Share
บทที่ 738
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 739
กลับถึงเมืองหลวง ก็เป็นเที่ยงวันของวันถัดไปฉู่เชียนหลีกลับจวนอ๋องเฉิน ส่วนเฟิงเย่เสวียนนำดอกไม้แห่งความตายเข้าวังเพื่อส่งมอบภารกิจห้องทรงพระอักษรฮ่องเต้ถือกล่องไม้หนานมู่ไว้ในมือ มองดูดอกตูมดอกนั้นอย่างละเอียด ถูกเด็ดออกจากกิ่งก้านหลายวัน กลับยังคงสดใหม่เหมือนมีชีวิต และส่องแสงประกายระยิบระยับในดวงตาของเขาเปล่งประกายความปลื้มปีติ เขาปิดฝากล่องเหมือนเป็นสมบัติล้ำค่า และใส่เข้าไปในลิ้นชักอย่างหวงแหนเป็นพิเศษ“เจ้าเจ็ด เจ้าไม่ได้ทำให้เราผิดหวัง หลายปีมานี้ ความสามารถของเจ้าเป็นที่ยอมรับมาโดยตลอด” เขาไม่ปกปิด ชื่นชมโดยตรง “ยังมีอีกหนึ่งเดือนก็เป็นวันเชงเม้งเซ่นไหว้บรรพชนแล้ว เราแก่แล้ว ทำไม่ไหวแล้ว เรื่องนี้ก็ให้เจ้าไปจัดการก็แล้วกัน”เต๋อฝูถือถาด เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม“อ๋องเฉิน เชิญ”บนถาด มีฮู่[1]หยกเนื้อโปร่งใสชิ้นหนึ่งวางอยู่ เมื่อกษัตริย์มอบหมายงานสำคัญหรือให้ความสำคัญกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง มักจะใช้สิ่งของบางอย่างเป็นเครื่องยืนยัน แสดงความสำคัญของเรื่องนั้นๆเรื่องเซ่นไหว้บรรพชน หนึ่งปีมีหนึ่งครั้ง เชงเม้งกวาดสุสาน เซ่นไหว้บรรพชนและฮ่องเต้องค์ก่อนทุกรุ่นทุกยุคสมัยตลอดหล
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 740
น้ำเสียงที่เรียบเฉยแต่สบายๆ ปลุกความเกลียดชังที่มองไม่เห็นขึ้น เฟิงเย่เสวียนสะบัดแขนเสื้อเดินจากไปฉู่เชียนหลีถามเขา เขาจะสูญเสียความเป็นตัวเองเพราะความปรารถนาหรือไม่ไม่ความคิดของเขาชัดเจนมากเมื่อก่อนไม่มีครอบครัว ไม่มีภรรยาและลูก ไม่มีความปรารถนา แค่อยากทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด ถามใจตนเอง ไม่รู้สึกละอายก็พอ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว เขาจะมอบสภาพแวดล้อมที่มั่นคงให้ครอบครัว และสร้างท้องฟ้าอันสดใสให้กับลูกที่ยังไม่เกิดใครก็ตามที่เป็นปรปักษ์กับเขา ล้วนสมควรกำจัดทิ้งทีละคนต่อให้เป็นพี่น้องแท้ๆ ก็ตามอ๋องเฟิงยืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม สายลมพัดผ่าน คำพูดของอ๋องเฉินเหมือนดังก้องอยู่ในหูพักใหญ่… ก่อนวันเชงเม้ง ออกจากเมืองหลวงตลอดไป ก็แสดงว่าเขาต้องสละสิทธิ์ของการสืบทอดราชบัลลังก์ เป็นอ๋องเจ้าสำราญทั้งชีวิตดูเหมือนในมือเฟิงเย่เสวียนมีจุดอ่อนของเขาแต่เขาจะเต็มใจได้อย่างไร?เขาไม่เต็มใจ!จวนอ๋องเฉินหลังจากฉู่เชียนหลีกลับมา เอาแต่ดูแลอวิ๋นอิงโดยไม่สนใจเรื่องพักผ่อน บาดแผลของอวิ๋นอิงสาหัสมาก ประกอบกับความเหนื่อยล้าที่เกิดจากการเดินทาง จึงอยู่ในอาการสะลึมสะลือ นอนอยู่บนเตียงอ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 741
วันถัดมา ช่วงเช้า หลังกินอาหารเช้า เฟิงเย่เสวียนก็ไปทำงานแล้ว ฉู่เชียนหลีนั่งอาบแดดอยู่ในสวน ถือกระบอกไม้ไผ่เล็กๆ ที่เรียวยาวขนาดเท่านิ้วมือหนึ่งกระบอก สิ่งที่อยู่ข้างในคือเลือดของหมาป่าเทานางนึกถึงคำพูดของอาหวาในร่างกายนางมีกู่ ดื่มเลือดหมาป่าเทาแก้ได้กู่ชนิดนี้จะไม่ทำร้ายร่างกายนาง ทว่าสามารถควบคุมความคิดของนางโดยที่ไม่รู้ตัวช่วงก่อนนางโทรมมาก อยู่ในอาการสะลึมสะลือทั้งวัน เหมือนไม่ใช่ตัวของตัวเอง ในช่วงเวลานั้น นอกจากเฟิงเย่เสวียน คนที่ปรากฏตัวข้างกายนางบ่อยที่สุดก็คือ…อ๋องหลีนางพลิกกระบอกไม้ไผ่เล่น เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างเจ้าดำน้อยหมอบอยู่ข้างเท้านาง มันกระติกหางปุยขนาดใหญ่ไปมา พลางหาวอย่างเกียจคร้านทีหนึ่ง หัวหมาป่าขนาดใหญ่และขนปุกปุยยื่นไปข้างหน้า ทิ้งตัวลงข้างรองเท้าปักลายของฉู่เชียนหลี แล้วงีบหลับ“พระชายา กำลังคิดอะไรอยู่หรือ เหม่อลอยเช่นนี้ ระวังตากแดดนานจนผิวไหม้นะเจ้าคะ”นอกเรือน เยว่เอ๋อร์เตรียมผลไม้ที่ล้างเสร็จ ยกเข้ามาวางลงบนโต๊ะเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้างเจ้าดำน้อยเห็นแล้ว เลียริมฝีปากทันทีฉู่เชียนหลีหยิบผิงกั่ว[1]ลูกหนึ่งขึ้นมา พลันชูมือขึ้น ก็โยนเข้าไปใน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 742
นางเห็นจิ่งอี้ ย่อมคาดคิดไม่ถึงและประหลาดใจ แต่เมื่อเห็นจิ่งอี้ยืนอยู่หน้าประตูห้องของอวิ๋นอิง รอยยิ้มที่มุมปากแข็งทื่อหลายส่วน“คุณชายจิ่งมาหาอวิ๋นอิงหรือ?”จิ่งอี้เงยหน้า กวาดมองนางแวบหนึ่ง ยื่นขลุ่ยไม้ไผ่อันเล็กให้นาง“ของของนาง”เยว่เอ๋อร์รู้จักของสิ่งนี้มันเป็นคุยไม้ไผ่ที่พ่อของอวิ๋นอิงแกะสลักให้นาง อวิ๋นอิงพกติดตัวตลอดเวลา และหวงแหนมากนี่เป็นของดูต่างหน้าเพียงหนึ่งเดียวที่พ่อนางเหลือไว้ให้นางเยว่เอ๋อร์รับมา แม้ไม่รู้ว่ามันไปอยู่ในมือคุณชายจิ่งได้อย่างไร แต่สิ่งที่สามารถมั่นใจได้คือคุณชายจิ่งมาหาอวิ๋นอิงนางเม้มมุมปาก มองคนทั้งสองที่พูดคุยและหัวเราะในห้องแวบหนึ่ง จู่ๆ ก็เอ่ยปากด้วยรอยยิ้มจางๆ“คุณชายจิ่งมาไม่ถูกเวลาจริงๆ ท่านโหวน้อยอยู่ที่นี่ การเดินทางครั้งนี้ อวิ๋นอิงได้รับบาดเจ็บ ทำเอาท่านโหวน้อยปวดใจมาก และยังบ่นพระชายาพักใหญ่เลย บอกว่าอะไรนะ ครั้งหน้าไม่ให้อวิ๋นอิงไปเสี่ยงอันตรายแล้ว”ในคำพูดที่พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม แสดงให้เห็นว่าท่านโหวน้อยให้ความสำคัญต่ออวิ๋นอิงภาพที่อยู่ในห้องกลมกลืนมาก และได้ยืนยันคำพูดของเยว่เอ๋อร์แล้ว ยิ่งแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างคน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 743
