บทที่ 20

ผู้เขียน: เอเวอลีน เอ็มเอ็ม

ปรับปรุงล่าสุด: 2024-09-04 11:26:45

หลังจากถูกปลุกให้ตื่นด้วยความรู้สึกหงุดหงิด ฉันสวมใส่ชุดคลุมอาบน้ำและรีบร้อนลงไปด้านล่าง ใครก็ตามที่กล้ามากวนใจฉันแบบนี้เตรียมตัวหูชาได้เลย

ฉันบิดประตูเปิดออกไป พร้อมสบถใส่ผู้อยู่ตรงหน้า แต่ฉันก็ต้องชะงักไป บุคคลที่ฉันไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะได้เจอมายืนอยู่ตรงหน้าบ้านฉันตอนนี้

“มาที่นี่ต้องการอะไร เอมม่า?” ฉันต่อว่า

ฉันยังไม่ตื่นดีพอที่จะรับมือกับเธอ

“ฉันถ่อมาถึงที่นี่เพราะอยากมาเตือนให้หล่อนอยู่ให้ห่างจากโรแวนเสีย เขาเป็นของฉัน ฉันไม่ยอมให้ปล่อยให้หล่อนขโมยเขาไปอีกเด็ดขาด” เธอแผดเสียงใส่

คิ้วของเธอขมวดเป็นปมแน่น และเปลวเพลิงแห่งความเดือดดาลลุกโชนอยู่ภายในดวงตา

ฉันแค่นหัวเราะ “เธอแหกขี้ตามาบ้านฉันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเพื่อจะเตือนให้อยู่ห่างจากโรแวนเนี่ยนะ? เธอหาเรื่องผิดคนแล้วล่ะมั้ง เอมม่า”

ฉันไม่ใช่เด็กน้อยผู้ใสซื่อแสนโง่เขลาที่โดนเธอทิ้งห่างแบบไม่เห็นฝุ่นแล้ว ฉันคงจะเป็นคนบ้าถ้าปล่อยให้เธอมาเหยียบย่ำฉันได้

“โรแวนเป็นของฉันนะ เอวา! เขาเป็นของฉันมาโดยตลอด ฉันเสียเวลาไปเก้าปีไม่ได้อยู่กับคนที่ฉันรัก เพราะหล่อน และฉันก็ไม่ยอมให้หล่อนได้ทำตามใจอีกเป็นครั้งสองแน่”

