แชร์

บทที่ 5

ผู้แต่ง: ปรมาจารย์ยูผู้เล่นควัน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
“คุณมาทำอะไรที่นี่?” วินน์ขมวดคิ้วก่อนจะจ้องไปที่เบนท์ลีย์ที่จอดอยู่ข้างฟิลิป นี่เขาเพิ่งจะออกมาจากรถคันนั้นงั้นเหรอ? นี่มันสามีที่ไม่ได้เรื่องของฉันจริง ๆ งั้นเหรอ? หรือเดี๋ยวนี้บริษัทส่งของเขาส่งอาหารด้วยรถเบนท์ลีย์กันแล้ว?

“ผม…คือผม…” ฟิลิปพูดตะกุกตะกักก่อนจะเหลือบมองไปทางจอร์จที่กำลังยิ้มหน้าบานผ่านกระจก

ชายสูงวัยรีบยื่นมือเข้ามาช่วยก่อนจะพูดขึ้น “พ่อหนุ่มขอบคุณมาก ต้องขอบคุณเธอจริง ๆ ที่ช่วยให้ฉันหาที่นี่เจอ ไว้ให้ตาแก่คนนี้เลี้ยงอาหารเธอสักมื้อเพื่อแสดงความขอบคุณนะ”

ฟิลิปยิ้มก่อนจะพยักหน้าอย่างสุภาพ “ไม่เป็นไรครับท่าน กรุณากลับดี ๆ” น้ำเสียงของเขาบ่งบอกเป็นนัยว่าให้ชายสูงวัยรีบกลับไปได้แล้ว

จอร์จไม่ได้พูดอะไรอีกยิ้มและพยักหน้าให้กับวินน์ ก่อนจะบอกให้คนขับรถเคลื่อนรถออกไป

วินน์ตัวแข่งทื่อไปด้วยความตกตะลึง นั่นไม่ใช่...นั่นไม่ใช่ประธานของ เอเปก กรุ๊ป ประธานโทมัส หรอกเหรอ? คนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองนี้! และฟิลิปเพิ่งจะนั่งรถคันเดียวกันกับเขามา

“นี่คุณรู้จักจอร์จ โธมัส ด้วยเหรอ?” วินน์หันไปทางฟิลิป รู้สึกประหลาดใจ

ฟิลิปยักไหล่ “ไม่ ไม่รู้จัก ตาแก่นั่นก็แค่หลงทาง ผมแค่ช่วยนำทางให้เขา”

“นี่คุณหมายความว่ายังไงที่เรียกเขาว่า ’ตาแก่’ ชายคนนั้นเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในริเวอร์เดลเลยนะ! นั่นคือประธานของ เอเปก กรุ๊ป เชียวนะ!” วินน์กรอกตาใส่ฟิลิป ชายคนนี้ช่างโง่เสียจริง ยิ่งจ้องมองเขา วินน์ก็ยิ่งรู้สึกราวกับโดนดูถูก เธอจึงทำเพียงแค่พูดขึ้นอย่างเย็นชากับเขา “ฟิลิป อย่าลืมนะว่าคุณพ่อของฉันจะจัดงานคืนสู่เหย้าสุดสัปดาห์นี้ ที่ เวอร์เทียส คอร์ท เตรียมของขวัญมาด้วยล่ะ”

“ผมไม่ได้บอกว่าผมจะไปเสียหน่อย” ฟิลิป ตอบกลับ

“นี่คุณ!” วินน์หมดความอดทน เธอต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนในการโน้มน้าวพ่อของเธอ บอกกับเขาว่า ฟิลิปจะมาขอโทษเขาและเธอก็หวังว่าพ่อของเธอจะไม่ ทำให้เขาลำบากใจจนเกินไป แต่เนี่ยน่ะเหรอท่าทีของฟิลิป ลืมไปซะ! ช่างหัวเขาก็แล้วกัน! เธอคงจะตาบอดไป ถึงได้ไปตกหลุมรักผู้ชายคนนี้

“อยากจะทำอะไรก็เชิญตามสบายเถอะงั้น!” วินน์โกรธจัด ร่างบางหมุนตัวกลับ เธอเดินจากไป

ฟิลิปจ้องเธอที่เดินจากไป เขาเห็นว่าเธอเปลี่ยนชุด ดูเหมือนเธอจะฉีดน้ำหอมและแต่งหน้าด้วย ฟิลิปเกิดความสงสัย เขาเห็นเธอเดินหายเข้าไปในตึกใหญ่หลังนึง

เขานิ่งคิด วินน์บอกว่าเธอจะกลับไปที่ที่ทำงานไม่ใช่เหรอ? เธอมาทำอะไรที่นี่? ที่นี่มันที่ไหนกัน? นี่มันโรงแรมฮิลตันนี่นา!

เมื่อคิดได้ ฟิลิปก็รู้สึกโกรธขึ้นมา เขาต้องพยายามอย่างหนักในการทำงานแต่เธอกลับมาที่โรงแรมเนี่ยนะ! ไม่ได้การแล้ว เขาจะต้องตามเธอไป แล้วไปดูว่านี่มันเรื่องอะไรกันแน่

วินน์รู้สึกเครียดมากวันนี้ เรื่องแรกก็เรื่องลูกสาวที่เป็นโรคหัวใจของเธอต้องอาการทรุดลงเพราะอยู่กับคนไม่ได้เรื่องอย่างฟิลิป เรื่องถัดมาเธอเป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับฆวน ปาร์กเกอร์ หลังจากที่เธอกลับไปที่บริษัทหนึ่งในโครงการของเธอก็เกิดปัญหาขึ้น

ประธานโครงการไม่ยอมมาตามนัดและยืนยันให้เธอมาคุยกันที่โรงแรมฮิลตัน วินน์อยากที่จะปฏิเสธแต่ลูกค้าก็ใช้โครงการนี้มากดดันเธอ เธอจึงต้องมาที่นี่เพราะโครงการนี้มีมูลค่าหลายล้าน

ขณะนั้นเองโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น “สวัสดีค่ะท่าน ประธานวอร์เรน ฉันมาถึงแล้ว คุณอยู่ที่ไหนคะ?”

“ผมกำลังรอคุณอยู่ที่ร้านอาหารชั้นหก” น้ำเสียงสุขุมของชายหนุ่มลอดผ่านปลายสายมา

“ได้ค่ะ ท่านประธานวอร์เรน ฉันจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้” วินน์ยิ้ม

หลังจากวางสาย วินน์ถอนหายใจออกมา ท่าทางของเธอลังเลเล็กน้อย เธอจ้องไปที่ลิฟต์ก่อนจะตัดสินใจขึ้นลิฟต์ไปในที่สุด

เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง ฟิลิปก็ปรากฏตัวขึ้นที่ห้องโถงโรงแรม เขาเห็นวินน์ที่เดินหายเข้าไปในลิฟต์จากไกล ๆ เขารีบวิ่งตามเธอไปแต่แล้วก็ได้ยินเสียงเย็น พูดเยาะเย้ยขัดเขาขึ้นมาเสียก่อน

“ว้าว นี่ไม่ใช่พี่เขยลูกพี่ลูกน้องของฉันที่ทำงานเป็นพนักงานส่งอาหารหรอกเหรอเนี่ย? คุณมาส่งอาหารที่ฮิลตันงั้นเหรอ?”

ฟิลิปหันหน้ากลับไปก็เจอเข้ากับคู่รักหน้าตาดี แต่งกายทันสมัยคู่หนึ่งยืนเอนตัวเข้าหากัน หญิงสาวยืนกอดอก มีสีหน้าท่าทีเย้ยหยัน เธอยืนพิงแขนชายหนุ่มร่างสูง หน้าตาหล่อเหลา

“ลินน์ จอห์นสตัน?” ฟิลิปขมวดคิ้วก่อนจะหันไปมองและเห็นว่าลิฟต์หยุดอยู่ที่ชั้นหก

หญิงสาวเดินเข้ามาหาเขาด้วยท่าทีเยาะเย้ย ก่อนจะหัวเราะขึ้นมา “ช่างบังเอิญจริง ๆ ที่เจอนายที่นี่ ดูเหมือนว่าคุณจะขยายอาณาเขตของนายออกมาเพิ่มนะ”

หญิงสาวคนนี้คือลินน์ จอห์นสตัน ลูกพี่ลูกน้องคนเล็กของวินน์ เธอเป็นแค่นักศึกษามหาลัยปีแรกแต่กลับดูเหมือนหญิงที่โตเต็มวัยแล้ว

“ลินนี่ คนนี้ใครกัน?” หนุ่มหล่อข้างกายลินน์ส่งสายตาให้เธอก่อนจะถามขึ้นมา

ลินน์ขำออกมาในทันที “พี่เขยลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง ฉันไม่เคยบอกนายมาก่อนเหรอ? คนที่ธุรกิจล้มละลายแล้วก็ต้องทำงานเป็นคนส่งของเพื่อหาเลี้ยงตัวเองไง เขาถึงขั้นยืมเงินฉันสองสามหมื่น แล้วก็ยังไม่จ่ายคืนฉันด้วยซ้ำ”

ลินน์ดูถูกฟิลิปมาตลอด เพราะเขามันก็แค่ขยะ! เธอรู้สึกมาตลอดว่ากบน่าเกลียดอย่างเขาไม่เหมาะสมกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ ในขณะที่ชายหนุ่มแต่งงานกับพี่ลูกพี่ลูกน้องของเธอแต่ก็เหมือนกับว่าเขาแต่งงานเข้ามาในตระกูลของเธอมากกว่า ช่างน่าไม่อายเสียจริง!

“ฮ่าฮ่า นี่น่ะเหรอพี่เขยลูกพี่ลูกน้องของเธอ ที่เธอเคยพูดถึง?” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเสียงดัง

ฟิลิปรู้สึกรำคาญ ถึงอย่างไรเขาก็เป็นพี่เขยลูกพี่ลูกน้องของวินน์ เธอพยายามที่จะทำอะไรกันแน่ถึงได้ลากเอาคนนอกมา ดูถูกเหยียดหยามเขาด้วย?”

“ฉันจะคืนเงินให้เธอ แต่ตอนนี้ฉันมีเรื่องที่ต้องทำ อย่างนั้นคงจะอยู่คุยกับพวกเธอสองคนไม่ได้”ฟิลิปฝืนยิ้มออกมา

ถึงอย่างไรลินน์ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของวินน์ ในฐานะคนที่อายุมากกว่า ฟิลิปรู้สึกว่าเขาต้องมีความอดทนมากกว่านี้ ถ้าเธอรู้ว่าตอนนี้เขาเป็นทายาทของกลุ่มธุรกิจทางการเงินที่ใหญ่ที่สุด เขาสงสัยว่าเธอจะมีสีได้อย่างไรในตอนนี้แล้วเธอจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

มนุษย์ก็มักจะมองคนแค่จากภายนอกและโง่เขลากันทั้งนั้น

“คืนเงินฉันงั้นเหรอ? ฉันไม่หวังหรอกนะ แค่เงินจากการเป็นคนส่งของมันจะพอสำหรับค่ารักษาพยาบาลของมิล่าด้วยงั้นเหรอ?” ลินน์ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงถากถาง พี่เขยลูกพี่ลูกน้องของเธอไม่ได้เรื่องสักนิด! และยัยตัวดีนั่นก็ไม่หควรจะเกิดมาด้วยซ้ำ! ลินน์ไม่ได้ชอบฟิลิปมากนัก ดังนั้นเธอจึงรู้สึกแบบเดียวกันกับลูกสาวเขา

เมื่อฟิลิปได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นเย็นชา

“ลินน์ จอห์นสตัน ยังไงซะฉันก็ยังเป็นพี่เขยลูกพี่ลูกน้องของเธอ ไม่คิดว่าเธอพูดมามันหยาบคายไปหน่อยเหรอ?”

“เหอะ!” ลินน์พ่นลมหายใจออกมาทางจมูก “ฉันไม่เคยคิดว่านายเป็นพี่เขยลูกพี่ลูกน้องของฉันเสียหน่อย นายก็แค่คนที่มาเกาะลูกพี่ลูกน้องของฉันและแต่งงานเข้ามาในตระกูลของเรา ไม่มีอะไรมากกว่านั้น” หน้าไม่อาย! เขาคิดว่าเขาเป็นใครกันถึงจะเอาสถานะของเขามากดดันเธอ?

“ว้าว เขาเป็นเขยที่แต่งเข้าบ้านงั้นเหรอ?” แฟนหนุ่มของลินน์หัวเราะขึ้นมา น้ำเสียงประหลาดใจ ชายคนนี้ต้องไม่เอาไหนขนาดไหนกันนะถึงได้ยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองขนาดนี้

ลินน์โบกมือของเธอก่อนจะดึงแขนแฟนหนุ่ม และพูดขึ้น “ลืมมันไปซะเถอะ ไปกันฮิวจ์ ต้องยืนอยู่ใกล้กับคนแบบนี้ทำเอาอากาศเป็นพิษและเหม็นเน่าไปหมด”

ดวงตาของฟิลิปเข้มขึ้น เขากำมือแน่นในขณะที่มองลินน์เดินฉับ ๆ ออกไปกับแฟนหนุ่มของเธอ ทั้งสองยังคงพูดคุยกันระหว่างเดินไป

“พี่เขยลูกพี่ลูกน้องของเธอไร้ค่าสิ้นดี”

“เขาไม่ใช่พี่เขยลูกพี่ลูกน้องของฉัน ถ้านายยังพูดแบบนั้นอยู่อีกละก็ ฉันจะเลิกคุยกับนาย”

ฟิลิปสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อสงบสติอารมณ์ เขาไม่ควรจะให้เด็กเหลือขออย่างพวกเขามากวนใจเขาได้ เขาจึงหันหลังกลับแล้ววิ่งไปที่ลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังชั้นหก

ฟิลิปมองไปรอบ ๆ จนเจอเข้ากับเงาสะท้อนของวินน์ผ่านกระจก ด้านในของร้านอาหารเวิสเทิร์น

บ้าเอ๊ย!

