Share

หวานพาลรัก 15

last update Last Updated: 2025-03-19 10:00:59

“ทำเชี่ยอะไรของมึง ไอ้ปัญญาอ่อน”

กวีต่อว่าอย่างไม่ไว้หน้า อยากจะชกมันสักเปรี้ยงด้วยซ้ำ เขาตื่นเช้ามาโดยมีร่างนุ่มนิ่มอิงแอบแนบชิด มีความสุขเหลือจะกล่าว แต่ขณะที่กำลังซึมซับความสุขแสนอิ่มเอมนั้นกลับมีมารคอหอยมาก่อเรื่องถึงโรงแรม เขาจำใจต้องผละห่างจากร่างภรรยา รีบลงมารับหน้าไอ้พี่เมียที่พาตำรวจบุกมาเพื่อจะจับเขาในข้อหาบ้าบอที่มันก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันแจ้งความเท็จ

“หนูพรรณอยู่ไหน”

เพลิงตะวันขบกรามถามลอดไรฟัน ที่จริงเขาอยากจะมาตามน้องสาวกลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว แต่มารดาบิดาห้ามไว้ พอเช้าตรู่เขาจึงรีบขับรถออกจากไร่ แวะแจ้งความที่สถานีตำรวจ หาพวกมาช่วยจัดการอดีตน้องเขยเลวๆ

“อยู่บนห้อง หลับอยู่ มึงกลับไปเลยนะ พาตำรวจกลับไปด้วย เดี๋ยวกูจะไปส่งหนูพรรณที่บ้านเอง”

“ไม่! ผมจะพาหนูพรรณกลับด้วย ตอนนี้ เดี๋ยวนี้” เพลิงตะวันบอกเสียงห้วน เขาจะไม่ปล่อยน้องสาวไว้กับคนที่ทำให้น้องต้องเจ็บช้ำน้ำใจหรอก

“มึงจะกลับไปดีๆ หรือกลับไปแบบมีแผล” กวีชักจะหมดความอดทนกับหมาบ้าตรงหน้าเต็มทน

“พี่ก็ปล่อยหนูพรรณสิ”

“เมียกูหลับอยู่”

“หลับก็ปลุกได้โว้ย!”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 16

    “พี่วีอย่าเข้ามานะ” พรรณดาราแหวเสียงดัง เพราะกลัวเขาจะทำอะไรเอาแต่ใจอีก“เอาผ้าห่มมานี่”“ไม่!”“ก็บอกให้เอามานี่” กวีก้าวพรวดเดียวก็ถึงตัวดักแด้ขาวอวบ ชายหนุ่มแกะดึงไม่กี่ครั้ง ผ้าห่มผืนใหญ่ก็มาอยู่ในมือ คนร่างเปลือยยืนกอดตัวเอง มองเขาด้วยสายตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ“ไปอาบน้ำได้แล้ว ขืนยังยืนอยู่แบบนี้ เดี๋ยวพี่ก็จัดรอบเช้าอีกสักรอบหรอก” กวีบอกยิ้มๆ คนที่เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองยืนอยู่หน้าห้องน้ำแล้วขึงตาใส่ ก่อนจะรีบผลุบเข้าไปในห้องน้ำ พาเรือนร่างเย้ายวนหลบหนีจากสายตาหื่นกามของเขากวีถอนหายใจยาว เขามองประตูห้องน้ำที่เพิ่งปิดลงอย่างมีความสุข ไออุ่นจากเรือนกายนุ่มนิ่มทิ้งร่องรอยไว้บนผ้าห่มที่เขาถืออยู่ กลิ่นหอมของกลิ่นเนื้อสาวที่ติดอยู่แม้เจือจาง แต่ก็ทำให้คนรักหลงเมียอดไม่ได้ที่จะยกมันขึ้นมาดม แล้วอมยิ้มอย่างมีความสุข“กินช้าๆก็ได้ พี่ไม่แย่งหรอกน่า” คนอารมณ์ดีนั่งมองเมียกินข้าวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข แถมยังเอ่ยแซว และจ้องมองเมียตาหวานเชื่อมพรรณดาราเงยหน้าขึ้นจากข้าวต้มชามโต มองค้อนคนที่สูบแรงสูบพลังเธอไปจนหมด

    Last Updated : 2025-03-19
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 17

