Share

หวานพาลรัก 8

last update Last Updated: 2025-03-15 19:00:19

“ไปนอนไกลๆพี่เพลิง พี่เพลิงช่วยตัดสินใจให้ทีสิคะว่าน้ำฝนจะไปนอนที่ไหนดี บ้านพ่อเพชร หรือบ้านพี่โยดีคะ”

เพลิงตะวันส่ายหน้าเร็วๆ กอดเมียรักไว้แน่น

“พี่ไปนอนบ้านโน้นก็ได้ คืนเดียวเท่านั้นนะครับ แค่คืนเดียว พี่สัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ไปมีเรื่องกับพี่วีอีกแล้ว น้ำฝนอย่าไปไหนนะ พี่ไม่ให้ไปทั้งบ้านลุงเพชร ทั้งบ้านพี่โยนั่นแหละ นอนที่บ้านเรานะครับ พี่จะไปนอนบ้านโน้นเอง” คนกลัวเมียหนีไปไกลรีบคายความจริงออกมา และยอมรับโทษแต่โดยดี

หยาดพิรุณถอนหายใจเบาๆ คร้านจะบอกจะตักเตือนแล้ว คนแบบพี่เพลิงต้องโดนลงโทษซะบ้าง ไม่อย่างนั้นก็ไม่หลาบจำ

พรรณดาราหัวเราะคิกเมื่อเห็นพี่ชายสวมชุดนอนเดินเข้ามาในบ้านตอนสามทุ่ม แม่พราวและพ่อนนท์ ที่กำลังนั่งพูดคุยกันอยู่หันไปมองตามสายตาบุตรสาว แล้วก็พากันหัวเราะตาม ซึ่งการหัวเราะนั้น...แฝงความเยาะเย้ยอยู่ในที คนถูกพ่อแม่และน้องสาวหัวเราะซ้ำเติมทำหน้ายุ่ง ส่งสายตาดุมองแม่น้องสาวตัวดีคนเริ่มหัวเราะก่อนใครเพื่อน

“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยหนูพรรณ เพราะเรานั่นแหละ ไม่ช่วยไปยืนยันว่าพี่หกล้มจริงๆ น้ำฝนก็เลยไม่เชื่อ”

เพลิงตะวันนั

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 9

    “แค่โรงแรม พี่วีก็แทบไม่มีเวลาให้หนูกับลูกแล้ว ถ้าต้องไปบริหารที่นั่นอีก วันหนึ่งเราจะเจอหน้ากันถึงชั่วโมงไหมคะ” พรรณดาราเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดสามี ขยับกายหันหลังให้เขาอย่างแง่งอน ลำพังกิจการโรงแรมขนาดใหญ่และธุรกิจอีกหลายอย่างที่เขาเป็นเจ้าของ เขาก็ทำงานหนักจนแทบไม่มีเวลาให้เธอกับลูกแล้ว นี่เขายังจะซื้อกิจการใหม่เพิ่ม แถมยังเป็นกิจการที่กำลังมีปัญหา เชื่อได้เลยว่าเวลาอันน้อยนิดที่เขาเคยมีให้เธอกับลูกต้องถูกแย่งไปแน่นอน“หนูพรรณ...” กวีถอนหายใจเบาๆ เจรจาธุรกิจว่ายากแค่ไหนเขาก็ทำเสร็จมาแล้วนักต่อนัก แต่เจรจาให้เมียยอมตามใจนี่ยากชะมัด“แล้วไหนจะยายมยุรีแม่หม้ายเนื้อหอมวัยสี่สิบกะรัตที่ถือหุ้นอยู่อีกตั้งสี่สิบเปอร์เซ็นต์นั่นอีก” พรรณดาดาราพูดเสียงขึ้นจมูก ก็ได้...เธอยอมรับก็ได้ว่า ที่เธอง้องแง้งอยู่เนี่ยไม่ใช่เพราะไม่ชอบธุรกิจกลางคืนอย่างเดียวหรอก แต่เธอไม่อยากให้สามีใกล้ชิดกับมยุรี เธอเคยเจอยายแม่หม้ายนั่นสองสามครั้งในงานเลี้ยงระดับจังหวัดที่ไปกับสามี ยายนั่นเป็นแม่หม้ายไฟแรงสูง ที่พร้อมจะช็อตผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้ แล้วถ้าได้มาทำงานใกล้ชิดกับพ่อของลูกเธอก็คงมิวายอยากจะช็อ

    Last Updated : 2025-03-16
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 10

