ในบรรยากาศห้องนอนในคอนโดระดับกลาง ภายในห้องตกแต่งด้วยของน้อยชิ้น มีเตียงเล็กๆสำหรับนอนคนเดียว มีมุมโต๊ะทำงานเล็กๆตรงมุมห้อง มีตู้เสื้อผ้าไม้อัดเล็กๆ นอกห้องนอนมีห้องครัวที่แทบจะไม่มีอุปกรณ์ครัว มีเพียงกาน้ำร้อนและถ้วยสองใบเท่านั้น เมฆา เลิศการณ์ นักเขียนนิยายวายที่ไม่ได้ประสบผลสำเร็จมากนัก เขาค่อนข้างเก็บตัว จนบางทีเพื่อนๆต้องวนเวียนมาดูเพราะความเป็นห่วง เมฆา หรือ เมฆ เขาตั้งความฝันกับการเป็นนักเขียนนิยายที่มีชื่อเสียง แต่ด้วยฝีมือยังไม่ถึงขั้น ทำให้นิยายของเขามีทั้งคำชม และ คำติ มากมาย เมฆายังคงจ้องคอมของตนในขณะที่บรรยากาศรอบข้างเงียบสงบ ตอนนี้เขาเขียนเรื่อง ทะลุมิติมาเป็นบอดี้การ์ดของมาเฟีย เป็นเรื่องราวคุณหมอที่ทะลุมิติไปยังโลกโอเมก้าเวิร์ส เป็นบอดี้การ์ดให้กับมาเฟียที่ปิดบังตัวตนว่าตัวเองคือโอเมก้า เรื่องราวความรักของทั้งคู่ถูกเขียนให้เป็นแนวฟิวกู๊ด แต่ดันมีเพื่อนนายเอกที่ไม่รู้ว่านายเอกของเรื่องคือโอเมก้า เขาแอบหลงรักนายเอกทั้งๆที่เข้าใจว่านายเอกคืออัลฟ่า แถมยังเป็นเพื่อนสนิท ความที่เมฆาเขียนคาแรกเตอร์ของเพื่อนพระเอกออกแนวกวนประสาท ทำให้เมฆาไม่ชอบตัวละครนี้ กะจะเขียนให้ตายตั้งแต่กลางเรื่องไปเลย
'ติ๊ด!' เสียงโทรศัพท์ของเมฆาดังขึ้น เขาจึงละจากหน้าจอคอมเพื่อมองหาโทรศัพท์ของตน "ฮัลโหล" 'ฮัลโหล เมฆ มึงอยู่ไหนเนี่ย' เมฆามองจอมือถือ ในสายคือ รินดา เพื่อนสนิทของเขา รินดาเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มของเขา ที่มีทั้งกระเทย และเกย์อย่างเขา "อยู่ห้องน่ะสิ มึงมีอะไร" "โอ๊ยยยย!!ไอ้เมฆ มึงลืมรึไงว่าวันนี้เรานัดกันไปงานแต่งไอ้จอม!!!" เมฆาขมวดคิ้ว เขาลืมจริงๆ จอมเป็นเพื่อนเกย์ที่ได้แต่งงานกับหนุ่มหล่อชาวต่างชาติ วันนี้มีพิธีฉลองมงคลสมรส "เอ่อ กูลืมจริงๆแหล่ะ" "มึงรีบเลย อีกครึ่งชั่วโมงกูจะไปรับ" "โอเค" เมฆาวางโทรศัพท์ เขามองที่จอคอมที่เขาแต่งนิยายคาไว้ ตอนนี้กำลังจะเขียนให้นายเอกแอบจุ๊ฟพระเอกซะหน่อยเสียฟิวเลย เมฆาถอนหายใจก่อนจะเลือกเซฟงานไว้ แล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปยินดีที่เพื่อนสนิทของเขาเป็นฝั่งเป็นฝาไปอีกราย ในงานแต่ง เมฆาเข้าไปแสดงความยินดีกับเจ้าบ่าวทั้งสองคน ทั้งสองคนเหมาะสมกันมาก จอมดีใจมากที่คนมีโลกส่วนตัวสูงอย่างเมฆายอมมาร่วมงานสำคัญของเขา "กูดีใจมากนะเมฆ ที่มึงมา" "กูต้องมาสิ มึงสำคัญมากสำหรับกูนะ" จอมเข้ากอดเพื่อนสนิทของเขา เมฆาเก็บตัวเก่งก็จริง แต่ถ้าเพื่อนคนไหนมีปัญหา เมฆาจะเป็นคนแรกที่โผล่มาเสมอ บรรยากาศในห้องจัดเลี้ยงเป็นไปอย่างหวานชื่นของเจ้าบ่าวทั้งสอง เมฆาเดินออกจากห้องจัดเลี้ยงเพื่อสูดอากาศตรงริมระเบียง "สวัสดีครับ" เมฆาหันมองชายที่เข้ามาทัก แต่งตัวด้วยสูทติดดอกไม้เหมือนกันกับเขา แสดงว่าเป็นแขกในงานของจอม "เอ่อ สวัสดีครับ" วิคเตอร์ นักธุรกิจชื่อดัง เขาเป็นเพื่อนของทางฝั่งสามีของจอม เขามองชายร่างเล็กที่กอดภรรยาของเพื่อนสนิทอยู่นาน พอเห็นชายคนนี้เดินออกมาที่ระเบียงเขาจึงตามออกมา "คุณเป็นเพื่อนของจอมเหรอครับ" "ครับ ผมเป็นเพื่อนของจอม" "ผมชื่อวิคเตอร์นะครับ เป็นเพื่อนของเซริค สามีของจอม" "อ๋อ..ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" เมฆายื่นมือไปจับกับมือของวิคเตอร์ที่ส่งมา ก่อนจะหันไปสนใจสวนที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามต่อ เขาไม่ค่อยสนใจกับความรักมากนัก เขาสนใจเพียงแค่นิยายที่เขาแต่งเท่านั้น "เอ่อ คุณชื่ออะไรเหรอครับ" เมฆาหันกลับมามองชายตรงหน้าก่อนจะตอบเสียงเรียบ "ผมชื่อ เมฆาครับ ขอโทษนะครับที่เมื่อกี้เสียมารยาทลืมแนะนำตัวเอง" "อ๋อ ไม่เป็นไรครับคุณเมฆา" เมฆารู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจีบ แต่เขาไม่ได้สนใจ พร้อมกับขอตัวกลับทันที หลังจากเมฆากลับไป วิคเตอร์เดินกลับเข้ามาหาเจ้าบ่าว เขารู้สึกว่าเมฆาเป็นคนเข้าถึงได้ยาก แต่เขาก็อยากจะลองทำความรู้จักดู "เฮ้ย..เซริค ไอลองไปคุยกับคนที่ยูแนะนำแล้ว เขาดูเป็นคนน่าค้นหาดี ไอชอบ" จอมพอใจกับคำตอบของวิคเตอร์ เขาอยากให้เพื่อนสนิทมีความรักดูสักครั้ง บางทีความรักอาจทำให้เพื่อนของเขาออกจากโลกนิยายก็ได้ "เราฝากวิคเตอร์ดูแลเพื่อนเราด้วยนะ" "ถ้าเขายอมให้ไอดูแลอ่ะนะ" จอมมั่นใจว่าเขาเลือกคนไม่ผิด วิคเตอร์เป็นคนดี มีฐานะที่มั่นคง และยังเป็นคนที่ดูแล้วน่าอบอุ่น เหมาะกับคนที่ขาดความอบอุ่นอย่างเมฆา เมฆากลับมาถึงห้อง เขาตรงไปยังหน้าจอคอมตัวเดิม ลงมือเขียนนิยายที่เขารักต่อไป เมฆาจะใช้เวลาอยู่หน้าคอมเยอะมากๆในแต่ละวัน เขารักการเขียน และรักในตัวละครของเขาทุกตัว ยกเว้นอยู่ตัวหนึ่ง เป็นตัวละครที่เป็นเพื่อนนายเอก ซึ่งแอบหลงรักนายเอกที่อยู่ในคราบอัลฟ่ามาเฟีย ความกวนประสาทของเพื่อนนายเอกที่ชื่อ พาเวล ทำให้เมฆาไม่ชอบเอาซะเลย ยิ่งเขียนก็รู้สึกว่าเกลียดตัวละครตัวนี้มากๆ เขาเขียนนิยายจนไม่ได้นอน เขียนมาราธอนจนรู้สึกว่าสมองเบลอ ก่อนที่เขาจะฟลุบหลับไปที่โต๊ะ ในขณะที่จอคอมยังค้างหน้านิยายที่พิมไปแล้วครึ่งเรื่อง เขาเขียนไปจนถึงตอนที่ให้พาเวลคิดสั้นเลือกหนทางตาย หนีความรู้สึกผิดที่แอบรักเพื่อนสนิทพาเวล วรพันธ์ อัลฟ่ามาเฟีย ที่มีกลิ่นประจำตัว กลิ่นเหล้าคูราโซ่ ทำธุรกิจที่เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ระดับต้นๆของประเทศ พร้อมกับเปิดกิจการรีสอร์ทนับร้อยสาขาทั่วประเทศ เขานั่งอยู่ในรถหรูของตัวเอง มองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีฝนตกพรำๆเป็นบรรยากาศที่ไม่ชอบใจเลยสำหรับเขา "นายครับมีคนแปลกๆนอนอยู่ตรงนั้น"พาเวลมองตามคำที่ลูกน้องพูด เห็นผู้ชายคนหนึ่งนอนอยู่กลางถนนทั้งๆที่ฝนตก "ลองไปดูซิ""ครับนาย"หลังจากที่บอดี้การ์ดลงไปดูบุคคลปริศนาที่นอนอยู่กลางถนน พาเวลมองลูกน้องที่จับชายปริศนาพลิกหงายขึ้น ก่อนจะตรวจชีพจรที่ปลายจมูก สักพักบอดี้การ์ดก็วิ่งกลับมาที่รถ"ยังไม่ตายครับนาย น่าจะแค่หมดสติ เหมือนว่าจะเป็นโอเมก้าครับ""เอาไปขึ้นรถคันหลัง ขึ้นคันนี้ไม่ได้เดี๋ยวกูเปียก""ครับนาย"หลังจากได้คำสั่งจากเขา บอดี้การ์ด 2 คนก็พากันอุ้มชายปริศนาไปขึ้นรถสำหรับบอดี้การ์ดที่วิ่งตามหลังรถของพาเวลมา ไอ้ความใจดีที่อยากช่วยเหลือมันก็มี แต่เรื่องรักความสะอาดเนี่ยพาเวลยอมไม่ได้เลยจริงๆ เขาเป็นคนที่รักความสะอาดมากๆ คำว่ามากของเขาคือมากที่สุด ยกตัวอย่างเช่นห้องนอนของเขาต้องทำความสะอาดวันละ 2 ครั้ง ทุกที่ที่เขาจะต้องไปจะต้
เมฆาเริ่มรวบรวมคำพูดของป้าแม่บ้านและของคนที่ช่วยเหลือ เขาเริ่มคุ้นกับคำว่าโอเมก้า คำว่าปลอกคอ และคำว่ารัฐเมดิเตอร์ นี่มันคำที่เขาใช้แต่งนิยายไม่ใช่หรอ มันจะมีอยู่ในโลกความเป็นจริงได้ยังไงกัน "สรุปคุณจะไปที่ไหน ให้คนของฉันไปส่งก็ได้นะ"เมฆาสะดุ้งกับคำพูดของคนตรงหน้าเพราะเขามัวแต่คิดถึงนิยายที่เขาเขียน"ผมไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน ผมไม่รู้จักที่นี่เลย"พาเวลมองหนุ่มน้อยตรงหน้า ก่อนจะยกกาแฟขึ้นจิบ"สรุปว่าจำทางกลับบ้านไม่ได้?!""