    “ครับ...แม่พราว...อะไรนะครับ...ครับๆ ผมจะพาหนูพรรณกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยครับ” กวีรีบวางสาย แล้วประคองภรรยาให้ลุกขึ้นยืนพร้อมกัน“คุณแม่โทรมาหรือคะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ” เพราะเห็นหน้าตาเป็นกังวลของเขา พรรณดาราจึงเอ่ยถามด้วยความร้อนใจ“ลูกหาย” คำตอบที่ได้ยินทำให้คนเป็นแม่ใจหายวาบ รีบละล่ำละลักถามเสียงสั่นเครือ น้ำตาเอ่อคลอ“หาย! หายได้ยังไง พี่วีพาหนูกลับบ้าน หนูจะไปหาลูก” พรรณดาราสั่นไปทั้งตัว ใบหน้าตื่นตระหนก กวีรีบโอบกอดประคองภรรยา เอ่ยคำปลอบใจทั้งที่หัวใจแกร่งก็หวาดกลัวไม่ต่างกัน“ลูกไม่เป็นอะไรหรอก พี่พร้อมคงพาน้องพริ้งไปเล่นซนที่ไหนสักแห่งในไร่ เรากลับไปหาลูกกันนะครับ”พรรณดาราพยักหน้ากับอกกว้าง ยอมให้สามีกอดประคองออกจากห้อง แขนเรียวกอดเอวสอบไว้แน่น ก้าวเดินไปพร้อมกับเขาอย่างรวดเร็ว ในห้วงเวลาที่สติไม่อยู่กับตัวและหัวใจหวาดกลัวแบบนี้ เธอต้องการเขาที่สุดระหว่างทางกลับไร่ภูอิงฟ้า พรรณดาราเอาแต่นั่งกระวนกระวาย น้ำตาคลอตลอดเวลา หญิงสาวโทรหามารดาทุกห้านาที คำตอบที่ได้รับกลับมาก็ยังเหมือนเดิมคือยังไม่เจอลูกทั้งสอง หัวใจคนเป็นแม่แทบจะขาดรอนๆ

    Last Updated : 2025-03-20
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 18

    กวีก้าวช้าๆไปยังต้นเสียงที่คาดว่าน่าจะอยู่ข้างตู้ใบสุดท้ายที่มีตะกร้าใบใหญ่วางบังอยู่ แม่พราวกับพรรณดารายืนกอดกันมองตามเขาไปตาไม่กะพริบ“ออกมาได้แล้วลูกปลากะพงคำราม” กวีหยุดยืนอยู่หน้าตู้ใบสุดท้าย เขารอให้ลูกๆลุกออกมาเอง“พ่อปลากะพงจงบอกรหัสลับของเรา” เสียงจริงจังของพี่พร้อมดังขึ้น ผู้เป็นพ่อยิ้มทว่าไม่ยอมบอกรหัสลับ“ออกมาได้แล้วครับ คุณแม่รออยู่” กวีบอก เขาหันกลับไปมองสบตากับภรรยา เธอยิ้มตอบเขาอย่างดีใจ“ไม่เอา พ่อปลากะพงคำรามต้องบอกรหัสลับมาก่อนสิค้า ถ้าบอกรหัสลับไม่ได้ ก็แสดงว่าไม่ใช่พวกเดียวกัน ลูกปลากะพงคำรามไม่ออกไปหรอก” คราวนี้เป็นเสียงเล็กๆของน้องพริ้งกวีถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาหันกลับไปยิ้มแหยๆให้ภรรยากับแม่ยาย ก่อนจะเอ่ยรหัสลับอย่างที่ลูกต้องการ“เอ่อ...คลิปลับสาวมอปลายครับ”“เย้! ป๊ะป๋า” เสียงร้องดีอกดีใจของลูกๆดังขึ้น เด็กๆลุกขึ้นวิ่งออกมาสู่อ้อมกอดบิดา กวีกอดลูกทั้งสอง หอมแก้มรับขวัญด้วยความโล่งใจ ก่อนจะปล่อยให้ลูกวิ่งไปหาภรรยากับแม่ยาย ทั้งสองกอดหอม ลูบหน้าลูบหลังเรียกขวัญเด็กๆซ้ำไปมาอยู่หลายครั้ง ต่อเมื่อพรรณดาราถอนหายใจอ

    Last Updated : 2025-03-20
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 19

    “ชู่ว์!” น้องพริ้งส่งเสียงพร้อมกับทำปากจู๋ เด็กหญิงยกนิ้วชี้เล็กๆขึ้นแตะริมฝีปาก แล้วเหลือบมองคุณแม่ที่ยืนอยู่ไม่ไกล“อย่าเพิ่งตั้งใหม่สิค้า มีคนนอกแก๊งอยู่ในห้องนี้ด้วย”กวีมองตามสายตาลูก เห็นคนนอกแก๊งยืนกอดอกอ้าปากเหวออยู่ก็หัวเราะเบาๆ“งั้นให้คุณแม่เข้าแก๊งด้วยดีไหมครับ” เขาบอกลูกๆ ขณะที่สายตาหวานเชื่อมมองภรรยาพอป๊ะป๋าเสนอให้คุณแม่เข้าแก๊ง พี่พร้อมน้องพริ้งก็มองหน้ากัน ใบหน้าเล็กๆน่ารักต่างครุ่นคิดราวกับว่านี่เป็นวาระแห่งชาติ“เราต้องประชุมกันก่อนนะครับป๊ะป๋า” พี่พร้อมเสนอ“ใช่ค่ะเราต้องประชุมกันก่อนนะคะ” น้องพริ้งพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วยกับผู้เป็นพี่“เอ้า! ประชุมก็ประชุมครับ”เมื่อตกลงกันว่าจะประชุม กวีก็ปล่อยลูกๆลงยืนบนพื้นห้อง ส่วนเขานั่งคุกเข่าลงบนพื้น แล้วกอดคอกันเป็นวงกลม สามพ่อลูกเอาศีรษะชนกัน พูดคุยซุบซิบเสียงเบา ปล่อยให้คนนอกแก๊งยืนมองอย่างสงสัยใคร่รู้ว่าคุณพ่อคุณลูกคุยอะไรกันครู่เดียวหลังจากที่ที่ประชุมลงมติเป็นเอกฉันท์ พี่พร้อมกับน้องพริ้งก็วิ่งเข้ามาจับมือคุณแม่คนละข้าง ดึงเบาๆเดินเข้าไปหาหัวหน้าแก๊ง

