่โซฟา..” อ้าวฟาร์ มีนล่ะ"ทำไมเป็นเพื่อนของแฟนที่นั่งอยู่ในห้องของเขาหรือว่าจะมีอะไร"ไม่สบายกินยาหลับไปตั้งแต่เย็น นี่เฮียมัวไปทำอะไรอยู่"เขาเหลือบมองนาฬิกาบนผนังห้องกลับมาดึกป่านนี้"ที่ผับลูกค้าเยอะ""ผมโทรไปตั้งกี่สาย ข้อความอีก เฮียยุ่งขนาดไม่มีเวลาดูโทรศัพท์เลยเหรอ"ฟาร์ยิงคำถามใส่รั่วๆ มองโฮปด้วยสายตาที่เริ่มจะเกรี้ยวกราด"มีเรื่องด่วนเหรอ"โฮปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูทั้งข้อความทั้งสายที่โทรเข้าหลายสิบสายที่เขาไม่ได้รับ"ไอ้มีนหมดสติ จนผมต้องพามันส่งโรงพยาบาล ทำไมเฮียถึงกล้าปล่อยมีนไว้ที่ห้องคนเดียว""ไอ้ฟาร์!!" เสียงมีนดังมาจากด้านหลังก่อนที่เพื่อนจะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้"มีนเป็นอะไรมากหรือเปล่า" โฮปรีบเข้าไปประคอง"ไม่เป็นอะไรครับไปหาหมอมาได้กินยานอนพักก็ดีขึ้นแล้ว""เพิ่งมาห่วงอะไรตอนนี้"ฟาร์พูดเหน็บเขาพ่นลมหายใจห้วนๆ ใต้จมูก แฟนเพื่อนเขาดูไม่ได้เรื่องซะยิ่งกว่าเฮียปราบซะอีก เทคแคร์แทบไม่มีเลยต้องรอให้เรื่องเกิดก่อนถึงจะล้อมคอก รู้ว่าแฟนไม่สบายทำไมไม่เอางานมาทำท
Last Updated : 2025-04-09นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 14 พวกมึงไม่พูด กูไม่พูด (มีนก็ไม่รู้)
ไลน์!! (โทรกลุ่ม 3 สหาย)"เป็นไงบ้าง แผนอ่อยเมื่อคืน"ฟาร์ถามด้วยความอยากรู้ ก็ขอให้คำตอบไม่เหมือนที่เขาคิดแล้วกัน"จะเป็นไง เขาก็หนีไปอาบน้ำนอนหันหลังให้กูทั้งคืน"มีนนึกถึงภาพเมื่อคืนก็อดที่จะคิดมากไม่ได้เพราะมันตรงกับที่เพื่อนคาดการณ์ไว้ โฮปดูไม่มีอารมณ์คล้อยตามเขาเลยพอคิดถึงเมื่อก่อนที่ต่อให้ไม่ต้องทำอะไรอีกฝ่ายก็พร้อมลากเขาเข้าห้อง"ไอ้มีน!!"ฟาร์ร้องเสียงหลงเมื่อได้ยินคำตอบ"เออกูรู้ว่ามันไม่ปกติ แต่กูก็ไม่รู้ว่าเขาไปมีคนอื่นจริงหรือเปล่าไง"อาจจะคิดไปเองก็ได้ บางทีเฮียอาจจะทำงานเหนื่อยหรือมีเรื่องให้คิดก็ได้ ไม่ได้มีหลักฐานยืนยันอะไรเลย"กูกับไอ้โซนจะช่วยมึงสืบเอง""ยังไงวะ""มึงอย่าลืมซิว่าแฟนกูก็เพื่อนแฟนมึงแล้วคนอย่างเฮียคิงกับเฮียปราบนะเหรอ เก็บความลับไม่เก่งหรอกเชื่อกู"ฟาร์กระตุกยิ้มเหี้ยมทำเอาโซนและมีนเสียวสันหลัง เฮียคิงกลัวไอ้ฟาร์มากไม่เคยทำอะไรนอกลู่นอกทางแต่เขาก็ไม่แปลกใจก็เพื่อนเขานิสัยเป็นยังไงรู้ๆ กันอยู่"จะดีเหรอวะ"มีนเริ่มหนักใจเริ่มดึงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องเยอะ"มึงอยากรู้ความจริง หรืออยากเป็นคนโง่ต่อไป"โซนที่ฟังอยู่นานพูดแทรกเข้ามาจ้องอีกฝ่ายอย่างจริงจัง จะให้รอมั
