เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 894
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 895
อ๋องหลีคนนี้ ไม่อยู่ที่จวนตัวเอง ไม่อยู่เป็นเพื่อนพระชายาของตน ต้องคอยมากระแซะอยู่ข้าง ๆ ฉู่เชียนหลีทุกวัน ทันทีที่เห็นก็รู้สึกไม่สบายใจไม่ว่าเขาจะมีแผนการร้ายอะไร ขอเพียงแค่นางกินของพวกนี้จนหมด อ๋องหลีก็จะทำร้ายฉู่เชียนหลีไม่ได้แล้วเมื่อคิดได้ดังนั้น ถงเฟยก็ยิ้มอย่างด้วยใบหน้าเบิกบาน“ท่านอ๋องหลีมีน้ำใจเช่นนี้ ในโลกนี้มีน้อยนัก เพียงแต่ วันนี้แดดดีมาก เหตุใดจึงไม่เห็นพระชายาอ๋องหลีละ?”นางพลางถาม พลางหยิบปลาน้อยแห้งสองสามตัว ใส่เข้าไปในปาก“ซี้ด เผ็ดไปหน่อย เสียวฉู่ เจ้าห้ามกิน”อ๋องหลี “...”สังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนว่าถูกเพ่งเล็งแล้วรอยยิ้มบาง ๆ อันอบอุ่นที่อยู่บนใบหน้า สีหน้าไม่แสดงออกถึงความไม่พอใจแม้แต่น้อย กล่าวด้วยน้ำเสียงปกติ“พระชายาอ๋องหลีสุขภาพไม่แข็งแรง กำลังอยู่ในระหว่างบำรุงครรภ์ ไม่สะดวกออกจากจวน”“งั้นหรือ? ถ้านางตั้งท้องอยู่แล้วยังไม่สบายอีก เหตุใดท่านถึงไม่อยู่เป็นเพื่อนนางละ?” ถงเฟยซักไซ้ “ถ้าหากถูกนางรู้เข้าว่าท่านออกมาเที่ยวเล่นกับฉู่เชียนหลีเข้าละก็ จะต้องไม่พอใจแน่ ๆใช่หรือไม่?”“...”รอยยิ้มของชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อยเพียงแค่ชั่วขณะเดียว ก็ยิ้มบา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 896
“เสี่ยวเอ้อร์ ห่อยาพวกนี้ให้ข้าหน่อย” ฉู่เชียนหลีชี้สมุนไพรสิบกว่าชนิด มีทั้งแห้งและแบบที่เพิ่งเก็บมาล้วนเป็นยาที่มีสรรพคุณเย็น“ขอรับ ฮูหยิน”ผู้ช่วยหมอนำถุงกระดาษมาห่อทีละอย่างสายตาที่ลึกซึ้งของเฟิงเจิ้งหลีมองมา จดจำชื่อและหน้าตาของสมุนไพรเหล่านั้นทีละอย่าง…เดินเตร่ครู่หนึ่ง ฉู่เชียนหลีกลับจวน ทั้งสองแยกกันจวนอ๋องหลี“ท่านอ๋องกลับแล้วหรือ” ปัจจุบันอูหนูเคลื่อนไหวอย่างอิสระในจวนอ๋องหลี เมื่อเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่หญิงสาวในเมืองหลวงสวมใส่ ช่วยลดกลิ่นอายของเหมียวเจียงลงหลายส่วน แต่ใบหน้าที่มีเค้าโครงชัดเจนนั่น ยังคงสวยงามมากเฟิงเจิ้งหลีเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้หลักมองอูหนูแวบหนึ่งอย่างครุ่นคิดทันใดนั้น กระดิกนิ้วทีหนึ่ง อูหนูเดินเข้ามาสองสามก้าวอย่างเข้าใจ“หญ้ารากแดง อูจื่อเอ๋อร์ ใบงู สมุนไพรพวกนี้ใช้รักษาอะไร?” เขาถามนี่เป็นสมุนไพรที่ฉู่เชียนหลีซื้อในโรงหมอ เขาสังเกตอย่างละเอียดอูหนูเชี่ยวชาญวิชามนตร์ดำพิษกู่ โดยเฉพาะด้านสมุนไพรยิ่งมีประสบการณ์ เมื่อได้ยินชื่อสมุนไพรเหล่านี้ ก็รู้สรรพคุณแล้ว“ท่านอ๋อง เป็นของเย็นทั้งหมด”“สมุนไพรที่เย็นเกินไป ใช้เป็นยาได้เพียงครั้ง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 897
