บทที่ 168

องค์หญิงสิบสามเดือดดาลนัก การหาว่านางล่อลวงผู้อื่นนั้นช่างเป็นการดูถูกนางเป็นอันมาก

"ทุกท่านเห็นหรือไม่ว่านางยอมรับแล้ว เห็นหรือไม่"

สตรีนางนั้นหันไปเอ่ยกับชาวบ้าน พร้อมด้วยเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่ดังขึ้น องค์หญิงสิบสามรู้สึกอับอายจนใบหน้าแดงแล้ว นางคิดว่าแอบวาดอยู่ไกลๆ ไม่มีผู้ใดสังเกตุเห็นเหตุใดคนผู้นี้จึงเข้าใจผิดได้เพียงนี้

"เจ้าหยุดเดี๋ยวนี้ นายของข้าหากต้องการสามีของเจ้าจริงใช้เงินซื้อตัวแล้วเลี้ยงไว้ดูเล่นสักวันสองวันก็ย่อมได้ ที่นางทำเพียงแต่วาดรูปและหาใช่สามีเจ้าคนเดียวเมื่อใด นายของข้าต้องตาผู้ใดก็วาดทุกคนนั่นแหละ"

อาชิงอดรนทนไม่ไหวแล้ว นางต้องออกหน้าเสียหน่อย แต่เมื่อยิ่งพูดกลับยิ่งทำให้สตรีผู้นั้นเดือดดาล

นางร้องกรี๊ดออกมาแล้วผลักอาชิงจนล้มก่อนจะยื่นมือมาขยุ้มมวยผมขององค์หญิงสิบสามไว้จนกวนที่ครอบผมของนางหลุดลุ่ย องค์หญิงสิบสามรู้สึกเจ็บเพราะโดนดึงผม

ด้วยสามัญสำนึกว่าตนเองเป็นถึงองค์หญิง อีกทั้งเป็นฮูหยินจวนแม่ทัพมีวรยุทธ์หากใช้พลังกับสตรีผู้นี้ชาวบ้านที่มุงดูคงคิดว่านางข่มเหงสตรีไม่มีทางสู้เป็นแน่จึงยั้งมือได้แต่ปล่อยให้นางผู้นั้นดึงผมของตนเองอยู่ชั่วครู่

ก่อนจะข่มพลังปราณ