บทที่ 3 สั่งสอน

ชายหนุ่มขยับตัวเข้าไปใกล้หญิงสาวอย่างเชื่องช้า ทิวาจ้องมองใบหน้าของเขาอย่างระแวง กระโดดลงจากเตียงไปอีกฝั่งก่อนจะหยิบหมอน และปาใส่เขาด้วยความรุนแรง แต่มีหรือที่ชายหนุ่มจะกลัว ปล่อยให้เธอปาหมอนทุกอย่างใส่จนหมดก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเดินเข้ามาหาเธอ

"อย่าเข้ามานะ"

"เธอยังไม่รู้สินะ ว่าการทำให้ฉันได้รับบาดเจ็บมันผู้นั้นจะต้องโดนอะไรบ้าง แต่สำหรับผู้หญิงที่สวยอย่างเธอ ฉันไม่ลงโทษโดยการใช้ความรุนแรงให้เสียมือหรอก ทำอย่างอื่นดีกว่า จริงไหม..."

ทิวาสายหน้าเล็กน้อย ใบหน้าในตอนนี้ตื่นตระหนกเริ่มกลัวเขาเอามากๆ และก่อนหน้านี้เธอก็ใช้กำลังกับเขาไปเยอะ คิดว่าจะหยุดแต่ไม่เลยยิ่งเป็นการไปยั่วโมโหเขาให้โกรธมากยิ่งขึ้น หญิงสาวรีบส่ายหน้าทันทีก่อนจะวิ่งหนีเขาด้วยความทุรนทุราย

"อย่าเข้ามานะคะหนูขอร้อง หนูทำแผลให้คุณดีไหมคะ หรือจะลงโทษหนูยังไงก็ได้ ให้ไปล้างจานทำความสะอาด ถูพื้น ทำสวน หนูทำได้หมดเลยค่ะ บอกว่าอย่าทำแบบนี้เลยนะคะหนูกลัว"

หญิงสาวยกมือไหว้เขาเพื่ออ้อนวอนขอความเห็นใจ แต่ทว่าชายหนุ่มไม่มีความคิดที่จะเอ็นดูเธอเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่ที่เจอกันเธอก็เออออพูดอยู่คนเดียว หาว่าเขาฆ่าพ่อของเธอบ้าง และคิดจะมาฆ่าเขาคืน ซึ่งเรื่องนี้เขายังไม่ได้ทำอะไรผิดเพราะฉะนั้นไม่มีทางยอมเด็ดขาด

แต่ประเด็นถัดมาคือพ่อของเธอสั่งเสียเอาไว้ก่อนจะสิ้นลมหายใจ ขอร้องให้เขาปกป้องยัยเด็กนี่ ซึ่งไม่คิดเลยว่าจะต้องรับมาเลี้ยงเป็นภาระ แต่ไหนๆก็พากลับมาแล้วเขาจะช่วยดูแลเอง แต่ก็มีข้อแม้นะ ว่าเธอเองก็ต้องตอบแทนบุญคุณในครั้งนี้ของเขาเหมือนกัน เขาให้ที่พักอาศัยและปกป้องจากอันตราย เธอก็ต้องให้ความสุขกับเขา เพราะของฟรีไม่มีในโลกใบนี้หรอก

"มานี่เดี๋ยวนี้ คนอย่างเธอไม่มีทางหนีฉันพ้นหรอก"

พูดจบเขาก็กระโจนเข้าไปโอบกอดหญิงสาวเอาไว้ ทิวาตื่นกลัวทั้งมือไม้ และเท้ายกขึ้นถีบเขาดีดดิ้นไปมาเพื่อให้ตัวเองหลุดรอดออกไปได้ เขาอุ้มเธอมาโยนลงบนเตียงนอน จากนั้นก็ลากขาของเธอทั้งสองข้างเข้าหาตัว ชายหนุ่มขึ้นไปคร่อมตัวของเธอเอาไว้ และใช้ขาทั้งสองข้างทาบทับเดียวขาของเธอทางซ้ายและขวา

"กรี๊ดดดดดด"

หญิงสาวกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เธอใช้มือทั้งสองข้างที่ว่างทั้งข่วนและตบตีเขาอย่างไม่คิดชีวิต คริสโตเฟอร์พยายามหลบการกระทำของเธอ แต่ก็ยังเผลอโดนลูกหลง และตอนนี้หน้าอกของเขามีรอยข่วนเล็บมือของเธออยู่หลายแผล ไม่คิดเลยว่าเด็กคนนี้มันจะแสบมากขนาดนี้ ทั้งตัวช้ำไปแทบทุกส่วนแล้ว

"สงสัยเธอจะอยากโดนดีสินะ หึ... เดี๋ยวฉันจะจัดให้สาสมเลย"

พูดจบชายหนุ่มก็ใช้มือทั้งสองข้างจับคอเสื้อของเธอ จากนั้นก็กระชากให้ฉีกออกจากกัน ทั้งที่ชุดนักศึกษามีกระดุมติดอยู่ เขาเลือกที่จะฉีกมันออกเพราะว่าไม่มีเวลาที่จะมาแกะกระดุมให้ทีละเม็ด

"กรี๊ดดด คุณจะทำอะไรหนู อย่านะ!"