    Last Updated : 2025-03-21
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 20

    “รู้แล้วค่ะ” พรรณดาราว่าเสียงแข็ง หญิงสาวหันไปมองลูกทั้งสอง จึงได้รับแรงสนับสนุนเป็นรอยยิ้มและการพยักหน้าหงึกๆ ส่งสัญญาณบอกเธอว่าให้ทำตามที่ป๊ะป๋าต้องการ พรรณดาราขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนที่ทำปากจู๋รอเธออยู่แล้วจุ๊บ...พี่พร้อมน้องพริ้งปรบมือดีใจกันใหญ่ที่เห็นคุณแม่จุ๊บป๊ะป๋า คนถูกจุ๊บยิ้มกรุ้มกริ่ม สุขเต็มหัวใจ ทว่าคนที่ต้องจุ๊บสามีแบบจำใจมองค้อนแล้วค้อนอีกอย่างหมั่นไส้“พี่พร้อมน้องพริ้งไปกินของว่างกันเถอะลูก” แม่พราวเดินเข้ามาเรียกหลาน พอเห็นลูกสาวอยู่ในวงแขนลูกเขยก็อมยิ้ม“เอ่อ...พี่วีปล่อยหนูได้แล้ว” พรรณดาราอายสายตาผู้เป็นแม่ หญิงสาวรีบดันอกกว้าง ดิ้นขยุกขยิก“แม่พราวครับผมฝากพี่พร้อมกับน้องพริ้งด้วยนะครับ ผมขออนุญาตคุยกับหนูพรรณสักครู่” กวีบอกแม่ยาย เขาไม่ยอมปล่อยภรรยาออกจากวงแขน“แต่หนูไม่มีอะไรจะคุยด้วย” พรรณดาราว่าเสียงแข็ง“คุยกับพี่เขาก่อน พูดคุยกันดีๆ รับฟังเหตุผล สงสัยอะไรก็ถามกันไปตรงๆ” แม่พราวบอกลูกสาวด้วยน้ำเสียงติดดุเล็กน้อย มีอย่างที่ไหนจะเอาแต่วิ่งหนี ไม่ยอมพูดคุยกันแล้วเมื่อไรจะเข้าใจกันสักที

    Last Updated : 2025-03-21
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 21

    ...“พี่วีกับยายมยุรีนั่นมีอะไรกันหรือยังคะ” เมื่อเขาเปิดโอกาสให้ถาม เธอก็ถามแบบไม่ถนอมน้ำใจ สองปีที่ผ่านมา มันเลยจุดที่จะพูดอ้อมค้อมเพื่อให้คำถามฟังดูดีแล้ว“ไม่! ไม่เคยมี และไม่เคยคิดจะมี” คำตอบหนักแน่นของเขาทำให้เธอใจชื้นมาเป็นกอง ทว่าทั้งรูปภาพและคำบอกเล่าจากผู้หวังดีที่ไม่ประสงค์ออกนามหลายคนทำให้เธอไม่เชื่อเขาเต็มหัวใจเท่าไรนัก“มยุรีต้องการรวบกิจการร้านทั้งหมดไว้ในมือคนเดียว โดยใช้วิธีการสกปรก ที่ไอ้ห่าพลมันขายให้พี่เพราะมันต้องการให้พี่มาจัดการเขี่ยยายนี่ออกจากร้านให้”“แล้วทำไมพี่พลไม่จัดการเอง ทำไมต้องให้พี่วีช่วย” แม้จะอยากเชื่อ แต่ก็ยังรู้สึกขัดใจ“ไอ้พลมันก็มีปัญหากับเมีย เหมือนกับที่เรามีปัญหากันนี่แหละ แม่นั่นใช้วิธีสกปรกปล่อยภาพตัดต่อ ปล่อยคลิปเสียง สร้างเรื่องว่ามีอะไรกับมัน ทำลายครอบครัวมัน มันเลยจำเป็นต้องพาลูกเมียออกห่างจากผู้หญิงคนนั้น เพื่อรอเวลากลับมา”“แล้วพี่วีคนดีก็เลยกระโดดเข้าไปช่วยเหลือเพื่อน ปล่อยให้เมียหอบลูกหนีกลับบ้าน โดยไม่ตามมาอธิบายข้อเท็จจริง ไม่มาดูดำดูดีตั้งสองปี”