    ดวงตาคู่งามมีหยาดน้ำคลอเต็มสองหน่วย หญิงสาวมองภาพลูกน้อยทั้งสองที่กำลังนอนหลับผ่านม่านน้ำตา ร่างบางสั่นสะท้าน เมื่อพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกหนักอึ้งที่ถ่วงอยู่ในหัวใจ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่สามารถฝืนตัวเองไว้ได้ พรรณดาราปล่อยให้น้ำตาไหลรินอาบสองแก้มเนียน และเมื่อเสียงสะอื้นไห้หลุดออกมา หญิงสาวก็รีบยกสองมือขึ้นปิดปากตัวเองไว้แน่น เธอไม่อยากให้ลูกตื่นมาเห็นตัวเองในสภาพนี้ แต่แม้ว่าจะปิดปากไว้แน่นเพียงใด กระนั้นก็ยังมีเสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมาเบาๆ“พี่เพลิงกลับบ้านไปแล้วหรือคะคุณแม่” พรรณดาราเอ่ยถามมารดา หลังจากดูแลความเรียบร้อยบนโต๊ะอาหารให้ลูกน้อยทั้งสองเรียบร้อย ก่อนปล่อยให้พวกเขารับประทานอาหารเช้ากันเอง“เปิดตูดไปตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสางแล้วจ้ะ” แม่พราวตอบแล้วส่ายหน้าให้กับอาการติดลูกเมียของลูกชาย อยู่ใกล้กันแค่นี้ แค่นอนคนละบ้านยังจะเป็นจะตาย ถ้าขืนน้ำฝนแอบหนีกลับกรุงเทพขึ้นมาจริงๆ เจ้าลูกชายตัวดีคงขาดใจตายพรรณดาราหัวเราะเบาๆกับคำตอบที่ได้จากมารดา หญิงสาวนั่งลงข้างน้องพริ้ง เริ่มรับประทานอาหารเช้าพร้อมลูกๆ“เย็นนี้มีธุระไปไหนหรือเปล่าหนูพรร

    Last Updated : 2025-03-16
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 11

    ร่างงดงามเย้ายวนในชุดเซ็กซี่ทำให้อารมณ์หวงของเขาพุ่งสูงปรี๊ด ชุดราตรีของเธอยาวกรอมเท้าก็จริง แต่มันเป็นแบบสายเดี่ยวผูกคอ เปิดไหล่เปิดหลัง และกระโปรงด้านหน้าก็แหวกไปถึงไหนต่อไหน ยามเธอเยื้องย่างแต่ละก้าว ก็ต้องโชว์ขาขาวเนียนสวยให้คนอื่นได้เห็น เขาจำชุดนี้ได้ เธอสั่งตัดมาเพื่อจะใส่ไปงานเลี้ยงประจำปีของสมาคมเจ้าของกิจการโรงแรมของจังหวัดคู่กับเขา แต่เขาเห็นเข้าเสียก่อนจึงสั่งห้ามไม่ให้ใส่เด็ดขาด แล้วนี่เธอกล้าดียังไงถึงหยิบมันมาใส่ มาอวดเนื้อหนังมังสาให้คนอื่นได้มองกัน ไหนจะอกอวบอัดที่แทบล้นทะลักออกมานั่นอีก มันเป็นของเขาคนเดียว เธอจะมาอวดให้คนอื่นเห็นแบบนี้ไม่ได้ ถึงจะเห็นเพียงวับๆแวมๆก็ตามเถอะ เขาไม่ชอบพรรณดารารู้สึกเหมือนมีคนจับจ้องอยู่ จึงหันมองรอบๆกาย หญิงสาวเบิกตากว้างเล็กน้อยเมื่อพบว่าสายตาคู่คมที่จ้องมองอยู่ไม่ไกลคืออดีตสามี เธอทำใจมาก่อนหน้านี้แล้วว่าอาจจะต้องเจอเขาในงาน แต่ถึงอย่างนั้นหัวใจก็ยังเต้นไม่เป็นส่ำ ปกติการพบเจอระหว่างเธอกับเขามักจะมีลูกๆอยู่ด้วย แต่ครั้งนี้เธอเจอกับเขาตัวต่อตัว และที่นี่ไม่ใช่บ้านเขา ไม่ใช่บ้านเธอ ไม่มีผู้ใหญ่ฝ่ายเธอและเขาอยู่ด้วย คนบ้าระห่ำ

    Last Updated : 2025-03-17
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 12

