Home / รักโบราณ / ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป / ก็มาสิคิดว่าข้ากลัวเหรอ

Share

ก็มาสิคิดว่าข้ากลัวเหรอ

last update Huling Na-update: 2025-02-15 00:19:47

เสิ่นชิงเวยมาอยู่ที่หมู่บ้านหยางไหวได้เจ็ดเดือนแล้วตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้นางจวนคลอดเต็มที นอกจากปลูกผักกับทำสวนเล็กๆในบ้านก็ไม่ได้ออกไปที่ใด

นางมีเงินกว่าสามแสนตำลึงเนื่องจากสิ่งของที่ต้องใช้นางซื้อหาเรียบร้อยจ้างคนของทางการมาส่ง ชาวบ้านจึงคิดว่าท่านน้าของนางใต้เท้ากู้เป็นคนส่งมาให้ แต่ก็มีบางคนนินทาว่างนางเป็นเมียลับๆของกู้เหยียนหาใช่หลานสาวห่างๆไม่

"หึ นี่ๆๆๆพวกเจ้าข้าจะบอกให้นะหลานสาวอันใดกันดูแลขนาดนี้ ผู้หญิงแต่ออกแล้วก็เหมือนน้ำสาดออกไป มิหนำซ้ำยังเป็นม่ายผัวตายอีกอัปมงคลเพียงนี้ ข้าว่าเผลอๆเด็กในท้องบุตรใต้เท้านายอำเภอเสียกระมัง ข้าว่านางเป็นอนุที่เขาเลี้ยงไว้นอกจวนมากกว่า"

"นี่ แม่ม่ายหวังท่านจะกล่าวสิ่งใดก็ให้มันอย่าลามมาถึงพวกข้ากันเล่า ไม่ว่านางจะเป็นใครอย่างไรนางก็มีขุนนางหนุนหลัง"

"หึ แม่อาจื่อเจ้ากลัวนางแต่ข้าไม่กลัวหรอก น้องสาวนางเด็กชิงผิงนั่นอายุเท่านี่รู้จักยั่วยวนบุรุษ เมื่อวานข้าเห็นนะว่านางไปให้ท่าหลานชายหลี่เจิ้ง ดูท่าทั้งพี่สาวน้องสาวคงพอๆกัน โอ๊ย"

เพียะ!! ใบหน้าของหวังซื่อจอมนินทาประจำหมู่บ้านถูกตบจนเลือดกลบปากฟันหน้ากระเด็นทันที นางหวังซื่อหันมาเห็นเป็นเสิ่นชิง
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   คลอดบุตรชาย

    เสิ่นชิงเวยตาลุกวาว ก่อนจะสูดลมหายใจให้ลึกที่สุด นางวานให้ชาวบ้านคนหนึ่งไปตามน้องสาวมานางไม่อับอายหรอกหากน้องสาวถูกลวนลามจริงๆนางพร้อมกระทืบคนแต่ต้องได้ยินจากปากน้องสาวก่อนเสิ่นชิงผิงที่มาถึงเห็นหน้าหยางตงก็รีบเดินไปหลบหลังพี่สาวทันที เสิ่นชิงเวยพอเดาออกแล้วก่อนจะถามน้องสาว"หยางตงเคยลวนลามอันใดเจ้าเสี่ยวผิง ไม่ต้องอายผู้ใดเจ้ากล่าวมา""เขา เขาพยายามที่จะจับหน้าอกข้า อีกทั้งยังจะดึงข้าไปกอดและหอมเจ้าค่ะ แต่ข้าขัดขืนทุกครั้งแล้วหนีรอดมาได้ทุกครั้งเจ้าค่ะพี่ใหญ่""เพ้ยนางเด็กขี้ครอก ข้าเล่นกับเจ้าก็ดีเท่าไหร่แล้ว อย่างเจ้านอกจากข้าใครจะเอาแห้งๆเช่นนี้ขายหอนางโลมยังถูกส่งคืนเลย โอ๊ย อ๊าก "เสิ่นชิงเวยประคองท้องที่แก่ใกล้คลอดเดินมาหาช้าๆ ทันทีที่คำสุดท้ายออกจากปากของหยางตง ปลายเท้าก็ตวัดปลายคางเขาทันที หยางตงล้มลงไร้ทางต่อสู้เพราะมือเท้าถูกมัดอยู่ เสิ่นชิงเวยที่สายตาน่ากลัวยิ่งนักชาวบ้านยังผวา นางเอ่ยช้าๆ"เจ้าเปรียบน้องสาวข้ากับนางโลมหรือ หยางตงเจ้ากล้าลวนลามน้องสาวข้า ใครที่กล้าแตะต้องน้องๆข้าย่อมมีราคาที่ต้องจ่ายนะ ในเมื่อเจ้าชอบเรื่องโลกีย์เช่นนี้ทำเรื่องหลอกลวงสตรีเช่นนั้นไอ้ที่ม

    Huling Na-update : 2025-02-15
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   อยากตายหรือข้าจัดให้