“นี่พูดอะไร? เจ้าดูเฉินเอ๋อร์ แล้วลองดูเจ้า ลูกที่เกิดจากมังกรและหงส์ จะด้อยไปถึงไหนกันเชียว?” ถงเฟยชื่นชมด้วยรอยยิ้ม“ใช่เจ้าค่ะ!”เยว่เอ๋อร์ถือน้ำอุ่นกะละมังหนึ่งเข้ามาฉู่เชียนหลีจับสมุนไพรมาครึ่งวันแล้ว ล้างมือให้นางก่อนค่อยกิน“เท่าที่ข้าดู วันข้างหน้าท่านอ๋องน้อยจะฉลาดเหมือนท่านอ๋อง หลักแหลมเหมือนพระชายา ไม่รู้ว่าลูกสาวบ้านไหนจะคู่ควรนะ” นางกล่าวด้วยรอยยิ้มลูกยังไม่ทันเกิด นึกถึงกระทั่งสะใภ้ในอนาคตแล้วฉู่เชียนหลี “...”สองคนนี้ เหตุใดดูรีบร้อนยิ่งกว่านางที่เป็นแม่คนนี้?ยิ่งพูดยิ่งไปไกลล้างมือ กินถั่วเขียวต้ม เย็นสดชื่น“แต่ว่านะเสียวฉู่ เจ้าพลิกไปพลิกมาดูสมุนไพรพวกนี้ทำไม?” ถงเฟยไม่มีความรู้เรื่องยา มองดูสมุนไพรหลากสีเหล่านั้นด้วยความสงสัย“ข้าเห็นเจ้าทำมาครึ่งวันแล้ว กำลังศึกษายาอะไรหรือ? ดูเหมือนยากมากเลย?”ฉู่เชียนหลีกลืนถั่วเขียวต้มที่เย็นสดชื่น กล่าวตอบอย่างไม่ใส่ใจคำหนึ่ง“ฮ่องเต้ให้ข้าทำ”เพราะถงเฟยกับเยว่เอ๋อร์ต่างก็เป็นคนที่เชื่อใจได้ นางอยู่ในสภาวะที่ผ่อนคลาย คำพูดก็ย่อมตามใจและเป็นธรรมชาติ“เขาบอกว่าฤทธิ์ยาของดอกไม้แห่งความตายรุนแรงเกินไป ฮองเฮากินแค
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 898
อวิ๋นอิง “...”ถงเฟยรู้สึกว่าตนเองพูดมีเหตุผลมาก หลิงเชียนอี้ก็มองไปด้วยสายตาที่เห็นด้วย ด้วยความเป็นห่วง ทั้งสามจึงลดฝีเท้าให้เบาลง และกอดคอกอดไหล่เข้าใกล้ห้องปีกข้างอย่างเงียบๆท่าทางที่ย่องเหมือนเป็นขโมย ศีรษะดำๆ สามลูก แนบกับกำแพงอย่างระมัดระวัง แอบฟังความเคลื่อนไหวที่อยู่ข้างใน“เป็นอย่างไรบ้าง? น้าสะใภ้ข้ากำลังร้องไห้หรือไม่?” หลิงเชียนอี้ถามด้วยเสียงที่เบามากๆถงเฟยฟังอย่างตั้งใจสิบกว่าวินาทีทุกอย่างเงียบสงัดนางส่ายศีรษะ “ไม่ได้ยิน”อวิ๋นอิง “พระชายาไม่ใช่คนอ่อนแอเช่นนั้น”ถงเฟย “เจ้าพูดถูก เสียวฉู่ไม่ร้องไห้ออกมาเป็นเสียงหรอก นางน่าจะกำลังกัดผ้าห่ม ฝืนกลั้นเสียงร้องไห้”อวิ๋นอิง “...”ความหมายของนางคือ นางติดตามพระชายาเกือบหนึ่งปีแล้ว ไม่เคยเห็นพระชายาร้องไห้ พระชายาไม่มีทางหลั่งน้ำตาง่ายๆแต่ความสามารถในการเข้าใจของถงเฟย…ผ่านไปครู่หนึ่งถงเฟยถอนหายใจ“เสียวฉู่น่าสงสารจัง”“แต่สงครามที่เป่ยเจียงเป็นเรื่องเร่งด่วน ถ้าหากเฟิงเย่เสวียนไม่ไป ราษฎรของทางนั้นก็จะพลัดถิ่นลี้ภัย หรือกระทั่งสูญเสียบ้านและชีวิต โลกนี้หาได้มีหนทางพรั่งพร้อม ไม่ผิดต่อพุทธองค์ก็ผิดต่อเจ้
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 899
