Share
บทที่ 672
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 673
จวนอ๋องเฟิงพระชายาอ๋องเฟิงนอนอยู่บนเก้าอี้นอน หมอมอชราคนหนึ่งกำลังทาของเหลวที่ไม่รู้จักลงบนท้องนาง และนวดด้วยวิธีพิเศษสูตรพื้นบ้าน เร่งการตั้งครรภ์ตอนที่นางกำลังสะลึมสะลือ ได้ยินคนรับใช้มารายงาน เลิกคิ้วขึ้นอย่างประหลาดใจเล็กน้อย“พระชายาอ๋องเฉินมาหาข้า?”เมื่อวานนางเพิ่งเอายามา สามารถกินได้ครึ่งเดือน เหตุใดวันนี้ก็มาหาถึงที่แล้ว?นางนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน…แววตาขรึมลง นั่งตัวตรงทันที “ออกไปให้หมด”“เจ้าค่ะ”ทุกคนถอยออกไป ฉู่เชียนหลีถูกพาเข้ามาในห้อง ปิดประตู มีเพียงทั้งสองอยู่ในห้องพระชายาอ๋องเฟิงถามด้วยรอยยิ้ม “ลมอะไรพัดพระชายาอ๋องเฉินมา? มีเรื่องอะไรอย่างนั้นหรือ?”ฉู่เชียนหลีมองนางเงียบๆ ปากก็เข้าสู่ประเด็นหลักทันที“ท่านน่าจะรู้เรื่องที่เมื่อวานฮูหยินโหวติ้งกว๋อคลอดลูกสาวแล้วกระมัง? นางเกิดภาวะตกเลือดหลังคลอด หมอหญิงที่ทำงานอยู่ในจวนสิบกว่าปีเป็นคนร้ายที่ทำร้ายนาง”“หา?!” พระชายาอ๋องเฟิงอุทาน มือปิดปาก “ข้ารู้เรื่องที่คลอดลูกสาวแล้ว แต่ทำร้ายคน…คนคุ้นเคยที่รับใช้สิบกว่าปี ลงมืออย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้กับองค์หญิงใหญ่? สวรรค์! ตกลงต้องอำมหิตแค่ไหน จึงจะสามารถทำเรื่อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 674
พูดถึงเรื่องนี้ นางค่อนข้างภาคภูมิใจลองถามทั่วหล้า มีผู้ชายกี่คนที่สามารถรักเดียวใจเดียว หนึ่งจิตหนึ่งใจเหมือนอ๋องเฟิง?ไม่มีลูกแล้วอย่างไร?ใครสามารถสั่นคลอนตำแหน่งพระชายาอ๋องเฟิงของนาง?ตอนฉู่เชียนหลีกวาดมองท่าทางที่ ‘มั่นอกมั่นใจ’ ของนาง หัวเราะกะทันหัน“เจ้าหัวเราะอะไร?” พระชายาอ๋องเฟิงเลิกคิ้วหัวเราะสิ“ก็ต้องหัวเราะพระชายาอ๋องเฟิงที่อายุเกือบสามสิบปี อายุมากเช่นนี้แล้ว ยังไร้เดียงสาเหมือนเด็กผู้หญิง” ฉู่เชียนหลียิ้มจนมุมปากยกขึ้น ดวงตาโค้งงอดูสวยงามพระชายาอ๋องเฟิงขมวดคิ้วแน่นสามส่วน รู้สึกเพียงรอยยิ้มนี้ขัดตามาก“หมายความว่าอย่างไร?”“ก็ตามที่พูดนั่นแหละ” ฉู่เชียนหลีแบมือทั้งสองข้างและยักไหล่ “เมื่อผู้ชายอายุสี่สิบปี เป็นวัยที่เป็นผู้ใหญ่และมีประสบการณ์ดีที่สุด ทว่าผู้หญิงอายุสี่สิบปี กลับเป็นดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา ผู้ชายทั่วหล้ามีใครบ้างไม่ชอบเด็กผู้หญิงที่อายุน้อยและสวย?”ใครจะรักแค่คนคนเดียวตลอดไป?“ไม่มีลูก ตอนแก่ไร้ที่พึ่ง แม้แต่คนจัดงานศพให้ก็ไม่มี ถึงเวลาเมียน้อยมีลูกสักหนึ่งคน ต่อให้ท่านนั่งตำแหน่งพระชายาอ๋องเฟิงแล้วจะอย่างไร? สุดท้ายก็โดดเดี่ยวตัวคนเดียวไม่ใช่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 675