    ทางด้านชายแดนตึงเครียดขึ้นทุกวัน เผยซ่างกวนที่ตอนนี้กำลังวางแผนรบกับแคว้นฉี อยู่ๆก็จามออกมาติดๆกันจนกุนซือของเขาถึงกับเอ่ยยุติการประชุมก่อน"ฮัดเช้ย ฮัดเช้ย จามมาสามชั่วยามแล้ว ข้ามิได้คัดจมูกหรือเป็นหวัดสักนิด"เผยซ่างกวนเอ่ยอย่าหัวเสีย"ท่านแม่ทัพ หากร่างกายท่านไม่ไหวพวกเราพักก่อนดีไหมขอรับ อย่างไรเสียตอนนี้พวกเราก็ได้เปรียบทางกลยุทธรวมถึงภูมิศาสตร์""ข้ามิได้เป็นอันใด เพียงแต่ว่ารู้สึกแปลกๆตอนแรกข้ารู้สึกกังวล เหมือนข้าเป็นห่วงใครบางคนแต่ว่าข้าไม่มีใครให้ต้องห่วง""แต่ท่านแม่ทัพจามหนักมากหรือว่ามีใครด่าท่านหรือเปล่าขอรับ"ทหารหยอกเขาขำๆ เผยซ่างกวนนึกไปถึงแม่ตัวดีที่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าจะตามนางได้จากใคร ก่อนหน้าเขาจับสารที่ส่งมาได้ หากปราบแคว้นฉีสำเร็จเขาจะกลับเมืองหลวง หลิวเย่วฉางเป็นสหายของนาง มีการติดต่อกันลับเขาเพิ่งจับได้ก็ต้องมาชายแดนเสียก่อน อีกครึ่งปีหากเผด็จสึกแคว้นฉีเรียบร้อยเขาจะตามหานางจริงจัง"เสิ่นชิงเวย ข้าต้องตามหาเจ้าให้เจอ"เสิ่นชิงเวยยังพอมีเงินทองที่นางฉกพวกสารเลวนั้นมาได้ แต่ตอนนี้นางอยู่เดือนได้แต่เขียนรายการฝากกู้เหยียนให้จัดหามาให้ ฉินเซียวเซียวที่ตอนนี้กลาย

    Huling Na-update : 2025-02-15
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   หาคนมาช่วยบุกเบิกที่ดิน1

    ส่วนคนที่เหลือก็จะหนีแต่นางไวกว่าเดินมาดักหน้าก่อนจะตัดเอ็นทุกคนแล้วโยนลงแม่น้ำเช่นกัน ก่อนจะจับทั้งหมดโยนเสิ่นชิงเวยคว้าตั๋วเงินมาได้กว่าสามแสนตำลึง เป็นเงินที่เขากำลังจะไปติดสินบนขุนนางในเมือง รวมถึงหยกห้อยเนื้อดีอีกหลายชิ้น ปิ่นปักผม กว้านหยก แหวนและกำไลจากนั้นก็เอ่ยเรียบๆกับเสิ่นชิงชิว"อาชิวลืมตาได้แล้ว กลับบ้านกันเถอะ"เสิ่นชิงชิวลืมตามาไม่เห็นใครนอกจากพี่สาว จากนั้นก็จับมือพี่สาวลุกขึ้นยืนแล้วสองพี่น้องเดินกลับบ้านท่ามกลางสายตาดูถูกของชาวบ้านที่เห็นว่านางคงถูกเถียนไถ่จ้านลวนลาม คงกลายเป็นอนุของเถียนไถ่จ้านไปแล้ว แต่ฉินเซียวเซียวที่เป็นห่วงนางรีบวิ่งมาหาทันทีก่อนจะถามไถ่"เว่ยเว่ยเจ้าเป็นอันใดหรือไม่ สองพ่อลูกนั่นทำอะไรเจ้าหรือเปล่า""ข้ามิเป็นอันใดหรอกเจ้าค่ะพี่เซียวเซียว ข้าเอาตัวรอดได้ แค่ไม่อยากให้ใครมากล่าวหาข้าเท่านั้นแหละ สองพอลูกนั่นดูเหมือนจะมีคนมาตามบอกว่าทางการจับได้ว่าเขาค้าเกลือเถื่อนอีกทั้งติดสินบนขุนนาง ท่านเจ้าเมืองจะมายึดทรัพย์ที่บ้านอะไรนี่แหละ ข้าเพิ่งกระทืบเถียนไถ่จ้านยังไม่ทันหายคันพวกเขาก็ชิ่งหนีเสียแล้ว อยากลงไม้ลงมืออีกสักทีไม่รู้ว่าแถวนี้จะมีใครปากดี

    Huling Na-update : 2025-02-15
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   หาคนมาช่วยบุกเบิกที่ดิน2

    เถียนจงถูกกู้เหยียนจับกุ คนที่เอากระบี่พากคอเขาอยู่เก็บกระบี่กลับเข้าฝักก่อนหมุนตัวกลับก็ชนเข้ากับร่างเล็กร่างหนึ่ง ฉินเซียวเซียวที่เพิ่งมาถึงเมื่อคืนนางนอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงเสิ่นชิงเวยกำลังจะล้มลง แต่อ้อมแขนแข็งแรงกอดนางเอาไว้ ฉินเซียวเซียวมองหน้าเขาก่อนจะเอ่ยขอบคุณ กู้หานที่เห็นใบหน้างามตรงหน้า นัยน์ตากลมโตที่มองมาเขาก็ถึงกับตะลึง หัวใจเต้นแปลกๆจนกระทั่งนางเอ่ยออกมา"ขอบคุณเจ้าค่ะคุณชาย ข้าไม่เป็นอันใดแล้ว"กู้หานปล่อยร่างบางอย่างเสียดาย ตัวนุ่มนิ่มนักอีกทั้งกลิ่นกายนางหอมเหลือเกิน เขาไม่เคยสนใจสตรีมาก่อนเลยแต่นางทำเขาหวั่นไหว กู้เหยียนเห็นปฏิกิริยาหลานชายก็ถอนหายใจ อยากจับคู่อีกคนแต่หลานชายกับต้องตาอีกคน จากนั้นเขาจึงเอ่ยถามหลานสาวนอกใส้"เกิดอะไรขึ้นหรือเว่ยเว่ยบอกน้ามาสิ""ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ข้าก็แค่แปลกใจเช่นกันที่เศรษฐีเถียนเลือกที่จะมาฝังเงินทองที่ตรงที่ดินของข้าที่ไหว้วานให้ท่านช่วยซื้อให้ ดูสิขุดกันเละเทะหมดเลย""เอาล่ะ ถ้าเช่นนั้นเถียนจูกับบุตรชายหายไปไหน แปลว่ามีคนรายงานพวกเขาตลอดเวลาหรือเวลาที่เจ้าหน้าที่เคลื่อนไหว มิน่าจับไม่ได้สักที""ท่านน้าไปคุยกับท่านปู่หยางเถอะเจ้

    Huling Na-update : 2025-02-15
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ลงมือทำมาหากิน

    เจ้าตัวน้อยเสิ่นจ้าวหยวนร้องอ้อแอ้ เสิ่นชิงเวยค่อยๆอุ้มเขามาเข้าเต้าให้นม เสิ่นชิงผิงมองหน้าพี่สาวก่อนจะเอ่ยถาม"พี่ใหญ่มีเงินฝังอยู่ที่ๆดินของเราจริงๆหรือเจ้าคะ""เขาคงกลัวว่าวันหนึ่งทางการตรวจเจอแล้วจะยึดทรัพย์น่ะมาฝังไว้ เศรษฐีเถียนร่ำรวยถึงเพียงนั้นคงไม่ได้ฝังแค่ที่เดียวหรอก พี่ว่าอาจจะฝังที่อื่นอีก อาชิวเป็นอย่างไรบ้าง วุ่นวายมาทั้งคืนลูกเต้าเพิ่งได้กินนม""อาชิวดีขึ้นแล้วเจ้าค่ะพี่ใหญ่ เรามีเงินเหลือเท่าไหร่เจ้าคะ""ยังพอมีอยู่ที่พี่เอาปิ่นกับกำไลไปขาย อีกทั้งรีดเค้นมาจากพวบัณฑิตชั่วนั่นก็เหลืออยู่เกือบสามหมื่นตำลึง แต่เราใช้โจ่งแจ้งไม่ได้ พี่จะปลูกผักที่ดินอีกสองวันคงเริ่มเพาะปลูกได้แล้ว วันก่อนพี่แช่เมล็ดพันธุ์เอาไว้ น่าจะเพาะในกระบะได้แล้ว""ข้าอยากช่วยพี่ทำงานบ้าง""ดูแลอาชิวกับอาหยวนเถอะ เรื่องทำมาหากินพี่จัดการเอง วันนี้พี่จะขับรถม้าไปดูไหที่หมู่บ้านข้างเคียง อยู่ในเรือนระวังให้ดี พี่จะลงกลอนกุญแจประตูรั้วกับลงกลอนด้านนอก เผื่อคนไม่หวังดีเข้ามาหาเรื่องอีก เราเป็นคนต่างถิ่นย่อมมีคนอยากหาเรื่องอยู่เสมอ รออาชิวหายดีก่อนพี่จอสอนเราสองคนฝึกวิชาเอาไว้ป้องกันตนเอง"เสิ่นชิงผิงพยั

    Huling Na-update : 2025-02-15
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ปราบแคว้นฉู่

    รุ่งเช้าเผยซ่งกวนสั่งคนของตนเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นทหารฉู่ ส่วยเชลยที่ขังไว้มีทหารสามร้อยนายเฝ้าอยู่พร้อมกับพลธนูที่อยู่บนกำแพงเมือง พร้อมยิงทันทีหากมีใครหลุดออกมาเผยซ่างกวนใส่ชุดแม่ทัพแคว้นฉู่เตรียมความพร้อม ยามโหย่วเผยซ่างกวนก็ออกเดินทางจากค่ายไปยังประตูเมืองของแคว้นศัตรูเมื่อมาถึงแคว้นฉู่ทหารเฝ้าประตูเมืองไม่ได้สังเกตเห็นเป็นเพียงเสื้อเกราะของทหารตน อาฝูพูดได้หลายภาษาเขาจึงติดตามเผยซ่างกวนมาแทนอาเหมินน้องชายอาฝูภาษาแคว้นฉู่ประมาณว่าทางกองทัพชนะแล้วตัดหัวแม่ทัพต้าหลี่เผยซ่างกวนได้แล้วคืนนี้จะเลี้ยงฉลอง ทหารได้ยินก็เฮลั่นจากนั้นก็เปิดประตูเมื่อกองทัพทั้งหมดเข้ามาก็ตรงไปยังที่พัก หลอกล่อให้ทหารที่เมืองหน้าด่านดีใจดื่มกินจนเมามายจากนั้นก็จับไปขังอยู่คุกใต้ดินของเมือง"ท่านแม่ทัพ เราจะไม่สังหารหรือขอรับ""ข้าไม่สังหารคนที่ไม่ถืออาวุธ เราต้องการยึดแคว้นฉู่โดยที่ไม่ให้ชาวบ้านและทหารตัวเล็กๆ เดือดร้อน หากจะรวมแผ่นดินเพื่อปกครองอย่างน้อยต้องไม่สร้างความโกรธแค้นหรือโกรธเคืองของชาวเมือง""พี่ซ่างกวน พวกเราจะลอบเข้าไปวังหลวงของแคว้นฉู่คงใช้เวลาสักพักนะ""อืม อาฝูเจ้าอยู่ที่นี่คอยดูแลให้ค