    พสุออกจะแปลกใจกับข้อมูลที่เพิ่งทราบ แสดงว่าที่ใครๆรับรู้ว่าสองคนนี้เลิกกันแล้วไม่เป็นความจริงหรือ แต่ถ้ายังเป็นคู่สามีภรรยากันจริงๆ ทำไมอีกคนถึงทำท่าทีห่างเหิน ไม่สนใจไยดีสามีตัวเองเลยล่ะ“ไม่ต้องทำหน้าสงสัยอะไรทั้งนั้น รู้แค่ว่าผมกับหนูพรรณยังเป็นผัวเมียกันอยู่ และคุณก็ไม่ควรมาหยอดคำหวานเลี่ยนๆใส่เมียคนอื่นอีก มันน่าเกลียด” กวีรู้นะว่ามันสงสัย ก็เมียรักของเขาทำเหินห่างหมางเมิน ไม่ยอมมองหน้าผัวแบบนั้น ใครจะไม่สงสัยกันเล่า เดี๋ยวเถอะ...เขาจะจับคนเมินผัวมาลงโทษเสียให้หนำใจพสุมองตามร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสากลเดินไปทางเดียวกับที่พรรณดาราเพิ่งเดินไป ชายหนุ่มหรี่ตามองด้วยความไม่พอใจ ถึงแม้จะยังไม่ได้เลิกกัน แต่ดูจากท่าทางของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียของกวีแล้ว คงไม่อยากจะญาติดีกับสามีสักเท่าไร แสดงว่าแม้จะยังไม่หย่าร้างกัน แต่ทั้งสองก็คงมีเรื่องบาดหมางใจกันอยู่ ไม่อย่างนั้นพรรณดาราก็คงไม่หนีกลับไปอยู่ไร่ภูอิงฟ้าหรอก...เขายังมีหวัง“หนูพรรณ” กวีเรียกคนที่ก้าวฉับๆเดินออกจากงานไปอย่างรวดเร็ว ทว่าเจ้าของชื่อกลับไม่หันมามองเขา เธอใช้สองมือจับยกชายกระโปรงขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้

    Last Updated : 2025-03-17
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 13

    “พี่ว่า คืนนี้เราสองคนมีเรื่องต้องคุยกันยาว”“พี่วี!” พรรณดาราร้องเรียกเขาเสียงหลง เมื่อถูกรวบตัวขึ้นพาดบ่า หญิงสาวทุบตีแผ่นหลังกว้างสุดแรง แต่ก็ถูกเขาเอาคืนด้วยการตีก้นแรงๆสองที“พี่วี! หนูเจ็บนะ” หญิงสาวโวยลั่น“เจ็บสิดี จะได้จำว่าไม่ควรทำแบบนี้อีก”“คนบ้า!” กวีไม่สนว่าเธอจะโวยวายหรือดิ้นรนแค่ไหน ชายหนุ่มแบกเธอกลับเข้าไปทางประตูเดิม แล้วลัดเลาะพาตรงไปยังลิฟต์ส่วนตัวด้านหลัง กดลิฟต์ชั้นสูงสุดซึ่งเป็นชั้นวีไอพีที่มีเพียงห้องพักของเขา และของบิดามารดาเท่านั้นกวีโยนร่างคนที่กล้าดีโนบรามางานเลี้ยงลงบนเตียงขนาดคิงไซซ์ พรรณดารากระเด้งกระดอนไปบนเตียงกว้าง เมื่อตั้งตัวได้ หญิงสาวก็รีบลุกขึ้นนั่ง มองคนที่โยนเธอราวกับเป็นผักเป็นปลาด้วยสายตาขึ้งโกรธ“คนป่าเถื่อน โยนลงมาได้ยังไง หนูเจ็บนะ” หญิงสาวกำหมัดแน่น อยากจะชกเขาสักเปรี้ยง“นี่ยังน้อยไป หนูพรรณก็รู้ว่าพี่หวง ทำไมถึงทำตัวแบบนี้”“เอาสิทธิ์อะไรมาหวง เราเลิกกันแล้ว”กวีตรึงสายตาดุไว้ที่แม่ดาวยั่ว ทั้งยั่วโมโหและสภาพตอนนี้ก็ยั่วยวนชวนให้คลุกวงใน ชายหนุ่มรูดเนกไทออกโยนไปข้างหลัง ถ

    Last Updated : 2025-03-18
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 14

    พรรณดาราเชิดใบหน้าขึ้นสูง หลับตาแน่น กรีดร้องออกมาสุดเสียง และแอ่นแผ่นหลังโค้งเหนือที่นอน น้ำสวาทสาวกระเซ็นซ่านหลั่งรินล้นทะลัก สุขสมหวานหวาม อิ่มเอมในรสรัก กระทั่งผ่อนคลาย หญิงสาวจึงทิ้งตัวลงแนบที่นอน หอบหายใจระทวยอย่างเหนื่อยล้า“เปลี่ยนท่านะครับ” กวีกระซิบบอกชิดใบหูขาว เขายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่นัยน์คู่สวยที่เบิกกว้างด้วยความตกใจ“พี่วี! หนูไม่ไหวแล้ว” พรรณดาราบอกเขาด้วยเสียงแหบแห้ง ท่าทางอ่อนระโหยน่าสงสาร“พี่รู้ว่าหนูได้แค่ไหน” กวียิ้มให้กำลังใจ ก่อนจับร่างสาวพลิกคว่ำ ดึงรั้งสะโพกสวยยกสูง แยกหัวเข่าขาวออกกว้าง เปิดแย้มกลีบอวบฉ่ำน้ำต่อสายตาคม“อ๊ะ! พี่วี...” พรรณดาราเรียกเขาเสียงสั่นพร่า สะโพกอวบสั่นระริก เมื่อถูกปลายลิ้นสากลากไล้บางเบากวียิ้มพอใจกับเสียงหวานๆที่ออกจากปากเธอ เขาจับลอนสะโพกสองข้างบิแยก ลากลิ้นปาดเลียน้ำสวาทสาวด้วยจังหวะช้าเนิบนาบ ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงการสั่นสะท้านของร่างสาวเป็นระยะ“อา...พี่วี...” หลังจากถูกเขาปลุกเร้าด้วยปลายลิ้นอยู่ครู่เดียว คนที่อ้างว่าไม่ไหวแล้วก็กระดกสะโพกโยกเข้าหาใบหน้าที่ซุกซบอยู่กับแอ่งเนื้ออุ่นอ้าวของตน

