บทที่ 344

โรงหมอ

จิ่งอี้อุ้มฉู่เชียนหลีกลับมาอย่างรวดเร็ว คนอื่นเห็นว่าสถานการณ์ผิดปกติ จึงพากันล้อมเข้ามา

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“คุณหนูเป็นอะไร?”

“ใครรังแกคุณหนู!”

เปียกปอนไปทั้งตัว สีหน้าซีดขาว ท่าทางทั้งผอมทั้งอ่อนแอ ทำให้ชายฉกรรจ์ทั้งหลายสงสารเป็นอย่างมาก แต่ละคนถูมือไปมาท่าทางอยากจะแก้แค้น

จิ่งอี้กล่าวอย่างรวบรัด

“เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย ไม่เป็นอะไร จางเฟย เจ้ารีบไปต้มยาขับความเย็นมาหน่อย หยางชี ไปซื้อเสื้อผ้าสะอาดของสตรีมาหนึ่งชุด”

“จิ่งอี้ เจ้ากับคุณหนูเป็นชายหญิงที่ไม่สนิทชิดเชื้อกัน ข้าจะช่วยเปลี่ยนเสื้อให้คุณหนูเอง!”

มีคนหนึ่งอาสาตัวเอง

เขาสวมเสื้อผ้าลายดอกไม้ ทาแป้งที่ใบหน้า สวมเครื่องประดับ รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น แต่งหน้าได้สวยงามเสียยิ่งกว่าสตรีหลายเท่า น้ำเสียงแหบแห้งที่เย้ายวน เกรงว่าแม้แต่ผู้หญิงได้เจอเขาก็ยังต้องละอาย

แค่หน้าอกเรียบไปหน่อยเท่านั้น

จางขาเป๋ “เฟิ่งหรานเจ้าก็เป็นผู้ชายไม่ใช่หรือ?”

ชายหนุ่มที่มีนามว่าเฟิ่งหรานกรีดนิ้ว ยิ้มหวาน

“แต่หัวใจของข้าเป็นผู้หญิง”

ทุกคน “...”

ก็แค่อยากจะเอาเปรียบคุณหนู

ถุย!

ดังนั้นทุกคนต่างก็ถกเถียงกันขึ้นมา เสียงดังโวยวาย

ฉู่เ