    Huling Na-update : 2025-03-02
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   กลับเมืองหลวง

    สามเดือนต่อมาเผยซ่างกวนก็พากันเดินทางจากคว้นฉู่เข้าสู่เมืองหลวงทันที เมื่อมาถึงก็เข้าพักที่ตำหนักตนเอง ทหารรายงานว่าคนของจวนโหวมาหาท่านโหวส่งให้เขากลับเรือนเพื่อเลี้ยงฉลองที่เขาปราบกบฏสำเร็จเผยซ่างกวนไม่ตอบกลับ ในมือมองดูปิ่นเงินอันเล็กที่เสิ่นชิงเวยทำตกไว้บนที่นอนเมื่อครั้งนั้น เขาแปลกใจที่เขาเอาแต่คิดถึงนางอยู่ตลอดเวลามีสตรีงามมากนักแต่ไม่ได้ทำให้เขาต้องการสักคน แต่กลับโหยหาเพียงนาง ทั้งที่มีค่ำคืนวสันต์กันเพียงคืนเดียวอีกทั้งยังไม่เคยรู้จักกันมาก่อนยามเฉินเผยซ่างกวนแต่งตัวก่อนจะไปเข้าเฝ้าที่ท้องพระโรง เชลยที่จับกลับมาถูกฮ่องเต้ส่งไปเหมืองเหล็กทางเหนือแล้ว ด้านแคว้นฉู่ก็ให้องชายสามไปปกครอง ตอนนี้จ้าวเหวินแทบจะฆ่าเผยซ่างกวนเลยทีเดียว เขาถอนหมั้นหลิวเสวียนเยี่ยนประกาศพระราชโองการออกไปทำให้ตอนนี้หลิวเสวียนเยี่ยน กลายเป็นเพียงอนุอุ่นเตียงของเขาเท่านั้นไม่อาจเชิดหน้าชูตาได้พระชายาของเขาไม่สนใจใยดีเขา นางเป็นบุตรสาวของเจ้ากรมการคลัง แต่งงานมาไม่เคยเข้าหอ หลิวเสี่ยวเหยียนตั้งครรภ์มาแล้วสองครั้งก็แท้งทั้งหมดจนเขาคิดว่าเป็นฝีมือของนาง แต่นางไม่ใส่ใจ บอกแค่ว่าหากนางยังไม่ท้องผู้อื่นก็ไม

    Huling Na-update : 2025-03-02
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   เมื่อไหร่ท่านจะหย่าให้ข้าสักที

    จวนสกุลหยางหยางเช่อแต่งงานกับหลิวเย่วฉางได้ครึ่งปีแล้ว นางดื้อรั้นต่อต้านเขาทุกเรื่องไม่อยู่ในกฎเกณฑ์สักอย่าง เช่นวันนี้เขาสั่งให้นางคัดกฎสกุลนางก็ไม่ทำ หยางเช่อชอบนักเวลาที่นางดื้อดึง เขาจะได้มีเหตุผลลงโทษนางนับแต่คืนแต่งงานแม้ว่าเขาจะขึ้นชื่อว่าคนสารเลวที่ขืนใจเมียตนเองเขาก็ไม่สน ใครใช้ให้นางต่อต้านเขาไม่เลิก ตอนนี้ริมฝีปากหยักครอบครองปลายถันคนตัวเล็กอย่างไม่เคยเบื่อเขาหลงใหลนางก็ว่าได้ หลิวเย่วฉางแอ่นอกขึ้นหาริมฝีปากร้อนชื้นของเขา แม้ว่านางจะไม่ต้องการแต่ร่างกายกลับตอบสนองเขาอย่างน่าอายทุกครั้ง"อืม หวานขนาดนี้ข้าชอบจริงๆ เย่วฉาง เจ้าก็รู้ว่าเวลาดื้อจะถูกข้าลงโทษเช่นไร หรือจริงๆ แล้วเจ้าชอบบทลงโทษของข้ากันแน่ หอมหวานไปทั้งตัวเลยเมียข้า""ข้าเกลียดท่าน หยางเช่อท่านสมใจที่ทำลายข้าแล้วก็หย่าข้าสักที อ่าห์ อื้อ""หย่าหรือ หึ เย่วฉางคงต้องรออีกหน่อย อ่าห์ เจ้าแน่นนักแม่ตัวดี"หยางเช่อค่อยๆ สอดท่อนเนื้อร้อนผ่าวที่แข็งเป็นเหล็กร้อนของตนเข้าไปยังกายสาวที่ชุ่มฉ่ำ หลิวเย่วฉางกระตุกทันทีที่เขาเข้ามาข้างใน คนตัวโตยิ้มบังคับให้นางสบตาก่อนจะเอ่ยเสียงพร่ากระเส่า"เกลียดข้าหรือ แต่เหตุใดตอดรัดด