Last Updated : 2025-04-09นึกว่าจะ(รัก) ตอนที่ 15 เห็นแก่ตัว(ไม่ยอมรับ)
"ไปหาเฮียโฮปมาเหรอครับ"ฟาร์เอ่ยถามคนรักที่เปิดประตูเข้ามาในห้อง"ใช่ครับ ตาสวยทำอะไรทำไมยังไม่นอน""พอดีมีเรื่องจะคุยด้วย"ฟาร์ที่นอนดูข่าวสารในมือถือก็วางลงทันที เมื่อได้รับคำตอบว่าแฟนไปหาเพื่อนสนิทมา"เรื่องอะไรครับ หืม"ร่างใหญ่นั่งลงที่ขอบเตียงข้างๆ อีกฝ่าย"เรื่องเพื่อนของเฮีย""เพื่อนเฮีย? ใคร ไอ้ปราบเหรอ"มันมาพูดอะไรให้เมียเขาไม่สบายใจอีกเนี่ย ถ้ามันใส่ไฟนะเขายุให้โซนทิ้งมันให้แก่ตายไปคนเดียวเลย"เฮียโฮป""เรื่องไอ้โฮป..."หนีเข้าไปอาบน้ำทันไหม เซนต์คนเป็นเมียนี่มันแรงจริงไวจริง"ใช่ แล้วทำไมต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้น"ดวงตาคมกริบของฟาร์หรี่ลง"เปล่าไม่ได้ตกใจ เฮียแค่เหนียวตัวร้อนๆ ว่าจะไปอาบน้ำ"คิงขยับปกเสื้อตัวเองสองสามทีทำท่าทางเหมือนร้อนจริงๆ"แน่ใจนะ เห็นช่วงนี้ไอ้มีนบอกว่าเฮียโฮปยุ่งๆ แล้วนี่ไปหากันมา เขายุ่งจริงหรือเปล่า""ก็ยุ่งมั้งไม่รู้ซิ""อ้าว ทำไมไม่รู้ล่ะก็ไปผับเฮียโฮปมาไม่ใช่หรือไงหรือแอบไปที่อื่น"ฟาร์เริ่มจับผิดหนักกว่าเดิม"ก็ไม่ได้เจอกันไง เฮียก็ไปนั่งดื่มกับไอ้ปราบมันเฉยๆ"จะหลบไปทางไหนดีวะหลุดคำเดียวเมียกูจี้ไม่หยุดเลย เอาหัวทุบผนังแล้วสลบไปเลยดีไหมวะ"เฮียโฮปไม่ได้อ
Last Updated : 2025-04-09
Latest chapter
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 11 ให้โอกาส
3 เดือนต่อมา"อรุณสวัสดิ์ครับมีน"โฮปที่มารออยู่หน้าร้านที่เดิมเหมือนเป็นที่ประจำไปแล้ว"มาแต่เช้าอีกแล้วนะครับ"มีนส่ายหน้าให้กับความตื๊อในครั้งนี้กับอีกฝ่าย"อยากมาเจอมีน ว่าแต่วันนี้ไม่ไล่เฮียเหรอ"ปกติเห็นเขาประโยคแรกที่มักจะได้ยินประจำคือมาทำอะไร กลับไปได้แล้ว อย่ามาก่อกวน (แต่วันนี้มาแปลก) หรืออาจจะขี้เกียจไล่เขาแล้ว"เหนื่อยจะไล่แล้วครับ ถึงผมไล่คุณก็ไม่ยอมไปอยู่ดี""มีน"โฮปเรียกอีกฝ่ายเสียงแผ่วเบา"ครับ""มีนรู้ใช่ไหมว่าทำไมเฮียถึงทำแบบนี้"หวังว่ามีนจะให้โอกาสยอมให้เขาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง"ทำอะไรเหรอครับ แล้วผมจะไปรู้กับคุณได้ไง"มีนแสร้งไม่เข้าใจเขาอยากให้โฮปพูดออกมาตรงๆ ว่าต้องการอะไรกันแน่ตนจะได้ไม่เผลอคิดไปเองคนเดียว"ที่เฮียมาป้วนเปี้ยน แวะเวียนมาหามีนอยู่ทุกวันนี่ไง""คุณก็คงแค่ว่างไม่มีอะไรทำ ใช่ไหมครับ"มีนทำทีเป็นไม่รู้ไม่ชี้อะไรต่อ“คิดแบบนั้นจริงๆ เหรอ"ไม่รู้อะไรเลยสินะ (ใจร้ายสุดๆ) ทั้งๆ ที่เขาคิดว่าชัดเจนมากแล้วแท้ๆ ไหนไอ้คิงบอกว่าการกระทำสำคัญกว่าคำพูดไง"คุณมีอะไรอีกหรือเปล่าครับผมจะไปทำงานแล้ว"มีนเอ่ยอย่างเร่งเร้า"มีนให้โอกาสเฮียได้ไหม เรากลับมาคบกันได้ไหมมีน"
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ ื10 ตามง้อ
5 วันต่อมาหลังจบทริปโฮปก็ตั้งใจเอาไว้ว่าเขาจะลองเดินหน้าง้อขอคืนดีกับมีนดูอีกสักครั้ง เพราะตอนนี้เขาเองก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว อย่างน้อยมีนเองก็โสดและเขาก็ยังเชื่อว่าลึกๆ มีนก็คงมีความรู้สึกดีๆ หลงเหลือให้เขาอยู่บ้าง (หรือเขาคิดไปเอง) ขอเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนแล้วกันเพื่อเรียกความมั่นใจ"ร้านนี้มีเมนูแนะนำไหมครับ"โฮปเอ่ยขึ้นมาลอยเมื่อเจ้าของร้านเดินก้มหน้าก้มตาดูออเดอร์ในมือและกำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไป"คุณ.."มีนเงยหน้าขึ้นมามองเมื่อได้ยินเสียงลูกค้า แต่เจ้าของเสียงนั้นเป็นคนที่เขารู้จักดี"สั่งอาหารหน่อยครับ"โฮปพูดพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม"ได้ครับเดี๋ยวผมให้เด็กเอาเมนูมาให้""ขอบคุณครับ มีนนั่งกินด้วยกันไหม"เขาเอ่ยชวนถ้าเป็นเมื่อก่อนเวลายุ่งๆ แบบนี้อีกฝ่ายมักจะไม่ได้ทานทั้งข้าว ถึงทานก็ไม่ค่อยได้กินเป็นเวลา"ไม่เป็นไรครับ ผมทำงานอยู่ เชิญตามสบายเลย"พูดเสร็จมีนก็เดินหนีเข้ามาหลังร้าน"ช่วงนี้คุณโฮปเขามาบ่อยนะครับ"พนักงานรับกระดาษเมนูอาหารของลูกค้าจากมีนมาถือไว้"ถ้าไม่ได้มาสร้างความวุ่นวายอะไรก็ปล่อยเขาไป เหมือนเป็นลูกค้า" มีนหันไปบอกพนักงาน"ครับ""ผมฝากด้วยแล้วกันนะ""ไม่มีปั
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 9 แค่ได้ดูแลบ้างก็ดีใจแล้ว