ครับ"เมฆาต้องยอมรับไปก่อนว่าจำไม่ได้เพราะว่าถ้าให้เขาออกไปตอนนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปที่ไหน "ที่นี่ไม่มีงานอะไรให้นายทำ ไม่ได้ต้องการคนรับใช้ มีตำแหน่งเดียวที่ว่าง คือโอเมก้าในปกครองของฉัน"เมฆาตกใจกับคำว่าโอเมก้าในปกครอง เขาเป็นคนแต่งเองทำไมเขาจะไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร "ให้ผมไปเป็นคนสวนหรือคนครัวก็ได้ครับ ผมไม่เป็นโอเมก้าในปกครองได้ไหม"พาเวลยอมรับว่าถูกใจโอเมก้าที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขารู้สึกว่าเด็กคนนี้ไม่ธรรมดา สายตาดูไม่ยอมคน เหมาะสำหรับการเป็นโอเมก้าในปกครองของเขา มันดูมีอะไรน่าค้นหาดี"ไม่มีตำแหน่งว่าง ถ้าไม่อยากเป็นโอเมก้าในปกครองก็ออกไป!"เมฆายืนเลิ่กลั่ก เขาไ
พาเวลฟังรายงานจากป้ามะลิ ว่าโอเมก้าคนใหม่ป่วยจนไม่สามารถมารับใช้ได้ เขารู้สึกขัดใจเล็กน้อย แต่ถ้าจะให้คนป่วยมาขึ้นเตียงด้วยเขาก็คงไม่เอา เดี๋ยวเชื้อโรคจากหวัดมันจะติดเขา"แล้วเขาเป็นอะไรมากไหม""ไม่มากเท่าไหร่ค่ะนายท่านป้าให้ทานยาแล้วก็นอนพัก""งั้นก็จัดโอเมก้าตามคิวขึ้นไปจนกว่าเขาจะหายดี""ค่ะนายท่าน"โอเมก้าในปกครองของพาเวล จะถูกจัดขึ้นเพื่อให้รับใช้เจ้านายวันละ 1 คน ก่อนที่จะขึ้นรับใช้เจ้านายทุกคนจะต้องทำความสะอาดร่างกายทุกครั้ง เพราะเจ้านายเป็นคนที่รักษาความสะอาดมากๆ พาเวลที่รู้สึกหงุดหงิด เขาโทรหาเซฟเพื่อนสนิท เพื่อระบายอารมณ์"หงุดหงิดชิบหาย โอเมก้าในปกครองของกูดันป่วย ขึ้นรับใช้กูไม่ได้เลย"'โถ่! ไอ้พาเวล โอเมก้าในปกครองของมึงมีเป็นร้อย คนไหนป่วยมึงก็ไม่ต้องให้ขึ้นสิวะ'เซฟบ่นตามสายให้เพื่อนสนิทของเขา พาเวลเป็นคนที่รักความสะอาด เป็นมาเฟียที่เป๊ะทุกระเบียบนิ้ว จนบางทีเขาก็สงสัย ว่าไอ้เพื่อนอัลฟ่าคนนี้ของเขา มันจะไปหยุดที่โอเมก้าคนไหน เพราะตั้งแต่ที่เป็นเพื่อนมันมา ไม่เคยเห็นพาเวล มีโอเมก้าเป็นตัวเป็นตนสักที เขาทำธุรกิจกับพาเวลมานาน พาเวลเป็นคนที่เฉียบขาดในการทำงาน เด็ดขาดในการต
เมฆาสามารถหนีพาเวลได้ถึง 3 เดือนเต็ม คำอ้างนู่นอ้างนี่ไม่ยอมขึ้นไปรับใช้ ถึงพาเวลจะหงุดหงิดบ้าง แต่เขาก็ยอมให้โอเมก้ามาเสมอ เพราะบางครั้งโอเมก้าก็บอกว่าเป็นช่วงฮีท บางครั้งก็บอกว่าเป็นหวัด บางครั้งก็บอกว่าเป็นภูมิแพ้ สารพัดสารเพในคำกล่าวอ้าง และเป็นเพราะความรักสะอาดของพาเวล ทำให้พาเวลไม่กล้าให้เมฆาขึ้นมารับใช้ แต่พอคำกล่าวอ้างมันมีบ่อยขึ้น พาเวลชักจะรู้ทัน วันนี้มีคำสั่งเด็ดขาดให้โอเมก้าคนใหม่ขึ้นรับใช้นายท่านโดยไม่มีคำกล่าวอ้างใดๆ หากไม่ขึ้นตามคำสั่งสามารถจับมัดแล้วแบกขึ้นไปได้เลย คำสั่งนี้ถูกถ่ายทอดโดยป้ามะลิ ทำให้เมฆาไม่สามารถหาข้ออ้างในการหนีได้อีก"เพราะผมไม่อยากขึ้นไปนี่นาป้ามะลิ""ไปเถอะนะคะ อย่าขัดใจนายท่านเลย คุณก็รู้ว่าการขัดใจนายท่านมันไม่ส่งผลดีกับตัวคุณเอง""ก็นายท่านของป้ามีเมียเป็นร้อย ผมไม่ชอบนี่นา""เมฆขึ้นไปรอบนี้ กว่าจะถึงรอบของเมฆก็อีกตั้งร้อยวัน ไม่ต้องกลัวไปหรอก นายท่านไม่เคยบังคับใคร ถ้าเมฆบอกว่าให้นายท่านอ่อนโยน นายท่านก็จะอ่อนโยน"ป้ามะลิปลอบใจเมฆา แต่เมฆาก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้น เขาไม่ได้ห่วงเรื่องเซ็กส์หรอก นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกของเขาสักหน่อย แต่ที่เขาเกลียดก็คือพ
เมฆาสามารถหนีพาเวลได้ถึง 3 เดือนเต็ม คำอ้างนู่นอ้างนี่ไม่ยอมขึ้นไปรับใช้ ถึงพาเวลจะหงุดหงิดบ้าง แต่เขาก็ยอมให้โอเมก้ามาเสมอ เพราะบางครั้งโอเมก้าก็บอกว่าเป็นช่วงฮีท บางครั้งก็บอกว่าเป็นหวัด บางครั้งก็บอกว่าเป็นภูมิแพ้ สารพัดสารเพในคำกล่าวอ้าง และเป็นเพราะความรักสะอาดของพาเวล ทำให้พาเวลไม่กล้าให้เมฆาขึ้นมารับใช้ แต่พอคำกล่าวอ้างมันมีบ่อยขึ้น พาเวลชักจะรู้ทัน วันนี้มีคำสั่งเด็ดขาดให้โอเมก้าคนใหม่ขึ้นรับใช้นายท่านโดยไม่มีคำกล่าวอ้างใดๆ หากไม่ขึ้นตามคำสั่งสามารถจับมัดแล้วแบกขึ้นไปได้เลย คำสั่งนี้ถูกถ่ายทอดโดยป้ามะลิ ทำให้เมฆาไม่สามารถหาข้ออ้างในการหนีได้อีก"เพราะผมไม่อยากขึ้นไปนี่นาป้ามะลิ""ไปเถอะนะคะ อย่าขัดใจนายท่านเลย คุณก็รู้ว่าการขัดใจนายท่านมันไม่ส่งผลดีกับตัวคุณเอง""ก็นายท่านของป้ามีเมียเป็นร้อย ผมไม่ชอบนี่นา""เมฆขึ้นไปรอบนี้ กว่าจะถึงรอบของเมฆก็อีกตั้งร้อยวัน ไม่ต้องกลัวไปหรอก นายท่านไม่เคยบังคับใคร ถ้าเมฆบอกว่าให้นายท่านอ่อนโยน นายท่านก็จะอ่อนโยน"ป้ามะลิปลอบใจเมฆา แต่เมฆาก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้น เขาไม่ได้ห่วงเรื่องเซ็กส์หรอก นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกของเขาสักหน่อย แต่ที่เขาเกลียดก็คือพ