“ฉันไม่มีวันจะกลับไปอ

บทที่ถูกล็อก

อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่แล้ว บทต่อไป

ธุลีใจ บทที่ 371
ผมหันไปมองพี่ชาย ผมไม่ทันสังเกตเลยว่าเขาไม่ได้อยู่ข้างเอวาอีกแล้ว ผมไม่เคยเห็นเขามีความสุขขนาดนี้มาก่อน นอกจากวันที่โนอาเกิด และวันที่ไอริสเรียกเขาว่าปะป๋าเป็นครั้งแรกรอยยิ้มของเขาช่างเปล่งประกาย และแววตาของเขาดูสดใส เขาดูแตกต่างจากโรแวนที่ผมรู้จักเมื่อหลายปีก่อนโดยสิ้นเชิง“เปล่า” ผมพึมพำ พลางเหลือบตามองไปที่พ่อแม่ซึ่งนั่งอยู่ตรงนั้นไปตายซะ ไอ้พวกคณะกรรมการบริหารพวกนั้นและนิสัยไม่สนโลกของพวกมันด้วย“ไร้สาระน่า เกเบรียล นายลืมไปเหรอว่าฉันเป็นฝาแฝด? ฉันรู้นะว่านายมีอะไรแน่” เขายืนยันนี่เป็นไม่กี่ครั้งที่ผมเกลียดการเป็นฝาแฝด ไม่มีใครอ่านใจผมออกได้ดีไปกว่าโรแวน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปิดบังอะไรจากเขา“เราค่อยคุยกันหลังจากนายกลับมาจากฮันนีมูนเถอะ วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาย ฉันไม่อยากเอาปัญหาของตัวเองมารบกวน”“นั่นมันไร้สาระมาก นายพูดออกมาเลยดีกว่า”ผมลังเลว่าจะบอกเขาดีไหม แต่สุดท้ายผมก็ตัดสินใจบอก เขาเป็นพี่ชายและยังไงเขาก็คงได้รู้จนได้“เมื่อวานพ่อบอกว่าพวกบอร์ดบริหารเริ่มโวยวายกันน่ะสิ” ผมเอ่ยออกมาในที่สุด“เรื่อง?”“พฤติกรรมของฉันน่ะสิ”ผมรู้สึกโกรธขึ้นมาอีกครั้งที่พวกมันกล้าพูด
ธุลีใจ บทที่ 370
ผมยืนอยู่ข้าง ๆ ห้องพร้อมกับแก้วแชมเปญในมือ แค่เพียงมองดูไปรอบๆ ทุกคนดูเหมือนจะมีความสุขและอารมณ์ดี ซึ่งตรงข้ามกับผมอย่างสิ้นเชิงพวกเราอยู่ที่งานเลี้ยงฉลองแต่งงานครั้งที่สองของโรแวนกับเอวา แต่ผมไม่สามารถทำตัวตื่นเต้นได้เลย อย่าเข้าใจผมผิดนะครับ ผมดีใจจริง ๆ ที่พี่ชายของผมมีความสุข ดีใจที่เขากับเอวาสามารถแก้ไขปัญหาได้ และดีใจสุด ๆ ที่พวกเขาได้รับโอกาสครั้งที่สอง แม้ว่าการเริ่มต้นความรักของพวกเขาจะเป็นยังไงก็ตาม แต่ผมก็มีเรื่องของตัวเองที่ต้องจัดการ จะบอกว่าผมเห็นแก่ตัวก็ได้ผมยังลืมการสนทนาที่ผมมีกับพ่อเมื่อวานนี้ไม่ได้เลย มันวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา มันทำให้ผมรู้สึกคุกกรุ่น และทำให้บรรยากาศดี ๆ ที่ผมมีหายไปผมควรจะได้เต้นรำ ผมควรจะได้มองสาว ๆ ที่ยังโสดและเซ็กซี่ แล้วคิดว่าจะมีใครเป็นสาวโชคดีที่มานอนกับผมคืนนี้ แต่ตอนนี้ผมกลับยืนนิ่งอยู่ในมุมหนึ่ง หวังแค่แชมเปญนี้จะเป็นเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์แรงกว่านี้สักหน่อย เพื่อช่วยให้ผมผ่อนคลายตาผมเริ่มมองไปรอบ ๆ ห้อง มีคนบางคนกำลังนั่ง บางคนกำลังเต้นรำ และบางคนที่บาร์ ซึ่งบาร์นั้นไม่มีแอลกอฮอล์จริง ๆ ทำให้ผมหงุดหงิดไม่น้อย พี่เจ้าบ่าวเจ้
ธุลีใจ บทที่ 369