"ไงมึง คืบหน้าบ้างไหม" ปราบกับคิง ถือเครื่องดื่มออกมาจากด้านในแล้วจัดวางจนเต็มโต๊ะ"นี่กะเมากันแต่หัววันเลยหรือไง ไหนมึงบอกกูทริปทำบุญ"โฮปไม่ได้สนใจประโยคคำถามจากพวกมัน แต่แซะเพื่อนทั้งสองกลับแทน บอกจะมาทำบุญเขาก็คิดว่าจะเพลาๆ เรื่องแบบนี้ที่ไหนได้มาทำบุญแต่ยังคงสันดานเดิม"ทำบุญก็ส่วนทำบุญ ทำจบแล้วก็เป็นเรื่องของการพักผ่อนแล้วไหมวะ"ปราบเหลือบตามองเพื่อนพร้อมหยักไหล่ให้ไปทีหนึ่ง"กูว่าจุดประสงค์หลักของมึงสองคนไม่ได้กะจะมาวัดแน่ๆ"โฮปเบ้ปากส่ายหน้า"ใครบอกมึงว่ากูสองคนอยากมาไหว้พระ""นั่นดิ นู้นเรื่องไหว้พระความคิดฟาร์มัน"คิงบุ้ยปากไปหาแฟนตัวเองที่นั่งอยู่กลับกลุ่มเพื่อน อยู่ๆ แฟนเขาก็ชวนมาทำบุญ"ใช่พวกกูก็แค่มาเป็นเพื่อน แล้วก็มาเปลี่ยนบรรยากาศหาที่กินเหล้าแค่นั้นเอง เบื่อจะไปผับมึงแล้ว เสียงดัง หูจะแตก""กูกะไว้แล้วแหละว่าหน้าอย่างพวกมึงเนี่ยนะจะคิดเข้าวัดทำบุญ โลกแตกพอดี""ว่าแต่พวกกู ที่มึงตกลงมาเที่ยวรอบนี้ก็ไม่ได้อยากจะไหว้พระเหมือนกันนั่นแหละ" ปราบบอกอย่างรู้ทัน แต่ก็เอาเถอะปล่อยให้มันจัดการชีวิตมันเองที่ผ่านเขาก็เห็นมันโทษตัวเองมาตลอดและไม่ยอมมีใครเลยตั้งแต่เลิกกับมีนไป (คงรู้สึ
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 8 ทริปทำใจ (หรือทริปถ่านไฟเก่า)
3 วันต่อมาโฮปเข้ามาดูแลผับเหมือนปกติแต่ที่ไม่ปกติคิดจิตใจของเขานี่แหละที่พอได้ยินเรื่องราวของมีนกับผู้ชายคนนั้น อยากไปหาอยากไปดูว่าเป็นยังไงบ้างแต่ต้องข่มใจไว้เพราะไม่อยากเข้าไปก้าวก่ายเรื่องของทั้งสอง ตอนนี้เขาก็กลายเป็นคนอื่นสำหรับมีนไปแล้ว แต่สำหรับเขามีนก็ยังเป็นคนที่เขารักเสมอมาครืน!!!“ไอ้โฮปมึงสะดวกคุยไหม” คิงเอ่ยถามน้ำเสียงเรียบนิ่ง“อืม ว่ามา”"ฟาร์กับโซนจะชวนไปทำบุญเสาร์ อาทิตย์นี้ค้างคืนหนึ่งเหมารถตู้ไป""พวกมึงไปกันเลย ช่วงนี้งานกูเยอะ ไหนจะผับ ไหนจะร้านชาบูอีก ไม่ว่างไปวะ""แต่มีนไปด้วยนะ" เมื่อได้ยินว่าใครคนนั้นไปด้วย โฮปถึงกับตาเบิกกว้างใจมันเต้นแรงจนเหมือนจะกระเด็นออกมา มีเหรอว่าเขาจะพลาดทริปนี้.."กูนึกขึ้นได้ว่าเคลียร์งานเสร็จแล้ว ไปวันไหน กี่โมง"โฮปตอบอย่างร้อนรน ไม่ว่างก็ต้องว่างแล้วแหละ เดี๋ยวกลับมาเคลียร์ทีหลัง"ว่างทันทีเลยนะ"เสียงหัวเราะเล็ดลอดเข้ามาในสาย"แค่คิดว่าไปทำบุญบ้างน่าจะดี"แก้ตัวน้ำขุ่นๆ นี่แหละกู ถึงจะพูดยังไงมันก็รู้ทันอยู่แล้ว"ไม่เนียนค้าบบเพื่อน""เออน่า เอาเป็นว่ากูไปด้วย วันเสาร์นี้ใช่ไหม""ใช่ แต่กูบอกมึงไว้ก่อนนะ ถึงมีนจะเลิกกับแฟนแล้ว แต่
