LOGINShare
คลอดบุตรชาย
Last Updated:
2025-02-15 15:15:56
Related chapters
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป อยากตายหรือข้าจัดให้
ทางด้านชายแดนตึงเครียดขึ้นทุกวัน เผยซ่างกวนที่ตอนนี้กำลังวางแผนรบกับแคว้นฉี อยู่ๆก็จามออกมาติดๆกันจนกุนซือของเขาถึงกับเอ่ยยุติการประชุมก่อน"ฮัดเช้ย ฮัดเช้ย จามมาสามชั่วยามแล้ว ข้ามิได้คัดจมูกหรือเป็นหวัดสักนิด"เผยซ่างกวนเอ่ยอย่าหัวเสีย"ท่านแม่ทัพ หากร่างกายท่านไม่ไหวพวกเราพักก่อนดีไหมขอรับ อย่างไรเสียตอนนี้พวกเราก็ได้เปรียบทางกลยุทธรวมถึงภูมิศาสตร์""ข้ามิได้เป็นอันใด เพียงแต่ว่ารู้สึกแปลกๆตอนแรกข้ารู้สึกกังวล เหมือนข้าเป็นห่วงใครบางคนแต่ว่าข้าไม่มีใครให้ต้องห่วง""แต่ท่านแม่ทัพจามหนักมากหรือว่ามีใครด่าท่านหรือเปล่าขอรับ"ทหารหยอกเขาขำๆ เผยซ่างกวนนึกไปถึงแม่ตัวดีที่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าจะตามนางได้จากใคร ก่อนหน้าเขาจับสารที่ส่งมาได้ หากปราบแคว้นฉีสำเร็จเขาจะกลับเมืองหลวง หลิวเย่วฉางเป็นสหายของนาง มีการติดต่อกันลับเขาเพิ่งจับได้ก็ต้องมาชายแดนเสียก่อน อีกครึ่งปีหากเผด็จสึกแคว้นฉีเรียบร้อยเขาจะตามหานางจริงจัง"เสิ่นชิงเวย ข้าต้องตามหาเจ้าให้เจอ"เสิ่นชิงเวยยังพอมีเงินทองที่นางฉกพวกสารเลวนั้นมาได้ แต่ตอนนี้นางอยู่เดือนได้แต่เขียนรายการฝากกู้เหยียนให้จัดหามาให้ ฉินเซียวเซียวที่ตอนนี้กลาย
Last Updated : 2025-02-15ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป หาคนมาช่วยบุกเบิกที่ดิน1
ส่วนคนที่เหลือก็จะหนีแต่นางไวกว่าเดินมาดักหน้าก่อนจะตัดเอ็นทุกคนแล้วโยนลงแม่น้ำเช่นกัน ก่อนจะจับทั้งหมดโยนเสิ่นชิงเวยคว้าตั๋วเงินมาได้กว่าสามแสนตำลึง เป็นเงินที่เขากำลังจะไปติดสินบนขุนนางในเมือง รวมถึงหยกห้อยเนื้อดีอีกหลายชิ้น ปิ่นปักผม กว้านหยก แหวนและกำไลจากนั้นก็เอ่ยเรียบๆกับเสิ่นชิงชิว"อาชิวลืมตาได้แล้ว กลับบ้านกันเถอะ"เสิ่นชิงชิวลืมตามาไม่เห็นใครนอกจากพี่สาว จากนั้นก็จับมือพี่สาวลุกขึ้นยืนแล้วสองพี่น้องเดินกลับบ้านท่ามกลางสายตาดูถูกของชาวบ้านที่เห็นว่านางคงถูกเถียนไถ่จ้านลวนลาม คงกลายเป็นอนุของเถียนไถ่จ้านไปแล้ว แต่ฉินเซียวเซียวที่เป็นห่วงนางรีบวิ่งมาหาทันทีก่อนจะถามไถ่"เว่ยเว่ยเจ้าเป็นอันใดหรือไม่ สองพ่อลูกนั่นทำอะไรเจ้าหรือเปล่า""ข้ามิเป็นอันใดหรอกเจ้าค่ะพี่เซียวเซียว ข้าเอาตัวรอดได้ แค่ไม่อยากให้ใครมากล่าวหาข้าเท่านั้นแหละ สองพอลูกนั่นดูเหมือนจะมีคนมาตามบอกว่าทางการจับได้ว่าเขาค้าเกลือเถื่อนอีกทั้งติดสินบนขุนนาง ท่านเจ้าเมืองจะมายึดทรัพย์ที่บ้านอะไรนี่แหละ ข้าเพิ่งกระทืบเถียนไถ่จ้านยังไม่ทันหายคันพวกเขาก็ชิ่งหนีเสียแล้ว อยากลงไม้ลงมืออีกสักทีไม่รู้ว่าแถวนี้จะมีใครปากดี
Last Updated : 2025-02-15ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป หาคนมาช่วยบุกเบิกที่ดิน2