    Huling Na-update : 2025-03-02

Pinakabagong kabanata

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ปลดองค์ชายใหญ่และเนรเทศ

    เมื่อองค์ชายใหญ่ที่กำลังจะถึงตัวนาง เสิ่นชิงเวยยึดไหล่สามีก่อนจะเงื้อเท้าขึ้นสูง ใช้ส้นเท้าฟาดลงที่บ่าหนาของเขาจนจ้าวเหวินทรุดลงไป องครักษ์กรูกันเข้ามาจับตัวเขากดเอาไว้ เสิ่นชิงเวยมองหน้าคนที่วันแรกที่นางมาอยู่ที่นี่ก็จะตบนางเจอกันครั้งที่สองก็ยังจะตบนาง ไม่เลิกล้มความตั้งใจคิดทำร้ายนางกับลูกในท้อง นี่ใครกันฉันเจ้าแม่สายลับ ฉายารัตติกาลแห่งยมโลกเชียวนะ ไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ล่ะก็ นางจะกระทืบให้กระอักเลือดเลยเชียว"นางแพศยาเจ้ากล้าทำร้ายองค์ชายหรือ""องค์ชายหรือ เจ้าคู่ควรหรือ ฝ่าบาททรงมีพระทัยเมตตา แต่เจ้าเล่าโหดร้ายทารุณ สตรีวัยกำดัดไม่ถูกเจ้าข่มเหงก็ถูกส่งไปขาย ที่นายึดเอามาเป็นของตนเอง เลี้ยงดูโจรให้ปล้นฆ่าราษฎร อยากเป็นฮ่องเต้แต่กลับไม่ใยดีไพร่ฟ้า ข้าสงสัยจริงๆ นะองค์ชายใหญ่ ว่าเหตุใดเจ้ากลับไม่มีนิสัยคล้ายฝ่าบาทสักนิด หรือว่าในตัวเจ้าไม่มีสายพระโลหิตของฝ่าบาท ลองไปตำหนักเย็นถามมารดาเจ้าดีกว่าไหม ว่าตกลงเจ้าเป็นลูกผู้ใดกัน"ทันทีที่เสิ่นชิงเวยพูดจบขุนนางก็อื้ออึงทั้งท้องพระโรง นางกล้าสงสัยในสายพระโลหิตเชียวหรือ แม้แต่ฮ่องเต้ยังสะอึก นางช่าง เฮ้อมิน่าซ่างกวนถึงได้รักนาง ช่า

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ระหว่างเรายังไม่ได้คิดบัญชีกันนะ

    จ้าวเหวินเงื้อมือสุดปลายแขนเพื่อฟาดลงไปยังใบหน้าของเสิ่นชิงเวย แต่เผยซ่างกวนไวกว่าเขาจับข้อมือของจ้าวเหวินพร้อมกับออกแรงบีบจนเกิดเสียงกระดูกลั่นดังกร๊อบ"องค์ชาย ต่อหน้าพระพักตร์ทรงตบตีคน หรือว่าไม่ทรงเห็นฝ่าบาทอยู่ในสายตาหรือพ่ะย่ะค่ะ พระชายาของกระหม่อมนางตั้งครรภ์อยู่ จะทรงทำอันใด ที่ส่งคนไปหวังทำร้ายให้นางแท้งบุตร ระหว่างเราสองคนยังไม่ได้คิดบัญชีกันเลยนะพ่ะย่ะค่ะ"เผยซ่างกวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงคกคามน่ากลัว ขุนนางที่เข้าข้างองค์ชายใหญ่ตอนนี้ใจคอไม่ดีเสียแล้ว อะไรนะ ส่งคนไปลอบสังหารภรรยาคนอื่น นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องการเมืองเสียแล้ว พวกเขาแค่ไม่ชอบจ้านอ๋องที่มีอำนาจอีกทั้งฝ่าบาทไว้วางพระทัย แต่ถึงขนาดฆ่าคนวางเพลิงพวกเขารับโทษจากความโกรธแม่ทัพใหญ่แห่งต้าหลี่ไม่ไหวแน่ๆ ก่อนจะได้ยิน ฮ่องเต้ตรัสเสียงดังทำให้ทุกคนหยุดมือ"ซ่างกวน...ปล่อยเขาซะ องค์ชายใหญ่เจ้าช่างใจกล้ามากนัก ต่อหน้าข้ายังกำเริบเพียงนี้ เป็นจ้านอ๋องที่ข่มเหงเจ้าจริงๆหรือเป็นเจ้าที่ข่มเหงผู้อื่นกันแน่ เรื่องที่เจ้าส่งคนไปนั่นจริงเท็จข้าจะสืบเอง ไสหัวไปซะ""สะ เสด็จพ่อ ลูกๆ คือว่าลูก"จ้าวเหวินเซถลาทั