“หืม?” ฉู่เชียนหลีเลิกคิ้วขึ้นอย่างประหลาดใจตั้งแต่เมื่อไร อ๋องเฟิงแอบไปสุมหัวอยู่กับอ๋องเจวี๋ยแล้ว?เช่นนี้ก็เท่ากับว่าพวกเขาร่วมมือกัน เช่นนั้นเรื่องที่ทำร้ายนางไม่เพียงอ๋องเฟิงมีส่วน อ๋องเจวี๋ยก็มีส่วนด้วย?อ๋องเฟิงคนนี้ไม่มีทายาท ไม่นับว่าเป็นภัยคุกคาม ส่วนอ๋องเจวี๋ยเชี่ยวชาญกลยุทธ์ทางทหาร ถนัดเรื่องการฝึกทหาร มีอำนาจทางทหารในมือระดับหนึ่ง และยังมีลูกสาวหนึ่งคน หากเขาเกิดความทะเยอทะยาน จะก่อให้เกิดภัยคุกคามระดับหนึ่งเมื่อฉู่เชียนหลีคิดเช่นนี้ ชะงักไปครู่หนึ่งแล้วกล่าว“อวิ๋นอิง เจ้าให้จิ่งอี้จับตาดูไว้”“พระชายา ให้ข้าไปเถอะ!” เยว่เอ๋อร์รีบโน้มตัวเข้ามาแทรกไม่ว่าเรื่องอะไร พระชายาก็ให้อวิ๋นอิงไปทำ เหมือนกับไม่ต้องการนาง นางก็อยากแบ่งเบาภาระให้พระชายาเช่นกัน นางจึงจะเป็นมิตรภาพที่ร่วมเป็นร่วมตายมานานเกือบสิบปีของพระชายา ไม่ใช่อวิ๋นอิงที่เพิ่งมาได้ครึ่งปีนางรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ…ฉู่เชียนหลีเหมือนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง หันไปมองทางเยว่เอ๋อร์ก่อนหน้านี้ ตอนไปจวนอ๋องเฟิง เยว่เอ๋อร์ก็เคยพูดคำพูดเช่นนี้ระหว่างความคลุมเครือ รู้สึกว่าเยว่เอ๋อร์แปลกๆ แต่เมื่อดูอย่างละเอียด เยว่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 676
“พระชายาอ๋องหลีตั้งครรภ์ ตอนที่อ๋องหลีกำลังได้รับความโปรดปราน จู่ๆ ก็หายตัวไปได้อย่างไร?” ฉู่เชียนหลีขมวดคิ้วใบหน้าของเด็กรับใช้เต็มไปด้วยความร้อนรน“บ่าวไม่ทราบขอรับ ไม่ทราบขอรับ…ใช่แล้ว ฝ่าบาทพักงานที่ค่ายลาดตระเวนของท่านอ๋อง ให้เขาอยู่ดูแลพระชายาในจวน วันนั้น เหมือนพวกเขาทะเลาะกันจากในวังกลับมา ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้น ท่านอ๋องก็ดูแปลกๆ แล้ว…”“เหตุใดจู่ๆ ฝ่าบาทถึงยึดตำแหน่งของเขา?”ตั้งแต่อ๋องหลีเข้าสู่ค่ายลาดตระเวน ก็ทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนโดยไม่หยุดพัก ใส่ใจปัญหาเล็กใหญ่ ตลอดเวลากว่าสามเดือนที่เขารับตำแหน่งนี้ เมืองหลวงมั่นคงสงบสุข ไม่มีเหตุการณ์ใหญ่โตอะไรเกิดขึ้น“บ่าวเพิ่งได้ยินมาว่า พระชายาเป็นคนของ…”“...”ผู้ชายกับผู้หญิงไม่เหมือนกัน ผู้หญิงมีความอ่อนไหวทั้งอารมณ์มากกว่า เอนเอียงไปทางความรู้สึกและครอบครัว แต่ผู้ชายมีความทะเยอทะยานสูง นับประสาอะไรกับอ๋องหลีที่พยายามอย่างหนักเช่นนั้น เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากฝ่าบาท ฉู่เจียวเจียวทำเช่นนี้ ไม่เท่ากับหักปีกของอ๋องหลีหรือ?ขอแค่เป็นผู้หญิงที่ฉลาด ไม่มีใครบีบคั้นผู้ชายเช่นนี้“อวิ๋นอิง เยว่เอ๋อร์ พวกเจ้าไปช่วยตามหาหน่อย
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 677