เถียนจงถูกกู้เหยียนจับกุ คนที่เอากระบี่พากคอเขาอยู่เก็บกระบี่กลับเข้าฝักก่อนหมุนตัวกลับก็ชนเข้ากับร่างเล็กร่างหนึ่ง ฉินเซียวเซียวที่เพิ่งมาถึงเมื่อคืนนางนอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงเสิ่นชิงเวยกำลังจะล้มลง แต่อ้อมแขนแข็งแรงกอดนางเอาไว้ ฉินเซียวเซียวมองหน้าเขาก่อนจะเอ่ยขอบคุณ กู้หานที่เห็นใบหน้างามตรงหน้า นัยน์ตากลมโตที่มองมาเขาก็ถึงกับตะลึง หัวใจเต้นแปลกๆจนกระทั่งนางเอ่ยออกมา"ขอบคุณเจ้าค่ะคุณชาย ข้าไม่เป็นอันใดแล้ว"กู้หานปล่อยร่างบางอย่างเสียดาย ตัวนุ่มนิ่มนักอีกทั้งกลิ่นกายนางหอมเหลือเกิน เขาไม่เคยสนใจสตรีมาก่อนเลยแต่นางทำเขาหวั่นไหว กู้เหยียนเห็นปฏิกิริยาหลานชายก็ถอนหายใจ อยากจับคู่อีกคนแต่หลานชายกับต้องตาอีกคน จากนั้นเขาจึงเอ่ยถามหลานสาวนอกใส้"เกิดอะไรขึ้นหรือเว่ยเว่ยบอกน้ามาสิ""ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ข้าก็แค่แปลกใจเช่นกันที่เศรษฐีเถียนเลือกที่จะมาฝังเงินทองที่ตรงที่ดินของข้าที่ไหว้วานให้ท่านช่วยซื้อให้ ดูสิขุดกันเละเทะหมดเลย""เอาล่ะ ถ้าเช่นนั้นเถียนจูกับบุตรชายหายไปไหน แปลว่ามีคนรายงานพวกเขาตลอดเวลาหรือเวลาที่เจ้าหน้าที่เคลื่อนไหว มิน่าจับไม่ได้สักที""ท่านน้าไปคุยกับท่านปู่หยางเถอะเจ้
Last Updated : 2025-02-15ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ลงมือทำมาหากิน
เจ้าตัวน้อยเสิ่นจ้าวหยวนร้องอ้อแอ้ เสิ่นชิงเวยค่อยๆอุ้มเขามาเข้าเต้าให้นม เสิ่นชิงผิงมองหน้าพี่สาวก่อนจะเอ่ยถาม"พี่ใหญ่มีเงินฝังอยู่ที่ๆดินของเราจริงๆหรือเจ้าคะ""เขาคงกลัวว่าวันหนึ่งทางการตรวจเจอแล้วจะยึดทรัพย์น่ะมาฝังไว้ เศรษฐีเถียนร่ำรวยถึงเพียงนั้นคงไม่ได้ฝังแค่ที่เดียวหรอก พี่ว่าอาจจะฝังที่อื่นอีก อาชิวเป็นอย่างไรบ้าง วุ่นวายมาทั้งคืนลูกเต้าเพิ่งได้กินนม""อาชิวดีขึ้นแล้วเจ้าค่ะพี่ใหญ่ เรามีเงินเหลือเท่าไหร่เจ้าคะ""ยังพอมีอยู่ที่พี่เอาปิ่นกับกำไลไปขาย อีกทั้งรีดเค้นมาจากพวบัณฑิตชั่วนั่นก็เหลืออยู่เกือบสามหมื่นตำลึง แต่เราใช้โจ่งแจ้งไม่ได้ พี่จะปลูกผักที่ดินอีกสองวันคงเริ่มเพาะปลูกได้แล้ว วันก่อนพี่แช่เมล็ดพันธุ์เอาไว้ น่าจะเพาะในกระบะได้แล้ว""ข้าอยากช่วยพี่ทำงานบ้าง""ดูแลอาชิวกับอาหยวนเถอะ เรื่องทำมาหากินพี่จัดการเอง วันนี้พี่จะขับรถม้าไปดูไหที่หมู่บ้านข้างเคียง อยู่ในเรือนระวังให้ดี พี่จะลงกลอนกุญแจประตูรั้วกับลงกลอนด้านนอก เผื่อคนไม่หวังดีเข้ามาหาเรื่องอีก เราเป็นคนต่างถิ่นย่อมมีคนอยากหาเรื่องอยู่เสมอ รออาชิวหายดีก่อนพี่จอสอนเราสองคนฝึกวิชาเอาไว้ป้องกันตนเอง"เสิ่นชิงผิงพยั
Last Updated : 2025-02-15ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ปราบแคว้นฉู่