“?”“ผู้หญิงร้องไห้ไม่ใช่บาป ต่อให้เป็นคนที่แกร่งแค่ไหนก็มีสิทธิ์เหนื่อยล้า”“...”อวิ๋นอิงหน้าบูดบึ้ง เกือบโมโหจนหัวเราะออกมาแล้ว คนคนนี้คงจะไม่ใช่ตัวตลกที่ลิงเชิญมากระมัง ตกลงวันๆ ในสมองคิดแต่อะไร?“ปล่อยข้าได้แล้ว”“อวิ๋นอิง อยู่ต่อหน้าข้า เจ้าไม่ต้องแสร้งทำเป็นเข้มแข็งจริงๆ ข้ารู้ว่าแผลของเจ้าเจ็บมาก เจ้าแค่อายที่จะร้องไห้ออกมา เจ้าวางใจได้ ข้าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร นี่เป็นความลับระหว่างพวกเราสองคน”“...”รัดโดนคอของนางแล้วยื่นมือออกไปจิกเนื้อนุ่มที่เอวเขาทีหนึ่ง“อ๊า!”หลิงเชียนอี้เจ็บจนกระโดดสูงสามเมตร หลังจากหายเจ็บแล้ว น้ำตาคลอเบ้าราวกับได้รับความขุ่นเคืองเพียงใด มองไปทางนางอย่างกล่าวโทษ เสียใจจนสูดจมูกฟึดๆผู้หญิงคนนี้…เหี้ยมมาก!“เจ้าใช้ความรุนแรงในครอบครัว”“?”“นี่เป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจจริงๆ!”“?”“ทั่วหล้าก็มีแต่ข้าหลิงเชียนอี้คนนี้ที่สามารถอดทนต่อนิสัยแย่ๆ ของเจ้า หากเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่น ปลดเจ้าทิ้งไปนานแล้ว”“...”อวิ๋นอิงเม้มปาก เพิ่งจะสังเกตตอนนี้ รู้ตัวอีกที นางก็เข้าใกล้เขาอีกแล้ว…สถานะมีความแตกต่างเขาเป็นคนดีมาก แต่นางจะกล้าเพ้อฝันได
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 744
“อะไรนะ?!”เสียงเยว่เอ๋อร์ดังขึ้นกะทันหัน ปฏิกิริยารุนแรงยิ่งกว่าอวิ๋นอิงที่เป็นเจ้าตัว“เพราะเหตุใด? เขาดีกับเจ้าเช่นนั้น เหตุใดเจ้าไม่ชอบเขา! หรือยังมีอะไรที่เจ้าไม่พอใจ? หรือคนที่เจ้าชอบเป็นคนอื่น?”ไม่ใช่ว่าดีกับคนคนหนึ่ง ก็จะต้องอยู่กับเขาเวลาพูดถึงความรักมันก็คือความรู้สึก แต่ในความเป็นจริงซับซ้อนกว่าที่คิดนี่ไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคน แต่มันเป็นเรื่องของสองครอบครัว“พี่เยว่เอ๋อร์ ท่านมองเรื่องราวง่ายเกินไปแล้ว ต่อไปไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีก” อวิ๋นอิงปิดปากไม่อยากพูดเยว่เอ๋อร์จับมือของนาง จะพูดให้ได้“อวิ๋นอิง เจ้าอย่าเลอะเลือน ผู้ชายที่ดีเช่นนั้นอย่างท่านโหวน้อย ต่อให้ถือโคมไฟส่องก็หาไม่เจอ ถ้าหากพลาดไป ชาตินี้ก็ไม่มีโอกาสเช่นนี้อีกแล้วนะ!”อวิ๋นอิงขมวดคิ้ว“ตัวข้าเป็นอย่างไร ข้ารู้ดี”“เจ้า!”อะไรเป็นอย่างไร ขอแค่ชอบ เช่นนั้นก็อยู่ด้วยกันก็เหมือนกับนางเป็นสาวใช้ของพระชายา คุณชายจิ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของพระชายา พวกเขาอยู่ด้วยกันก็มีสถานะเท่าเทียม ฐานะเหมาะสมกันอวิ๋นอิงเป็นสาวใช้ของพระชายา ได้รับความสำคัญจากพระชายามาก ท่านโหวน้อยเป็นหลานของพระชายา พวกเขาอยู่ด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 745