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 7 เราเลิกกันเถอะนะมีน(มีนxไทเลอร์)
"พี่ไทเลอร์ รอนานไหมครับ"มีนที่มาถึงร้านเดินเข้ามาด้วยความรีบร้อน เขากังวลมาหลายวันเป็นห่วงความรู้สึกของอีกฝ่าย"ไม่นานครับ นั่งก่อนสิ เหงื่อเต็มเลย"ไทเลอร์มองหน้าคนอายุน้อยกว่าที่ชื้นไปด้วยเหงื่อไหล่ซึมเต็มกรอบหน้า"มีนรีบมา กลัวพี่จะรอ"มีนเดินอ้อมไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"ไม่เห็นต้องรีบขนาดนั้น มีนอยากกินอะไรไหม สั่งได้เลยนะ แต่พี่สั่งให้ไปบางอย่างแล้ว อาหารที่มีนชอบ"ไทเลอร์มีท่าทีปกติสบายๆ แตกต่างจากอีกคนที่ดูร้อนรนและกังวลเอามากๆ"พี่ไทเลอร์ครับ..เรื่องรูป""เดี๋ยวค่อยคุยกัน กินข้าวก่อนครับ""ครับ"มีนจำใจต้องหยุดเรื่องนั้นไปก่อน เหมือนไทเลอร์ยังไม่ต้องการที่จะพูดถึงตอนนี้ทั้งสองคนนั่งรับประทานอาหารกันไปเงียบๆ โดยที่ไม่ได้มีการชวนพูดคุยเหมือนเมื่อก่อน จนกระทั่งพนักงานในร้านมาเก็บจานอาหารบนโต๊ะออกไปพร้อมกับนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ"พี่ไทเลอร์ครับ..เรื่องรูปถ่ายขอโทษจริงๆ นะครับ มีนไม่ได้ตั้งใจที่จะเก็บมันเอาไว้""แต่มีนก็ไม่ได้อยากทำลายมันใช่ไหมครับ"เขาถามกลับพร้อมมองตาคนตรงหน้า คิดแล้วก็แปลกพอเขาตัดสินใจที่จะยอมแพ้ ใจเขากับโล่งสบายๆ กว่าที่เขาคิด ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นพยายามยื้อความสั
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 6 เขาไม่ได้รักกู(มีนxไทเลอร์)
"อารมณ์แบบนี้มึงยังชวนพวกกูมานั่งกินชาบูได้อีกเหรอวะไอ้มีน"ฟาร์ที่คีบหมูเข้าปากเคี้ยวแก้มตุ่ยทั้งเอ่ยถามเพื่อนไปด้วย"กูเครียดไม่รู้จะทำไง ชาบูมันเยียวยาได้นิหว่า""ข้ออ้างสุดๆ แล้วเป็นไงติดต่อพี่เขาได้หรือยัง" โซนเอ่ยถาม"ยังเลย ที่กูมานั่งเครียดไม่ใช่แค่เรื่องพี่ไทเลอร์อย่างเดียวหรอกนะ"มีนที่เริ่มเผยออกมาทีละนิด"มึงเครียดเรื่องอะไรอีก"แค่เรื่องเดียวยังเคลียร์ไม่ได้ มีเรื่องอื่นมาแทรกอีกเหรอวะ กูซักจะปวดหัวแทนมึงแล้วไอ้มีน"วันนี้กูไปเจอเฮียโฮปมา""ไอ้มีน!!ไอ้เวร!!