สิ่งที่ทำให้เขาโมโหคือร่างของชายหนุ่มหัวล้านมันแผลบ ลงพุงที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ เอื้อมมือมาเพื่อจะจับแขนของวินน์ สีหน้าของเขาน่าขยะแขยง

ไอ้บ้าเอ๊ย! เดี๋ยวก่อนนะ เรื่องนี้มันจะไปต่อยังไง นี่มันไม่ใช่ภาพที่น่าดูเลยสักนิด

ฟิลิปโกรธจัด! เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนจะกดโทรออกหาวินน์

ด้านในร้านอาหาร วินน์ใช้ไหวพริบปฏิเสธน้ำใจของผู้จัดการวอร์เรนหลายต่อหลายครั้ง แต่เขากลับไม่ยอมแพ้เสียที เขาพยายามแม้กระทั่งจะจับมือเธอ!

ในขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น นี่เป็นโอกาสที่เธอจะได้พักหายใจบ้าง

“ขอโทษนะคะผู้จัดการวอร์เรน แต่ฉันต้องรับสายนี้” วินน์พูดขึ้น ก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินออกไปนอกร้าน

ดวงตาคู่เล็กของผู้จัดการวอร์เรน จ้องสำรวจไปที่หุ่นด้านหลังของวินน์ เขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้ เขาคิดกับตัวเองว่าคืนนี้เขาต้องได้ลงโทษหญิงสาวทรงเสน่ห์คนนี้แน่นอน!

“ฮัลโหลฟิลิป มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?” วินน์ยืนอยู่ด้านนอกร้านอาหาร

“ผมอยู่ด้านหน้าคุณ”

วินน์เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วและพบเข้ากับฟิลิป ที่ยืนจ้องเธออย่างเย็นชา เธอขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เขามาทำอะไรที่นี่?

“นี่คุณตามชั้นมาเหรอ?” วินน์เดินเข้าไปหาเข้า สีหน้าไม่เป็นมิตร พร้อมถามเสียงเย็น เธอเพิ่งจะบังเอิญเจอกับเขาที่ด้านล่าง และตอนนี้เขาก็มาอยู่ที่ประตูทางเข้าร้านอาหารนี่ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาสะกดรอยตามเธอมาจะเพราะอะไรได้อีก? ทำได้ดีหนิ ฟิลิป คุณมีงานใหม่ทำในเวลาว่างด้วยการเป็นไอ้โรคจิตแอบสะกดรอยตามคนอื่นงั้นเหรอ?

ฟิลิปหัวเราะ “ ผมไม่มีเวลาขนาดนั้นหรอกที่จะมาตามคุณ ก็แค่บังเอิญผ่านมาเท่านั้นแหละ” ก่อนที่จะหันไปมองร่างอ้วนลงพุงที่นั่งอยู่ด้านในร้านอาหาร และถามขึ้น “ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? เขาสำคัญกว่ามิล่าอย่างนั้นเหรอ? คุณถึงได้ออกมาแล้วมาเจอกับเจ้าอ้วนนั่นแทนที่จะอยู่ที่โรงพยาบาล คุณนี่เหลือเชื่อจริงๆเลยนะ”

วินน์รู้สึกรำคาญน้ำเสียงเยาะเย้ยของฟิลิป แต่ถึงกระนั้นเธอก็อธิบายให้เขาฟัง “เขาเป็นคู่หูทางธุรกิจของฉัน เรามาที่นี่เพื่อเจรจาธุรกิจกัน”

“เจรจาธุรกิจอย่างนั้นเหรอ? ผมเห็นนะว่าเขาพยายามจีบคุณ นี่มันการเจรจาทางธุรกิจหรือออกเดทกันแน่?” ฟิลิปตั้งคำถามกับเธอ

สีหน้าของวินน์เข้มขึ้น เธอกอดอกก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง “ฟิลิป คลาร์ค คุณพยามจะพูดอะไรกันแน่? คุณสงสัยว่าฉันมีชู้อย่างนั้นเหรอ? ฉันทำงานตัวเป็นเกลียวทุกวันเพื่อที่จะนำเงินมารักษามิล่า แต่คุณล่ะ? การที่ทำงานส่งของทุกวันของคุณมันจะทำให้คุณมีอนาคตที่ดีไหม? ฉันขอให้คุณไปขอโทษพ่อแม่ของฉัน คุณทำแล้วหรือยัง? คุณมันก็แค่คนขี้ขลาดคนนึง!”

ในขณะที่พูดความโกรธของวินน์ก็พุ่งพล่านขึ้นเรื่อย ๆ น้ำตาเอ่อล้นที่ดวงตาของเธอ เธอหันหลังกลับและสะอื้นออกมา “ช่างมันเถอะ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาเล่าให้คุณฟังทุกสิ่งทุกอย่าง คืนนี้ฉันจะไม่กลับบ้าน”

เธอจะไม่กลับงั้นเหรอ? ฟิลิปตกตะลึงจนพูดไม่ออก นี่เธอหมายความว่าเธอจะนอนนอกบ้านคืนนี้งั้นเหรอ? กับเจ้าอ้วนนั่น?

“แล้วถ้าผมสามารถช่วยคุณได้ล่ะ?” ฟิลิปถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทีของวินน์ ฟิลิปก็เดาออกได้อย่างง่ายดายว่าการเจรจานี้ไม่ง่ายเลย คู่ค้าทางทำธุรกิจของเธอต้องข่มขู่เธออยู่แน่ และนั่นทำให้เขารู้สึกผิดเมื่อตระหนักขึ้นได้ว่าเขาทำท่าทีไม่เหมาะสมออกไปก่อนหน้านี้

“คุณจะช่วยอะไรฉันได้? คุณเอาเงินหนึ่งล้านดอลล่าร์มาให้ฉันได้ตอนนี้เลยไหมล่ะ? วินน์หัวเราะออกมา น้ำเสียงของเธอเย็นชา เธอไม่เคยคิดจะหวังพึ่งฟิลิป ให้ช่วยเหลือเธออะไรเลย

“ก็แค่เงินหนึ่งล้านดอลลาร์ผมสามารถ…” ฟิลิปพูด เขามีเงินแล้วตอนนี้ แค่ประโยคเดียวจากเขา เขาก็สามารถซื้อบริษัทของวินน์ได้แล้ว กับอีแค่เงินหนึ่งล้านดอลลาร์ สำหรับโครงนี้น่ะเหรอ? ของกล้วย ๆ!

“ฟิลิป พอเถอะ ฉันไม่ได้ต้องการให้คุณมากังวลกับปัญหาของฉัน” วินน์ตอบอย่างเย็นชาก่อนหมุนตัวกลับแล้วเดินเข้าไปในร้านอาหาร

ไม่อยากให้ผมต้องเป็นกังวลอย่างนั้นเหรอ? แต่คุณเป็นภรรยาของผมนะ!