    Last Updated : 2025-03-22
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 22

    “แต่พี่จะหอม”“ไม่ให้หอม”“อย่าดื้อสิ เป็นแค่ลูกกระจ๊อก อย่าริอ่านขัดขืนหัวหน้าแก๊ง”“แบบนี้มันเอาเปรียบกันชัดๆ”“ลงโทษคุณแม่เลยครับป๊ะป๋า” พี่พร้อมบอก เมื่อเห็นป๊ะป๋ากับคุณแม่เอาแต่กระซิบคุยกันงึมงำๆ“น้องพริ้งรอนานแล้วนะค้า ง่วงแล้วด้วยค่ะ คุณแม่ยอมให้ป๊ะป๋าลงโทษสักทีสิค้า เวลาพวกเราทำผิดป๊ะป๋าก็ลงโทษแบบนี้เหมือนกันค่ะ” พูดจบน้องพริ้งก็ใช้สองมือปิดปากขณะอ้าปากหาว ดวงตาปรือ เพราะง่วงนอนจริงๆ“เห็นไหมว่าลูกง่วงแล้ว เด็กๆนอนดึกไม่ดีนะ มามะ...มาให้พี่หอมแก้มซะดีๆ”พรรณดาราหันไปยิ้มแหยให้ลูกทั้งสอง ก่อนจะหันมามองหน้าคนที่ทำปากจู๋เตรียมพร้อมจะหอมแก้มตน“กี่ครั้งคะ” หญิงสาวถามเสียงขุ่น“จนกว่าพี่จะพอใจ”“ขี้โกง” ต่อว่าเขาได้เพียงเท่านั้น คนขี้โกงก็ระดมทั้งหอมทั้งจุ๊บไปบนดวงหน้าเนียน เสียงลูกๆปรบมือร้องเชียร์กันสนุกสนาน พรรณดาราจึงได้แต่ทอดถอนใจ ยอมให้คนลงโทษค้ากำไรกับแก้มนวลจนหนำใจ“เอาล่ะค่ะ ทีนี้ก็กลับไปนอนกันได้แล้วนะคะ” พอเป็นอิสระจากวงแขนแข็งแรง คุณแม่ลูกสองก็หันมาชวนลูกๆกลับไปนอนที่บ้านหลังใหญ่ ทว่าทั้งพี่

    Last Updated : 2025-03-22
  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพาลรัก 23

    “พี่วี!” พรรณดาราตามตะปบมือที่ดึงรั้งเสื้อคลุมออกจากร่างตัวเอง ทว่าเธอก็ไม่อาจสู้แรงเขาได้ ในที่สุดเสื้อคลุมของเธอก็ถูกเขาถอดโยนทิ้งลงบนพื้นระเบียงจนได้“ทีนี้ก็ไม่รุ่มร่ามแล้ว” กวีจับบ่าบอบบาง ดันร่างสาวออกห่างเพียงนิด แล้วกวาดสายตาโลมเลียอย่างไม่ปิดบัง แสงจันทร์ว่านวลสวยแล้ว แต่ยังไม่เทียมเท่าเมียรักในชุดนอนสายเดี่ยวสีครีม แม้ความยาวจะคลุมถึงหัวเข่า แต่เพราะผ้าบางเบาเนื้อนุ่มทำให้มองเห็นทรวดทรงองค์เอวชัดเจน“หยุดมองได้แล้ว จะพูดอะไรก็พูดมาสักที หนูหนาวนะ” แก้มสาวร้อนผ่าว เมื่อถูกตาคมปลาบจับจ้องราวกับจะมองให้ทะลุชุดนอนที่สวมอยู่ เธออุตส่าห์สวมชุดคลุมรัดกุมแล้ว เพราะรู้ว่าเขาจ้องจะเอาเปรียบอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ยังหน้าด้านหน้ามึนมาถอดมันออกจนได้“หนาวเหรอครับ มามะพี่จะกอดให้หายหนาว” กวีดึงร่างนุ่มมากอดแนบอก เขารัดรั้งเธอไว้แนบแน่น กดจูบเรือนผมหอมกรุ่นหนักๆซ้ำๆ“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนะ” กวีกระซิบเสียงพร่า มือไม้เริ่มลูบไล้ร่างงามไปทั่ว“พี่ไม่เคยมีคนอื่น พี่มีหนูคนเดียว สองปีที่ผ่านมางานยุ่งมาก มีเรื่องวุ่นวายเยอะแยะ พี่อย