รุ่งเช้าเผยซ่งกวนสั่งคนของตนเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นทหารฉู่ ส่วยเชลยที่ขังไว้มีทหารสามร้อยนายเฝ้าอยู่พร้อมกับพลธนูที่อยู่บนกำแพงเมือง พร้อมยิงทันทีหากมีใครหลุดออกมาเผยซ่างกวนใส่ชุดแม่ทัพแคว้นฉู่เตรียมความพร้อม ยามโหย่วเผยซ่างกวนก็ออกเดินทางจากค่ายไปยังประตูเมืองของแคว้นศัตรูเมื่อมาถึงแคว้นฉู่ทหารเฝ้าประตูเมืองไม่ได้สังเกตเห็นเป็นเพียงเสื้อเกราะของทหารตน อาฝูพูดได้หลายภาษาเขาจึงติดตามเผยซ่างกวนมาแทนอาเหมินน้องชายอาฝูภาษาแคว้นฉู่ประมาณว่าทางกองทัพชนะแล้วตัดหัวแม่ทัพต้าหลี่เผยซ่างกวนได้แล้วคืนนี้จะเลี้ยงฉลอง ทหารได้ยินก็เฮลั่นจากนั้นก็เปิดประตูเมื่อกองทัพทั้งหมดเข้ามาก็ตรงไปยังที่พัก หลอกล่อให้ทหารที่เมืองหน้าด่านดีใจดื่มกินจนเมามายจากนั้นก็จับไปขังอยู่คุกใต้ดินของเมือง"ท่านแม่ทัพ เราจะไม่สังหารหรือขอรับ""ข้าไม่สังหารคนที่ไม่ถืออาวุธ เราต้องการยึดแคว้นฉู่โดยที่ไม่ให้ชาวบ้านและทหารตัวเล็กๆ เดือดร้อน หากจะรวมแผ่นดินเพื่อปกครองอย่างน้อยต้องไม่สร้างความโกรธแค้นหรือโกรธเคืองของชาวเมือง""พี่ซ่างกวน พวกเราจะลอบเข้าไปวังหลวงของแคว้นฉู่คงใช้เวลาสักพักนะ""อืม อาฝูเจ้าอยู่ที่นี่คอยดูแลให้ค
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป กลับเมืองหลวง
สามเดือนต่อมาเผยซ่างกวนก็พากันเดินทางจากคว้นฉู่เข้าสู่เมืองหลวงทันที เมื่อมาถึงก็เข้าพักที่ตำหนักตนเอง ทหารรายงานว่าคนของจวนโหวมาหาท่านโหวส่งให้เขากลับเรือนเพื่อเลี้ยงฉลองที่เขาปราบกบฏสำเร็จเผยซ่างกวนไม่ตอบกลับ ในมือมองดูปิ่นเงินอันเล็กที่เสิ่นชิงเวยทำตกไว้บนที่นอนเมื่อครั้งนั้น เขาแปลกใจที่เขาเอาแต่คิดถึงนางอยู่ตลอดเวลามีสตรีงามมากนักแต่ไม่ได้ทำให้เขาต้องการสักคน แต่กลับโหยหาเพียงนาง ทั้งที่มีค่ำคืนวสันต์กันเพียงคืนเดียวอีกทั้งยังไม่เคยรู้จักกันมาก่อนยามเฉินเผยซ่างกวนแต่งตัวก่อนจะไปเข้าเฝ้าที่ท้องพระโรง เชลยที่จับกลับมาถูกฮ่องเต้ส่งไปเหมืองเหล็กทางเหนือแล้ว ด้านแคว้นฉู่ก็ให้องชายสามไปปกครอง ตอนนี้จ้าวเหวินแทบจะฆ่าเผยซ่างกวนเลยทีเดียว เขาถอนหมั้นหลิวเสวียนเยี่ยนประกาศพระราชโองการออกไปทำให้ตอนนี้หลิวเสวียนเยี่ยน กลายเป็นเพียงอนุอุ่นเตียงของเขาเท่านั้นไม่อาจเชิดหน้าชูตาได้พระชายาของเขาไม่สนใจใยดีเขา นางเป็นบุตรสาวของเจ้ากรมการคลัง แต่งงานมาไม่เคยเข้าหอ หลิวเสี่ยวเหยียนตั้งครรภ์มาแล้วสองครั้งก็แท้งทั้งหมดจนเขาคิดว่าเป็นฝีมือของนาง แต่นางไม่ใส่ใจ บอกแค่ว่าหากนางยังไม่ท้องผู้อื่นก็ไม
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เมื่อไหร่ท่านจะหย่าให้ข้าสักที