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ใส่ร้าย

    ปลายยามเฉินบรรยากาศในวังหลวงนั้นอึมครึมจนน่ากลัว ฮ่องเต้ยังไม่ออกว่าราชการให้คนมาแจ้งว่ายามซื่อจึงจะออกมา ขุนนางที่มารอต่างก็งงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ปกติฝ่าบาทไม่เคยเลื่อนเวลาประชุมจ้าวเหวินที่ตอนนี้กำลังรอให้ถึงเวลาเขาจะเปิดโปงความโหดร้ายของเผยซ่างกวนต่อหน้าฝ่าบาทและขุนนางในราชสำนัก เมื่อได้ตรากองทัพมาแล้วยังจะมีใครคุมอำนาจอีก ที่เขาต้องการหลิวเสี่ยวเหยียนก็เพราะปู่ของนางมีกองกำลังถึงสามแสนนาย แม้จะเล็กกว่าของเผยซ่างกวนแล้วอย่างไรขอแค่คุมเมืองหลวงได้ยังจะมีใครกล้าเสียงดังใส่เขาอีกแต่ไอ้แก่นั่นก็ท่าเยอะจนน่ารำคาญ กลับรักใคร่แต่หลานสาวบุตรสาวอนุอย่างหลิวเย่ฉาง ตอนนี้เขารอเสิ่นหลิวส่งข่าวมา แต่กลับเงียบเชียบไร้วี่แวว"เสิ่นหลิวล่ะ ส่งสารมาหรือยัง""ทูลองค์ชายใหญ่ ยังเลยพ่ะย่ะค่ะ""เหตุใดเงียบเชียบนัก คงไม่เกิดเรื่องหรอกนะ"จ้าวเหวินรู้สึกใจคอไม่ดี เขาจะเข้าประชุมวันนี้เพื่อใส่ร้ายเผยซ่างกวน รอเพียงเวลาเท่านั้น ไม่นานองครักษ์ของเขาก็มารายงานว่าถึงเวลาประชุมแล้ว จ้าวเหวินตรงมายังท้องพระโรง ในนั้นมีขุนนางอยู่เขาเดินเข้าไปอย่างองอาจ ไม่นานฮ่องเต้ก็มาถึง ฉลองพระองค์สีทองนั่งเด่นเป็น

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   กวาดล้างรังโจร

    มีเสียงฝีเท้าเดินมาจากด้านใน สตรีรูปร่างอ้อนแอ้นมือถือกระบี่เล่มยาวที่เปื้อนเลือด ปลายกระบี่มีเลือดหยดตามทางเดินที่เคลื่อนผ่าน ส่วนอีกคนเป็นบุรุษรูปงามมากนัก เขาเดินออกมาพร้อมกับสตรีนางนั้น เสิ่นหลิวเห็นใบหน้าชัดเจนก็เอ่ยเรียกทันที"เจ้าไม่ใช่เจ้าใหญ่ เจ้าคือ เจ้าคือ""อารองไม่เจอกันนานนะขอรับ ข้าเอง เสิ่น ชิง ชิว"เสิ่นชิงชิวเน้นชื่อตัวเองทีละคำ น้ำเสียงที่เปล่งออกมาคือเสียงของบุรุษที่เหี้ยมโหด หัวหน้ากองโจรถึงกับผงะ นี่เขาถูกหลอกหรือ ก่อนจะคว้าดาบเดินมาหาเสิ่นชิงชิว เขาเงื้อกระบี่ในมือเพื่อจะจ้วงแทง แต่กลับช้ากว่าเสิ่นชิงชิวที่วาดเท้าหมุนออกก่อนจะจับข้อมือของฝ่าหม่าจนหัก กระบี่หลุดออกจากมือทันที"เจ้าๆ เด็กๆไปเอาบุตรชายนางมา วันนี้ข้าจะฆ่าหลานชายเจ้าต่อหน้าเจ้าซะ"โม่จิ่วหัวเราะออกมาเสียงดัง จนกลุ่มโจรต้องหันไปมอง"ฮ่าๆๆๆ เจ้านี่นะอยากฆ่าข้าหรือ มีปัญญาแค่ไหนกันล่ะ เผยจ้าวหยวนคนนั้นคือใครหรือ ทำไมข้ารู้สึกว่าเป็นตัวเองนะ" น้ำเสียงยียวนเต็มที่จนฝ่าหม่ารู้สึกไม่ดี"เจ้าๆๆๆ เจ้าเป็นใครมาจากไหนกัน"ข้าคือโม่จิ่ว ส่วนที่ว่าข้ามาได้อย่างไร มิใช่เจ้าเอาข้าใส่