พาเวลฟังรายงานจากป้ามะลิ ว่าโอเมก้าคนใหม่ป่วยจนไม่สามารถมารับใช้ได้ เขารู้สึกขัดใจเล็กน้อย แต่ถ้าจะให้คนป่วยมาขึ้นเตียงด้วยเขาก็คงไม่เอา เดี๋ยวเชื้อโรคจากหวัดมันจะติดเขา"แล้วเขาเป็นอะไรมากไหม""ไม่มากเท่าไหร่ค่ะนายท่านป้าให้ทานยาแล้วก็นอนพัก""งั้นก็จัดโอเมก้าตามคิวขึ้นไปจนกว่าเขาจะหายดี""ค่ะนายท่าน"โอเมก้าในปกครองของพาเวล จะถูกจัดขึ้นเพื่อให้รับใช้เจ้านายวันละ 1 คน ก่อนที่จะขึ้นรับใช้เจ้านายทุกคนจะต้องทำความสะอาดร่างกายทุกครั้ง เพราะเจ้านายเป็นคนที่รักษาความสะอาดมากๆ พาเวลที่รู้สึกหงุดหงิด เขาโทรหาเซฟเพื่อนสนิท เพื่อระบายอารมณ์"หงุดหงิดชิบหาย โอเมก้าในปกครองของกูดันป่วย ขึ้นรับใช้กูไม่ได้เลย"'โถ่! ไอ้พาเวล โอเมก้าในปกครองของมึงมีเป็นร้อย คนไหนป่วยมึงก็ไม่ต้องให้ขึ้นสิวะ'เซฟบ่นตามสายให้เพื่อนสนิทของเขา พาเวลเป็นคนที่รักความสะอาด เป็นมาเฟียที่เป๊ะทุกระเบียบนิ้ว จนบางทีเขาก็สงสัย ว่าไอ้เพื่อนอัลฟ่าคนนี้ของเขา มันจะไปหยุดที่โอเมก้าคนไหน เพราะตั้งแต่ที่เป็นเพื่อนมันมา ไม่เคยเห็นพาเวล มีโอเมก้าเป็นตัวเป็นตนสักที เขาทำธุรกิจกับพาเวลมานาน พาเวลเป็นคนที่เฉียบขาดในการทำงาน เด็ดขาดในการต
เมฆาเริ่มรวบรวมคำพูดของป้าแม่บ้านและของคนที่ช่วยเหลือ เขาเริ่มคุ้นกับคำว่าโอเมก้า คำว่าปลอกคอ และคำว่ารัฐเมดิเตอร์ นี่มันคำที่เขาใช้แต่งนิยายไม่ใช่หรอ มันจะมีอยู่ในโลกความเป็นจริงได้ยังไงกัน "สรุปคุณจะไปที่ไหน ให้คนของฉันไปส่งก็ได้นะ"เมฆาสะดุ้งกับคำพูดของคนตรงหน้าเพราะเขามัวแต่คิดถึงนิยายที่เขาเขียน"ผมไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน ผมไม่รู้จักที่นี่เลย"พาเวลมองหนุ่มน้อยตรงหน้า ก่อนจะยกกาแฟขึ้นจิบ"สรุปว่าจำทางกลับบ้านไม่ได้?!""ครับ"เมฆาต้องยอมรับไปก่อนว่าจำไม่ได้เพราะว่าถ้าให้เขาออกไปตอนนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปที่ไหน "ที่นี่ไม่มีงานอะไรให้นายทำ ไม่ได้ต้องการคนรับใช้ มีตำแหน่งเดียวที่ว่าง คือโอเมก้าในปกครองของฉัน"เมฆาตกใจกับคำว่าโอเมก้าในปกครอง เขาเป็นคนแต่งเองทำไมเขาจะไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร "ให้ผมไปเป็นคนสวนหรือคนครัวก็ได้ครับ ผมไม่เป็นโอเมก้าในปกครองได้ไหม"พาเวลยอมรับว่าถูกใจโอเมก้าที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขารู้สึกว่าเด็กคนนี้ไม่ธรรมดา สายตาดูไม่ยอมคน เหมาะสำหรับการเป็นโอเมก้าในปกครองของเขา มันดูมีอะไรน่าค้นหาดี"ไม่มีตำแหน่งว่าง ถ้าไม่อยากเป็นโอเมก้าในปกครองก็ออกไป!"เมฆายืนเลิ่กลั่ก เขาไ