ฟิลิปยังคงยืนจ้องวินน์ เขายิ้มออกมาอย่างขมขื่นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมา

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 6

    ฟิลิปกดโทรออกหาจอร์จ โทมัส “จอร์จ คุณช่วยผมตรวจสอบโครงการล่าสุดที่วินน์ จอห์นสตัน ต้องดูแลของบริษัทเภสัชกรรม บีคอน หน่อย ว่ามีมูลค่าการลงทุนคือ หนึ่งล้านดอลล่าร์จริงหรือเปล่า? แล้วใครกันที่เป็นลูกค้าและบุคคลที่รับผิดชอบโครงการนี้”น้ำเสียงที่นอบน้อมของจอร์จลอดผ่านปลายสายออกมาเขาพูดขึ้น “นายน้อย กลุ่มบริษัทเภสัชกรรม บีคอน เป็นหนึ่งในบริษัทที่ตระกูลคลาร์คของเราร่วมลงทุนผมจะให้ประธานบริษัทของบีคอนไปพบกับคุณด้วยตัวเขาเอง”หืม? บริษัทเภสัชกรรม บีคอน ก็เป็นหนึ่งในบริษัทที่ตระกูลเราลงทุนไว้งั้นเหรอ พ่อของฉันนี่เยี่ยมยอดจริง ๆ!ฟิลิปรู้สึกเสียดายขึ้นมาทันทีที่ไม่รับมรดกของตระกูลให้เร็วกว่านี้“ไม่จำเป็นหรอก รีบตรวจสอบโดยเร็วและทำยังไงก็ได้ให้ลูกค้าตัดสินใจลงทุนซะเพื่อที่วินน์จะได้ไม่ต้องลำบากมาก” ฟิลิปพูดขึ้นอย่างใจเย็น“นายน้อย ผมแนะนำให้คุณซื้อบริษัทของลูกค้านั่นซะ คุณมีเงินมากพออยู่แล้ว” จอร์จแนะนำอะไรกันวะเนี่ย! ซื้อบริษัทงั้นเหรอ? อย่างที่คาดไว้ในฐานะพ่อบ้านจากตระกูลร่ำรวย ตาเฒ่าจอร์จ นี่คุณเป็นคนขี้อวดขนาดนี้แล้วเหรอ? “มันเรียกว่าการทำตัวให้ไม่เป็นจุดสนใจ เข้าใจรึเปล่า? ถ้าผมอยา

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 7

    ในที่สุดรถเบนท์ลีย์ก็มาหยุดที่ ริเวอร์เดล เวอร์เทียส คอร์ท ร้านอาหารที่ดังที่สุดในเมือง สถานที่ที่มีเฉพาะเหล่าเศรษฐีแหละคนดังถึงจะมารับประทานอาหารที่นี่ได้ เวอร์เทียส คอร์ท กำหนดให้ผู้ที่จะมาทำการจองร้านจะต้องเป็นสมาชิกที่มีการใช้จ่ายขั้นต่ำอย่างน้อยหนึ่งล้าน เพื่อที่จะรักษาสิทธิ์การเป็นสมาชิกเอาไว้ได้และที่นั่น ผู้ที่ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าของ เวอร์เทียส คอร์ท คือนักธุรกิจชื่อดัง ผู้บริหารของ ซีวิล เทรดดิ้ง กรุ๊ป รัสเซล ฟีลด์ บริษัทที่เชี่ยวชาญด้านการนำเข้าและส่งออกโดยจะเน้นที่ผลงานศิลปะ ในฐานะผู้บริหารของบริษัท แค่ตัวรัสเซลเองก็ร่ำรวยมีทรัพย์สินถึงสามพันล้าน และเขายังเป็นนักสะสมชื่อดังที่เป็นที่รู้จักไปทั่วโลกอีกด้วย คนดังที่มาอยู่ในชุมชนของนักสะสมท้องถิ่น รัสเซลได้พาเหล่าผู้บริหารระดับสูงอีกกว่าสิบคน มายืนรอด้วยความเคารพที่ด้านหน้าทางเข้าร้าน เวอร์เทียส คอร์ท กับเขาด้วย เหตุการณ์นี้สร้างความตกตะลึงให้เหล่าผู้ที่มาทานอาหารที่ร้านไม่น้อย บางส่วนถึงกับอุทานออกมา“นั่นไม่ใช่ผู้บริหารของ ซีวิล เทรดดิ้งกรุ๊ป รัสเซล ฟีลด์หรอกเหรอ? เขามายืนรอใครกัน มากันเยอะแยะ อลังการขนาดนี้?”“ช่างเป

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 8

    เสียงที่พูดขึ้นมาไม่น่าพิศมัยนัก ฟิลิปเงยหน้าขึ้นมาเจอเข้ากับชายที่พุงยื่นพลุ้ย จ้องมาที่เขาด้วยสายตาเยาะเย้ยแล้วมันเกี่ยวอะไรกับแก? ฉันจะเป็นแมงดาหรือไม่แล้วยังไง? ฉันไม่รู้จักแกด้วยซ้ำ ฟิลิปทำปากเบะ ตั้งใจจะไม่สนใจเขา ก่อนจะหมุนตัวเพื่อเดินออกไปแต่เจ้าอ้วนนั่นไม่ปล่อยให้เขาไปง่าย ๆ เขาเดินไปขวางทางฟิลิป และพูดจาถากถางเขาต่อหน้าเขาตรง ๆ “ทำเป็นเมินผมงั้นเหรอ? นิสัยดีเยี่ยมไปเลย! ผมได้ยินมาว่าธุรกิจของคุณพังไม่เป็นท่า และตอนนี้รองผู้จัดการจอห์นสตันของเราก็เป็นคนหาเลี้ยงปากท้องครอบครัวแทน ชายหนุ่มอย่างคุณฉันนี่ช่างกล้าที่จะเป็นแมงดาเกาะผู้หญิงกินนะ”ฟิลิปขมวดคิ้ว เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาจำชายคนนี้ได้เขาคือ เกวิน แซค ผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทที่วินน์ทำงานอยู่ ชายคนนี้เคยพยายามที่จะข่มขู่วินน์ แล้วฟิลิปก็เคยมอบบทเรียนให้กับเขา แต่ในตอนนี้เค้ามองฟิลิปว่าอยู่ต่ำกว่าเขา ชายหนุ่มจึงดูถูกเหยียดหยามเขาไม่หยุดหย่อนเพื่อนร่วมงานคนอื่นของวินน์ต่างก็มองฟิลิปด้วยสายตาแปลกประหลาด พวกเขารู้เรื่องของฟิลิปเพียงเล็กน้อย รู้เพียงแค่ว่าเขาเคยเป็นนักลงทุนที่มุ่งมั่น แต่ตอนนี้ตกลงมาอยู่ในสถานะขอ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 9

    ที่โต๊ะแผนกต้อนรับ โรสโบกบัตรไปมาก่อนจะชำเลืองมองไปทางฟิลิป อย่างเย่อหยิ่งและพูดขึ้น “ช่วยตรวจสอบที ว่าบัตรใบนี้สามารถจองห้องอาหารส่วนตัวได้หรือเปล่า”ทุกคนกลั้นหายใจรอคอยที่จะได้เห็นฟิลิปขายหน้าหญิงสาวที่อยู่ที่โต๊ะแผนกต้อนรับ รับบัตรไปรูดที่เครื่องและทันทีสีหน้าของเธอก็เป็นกังวลขึ้นมา เธอถามขึ้น “คุณผู้หญิงคะ นี่นี่บัตรของคุณงั้นเหรอ?”เมื่อโรสเห็นดังนั้นเธอก็ส่ายหน้า ยื่นมือของเธอที่ทาเล็บสีแดงก่ำออกมา ชี้ไปที่ฟิลิปที่ถูกยืนห้อมล้อมและโดนหัวเราะเยาะอยู่ “ไม่ใช่ของฉันหรอกค่ะ แต่เป็นของเขา” ฮ่าฮ่าฮ่า เรื่องเหลวไหลสิ้นดี! ฟิลิปทำให้ตัวเองต้องขายหน้า และวินน์ก็จะเสียหน้าไปด้วยเช่นกัน นี่มันยอดเยี่ยมจริง ๆ! นี่มีชายที่ทำให้ตัวเองต้องขายหน้าอยู่ตลอดจริง ๆ งั้นเหรอ?โรสมีความสุขเป็นอย่างมาก เธอจ้องมองไปที่วินน์ที่กำลังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ อย่างมีความสุข ก่อนจะพูดเยาะเย้ยขึ้น “รองผู้จัดการจอห์นสตัน สามีของคุณช่างเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!”วินน์รู้สึกขายหน้าเป็นที่สุด เธอจ้องไปที่ฟิลิปอย่างขุ่นเคือง เตรียมตัวที่จะตำหนิเขาแต่หญิงสาวที่อยู่แผนกต้อนรับก็เข้ามาขัดเสียก่อน เธอลุกขึ้นยืน