    Last Updated : 2025-03-23

Latest chapter

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 25

    เรือนร่างสาวสวยสะพรั่งเปลือยเปล่าถูกอุ้มมาวางลงบนเตียงอย่างเบามือที่สุด คนอุ้มสวมเพียงผ้าเช็ดตัวพันเอวสอบอยู่ผืนเดียวถอยห่างไปทันที แต่ไม่ไวไปกว่ามือเรียวบางที่คว้าหมับกระตุกเอาชายผ้าเช็ดตัวหลุดติดมือไป จนเจ้าของผ้าเช็ดตัวต้องถลาตามไปดึงเอาไว้ด้วยความตกใจ แต่กลับพลาดสะดุดขาตัวเองล้มลงทาบทับกายเปลือยนุ่มนิ่มที่นอนหงายอยู่บนเตียงเสียเต็มเปา ยังดีที่เขายั้งตัวเองไว้ได้ทันด้วยการใช้ข้อศอกดันตัวเองไว้ ไม่ให้น้ำหนักตัวทุ่มลงไปบนตัวเธอทั้งหมด ไม่อย่างนั้นคนตัวเล็กอาจจะกระดูกหักก็เป็นได้“กระติ๊บ ทำอะไรของคุณฮึ!” พบรักว่าเสียงเข้มทว่าไม่มั่นคง“นอนๆ นอนด้วยกันค่ะ” พลอยชมพูว่าเสียงอู้อี้ แถมยังใช้สองแขนกอดรัดร่างเกือบเปลือยของคนที่คร่อมทับตัวเองอยู่ไว้แน่น“จะนอนก็นอนไป ปล่อยผม”“ไม่ปล่อย จุ๊บๆก่อนนะคะพี่ต่าย”พบรักถอนหายใจ พลอยชมพูคงเข้าใจว่าเขาเป็นพี่ชายของเธอ ชายหนุ่มจึงตัดใจหลับตาจุ๊บไปหนึ่งทีที่หน้าผากมน“ฝันดีนะคะ” พลอยชมพูว่าแล้วปล่อยวงแขนออก หญิงสาวหลับตาลงเอาดื้อๆ เป็นพบรักเสียเองที่เริ่มลังเลว่าจะลุกไปจากตรงนี้ทั้งที่มีโอกาสแล้วหรือไม่ เขาไ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 24

    “กระติ๊บ” พบรักเรียกคนที่ยังเมาไม่รู้เรื่อง หวังให้เธอได้สติสักน้อยนิดก็ยังดี เขาจะได้บอกให้เธอจัดการอาบน้ำทำความสะอาดตัวสักหน่อย ขืนปล่อยไว้อย่างนี้ไม่ดีแน่“ขา...” พลอยชมพูเงยหน้าขึ้น ขานรับเสียงยานคางหวานจ๋อย ทว่าดวงตาคู่งามยังหลับพริ้ม ริมฝีปากอิ่มสวยคลี่ยิ้มหวานเย้ายวน“คุณควรอาบน้ำ” พบรักถอนหายใจ แล้วบอกคนที่ยืนอิงแนบอกตัวเองอยู่ ไม่ใช่เธอคนเดียวที่ควรอาบน้ำหรอก เขาก็ด้วย เพราะเปื้อนไปทั้งตัว ทั้งกลิ่นก็ชวนให้คลื่นเหียนอาเจียนออกมาสมทบกับเธอเหลือเกิน“ไม่อาบ จะนอนค่ะ” พลอยชมพูบอกแล้วซบหน้ากับอกกว้าง“ไม่อาบไม่ได้” พบรักบอกเสียงเข้ม จับบ่าของคนยืนโงนเงนดันตัวเธอออกห่าง“ไม่หวายยย...ง่วงค่ะ มึนหัวด้วย” พลอยชมพูส่ายหน้า โบกไม้โบกมือว่าไม่ไหวจริงๆพบรักถอนหายใจแรง ชักรำคาญยายเมรีขี้เมา ถ้ายังต่อล้อต่อเถียงกับเธออยู่นี่ เขาก็คงไม่ได้พักผ่อนสักที ชายหนุ่มจึงตัดสินใจดันร่างสาวไปยืนใต้ฝักบัว แล้วเปิดน้ำชำระล้างร่างกายเธอ ทว่าเมื่อคนเมาถูกสายน้ำรินรดตัวก็สะดุ้ง กระโดดเข้ามากอดเขาไว้แน่น“กระติ๊บ! ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย” พบรักอยากจะจับแม่ตั