    Last Updated : 2025-03-18
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 15

    “ทำเชี่ยอะไรของมึง ไอ้ปัญญาอ่อน”กวีต่อว่าอย่างไม่ไว้หน้า อยากจะชกมันสักเปรี้ยงด้วยซ้ำ เขาตื่นเช้ามาโดยมีร่างนุ่มนิ่มอิงแอบแนบชิด มีความสุขเหลือจะกล่าว แต่ขณะที่กำลังซึมซับความสุขแสนอิ่มเอมนั้นกลับมีมารคอหอยมาก่อเรื่องถึงโรงแรม เขาจำใจต้องผละห่างจากร่างภรรยา รีบลงมารับหน้าไอ้พี่เมียที่พาตำรวจบุกมาเพื่อจะจับเขาในข้อหาบ้าบอที่มันก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันแจ้งความเท็จ“หนูพรรณอยู่ไหน”เพลิงตะวันขบกรามถามลอดไรฟัน ที่จริงเขาอยากจะมาตามน้องสาวกลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว แต่มารดาบิดาห้ามไว้ พอเช้าตรู่เขาจึงรีบขับรถออกจากไร่ แวะแจ้งความที่สถานีตำรวจ หาพวกมาช่วยจัดการอดีตน้องเขยเลวๆ“อยู่บนห้อง หลับอยู่ มึงกลับไปเลยนะ พาตำรวจกลับไปด้วย เดี๋ยวกูจะไปส่งหนูพรรณที่บ้านเอง”“ไม่! ผมจะพาหนูพรรณกลับด้วย ตอนนี้ เดี๋ยวนี้” เพลิงตะวันบอกเสียงห้วน เขาจะไม่ปล่อยน้องสาวไว้กับคนที่ทำให้น้องต้องเจ็บช้ำน้ำใจหรอก“มึงจะกลับไปดีๆ หรือกลับไปแบบมีแผล” กวีชักจะหมดความอดทนกับหมาบ้าตรงหน้าเต็มทน“พี่ก็ปล่อยหนูพรรณสิ”“เมียกูหลับอยู่”“หลับก็ปลุกได้โว้ย!”

    Last Updated : 2025-03-19
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 16

    “พี่วีอย่าเข้ามานะ” พรรณดาราแหวเสียงดัง เพราะกลัวเขาจะทำอะไรเอาแต่ใจอีก“เอาผ้าห่มมานี่”“ไม่!”“ก็บอกให้เอามานี่” กวีก้าวพรวดเดียวก็ถึงตัวดักแด้ขาวอวบ ชายหนุ่มแกะดึงไม่กี่ครั้ง ผ้าห่มผืนใหญ่ก็มาอยู่ในมือ คนร่างเปลือยยืนกอดตัวเอง มองเขาด้วยสายตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ“ไปอาบน้ำได้แล้ว ขืนยังยืนอยู่แบบนี้ เดี๋ยวพี่ก็จัดรอบเช้าอีกสักรอบหรอก” กวีบอกยิ้มๆ คนที่เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองยืนอยู่หน้าห้องน้ำแล้วขึงตาใส่ ก่อนจะรีบผลุบเข้าไปในห้องน้ำ พาเรือนร่างเย้ายวนหลบหนีจากสายตาหื่นกามของเขากวีถอนหายใจยาว เขามองประตูห้องน้ำที่เพิ่งปิดลงอย่างมีความสุข ไออุ่นจากเรือนกายนุ่มนิ่มทิ้งร่องรอยไว้บนผ้าห่มที่เขาถืออยู่ กลิ่นหอมของกลิ่นเนื้อสาวที่ติดอยู่แม้เจือจาง แต่ก็ทำให้คนรักหลงเมียอดไม่ได้ที่จะยกมันขึ้นมาดม แล้วอมยิ้มอย่างมีความสุข“กินช้าๆก็ได้ พี่ไม่แย่งหรอกน่า” คนอารมณ์ดีนั่งมองเมียกินข้าวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข แถมยังเอ่ยแซว และจ้องมองเมียตาหวานเชื่อมพรรณดาราเงยหน้าขึ้นจากข้าวต้มชามโต มองค้อนคนที่สูบแรงสูบพลังเธอไปจนหมด