ชายคนนั้นพิงอยู่ตรงมุมกำแพง ข้างกายมีเหล้าหกกระจายเกลื่อนพื้น ไหเหล้าขนาดใหญ่ที่ว่างเปล่าหลายใบล้มคว่ำ ชุดสีขาวทั้งสกปรกและยับ ผมสีหมึกหลุดลุ่ยกระจัดกระจายอย่างยุ่งเหยิง คอตกอย่างหมดสภาพ ท่าทางที่กึ่งหลับกึ่งตื่นนั่น เสื่อมโทรมอย่างอธิบายไม่ได้“อ๋อง…หลี?”เป็นเขา!สภาพดูไม่จืดอย่างที่นางไม่เคยเห็นมาก่อนบนร่างกายเขาเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าที่เข้มข้น สติสัมปชัญญะและการรับรู้ของเขาถูกเหล้าแรงกลืนกิน ยกศีรษะขึ้นอย่างตอบสนองช้า ในดวงตาที่ขุ่นมัวเหม่อลอยหาจุดศูนย์กลางไม่เจอเขาพลางส่ายศีรษะ พลางยกเปลือกตาขึ้นอย่างยากลำบาก ใช้แรงทั้งหมดที่มี พยายามอย่างมากจึงจะมองเห็นชัดเจน“ฉู่…ฉู่เชียนหลี?!”เป็นนางเป็นนางจริงหรือ?ความมีชีวิตชีวาเสี้ยวหนึ่งที่เพิ่งปรากฏในดวงตา พริบตานั้นก็ดับสลัวอีกครั้งนางเข้ามาในความฝันของเขา?ถ้าหากนี่เป็นความฝัน เช่นนั้นก็เมาให้หนักกว่านี้ ไม่ต้องตื่นตลอดไปเขาหัวเราะเบาๆ ยกไหเหล้าที่อยู่ข้างกายขึ้น ดึงฝาทิ้ง แหงนหน้าก็กรอกเข้าปาก“เลิกดื่มได้แล้ว” ฉู่เชียนหลีเดินเข้าไป กดข้อมือของเขา แยกไหเหล้ามา โยนทิ้งไกลๆ “ก็แค่กลุ้มใจเรื่องค่ายลาดตระเวนไม่ใช่หรือ? ใช่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 678
“ข้าก็อยากรักษา ข้าก็อยาก…แต่ว่า ทั้งหมดนี้ไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ…ฉู่เชียนหลี เจ้าไม่รู้หรอกว่าหลายปีมานี้ข้าอยู่อย่างไร…ข้าราวกับอยู่ในนรก ตายแล้วก็เกิดใหม่ เกิดใหม่แล้วก็ตาย เป็นเช่นนี้ซ้ำๆ ทรมานยิ่งกว่าตาย…”เขาพิงกำแพง คอตก เสียงในปากคลุมเครือแบกชื่อเสียงของลูกนางกำนัลไว้ ถูกดูหมิ่นเหยียดหยามการมองข้ามของฝ่าบาท ความอคติของพี่น้อง การกลั่นแกล้งของคนในวัง…เขาทนมามากพอแล้ว“ข้าอยากพิสูจน์ตัวเอง ของสิ่งเดียวที่ข้าต้องการ นั่นก็คือมีวันหนึ่ง สามารถแก้ไขชื่อมารดาผู้ให้กำเนิดของข้าให้ถูกต้อง…”เขาไม่ต้องการให้มารดาผู้ให้กำเนิดตายแล้ว ก็ยังถูกวิพากษ์วิจารณ์ และแบกรับคำด่าของผู้คนเขาไม่อยากให้ตนเองอดทนอดกลั้นทั้งชีวิต และยิ่งไม่อยากให้ลูกของตนเองได้รับอิทธิพลจากตัวเขา จนในวันข้างหน้าต้องมาลำบากกับเขาแต่ว่าฮูหยินเว่ยกลับหวังให้เขาไม่แย่งไม่ชิง อยู่อย่างสงบสุข ไม่ต้องทำอะไรเลย ใช้ชีวิตที่เรียบง่ายตลอดไปเขาติดอยู่ตรงกลาง เดินหน้าไม่ได้ ถอยหลังก็ไม่ได้เขาเจ็บปวดมาก“ไม่มีใครเข้าใจข้า…ฉู่เชียนหลี ไม่มีใครสามารถเข้าใจข้าจริงๆ…พวกนางรู้จักแต่สอนให้ข้าทำเช่นนี้เช่นนั้น กลับไม่เคยถา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 679