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 23

    “ถ้าบอกว่าไม่พอใช้ คุณพบจะเพิ่มเงินเดือนให้ติ๊บเหรอคะ” พลอยชมพูถามแล้วยิ้มกว้าง ตาเป็นประกาย“เปล่า จะบอกว่าไม่พอก็ต้องพอ”“โธ่! ก็นึกว่าจะใจดีให้เงินเดือนเพิ่ม” ใบหน้ายิ้มร่าเมื่อครู่หุบลงทันควัน“คนอื่นเขายังพอใช้เลย อยู่ที่นี่บ้านก็ไม่ต้องเช่า ข้าวก็ไม่ต้องซื้อ ผมไม่เห็นว่ากระติ๊บมีความจำเป็นต้องใช้เงินเลยนะ”“ผู้ชายก็งี้แหละ ไม่เข้าใจผู้หญิงเอาเสียเลย คุณพบรู้ไหมว่าผู้หญิงน่ะ เขามีของที่ต้องซื้อใช้ประจำเดือนเยอะแยะ”“ของใช้ประจำเดือน...หมายถึงผ้าอนามัยเหรอ มันก็ไม่น่าจะแพงอะไรขนาดนั้นนะ”พลอยชมพูถอนหายใจแรง ตาคู่งามเหลือบมองบน“ติ๊บไม่คุยกับคุณพบแล้ว ผู้ชายอะไรไม่เข้าใจความเป็นผู้หญิงเอาเสียเลย ติ๊บขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”ลูกจ้างสาวสวยของพบรักสะบัดค้อนเดินออกจากห้องไปแล้ว ชายหนุ่มมองตามจนกระทั่งประตูห้องปิดลง พบรักเอนกายพิงพนักเก้าอี้ ถอนหายใจบางเบา ระบายยิ้มเต็มใบหน้าคมเข้ม เธอน่ารักสดใส เวลาได้พูดคุย ได้อยู่ใกล้ๆ เขายอมรับว่าหัวใจเต้นในจังหวะที่แปลกไปจากเดิม“เอ้า! ไชโย!” เสียงเ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 22

    “คุณกระติ๊บ” ลำดวนกวักมือเรียกเมื่อเห็นคนที่ตามหามาตั้งแต่เช้าเดินเข้ามาใกล้“กินอะไรมาหรือยังคะคุณกระติ๊บ”“กินแล้วค่ะ อิ่มตื้อเลย” ก็จะไม่ให้อิ่มได้อย่างไร เธอกินขนมมาตลอดทาง และกินหมดคนเดียวไม่แบ่งคนขับรถด้วย“แล้วนี่ไปไหนมาคะ รู้หรือเปล่าว่าวันนี้เป็นวันเงินเดือนออก”“วันนี้เงินเดือนออกหรือคะ แล้วติ๊บต้องไปรับเงินเดือนที่ไหนคะ” พลอยชมพูถามกลับด้วยความตื่นเต้น“ของน้าและของคนอื่นที่เป็นพนักงานประจำก็โอนเข้าบัญชีค่ะ แต่ถ้าเป็นพวกจ้างรายวันมาทำงานบางอย่างก็ให้ไปรับกับการเงินที่ออฟฟิศ”“งั้นติ๊บคงต้องไปรับที่ออฟฟิศ เพราะติ๊บไม่ได้ให้เลขที่บัญชีธนาคารไว้ ติ๊บไปรับตอนนี้เลยได้ไหมคะ” เพราะเป็นเงินเดือนจากน้ำพักน้ำแรงเดือนแรก หลังจากที่ออกจากบ้านมาทำงานที่นี่ พลอยชมพูจึงตื่นเต้นเป็นพิเศษ“ตอนนี้ติดพักเที่ยงค่ะ ไปรับหลังบ่ายโมงดีกว่าค่ะ” พลอยชมพูพยักหน้ารับ ยิ้มหวานวาดฝันถึงเงินเดือนก้อนเล็กๆของเธอ“เอ่อ...คุณพบบอกว่าจะเป็นคนจ่ายเงินเดือนให้คุณกระติ๊บเองค่ะ”พลอยชมพูโกรธจนควันออกหู เมื่อเธออุตส่าห์เดินไปถึงออ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 21