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 10

    ฟิลิปจ้องไปทางพวกเขาอย่างใจเย็น สีหน้าไม่แสดงความรู้สึกไคล์มองมาที่ฟิลิปด้วยความไม่พอใจ ชายคนนี้ดูธรรมดามาก และเขายังใจเย็นขนาดนี้ได้ยังไงกัน? “น่าสนใจดีนี่!”“พี่ชาย คุณสามารถจ่ายเงินสามแสนได้ไหม?” ไคล์ไม่ใช่พวกนักเลงที่จะได้เริ่มลงมือต่อยตีโดยที่ไม่ถามหาเหตุผล สามแสนเป็นเงินจำนวนมากสำหรับคนทั่วไป ไคล์รู้สึกว่าชายหนุ่มอย่างฟิลิป ไม่สามารถจ่ายเงินจำนวนนี้ได้อย่างแน่นอน แต่เขาก็ยังต้องถาม ต้องมีศิลปะทางการทูตเสียก่อนที่จะลงมือรุนแรง“ฉันขอโทษด้วยนะ แต่เขาเป็นคนที่ฝ่าไฟแดงมา อย่างนั้นแล้วเขาก็ควรจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด อีกอย่างเราก็ไม่ได้ชนกันเสียหน่อย” ฟิลิปพูดอย่างใจเย็นเจคอปชี้หน้าฟิลิป ก่อนจะคำรามออกมาด้วยความโกรธ “หมายความว่าแกจะไม่จ่ายยังงั้นเหรอ?”ฟิลิปจ้องไปที่เขา เงียบไม่ตอบรับไคล์ขมวดคิ้วเล็กน้อย หันหน้าไปมองทางรถฮาร์ลีย์ที่พังยับเยินอยู่บนพื้นถนนก่อนจะพูดขึ้น “พี่ชายสามแสนไม่มากเท่าไหร่หรอกนะ ก็แค่ขาข้างหนึ่ง”นี่เป็นคำขู่ สายตาของฟิลิปเปลี่ยนเป็นเย็นชา แววตาของเขาส่องประกายวิบวับในฐานะที่เป็นทายาทของตระกูลที่มั่งคั่ง เงินสามแสนเป็นปัญหาสำหรับเขาไหม? ก็ไม่เลย แต่เ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 11

    เฮ้อ! ภรรยาของเขาสวยเกินไปทำให้ผู้คนมากหน้าหลายตามาตามจีบเธอ มันทำให้ฟิลิปปวดหัว“เฮ้ เอเดนมาถึงแล้ว! เข้ามาสิ มานั่งลงข้างลุงจอห์นสตัน” มาร์ธาตื่นเต้นดีใจ เธอออกไปต้อนรับเขา “เธอเอาของขวัญมาด้วยทำไม? ไม่จำเป็นเลย เธอใจดีเกินไปแล้วแค่เธอมาที่นี่ก็ดีมากแล้ว”“แต่นี่เป็นงานวันเกิดของลุงจอห์นสตันนี่ครับ” เอเดนยิ้มก่อนจะเดินเข้ามานั่งด้านข้างชาร์ลส์ในตอนนี้เองก็ผู้คนต่างพากันจ้องมองมาที่ฟิลิปด้วยสายตาเยาะเย้ย ลูกเขยของตระกูลจอห์นสตัน คนนี้ช่างไร้ประโยชน์สิ้นดี! แม้แต่คนนอกยังได้นั่งข้างชาร์ลส์ จอห์นสตัน แต่ในฐานะลูกเขยเขากลับได้นั่งใกล้ประตู การปฏิบัติที่แตกต่างนี้แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดมาร์ธายิ้มอย่างจริงใจในขณะที่เธอจ้องมองไปที่เอเดนราวกับว่าเธอกำลังจ้องมองลูกเขยในอนาคตอยู่ “ต้องขอบคุณเอเดน ที่ช่วยจองห้องรับรองส่วนตัวนี้ ทำให้พวกเราได้มาทานอาหารที่เวอร์เทียส คอร์ทในวันนี้”ผู้คนต่างมองไปที่เอเดนด้วยด้วยความเอ็นดู การที่จะจองห้องจัดเลี้ยงรับรองส่วนตัวที่ เวอร์เทียส คอร์ทได้นั้นจะต้องเป็นสมาชิกเท่านั้นและการที่จะเป็นสมาชิกที่นี่ได้ ก็จะต้องมียอดใช้จ่ายอย่างน้อยหนึ่งล้านต่อปี เขาช่างเ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 12

    มองดูผู้คนที่ส่งเสียงเกรียวกราว วินน์รู้สึกราวกับนั่งอยู่บนเข็ม ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าฟิลิปเตรียมอะไรมา แต่เขาก็บอกกับเธอว่ามันคือภาพวาดฟิลิปไม่ใช่คนโง่ดังนั้นเขาจึงเตรียมภาพวาดที่ได้มาจากรัสเซล แต่น่าเสียดายที่วินน์ไม่ได้รู้ เธอคิดว่าฟิลิปคงซื้อภาพวาดทั่ว ๆ ไปมาเท่านั้น แต่ตอนนี้ เอเดนได้มอบภาพวาดของศิลปินที่มีชื่อเสียงชาวจีน และได้รับคำชมมากมายจากทุกคน ภาพวาดของ ฟิลิป เมื่อเทียบกับของหายากเช่นนั้น รั้งแต่จะเป็นการทำให้เขาโดนดูถูก ถ้าเขาเอามันออกมา“มันก็แค่ของขวัญธรรมดา ไม่มีอะไรให้ดูหรอก” วินน์พูดขึ้นแทนฟิลิป เธอจ้องเขาด้วยสายตาพิฆาต ถ้าเขาทำให้ตัวเองต้องอับอายต่อหน้าทุกคนวันนี้เธอจะเกลียดเขาตลอดไป! เธอคงจะไม่มีวันเชิดหน้าชูตาต่อหน้าเอเดนได้อีก“พี่ ทำไมพี่หยาบคายอย่างนั้นล่ะ พี่จะเมินเฉยต่อน้ำใจของพี่เขยลูกพี่ลูกน้องอย่างนั้นเหรอ?” ลินน์หัวเราะคิกคักในขณะที่พูด เธอเดินเข้ามาและดึงกล่องของขวัญกล่องยาวที่อยู่ใต้โต๊ะที่ฟิลิปแอบซ่อนไว้ออกไป“ดูสิมันเป็นกล่องของขวัญกล่องยาวเหมือนกันเลยจะเป็นภาพวาดเหมือนกันไหมนะ?” ลินน์จงใจลากเสียงของเธอที่เต็มไปด้วยคำถากถางฟิลิปไม่รู้จะพูดอะไรเขาจึ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 13

