Share
บทที่ 736
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 737
ทุกคนงงงวยโดยตรง “?”หานเฟิงตกใจ “พระชายา ท่าน?”เยว่เอ๋อร์ประหลาดใจ “พระชายา ท่านเลอะเลือนแล้ว?”จางเฟยส่ายศีรษะ “ไม่ใช่กระมัง?”จิ่งอี้ “?”ในดวงตาเฟิงเย่เสวียนก็เต็มไปด้วยความตะลึงงันเช่นกัน “เชียนหลี เจ้า…”ฉู่เชียนหลีหันกลับ เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเฟิงเย่เสวียน จับมือของเขา กล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆ “อาเฉิน ข้าไม่ใช่ผู้หญิงประเภทจิตใจคับแคบ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ผู้ชายคนใดบ้างที่ไม่มากชู้หลายเมีย? หาอนุภรรยาให้เจ้าสองสามคน เป็นสิ่งที่ข้าควรทำ”“แม่นางอาหวามีความรู้ด้านยาสมุนไพร เก่งการล่าสัตว์ และมีพื้นฐานวรยุทธ์ในระดับหนึ่ง หน้าตาก็ไม่เลว ผู้หญิงที่ดีเช่นนี้ไม่รับเข้าจวนอ๋องเฉิน ไม่เสียดายแย่หรอกหรือ?”เฟิงเย่เสวียนค่อยๆ หลุบดวงตาที่ลึกซึ้งเล็กน้อยลง มองมือฉู่เชียนหลีที่จับมือของเขา…ราวกับว่าเข้าใจอะไรบางอย่างตอนที่เอ่ยปากอีกครั้ง น้ำเสียงอ่อนโยนลงมาก “ในเมื่อเป็นเจตนาของเจ้า ข้าไม่มีความคิดเห็น ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีผู้ชายคนใดที่ไม่ชอบเรือนส่วนหลังมีผู้หญิงเยอะ?”ทุกคน “?”พระชายาทำตัวแปลกๆ ก็ช่างเถอะ เหตุใดท่านอ๋องก็เหมือนกับกลายเป็นคนอีกคน?เกิดอะไรขึ้น?คนสอง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 738
สีหน้าอาหวาเย็นชา หันกลับไปอย่างหมดความอดทน ไม่อยากพูดกับมารดาอีกแม้แต่คำเดียวแต่ฮูหยินหัวหน้าหมู่บ้านกลับเสียใจ กำลังมีเลือดหยดในหัวใจแล้ว!ลูกสาวที่เป็นเด็กดีและรู้ความของนางกลายเป็นเช่นนี้ นางที่เป็นแม่คนนี้ จะมีความสุขได้อย่างไร…นางพุ่งพรวดเข้าไป “อาหวา ฟังแม่พูดสักคำ! ของที่เจ้าฝืนเอามา มันรักษาไว้ไม่ได้! อ๋องเฉินไม่ใช่คนที่ล่วงเกินได้ง่ายเช่นนั้น!”อ๊ะ!น่ารำคาญ!“ล่วงเกินได้ไม่ได้ก็ช่างเขา ตอนนี้ก็เชื่อฟังคำข้าแต่โดยดีไม่ใช่หรือ? ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน วีรบุรุษยากจะผ่านด่านหญิงงาม รอข้าไปถึงจวนอ๋องเฉิน จะทำให้เขารักข้าอย่างหมดใจ!”“อาหวา!”สวรรค์!ใครก็ได้ช่วยลูกสาวของนางที่ธาตุไฟเข้าแทรกคนนี้หน่อย!ดื้อด้านไม่ยอมรับผิด ก็คือกำลังนำพาตนเองสู่ความพินาศนะ!ฮูหยินหัวหน้าหมู่บ้านจับมือลูกสาว “เจ้าอย่าปล่อยให้ความปรารถนาครอบงำจิตใจ พวกเราเป็นราษฎร พวกเราเป็นคนธรรมดา มีเพียงใช้ชีวิตที่เรียบง่ายอย่างสงบ จึงจะสามารถสงบสุข!”อาหวาเหวี่ยงนางออกด้วยความโกรธ “ใครว่าราษฎรไม่สามารถเป็นคนเหนือคน? ท่านดูถูกลูกสาวของตัวเองเช่นนี้เลย? ท่านยังเป็นแม่ของข้าหรือไม่!”“ก่อนหน้านี้ท่า
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 739
