แชร์

บทที่ 804

ท่านรองกู้หัวเราะเสียงดังอย่างไม่เกรงใจ

คนที่ไม่รู้ คิดว่าเขาเป็นชายร่างใหญ่ที่ใจกว้างและตรงไปตรงมาเสียอีก

ในความเป็นจริง พูดจาเสียดสี ไม่น่าฟังอย่างยิ่ง

ฉู่เชียนหลีนั่งตัวตรง “ท่านรองกู้อยู่มาครึ่งชีวิต หรือไม่เคยได้ยินคำว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน? พูดมั่นใจเกินไป ระวังถูกตบหน้า”

เพิ่งพูดจบ ท่านรองกู้ก็ยิ่งหัวเราะอย่างกำเริบเสิบสานมากขึ้นแล้ว

“ฮ่าๆ! ฮ่าๆๆ!”

คนเก่ง เขาเคยเจอไม่น้อย

คนมีความสามารถ ยิ่งเคยเจอเยอะแยะ

“ข้าท่องยุทธภพหลายปี คนเช่นไรที่ไม่เคยเจอ? เรื่องแปลกอะไรที่ไม่เคยพบไม่เคยเห็น? นึกถึงปีนั้น สมัยที่ข้าเลียเลือดบนคมดาบ พระชายาอ๋องเฉินท่านยังไม่เกิดเลย มันถึงคราวที่เด็กน้อยคนหนึ่ง ต้องมาสั่งสอนข้าตั้งแต่เมื่อไรแล้ว?”

ฮึ่ม!

เขายิ้มอย่างเย็นชา

อ้วนดีจริงๆ!

สีหน้าของฮ่องเต้ดูไม่ดีนัก ฉู่เชียนหลีพูดจาโอ้อวด ผู้อื่นหัวเราะเยาะ ฉู่เชียนหลีเสียหน้า หน้าที่เสียเป็นของราชวงศ์

วันนี้ฉู่เชียนหลีเป็นอะไร?

ปกติสุขุมหนักแน่นมาก เหตุใดวันนี้ราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน?

คนอื่นก็มองฉู่เชียนหลีด้วยสายตาแปลกๆ เช่นกัน

สีหน้าฉู่เชียนหลีเรียบเฉย เอ่ยปากอย่างเฉยเมย “ในเมื่อท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status