มึงพึ่งทะเลาะกับพี่ไทเลอร์เรื่องรูปเฮียโฮปไป วันนี้มึงยังมีน่าไปนัดเจอเขาอีกเหรอ ไหนว่าไม่ได้ติดต่อกันแล้วไง" โซนโวยวายขึ้นมาทันที"มึงใจเย็นๆ ก่อนไอ้โซนกูไม่ได้ไปนัดเจอ เราแค่บังเอิญเจอกันเฉยๆ" คนหันมามองกันหมดแล้วเนี่ย (จะพูดเสียงดังเพื่อ)"บังเอิญ? กูจะเชื่อดีไหม""จริงๆ ไม่ได้โกหก กูไปหาพี่ไทเลอร์ปกตินั่นแหละไม่รู้จะไปตามหาเขาที่ไหนเลยแวะไปนั่งพักริมแม่น้ำใต้สะพานแล้วเขาก็อยู่ที่นั่นพอดี""ยังไงต่อ"ฟาร์กอดอกถาม"ก็ไม่ยังไง เราแค่คุยกันนิดหน่อย""ถ้าแค่คุยกันนิดหน่อยทำไมมึงถึงต้องเครียด"ฟาร์ถามต่อ ไม่กงไม่กินมันแล้วชาบู
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 5 ยังรักกันดี
หลายวันต่อมา"ไงมึงคุยกับพี่ไทเลอร์หรือยัง" มีนแวะมาหาฟาร์ที่ร้านสัก ฟาร์จึงเอ่ยถามเพื่อนถึงเรื่องราวเมื่อหลายวันก่อน"ไปมาแล้ว ไม่เจอพี่เขาไม่ได้กลับคอนโด ที่ร้านก็ไม่ได้เข้าไป ถามใครก็ไม่มีใครรู้ว่าพี่เขาหายไปไหน"มีนทิ้งตัวลงเก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า หลายวันมานี่นอนไม่หลับเลย"มึงสองคนยังไม่ได้คุยกันอีกเหรอ"คิ้วเฉียงยกขึ้น"อืม""มันก็สามวันแล้วนะ พี่เขาโกรธอะไรขนาดนั้นวะ มึงไม่ได้ไปทำอะไรมากไปกว่าที่เล่าให้พวกกูฟังใช่ไหม"ฟาร์ที่กำลังจัดชั้นวางของอยู่ละสายตามามองเพื่อนจริงจัง"ไม่มี กูจะไปทำอะไรพี่เขาได้ จากเครียดเรื่องที่ทะเลาะกันกูก็ชักจะเป็นห่วงพี่เขาขึ้นมาแล้ว ไม่รู้ว่าหายหน้าไปไหน" มีนเปิดดูข้อความในมือถือ ที่ตลอดสามวันเขาพยายามติดต่อหาไทเลอร์แต่ก็ไม่ได้มีการตอบรับ ตอนนี้เขาไม่รู้เลยว่าไทเลอร์หายตัวไปไหน หรือแค่ต้องการหลบหน้ากันเพราะยังโกรธอยู่กันแน่..“เฮ่อ!!เอาไงดีวะ ไปหรือไม่ไปดี” โฮปที่ตั้งใจอยากจะขับรถไปดูมีนสุดท้ายก็ใจไม่กล้าพอ ต้องวนรถมานั่งเล่นอยู่ที่ใต้สะพานข้ามแม่น้ำใหญ่เพียงลำพัง"ป่านนี้เขาก็คงคืนดีกันไปแล้วมั้ง กูจะมานั่งเครียดทำไมวะกลับไปทำงานของตัวเองไม่ดีกว่าหรือ
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 4 เป็นห่วง