จวนสกุลหยางหยางเช่อแต่งงานกับหลิวเย่วฉางได้ครึ่งปีแล้ว นางดื้อรั้นต่อต้านเขาทุกเรื่องไม่อยู่ในกฎเกณฑ์สักอย่าง เช่นวันนี้เขาสั่งให้นางคัดกฎสกุลนางก็ไม่ทำ หยางเช่อชอบนักเวลาที่นางดื้อดึง เขาจะได้มีเหตุผลลงโทษนางนับแต่คืนแต่งงานแม้ว่าเขาจะขึ้นชื่อว่าคนสารเลวที่ขืนใจเมียตนเองเขาก็ไม่สน ใครใช้ให้นางต่อต้านเขาไม่เลิก ตอนนี้ริมฝีปากหยักครอบครองปลายถันคนตัวเล็กอย่างไม่เคยเบื่อเขาหลงใหลนางก็ว่าได้ หลิวเย่วฉางแอ่นอกขึ้นหาริมฝีปากร้อนชื้นของเขา แม้ว่านางจะไม่ต้องการแต่ร่างกายกลับตอบสนองเขาอย่างน่าอายทุกครั้ง"อืม หวานขนาดนี้ข้าชอบจริงๆ เย่วฉาง เจ้าก็รู้ว่าเวลาดื้อจะถูกข้าลงโทษเช่นไร หรือจริงๆ แล้วเจ้าชอบบทลงโทษของข้ากันแน่ หอมหวานไปทั้งตัวเลยเมียข้า""ข้าเกลียดท่าน หยางเช่อท่านสมใจที่ทำลายข้าแล้วก็หย่าข้าสักที อ่าห์ อื้อ""หย่าหรือ หึ เย่วฉางคงต้องรออีกหน่อย อ่าห์ เจ้าแน่นนักแม่ตัวดี"หยางเช่อค่อยๆ สอดท่อนเนื้อร้อนผ่าวที่แข็งเป็นเหล็กร้อนของตนเข้าไปยังกายสาวที่ชุ่มฉ่ำ หลิวเย่วฉางกระตุกทันทีที่เขาเข้ามาข้างใน คนตัวโตยิ้มบังคับให้นางสบตาก่อนจะเอ่ยเสียงพร่ากระเส่า"เกลียดข้าหรือ แต่เหตุใดตอดรัดด
Last Updated : 2025-03-02ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เมียอุ้มท้องหนี
หยางเช่อเกลียดคำว่าใต้เท้าเหลือเกิน คำเรียกเหล่านี้หากออกจากปากคนอื่นมันช่างดูน่าเกรงขามแต่พอออกจากปากนาง เขาฟังแล้วหงุดหงิดนัก อยู่ด้วยกันแนบชิดทุกค่ำคืน นางกลับมองเขาเป็นเพียงคนแปลกหน้าหยางเช่อปิดประตูเสียงดังก่อนจะออกไปคุยกับทั้งสองคนต่อ เผยซ่างกวนและองค์ชายรองนั่งดื่มสุรากับเขาจนดึก ในที่สุดก็นอนที่ห้องหนังสือกันทั้งสามคนยามเฉินหลิวเย่วฉางแต่งกายด้วยเสื้อสีเข้มเป็นสีน้ำเงิน มันสามารถพรางหน้าท้องของนางที่กำลังนูนขึ้นมาอย่างดี หยางเช่อไม่ได้สังเกตเขาแค่เอ่ยประชดประชัน ว่ากินดีอยู่ดีเกินไปละมั้งถึงได้มีน้ำมีนวลเสียเหลือเกิน จากนั้นก็งดมื้อเย็นนางมาเจ็ดวันแล้ว"ซู่ซู่ เตรียมของครบหรือยัง""ฮือๆ คุณหนูพวกเขาไม่ให้เจ้าค่ะ อีกทั้งยังตบหน้าข้าด้วย คนจวนหยางมีแต่คนใจร้ายฮือๆ""ช่างเถอะ ไม่ร้องๆ ไปซื้อเอาก็ได้ยังคงเช้าอยู่ น่าจะพอมีขาย อุ๊บ อื้อ""เป็นอะไรไปเจ้าคะ""เมื่อคืนนอนดึก ข้าคิดมากเรื่องวันนี้จะต้องกลับจวนน่ะ เลยรู้สึกกังวลจนนอนไม่หลับ เขายังไม่ตื่นใช่หรือไม่""ใต้เท้าหรือเจ้าคะ น่าจะยังเมื่อคืนร่ำสุราจนดึกดื่น นอนกับท่านอ๋องกับองค์ชายเจ้าค่ะ""ไปกันเถอะ เดี๋ยวสาย"สองนายบ่าวไร้ต
Last Updated : 2025-03-02
Latest chapter
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป พี่ไม่เคยโกรธเจ้า
รุ่งเช้าเสิ่นชิงเวยเตรียมข้าวของเรียบร้อยแล้ว เผยปินกับหยุนหลานเองก็ตื่นมาเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว วันนี้นอกจากเผยปินยังมีเผยจ้าวหยวน เผยชิงหลาน เผยชิงอี้ที่จะไปเซ่นไหว้สุสานของท่านย่าเผยซ่างกวนแจ้งว่าเขาจะถึงเมืองหลวงแล้ว แต่เขาจะแวะไปอารามก่อนเพื่อเซ่นไหว้มารดา เสิ่นชิงเวยจัดเตรียมรถม้าสามคัน แฝดคู่เล็กไม่ได้ไปด้วยเนื่องจากจวนต้องมีคนดูแล