เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 393
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 394
ท้องฟ้ามืดสลัว ครึ้มฟ้าครึ้มฝน เมฆดำปกคลุมไปทั่วทั้งหัวเมือง ไม่เห็นแสงแดด บรรยากาศอึมครึม ราวกับว่าทุกสรรพสิ่งล้วนตกอยู่ในกลิ่นอายของความสิ้นหวังเมืองนี้ก็คือ——เมืองตงหนิงทหารเฝ้าอารักขาอย่างเข้มงวด ประตูเมืองปิดมิดชิด ทุกคนไม่สามารถเข้าออกได้ในเมือง เต็มไปด้วยความสิ้นหวังโรคระบาดแพร่กระจายไปทั่วทั้งหัวเมือง บรรดาชาวบ้านแทบจะติดเชื้อกันหมด พวกเขาตัวร้อน ไอไม่หยุด ไม่ว่าจะกินยาอะไรก็ไม่สามารถรักษาได้ ไอไปไอมา ตอนที่ไอจนถึงระดับหนึ่ง ก็จะรุนแรงขึ้นทันทีบรรดาชาวบ้านค่อนข้างหวาดกลัว อยู่อย่างหวาดกลัวทุกวัน ถูกขังอยู่ในเมืองแห่งนี้ราวกับสัตว์ หนีไม่ได้ ออกไปไม่ได้ ทำได้แค่เพียงรอความตายเท่านั้นรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างยิ่งวันนี้ ใจกลางหัวเมือง ส่องประกายความหวังอันริบหรี่รัชทายาท!ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่บนแท่นสูง เหมือนกับว่าเป็นผู้กอบกู้โลกที่ลงมาจากสวรรค์ ประกาศข่าวดีให้แก่ชาวบ้านทั้งเมือง“พ่อแม่พี่น้องทั้งหลาย หลังจากผ่านการศึกษาของคณะหมอหลวง อดหลับอดนอนมาหลายคืน ในที่สุดก็ผลิตสูตรยาที่มีประสิทธิผลออกมาได้แล้ว! เพียงแค่กินลงไป ก็จะสามารถรักษาโรคได้!”“เย่!”ทันทีที่คำพูดป
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 395
องครักษ์หกนายคุ้มกันรัชทายาทล่าถอย กงเจิ้นหงก็รีบขึ้นไปบนรถม้าเช่นกัน ฝ่าฝูงชนออกไป“เร็ว! รีบออกจากเมือง! พวกเจ้าขวางชาวบ้านเอาไป คุ้มกันรัชทายาท!”กาฬโรคคร่าชีวิตคน ชาวบ้านตายไปก็ไม่สำคัญ ล้วนเป็นชีวิตที่ต่ำต้อย ถ้าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับรัชทายาท เรื่องจะยุ่งยากมากทันทีที่ออกคำสั่ง องครักษ์ยี่สิบกว่านายก็พุ่งตัวไปข้างหน้า ตั้งรับป้องกัน กันบรรดาชาวบ้านออกไปรถม้าวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วบรรดาชาวบ้านตื่นตระหนก วุ่นวาย หวาดกลัว“ไม่ใช่กล่าวว่ามียารักษางั้นหรือ? ทำไมถึง...”“องค์รัชทายาทจะทิ้งพวกเราไป ไม่สนใจความเป็นตายของพวกเราอย่างนั้นหรือ?”“อย่าไป...”“ช่วยด้วย...”ตอนที่รัชทายาทอยู่ พวกเขามองเห็นความหวังรัชทายาทไปแล้ว พวกเขาเหมือนกับถูกดึงกระดูกสันหลัง อวัยวะภายในทั้งหก[footnoteRef:1]ไป จนทำอะไรไม่ถูก รีบวิ่งตามรถม้าของรัชทายาทไปอย่างรีบร้อน [1: อวัยวะภายในทั้งหก ได้แก่ หัวใจ ปอด ตับ ไต ม้าม และถุงน้ำดี] “องค์รัชทายาท!”“ช่วยพวกเราด้วย! ช่วยด้วย!”ฝูงชนมืดฟ้ามัวดินราวกับกระแสน้ำขึ้นน้ำลง องครักษ์ยี่สิบกว่านายขวางเอาไว้ไม่อยู่เลยแม้แต่น้อย ในไม่ช้าก็ถูกฝ่าทะลุ บรรด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 396