    Last Updated : 2025-03-19

Latest chapter

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 24

    “กระติ๊บ” พบรักเรียกคนที่ยังเมาไม่รู้เรื่อง หวังให้เธอได้สติสักน้อยนิดก็ยังดี เขาจะได้บอกให้เธอจัดการอาบน้ำทำความสะอาดตัวสักหน่อย ขืนปล่อยไว้อย่างนี้ไม่ดีแน่“ขา...” พลอยชมพูเงยหน้าขึ้น ขานรับเสียงยานคางหวานจ๋อย ทว่าดวงตาคู่งามยังหลับพริ้ม ริมฝีปากอิ่มสวยคลี่ยิ้มหวานเย้ายวน“คุณควรอาบน้ำ” พบรักถอนหายใจ แล้วบอกคนที่ยืนอิงแนบอกตัวเองอยู่ ไม่ใช่เธอคนเดียวที่ควรอาบน้ำหรอก เขาก็ด้วย เพราะเปื้อนไปทั้งตัว ทั้งกลิ่นก็ชวนให้คลื่นเหียนอาเจียนออกมาสมทบกับเธอเหลือเกิน“ไม่อาบ จะนอนค่ะ” พลอยชมพูบอกแล้วซบหน้ากับอกกว้าง“ไม่อาบไม่ได้” พบรักบอกเสียงเข้ม จับบ่าของคนยืนโงนเงนดันตัวเธอออกห่าง“ไม่หวายยย...ง่วงค่ะ มึนหัวด้วย” พลอยชมพูส่ายหน้า โบกไม้โบกมือว่าไม่ไหวจริงๆพบรักถอนหายใจแรง ชักรำคาญยายเมรีขี้เมา ถ้ายังต่อล้อต่อเถียงกับเธออยู่นี่ เขาก็คงไม่ได้พักผ่อนสักที ชายหนุ่มจึงตัดสินใจดันร่างสาวไปยืนใต้ฝักบัว แล้วเปิดน้ำชำระล้างร่างกายเธอ ทว่าเมื่อคนเมาถูกสายน้ำรินรดตัวก็สะดุ้ง กระโดดเข้ามากอดเขาไว้แน่น“กระติ๊บ! ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย” พบรักอยากจะจับแม่ตั

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 23

    “ถ้าบอกว่าไม่พอใช้ คุณพบจะเพิ่มเงินเดือนให้ติ๊บเหรอคะ” พลอยชมพูถามแล้วยิ้มกว้าง ตาเป็นประกาย“เปล่า จะบอกว่าไม่พอก็ต้องพอ”“โธ่! ก็นึกว่าจะใจดีให้เงินเดือนเพิ่ม” ใบหน้ายิ้มร่าเมื่อครู่หุบลงทันควัน“คนอื่นเขายังพอใช้เลย อยู่ที่นี่บ้านก็ไม่ต้องเช่า ข้าวก็ไม่ต้องซื้อ ผมไม่เห็นว่ากระติ๊บมีความจำเป็นต้องใช้เงินเลยนะ”“ผู้ชายก็งี้แหละ ไม่เข้าใจผู้หญิงเอาเสียเลย คุณพบรู้ไหมว่าผู้หญิงน่ะ เขามีของที่ต้องซื้อใช้ประจำเดือนเยอะแยะ”“ของใช้ประจำเดือน...หมายถึงผ้าอนามัยเหรอ มันก็ไม่น่าจะแพงอะไรขนาดนั้นนะ”พลอยชมพูถอนหายใจแรง ตาคู่งามเหลือบมองบน“ติ๊บไม่คุยกับคุณพบแล้ว ผู้ชายอะไรไม่เข้าใจความเป็นผู้หญิงเอาเสียเลย ติ๊บขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”ลูกจ้างสาวสวยของพบรักสะบัดค้อนเดินออกจากห้องไปแล้ว ชายหนุ่มมองตามจนกระทั่งประตูห้องปิดลง พบรักเอนกายพิงพนักเก้าอี้ ถอนหายใจบางเบา ระบายยิ้มเต็มใบหน้าคมเข้ม เธอน่ารักสดใส เวลาได้พูดคุย ได้อยู่ใกล้ๆ เขายอมรับว่าหัวใจเต้นในจังหวะที่แปลกไปจากเดิม“เอ้า! ไชโย!” เสียงเ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 22