กลับถึงเมืองหลวง ก็เป็นเที่ยงวันของวันถัดไปฉู่เชียนหลีกลับจวนอ๋องเฉิน ส่วนเฟิงเย่เสวียนนำดอกไม้แห่งความตายเข้าวังเพื่อส่งมอบภารกิจห้องทรงพระอักษรฮ่องเต้ถือกล่องไม้หนานมู่ไว้ในมือ มองดูดอกตูมดอกนั้นอย่างละเอียด ถูกเด็ดออกจากกิ่งก้านหลายวัน กลับยังคงสดใหม่เหมือนมีชีวิต และส่องแสงประกายระยิบระยับในดวงตาของเขาเปล่งประกายความปลื้มปีติ เขาปิดฝากล่องเหมือนเป็นสมบัติล้ำค่า และใส่เข้าไปในลิ้นชักอย่างหวงแหนเป็นพิเศษ“เจ้าเจ็ด เจ้าไม่ได้ทำให้เราผิดหวัง หลายปีมานี้ ความสามารถของเจ้าเป็นที่ยอมรับมาโดยตลอด” เขาไม่ปกปิด ชื่นชมโดยตรง “ยังมีอีกหนึ่งเดือนก็เป็นวันเชงเม้งเซ่นไหว้บรรพชนแล้ว เราแก่แล้ว ทำไม่ไหวแล้ว เรื่องนี้ก็ให้เจ้าไปจัดการก็แล้วกัน”เต๋อฝูถือถาด เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม“อ๋องเฉิน เชิญ”บนถาด มีฮู่[1]หยกเนื้อโปร่งใสชิ้นหนึ่งวางอยู่ เมื่อกษัตริย์มอบหมายงานสำคัญหรือให้ความสำคัญกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง มักจะใช้สิ่งของบางอย่างเป็นเครื่องยืนยัน แสดงความสำคัญของเรื่องนั้นๆเรื่องเซ่นไหว้บรรพชน หนึ่งปีมีหนึ่งครั้ง เชงเม้งกวาดสุสาน เซ่นไหว้บรรพชนและฮ่องเต้องค์ก่อนทุกรุ่นทุกยุคสมัยตลอดหล
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 740
น้ำเสียงที่เรียบเฉยแต่สบายๆ ปลุกความเกลียดชังที่มองไม่เห็นขึ้น เฟิงเย่เสวียนสะบัดแขนเสื้อเดินจากไปฉู่เชียนหลีถามเขา เขาจะสูญเสียความเป็นตัวเองเพราะความปรารถนาหรือไม่ไม่ความคิดของเขาชัดเจนมากเมื่อก่อนไม่มีครอบครัว ไม่มีภรรยาและลูก ไม่มีความปรารถนา แค่อยากทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด ถามใจตนเอง ไม่รู้สึกละอายก็พอ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว เขาจะมอบสภาพแวดล้อมที่มั่นคงให้ครอบครัว และสร้างท้องฟ้าอันสดใสให้กับลูกที่ยังไม่เกิดใครก็ตามที่เป็นปรปักษ์กับเขา ล้วนสมควรกำจัดทิ้งทีละคนต่อให้เป็นพี่น้องแท้ๆ ก็ตามอ๋องเฟิงยืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม สายลมพัดผ่าน คำพูดของอ๋องเฉินเหมือนดังก้องอยู่ในหูพักใหญ่… ก่อนวันเชงเม้ง ออกจากเมืองหลวงตลอดไป ก็แสดงว่าเขาต้องสละสิทธิ์ของการสืบทอดราชบัลลังก์ เป็นอ๋องเจ้าสำราญทั้งชีวิตดูเหมือนในมือเฟิงเย่เสวียนมีจุดอ่อนของเขาแต่เขาจะเต็มใจได้อย่างไร?เขาไม่เต็มใจ!จวนอ๋องเฉินหลังจากฉู่เชียนหลีกลับมา เอาแต่ดูแลอวิ๋นอิงโดยไม่สนใจเรื่องพักผ่อน บาดแผลของอวิ๋นอิงสาหัสมาก ประกอบกับความเหนื่อยล้าที่เกิดจากการเดินทาง จึงอยู่ในอาการสะลึมสะลือ นอนอยู่บนเตียงอ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 741