คิงวางสายจากแฟนแล้วหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทที่แสร้งทำเป็นหันหน้าไปทางอื่นทั้งที่เอียงตัวจนแทบจะตกจากโซฟา"ไม่มานั่งฟังข้างๆ กูเลยละ"คิงพูดประชดประชันอีกฝ่าย"กูไม่ได้สนใจสักหน่อย มึงเสือกคุยเสียงดังกูแค่บังเอิญได้ยิน"โฮปที่ทำหน้าเฉไฉไม่รู้ไม่ชี้"บังเอิญจนคอยาวเป็นยีราฟเลยนะ"คิงยกยิ้มมุมปากอย่างเยาะเย้ย"ไม่ต้องมาแซวกูเลย ว่าแต่มีนเป็นอะไร""ไหนมึงบอกไม่สนใจไง"ตาคมหลิ่วมอง"บอกมาเถอะน่า"ลีลาจังวะทำเป็นเล่นหูเล่นตานะมึง เดี๋ยวโบกเข้าให้สักที"กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ฟาร์บอกว่ามีนทะเลาะกับไทเลอร์""ทะเลาะ ก็ไหนว่ารักกันจะตายแล้วไปทะเลาะกันเรื่องอะไร"โฮปที่เริ่มใจไม่ดีเมื่อรู้ว่าคนที่ตนรักเหมือนจะมีปัญหากับคนปัจจุบันเข้าแล้ว"ฟาร์ก็ยังไม่รู้ แต่มีนน้ำเสียงไม่ค่อยดีเลยจะรีบไปหา""แย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ"หัวคิ้วคมขมวดเข้าหากัน"ปกติถ้าไม่มีเรื่องอะไรสำคัญจริงๆ มีนก็ไม่ค่อยรบกวนใครมึงก็รู้ แต่ที่โทรมาหาฟาร์ก็คงจะเครียดเรื่องที่ทะเลาะกันจริงๆ นั่นแหละ""หรือกูควรไปดูมีนดี" โฮปทำท่าจะลุกออกไปจากห้องจนคิงต้องรีบคว้าแขนเอาไว้"มึงจะไปไหน""กูจะไปหามีน อยากรู้ว่าไอ้นั่นมันทำอะไรให้มีนเสียใจ กูจะได้ไปจั
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 3 ความทรงจำ
เช้าวันต่อมาวันนี้มีนตั้งใจหยุดเพื่อจะทำความสะอาดบ้านเพราะเริ่มรกและฝุ่นเริ่มเยอะ เขาไม่ค่อยมีเวลาเลยช่วงหลังๆ มานี้"พึ่งเห็นนะเนี่ยว่าเก็บของมายัดไว้ในนี้เต็มไปหมด" มีนเปิดลิ้นชักใต้ตู้เสื้อผ้าออกมาก่อนจะเห็นด้านในมีรูปถ่าย สมุดบันทึกและบิลค่าใช้จ่ายใส่เอาไว้จนเกือบเต็ม"โห!!นี่รูปตอนไหนวะ ไปเที่ยวทะเลเมื่อสามปีที่แล้ว"รูปที่ถ่ายกับเพื่อน"นี่ก็บิลค่าซื้อทีวีสุดยอดเลยไอ้มีนมึงเก็บมาได้ไงเป็นปี" มีนบ่นพึมพำกับตัวเอง เหนื่อยใจกับการชอบสะสมเก็บของพวกนี้สุดท้ายก็ต้องมาทยอยทิ้งทีหลัง"มีนอยู่ไหนครับ!!" เสียงไทเลอร์ร้องเรียกจากชั้นล่างแว่วมา"ห้องนอนครับ พี่ขึ้นมาได้เลย" มีนหยิบของในลิ้นชักออกมาทีละชิ้นจนไปเจอกับรูปถ่ายใบหนึ่งเป็นภาพเมื่อครั้งที่เขากับโฮปไปเที่ยวด้วยกัน"เก็บไปถึงไหนแล้วครับ"ไทเลอร์ที่เดินเข้ามาหา แต่มีนกับสะดุ้งตัวเล็กน้อย"อ๋อ..พึ่งเริ่มเก็บครับ" มีนรีบซ่อนรูปไว้ด้านหลัง"หืม อะไรครับ ทำหน้าตามีพิรุธ"ไทเลอร์พูดหยอกล้อคนที่ทำหน้าเหลอหลาใส่กัน (ดูตลกดี) ชักอยากรู้แล้วสิแอบอะไรไว้ด้านหลัง"เปล่าครับไม่มีอะไร"มีส่งยิ้มแหย่ๆ ให้"ไหน ซ่อนอะไรไว้ ขอพี่ดูหน่อย"คนตัวใหญ่ที่เดิ