    “ในเมื่อมิสเตอร์คลาร์กไม่ได้อยู่ที่นี่ ผมก็จะไม่รบกวนพวกคุณต่อขอให้สนุกให้เต็มที่นะครับ” จู่ ๆ คาเวียร์ก็เข้ามาพร้อมกับของขวัญแล้วก็จากไปอย่างรวดเร็วปล่อยให้ทุกคนตกตะลึงชาลส์กระแอมขึ้นมา ในมือยังคงถือถือบัตรแล้วถามขึ้น “มีใครในนี้ที่รู้จักมิสเตอร์คลาร์กบ้าง?”ทุกคนส่ายหน้า คน ๆ นั้นจะต้องมีอำนาจถึงขนาดที่ทำให้เจ้าของร้านเวอร์เทียส คอร์ท นำอาหารหน้าตาน่ากินและไวน์ชั้นเลิศมาให้ด้วยตัวของเขาเอง เขาจะต้องไม่ใช่คนที่ใครก็จะเข้าถึงได้ง่าย ๆ อย่างแน่นอน“จะเป็นไปได้ไหมที่จะเป็นฟิลิป?”ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนพูดติดตลกขึ้น แต่ทุกคนในห้องก็ส่งเสียงหัวเราะลั่นออกมา“หยุดพูดเหลวไหลได้แล้ว! มันจะมีจะไปใช่เจ้าเศษขยะนั่นได้ยังไง? ถ้าเป็นเขาจริง ฉันจะกินไวน์ทั้งขวดนี้ไปเลย”“นอกเสียจากนามสกุลที่เหมือนกัน มีอะไรอีกที่พี่เขยลูกพี่ลูกน้องของเราจะเอาออกมาให้พวกเราดูได้?”กลุ่มเด็กวัยรุ่นสองสามคนพูดดูถูกเขาอย่างไม่ไว้หน้าวินน์ทนต่อไปอีกไม่ไหวเธอตำหนิขึ้นมาอย่างโกรธจัด “พอได้แล้วพวกนายพูดอะไรกันอยู่? ถึงยังไงซะเขาก็ยังเป็นพี่เขยลูกพี่ลูกน้องของพวกเธอ!”ชิ! กลุ่มเด็กวัยรุ่นเลิกคิ้วขึ้นอย่างหยิ่งยโ

บทล่าสุด

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 200

    นั่นคือธีโอ แซนเดอร์!ฟิลิปไม่รู้ว่าอะไรดีต่อตัวเขา เขากล้าดียังไงถึงไม่แสดงความเคารพ?บ๊อบเป็นคนแรกที่โกรธ เขาตะโกนใส่ฟิลิปว่า “ฟิลิป เมื่อมิสเตอร์แซนเดอร์มาที่นี่เพราะนาย ทำไมนายถึงยังนั่งอยู่? นายคิดว่านายเป็นใคร? นายไม่มีมารยาททางสัมคมเหรอ?”หลังจากที่บ๊อบตะโกนอย่างโกรธจัด เอริค อารอน และคนอื่นๆ ก็เริ่มด่าเขาเช่นกัน“ฟิลิป ยืนขึ้นและขอโทษมิสเตอร์แซนเดอร์เดี๋ยวนี้!”“ไอ้ขยะคนนั้นคิดว่าเขาเป็นคนพิเศษ”พวกเขากำลังพูดถึงฟิลิปมากขึ้นและมากขึ้นคนเหล่านี้ไม่ชอบฟิลิปมานานแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็มีโอกาสที่จะได้พูดสอดถ้าธีโอโกรธ ฟิลิปคงเสร็จแน่!อย่างไรก็ตาม ฟิลิปยกศีรษะขึ้นเล็กน้อยและมองทุกคน จากนั้นเขาก็คว้าทัพพีและตักซุปให้วินน์ เขากล่าวว่า “นี่ไม่เลว มันดีต่อร่างกายของเธอ เธอควรดื่มอีก”เวรเถอะ!บ๊อบ เดือดพลาด!ไอ้ขยะคนนี้ดูหมิ่นเขาอย่างสิ้นเชิง!เมื่อบ๊อบกำลังจะตะโกนใส่เขาอีกครั้ง ฟิลิปจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “นั่ง”“ได้ครับ!”ธีโอถอนหายใจอย่างโล่งอกและนั่งลงอย่างมีความสุข เขานั่งถัดจากรัสเซลและพวกเขาก็พยักหน้าเมื่อสบตากันบ้าอะไรกัน?เกิดอะไรขึ้น? นี้เริ่มแปลกมากไปแล้วทุ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 199

    “ธีโอ แซนเดอร์? ธีโอ แซนเดอร์คนไหน?”"มิสเตอร์ธีโอ แซนเดอร์ จากองค์กรการกุศลธีโอดอร์?”“ราชาโลกของใต้ดินแห่งเมืองริเวอร์เดล ธีโอ แซนเดอร์ เหรอ? เขามาที่นี่ทำไม”ก่อนที่ญาติพี่น้องและรุ่นลูกหลานของครอบครัวเยทส์ที่อยู่ในลานบ้านจะฟื้นคืนสติ ทุกคนในห้องโถงเริ่มวิตกกังวลเมื่อเทียบกับผู้ประกอบการและนักสะสมที่มีชื่อเสียงอย่างรัสเซล ธีโอได้โด่งดังในเมืองริเวอร์เดลเนื่องจากเขามีอำนาจทางด้านมืดหากผู้มีอำนาจเช่นนั้นไม่ได้มาที่นี่อย่างจริงใจ อาจกล่าวได้ว่าเขามาที่นี่เพื่อปลิดชีพใครบางคนเป็นเรื่องธรรมดาที่บ๊อบจะประหม่าไม่ใช่ทุกคนที่จะติดต่อกับชายผู้มีอำนาจอย่างธีโอได้ อีกอย่างคือไม่มีบุคคลธรรมดาคนไหนที่จะเชิญเขาเพื่อทำอะไรบางอย่างได้ในขณะที่ทุกคนตกตะลึง ธีโอก็เดินเข้าไปในลานบ้านด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ชุดสูทสีขาวและหมวกทรงฟีโดราของเขาเปล่งประกายไปทั่วอาณาเขต ใครบางคนอาจจะรู้สึกเหมือนถูกภูเขาบดขยี้ด้วยการปรากฏตัวของเขาแน่นอนว่านั่นคือธีโอ แซนเดอร์ ราชาของโลกใต้ดินแห่งเมืองริเวอร์เดล!การปรากฏตัวของเขามีอำนาจเหนือทั้งงานฉลองเจสตกใจมาก นี่คือชายผู้ทรงอำนาจและมีชื่อเสียงมากในเมืองริ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 198