    “คุณกระติ๊บ” ลำดวนกวักมือเรียกเมื่อเห็นคนที่ตามหามาตั้งแต่เช้าเดินเข้ามาใกล้“กินอะไรมาหรือยังคะคุณกระติ๊บ”“กินแล้วค่ะ อิ่มตื้อเลย” ก็จะไม่ให้อิ่มได้อย่างไร เธอกินขนมมาตลอดทาง และกินหมดคนเดียวไม่แบ่งคนขับรถด้วย“แล้วนี่ไปไหนมาคะ รู้หรือเปล่าว่าวันนี้เป็นวันเงินเดือนออก”“วันนี้เงินเดือนออกหรือคะ แล้วติ๊บต้องไปรับเงินเดือนที่ไหนคะ” พลอยชมพูถามกลับด้วยความตื่นเต้น“ของน้าและของคนอื่นที่เป็นพนักงานประจำก็โอนเข้าบัญชีค่ะ แต่ถ้าเป็นพวกจ้างรายวันมาทำงานบางอย่างก็ให้ไปรับกับการเงินที่ออฟฟิศ”“งั้นติ๊บคงต้องไปรับที่ออฟฟิศ เพราะติ๊บไม่ได้ให้เลขที่บัญชีธนาคารไว้ ติ๊บไปรับตอนนี้เลยได้ไหมคะ” เพราะเป็นเงินเดือนจากน้ำพักน้ำแรงเดือนแรก หลังจากที่ออกจากบ้านมาทำงานที่นี่ พลอยชมพูจึงตื่นเต้นเป็นพิเศษ“ตอนนี้ติดพักเที่ยงค่ะ ไปรับหลังบ่ายโมงดีกว่าค่ะ” พลอยชมพูพยักหน้ารับ ยิ้มหวานวาดฝันถึงเงินเดือนก้อนเล็กๆของเธอ“เอ่อ...คุณพบบอกว่าจะเป็นคนจ่ายเงินเดือนให้คุณกระติ๊บเองค่ะ”พลอยชมพูโกรธจนควันออกหู เมื่อเธออุตส่าห์เดินไปถึงออ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 21

    พยาบาลเงยหน้ามองสบตาญาติผู้ป่วยยิ้มๆ พบรักค้อมศีรษะให้ และเอ่ยคำขอบคุณ เขารอกระทั่งคุณพยาบาลเดินออกไปจากห้องแล้ว จึงก้มลงมองคนที่ยังคงกอดเขาไว้แน่น“ไหนใครบอกจะไม่ร้องไห้นะ”พลอยชมพูผละหน้าที่เปียกปอนน้ำตาออกมาจากอกกว้าง ใช้หลังมือปาดน้ำตา เงยหน้ามองคนล้อเลียนด้วยสายตางอนๆ“ก็ตอนแรกว่าจะไม่ร้องแล้ว ฮึกๆ แต่มันทนไม่ไหว มันเจ็บ ฮึกๆ คุณพบไม่ได้เป็นคนถูกฉีดยานี่ คุณพบไม่เข้าใจหรอก”“เจ็บเท่ามดกัด แค่นี้ทำมาร้อง”“มดกัดไม่เจ็บขนาดนี้หรอก ติ๊บเคยถูกมดกัดนะ ทำไมจะไม่รู้ว่ามันเจ็บแค่ไหน คุณพบน่ะเป็นผู้ใหญ่เสียเปล่า มาโกหกเด็กทำไม”คนถูกกล่าวหาว่าโกหกเด็กยิ้มในหน้า“เด็กโข่งน่ะสิ”พลอยชมพูสะอึกเมื่อถูกเขาว่า หญิงสาวยืดอก เชิดหน้าขึ้น มองเมินไปทางอื่น ปาดน้ำตาอีกสองที บอกเขาด้วยน้ำเสียงงอนๆ“คุณพบไม่เป็นติ๊บคุณพบไม่มีวันเข้าใจหรอก คนเรามีเรื่องที่ทำให้เจ็บแล้วจำฝังใจทั้งนั้นแหละ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ ฉีดเข็มสุดท้ายติ๊บคงไปฉีดที่กรุงเทพ เพราะถึงวันนั้นติ๊บคงกลับบ้านแล้ว คงไม่ได้รบกวนคุณพบอีกแล้วค่ะ”หลังขับรถออกมาจากโรงพยา