    พยาบาลเงยหน้ามองสบตาญาติผู้ป่วยยิ้มๆ พบรักค้อมศีรษะให้ และเอ่ยคำขอบคุณ เขารอกระทั่งคุณพยาบาลเดินออกไปจากห้องแล้ว จึงก้มลงมองคนที่ยังคงกอดเขาไว้แน่น“ไหนใครบอกจะไม่ร้องไห้นะ”พลอยชมพูผละหน้าที่เปียกปอนน้ำตาออกมาจากอกกว้าง ใช้หลังมือปาดน้ำตา เงยหน้ามองคนล้อเลียนด้วยสายตางอนๆ“ก็ตอนแรกว่าจะไม่ร้องแล้ว ฮึกๆ แต่มันทนไม่ไหว มันเจ็บ ฮึกๆ คุณพบไม่ได้เป็นคนถูกฉีดยานี่ คุณพบไม่เข้าใจหรอก”“เจ็บเท่ามดกัด แค่นี้ทำมาร้อง”“มดกัดไม่เจ็บขนาดนี้หรอก ติ๊บเคยถูกมดกัดนะ ทำไมจะไม่รู้ว่ามันเจ็บแค่ไหน คุณพบน่ะเป็นผู้ใหญ่เสียเปล่า มาโกหกเด็กทำไม”คนถูกกล่าวหาว่าโกหกเด็กยิ้มในหน้า“เด็กโข่งน่ะสิ”พลอยชมพูสะอึกเมื่อถูกเขาว่า หญิงสาวยืดอก เชิดหน้าขึ้น มองเมินไปทางอื่น ปาดน้ำตาอีกสองที บอกเขาด้วยน้ำเสียงงอนๆ“คุณพบไม่เป็นติ๊บคุณพบไม่มีวันเข้าใจหรอก คนเรามีเรื่องที่ทำให้เจ็บแล้วจำฝังใจทั้งนั้นแหละ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ ฉีดเข็มสุดท้ายติ๊บคงไปฉีดที่กรุงเทพ เพราะถึงวันนั้นติ๊บคงกลับบ้านแล้ว คงไม่ได้รบกวนคุณพบอีกแล้วค่ะ”หลังขับรถออกมาจากโรงพยา

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 20

    “มีคนทำแล้วค่ะ บ้านพักตั้งยี่สิบหลัง ต้องช่วยกันหลายคนหน่อยค่ะ ไม่งั้นเสร็จไม่ทันลูกค้าที่จะเข้าเช็กอินช่วงบ่ายแน่”“อ๋อ! ค่ะ...แล้วทำห้องนี้เสร็จแล้ว เราไปกินข้าวกันได้เลยใช่ไหมคะน้าลำดวน” พลอยชมพูถาม ขณะที่เดินตามลำดวนเข้าไปในห้อง เริ่มลงมือจัดเก็บตามขั้นตอนที่ลำดวนแนะนำและทำให้ดูมาหลายห้องแล้ว“หิวแล้วเหรอคะ” ลำดวนถามยิ้มๆ มือก็จัดการดึงผ้าปูที่นอนขึ้นจากเตียง“นิดหน่อยค่ะ” ก็จะไม่ให้เธอหิวได้อย่างไร เมื่อเช้าหลังจากที่พบรักบอกเธอว่าสัปดาห์หน้าต้องไปฉีดยาเข็มที่สอง เธอก็ตื้อไปหมด กินอะไรไม่ลง การกินข้าวมื้อเช้าน้อยเกินไป เลยส่งผลให้หิวเร็วกว่าปกติ“งั้นก็เร่งมือช่วยกันนะคะ เสร็จแล้วเราไปกินข้าวที่ห้องครัวกัน”“ค่ะ เอ่อ...น้าลำดวนคะ ติ๊บสงสัยอย่างหนึ่งค่ะ”“อะไรหรือคะ”“ที่นี่ไม่มีผู้จัดการรีสอร์ตหรือคะ คือตั้งแต่มาทำงานที่นี่ ติ๊บเห็นคุณพบทำโน่นนี่เองทุกอย่างเลย”“ก็คุณพบไงล่ะคะ คุณพบน่ะเป็นทั้งเจ้าของทั้งผู้จัดการ เธอทำเองทุกอย่าง ทำจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน เพราะไม่อยากมีเวลาว่างให้จิตใจต้องคิดเรื่องอื่นฟุ้งซ่าน” ลำดวนพูดไปด้ว

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 19

    พลอยชมพูตัดสินใจออกแรงดันอกกว้าง พยายามพาตัวออกจากพันธนาการแสนหวาดเสียว ทว่าตัวเล็กๆแรงน้อยๆอย่างเธอไม่สามารถพาตัวเองขยับไปไหนได้เลย หญิงสาวถอนหายใจออกมาสุดแรง ตัดสินใจแล้วว่า การปลุกเขาให้ตื่นดูจะเป็นวิธีการที่ดีที่สุด ไม่อย่างนั้นเธอคงโดนเขากอดจนขาดอากาศหายใจตายแน่ๆพลอยชมพูสูดหายใจลึก รวบรวมพลังกายพลังใจ บอกตัวเองว่าต้องตั้งมั่นอยู่บนความหาญกล้า ก่อนจะเอ่ยเรียกเขาออกไปด้วยเสียงสั่นน้อยๆ“คุณพบคะ”แต่ดูเหมือนว่างูเหลือมตัวโตที่รัดเธอไว้แน่นจะไม่ได้ยิน เขาไม่รู้สึกตัว ไม่ลืมตา และที่สำคัญไม่ยอมคลายอ้อมแขนออกจากตัวเธอด้วย มิหนำซ้ำยังรัดแน่นขึ้นอีกต่างหาก นี่เขาคิดจะรัดเธอจนกระดูกหัก แล้วหลังจากนั้นก็จะเขมือบเธอลงท้องหรือเปล่า“คุณพบคะ! คุณพบๆๆๆๆๆ” พลอยชมพูเรียกเขาเสียงดังขึ้น และเรียกติดๆกันหลายครั้ง ทั้งออกแรงดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมกอดของเขาด้วย และครั้งนี้มันได้ผล เขาค่อยๆลืมตาขึ้น เธอยิ้มดีใจที่เขารู้สึกตัว เขามองสบตาเธอ แต่ครู่เดียวเขาก็หลับตาลงดังเดิม“อ้าว! คุณพบ! ตื่นสิคะ” พลอยชมพูโวยวาย เมื่อกี้ก็ตื่นแล้วนี่ แล้วก็เห็นอยู่ว่าเธอนอนอยู่ตรงนี้