แมวป่าตัวหนึ่ง?ในจวนอ๋องนี่แมวป่ามาจากไหน? ประกอบกับเป็นกลางคืน นางไปอยู่หลังพุ่มไม้ในที่มืดๆ ฤดูร้อนอากาศร้อน นางไม่กลัวพวกแมลงกับงูเลยหรือ?อวิ๋นอิงสงสัยเล็กน้อย ยังอยากทำอะไรบางอย่าง แต่เยว่เอ๋อร์เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม จับแขนของอวิ๋นอิง“อวิ๋นอิง อาการบาดเจ็บของเจ้าหายดีแล้วหรือ?”“ข้าช่วยทายาที่หลังให้เจ้าดีหรือไม่?”“ท่านโหวน้อยไม่ได้อยู่กับเจ้าหรือ?”นางเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างเป็นธรรมชาติ พลางลากอวิ๋นอิงไปแล้วอวิ๋นอิงพลางเดิน พลางอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองข้างหลังแวบหนึ่งเหตุใดนางจึงรู้สึกว่าใต้กำแพงที่มืดมิดนั่น มีเงาสีดำขนาดใหญ่ก้อนหนึ่ง ดูแล้วไม่เหมือนสุนัขหรือแมว แต่เหมือน…รูปร่างของคนผอม?ไม่ทันได้ดูเยอะ ก็ถูกเยว่เอ๋อร์ลากไปแล้วมองดูใบหน้าที่สะอาดของเยว่เอ๋อร์ ในใจอวิ๋นอิงเกิดความสงสัยอีกครั้ง แต่ก็สลัดทิ้งในทันทีเยว่เอ๋อร์เป็นห่วงนาง นางสงสัยเยว่เอ๋อร์ได้อย่างไรอีกอย่างนะ เยว่เอ๋อร์ติดตามพระชายาเกือบสิบปีแล้ว สามารถกล่าวได้ว่าเป็นคนสนิทที่ไว้ใจได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลหรือความรู้สึก นางก็ไม่ควรสงสัย“พี่เยว่เอ๋อร์ ข้าขอโทษ”เยว่เอ๋อร์ตะลึงงันครู่หนึ่ง “อะไร?”
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 900
ลมหายใจอุ่นๆ ทำให้ร่างกายฉู่เชียนหลีเหมือนถูกไฟช็อต กระตุกตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนของเขา“เจ้าทำอะไร!”แสร้งโกรธ ทุบกำปั้นใส่หน้าอกเขา เหมือนเกาเฟิงเย่เสวียนยิ้มลึก “เชียนหลีนับว่าช่วยเตือนข้าแล้ว เมื่อก่อนอยู่กับเจ้า ล้วนเปิดเผย ทำตามใจชอบ วันนี้ข้าพบว่าลักลอบเช่นนี้ มันก็ตื่นเต้นดีเหมือนกัน”เพราะไม่สามารถให้บุคคลที่สอง รู้การมีอยู่ของเขา ดังนั้นทั้งสองจึงทำได้เพียงแอบพบกลางตอนกลางคืน เวลาพูดก็เสียงดังไม่ได้ ลับๆ ล่อๆ เหมือนขโมยที่จริงพฤติกรรมที่แอบเล่นจ้ำจี้โดยปิดบังทุกคน กลับอยู่ต่อหน้าทุกคนเช่นนี้ มันตื่นเต้นมากจริงๆเขาเลิกคิ้ว “หรือไม่…มาสักยก?”ฉู่เชียนหลี “...”พูดหนึ่งไม่เป็นสอง เขาจะลงมือทันทีฉู่เชียนหลีหน้าบึ้ง ใช้สองมือยันหน้าอก และเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง“เจ้าอยากเปิดเผยตัวตน?”ข้างนอก มีเยว่เอ๋อร์เฝ้ายามอยู่ นอกเรือนหานเฟิง ก็มีทหารยามที่ลาดตระเวนเดินผ่านเป็นระยะ ถ้าหากได้ยินความเคลื่อนไหวในห้อง คิดว่านางแอบคบชู้…แค่ก!“เจ้าก็อย่าร้องออกเสียงสิ”“ข้า…?”ฮึ่ม?!เขาพูดคำพูดเช่นนี้ออกจากปากได้อย่างไร?พลันเอื้อมมือเล็กออกไป กระชากเนื้อน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 901
วันรุ่งขึ้นจวนอ๋องหลี“ดอกไม้แห่งความตาย?”เฟิงเจิ้งหลีนั่งอยู่ที่หลังโต๊ะ ฟังข่าวที่อูหนูนำกลับมา เลิกคิ้วด้วยความสงสัยยาสรรพคุณเย็นมากมายที่ฉู่เชียนหลีซื้อเมื่อวาน ที่แท้นำมาใช้ศึกษาดอกไม้แห่งความตายอูหนูเชี่ยวชาญด้านยาสมุนไพรที่สุด นางพูดความลับที่น่าตกใจออกมาหนึ่งอย่าง“ดอกไม้แห่งความตายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในหมู่สมุนไพร ได้ยินมาว่ามีอายุพันปี แม้แต่ข้าก็ไม่เคยเห็น แค่เคยอ่านเจอในหนังสือโบราณของปู่ทวดของข้า”“ส่วนสรรพคุณของมันคือ…เป็นอมตะ”ม่านตาเฟิงเจิ้งหลีหด ลุกขึ้นยืนฉับพลันอมตะ?!