วันถัดมา ช่วงเช้า หลังกินอาหารเช้า เฟิงเย่เสวียนก็ไปทำงานแล้ว ฉู่เชียนหลีนั่งอาบแดดอยู่ในสวน ถือกระบอกไม้ไผ่เล็กๆ ที่เรียวยาวขนาดเท่านิ้วมือหนึ่งกระบอก สิ่งที่อยู่ข้างในคือเลือดของหมาป่าเทานางนึกถึงคำพูดของอาหวาในร่างกายนางมีกู่ ดื่มเลือดหมาป่าเทาแก้ได้กู่ชนิดนี้จะไม่ทำร้ายร่างกายนาง ทว่าสามารถควบคุมความคิดของนางโดยที่ไม่รู้ตัวช่วงก่อนนางโทรมมาก อยู่ในอาการสะลึมสะลือทั้งวัน เหมือนไม่ใช่ตัวของตัวเอง ในช่วงเวลานั้น นอกจากเฟิงเย่เสวียน คนที่ปรากฏตัวข้างกายนางบ่อยที่สุดก็คือ…อ๋องหลีนางพลิกกระบอกไม้ไผ่เล่น เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างเจ้าดำน้อยหมอบอยู่ข้างเท้านาง มันกระติกหางปุยขนาดใหญ่ไปมา พลางหาวอย่างเกียจคร้านทีหนึ่ง หัวหมาป่าขนาดใหญ่และขนปุกปุยยื่นไปข้างหน้า ทิ้งตัวลงข้างรองเท้าปักลายของฉู่เชียนหลี แล้วงีบหลับ“พระชายา กำลังคิดอะไรอยู่หรือ เหม่อลอยเช่นนี้ ระวังตากแดดนานจนผิวไหม้นะเจ้าคะ”นอกเรือน เยว่เอ๋อร์เตรียมผลไม้ที่ล้างเสร็จ ยกเข้ามาวางลงบนโต๊ะเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้างเจ้าดำน้อยเห็นแล้ว เลียริมฝีปากทันทีฉู่เชียนหลีหยิบผิงกั่ว[1]ลูกหนึ่งขึ้นมา พลันชูมือขึ้น ก็โยนเข้าไปใน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 742
นางเห็นจิ่งอี้ ย่อมคาดคิดไม่ถึงและประหลาดใจ แต่เมื่อเห็นจิ่งอี้ยืนอยู่หน้าประตูห้องของอวิ๋นอิง รอยยิ้มที่มุมปากแข็งทื่อหลายส่วน“คุณชายจิ่งมาหาอวิ๋นอิงหรือ?”จิ่งอี้เงยหน้า กวาดมองนางแวบหนึ่ง ยื่นขลุ่ยไม้ไผ่อันเล็กให้นาง“ของของนาง”เยว่เอ๋อร์รู้จักของสิ่งนี้มันเป็นคุยไม้ไผ่ที่พ่อของอวิ๋นอิงแกะสลักให้นาง อวิ๋นอิงพกติดตัวตลอดเวลา และหวงแหนมากนี่เป็นของดูต่างหน้าเพียงหนึ่งเดียวที่พ่อนางเหลือไว้ให้นางเยว่เอ๋อร์รับมา แม้ไม่รู้ว่ามันไปอยู่ในมือคุณชายจิ่งได้อย่างไร แต่สิ่งที่สามารถมั่นใจได้คือคุณชายจิ่งมาหาอวิ๋นอิงนางเม้มมุมปาก มองคนทั้งสองที่พูดคุยและหัวเราะในห้องแวบหนึ่ง จู่ๆ ก็เอ่ยปากด้วยรอยยิ้มจางๆ“คุณชายจิ่งมาไม่ถูกเวลาจริงๆ ท่านโหวน้อยอยู่ที่นี่ การเดินทางครั้งนี้ อวิ๋นอิงได้รับบาดเจ็บ ทำเอาท่านโหวน้อยปวดใจมาก และยังบ่นพระชายาพักใหญ่เลย บอกว่าอะไรนะ ครั้งหน้าไม่ให้อวิ๋นอิงไปเสี่ยงอันตรายแล้ว”ในคำพูดที่พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม แสดงให้เห็นว่าท่านโหวน้อยให้ความสำคัญต่ออวิ๋นอิงภาพที่อยู่ในห้องกลมกลืนมาก และได้ยืนยันคำพูดของเยว่เอ๋อร์แล้ว ยิ่งแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างคน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 743