“พระชายา!”ทันทีที่หลิงเชียนอี้ออกไป ชายวัยกลางคนที่คุ้นตาคนหนึ่งก็เดินออกมาจากที่ไหนสักแห่งเมื่อมองอย่างชัดเจน“รองแม่ทัพเจียง?”รองแม่ทัพเจียงรีบเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว โค้งตัวคำนับเขาได้รับคำสั่งของอ๋องเฉิน แอบซุ่มอยู่ในเมืองตงหนิง สืบเรื่องโรคระบาด กลับคิดไม่ถึงว่าจะได้เจอกับพระชายาไม่เห็นอ๋องเฉิน มีเพียงพระชายา ใช้หัวแม่โป้งเท้าคิดก็รู้ว่า พระชายาแอบหนีมาเขารีบแสดงตัว คุ้มกันความปลอดภัยของพระชายาเขากำลังคิดว่าจะคุ้มกันพระชายาออกนอกเมือง แต่พระชายากลับเอ่ยปากกล่าว“เจ้ามาได้เวลาพอดี รองแม่ทัพเจียง ข้ากำลังขาดลูกมือ เจ้าช่วยข้าจัดลำดับชาวบ้านให้หน่อย แยกตามการติดเชื้อ อาการหนัก ธรรมดา เพิ่งติดเชื้อ แข็งแรงให้ที”“สิ่งของที่พวกเขาเคยสัมผัส ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า บ้าน ต้องฆ่าเชื้อทั้งหมด!”รองแม่ทัพเจียง “?”ไม่ออกนอกเมือง ยังวิ่งเข้าไปในเมือง ถ้าท่านอ๋องทราบจะต้องถลกหนังเขาเป็นแน่เขากดเสียงให้เบาลง กล่าวเสนอแนะเสียงเบา“พระชายา สถานการณ์การระบาดในเมืองรุนแรงกว่าที่คิด แม้แต่รัชทายาทยังหนี ไม่สู้ท่านออกจากเมืองไปก่อน เรื่องนี้พักไว้ก่อนค่อยคุยกัน?”ฉู่เชียนหลีขมวดคิ้
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 397
กลุก ๆ...ร่างของคนคนหนึ่งกลิ้งเข้ามาด้านในกระโจมอย่างไม่ทันตั้งตัว“ท่านโหวน้อย!?” กงเจิ้นหงเบิกตาโตอย่างตกใจบทสนทนาของเขากับรัชทายาท ไม่คิดเลยว่าท่านโหวน้อยจะแอบฟังอยู่ด้านนอก แล้วก็ไม่รู้ว่าได้ยินไปเท่าไหร่...หลิงเชียนอี้กลิ้งอยู่สองตลบ โดนจับได้ก็ไม่สะทกสะท้าน เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มร่า“โอ๊ะ ท่านลุงรัชทายาท!”เขาตบหน้าขา รีบลุกขึ้นมา“ท่านลุงรัชทายาท ท่านไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่? ข้าได้ยินว่าท่านมาที่เมืองตงหนิง ข้าเป็นห่วงแทบแย่ ตอนนี้ รีบเดินทางมาที่นี่ที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ลี้ เพื่อมาดูว่าท่านปลอดภัยดี ข้าก็วางใจมากแล้ว!”เขาโบกมือด้วยใบหน้ายินดี“พวกท่านคุยกันไปเถอะ ไม่มีธุระแล้วละก็ข้าขอตัวไปก่อน ฮี่ ๆ!”หัวเราะจบ กำลังตั้งท่า จะวิ่งถอยออกไปทันใดนั้น ด้านหลัง เสียงเย็นชาดังขึ้น“หยุดก่อน!”น้ำเสียงเย็นยะเยือกราวกับมีฝ่ามือที่ไร้รู้ร่างมือหนึ่ง จับเข้าที่ต้นคอของหลิงเชียนอี้ ทำให้ขาทั้งสองข้างของเขาหยุดชะงักอยู่กับที่ราวกับมีอะไรมาถ่วงเอาไว้ ก้าวขาไม่ออกอีกชะงักไปครู่หนึ่งเขาค่อย ๆ หันหลังกลับมา จ้องมองไปยังชายหนุ่มชุดดำ นัยน์ตาดำขลับเคร่งขรึม ที่จ้องเขาเ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 398