เธอเอามือข้างที่ว่างปกปิดเรือนร่างของตัวเอง ซึ่งตอนนี้อกอึ๋มตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าเขาทั้งสองข้าง โชคยังดีที่มีชุดชั้นในบดบังอยู่ มึงทำให้เขายังไม่เห็นเม็ดทับทิมสีชมพูสีสวย

"ปิดทำไม เดี๋ยวฉันก็เห็นหมดแล้ว"

ชายหนุ่มพูดจบก็ทำการถอดชั้นในของเธอออก หญิงสาวพยายามยืดเยื้ออ้อนวอนขอร้องให้เขาหยุดการกระทำพวกนี้ แต่ทว่ามันสายไปเสียแล้ว เพราะว่าเธอยั่วโมโหเขามากจนเกินไป กลายตอนนี้ตบะแตกไม่ฟังใครแล้ว

"อย่าทำหนูเลยนะคะหนูขอโทษ คุณตีหนูก็ได้ค่ะ จะได้หายกันไง"

"ฉันไม่ให้อภัย"

พูดจบเขาก็กระชากชุดชั้นในของเธอขาดออกจากกัน เคยให้เห็นเม็ดทับทิมสีชมพูเป็นไตแข็งตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า เขาจับข้อมือของเธอทั้งสองข้างขึ้นไปวางไว้เหนือหัว จากนั้นก็โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะใช้ลิ้นร้อนโลมเลียเม็ดทับทิมสีชมพูลากไล่จากข้างซ้ายเลื่อนไปถึงขวา ชายหนุ่มระรัวลิ้นจนหญิงสาวรู้สึกแปลกกับตัวเอง ภายในใจคัดค้านไม่ให้เขาทำ ทว่าร่างกายกลับแน่นิ่งยินยอมให้เขากระทำซะอย่างนั้น

"อื้อ..."

"เสียวเหรอ หึ"

ทิวาเริ่มรู้สึกว่าร่างกายร้อนระอุเหมือนมีไฟแผดเผา ให้ความรู้สึกร้อนรุ่มจนแทบทนไม่ไหว และยิ่งลิ้นร้อนระรัวเข้ามายังเม็ดทับทิมสีชมพู ก็ทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านและตื่นกลัวกับการกระทำของเขาในเวลาเดียวกัน เหมือนเธอจะได้สติพยายามดีดดิ้นเพื่อให้เขาหยุดการกระทำนั้น แต่ทว่าหนุ่มกลับกลั่นแกล้งด้วยการดูดดึงจนหญิงสาวถึงกับเบิกตากว้าง

"คะ...คุณ อ๊ะ"

หญิงสาวเหมือนจะหลุดจากพันธนาการของเขา ใช้เท้าถีบหน้าท้องเขาอย่างแรงจนชายหนุ่มถึงกับนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

"เชี่ยเอ๊ย! นี่เธอกล้าถีบฉันเหรอ มานี่"

ชายหนุ่มโสดออกมาอย่างหัวเสีย ใช้มือดึงข้อเท้าของเธอเข้ามาใกล้ จากนั้นก็ใช้มือถอดกระโปรงของหญิงสาวออก ทิวาใช้มือตบตีชายหนุ่มอย่างไม่หยุดยั้ง เขาพยายามอดทนและสามารถถอดชุดของเธอออกได้จนหมด

แล้วตอนนี้ร่างบางเปรยเปล่าอยู่ตรงหน้าเขา บอกเลยว่าผู้หญิงคนนี้ซ่อนรูปมาก หน้าอกเต็มไม้เต็มมือ ดีดดิ้นทีหนึ่งถึงกับกระเพื่อม หลอกล่อให้เขาอยากเข้าหา เรือนร่างเป็นรูปทรงสวยงาม สะโพกหนาน่าจับกระแทกแรงๆ เอาเป็นว่าตอนนี้เขามีอารมณ์เป็นอย่างมาก และถ้าตอนนี้ไม่ได้ระบายใส่ผู้หญิงตรงหน้า เขาจะต้องหงุดหงิดไปหลายวันแน่นอน

"อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะหนูขอร้อง หนูไม่ได้ตั้งใจจะตีคุณเลยสักนิด หนูแค่ตกใจค่ะ"

หญิงสาวพยายามแก้ตัวให้ตัวเองถูก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เธอจะทำตัวน่ารักกว่านี้ ไม่เอาไม้ทุบเขาจนไหลช้ำแบบนั้นหรอกถ้ารู้ว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไรบ้าง

"เธอท้าทายฉันเองนะ ถ้าเธอทำตัวน่ารัก และอยู่กับฉันดีๆก็จะไม่โดนแบบนี้ และนี่เป็นบทลงโทษที่เธอกล้าคิดที่จะทำร้ายนายใหญ่อย่างฉัน แล้วก็จำบทเรียนในวันนี้ไว้ด้วย ว่าการที่เธอคิดร้ายต่อฉันมันจะต้องโดนอะไรบ้าง"

พูดจบเขาก็กระชากเรียวขาทั้งสองข้างเข้าหาตัว ทิวาพยายามใช้มือปิดบังเรือนร่าง ถึงแม้ว่ามันจะน้อยนิด แต่เธอก็ยังรู้สึกเขินอายที่ต้องเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าผู้ชาย

ร่างบางเริ่มตัวสั่นไหว เธอเริ่มรู้ชะตากรรมตัวเองแล้วว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง เธออายุ 20 ปีแล้วไม่ใช่เด็กๆ ถึงแม้ว่าจะไม่เคยต้องชายใดมาก่อน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่รู้ว่าสิ่งที่เขากำลังจะทำมันคืออะไร

"เรามาคุยกันดีๆมั้ยคะ แบบว่าเจรจากันไง"

"ไม่อ่ะ โตเป็นควายขนาดนี้แล้วจะมากลัวอะไรกับเรื่องพวกนี้อีก ทำอย่างกับไม่เคยไปได้ ไม่ต้องมาแอ๊บฉันไม่ชอบ...!"