ส่วนจ้าวเหลียนซินที่มาหานางแต่เช้าแล้วเพราะได้ยินว่าสามีนางกับจ้านอ๋องกำลังจะถึงเมืองหลวงแล้วข้าวของที่นำไปเพื่อเซ่นไหว้เตรียมเรียบร้อยแล้ว รถม้าจากจวนอ๋องทั้งห้าคันเคลื่อนออกจากจวนปลายยามเซิน กว่าจะถึงอารามก็พลบค่ำพอดี รุ่งขึ้นถึงจะไปปัดกวาดเตรียมเซ่นไหว้ วันนี้หลิวเย่วมาหานางรวมถึงซู่ซู่ อีกไม่นานฝ่าบามจะสละราชบัลลังให้รัชทายาทจ้าวเผยหยวนขึ้นครองราชย์ เสิ่นชิงผิงกำลังจะได้เป็นฮองเฮา นางมีพระโอรสสองพระองค์ พระธิดาหนึ่งองค์ และตอนนี้กำลังตั้งครรภ์คนที่สี่สาวใช้นำขนมกับน้ำชามาที่ศาลารับลม หลิวเย่วฉางจิบชาดอกบัวที่เสิ่นชิงเวยเป็นคนคั่วเองอย่างละเมียดละไม ก่อนจะเอ่ยถึงเรื่องบุตรชายคนโต"พระชายา เยี่ยนเฟยปีนี้สิบหกแล้วยังไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 3 - เผยชิงหลาน
เวลาล่วงเลยไปเก้าปียามนี้เสิ่นชิงเวยมีบุตรกับเผยซ่างกวนห้าคน ส่วนคนโตอย่างเผยจ้าวหยวนที่ยามนี้อายุสิบแปดปีแล้ว เขาได้หมั้นหมายกับกู้ชิงเหลียนอบย่างที่ตั้งใจเอาไว้และกำลังจะไปส่งสินสอดในอีกสามวันข้างหน้าเสิ่นชิงเวยกำลังทำขนมเพื่อให้พ่อสามีกับหยุนหลานไปเคารพสุสานของแม่สามี เผยซ่างกวนเดินทางไปชายแดนตะวันออกกับเสิ่นชิงชิวเพื่อเจรจาเรื่องเกลือสมุทร กว่าจะกลับคงไม่ทันเผยปินและหยุนหลานจึงไปก่อนด้านนอกเสียงจ้อกแจ้กจอแจดังมา คู่แฝดไม่เหมือนพี่ชายเช่นเผยจ้าวหยวนสักนิด ทั้งซุกซนและเจ้าเล่ห์มากนัก เผยซ่างกวนรู้สึกถึงนิสัยภรรยาของเขาทีเดียว"ชิงอี้...เสด็จแม่ไม่อยู่กำลังทำขนมพวกเราไปนอกจวนกันไหม"เผยชิงหลานท่านหญิงใหญ่เอ่ยชวนน้องชายเผยชิงอี้ ตอนนี้ทั้งคู่อายุสิบสองปีแล้ว ซุกซนยิ่งนักถึงเวลาเรียนก็ไม่เรียนหนังสือ เผยชิงอี้ที่กลัวมารดาก็ส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยกับพี่สาว"พี่หญิง เสด็จแม่จับได้ก็จะถูกคัดกฎบรรพชนอีกหรอก ท่านไม่กลัวหรือ""เพ้ยๆๆ เจ้าพูดอะไรนั่น อัปมงคลจริงๆเลย ใครจะอยากไปเขียนหนังสือกัน ยึกยือๆน่าเบื่อจะตาย ข้าจะไปล่าไก่ฟ้าเจ้าไม่ไปก็ตามใจ"เผยชิงอี้จำต้องตามพี่สาวไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ2-พวกข้าอยากเรียกท่านว่ามารดา
เสิ่นชิงชิวกลับมาก็เตรียมงานแต่งงานทันที วันนี้เป็นวันแต่งงานของเขา พี่สาวตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวให้น้องชายไปรับเจ้าสาว ขบวนรับเจ้าสาวใหญ่โตยิ่งนัก เสิ่นชิงชิวในชุดแต่งงานสีแดงปักลวดลายด้วยไหมสีทองที่รีดจากทองแม้จนเป็นเส้นเล็กๆขบวนรับเจ้าสาวนั้นมีหาบขนมและลูกกวาดรวมทั้งเงินตำลึงมากมายยิ่งนัก อาชาสีขาวบริสุทธิ์ตัดกับชุดเจ้าบ่าวที่เขาสวมใส่ทำให้ดูมีราศีราวกับเทพเซียน เสิ่นชิงเวยส่งน้องชายออกจากจวน นางมานอนที่ในเมืองเพื่อจะได้จัดงานได้ราบรื่น เผยจ้าวหยวนเองก็ตื่นแต่เช้า เขาเห็นน้าชายในชุดเจ้าบ่าวงามสง่าก็นึกถึงตอนที่เสด็จแม่กับเสด็จพ่อแต่งงานกัน เสด็จพ่อทรงรูปงามมากนัก กระทั่งเสิ่นชิงเวยเดินเข้ามาหาเขาจึงได้รู้ตัว"หยวนหยวน..