“ห้ามแตะต้อง!”“ข้าขอเตือนพวกเจ้า...”เสียงเย็นชาของหญิงสาว เสียงจ้อกแจ้กจอแจผสมปนเปกัน ราวกับว่ามีคนจำนวนมากกำลังก่อเรื่องขึ้นด้านนอกการเคลื่อนไหวในมือของฉู่เชียนหลีหยุดชะงักเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นจิ่งอี้กล่าว “ท่านศึกษาอย่างสบายใจเถอะ ข้าไปจัดการเอง”เขาสาวเท้าเดินออกไปฉู่เชียนหลีนวดคลึงหว่างคิ้ว เดิมทีเชื้อโรคประเภทนี้สามารถทดสอบออกมาได้แล้ว แต่เนื่องจากเวลาล่าช้า ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง จำต้องค้นคว้าสูตรยาขึ้นใหม่อีกครั้งวิจัยนานแล้ว ประกอบกับขี่ม้าเป็นเวลานาน นางเหนื่อยจนเวียนหัว จึงออกไปสูดอากาศเมื่อเปิดประตู ก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังล้อมเป็นกลุ่ม ทะเลาะกัน หนึ่งในนั้น มีเด็กหญิงตัวน้อยสวมชุดทะมัดทะแมงสีแดง ถักเปียกผมสั้นคนหนึ่งถือหอกสีแดง ใบหน้าเยาว์วัยที่อุดมสมบูรณ์เต็มไปด้วยความโมโห จ้องมองชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งคนตรงหน้าด้วยสายตาอาฆาต“ท่านพ่อของข้าตายเพราะคุ้มกันเมือง ท่านแม่ของข้าจากไปด้วยโรคติดต่อ ถ้าหากพวกเจ้ากล้าแย่งสมบัติที่ท่านพ่อกับท่านแม่ของข้าทิ้งไว้ให้ข้า ข้าจะส่งไปเจ้าไปเจอยมบาลเดี๋ยวนี้เลย!”น้ำเสียงของนางดุดันชัดแจ๋ว ใบหน้าองอาจห้าวหาญ สะบัดผมเปียสั้นอย่างด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 399
เขาอายุมากกว่านางสิบปี แต่นางกลับเรียกเขาว่าเจ้าหนุ่มน้อย?ช่างเป็นสาวน้อยที่ไม่มีมารยาทเอาเสียเลยสาวน้อยออกแรง ดึงหอก แต่หอกสีแดงติดอยู่ในมือของชายหนุ่มแน่น ดึงอย่างไรก็ดึงไม่ออกทำให้ต้องออกแรงมาก จนใบหน้าเล็กที่สมบูรณ์แดงก่ำน่ารังเกียจ!“นี่!”“ข้าไม่ได้ชื่อนี่”“เช่นนั้นท่านชื่ออะไร!”“รองเถ้าแก่โรงหมอเป้าฟู่ จิ่ง...เรียกข้าท่านอาจิ่งก็พอ!”“...”ถุย!หนุ่มใหญ่ ไม่อาย ยังคิดจะเอาเปรียบสาวน้อยคนหนึ่งอีก!แต่ชายหนุ่มจับหอกของนางเอาไว้ นางดึงอย่างไรก็ดึงไม่ออกโมโห!สาวน้อยโมโหจนหน้าแดง ทันใดนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วกระทืบลงบนเท้าของชายหนุ่มอย่างแรง“!” จิ่งอี้ขมวดคิ้วแน่นซี้ด...เด็กคนนี้ ท่าทางผอมแห้ง แต่แรงเยอะเหลือเกิน!สาวน้อยได้รับอิสระ เมื่อดึงหอกออกมาได้ก็วิ่งหนีจิ่งอี้ขมวดคิ้ว ในฐานะที่เป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งแห่งยุทธภพ ยังไม่เคยได้รับความอัปยศอดสูแบบนี้มาก่อน เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมช่างไม่รู้ฟ้าสูงดินต่ำ กล้ายั่วยุแม้กระทั่งเขาจ้องมองแผ่นหลังของเด็กสาวที่วิ่งหนีไปออกไกลอย่างรวดเร็ว กล่าวถามเสียงดัง“เจ้าชื่ออะไร?”“อวิ๋นอิง สำนักยุทธ์ตระกูลอ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 400