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 20

    “มีคนทำแล้วค่ะ บ้านพักตั้งยี่สิบหลัง ต้องช่วยกันหลายคนหน่อยค่ะ ไม่งั้นเสร็จไม่ทันลูกค้าที่จะเข้าเช็กอินช่วงบ่ายแน่”“อ๋อ! ค่ะ...แล้วทำห้องนี้เสร็จแล้ว เราไปกินข้าวกันได้เลยใช่ไหมคะน้าลำดวน” พลอยชมพูถาม ขณะที่เดินตามลำดวนเข้าไปในห้อง เริ่มลงมือจัดเก็บตามขั้นตอนที่ลำดวนแนะนำและทำให้ดูมาหลายห้องแล้ว“หิวแล้วเหรอคะ” ลำดวนถามยิ้มๆ มือก็จัดการดึงผ้าปูที่นอนขึ้นจากเตียง“นิดหน่อยค่ะ” ก็จะไม่ให้เธอหิวได้อย่างไร เมื่อเช้าหลังจากที่พบรักบอกเธอว่าสัปดาห์หน้าต้องไปฉีดยาเข็มที่สอง เธอก็ตื้อไปหมด กินอะไรไม่ลง การกินข้าวมื้อเช้าน้อยเกินไป เลยส่งผลให้หิวเร็วกว่าปกติ“งั้นก็เร่งมือช่วยกันนะคะ เสร็จแล้วเราไปกินข้าวที่ห้องครัวกัน”“ค่ะ เอ่อ...น้าลำดวนคะ ติ๊บสงสัยอย่างหนึ่งค่ะ”“อะไรหรือคะ”“ที่นี่ไม่มีผู้จัดการรีสอร์ตหรือคะ คือตั้งแต่มาทำงานที่นี่ ติ๊บเห็นคุณพบทำโน่นนี่เองทุกอย่างเลย”“ก็คุณพบไงล่ะคะ คุณพบน่ะเป็นทั้งเจ้าของทั้งผู้จัดการ เธอทำเองทุกอย่าง ทำจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน เพราะไม่อยากมีเวลาว่างให้จิตใจต้องคิดเรื่องอื่นฟุ้งซ่าน” ลำดวนพูดไปด้ว

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 19

    พลอยชมพูตัดสินใจออกแรงดันอกกว้าง พยายามพาตัวออกจากพันธนาการแสนหวาดเสียว ทว่าตัวเล็กๆแรงน้อยๆอย่างเธอไม่สามารถพาตัวเองขยับไปไหนได้เลย หญิงสาวถอนหายใจออกมาสุดแรง ตัดสินใจแล้วว่า การปลุกเขาให้ตื่นดูจะเป็นวิธีการที่ดีที่สุด ไม่อย่างนั้นเธอคงโดนเขากอดจนขาดอากาศหายใจตายแน่ๆพลอยชมพูสูดหายใจลึก รวบรวมพลังกายพลังใจ บอกตัวเองว่าต้องตั้งมั่นอยู่บนความหาญกล้า ก่อนจะเอ่ยเรียกเขาออกไปด้วยเสียงสั่นน้อยๆ“คุณพบคะ”แต่ดูเหมือนว่างูเหลือมตัวโตที่รัดเธอไว้แน่นจะไม่ได้ยิน เขาไม่รู้สึกตัว ไม่ลืมตา และที่สำคัญไม่ยอมคลายอ้อมแขนออกจากตัวเธอด้วย มิหนำซ้ำยังรัดแน่นขึ้นอีกต่างหาก นี่เขาคิดจะรัดเธอจนกระดูกหัก แล้วหลังจากนั้นก็จะเขมือบเธอลงท้องหรือเปล่า“คุณพบคะ! คุณพบๆๆๆๆๆ” พลอยชมพูเรียกเขาเสียงดังขึ้น และเรียกติดๆกันหลายครั้ง ทั้งออกแรงดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมกอดของเขาด้วย และครั้งนี้มันได้ผล เขาค่อยๆลืมตาขึ้น เธอยิ้มดีใจที่เขารู้สึกตัว เขามองสบตาเธอ แต่ครู่เดียวเขาก็หลับตาลงดังเดิม“อ้าว! คุณพบ! ตื่นสิคะ” พลอยชมพูโวยวาย เมื่อกี้ก็ตื่นแล้วนี่ แล้วก็เห็นอยู่ว่าเธอนอนอยู่ตรงนี้

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 18

    พบรักยกมือขึ้นกอดอก มองตามร่างบางเดินหนีไปด้วยสายตาอ่อนโยน ก่อนหันไปมองบริเวณที่งานแต่งกำลังดำเนินอยู่ แล้วระบายยิ้มบางเบาโดยไม่รู้ตัวหลังพิธีแต่งงานของลูกค้าเสร็จสิ้นลงแล้ว ช่วงค่ำมีงานเลี้ยงแขกผู้มาร่วมงาน พนักงานรีสอร์ตต้องมาคอยทำหน้าที่บริการอาหารและเครื่องดื่ม พลอยชมพู น้ำหวาน และพนักงานชายอีกคนรับหน้าที่ผสมเครื่องดื่ม“สีสวยจังเลย” แม้จะอยู่ประจำจุดผสมเครื่องดื่ม แต่ดูเหมือนว่าพลอยชมพูก็ทำได้แค่เพียงยืนให้กำลังใจเพื่อนพนักงาน และชื่นชมเมื่อพนักงานชายผสมเครื่องดื่มและจัดวางท็อปปิ้งบนแก้วออกมาได้อย่างสวยงาม“อร่อยด้วยนะคะคุณกระติ๊บ” น้ำหวานกระซิบบอก“อร่อยแต่เมาแหงๆ” พลอยชมพูทำหน้าเหยเก“ไม่เมาหรอกค่ะ ผสมเหล้านิดเดียวเอง ลองชิมดูหน่อยไหมคะ” น้ำหวานยื่นแก้วน้ำสีสวยให้พลอยชมพู“ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวเมา เดี๋ยวถูกคุณพบว่า” พลอยชมพูส่ายหน้าปฏิเสธ“ลองชิมดูนิดเดียวเองค่ะ คุณพบไม่เห็นหรอก อย่างน้อยก็จะได้รู้รสชาติ เผื่อวันหลังจะได้มาหัดชงไงคะ” น้ำหวานยื่นแก้วไปแตะมือพลอยชมพู คนถูกคะยั้นคะยอรับมาถือไว้สีหน้าไม่สู้ดีเท่าไร“แก้วเดียวไม่