ท่านน้าหล่อเหลาหรือไม่""หล่อเหลารูปงามมากนักขอรับท่านแม่ หากลูกโตขึ้นลูกจะจัดงานแต่งงานกับชิงเหลียนให้ยิ่งใหญ่แบบเสด็จพ่อกับเสด็จอารัชทายาทขอรับ""ดูเจ้าสิ อายุเท่าไหร่กันเอ่ยปากคำก็ชิงเหลียน สองคำก็ชิงเหลียน"เผยจ้าวหยวนยิ้มให้มารดา จากนั้นก็เห็นว่าขบวนรับเจ้าสาวไปไกลแล้ว มารดาเตรียมเรื่องพิธีการ แม่นมที่เสิ่นชิงผิงส่งมาช่วยงานทำให้เสิ่นช
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ-1-เสิ่นชิงชิวกลับมาแล้ว
ผ่านมาสองปีเสิ่นชิงเวยกำลังเดินทางไปยังเมืองหลวง เดิมทีเสิ่นชิงชิวต้องแต่งงานกับองค์หญิงแปดเรียบร้อยแล้ว แต่หลังจากส่งสินสอดเรียบร้อย ใครจะรู้ว่าชายแดนตะวันออกกลับมีปัญหา หลิวต้งจำต้องออกเดินทางไปจัดการ เสิ่นชิงชิวจึตามไปด้วย เขารู้สึกผิดกับจ้าวเหลียนซิน ไม่รู้ว่าการปราบโจรโพกผ้าต้องใช้เวลาเท่าไหร่ เขาเองก็ไม่อยากให้นางต้องเสียวัยเยาว์ไปเพราะเขา"ซินเอ๋อร์ พี่จะต้องเลือกบ้างเมือง หากเจ้ารอพี่ได้พี่สัญญาจะกลับมาแต่งกับเจ้าให้สมเกียรติ แต่หากเจ้าไม่อยากรอพี่ คนดีพี่จะไม่ตำหนิเจ้าเลย"จ้าวเหลียนซินมองหน้าคนรักก่อนจะร้องไห้ออกมา นางกอดเขาแน่นจ้าวเหลียนซินรู้ดีว่าเขาเองก็ไม่แน่ใจในสถานการณ์ตนเอง ร่างบางผละออกจากอกเขา นางลุกไปยืนข้างเตียงก่อนจะปลดอาภรณ์ตนเองออกจนหมด จากนั้นร่างระหงก็กลับมาหาเสิ่นชิงชิวอีกครั้ง"ท่านพี่ชิงชิว ข้าอยากเป็นคนของท่าน ชีวิตนี้ทั้งชีวิตไม่ว่ากาลข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าจะเป็นคนของท่านตลอดไป"เสิ่นชิงชิวรั้งร่างบางมากอด เขาไม่อยากทำลายนาง เขาอยากให้นางไร้มลทินจนถึงวันเข้าหอ แต่คนตัวเล็กไม่ต้องการ นางอยากเป็นผู้หญิงของเขา"ซินเอ๋อร์
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ครอบครัวที่มีความสุข-จบบริบูรณ์
ทั้งคู่นอนกอดกันหลังจากที่สุขสมไปแล้ว นับจากนี้นางก็คือภรรยาของเขาเผยซ่างกวนคนนี้อย่างถูกต้อง เสิ่นชิงเวยร้องไห้ออกมาเพราะความดีใจ กระทั่งน้ำตาเปียกแขนที่หนุนอยู่ เผยซ่างกวนจึงรู้สึกตัว เขาลุกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้นางรั้งนางมากอด"ร้องไห้ทำไมคนดี""หม่อมฉันไม่คิดว่าจะมีวันนี้ พระองค์ทรงตามหาหม่อมฉัน ทรงยอมรับหม่อมฉันกับลูก ท่านอ๋องหม่อมฉันอาจเป็นภรรยาที่สมบูรณ์ไม่ได้ แต่หม่อมฉันจะเป็นภรรยาที่รักสามีกับลูกยิ่งกว่าชีวิตเพคะ""เท่าที่เจ้าทำอยู่นั้นก็เท่ากับเป็นภรรยาที่ดีของพี่แล้ว จากนี้ไปครอบครัวของเราจะมีแต่รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะนะพระชายาของข้า""เพคะ ขอบพระทัยที่ทรงรักใครหม่อมฉัน เผยซ่างกวนข้ารักท่านทั้งชีวิตจนดินกลบหน้าข้าก็ยังคงรักท่าน""พี่ก็รักเจ้า พักผ่อนเถอะ เดี๋ยวเจ้าตัวน้อยจะงอแง เว่ยเว่ยท้องนี้แพ้ไหม หรือว่า อุ๊บ อื้อ เดี๋ยวพี่มานะ กระโถนอยู่ที่ไหนกัน อ๊วก"เผยซ่างกวนที่สวมเพียงเสื้อคลุมก็หากระโถนในห้อง เขาพะอืดพะอมอยากอาเจียน ทำไมอยู่ๆถึงรู้สึกเวียนหัวคลื่นไว้ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย คืนแต่งงานกลายเป็นว่าท่านอ๋องกลับต้องเรียกหาหมอประจำจวน ในที่สุดก็เพลียจนหลับไปงานแต่งผ่านพ้นไปแล้