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 18

    พบรักยกมือขึ้นกอดอก มองตามร่างบางเดินหนีไปด้วยสายตาอ่อนโยน ก่อนหันไปมองบริเวณที่งานแต่งกำลังดำเนินอยู่ แล้วระบายยิ้มบางเบาโดยไม่รู้ตัวหลังพิธีแต่งงานของลูกค้าเสร็จสิ้นลงแล้ว ช่วงค่ำมีงานเลี้ยงแขกผู้มาร่วมงาน พนักงานรีสอร์ตต้องมาคอยทำหน้าที่บริการอาหารและเครื่องดื่ม พลอยชมพู น้ำหวาน และพนักงานชายอีกคนรับหน้าที่ผสมเครื่องดื่ม“สีสวยจังเลย” แม้จะอยู่ประจำจุดผสมเครื่องดื่ม แต่ดูเหมือนว่าพลอยชมพูก็ทำได้แค่เพียงยืนให้กำลังใจเพื่อนพนักงาน และชื่นชมเมื่อพนักงานชายผสมเครื่องดื่มและจัดวางท็อปปิ้งบนแก้วออกมาได้อย่างสวยงาม“อร่อยด้วยนะคะคุณกระติ๊บ” น้ำหวานกระซิบบอก“อร่อยแต่เมาแหงๆ” พลอยชมพูทำหน้าเหยเก“ไม่เมาหรอกค่ะ ผสมเหล้านิดเดียวเอง ลองชิมดูหน่อยไหมคะ” น้ำหวานยื่นแก้วน้ำสีสวยให้พลอยชมพู“ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวเมา เดี๋ยวถูกคุณพบว่า” พลอยชมพูส่ายหน้าปฏิเสธ“ลองชิมดูนิดเดียวเองค่ะ คุณพบไม่เห็นหรอก อย่างน้อยก็จะได้รู้รสชาติ เผื่อวันหลังจะได้มาหัดชงไงคะ” น้ำหวานยื่นแก้วไปแตะมือพลอยชมพู คนถูกคะยั้นคะยอรับมาถือไว้สีหน้าไม่สู้ดีเท่าไร“แก้วเดียวไม่

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานพลอยรัก 17

    “เอามันม่วงด้วยนะคะคุณพบ” พลอยชมพูเกาะแขนคนข้างๆ เขย่าอย่างตื่นเต้น ตากลมสุกใสมองมันทิพย์ลูกขนาดพอดีคำทั้งสีขาวสีม่วงที่ถูกปิ้งอยู่บนตะแกรงด้วยความตื่นตาตื่นใจพบรักหลุบตามองมือนุ่มที่เกาะแขนตนอยู่แวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปสั่งแม่ค้าให้ พอแม่ค้ายื่นถุงให้ พลอยชมพูก็รับมาถือไว้เอง“ของติ๊บ ติ๊บถือเองค่ะ” เจ้าของมันทิพย์ยิ้มอย่างดีใจ“จะเอาอะไรอีกไหม” พบรักเอ่ยถามคนที่ยังเกาะแขนเขาไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกมือถือถุงขนมไว้พลอยชมพูมองซ้ายขวา ชะเง้อคอมองร้านค้าที่เรียงรายกันอยู่“แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ เรารีบกลับรีสอร์ตกันเถอะ”“แล้วไหนบอกว่าจะซื้ออย่างอื่นด้วย”“ก็ตอนนี้ไม่อยากได้แล้ว ไปเถอะค่ะ” พลอยชมพูดึงแขนที่เธอเกาะอยู่ให้เดินกลับไปที่รถด้วยกัน พบรักยอมเดินตามแต่โดยดี เขายิ้มในหน้า ตาคมอ่อนแสงลงเมื่อหลุบมองมือที่จับอยู่บนแขนของตน“คุณพบรีบๆหน่อยสิคะ” พลอยชมพูเร่ง เมื่อคนขับขับรถด้วยความเร็วที่ไม่ค่อยทันใจเธอเอาเสียเลย“รู้ไหมว่าการขับรถเร็วอาจจะทำให้เกิดอุบัติเหตุได้”“รู้ค่ะ แต่ติ๊บอยากกลับถึงรีสอร์ตก่อนบ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status