บทที่ 289

ตำหนักหลวนจิน

จักรพรรดิทรงสนทนากับเยี่ยเป่ยเฉิงเป็นเวลานาน สุดท้ายก็เว้าวอนเยี่ยเป่ยเฉิงให้เล่นหมากรุกกับเขาสักสองสามเกม

ดูเหมือนจะเล่นหมากรุก แต่อันที่จริงแล้วกำลังพูดคุยเรื่องสำคัญบางอย่างกับเขาอยู่

จักรพรรดิกล่าวว่า: " ก่อนหน้านี้ จักรพรรดิเป่ยหรงส่งสาส์นมาแจ้งข้าว่า ราชินีแห่งเป่ยหรงเสด็จออกจากพระราชวังโดยไม่บอกเขา เขาค้นหาทุกที่แล้วแต่ก็ไร้ซึ่งวี่แวว จึงขอให้ข้าช่วยสอดส่องดูแลอีกแรง หากต้าซ่งมีเบาะแสของราชินีแห่งเป่ยหรง รีบส่งสาส์นแจ้งให้เขาทราบทันที "

ใบหน้าของเยี่ยเป่ยเฉิงไร้ซึ่งความรู้สึก และวางหมากลงเป็นครั้งคราวเท่านั้น

จักรพรรดิไม่สนใจว่าเขาจะได้ยินหรือไม่ กล่าวต่อไปว่า: " เป่ยหรงเป็นหนึ่งในบรรดาแว่นแคว้นมหาอำนาจ ปีที่แล้วเพิ่งจะขุดพบเหมืองทองคำ มีทรัพยากรทางการเงินที่แข็งแกร่ง โชคดีที่เป่ยหรงและต้าซ่งสร้างพันธสัญญากันมาช้านาน และเป็นพันธมิตรกันมาหลายร้อยปีแล้ว ไม่ง่ายเลยที่จักรพรรดิเป่ยหรงจะขอความช่วยเหลือจากข้า หากราชินีเป่ยหรงมายังดินแดนของพวกเราจริงๆ หวังว่าท่านจะช่วยสอดส่องดูแลมากขึ้น จะปล่อยให้ราชินียอดดวงใจของจักรพรรดิเป่ยหรงเป็นอะไรในต้าซ่งไม่ได้เด็ดขาด "

เยี่ย