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าสถานการณ์ของเมืองตงหนิงตอนนี้อันตรายแค่ไหน? เจ้าหนีมาที่นี่คนเดียว เจ้าจะให้ข้าทำอย่างไร? ถ้าหากเจ้าติดโรคระบาด เป็นอะไรไป เจ้าจะให้ข้าช่วยเจ้าอย่างไร!”เฟิงเย่เสวียนค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ พลังอำนาจที่เย็นยะเยือกและกดดัน บีบให้ฉู่เชียนหลีต้องก้าวถอยหลังโซเซ อ่อนแออย่างเห็นได้ชัดกล่าวอย่างหัวแข็ง“ข้าเป็นหมอ โรคระบาดของเมืองตงหนิงปะทุมาหกเจ็ดวัน คนตายหลายร้อยคน ข้าจะนั่งดูอยู่เฉย ๆ ได้อย่างไร?”มีคนล้มตายทุกวันเวลาก็คือชีวิตศึกษายารักษาโรคได้เร็วขึ้นหน่อย ก็สามารถช่วยชีวิตคนได้หลายสิบชีวิต“ฟ้าจะถล่มก็ยังมีคนมีคนตัวสูงค้ำเอาไว้ เจ้าเป็นกังวลอะไร?” สายตาที่เย็นยะเยือกของเฟิงเย่เสวียนจ้องมองนางถ้าหากนางติดโรคระบาด ไร้ยารักษา เขาจะทำอย่างไร?ฉู่เชียนหลีดึงแขนเสื้อ ก้มหน้าลงไป พึมพำเสียงเบา“ข้าคิดว่าตนเองก็ค่อนข้างเก่งอยู่...”หนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตร ไม่ถือว่าเตี้ยแล้ว“เจ้าว่าอะไร?” เสียงของชายหนุ่มเย็นชาลงไปอีก ราวกับว่าสามารถฆ่าคนได้ฉู่เชียนหลีรีบเงยหน้า“ข้าพูดว่า ข้าทำให้ท่านเป็นกังวลใจแล้ว! ไม่ได้หารือกับท่าน ก็หนีมาที่เมืองตงหนิงโดยพลการ ข้าผิด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 401
เป็นหญิงสาววัยเยาว์ที่สวยงามยิ่งคนหนึ่ง อีกทั้งยังมีหน้าตาที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์เป็นอย่างมากอายุประมาณสิบห้าหกปี เครื่องหน้าที่มีขนาดเล็กเท่าฝ่ามือมีมิติลึกล้ำ บนหัวสวมเครื่องประดับเงิน กำไลเงิน สร้อยข้อเท้าสีเงิน เสื้อผ้าปักสีเข้มที่ดูเป็นเอกลักษณ์ ถักผมเปียเล็ก ห้อยเขี้ยวหมาป่าเอาไว้ที่ลำคอ เป็นการแต่งกายของทางเหมียวเจียงบนที่นั่งตรงกลางเฟิงเจิ้งอวี้จ้องมองนางด้วยสายตาเย็นชา กระแทกจอกเหล้าลงไปบนโต๊ะอย่างรุนแรงกล่าวเสียงดัง บรรยากาศดุเดือด“ดูท่าวิชาแพทย์และยาพิษของเจ้าจะไม่ได้ดีอย่างที่คิดไว้” น้ำเสียงเย็นชา ทำให้บรรยากาศยิ่งเย็นชาขึ้นกว่าเดิมสาวน้อยที่มีนามว่าอูหนูลุกขึ้นยืนอย่างสงบ เงยใบหน้าสวยขึ้น กล่าวพร้อมรอยยิ้ม“องค์ชาย ข้าเคยบอกท่านแล้วว่า เชื้อโรคในร่างกายของหนูมีมากถึงยี่สิบกว่าชนิด กาฬโรคและยาถอนพิษชนิดนี้ที่ข้าทำขึ้น รับประกันผลแค่ภายในสามวันเท่านั้น”“ตอนนี้เลยเวลาแล้ว เชื้อโรคแปรสภาพ ยาถอนพิษย่อมสิ้นประสิทธิภาพ”เมื่อหลายวันก่อน เขาอยากจะให้กาฬโรคแพร่ขยายเป็นวงกว้าง ยิ่งคนติดเชื้อมาก ก็จะผลักดันให้โรคระบาดรุนแรงถึงขีดสุดเมื่อรุนแรงมาก ค่อยเสนอตัว ช่วยช
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 978
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 977
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 976
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 975
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 974
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 973
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 972
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 971
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 970