ในตรอกที่มืดสลัวและว่างเปล่า ตอนปลายมีดที่เป็นประกายวิบวับกดลงมา เสียงที่เบามากของฉู่เชียนหลีดังขึ้น “บางครั้ง การมีชีวิตก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง”ร่างกายเฟิงเจิ้งหลีสั่นเบาๆ ความแจ่มชัดเสี้ยวหนึ่งแลบผ่านดวงตาที่มึนเมา เห็นมีดสั้นเล่มนั้น ถอยร่างกายออกเหมือนกับสะดุ้งตกใจ“ฉู่เชียนหลี…”เขาโยนมีดทิ้งอย่างตื่นตระหนกเขากำลังทำอะไร?เมื่อครู่เขากำลังคิดอะไร?บ้าไปแล้ว?บ้าไปแล้วแน่ๆ!เขารู้สึกว่าชีวิตไม่มีอะไรเป็นดั่งหวัง ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา จมอยู่ในหุบเหวลึกมาโดยตลอด โลกทั้งใบของเขามืดมน ไม่มีแสงอาทิตย์ ไม่มีความหวัง มีเพียงความมืดที่ไม่รู้จบเหนื่อยมาก กลับตายไม่ได้ เขายังต้องตอบแทนบุญคุณเลี้ยงดูของฮูหยินเว่ยเขาไม่สามารถตัดสินใจแม้แต่ความเป็นความตายของตนเอง เขาก็เหมือนกับศพเดินได้ ไม่มีความคิด เหลือเพียงร่างกาย“ฉู่เชียนหลี…” ดวงตาที่ขุ่นมัวของเขาพยายามมองผู้หญิงตรงหน้า โซเซไปข้างหน้าสองก้าวอย่างมึนเมา พลันกระโจนลงพื้นอย่างเข่าอ่อน กอดต้นขาทั้งสองข้างของฉู่เชียนหลีไว้ พึมพำเสียงเบา“ฉู่เชียนหลี เจ้าไม่รู้หรอกว่าข้าอิจฉาเจ้ามากแค่ไหน…”อิจฉาที่นางปีนออกมาจากหุบเหวที่ลึกม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 680
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร…“พระชายา!”“พระชายา…”นอกตรอก เจ้าดำน้อยที่ทำภารกิจเสร็จสับอุ้มเท้าวิ่งเข้ามา ข้างหลังตามมาด้วยเยว่เอ๋อร์กับอวิ๋นอิง และยังมีเด็กรับใช้ของจวนอ๋องหลี“ท่านอ๋อง ที่แท้ท่านอยู่นี่เอง! ท่านอ๋อง!”เด็กรับใช้วิ่งเข้าไปด้วยความตื่นเต้น เพิ่งสัมผัสโดนแขนของเฟิงเจิ้งหลี ร่างกายที่หนักอึ้งของเขายิ่งกดทับลงมาที่ตัวฉู่เชียนหลี“พระชายาระวัง!” อวิ๋นอิงรีบยันเอวของฉู่เชียนหลีไว้ กล่าวกับเฟิงเจิ้งหลี “อ๋องหลี พระชายาของเรามีครรภ์ ท่านโปรดลุกขึ้น”สิ้นเสียง ไม่ได้รับการตอบกลับ“อ๋องหลี?”พลันเยว่เอ๋อร์เข้ามาดู ก้มลง สังเกตอย่างละเอียดและระมัดระวังสองวินาที กลิ่นเหล้าที่เข้มข้นฉุนจนทำให้นางขมวดคิ้ว“เหมือนเขาหลับแล้ว?”ฉู่เชียนหลีดึงมือของเขา กลับพบว่ามือทั้งสองข้างของเขาโอบต้นขานางไว้แน่ เอาไม่ออกอวิ๋นอิงกับเยว่เอ๋อร์ก็ลองดูเช่นกัน มือของเขาเหมือนถูกเชื่อม ‘ติด’ กับตัวฉู่เชียนหลี แม้นอนหลับแล้ว ก็แยกไม่ออกฉู่เชียนหลีขมวดคิ้วร้องไห้ก็ส่วนร้องไห้ โวยวายก็ส่วนโวยวาย กอดนางหมายความว่าอย่างไร?ในเมื่อหาคนเจอแล้ว เช่นนั้นก็วางใจแล้ว หันไปกล่าวกับเด็กรับใช้ของจวนอ๋
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 886
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 885
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 884
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 883
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 882
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 881