“?”“ผู้หญิงร้องไห้ไม่ใช่บาป ต่อให้เป็นคนที่แกร่งแค่ไหนก็มีสิทธิ์เหนื่อยล้า”“...”อวิ๋นอิงหน้าบูดบึ้ง เกือบโมโหจนหัวเราะออกมาแล้ว คนคนนี้คงจะไม่ใช่ตัวตลกที่ลิงเชิญมากระมัง ตกลงวันๆ ในสมองคิดแต่อะไร?“ปล่อยข้าได้แล้ว”“อวิ๋นอิง อยู่ต่อหน้าข้า เจ้าไม่ต้องแสร้งทำเป็นเข้มแข็งจริงๆ ข้ารู้ว่าแผลของเจ้าเจ็บมาก เจ้าแค่อายที่จะร้องไห้ออกมา เจ้าวางใจได้ ข้าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร นี่เป็นความลับระหว่างพวกเราสองคน”“...”รัดโดนคอของนางแล้วยื่นมือออกไปจิกเนื้อนุ่มที่เอวเขาทีหนึ่ง“อ๊า!”หลิงเชียนอี้เจ็บจนกระโดดสูงสามเมตร หลังจากหายเจ็บแล้ว น้ำตาคลอเบ้าราวกับได้รับความขุ่นเคืองเพียงใด มองไปทางนางอย่างกล่าวโทษ เสียใจจนสูดจมูกฟึดๆผู้หญิงคนนี้…เหี้ยมมาก!“เจ้าใช้ความรุนแรงในครอบครัว”“?”“นี่เป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจจริงๆ!”“?”“ทั่วหล้าก็มีแต่ข้าหลิงเชียนอี้คนนี้ที่สามารถอดทนต่อนิสัยแย่ๆ ของเจ้า หากเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่น ปลดเจ้าทิ้งไปนานแล้ว”“...”อวิ๋นอิงเม้มปาก เพิ่งจะสังเกตตอนนี้ รู้ตัวอีกที นางก็เข้าใกล้เขาอีกแล้ว…สถานะมีความแตกต่างเขาเป็นคนดีมาก แต่นางจะกล้าเพ้อฝันได
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 744
“อะไรนะ?!”เสียงเยว่เอ๋อร์ดังขึ้นกะทันหัน ปฏิกิริยารุนแรงยิ่งกว่าอวิ๋นอิงที่เป็นเจ้าตัว“เพราะเหตุใด? เขาดีกับเจ้าเช่นนั้น เหตุใดเจ้าไม่ชอบเขา! หรือยังมีอะไรที่เจ้าไม่พอใจ? หรือคนที่เจ้าชอบเป็นคนอื่น?”ไม่ใช่ว่าดีกับคนคนหนึ่ง ก็จะต้องอยู่กับเขาเวลาพูดถึงความรักมันก็คือความรู้สึก แต่ในความเป็นจริงซับซ้อนกว่าที่คิดนี่ไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคน แต่มันเป็นเรื่องของสองครอบครัว“พี่เยว่เอ๋อร์ ท่านมองเรื่องราวง่ายเกินไปแล้ว ต่อไปไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีก” อวิ๋นอิงปิดปากไม่อยากพูดเยว่เอ๋อร์จับมือของนาง จะพูดให้ได้“อวิ๋นอิง เจ้าอย่าเลอะเลือน ผู้ชายที่ดีเช่นนั้นอย่างท่านโหวน้อย ต่อให้ถือโคมไฟส่องก็หาไม่เจอ ถ้าหากพลาดไป ชาตินี้ก็ไม่มีโอกาสเช่นนี้อีกแล้วนะ!”อวิ๋นอิงขมวดคิ้ว“ตัวข้าเป็นอย่างไร ข้ารู้ดี”“เจ้า!”อะไรเป็นอย่างไร ขอแค่ชอบ เช่นนั้นก็อยู่ด้วยกันก็เหมือนกับนางเป็นสาวใช้ของพระชายา คุณชายจิ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของพระชายา พวกเขาอยู่ด้วยกันก็มีสถานะเท่าเทียม ฐานะเหมาะสมกันอวิ๋นอิงเป็นสาวใช้ของพระชายา ได้รับความสำคัญจากพระชายามาก ท่านโหวน้อยเป็นหลานของพระชายา พวกเขาอยู่ด
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 886
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 885
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 884
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 883
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 882
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 881