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เข้าหอ
หลักจากนั้นเผยซ่างกวนก็ออกไป เสิ่นชิงผิงที่ขออนุญาตไทเฮาเพื่อมาหาพี่สาวก็ได้รับอนุญาต แต่คนติดตามนางก็เกือบสามสิบคนเรื่องจากพระชายากำลังทรงพระครรภ์ ประตูถูกเปิดเข้ามาตามด้วยร่างบางที่ตอนนี้เอวเริ่มหนาขึ้นบ้างแล้ว เสิ่นชิงผิงนั่งลงมีหมัวมัวคอยประคองทุกย่างก้าว"พี่ใหญ่...ท่านเป็นเช่นไรบ้าง หิวหรือไม่""พระชายา ท่านกำลังตั้งครรภ์ยังลำบากมางานแต่งหม่อมฉันอีก""พี่ใหญ่ ระหว่าเราพี่น้อง มีอะไรให้ต้องเกรงใจกันเล่า อีกครึ่งปีอาชิวก็แต่งงานกับองค์หญิงแล้ว เราสามคนพี่น้องต่างได้ครอบครัวที่ดี""เพคะ..ว่าแต่ทรงแพ้ท้องมากหรือไม่""ข้าไม่เป็นไร คนที่แพ้ท้องแทนเป็นไท่จื่อน่ะ เขาน่าสงสารมากนัก อาเจียนตลอดเวลาเลย""ตอนหม่อมฉันท้องคู่แฝดแพ้ท้องมากนัก ส่วนท่านอ๋องก็ชอบกินของหวานบ้างของเปรี้ยวบ้าง ตอนที่หม่อมฉันตั้งครรภ์ยังกินทุกอย่างพอคลอดลูกออกมาแล้ว แค่ขนมหวานชิ้นเดียวยังกลืนลำบาก"เสิ่นชิงผิงมีเรื่องคุยกับพี่สาวจึงให้หมัวมัวไปเอาขนมมาให้ เมื่อคนไปแล้วนางจึงได้เอ่ยเรื่องในใจ"มีขุนนางต้องการให้ไท่จื่อรับชายารองน่ะพี่ใหญ่""แล้วท่าทีของไท่จื่อเล่าเป็นเช่นไร ผิงผิงเจ้าตั้งครรภ์แล้ว ตำแหน่งจะมั่นคงก็ต่อ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป จัดงานแต่งให้ถูกต้อง
เสิ่นชิงเวยคลอดบุตรคู่แฝดให้กับเผยซ่างกวนมาได้แปดเดือนแล้ว ข่าวดีมาจากในวังตอนนี้ไท่จื่อเฟยทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วเช่นกัน เสิ่นชิงเวยยินดีกับน้องสาวยังไม่ทันจะเสร็จ ข่าวจากหยางไหวก็ส่งมาแจ้งว่า หยุนเซี่ยตั้งครรภ์แล้วเช่นกันเผยซ่างกวนเห็นพระชายาของตนอ่านจดหมายไปก็ยิ้มไปจึงเดินมาหา จากนั้นก็ก้มลงหอมแก้มคู่แฝดก่อนจะเดินมานั่งลงที่เตียงเสิ่นชิงเวยลุกจากเก้าอี้มานั่งลงข้างๆ เขาช้อนนางมานั่งบนตักก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่นางอารมณ์ดี"เว่ยเว่ยของพี่ เจ้าดีใจเรื่องอันใดหรือ""ท่านอ๋อง... เรื่องที่ผิงผิงตั้งครรภ์ท่านคงทราบข่าวจากในวังเรียบร้อยแล้วใช่ไหมเพคะ""อืมใช่ ไท่จื่อทรงดีพระทัยมากยิ่งนัก""ยังมีข่าวดีอีกนะเพคะ ท่านพ่อกำลังจะได้เป็นพ่อคนจริงๆ หยุนเซี่ยเองนางก็ตั้งครรภ์แล้ว ท่านพ่อบุญธรรมกำลังจะมีบุตรของตนเอง""อืม นี่เป็นข่าวดีจริงๆ ฮูหยินรองนางก็ตั้งครรภ์เช่นกัน พี่กำลังจะมีน้องชายของตนเองเช่นกัน""ดีเหลือเกินเพคะ ท่านอ๋องช่วงนี้มีแต่เรื่องดีๆ อีกไม่กี่วันอาชิวก็จะได้ขึ้นเป็นแม่ทัพบูรพาแล้ว""อืม..หยางเช่อเองก็ได้บุตรชายคนที่สอง ตอนนี้กำลังจัดเตรียมพิธีการเพื่อจัดงานให้เสี่ยวหยางสืบทอดส