“ความหมายของเจ้าคือ…”ฮ่องเต้แอบสั่งให้อ๋องเฉินไปเก็บดอกไม้ต้นนี้มา เพราะต้องการศึกษาและใช้มันเขาอยากเป็นอมตะ!เขาอยากเป็นฮ่องเต้ตลอดไป ไม่อยากส่งมอบราชบัลลังก์ให้ใครทั้งนั้น!อูหนูกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ดอกไม้แห่งความตายเป็นหยางบริสุทธิ์ มันสามารถชำระล้างเลือดในร่างกายมนุษย์ ฟื้นฟูอวัยวะภายในที่ได้รับความเสียหาย ขจัดสิ่งที่เป็นอันตรายทั้งหมดในร่างกาย ต่อให้เป็นร่างกายที่มีอายุหกสิบปี หลังจากใช้มัน ก็สามารถเหมือนได้ลอกคราบเปลี่ยนกระดูก แข็งแรงเหมือนทารกแรกเกิด”หรือก็คือหลังจากก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 902
“พระชายาอ๋องเฉิน…”“เสียวฉู่?!”สีหน้าของทั้งสองเปลี่ยนฉับพลัน มีความตื่นตระหนกที่เหมือนกันแลบผ่านแววตาฉู่เชียนหลีเดินเข้ามาอย่างยิ้มแย้ม เอียงศีรษะเล็กน้อย มองทั้งสองอย่างอยากรู้อยากเห็น “อ๋องหลีใกล้ชิดกับหัวหน้าตระกูลกู้เช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร?”นางถามอย่างจะยิ้มไม่ยิ้มเหมือนมานานแล้ว แต่ก็เหมือนเพิ่งมาเหมือนได้ยินพวกเขาคุยกัน แต่ก็เหมือนไม่ได้ยินท่าทางที่ยากจะคาดเดาอารมณ์ สะท้อนเข้าไปในแววตาเฟิงเจิ้งหลี ทำให้จิตใจของเขาหนักขึ้นหลายส่วนอย่างคลุมเครือ แม้แต่สายตาก็ขรึมลงมากนางยืนอยู่ตรงหน้า ใกล้มากแต่ก็เหมือนมีแม่น้ำสายหนึ่ง คั่นกลางระหว่างเขากับนางครั้งนี้ แม่น้ำสายนี้ ไม่มีวันข้ามไปได้แล้ว…ท่านรองกู้มองไปทางฉู่เชียนหลีโดยไม่ได้พูดอะไรเฟิงเจิ้งหลีสบตาของนางที่ตั้งคำถามด้วยรอยยิ้ม ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงอย่างคลุมเครือทีหนึ่งผ่านไปครู่หนึ่ง จึงจะเอ่ยปาก“เสียวฉู่ เจ้าอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”ฉู่เชียนหลียิ้ม “เดิมทีข้าเดินเล่นในเมืองหลวง เห็นรถม้าของจวนอ๋องหลีออกนอกเมือง คิดว่าท่านมีเรื่องเร่งด่วนอะไร ก็เลยตามมาดู”นางมองอ๋องหลี แล้วมองท่านรองกู้ที่อยู่ข้างๆ ถามอีกคร
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 972
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 971
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 970
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 969
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 968
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 967
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 966
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 965
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 964