แต่ตอนที่นางกลับถึงจวนอ๋องเฟิง อ๋องเฟิงไม่อยู่ เวลานี้อ๋องเฟิงกำลังหารือกับอ๋องเจวี๋ยกันสองคน ในห้องส่วนตัวลับๆ ของหอน้ำชาแห่งหนึ่ง ประตูและหน้าต่างปิดสนิท บรรยากาศเคร่งขรึมเล็กน้อยข้างโต๊ะ ทั้งสองคนหันหน้าเข้าหากัน สีหน้าต่างก็เคร่งขรึมมาก“ความหมายของท่านคือ เฟิงเย่เสวียนรู้ว่าท่านเป็นคนส่งมือสังหารไป? แต่พวกเขารับเงินทำงาน มีหลักการมาก ไม่มีทางเปิดเผยตัวตนของผู้ว่าจ้าง เขารู้ได้อย่างไร…”อ๋องเจวี๋ยขมวดคิ้ว สำหรับเรื่องนี้ เขาไม่เข้าใจเลยสักนิดอ๋องเฟิงก็ไม่รู้ว่าเฟิงเย่เสวียนรู้ได้อย่างไรเช่นกัน แต่ในมือเฟิงเย่เสวียนมีจุดอ่อนของเขาระดับหนึ่ง ถ้าหากเสด็จพ่อรู้ว่าเขาจ้างมือสังหารเข่นฆ่าพี่น้อง ต้องผิดหวังมากแน่นอนถึงเวลานั้น อยากกู้สถานการณ์ก็ยากแล้วปวดหัวมากเฟิงเย่เสวียนคนนี้ เป็นน้องคนเล็กสุดของพวกเขา และเป็นคนฉลาดที่สุด จัดการยากที่สุดคนหนึ่ง“น้องสาม เรื่องจ้างมือสังหารนี่ พวกเราแอบวางแผนด้วยกัน หากข้าถูกลดศักดินา เกรงว่าเจ้าก็ต้องลำบากเช่นกัน?” อ๋องเฟิงกล่าวข่มขู่ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเขาจะเป็นแพะรับบาปคนเดียวไม่ได้ ต้องลากอ๋องเจวี๋ยลงน้ำไปด้วยกันบนใบหน้าอ๋องเจวี๋ย
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 746
สายตาของเฟิงเจิ้งหลีที่มองไปทางนางยังคงเปล่งประกาย “เข้ามาคุยข้างใน เจ้าตั้งครรภ์อยู่ อย่ายืนอยู่อย่างนั้น”ฉู่เชียนหลีเม้มปาก คิดแล้วคิดอีก ยกเท้าเดินเข้าไปข้างในห้องโถงหลักยกน้ำชาเข้ามา คนรับใช้ถอยออกไป เฟิงเจิ้งหลีนั่งลงที่ข้างกายนาง สายตาของเขาจ้องไปที่นางตลอดฉู่เชียนหลีจับฝาถ้วยชาจับแล้วจับอีก ไม่มีเจตนาที่จะดื่มชา วางชาลง หยิบกระบอกไม้ไผ่ที่เล็กเรียวแท่งหนึ่งออกมา แล้วดันไปหาเฟิงเจิ้งหลีเฟิงเจิ้งหลีสงสัย “นี่คืออะไร?”หยิบขึ้นมา ดึงจุกไม้ออก กลิ่นคาวเลือดโชยเข้าโพรงจมูก“เลือดของหมาป่าเทา” ฉู่เชียนหลีกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เสริมอีกประโยค “สามารถแก้พิษกู่”“!”พริบตานั้น ร่างของเขาสั่นสะท้าน ฝ่ามือแข็งฉับพลัน กระบอกไม้ไผ่เกือบหล่นลงพื้น และปฏิกิริยานี้เอง ทำให้แววตาของนางมืดมนลงปฏิกิริยาของเขา ก็คือคำตอบที่ดีที่สุดเป็นเขาจริงๆ ด้วย…ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาปกป้องนางหลายครั้ง และปฏิบัติต่อนางด้วยความจริงใจ นางคิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาโดยตลอด แต่ดูเหมือนตอนนี้ มีเพียงนางฝ่ายเดียวที่คิดเช่นนี้เหอะ…แม้แต่เพื่อนก็เชื่อใจไม่ได้ เช่นนั้นควรเชื่อใครมนุษ
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 886
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 885
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 884
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 883
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 882
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 881
