Share

บทที่ 0218

ตงฟางหลีชะงักงัน

เขาเคยเห็นนางหลายด้าน แต่เพียงอย่างเดียวที่เขากลับไม่เคยเห็นคือนางร้องไห้อย่างขมขื่น

โดยไม่รู้ตัว เขาก็เดินกลับมาอีกครั้ง

ฉินเหยี่ยนเย่ว์นอนหลับไม่ค่อยสบายเท่าใด

น้ำตาไหลออกมาจากหางตาของนาง สีหน้าเจ็บปวดรวดร้าว

“พ่อแม่ อย่าไปนะ ขอร้องล่ะ”

“อย่าทิ้งหนูไป”

เสียงสะอื้นไห้ทะลุผ่านก้นบึ้
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status