แม่นมที่ทั้งรีบร้อนทั้งเจ็บปวดในคราวเดียวกันนั้น จึงมิอาจควบคุมเรี่ยวแรงของตนเองได้ เพียงแค่ใช้แรงเพียงเล็กน้อย ก็ทำเอาร่างที่ผอมบางของฉินเหยี่ยนเย่ว์ซวนเซไปในทันทีใบหน้าของฉินเหยี่ยนเย่ว์แปรเปลี่ยนไปในทันที เมื่อเห็นว่าอาภรณ์ของนางมีคราบนิ้วมือเปรอะเปื้อนอยู่ ก่อนจะใช้แรงสะบัดแม่นมออกไป พลางเอ่ยต่
บิดาที่อ้างว่ารักมารดาของนางอย่างสุดหัวใจ เพียงพริบตาเดียวก็แต่งฮูหยินรองเข้ามา ทั้งยังมีบุตรอีกหลายคนกับฮูหยินรองอีกเรือนที่มารดาของนางเคยอาศัยอยู่ถูกทำลายจนมิเหลือชิ้นดีเช่นนี้ บิดาของนางหาได้รับรู้ไม่ น่าขันยิ่งนักฉินเหยี่ยนเย่ว์เดินตรงไปยังด้านข้างของชิงช้า “เฟ่ยชุ่ย ไปหาขวานมา”เฟ่ยชุ่ยพบขวา
“เป็นเหล่าแม่นมที่ชอบเข้าไปแอบร่ำสุราอยู่ภายในสวนลั่วเสียเป็นคนย้ายขยะทั้งหมดมาที่สวนเหลิ่งซวงเจ้าค่ะ ชิงช้าตัวโปรดของคุณหนูรองก็ถูกคุณหนูใหญ่ใช้ขวานจามก่อนจะจุดไฟเผาไม่มีเหลือ คุณหนูใหญ่ยังสั่งไม่ให้คนดับไฟอีกด้วยเจ้าค่ะ จนไฟราวไปติดต้นไม้แล้ว” ชุนเหมยกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น“ฮูหยินรีบไปดู
“ไม่หรอก จากที่ข้าดูแล้ว นางยังโง่เขลาจนน่าขบขันเช่นเดิม หรือว่า…นางแค่แสร้งทำ?” ฮูหยินรองถามขึ้น“ไม่เสมอไปหรอก” ฮูหยินหัวฝูเอ่ยขึ้น “พี่หญิง ท่านอดกลั้นความโกรธไม่ไหวเกินไปแล้ว เฟิ่งซีเสียชีวิตไปนานแล้ว ไม่มีผู้ใดแย่งชิงกับท่านแล้ว ไยท่านถึงอดรนทนไม่ไหวล่ะ? เรือนนั้นจะเก็บก็ให้เก็บไว้สิ ทำเพื่อให้
“พระชายาเพคะ” เฟ่ยชุ่ยเอ่ยเรียกอย่างเป็นกังวลใจ “พวกเราพูดยุยงก่อปัญหาขนาดนี้ มิใช่เป็นการเปิดเผยการเสแสร้งของพวกเราหรือเพคะ? ความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดจะสูญเปล่าหรือไม่เพคะ?”“ไม่หรอก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตอบฮูหยินรองถือความมั่งคั่งเป็นดั่งชีวิตและมีนิสัยดื้อรั้น แม้จะมีข่าวโคมลอยสะพัดมาถึงหูนาง นางก
จีอู๋เยียนเป็นคนคุ้มดีคุ้มร้าย และยังมีความกลัวสกปรกประหลาด ๆ นิดหน่อยด้วยไอสังหารรุนแรงแผ่ออกมาจากแววตาของเขา หากเขาลงมือ ฉินปี้เย่ว์ก็จะกลายเป็นคนตายในวินาทีถัดไป“ช่างเถิด” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยกมือขึ้น “ฉินปี้เย่ว์ ความผิดของเจ้ามิถึงขั้นนำไปสู่ความตาย ข้าไม่อยากยุ่งกับเจ้าอีกแล้ว เชิญเจ้าไสหัวออกไป
ประมาณหนึ่งเค่อต่อมา ฉินปี้เย่ว์ผู้ที่เสียเปรียบก็พาบ่าวรับใช้หลายคนเข้ามาดั่งคาดคนรับใช้สองสามคนช่วยกันออกแรงยกตั่งแก้วหลากสีอันล้ำค่ามาวางไว้ตรงทางเข้าสวนเลิ่งซวงฉินเหยี่ยนเย่ว์หรี่ตาเล็กลงเดิมทีนางคิดว่าด้วยนิสัยที่เสียเปรียบไม่ได้แม้แต่น้อยของฉินปี้เย่ว์ จะต้องไปหาอันธพาลมาอย่างแน่นอน นางยังไ
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ไขว้มือ ก่อนจะหักข้อมือดังกร๊อบ “เฮอะ บรรพบุรุษครอบครัวข้ามีแพทย์แผนจีนที่เชี่ยวชาญในการรักษาความไม่พอใจทุกประเภท”“ฉินเหยี่ยนเย่ว์!” ฉินปี้เย่ว์ไม่คิดว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์จะโหดร้ายขนาดนี้ เรื่องราวไปไกลกว่าที่คิดเอาไว้ นางไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดีตั่งแก้วประเมินค่ามิได้ ยิ่งไปกว่านั้นค