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ส่งของคืนองค์ชายใหญ่

    ตำหนักองค์ชายใหญ่หลิวเสวียนเยี่ยนที่ตอนนี้เพิ่งจะปรนนิบัติจ้าวเหวินเรียบร้อยก็ให้สาวใช้ยกน้ำ นางแต่งเป็นสนมของเขา และเขาโปรดปรานนางมากที่สุด แต่เพราะตอนที่เผยซ่างกวนขอพระราชโองการถอนหมั้นกับนาง ทำให้นางไม่อาจได้ตำแหน่งพระชายา ยิ่งจ้าวเหวินโปรดปรานนางมากเท่าใดก็ยิ่งถูกพระชายาเอกและชายารองรังแกยามที่เขาไม่อยู่ ในอ่างอาบน้ำ รอยถูกกรีดที่แผ่นหลังมีเลือดซึมออกมา จ้าวเหวินไม่รู้เขาต้องการนางและนางก็ตอบสนอง ยามนี้เขาอาบน้ำร่วมกับนางจึงได้เห็น"อาเยี่ยน ใครทำอันใดเจ้ากัน""ไม่มี ไม่มีเพคะ ฮึกๆ""พระชายาหรือ เดี๋ยวนี้นางช่างกล้ามากยิ่งนัก หึรอก่อนเถอะ ตอนนี้ข้ายังต้องอาศัยกำลังบิดานาง หากงานลุล่วงคนแรกที่ข้าจะสังหารก็คือนางสารเลว เหวินจิ่นคนนี้""องค์ชาย อย่าทรงห่วงหม่อมฉันเลยเพคะ เพื่อพระองค์ อาเยี่ยนทนได้" "เด็กดี ที่ผ่านมาลำบากเจ้าแล้ว ข้าจะให้เผยซ่างกวนชดใช้ ป่านนี้ลูกกับเมียของมันคงอยู่ที่รังโจรแล้ว กลับเมืองหลวงมาแล้วอย่างไร ลูกเมียตายไปอยากเห็นหน้ามันนัก"ทั้งสองกอดตระกองในอ่างน้ำก่อนจะเริ่มบทรัก แต่ยังไม่ทันได้สอดใส่ให้สุขสมเสียงกรี๊ดก็ดังมาจากด้านหน้าของต

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ลักขื่อเปลี่ยนเสา

    ยามเว่ยรถม้าพร้อมออกเดินทางไปจวนเจ้าเมือง ซู่ซู่กับเสิ่นชิงเวยนอนอยู่ในรถที่บุนวมหนาเอาไว้ ทั้งคู่ตั้งครรภ์จำต้องระวัง องครักษ์ถูกเพิ่มขึ้นมาจากเพียงห้าสิบคนตอนนี้มีกว่าสามร้อยคนเพราะคนของชินอ๋องได้รับสัญญาณให้มาสมทบ จ้าวเหมิ่นเป็นห่วงเสิ่นชิงผิง เขากอดนางแน่น "พี่ต้องกลับเมืองหลวงพร้อมพี่ซ่างกวน ไปจัดการคนเลวที่ทำร้ายพี่สาวเจ้า ผิงผิงแม้ว่าเจ้าจะมีฝีมือแต่มิอาจสู้กับคนเหล่านั้นได้ อยู่ใกล้ๆอาชิวไว้นะ ยามที่พี่ไม่อยู่อย่าใจร้อน รู้ว่าห่วงพี่สาวแต่อย่าเอาตัวเองไปอยู่ในอันตราย""องค์ชายรอง ทรงระวังตัวนะเพคะ องค์ชายใหญ่จิตใจมีแค่ความแค้นหม่อมฉันกลัวว่าเขาจะทำเรื่องเลวร้ายกว่าเดิม""อย่าห่วงเลย พี่ยังรอแต่งงานเข้าหอกับเจ้านะ เด็กดีเสร็จเรื่องวุ่นวายเหล่านี้ เจ้าแต่งงานกับพี่นะ""เพคะ หม่อมฉันจะรอ"จ้าวเหมิ่นหอมหน้าผากเกลี้ยงเกลาของเสิ่นชิงผิง ก่อนจะจุมพิตนางดูดดื่ม เสิ่นชิงผิงยอมให้เขาจูบนางอย่างไม่อิดออด นางรักเขาแล้วนางก็รู้ว่าเขารักนางเพียงใด รถม้าวิ่งไปเรื่อยๆไม่เร็วมากนัก สองข้างข้างทางมีแต่ป่าทุกคนระวังมากนัก รถม้าเลี้ยวเข้าไปยังจวนเจ้าเมืองเรียบร้อยแล้ว

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   มีคนคิดร้าย

    หมอชราประสานมือลา เขาเขียนใบสั่งยาให้นางพร้อมกับให้กำยานมาหนึ่งถุง บอกว่าให้จุดเพื่อให้ร่างกายสงบ เสิ่นชิงเวยนอนพักเผยซ่างกวนจุดกำยานกำลังจะเดินออกไป เสิ่นชิงเวยก็หายใจแรง พยายามที่จะดับกำยานแท่งนั้น จนกระโถนที่นางอาเจียนหกรดจนเปื้อนไปหมดเคล้ง เคล้ง เคล้ง เผยซ่างกวนรีบวิ่งมาหาเสิ่นชิงเวย เสิ่นชิงชิวได้ยินก็รีบเปิดประตูเข้ามา เผยจ้าวหยวนเห็นมารดาอาการไม่ดีก็ร้องไห้ "ฮือๆๆ เสด็จแม่ ทรงเป็นอะไรพ่ะย่ะค่ะ ฮือๆๆ""เว่ยเว่ย บอกพี่สิเจ้าเป็นอะไร""ท่านอ๋อง กำยานนั้น มีกลิ่น กลิ่นชะมด ที่ ทำให้ ให้แท้งบุตรได้ ดับ ดับที แฮ่กๆๆๆๆ"เผยซ่างกวนสะบัดมือทีเดียวถาดกำยานก็ตกแตกทันที นี่มันเรื่องอะไรกัน หมอคนนั้น"อาฝู ปิดโรงเตี๊ยมหมอคนนั้นเล่าไปจับมา เว่ยเว่ยคนดีของพี่เจ้าไหวไหม""เพคะ ร่างกายหม่อมฉันหลังจากคลอดหยวนหยวนก็มิค่อยแข็งแรง หากตั้งครรภ์ต้องระวังเรื่องของแสลง เดิมกำยานนี้อีกนานกว่าจะออกฤทธิ์ แต่หม่อมฉันดื่มสมุนไพรที่ช่วยให้อบอุ่นอยู่เสมอ พอมาเจอกลิ่นชะมดจึงออกฤทธิ์เร็ว ท่านอ๋อง""ไม่ต้องเอ่ยแล้วคนดี พี่จะไปดูว่าใครเป็นคนส่งหมอคนนี้มา"หลิวเย่วฉางรีบมาหาเ