นั่นไม่ใช่หน้าที่ของผม โรแวนเป็นคนรับผิดชอบเรื่องควบรวมและเข้าซื้อธุรกิจใหม่ ๆ เขาเก่งในเรื่องนั้นที่สุด แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่ในสถานะที่จะทำอะไรได้เลยตอนเราอายุแค่ยี่สิบสองปี พวกเราก็ครองเกมนี้แล้ว ผมไม่ได้โม้หรอก แต่ทุกคนในวงการนี้รู้จักฝาแฝดตระกูลวู้ด ทุกอย่างกำลังไปได้ดีจนกระทั่งเอวาทำลายทุกอย่าง ผู้หญิงคนนั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้พี่ชายของผมดำดิ่งลงเหว"ผมรู้ แต่ผมไม่ได้มาที่นี่เพราะเรื่องนั้น" แอนดรูว์ตอบเสียงเรียบผมต้องยอมรับ เขาถ้าขึ้นบริหารบริษัทเร็วกว่านี้ บางทีเขาอาจช่วยบริษัทตัวเองได้ เพราะผมมองเห็นความเฉียบคมและเล่ห์เหลี่ยมในดวงตาสีเขียวของเขา"งั้นคุณต้องการอะไร?"ผมรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ เขากำลังสร้างความตื่นเต้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่ชอบเลย"มันง่ายมากจริง ๆ" เขาหยุดพูด ทำเอาผมอยากเขย่าเขาแรง ๆ "ผมต้องการให้คุณแต่งงานกับน้องสาวของผม""คุณล้อเล่นใช่ไหม?" ผมหัวเราะอย่างไร้อารมณ์ขันใครที่มีสติดีจะอยากแต่งงานกับฮาร์เปอร์ เบคเกตต์กัน? ผมจำได้ครั้งสุดท้ายที่เจอเธอคืองานเลี้ยงอาหารกลางวันที่องค์กรการกุศลจัดขึ้น ซึ่งพวกเราบริจาคอยู่บ่อย ๆ ตอนนั้นเธอน่าจะอายุสิบหกผมชอบผู้ห
ธุลีใจ บทที่ 368
เล่ม 2 บทนำเกเบรียลผมนั่งอยู่ในห้องทำงาน จิตใจหมุนวนไม่หยุด ความกังวลเกี่ยวกับพี่ชายของผมกัดกินทั้งกลางวันและกลางคืน มันผ่านมาได้สองเดือนแล้ว ตั้งแต่ทุกอย่างพังทลายหลังจากเรื่องของเอมม่า และตั้งแต่เขาบอกพวกเราว่าเขาแต่งงานกับเอวาเพราะเธอตั้งท้องตั้งแต่นั้นมา ตั้งแต่เขาสูญเสียเอมม่า เขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย เหมือนบางอย่างในตัวเขาแตกสลาย เหมือนเขาใช้ชีวิตเพียงครึ่งเดียว ทราวิสบอกผมว่าเอมม่าเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันนัก แต่ถึงผมจะเห็นค่าเธอมากแค่ไหน เธอก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมกังวลที่สุด ความภักดีของผมจะอยู่กับโรแวนเสมอ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรลงไปผมเปิดลิ้นชัก หยิบซองบุหรี่ออกมา แล้วจุดสูบ ควันที่พ่นออกมาทำให้ผมรู้สึกสงบลงเล็กน้อย ผมรู้ว่ามันเป็นนิสัยแย่ ๆ แต่ผมหยุดไม่ได้ นอกจากเซ็กส์แล้ว นี่คือสิ่งเดียวที่ทำให้ผมผ่อนคลายได้ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ มองไปรอบห้องทำงาน ผมกำลังฝึกงานที่บริษัทของครอบครัว ซึ่งมีมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษและบริหารโดยผู้ชายในครอบครัวตลอด เราไม่ได้กีดกันผู้หญิงหรืออะไรแบบนั้น มันแค่ไม่มีผู้หญิงเกิดในครอบครัวเรามาหลายรุ่นแล้ว เพราะเหตุผลบางอย่าง ครอบครัวของเรามีแต่ลูกชาย ครั้งหนึ่
ธุลีใจ บทที่ 367
"ใช่แล้วครับ...เหมือนที่อาเกเบรียลพูดเลย แม่ไม่มีทางหนีไปไหนแน่นอน แม่ดีใจมากที่ได้แต่งงานกับพ่ออีกครั้งนะครับ ความสุขของแม่มันหวานมากจนเหมือนจะทำให้ใคร ๆ น้ำตาลขึ้นได้เลย"เขายิ้มมุมปากแบบที่ดูคล้ายกับผมและเกเบรียลจนน่าขนลุกผมกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เพลงมาร์ชงานแต่งงานเริ่มดังขึ้นเสียก่อน ผมยืนตัวตรงยิ่งกว่าไม้บรรทัด หันหน้าไปยังทางเข้าคนแรกที่เดินเข้ามาคือโคริน สีชุดที่เธอเลือกดูสดใส แต่ผมไม่ได้สนใจเธอหรือเล็ตตี้ที่เดินตามมาสักนิด สิ่งเดียวที่ผมอยากเห็นคือ ลูกสาวและผู้หญิงที่กำลังจะเป็นภรรยาผมในที่สุด ไอริสก็เดินเข้ามาพร้อมตะกร้าดอกไม้ใบเล็ก ๆ โปรยกลีบดอกไม้ไปตามทาง ตอนนี้เธอสองขวบครึ่งแล้ว เพราะการหมั้นของเรากินเวลาไปหนึ่งปีครึ่ง หัวใจพองโตด้วยความรักผมยืนยิ้มมองเธอพยายามทำหน้าที่ของตัวเองอย่างตั้งใจ เมื่อมาถึงครึ่งทาง เธอก็เงยหน้าขึ้นมาเห็นผม รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้า เธอวางตะกร้าแล้ววิ่งเต็มกำลังมาหาผมซึ่งลืมหน้าที่ของตัวเองไปหมด"ปะป๊า!" เธอตะโกน "คิดถึง!"เสียงหัวเราะและเสียงอู้ดังมาจากฝูงชน แต่ผมไม่สนใจ ไม่มีใครสำคัญอีกแล้วผมย่อตัวลงพอดีในจังหวะที่ร่างเล็ก ๆ
ธุลีใจ บทที่ 366
โรแวนให้ตายเถอะ ผมแทบจะประสาทเสีย หัวใจเต้นผิดจังหวะจนแทบจะหลุดออกมา และมือของผมก็สั่นจนยากที่จะควบคุม ครั้งสุดท้ายที่เราแต่งงานกัน มันต่างออกไปโดยสิ้นเชิง ตอนนั้นเรายังเด็กและไม่มีใครอยากแต่งงานเลยสักคนเธอพยายามจะหนีจากผมพร้อมลูกในท้อง ขณะที่ผมโกรธแค้นจักรวาลทั้งใบที่บังคับให้ผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ผมคิดว่าผมเกลียด ส่วนหนึ่งของผมยังคงสงสัยว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าเอวาสามารถหนีไปได้สำเร็จ แน่นอน ผมคงโกรธจนแทบบ้า ที่เธอพาผมหนีจากโอกาสที่จะได้รู้จักลูกของตัวเอง แต่เราจะยังได้กลับมาเจอกันหรือไม่?เมื่อก่อนผมมองไม่เห็น แต่ตอนนี้ผมมั่นใจเต็มหัวใจว่า เอวาเป็นคู่แท้ของผม มันอาจใช้เวลานานกว่าจะเห็น กว่าจะยอมรับ แต่ดีกว่าที่จะไม่เห็นเลย “นายช่วยใจเย็นได้เปล่า?” เกเบรียลบ่นข้าง ๆผมหายใจเข้าลึก ๆ พยายามทำใจให้สงบแต่ก็ไม่สำเร็จ ผมเดาว่าผมคงสงบลงไม่ได้จนกว่าจะเห็นเธอเดินมาตามทางเดินนั้น“ไม่ได้เว้ย” “งั้นช่วยใจเย็นลงที นายทำให้ฉันประสาทเสียไปด้วย และฉันไม่ใช่คนที่กำลังจะแต่งงานนะ”เรายืนอยู่ที่ด้านหน้า รอให้เอวามาถึง เธอยังไม่มาถึง และเพื่อนเจ้าสาวก็ยังไม่มาเช่นกันถึงแม้ผมจะอยากจัดงาน
ธุลีใจ บทที่ 365
สายตาผมจับจ้องที่ปลายอวัยวะของตัวเองที่แตะอยู่ตรงทางเข้าของเธอ ก่อนที่ผมจะค่อย ๆ สอดเข้าไปทุกนิ้วในจังหวะที่ช้าและนุ่มนวล“อ้า เอวา” ผมครางเสียงต่ำ ขณะที่เธอร้องออกมาเบา ๆ กับผ้าห่มเธอตอดรัดผมแน่นเสียจนผมเกือบจะถึงจุดสุดยอดตั้งแต่แรกเข้า ความรู้สึกที่เธอโอบล้อมตัวผมเอาไว้ อบอุ่นและนุ่มนวล มันเหมือนทั้งสวรรค์และนรกในเวลาเดียวกัน เป็นสิ่งที่หวานที่สุดเท่าที่ผมเคยสัมผัส และผมรู้ว่านี่จะเป็นเพียงครั้งเดียวในชีวิตที่ผมได้สัมผัสความรู้สึกนี้ผมถอนสะโพกกลับจนเหลือเพียงปลายอยู่ภายใน การเห็นความชื้นที่เปล่งประกายบนตัวเองทำให้ผมกัดฟันแน่นเพื่อระงับเสียงคราง และต้องสู้กับความปรารถนาที่จะกระแทกเข้าไปอย่างรุนแรง ผมค่อย ๆ ดันตัวกลับเข้าไปและหยุดนิ่งอยู่ข้างใน ปล่อยให้เธอปรับตัวกับขนาดของผม เมื่อผมรู้สึกว่าเธอผ่อนคลาย ผมจับสะโพกเธอแน่นแล้วกระแทกตัวเข้าไปเต็มแรง พร้อมกับดึงตัวเธอกลับมาหาผมเธอครางสะอื้นและจิกผ้าห่มแน่น เมื่อผมกระแทกเข้าไปอีกครั้ง ผมบดสะโพกเข้าหาสะโพกของเธอ จนสัมผัสจุดหนึ่งในตัวเธอที่ทำให้เธอร้องเรียกชื่อผมเสียงดัง “โรแวน!”การได้ยินเธอร้องเรียกชื่อผมทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยากตบอกตั
ธุลีใจ บทที่ 364
เธอทำให้ผมแทบเสียสติสายตาของผมยังคงจดจ้องไปที่จุดอ่อนไหวและสะโพกของเธอ ขณะที่ผมก้าวเข้าไปใกล้จนเหลือเพียงไม่กี่นิ้วระหว่างกางเกงยีนส์ของผมกับความชื้นของเธอ ผมวางมือข้างหนึ่งที่แผ่นหลังส่วนล่างของเธอ แล้วไล่มันขึ้นมาตามแนวกระดูกสันหลัง เธออยู่ในท่าคลานบนมือและเข่า แต่ผมต้องการให้หน้าอกของเธอแนบกับเตียงเธอสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสัมผัสแรกของผมมาถึงผมไล่มือไปจนถึงฐานคอของเธอและออกแรงกดเล็กน้อย เธอเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการ และลดตัวลงจนข้อศอกแนบกับเตียง แก้มของเธอพิงอยู่บนผ้าห่ม“ฉีกขาออกอีก” ผมสั่งเธอพร้อมกับกดแผ่นหลังของเธอเธอทำตาม แต่ยังไม่มากพอ“อีก” ผมพูดเสียงต่ำและเพิ่มแรงกดเธอแยกขาออกกว้างขึ้น จนกระทั่งผมหยุดเธอเมื่อถึงระดับที่พอดีกับแท่งสวรรค์ผมผมใช้มือทั้งสองข้างเริ่มลูบจากสะโพกของเธอขึ้นไปตามลำตัว จนถึงหน้าอกที่แนบกับเตียง ผมสอดมือไปข้างใต้ บีบหัวนมเบา ๆ ก่อนจะลากมือกลับลงมาตามลำตัวของเธอผิวของเธอเนียนนุ่มและรู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อเมื่ออยู่ใต้ฝ่ามือของผม เธอครางออกมาเบา ๆ กับผ้าห่มและแอ่นหลังขึ้นเล็กน้อย เมื่อผมเลื่อนมือลงไปถึงขาอ่อน ผมเปลี่ยนทิศทางและลูบกลับขึ้นมา คราว
ธุลีใจ บทที่ 363
เธอเอื้อมมือไปด้านหลังและจับสะโพกของผม ดึงให้ผมแนบชิดกับเธอยิ่งขึ้น “ได้โปรด อย่าหยุดนะคะ ฉันต้องการคุณ โรแวน” เธอครางออกมาผมเลื่อนมือขึ้นและดึงเสื้อกล้ามของเธอขึ้น เผยให้เห็นหน้าอกของเธอ จากมุมที่ผมมองข้ามไหล่ของเธอ เห็นหัวนมสีชมพูเล็ก ๆ ที่ดูเหมือนเชอร์รี่ และผมอยากจะเลีย ดูด และลิ้มรสเธอจนหมด ผมบีบและบิดมันเบา ๆ จนหัวนมแข็งเป็นไตเธอยกศีรษะขึ้นเพียงเล็กน้อยก่อนจะพิงกลับมาที่ไหล่ของผมอีกครั้ง ผมจับผมเธอที่ยังมัดเป็นมวยไว้ตรงท้ายทอย และบิดศีรษะไปด้านข้างเพื่อให้ผมขบเบา ๆ และเลียไปตามลำคอ ผมไม่มีวันพอใจกับรสชาตินี้ เธอมีรสชาติเหมือนกลิ่นหอมของตัวเอง มือของผมจับหน้าอกทั้งสองข้างและบีบเบา ๆ เธอดันอกของเธอออกมาและบดสะโพกของเธอกลับมาที่ส่วนล่างของผม ทำลายการควบคุมตัวเองของผมจนแทบหมดสิ้นผมก้าวถอยหลังออกจากเธอเล็กน้อยก่อนจะพูดเสียงหนักแน่นว่า “ถอดกระโปรงกับกางเกงในออกนะ แล้วค่อยขึ้นไปที่ปลายเตียง วางมือและเข่าลงในท่าหมอบ”เธอหันกลับมามองผมพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ฉันอยากให้คุณทำฉันในท่าหมามาตลอดเลยนะ”. ผมยืนอยู่ที่เดิม ทั้งที่สิ่งที่อยากทำที่สุดคือคุกเข่าลงตรงหน้าเธอและบูชาทุกตารา

แชร์

บทที่ 20

บทที่เกี่ยวข้อง

ธุลีใจ บทที่ 21

ธุลีใจ บทที่ 22

ธุลีใจ บทที่ 23

ธุลีใจ บทที่ 24

ธุลีใจ บทที่ 25

ธุลีใจ บทที่ 26

ธุลีใจ บทที่ 27

ธุลีใจ บทที่ 28

บทล่าสุด

ธุลีใจ บทที่ 371

ธุลีใจ บทที่ 370

ธุลีใจ บทที่ 369

ธุลีใจ บทที่ 368

ธุลีใจ บทที่ 367

ธุลีใจ บทที่ 366

ธุลีใจ บทที่ 365

ธุลีใจ บทที่ 364

ธุลีใจ บทที่ 363