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป คลอดบุตรคู่แฝด
เสียงร้องไห้น่าสงสารดังออกมา กระทั่งหยุนเซี่ยพาหมอตำแยมาถึง เดิมทีพวกนางต้องพักอยู่จวนอ๋องแต่ว่าซู่ซู่ที่เมื่อคืนนี้คลอดยาก ทางสวีไหลฝูจึงได้มาขอยืมตัวไปช่วยอีกแรง ไม่คิดว่าเช้านี้เสิ่นชิงเวยเองก็จะคลอดเช่นกันหมอตำแยเข้าไปแล้ว เผยซ่างกวนถูกให้ออกมาด้านนอก แม้เขาอยากจะอยู่ด้วยแต่ก็ทำไม่ได้ เขาได้แต่เดินไปเดินมาก่อนที่กู้เหยียนจะเดินมาหาและจับมือเขาบีบเบาๆก่อนจะเอ่ย"เรื่องเข้าเฝ้ากระหม่อมจะจัดการเอง ท่านอ๋องอย่าได้กังวลอยู่เป็นเพื่อนเว่ยเว่ยเถอะพ่ะย่ะค่ะ""ท่านพ่อตา เช่นนั้นเรื่องประชุมวันนี้คงต้องฝากท่านแล้ว หากฝ่าบาทจะลงโทษข้ายินดีน้อมรับโทษทัณฑ์ทุกอย่าง"กู้เหยียนพยักหน้าให้เขาก่อนจะสั่งให้รถม้าเตรียมรอ เขาเดินมาหานางในดวงใจจากนั้นก็รั้งร่างบางมากอด"อาเซี่ยคนดีของอา เจ้ารออยู่ที่นี่ก่อนนะ อาจะไปทำธุระให้กับท่านอ๋องสักหน่อย รอพี่เว่ยเว่ยของเจ้าคลอดแล้ว อาจะพาไปขี่ม้าเล่นวันหลังดีหรือไม่""ท่านอาไปเถอะเจ้าค่ะ ข้าเองก็เป็นห่วงพี่เว่ยเว่ยไม่ต่างจากท่าน รอให้ท่านหญิงหรือท่านชายคลอดออกมาก่อนพวกเราค่อยไปก็ไม่สาย"เมื่อพูดคุยกันเรียบร้อยกู้เหยียนก็เดินทางเข้าวังหลวงเพื่อแจ้งข่าวแก่ฝ่าบาท
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป อยู่เป็นเพื่อนนางคลอดบุตร
งานเลี้ยงผ่านไปแล้ว งานแต่งงานรัชทายาทก็ผ่านพ้นไปแล้ว เสิ่นชิงชิวที่ตอนนี้อยู่เมืองหลวงกำลังศึกษาเล่าเรียนกับหลิวต้งเพื่อสืบทอดตำแหน่งแม่ทัพบูรพา เดิมเขาอยากเคียงบ่าเคียงไหล่พี่เขย แต่เผยซ่างกวนกลับต้องการให้เขายืนด้วยตนเองเสิ่นชิงชิวเป็นคนที่มีความสามารถการกักเขาเอาไว้ใช้งานไม่คุ้ม เด็กคนนี้ควรได้ผงาด ใช้ความสามารถของตนเองสร้างชื่อ ทางด้านเผยปินที่รับปากบุตรชายว่าจะดำรงตำแหน่งให้ดีและไม่มีเรื่องเช่นเมื่อก่อนอีก เผยซ่างกวนเบาใจเขาเชื่อว่าบิดาเคยมีบทเรียนจะไม่เดินทางผิดอีกร่างสูงที่ตอนนี้กำลังสั่งงานคนของตนอยู่ เดิมจะกลับหยางไหวแต่เขาอยากให้บุตรชายได้เรียนหนังสือกับอาจารย์ที่ดี เสิ่นชิงเวยจึงยอมตามใจเขา แต่นางขอไปอยู่จวนนอกเมือง ที่นั่นมีทั้งภูเขา ลำธารป่าที่สมบูรณ์เหมาะกับนางมากกว่าจวนนอกเมืองห่างจากเมืองหลวงเพียงสิบลี้เท่านั้น ใช้เวลาเดินทางไม่นานไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็สามารถมาเมืองหลวงได้ สวีไหลฝูเองก็ยินดีที่ท่านอ๋องยังคงอยู่เมืองหลวง"ท่านอ๋องเพคะ พระชายาให้มาทูลว่าวันนี้อาจารย์หม่าจะมาที่จวนเพื่อพบพระองค์เพคะ"สาวใช้รายงานเขาขณะที่กำลังตรวจบัญชีเสบียงของทหารชายแดน เผยซ่างกวนพยักห