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ในที่สุดนางก็บอกรักเขา

    หยางเช่อมาหาเพื่อคารวะเผยปิน ได้เวลามื้อค่ำทั้งหมดเหมาห้องเพื่อกินข้าว เสิ่นชิงผิงและเสิ่นชิงชิวได้พบกับพ่อสามีของพี่สาว เมื่อทั้งหมดทักทายกันก็เริ่มทานมื้อค่ำ อาฝูยังคงเฝ้าซู่ซู่ไม่ยอมไปไหน นางแพ้ท้องหนักมาก เผยซ่างกวนให้คนตามหมอของกองทัพมาดู จากนั้นก็สั่งยาให้ จนนางดื่มแล้วหลับไปภายในห้องสามพ่อแม่ลูกนอนกอดกันอย่างอบอุ่น เจ้าตัวเล็กหลับไปแล้ว เผยซ่างกวนอดใจคิดถึงเมียไม่ได้ เขาเริ่มจูบนางก่อนจะปลดอาภรณ์จนเปลือยเปล่าทั้งคู๋"ลูกจะตื่นเอานะเพคะ ท่านอ๋อง อื้อ""น่านะคนงาม พี่จะทำเบาๆคิดถึงเจ้าไม่ไหวแล้ว""อ๊า..ท่านอ๋อง อืม"เผยซ่างกวนดูดดื่มทรวงอกงามอย่างกระหาย กระทั่งเขามอบความรักให้นางเสิ่นชิงเวยต้องกลั้นเสียงครางเอาไว้ ร่างเล็กถูกอุ้มลอยจากเตียงมาห้องเล็กข้างๆ ก่อนที่คนตัวโตจะรักนางหนักหน่วงรุนแรง "อ๊า เว่ยเว่ยของพี่ วิเศษอะไรเยี่ยงนี้กันนะ พี่จะกลั้นไม่ไหวแล้วคนงาม""อย่าครางดังสิเพคะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊า ท่านอ๋องอื้อ เผยซ่างกวนท่านเร่งหน่อยเถอะ จะไม่ไหวแล้ว อื้อ"คนตัวโตก้มลงจูบปิดปากนางก่อนจะสาวเอวหนาขยับเข้าออกมอบความรักให้นางอย่างที่นางร้องขอ ไม่นา

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   พบหน้าสะใภ้กับหลานชาย

    เผยซ่างกวนมาถึงโรงเตี๊ยมก็ตรงไปยังชั้นสองทันที เขาคิดถึงเมียกับลูกไม่ไหวแล้ว เสิ่นชิงเวยเช็ดตัวให้เผยจ้าวหยวนเรียบร้อยแล้ว นางได้ยินเสียงเคาะประตูก็รู้ทันทีว่าเป็นเขา ร่างบางลุกขึ้นมาเปิดประตู สามียืนสง่าอยู่หน้าห้อง ด้านหลังมีบุรุษวัยกลางคนหน้าตานับว่าดูดี เพียงแต่หนวดเครารุงรัง เบ้าตาดำคล้ำ ไม่บอกก็รู้ว่าคือใครเพราะใบหน้านั้นเหมือนกับเผยซ่างกวนเกือบหกส่วน เขาเคยบอกว่าบุตรชายเหมือนกับมารดาของเขา แปลว่าเผยซ่างกวนเหมือนมารดามากกว่าบิดา เสิ่นชิงเวยเอ่ยขึ้นก่อน"ท่านอ๋อง..ทรงเดินทางมาไกลพักผ่อนก่อนเถอะเพคะ แล้วท่านนั้นคือ..""อ้อ..เว่ยเว่ย..นี่คือท่านพ่อของพี่น่ะ"เสิ่นชิงเวยเดินออกมาจากในห้อง ยอบกายคารวะเผยปินก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน"สะใภ้คารวะท่านพ่อเจ้าค่ะ""อืม.. ตามสบายเถอะ เจ้าช่างรูปงามนักมิน่ากวนเอ๋อร์ถึงรีบร้อนมาหาเมีย เอ่อ..ลูกสะใภ้ หลานชายของพ่อเล่า เขาอยู่ที่ไหนหรือ""หยวนหยวนเพิ่งจะหลับไปเจ้าค่ะ เราเร่งเดินทางเพราะเกรงว่าท่านอ๋องจะเป็นกังวล เจ้าตัวน้อยเลยเพลียนิดหน่อย""ลูกยังไม่หายดีหรือเว่ยเว่ย""ดีขึ้นมากแล้วเพคะ เพียงแต่ซู่ซู่แพ้ท้องหนักมาก

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status