    'จอร์จ โธมัส คุณมันโคตรจะทำลายชีวิตฉัน!'ฟิลิปไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเตรียมตัวให้พร้อมและเดินผ่านหน้าทุกคน โดยมีวินน์อยู่ข้าง ๆ เขาเขารู้สึกได้ถึงการจ้องมองที่เย็นชาที่หลังของเขามากกว่าสิบครั้ง พวกมันแทงเข้าไปในร่างกายของเขาราวกับลูกศรพันดอกเมื่อพวกเขาอยู่ในลานบ้าน ทุกคนก็นั่งลง แน่นอนว่ารัสเซลนั่งอยู่ในห้องโถง หลังจากที่บ๊อบนั่งลงก่อนเมื่อเอริคเห็นว่าทุกคนอยู่ในห้องโถงและลานทางเดินกลาง เขาจึงตัดสินใจที่อยู่ตรงลานด้านนอก เขาเยาะเย้ยในขณะที่รู้สึกพอใจกับตัวเองว่า “ฟิลิป ไม่คิดว่าขยะอย่างนายจะรู้จักผู้ประกอบการและนักสะสมอย่างรัสเซล ช่างโชคดีเสียนี่กระไร!”แม้ว่าเขาจะยิ้ม แต่ทุกคนก็บอกได้เลยว่ามันเป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการเสียดสี ฟิลิปขมวดคิ้วเล็กน้อย ความทุกข์ในใจเริ่มรุนแรงขึ้นเอริคเป็นตัวเคราะห์ร้ายของครอบครัวเยทส์ถึงกระนั้นฟิลิปก็ยังเพิกเฉยต่อเขา เขาเป็นแค่คนโง่ที่ไร้ค่า แล้วทำไมเขาต้องไปยุ่งกับเอริคด้วย?อีกด้านหนึ่ง รัสเซลเพิ่งนั่งลง เมื่อเขาเห็นฟิลิปที่มุมของลานด้านนอก กำลังถูกดูถูกโดยเอริคด้วยรอยยิ้มจอมปลอมบนใบหน้า เขารู้สึกกระวนกระวายใจคนฉ

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 197

    บ๊อบรู้สึกตื่นเต้นมากในขณะนี้รัสเซลอยู่ที่นี่และให้ของขวัญเป็นภาพ 'กุ้ง' โดยฉี ไป่ซี่ นี่เป็นของขวัญล้ำค่า!ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถให้ของขวัญที่หรูหราเช่นนี้ได้ทุกคนเดินตามบ๊อบและออกมาที่ลานด้านนอก จากนั้นพวกเขาก็มาถึงทางเข้าคฤหาสน์เอริคเป็นคนสุดท้ายที่มาถึง เมื่อเห็นว่าฟิลิปไม่ขยับตัวตามมา เขาก็พูดอย่างเกลียดชังว่า “เป็นอะไรไป? คนสำคัญอย่างรัสเซล ฟิลด์ อยู่ที่นี่ นายไม่อยากไปต้อนรับเขาเหรอ?”ผู้ชายคนนี้มีตะปูที่ก้นของเขาเหรอ?เขายังนั่งอยู่กับที่ได้อย่างไร?หลังจากเสียงเตือนของเอริค ฟิลิปครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และได้ข้อสรุปว่าคำพูดของเอริคนั้นสมเหตุสมผล เขาลุกขึ้นและตามวินน์ไปพร้อม ๆ กับผู้คนที่เหลือ อย่างไรก็ตามเขายืนห่างจากฝูงชนเพียงไม่กี่เมตร เขาไม่ต้องการที่จะไปอยู่ด้านหน้า ฟิลิปไม่ต้องการเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนี้ทุกคนยืนที่ประตูด้วยความเคารพ รถมายบัคสีดำหยุดอยู่ที่ทางเข้าทันใดนั้นประตูรถก็เปิดออกและรัสเซลก็ลงมาจากรถด้วยใบหน้ายิ้มแย้มบ๊อบเดินออกไปพร้อมกับยิ้มกว้างบนใบหน้า เขากางมือและกล่าวด้วยความเคารพว่า “มิสเตอร์ฟิลด์ ฉันไม่ได้คาดคิดว่าคนสำคัญเช่นคุณจะมาที่

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 196

    ปังประตูห้องน้ำเปิดออก และเจสก็เข้ามาเมื่อนางเห็นภาพตรงหน้าเธอจึงหันหลังเดินจากไป ก่อนที่เธอจะจากไป อย่างไรก็ตามเธอหันกลับมาและพูดว่า “พวกนายแต่งงานมานานแล้ว หาที่ที่ดีกว่านี้ ถ้าพวกนายอยากลึกซึ้งระหว่างกัน”หลังจากที่เจสจากไป ฟิลิปพูดด้วยความรำคาญว่า “ต้องมีอะไรผิดปกติกับความคิดของผู้หญิงคนนี้ เธอทนไม่ได้ที่เห็นสามีและภรรยามีความสุขกัน”วินน์กลอกตามองเขาและเดินเข้ามาหาเขา เธอยืดหลังให้ตรงและติดกระดุมเสื้อให้เขาฟิลิปอยากจะสานต่อแต่วินน์ปัดมือของเขาออก “หยุด หาเศษหาเลย ไปกันเถอะ."ฟิลิปยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ เขาบ่นว่า “เราเป็นสามีภรรยากันมานานแล้ว เธอกลัวอะไร?"วินน์หันกลับมาและแสดงรอยยิ้มที่พึงพอใจ เธอดูเย้ายวนภายใต้แสงแดดเมื่อพวกเขากลับมาที่งานเลี้ยง ก็ใกล้จะสิ้นสุดแล้วฟิลิปเพิ่งนั่งลงได้หนึ่งนาทีเมื่อได้รับข้อความจากจอร์จ'นายน้อยพร้อมแล้ว รอการเซอร์ไพรส์ก่อนนะครับ'แปลกมันหมายความว่าอย่างไร?ฟิลิปตอบอย่างรวดเร็วว่า 'จอร์จ คุณหมายความว่าอย่างไร?'ในขณะนี้ จอร์จนั่งอยู่บนรถเบนท์ลีย์และกำลังเดินทางไปยังหมู่บ้านเยทส์เขาตอบว่า 'นายน้อย คุณเป็นตัวละครหลักของฉลองของคร

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 195

    เอริคอ้าปากค้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก เขาชี้ไปที่ฟิลิปและพูดว่า “เวรเถอะ! นายพูดว่าอะไรนะฟิลิป? นายกำลังจะพาวินน์ไปที่นั่นเหรอ? นายจะพาเธอไปที่นั่นได้อย่างไร? นายมันก็แค่เศษขยะ!“นายรู้ไหมว่าคฤหาสน์เซอร์รัสเป็นสถานที่แบบไหน? มันเป็นคฤหาสน์ที่ลึกลับที่สุดในเมืองริเวอร์เดล! เจ้าของใช้เงินหนึ่งพันล้านในการสร้าง!“นายกำลังจะบอกว่านายมีคุณสมบัติที่จะได้รับเชิญไปงานปาร์ตี้ด้วยเหรอ?”เอริคไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาพูดคำพูดที่เลวร้ายและคำเหน็บแนมทุกประเภทเขาดึงดูดความสนใจของคนจำนวนหนึ่งได้ในเวลาเพียงไม่นาน พวกเขาเริ่มหัวเราะเยาะฟิลิปเช่นกันฟิลิปเพิ่งทำให้ตัวเองอับอาย!เขายังคงพยายามโอ้อวดแม้ว่าทุกสิ่งจะมาถึงจุดนี้แล้วใบหน้าของวินน์ก็ถูกเผาไหม้ด้วยความอับอายเช่นกัน เธอเตะฟิลิปใต้โต๊ะเพื่อบอกให้เขาหยุดพูดเธออายเป็นอย่างมากแล้ว แต่ฟิลิปไม่ยอมหยุดพูด!เขาจะหยุดหลังจากที่เขามีปัญหากับทุกคนเหรอ?เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ วินน์ก็เริ่มโกรธอย่างไรก็ตาม เธอยังคงพอทนกับฟิลิปได้ เธอพูดเบา ๆ ว่า “พอแล้ว หยุดพูด นายอยากให้เราดูโง่เหรอ?”ฟิลิปพูดไม่ออก เขาจับจมูกของเขาและพยักหน้า