พาเวล วรพันธ์ อัลฟ่ามาเฟีย ที่มีกลิ่นประจำตัว กลิ่นเหล้าคูราโซ่ ทำธุรกิจที่เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ระดับต้นๆของประเทศ พร้อมกับเปิดกิจการรีสอร์ทนับร้อยสาขาทั่วประเทศ เขานั่งอยู่ในรถหรูของตัวเอง มองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีฝนตกพรำๆเป็นบรรยากาศที่ไม่ชอบใจเลยสำหรับเขา "นายครับมีคนแปลกๆนอนอยู่ตรงนั้น"พาเวลมองตามคำที่ลูกน้องพูด เห็นผู้ชายคนหนึ่งนอนอยู่กลางถนนทั้งๆที่ฝนตก "ลองไปดูซิ""ครับนาย"หลังจากที่บอดี้การ์ดลงไปดูบุคคลปริศนาที่นอนอยู่กลางถนน พาเวลมองลูกน้องที่จับชายปริศนาพลิกหงายขึ้น ก่อนจะตรวจชีพจรที่ปลายจมูก สักพักบอดี้การ์ดก็วิ่งกลับมาที่รถ"ยังไม่ตายครับนาย น่าจะแค่หมดสติ เหมือนว่าจะเป็นโอเมก้าครับ""เอาไปขึ้นรถคันหลัง ขึ้นคันนี้ไม่ได้เดี๋ยวกูเปียก""ครับนาย"หลังจากได้คำสั่งจากเขา บอดี้การ์ด 2 คนก็พากันอุ้มชายปริศนาไปขึ้นรถสำหรับบอดี้การ์ดที่วิ่งตามหลังรถของพาเวลมา ไอ้ความใจดีที่อยากช่วยเหลือมันก็มี แต่เรื่องรักความสะอาดเนี่ยพาเวลยอมไม่ได้เลยจริงๆ เขาเป็นคนที่รักความสะอาดมากๆ คำว่ามากของเขาคือมากที่สุด ยกตัวอย่างเช่นห้องนอนของเขาต้องทำความสะอาดวันละ 2 ครั้ง ทุกที่ที่เขาจะต้องไปจะต้
ในบรรยากาศห้องนอนในคอนโดระดับกลาง ภายในห้องตกแต่งด้วยของน้อยชิ้น มีเตียงเล็กๆสำหรับนอนคนเดียว มีมุมโต๊ะทำงานเล็กๆตรงมุมห้อง มีตู้เสื้อผ้าไม้อัดเล็กๆ นอกห้องนอนมีห้องครัวที่แทบจะไม่มีอุปกรณ์ครัว มีเพียงกาน้ำร้อนและถ้วยสองใบเท่านั้น เมฆา เลิศการณ์ นักเขียนนิยายวายที่ไม่ได้ประสบผลสำเร็จมากนัก เขาค่อนข้างเก็บตัว จนบางทีเพื่อนๆต้องวนเวียนมาดูเพราะความเป็นห่วง เมฆา หรือ เมฆ เขาตั้งความฝันกับการเป็นนักเขียนนิยายที่มีชื่อเสียง แต่ด้วยฝีมือยังไม่ถึงขั้น ทำให้นิยายของเขามีทั้งคำชม และ คำติ มากมาย เมฆายังคงจ้องคอมของตนในขณะที่บรรยากาศรอบข้างเงียบสงบ ตอนนี้เขาเขียนเรื่อง ทะลุมิติมาเป็นบอดี้การ์ดของมาเฟีย เป็นเรื่องราวคุณหมอที่ทะลุมิติไปยังโลกโอเมก้าเวิร์ส เป็นบอดี้การ์ดให้กับมาเฟียที่ปิดบังตัวตนว่าตัวเองคือโอเมก้า เรื่องราวความรักของทั้งคู่ถูกเขียนให้เป็นแนวฟิวกู๊ด แต่ดันมีเพื่อนนายเอกที่ไม่รู้ว่านายเอกของเรื่องคือโอเมก้า เขาแอบหลงรักนายเอกทั้งๆที่เข้าใจว่านายเอกคืออัลฟ่า แถมยังเป็นเพื่อนสนิท ความที่เมฆาเขียนคาแรกเตอร์ของเพื่อนพระเอกออกแนวกวนประสาท ทำให้เมฆาไม่ชอบตัวละครนี้ กะจะเขียนให้ตายตั้งแต่