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 17

    “เอามันม่วงด้วยนะคะคุณพบ” พลอยชมพูเกาะแขนคนข้างๆ เขย่าอย่างตื่นเต้น ตากลมสุกใสมองมันทิพย์ลูกขนาดพอดีคำทั้งสีขาวสีม่วงที่ถูกปิ้งอยู่บนตะแกรงด้วยความตื่นตาตื่นใจพบรักหลุบตามองมือนุ่มที่เกาะแขนตนอยู่แวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปสั่งแม่ค้าให้ พอแม่ค้ายื่นถุงให้ พลอยชมพูก็รับมาถือไว้เอง“ของติ๊บ ติ๊บถือเองค่ะ” เจ้าของมันทิพย์ยิ้มอย่างดีใจ“จะเอาอะไรอีกไหม” พบรักเอ่ยถามคนที่ยังเกาะแขนเขาไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกมือถือถุงขนมไว้พลอยชมพูมองซ้ายขวา ชะเง้อคอมองร้านค้าที่เรียงรายกันอยู่“แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ เรารีบกลับรีสอร์ตกันเถอะ”“แล้วไหนบอกว่าจะซื้ออย่างอื่นด้วย”“ก็ตอนนี้ไม่อยากได้แล้ว ไปเถอะค่ะ” พลอยชมพูดึงแขนที่เธอเกาะอยู่ให้เดินกลับไปที่รถด้วยกัน พบรักยอมเดินตามแต่โดยดี เขายิ้มในหน้า ตาคมอ่อนแสงลงเมื่อหลุบมองมือที่จับอยู่บนแขนของตน“คุณพบรีบๆหน่อยสิคะ” พลอยชมพูเร่ง เมื่อคนขับขับรถด้วยความเร็วที่ไม่ค่อยทันใจเธอเอาเสียเลย“รู้ไหมว่าการขับรถเร็วอาจจะทำให้เกิดอุบัติเหตุได้”“รู้ค่ะ แต่ติ๊บอยากกลับถึงรีสอร์ตก่อนบ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 16

    พบรักขมวดคิ้วมุ่นทันทีเมื่อได้ยินคำถาม เขาไม่เข้าใจเธอ พลอยชมพูเห็นหน้าตาเขาแล้วก็หัวเราะคิก หญิงสาวรีบอธิบายเพิ่มถึงคำว่าอะไรเด็ดๆที่เธอถามเขา“ติ๊บหมายถึงของกินน่ะค่ะ แถวนี้มีอะไรขึ้นชื่อบ้างคะ มาถึงถิ่นแล้วก็ต้องได้ชิมให้เป็นบุญปาก คุณพบรู้ไหมว่าติ๊บน่ะได้ฉายาจากเพื่อนๆว่ายังไง”“ผมจำเป็นต้องรู้?”พลอยชมพูถอนหายใจแรง มองค้อนคนไม่รู้จักรับมุกการสนทนาของคนอื่น หญิงสาวเบี่ยงหน้าไปทางหน้าต่างรถ แล้วทำปากบ่นขมุบขมิบ“สงสัยตอนเป็นวัยรุ่นเพื่อนไม่คบ เลยไม่รู้จักรับมุกคนอื่น”“คุณว่าไงนะ” พบรักได้ยินสิ่งที่หญิงสาวบ่นเต็มสองหู เขาปรายตามองเธอด้วยสายตาดุ“เปล่าซะหน่อย” คนถูกจับได้ว่าต่อว่าเจ้านายปฏิเสธหน้าตาย หมดอารมณ์จะคุยกับคนไม่รู้จักรับมุกแล้ว เธอจึงนั่งเงียบมองไปข้างหน้า สำรวจสองข้างทางไปเรื่อยๆ โดยไม่พูดจาเสียงใสๆเจื้อยแจ้วที่เงียบลงหลายอึดใจ ทำให้คนขับรถชำเลืองตามองอยู่หลายครั้ง พบรักรู้สึกว่าบนรถเงียบเกินไป เหมือนอยู่ในสุญญากาศ อึดอัด และอึมครึม คนนั่งข้างๆก็เอาแต่ทำหน้านิ่ง ไม่ยิ้มแย้มเอาเสียเลย เขาไม่คุ้นกับพลอยชมพูในเวอร์ชันนี้ ช

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status