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 194

    บ็อบจ้องมองฟิลิปซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งอย่างเย็นชา เขาพ่นลมหายใจและพูดว่า “เขาคิดว่าเขาเป็นใคร? ช่างเป็นภาพที่เจ็บปวดเสียนี่กระไร!”ด้วยการเยาะเย้ย บ็อบเดินออกไปพร้อมกับเอาไม้เท้าสีดำแตะพื้น เขากำลังจะออกไปพร้อมกับกลุ่มคนของเขาฟิลิปได้แต่อดทนกับการปฏิบัติแบบนี้มาเป็นเวลานาน เขานั่งบนที่นั่งอย่างเฉยเมยและจิบไวน์ของเขา เขาพูดอย่างใจเย็น “คุณปู่แน่ใจได้อย่างไรว่าผมไม่ใช่มิสเตอร์คลาร์ค”ตอนแรกทุกคนตกใจ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มหัวเราะเสียงดังฟิลิปเป็นคนงี่เง่าหรือเปล่า?เขากล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง?"เวร! ฟิลิป ทำไมนายไม่ลองส่องกระจกดูตัวเองดูล่ะ? นอกจากนามสกุลของนายแล้ว ส่วนไหนของนายที่ดูเป็นคนรวย”เอริคหัวเราะด้วยความหงุดหงิดคนไร้ยางอายเช่นนี้จะมีตัวตนได้อย่างไร? เขาเป็นคนที่ตลกมาก!ฟิลิปไม่ได้พูดอะไร เขารู้ว่าพวกเขาจะไม่เชื่อ แม้ว่าเขาจะบอกกับพวกเขาบ็อบและกลุ่มคนของเขาพ่นลมทางจมูกและเดินออกจากประตูไปในชั่วพริบตา เหลือเพียงไม่กี่คนในลานบ้านเจสไม่ได้ออกไป เธอมองฟิลิปและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฟิลิป ฉันคิดว่านายเป็นตัวปัญหา นายโอ้อวดมากเกินไป ถ้านายยังทำตัวแบบนี้ต่อไป ฉันแนะนำให้นายหย่าก

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 193

    ลงทุน 1 พันล้าน!ทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวเยทส์มีมูลค่าเพียง 700 ถึง 800 ล้านเหรียญ!หากเพิ่มบริษัทของบ็อบกับของแซมซันและเท็ด พวกเขามีจะทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งพันล้านไปเล็กน้อยเท่านั้น!การลงทุนหนึ่งพันล้านเหรียญนี้ไม่รู้ว่ามาจากไหน!เขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร?บ๊อบยืนขึ้นอย่างตื่นเต้นและเบิกตากว้าง เขาถามพลางหายใจหอบ “อะไรนะ...นายพูดว่าอะไรนะ? พูดอีกครั้ง!"“นายท่านอาวุโส เรามีเงินลงทุนหนึ่งพันล้านดอร์ล่า!” ในที่สุดชายวัยกลางคนก็ปาดเหงื่อและพูดด้วยความตื่นเต้นเช่นเดียวกันทันใดนั้น บ๊อบก็หน้าแดง เขาเงยหน้าขึ้นและหัวเราะกับท้องฟ้า “วิเศษมาก! ครอบครัวเยทส์กำลังจะเข้าสู่สังคมชั้นสูงในที่สุด! ลงทุนหนึ่งพันล้านดอลล์! ไปหาว่าใครคือคนที่ลงทุนกับเรา เราต้องเชิญพวกเขามาที่นี่และดูแลพวกเขาให้ดี!”คนคนนี้ต้องเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยมากเขาต้องปฏิบัติต่อคนคนนี้ด้วยความเคารพบ๊อบพร้อมที่จะเชิญพวกเขามาที่นี่ด้วยตัวเองชายวัยกลางคนตอบว่า “เป็นนักลงทุนเทวดา เขาใช้ชื่อว่ามิสเตอร์คลาร์ค นายท่านอาวุโส คุณรู้จักใครที่มีนามสกุลคลาร์คไหม?”ชายวัยกลางคนงงงวย เขาอยู่กับบ๊อบมานานกว่าสิบปี เขารู้จักค

  • ทายาทอันดับหนึ่ง   บทที่ 192

    'รอสัญญาณจากฉัน ฉันไม่ชอบครอบครัวเยทส์” ฟิลิปตอบข้อความอย่างลับ ๆ และเก็บโทรศัพท์ของเขาจอร์จอยู่ที่สำนักงานของประธานในเอเปก กรุ๊ป หลังจากที่เขาได้รับข้อความ เขาเลิกคิ้วและบอกกับเลขาฯ ให้ประกาศเรื่องนี้ตราบใดที่ฟิลิปเอ่ยปาก เขาก็จะทำให้ครอบครัวเยทส์ล้มละลายคนโง่ตาบอดเหล่านี้จะต้องต่อต้านนายน้อย“ฟิลิป นายกำลังทำอะไร?” วินน์สังเกตว่าฟิลิปเล่นโทรศัพท์ของเขาตลอดเวลา เธอจึงถามด้วยความสงสัย“โอ้ มันไม่มีอะไร ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์บอกฉันว่าเขาจะเตรียมการผ่าตัดของมิล่าในวันพุธหน้า” ฟิลิปตอบ"จริงเหรอ?" วินน์รู้สึกตื่นเต้น เธอจับมือฟิลิปด้วยอารมณ์อ่อนไหวมิล่าคือทุกสิ่งของเธอ คุณแม่คนไหนจะอยากเห็นลูกของตัวเองทนทุกข์?"ใช่" ฟิลิปตบหลังมือของวินน์ด้วยความรัก“เฮ้ เคยยินไหมว่าโครงการพัฒนาโอเอซิสทางตอนใต้ของเมืองริเวอร์เดล ได้รับการพัฒนาโดยจอร์จ โธมัส มหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในริเวอร์เดล เท็ดทำให้พวกเราทุกคนภูมิใจด้วยการได้โครงการนั้น!”"งั้นเหรอ? ฉันได้ยินมาว่านายท่านที่อยู่เบื้องหลังโครงการนี้คือเศรษฐีใหม่ระดับโลก เขารวยเป็นบ้า!”“อนาคตของเท็ดจะสดใสมาก เห็นได้ชัดว่าบ๊อบต้องการฝึกให้

DMCA.com Protection Status